اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ طَاعَه الْخَاشِعِینَ وَ اشْرَحْ فِیهِ صَدْرِی بِإِنَابَه الْمُخْبِتِینَ بِأَمَانِک یا أَمَانَ الْخَائِفِینَ
خدایا در  این ماه طاعت فروتنان را نصیبم کن و سینه ام را برای انابه همانند بازگشت خاضعان باز کن به امان دادنت ای امان ده هراسندگان.

فریور خراباتی

یکی از کاندیداهای انتخابات اعلام کرده: «از اجرای برنامه‌هایم توسط دولت خوشحالم» ما واقعاً از اینکه تحت هر شرایطی میزان اعتماد به نفس در کشورمان افت نکرده واقعاً در پوست و دیگر اعضا و جوارح‌مان نمی‌گنجیم. البته این صحبت‌ها براساس متر و معیارهای خاصی بیان می‌شود، نمونه‌اش همین امروز بود که یکی از اعضای هیأت دولت در خانه ما را زد و گفت: «اوضاع یخچال‌تون چطوریاست؟» گفتیم: «هی الکی درش رو باز می‌کنیم شاید اتفاقی توش افتاده باشه که نیفتاده؟» خلاصه این عضو محترم دولت چند کیسه به ما داد که داخل آنها یک مقدار مواد خوراکی بود و گفت: «اینم طرح پر کردن یخچال‌ها، برید و حالشو ببرید.» اساساً این دوره از انتخابات دوستان یک وعده‌هایی می‌دادند که خود پوپولیسم در بیانیه‌ای اعلام کرد: «داداچیا شل بگیرید، زندگی آنقدرا هم ارزش نداره.» باور کنید دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری چند روز دیگر ادامه پیدا می‌کرد، یکی از عزیزان می‌گفت: «در دولت مردم، ما سعی می‌کنیم که ماشین لباسشویی شما آنقدر حرکت نکنه که وقتی روشنش می‌کنید حرکت کنه بره سر کوچه!» یعنی استادان به درجه‌ای از استادی در وعده رسیده بودند که کار به اینجاها کشیده شد. حال این کاندیدای اسبق اعلام کرده که دولت در حال اجرای برنامه این عزیز بزرگوار است. کدام برنامه؟ پر کردن یخچال؟ خواندن اشعار عموپورنگ در ستاد انتخاباتی؟ تقسیمات جمعیت کشور براساس سالی که در آن هستیم؟(همان نود و شش درصد و چهار درصد معروف!).متأسفانه دکتر روحانی در زمان انتخابات وعده نمی‌داد و این باعث شده بود که ما احساس غربت کنیم. قدیم‌ها رمز موفقیت در وعده بود، یعنی هرکس تعداد کامیون‌هایی که وعده در آنها بار زده بود بیشتر بود، شانس بیشتری هم در انتخابات داشت. اما متأسفانه این بار شرایط فرق داشت و مردم دیگر توجهی به وعده‌ها نمی‌کردند. حال دولت یازدهم در حال اجرای وعده‌های این عزیزان است؟ باور کنید وعده‌هایی که شما می‌دادید را حتی خودتان هم نمی‌توانستید انجام دهید. زمانی که اعلام کردید میزان یارانه را سه برابر می‌کنید، خود یارانه جیغ کشید و از محل متواری شد و تا به امروز خبری از آن در دست نیست.

حمید جعفری
روزنامه‌نگار


همیشه این‌طور نیست که وقتی رسانه‌ها قافیه را ببازند مردم هم بازنده باشند. این بار اولی نیست که صداوسیما در قبال بحران از بقیه رسانه‌ها عقب می‌افتد. البته تجربه‌های قبلی از روند اطلاع‌رسانی بحران توسط صداوسیما مانند فاجعه پلاسکو نشان می‌دهد که مدیران این رسانه عریض و طویل نه‌تنها در این زمینه تخصص و آگاهی لازم را ندارند که این موضوع در آینده می‌تواند بدل به یک بحران در درون یک بحران شود.
نگاه اجمالی به پوشش خبری عملیات‌ تروریستی هفته گذشته در تهران نشان می‌دهد صدا و سیما از استراتژی مشخص کنترل و مدیریت اخبار بحران که در مواقع حملات تروریستی در رسانه‌ها اجرا می‌شود نه‌تنها تبعیت نکرد که به‌دلیل فقدان همین استراژی نتوانست حتی اخبار کذبی را که توسط برخی رسانه‌ها مانند باشگاه خبرنگاران جوان منتشر شد مدیریت کند و اطلاعات درست را در اختیار مخاطب قرار دهد. در چند سال اخیر باتوجه به حجم عملیات‌ تروریستی در دنیا رسانه‌ها تلاش می‌کنند با کنترل داده‌های خبری و تزریق درست و بموقع اطلاعات به جامعه جلوی تشویش و التهاب افکار عمومی را بگیرند. کاری که صدا و سیما فقط سعی کرد ژست آن را بگیرد و تلاش کرد با عادی جلوه دادن شرایط، ضعف عدم دسترسی به اطلاعات از بحران را پنهان کند و به زیرنویس چند محتوا که نه خبر بودند و نه ارزش محتوایی داشتند بسنده کرد. سکوت و ناتوانی اطلاع‌رسانی صدا و سیما در قبال بحرانی که به فاصله چند دقیقه به تیتر اول رسانه‌های دنیا بدل شده بود و شبکه CNN آن را زنده گزارش می‌کرد در حالی ادامه داشت که باز هم توئیتر و تلگرام در اطلاع‌رسانی بحران (هرچند که با چالش انتشار اخبار کذب از سوی رسانه‌های رسمی روبه‌رو بودند) جلوتر از صدا و سیمایی بودند که اطلاع‌رسانی منفعلانه را می‌خواهد جای استراتژی کنترل و مدیریت اخبار بحران جا بزند.
عملیات تروریستی داعش در تهران، کشته شدگان و مجروحان. تهران؛ بحران و مدیریت بحران و بعد از بحران. متأسفانه تا این لحظه نحوه اطلاع‌رسانی با توجه به ابعاد حملات تروریستی تهران توسط صدا و سیما که دو رسانه انحصاری در ایران هستند ناامید‌کننده بوده است. شیوه اطلاع‌رسانی حملات تروریستی در تهران نیز توسط صدا و سیما مردم را بازنده نکرد. عملکردی که این پیام را به مخاطب القا کرد که جان شهروندان هیچ اهمیتی ندارد. اما مردم بازنده نبودند چرا که به دلیل دسترسی متنوع رسانه‌ای به هر حال جلوتر از صدا و سیما بودند. بازنده سیستمی است که با وجود فرصت‌های اعتمادسازی که بر اثر رخدادهای اخیر بوجود آمد با ضعف مدیریت ارتباط بحران، نتوانست از آن استفاده کند و چه بسا مخاطبان را با تحلیل‌های لحظه به لحظه رسانه‌های مدرن و به‌روز تنها گذاشت. دست آخر اینکه بله مردم کنار هم ایستادند اما نه در حمایت از سیستمی که به بی‌اعتمادی دامن می‌زند.

رضا سلیمان نوری


ترکمن‌های ایران نیز همچون سایر اقوام این سرزمین آیین‌های ویژه را در ماه رمضان اجرا می‌کنند. یکی از این مراسم تحت عنوان «یا رمضان» در شب چهاردهم ماه مبارک رمضان و به شکرانه نیمه شدن این ماه، برگزار می‌شود. در این مراسم گروهی از جوانان و نوجوانان بعد از نماز عشاء به رهبری پیش‌نماز مسجد بر در خانه‌ها می‌روند. سپس میدان دار یا رهبر گروه شروع به خواندن اشعاری در ستایش ماه رمضان می‌کند و بقیه نیز بعد از هر دو بیت با گفتن آلّاو (الله هو) به او جواب می‌دهند. در پاسخ به این عمل صاحبخانه مبلغی پول یا شیرینی به صندوق دار گروه می‌دهد و بدین گونه جمع به سراغ خانه بعدی می‌روند. اگر خانواده‌ای نذری ندهد افراد گروه اینقدر این اشعار را تکرار می‌کنند تا صاحبخانه حداقل آبی به روی آنها بپاشد. این مراسم تا سحر ادامه دارد.

محمود دولت‌آبادى
نویسنده

تروریسم نکوهیده است در هر کجا و به هر بهانه‌اى که صورت بگیرد و نتیجه آن جز مرگ و تباهی بشر نیست. تسلیت مى‌گویم به بازماندگان قربانیان؛ و اما باید از جانب طراحانِ چنین اقدامى درک شده باشد و در یاد بماند که به کشور ما اهانت شد در روز هفدهم خرداد ماه یکهزار و سیصد و نود و شش خورشیدى  و زخم اهانت به آب و خاک خیلى دیر التیام مى‌یابد! با تأثر عمیق…
 

حسن انوشه
سرپرست دانشنامه ادب فارسی


پیداست که «ترور» در هر کجای جهان، امری مذموم و تقبیح شده است و هر کجا که چنین اتفاقی رخ می‌دهد، جهانیان به خروش می‌آیند. بویژه آنکه زنان و کودکان و پیرسالان که اساساً کاری با سیاست ندارند و پی زندگی خود هستند. آنان با کسانی که برای آرمان خود و دستیابی به آن و حاکم کردنش مبارزه می‌کنند، نسبتی ندارند اما قربانی کینه‌توزی‌‌ها می‌شوند بی‌هیچ‌ گناهی. اینگونه حوادث، ضرب‌المثلی را به ذهن متبادر می‌سازد که «دستش به خر نمی‌رسد، پالانش را کتک می‌زند». برای این امر حتی می‌توان در لابلای سطور متون تاریخی نیز مصداق یافت. چنانکه خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی در «جامع‌التواریخ»، به بسیار ترورهای اسماعیلیه اشاره کرده است که شاید مرگ خواجه نظام‌الملک طوسی و ترور نافرجام امام فخررازی تنها نمونه‌های شناخته شده آن باشد. اگرچه در همه جهان چنین رخدادهایی وجود داشته و دارد ولی متأسفانه ترور، بیشتر در جهان اسلام و اکنون ازسوی داعش به وقوع پیوسته و می‌پیوندد که به نظر می‌رسد وسعت قشری‌گری و تعصب، سبب آن است. حتی تهران را که امن‌ترین شهر منطقه بود به خون آلوده کردند. من مفرِ نوع بشر را تنها گشایش در اندیشه‌ورزی و رهایی از یوغ تنگ‌نظری می‌دانم.
 

سید علیرضا بهشتی شیرازی
مدیر انتشارات روزنه


می‌توان از ترور در معنای قتل ناجوانمردانه بحث کرد یا این قتل‌ها را نمونه‌هایی از یک پدیده بزرگ‌تر در نظر گرفت که در آن کسانی از طریق وحشت افکندن، سعی در پیشبرد اهداف سیاسی خود می‌کنند. وقتی به اتفاقات اخیر به‌عنوان تجلی‌هایی از این پدیده دوم‌ نگاه می‌کنیم می‌بینیم که اینها اتفاقاتی ساده نیستند بلکه نشانه‌های یک عقبگرد عظیم تاریخی هستند. اقتصاددانان تاریخی با استفاده از اسناد به جا مانده از رم باستان و دیگر کشورها برآورد کرده‌اند که مصرف سرانه در اروپا طی دو هزار سال یعنی تا اوایل قرن هفدهم تغییر محسوسی نداشت و در حدود ۳۵۰ تا ۵۰۰ دلار در سال بود. جالب است که گزارش‌های به جا مانده از تمدن‌های امریکایی هم نشان می‌دهد که مصرف سرانه در آنجا نیز در آستانه کشف امریکا بین ۳۵۰ تا ۴۵۰ دلار در سال بود. از آن زمان در تحولی که البته در تاریخ بشر هنوز یک دوره کوتاه به حساب می‌آید این مصرف و البته درآمد سرانه متناسب با آن مرتباً در حال افزایش بوده است. برای تاریخ‌دانان و اقتصاددانان این سؤال به وجود آمد که علت این تحول چیست و برای پاسخ گفتن به این سؤال بزرگ رشته مهم اقتصاد توسعه تأسیس شد. از جمله یافته‌های آنها این بود که چه به لحاظ تاریخی و چه به لحاظ جغرافیایی، ارتباطی معنی دار میان این رشد مداوم و اینکه آیا حکومت‌ها و نیز البته رقبایشان از طریق وحشت افکندن منویات خود را پیش می‌برند یا به دلایل تاریخی رفته رفته اقناع را جایگزین این شیوه کرده‌اند وجود دارد. به عبارت دیگر، بر اثر ایجاد احساس وحشت در جامعه به منظور حکومت، ریشه‌های کوشش و نوآوری که پایه‌های تمدن جدید بر آن استوار است سست می‌شود و وقتی جوامع ملاحظه می‌کنند که آزادانه و به دور از ارعاب بر سرنوشت خود حاکم هستند این جوانه‌ها رشد می‌کنند.
هنوز هم که هنوز است نظام‌های سیاسی که بر پایه رعب افکندن شکل گرفته‌اند ظرفیت تولید بیش از همان ۳۵۰ تا ۵۰۰ دلار درآمد سرانه در سال را ندارند و اگر برخی از آنها بیشتر از این درآمد دارند به خاطر سرریز از دیگر کشورهایی است که نظام‌های سیاسی مبتنی بر اقناع را شکل داده‌اند. مثلاً آنها برای گرداندن چرخ‌های صنعتی خود به نفت احتیاج دارند و این موجب انتقال ثروت به کشورهای عقب افتاده (به لحاظ توسعه سیاسی) چون عربستان می‌شود؛ یا آنها فناوری را شکل می‌دهند مثلاً اتومبیلی را می‌سازند و دیگران سوار بر آن می‌شوند.
در چنین شرایطی اینکه ترور به معنای تلاش جهت پیشبرد منویات سیاسی از طریق وحشت افکندن به یک بلیه جهانی تبدیل شود یک عقبگرد تاریخی است که اگر به ماهیت آن توجه نشود چه بسا شخص تروریست‌ها به نتایج مورد نظر خود نرسند اما در عین حال آن عقبگرد تا حدودی محقق شود. ترس و وحشت ناشی از رفتار تروریست‌ها نباید ما را از این نکته مهم غافل کند.
 

افسانه بایگان
بازیگر

بسم‌الله الرحمن الرحیم / هست کلید در گنج حکیم
حادثه تروریستی اخیر در عین حال که باعث ایجاد موج رنج ناشی از شهادت و زخمی شدن شماری از عزیزان هموطنمان بود، گویی خون تازه‌ای به پیکر اتحاد میان همه اقشار با هر نوع تفکر رسانده که بخصوص بعد از ماجراهای انتخاباتی اخیر ما به این همدلی و یکصدایی نیاز داشتیم پس الخیر فی ماوقع.
ضمن محکوم کردن این حادثه جاهلانه از همه رزمندگان عزیزی که در داخل و خارج از مرزها، برای حفاظت از ارزش‌های اسلامی و تلاش برای حفظ امنیت میهن‌مان در هر لباس و به هر شکل جان بر کف می‌جنگند به سهم خود سپاسگزار و دعاگو هستم.

اسماعیل علوی

ابو محمد حسن بن علی(ع) یکی از دو یادگاری است که خاندان رسول گرامی اسلام(ص) از سلاله آنانند، او در دامان نبوت بالید و شایستگی هدایت امت را از جدش به ارث برد.
مسلمانان مجد و عظمت و سایر ویژگی‌هایی که در شخصیت پیامبر اکرم(ص) دیده بودند، در سیمای نورانی امام حسن مجتبی(ع) مشاهده می‌کردند و در دشواری‌ها و مشکلات به آن حضرت پناه می‌بردند. امام حسن مجتبی(ع)در کلیه موضع‌گیری‌ها، سمبل فضایل بلند اخلاق نبوی به شمار می‌آمد و به برترین درجه صبر و بردباری آراسته بود تا آنجا که مروان حکم- سرسخت‌ترین دشمن حضرتش- زبان به اعتراف گشوده و صبر وشکیبایی امام حسن مجتبی(ع) را به کوه استوار تشبیه کرد. دوران حیات آن حضرت با آشوب‌ها و پیچیدگی‌های بسیاری همراه شد وجریان نیرومندی که بخشی از حاکمیت سرزمین‌های اسلامی را در اختیار داشت با طغیان و سرکشی مانع تحقق عدالت بود. امام حسن مجتبی(ع) در پیروی از راه وروش جد بزرگوار و پدر ارجمندش با آنکه از تحرکات و دشمنی‌های شامیان باخبر بود ولی به آنان اعلان جنگ نکرد و با ارسال نامه‌های متعدد، خلافت شام را به وحدت و بازگشت به صف مسلمانان دعوت کرد. اما والی شام که به موفقیت‌های اولیه‌ای دست یافته و جای پایی نیز در سپاه امام حسن(ع) داشت زیر بار نرفت و با بذل وبخشش‌های کلان از بیت‌المال مسلمین توانست افکار عمومی را به انحراف بکشاند و با آتش تهیه تبلیغاتی زهرآگین از تریبون‌های مقدس علیه چهره‌های روشنی همچون امیرالمؤمنین علی(ع)، زمینه کناره‌گیری آن حضرت از خلافت را فراهم آورد. امام حسن(ع) پس از معاهده صلح که با هدف حراست از آیین اسلام و حفظ جان و مال مسلمانان بوقوع پیوست، از سوی همانان که با سستی خود زمینه آن را به وجود آورده بودند مورد نکوهش قرار گرفت. اما با صلح مشروط امام حسن مجتبی(ع) شرایطی فراهم آمد تا شامیان پرده از ماهیت حقیقی خود برگیرند و نیات خود را برخلاف آنچه دم از آن می‌زدند آشکارسازند.
 

2 فیلم ایرانی
در جشنواره <ترانسیلوانیا>
شانزدهمین جشنواره فیلم «ترانسیلوانیا» از ۱۲ تا ۲۱ خرداد در شهر کلوژ رومانی برپا شده است. گفته می‌شود این رویداد یکی از معتبرترین جشنواره‌های سینمایی شرق اروپا است. جشنواره فیلم «ترانسیلوانیا» فیلم «تمارض» ساخته عبد ابست را در بخش مسابقه و «جاودانگی» ساخته مهدی فرد قادری را در بخش خارج از مسابقه به همراه دو فیلم «منو خونه ببر» و «۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه با عباس کیارستمی» ساخته سیف‌الله صمدیان را در برنامه بزرگداشت عباس کیارستمی به نمایش خواهد گذاشت.

7 شب تئاتر به زبان فرانسوی
در تهران
نمایش «سوء تفاهم» نوشته آلبر کامو به کارگردانی جواد مولانیا به زبان فرانسوی در تئاتر باران اجرا می‌شود. این نمایش به مدت هفت شب با بازیگران ایرانی و فرانسوی از دهم تیرماه ساعت 17 به صحنه می‌رود که در آن، فرینوش دردشتی، تیفن دالمس، مهرناز فراهانی و محمد ذبحی به ایفای نقش می‌پردازند. در خلاصه این اثر نمایشی آمده است: «در مسافرخانه‌ای دوردست مردی به بهانه دیدن خواهر و مادرش پس از سال‌ها به مسافرخانه وارد می‌شود. خانواده‌اش او را نمی‌شناسند... و فاجعه در زندگی ما بسیار نزدیک است.»