امام محمد باقر(ع):
کسی که خشمش را از مردمان باز دارد خداوند نیز در روز قیامت عذابش را از او باز می‌دارد.
کافی (ط-الاسلامیه) ج ۲، ص ۳۰۵، ح ۱۵

سید مجید پوراحمدی: صندوق اعتباری هنر بیش از ۸۹ هزار عضو در سراسر کشور دارد که از این میان طرح پالایش تنها برای حدود ۹۰۰۰ نفر انجام می‌شود. زیرا باید مشخص شود که این اعضا همچنان فعالیت هنری دارند یا نه. پیش از این بعضی افراد عضو صندوق شده بودند که هنرمند نیستند و حتی مدارکی جعلی بارگذاری کرده‌ بودند. لازم بود این افراد شناسایی و از عضویت صندوق خارج شوند اما هر هنرمندی که کوچکترین فعالیت هنری داشته باشد همچنان عضو صندوق خواهد ماند. ضمن اینکه از اول فروردین روال عضو‌گیری از سر گرفته می‌شود و هنرمندان جدید می‌توانند اقدام کنند. منابع ما محدود است و در مقابل تعداد اعضای ما هر سال افزایش پیدا می‌کند. این منابع محدود باید در اختیار اعضای واقعی صندوق در سراسر کشور قرار بگیرد.
مدیر صندوق اعتباری هنر با تشریح برنامه‌های سال آینده خود سخن گفت/ایسنا

کیوان ساکت
آهنگساز و نوازنده تار و سه تار
مدت زمانی است به‌دلیل شیوع کرونا کلاس‌های آموزش موسیقی به‌صورت آنلاین برگزار می‌شود و البته برخی از این آموزش‌ها به‌صورت مستر کلاس یا ورک شاپ بوده که در شهرهای مختلف ایران برپا شده است. این مستر کلاس‌ها در پرورش استعداد هنرجویان شهرستانی تأثیر بسیاری دارد، بویژه برای افرادی که به دلایل گوناگون مانند بُعد مسافت یا هزینه‌های بالای سفر، به پایتخت و مراکز استان‌ها دسترسی ندارند. یا به‌طورمثال نوجوان‌هایی هستند که به دلایلی والدینشان قادر نیستند  آنها را درسفر به تهران همراهی کنند. بنابراین این مسترکلاس‌ها می‌تواند بسیار تأثیرگذار باشد. بویژه آنکه از استقبال بسیار خوبی هم برخوردار بوده است. به‌عنوان مثال درکلاس‌هایی که برگزار کردم از نوجوانان 14 ساله متقاضی شرکت دراین کلاس‌ها بوده‌اند تا علاقه‌مندان با سنین بالاتر و از اینکه برای شرکت دراین مسترکلاس‌ها ناگزیر نیستند مسافت طولانی را طی کنند بسیارخوشحال بودند.
بر این اساس به‌دلیل برخی ازهمین مشکلات که به آن اشاره شد، پیشنهاد می‌کنم برای افرادی که درشهرها یا استان‌های دورافتاده زندگی می‌کنند، هر دو یا سه ماه یک بارکلاس‌های حضوری یا همان مستر کلاس در شهرهایشان برگزار شود. به این دلیل که اگرچه فضای آموزش موسیقی به‌دلیل کرونا به سمت آنلاین شدن رفته است، اما از دیدگاه من بهترین روش ارتباط مستقیم شاگرد و استاد است. شیوه‌ای که از گذشته تا به امروز مرسوم بوده یعنی همان آموزش سینه به سینه. این حضور بسیارلازم است تا اشکالاتی که ممکن است به ‌دلیل زیرساخت‌های نه چندان مناسب اینترنت در ایران وجود داشته باشد و دراین کلاس‌های آنلاین هم مشکل‌ساز شود و به همین دلیل نتوانیم آن ارتباط شفاف و درست را به لحاظ صدا و تصویر دریافت کنیم رفع شود . نکته دیگر اینکه در آموزش موسیقی ضروری است که هنرجو به‌صورت حضوری نحوه به دست گرفتن ساز را بیاموزد و در کنار آن، موزیکالیته و صدادهندگی ساز را بدرستی درک و دریافت کند. بنابراین پیشنهاد می‌کنم برای رفع چنین مشکلاتی، در صورت امکان هر دو ماه یک بار یا حتی در فاصله‌های نزدیک‌تر، این کلاس‌ها به‌صورت حضوری برگزار شود و این ارتباط می‌تواند یا به‌صورت دعوت از استاد به شهر مورد نظر باشد تا علاقه‌مندان به آن ساز و رشته درکلاس‌ها شرکت کنند یا آنکه هنرجو به هر شکلی که در توانش است در کلاس استاد حضور پیدا کند.
نکته دیگر درخصوص آموزش‌های آنلاین این است که اگرچه این روش آموزشی هرگز جای آموزش‌های حضوری را نخواهد گرفت اما به نوبه خود دارای ویژگی‌هایی است که به مبحث آموزش کمک شایانی داشته است. از جمله اینکه با وجود مصایب و مشکلاتی که در این مسأله وجود دارد اما  با برپایی آموزش‌های آنلاین موسیقی، تعداد قابل توجهی هنرجو بویژه نوجوان و جوان از شهرهای بسیار بسیار دور جذب این کلاس‌ها شدند و این نحوه آموزش بسیار مورد استقبال قرار گرفت و با آموزشگاه تماس گرفتند و تمایل خودشان را برای شرکت در کلاس‌های آنلاین اعلام کردند. هنرجویان بسیار خوب و با استعدادی که همچنان در حال آموزش آنها هستم و بی‌گمان می‌دانم در آینده جزو هنرمندان بسیار خوب موسیقی در شهر خودشان خواهند شد.

آزاده سهرابی
روانشناس
می‌گفت: بیشتر وقت‌هایی که رانندگی می‌کنم در حال غر زدن و گاهی فریاد زدن سر کسانی هستم که اصلاً معلوم نیست چطور گواهینامه گرفته‌اند. بدون راهنما می‌پیچند جلوی تو. یک‌دفعه روی ترمز می‌زنند. چراغ سبز شده اما معلوم نیست حواسشان کجاست. این رفتارها بشدت مرا به‌هم می‌ریزد. جدیداً دخترم که ۱۴ سالش است به من مدام گوشزد می‌کند که خیلی موقع رانندگی بی‌اعصاب هستم.
می‌گفت: خیلی دوست دارم خونسرد باشم اما واقعاً واکنش‌هایم ناگهانی است.
موضوع این فرد و این عصبانیت که هفته گذشته هم منجر به یک دعوای کوچک در خیابان با راننده خودروی دیگری بود چیست؟ چقدر حق دارد در مقابل کسانی که قوانین را رعایت نمی‌کنند عصبانی باشد؟ چقدر از رفتارهای معترضانه و گاه پرخاشگرانه دست خودش است؟ چقدر می‌توان روی اینکه دوست دارد خونسرد باشد می‌توان حساب کرد؟ اگر او به همین روال ادامه دهد چقدر می‌تواند مطمئن باشد رفتار بعدی‌اش با یک راننده خودرو به یک تأسف عمیق‌تر و دعوایی خارج از کنترل نکشد؟
یکی از نکته‌هایی که در قدم اول درمان پرخاشگری مهم است، دیدن و توجه به این است که رفتار ما ناسازگار شده است. شاید توجه به گوشزد اطرافیان مثل دختر این فرد کمک کننده باشد. وقتی ما در یک موقعیت مثل رانندگی انگار مدام در حال واکنش هیجانی هستیم احتمال اینکه این هیجانات در باقی موقعیت‌های زندگی هم تنظیم نباشد زیاد است. شاید بد نیست با نگاه نقادانه به خودمان نگاه کنیم. هر چند شرط اول داشتن نگاهی نقادانه به خود و یک خودپایی، این است که تسلطی نسبی بر چرخه هیجان و رفتار و شناخت داشته باشیم که در شماره‌های قبلی این ستون در هفته گذشته بخشی از این دانش را به اشتراک گذاشتیم.
اگر قادر بودید با این مرور به این نتیجه برسید که گویی پرخاشگری در زندگی روزمره شما دارد دردسر می‌شود و مایل به تغییر آن هستید در ادامه چند راهکار را به شما می‌گویم:
هیجان در بسیاری مواقع قبل از آنکه شما به آن آگاه باشید چرخه خود را راه انداخته است. در هر کجای این چرخه متوجه شدید که الگوی همیشگی خود را تکرار می‌کنید آگاهانه آن را متوقف کنید. در هر نقطه از رفتار پرخاشگرانه اعم از غر زدن یا تخریب طرف مقابل یا فریاد یا خراب کردن اعصاب اطرافیان هستید متوقف شوید حتی اگر معتقدید کاملاً حق با شماست. اینجا مسأله درست و غلط بودن تجربه خشم نیست هدف تغییر و توقف رفتار پرخاشگرانه است. توقف کنید و اجازه بدهید چرخه را بشکنید. ترک موقعیت یا انحراف فکر اینجا کمک می‌کند. بعد از مدتی اما برگردید در ذهن‌تان و آن موقعیت را مرور کنید. واقعاً کدام حرف و کدام رفتار در آن موقعیت شما را آزار داده؟ حالا بگردید دنبال موقعیت‌های مشابهی که با آن حرف یا رفتار پریشان شده‌اید.
این گشتن در درون تجربیات گذشته به شما یاد می‌دهد ببینید آیا واقعاً آن موقعیت شما را برآشفته یا رنجش اصلی شما که پرخاش را به همراه آورده از جای دیگر و کس دیگر و موقعیتی دیگر است. از خودتان سؤال کنید واقعاً اینکه یک‌نفر با یک رفتار قانون شکنانه رانندگی می‌تواند چنین شما را به رفتار پرخاشگرانه وادارد، طبیعی است؟ شما چرا باید در برابر چنین رفتارهایی این‌میزان آرامش خودتان را بر هم بزنید؟ آیا درون شما فردی است که می‌خواهد همه چیز این جهان را در جای خود قرار دهد و روی همه محیط و آدم‌ها کنترل داشته باشد؟ کنترلگری و میل به کنترلگری یکی از مهمترین دلایل آغاز چرخه‌ای است که به پرخاشگری می‌رسد. اما شما چقدر بر رفتار خودتان کنترل دارید؟
یکی دیگر از راه‌ها برای تغییر اساسی در رفتار البته مراجعه به روان درمانگر است تا ریشه‌های هیجانات و احساسات خود را بشناسید. شاید خشم و پرخاشگری شما دردی عمیق‌تر را پنهان می‌کند ولی تا کی می‌خواهید به پنهانکاری از خودتان ادامه دهید؟
به اطرافیان‌تان گوش دهید. اگر بیش از یک نفر به شما می‌گوید پرخاش‌های شما داستانی دارد و آن را گوشزد می‌کند، اگر خودتان با نگاه صادقانه به خودتان متوجهش شده‌اید، بدانید غیرقابل تغییر نیست. کافی است بخواهید که چنین نباشید.

بهارک بی‌گناه
نقاش و کارشناس هنر
«رؤیای درخت‌ها» نمایشگاه انفرادی معصومه آفتابی در گالری بهارک است، که از روز جمعه 13 اسفند ماه به نمایش درآمده است. معصومه آفتابی که رشته کارشناسی فرش را در دانشگاه تهران خوانده، کارشناس ارشد صنایع دستی و از هنرمندان فعال کشور است. او در بخش طراحی در المپیاد و برخی جشنواره‌ها مقام اول را کسب کرده است. و آثارش در نمایشگاه‌های گروهی بسیاری هم شرکت داشته است.عنصر درخت برای این هنرمند بسیار جذاب و همیشه به آن فکر کرده است. در طراحی‌های سنتی همیشه طرح درخت و گل را ختایی می‌گویند. ختایی از مؤلفه‌های بسیار مهم نقاشی است و آن را در تذهیب فرش و بناها خیلی می‌بینیم. منتها الان در هنرهای سنتی جدید، گل دیگر آن گل سابق نیست. بلکه با هنر انتزاعی عجین شده است. در این هنر گل تزئینی‌تر شده و شکل و فرمش شبیه گل است اما در حقیقت دیگر گل واقعی نیست. خیلی زیباتر، رؤیایی‌تر و قشنگ‌تر است.این هنرمند جوان از عناصر گل‌های ختایی یا سنتی در آثارش استفاده کرده است. مثلاً در هنر سنتی اگر بالای درخت سرو حالت قوسی شکل بر اثر باد به خود بگیرد، به آن بته‌جقه می‌گویند. بته‌جقه همان سرو است که سرش خم شده است. او طرح بته‌جقه و تمام طرح‌هایی را که در هنرهای سنتی داریم در ساختار درخت استفاده کرده است.اگر به آثار درخت‌های او نگاه کنید انگار با تمام آنها آشنایید. همه درخت‌هایی هستند که در فرش‌ها و تذهیب کاری سنتی دیده می‌شوند. اما کار جدیدی که او کرده این است که خواسته از فرم‌های سنتی فراتر رود و از داخل فرش‌ها بیرون بیاید و کمی مدرن‌تر کار کند و آن را قاب روی دیوار کند. دیگر آن گل و درخت وابسته به معماری فرش، خط و تذهیب نیست برای خودش یک استقلال پیدا کرده است. برای همین جذابیت بسیار زیادی برای مخاطب ایجاد کرده است.
او خیلی تمیز و با راپیت کار کرده است. و کارها خیلی حرفه‌ای است. خطوط بسیار صاف و منظم است. استادانی که به نمایشگاه آمدند آثار را تحسین کرده‌اند. و تا الان 8 اثر در ایران فروش رفته و در خارج هم 2 تا از کارهایش فعلاً خریداری شده و احتمالاً در چند روز باقیمانده هم تعدادی از آثارشان به خارج از کشور فرستاده می‌شود. با اینکه تعداد آثار 11 تا است بیشترشان در حال فروش است و تا آخر نمایشگاه او با دو تا از کارهایش باز می‌گردد.این نمایشگاه بسیار خوبی بود. نمایشگاه‌هایی که از هنر سنتی برگرفته شود و در قالب هنرهای تجسمی به شکل کاملاً منحصر به فرد نشان دهد، بسیار کم است. شاید به خاطر اینکه بخشی از هنرمدان سنتی‌گرا یا مثلاً کسانی که طرح‌های سنتی را در قالب چیزهای دیگر می‌بینند، برایشان قبول چنین کاری سخت باشد و شاید ترجیح دهند که کارشان فقط رنگ و لعاب داشته باشد درحالی که فقط یک طرح است. تنها رنگی که در آثار آفتابی استفاده شده طلایی است که خیلی کم و به شکل جزئی در آثار دیده می‌شود. یعنی از هیچ رنگی نخواسته استفاده شود و به آن اهمیت داده است. او به این نقوش که در زندگی ماست و بسیار با آن سرو کار داریم و می‌بینیم اهمیت داده است بدون اینکه قائل به رنگ آن باشد. یعنی اصلاً نخواسته رنگ ولعاب به آنها بدهد و برای تک‌تک آنها ارزش قائل شده و این کار خیلی برای کسانی که خارج از کشور هستند جذابیت بسیاری داشته است.
رؤیای درخت‌ها
معصومه آفتابی
گالری بهارک

شهره طاعتی
مددکار اجتماعی
در ایران روزهای اسفندماه پر از هیاهو و شلوغی و رفت و آمد، خرید، خانه‌تکانی تعویض وسایل و غیره و غیره است. این شعف موجود در بین مردم یک شور و شوق اجتماعی را به همراه خود می‌آورد که هر ساله تکرار می‌شود. در سال‌های اخیر به‌دلیل مشکلات اقتصادی و فشارهای آن بر خانواده‌ها شاید آن بخش از فعالیت‌های قبل از عید نوروز مانند خرید وسایل و لباس کمرنگ شده است، ولی هنوز هم تکاپو‌های بسیاری در خانه‌ها برای خانه تکانی وجود دارد. این فرهنگ و‌ رسم زیبا که در بین تمام اقشار جامعه ایران هرساله اجرا می‌شود، درون خود پیامدهای بسیار ارزنده و مفیدی دارد که بعضی از این آثار در زمان انجام آن کار و بعضی دیگر در پایان خانه تکانی دیده می‌شود. اگر انجام خانه تکانی را یک فرایند ترسیم کنیم، در ابتدای انجام آن می‌بینیم که خانم‌های خانه و گاهی آقایان نگاهی ویژه به آرامش بصری و ایجاد روحیه شاد برای خود و خانواده‌شان دارند که به فکر تمیز کردن منزل و زدودن کثیفی‌های چند ماهه یا یکساله از خانه و وسایل می‌افتند. در این ایام تمامی افراد خانواده به کمک یکدیگر می‌آیند و هر کدام بخشی از کارها را به عهده می‌گیرند. اصولاً مادران و خانم‌های خانواده علاوه بر انجام کارها مدیریت این فرایند را نیز به عهده دارند. در مسیر این فرایند نکات مهم و ارزشمندی که به چشم می‌خورد، همراهی و همدلی کردن اعضای خانواده در کنار یکدیگر است. آنها به همدیگر کمک می‌کنند تا فضای زندگیشان پاکیزه شود و در نتیجه روانشان به آرامش بیشتری برسد. همدلی و همکاری و مشارکت در انجام کارها علاوه بر اینکه مهارتی مهم و کاربردی است، نوعی هنر نیز است. هنر زیباسازی فضای منزل، هنر استفاده بهینه از وسایل قدیمی، هنر بخشش وسایل غیر مصرفی به دیگران که حس خوب و مثبتی را در زندگی جاری می‌کند و باعث ترویج مهربانی و دوستی بین افراد می‌شود. روزهای خانه تکانی را تصور کنید، مادر از صبح زود مشغول برنامه‌ریزی انجام کارهاست، شست‌و‌شو، تعویض وسایل و چیدمان آنها با نظرخواهی از بقیه اعضای خانواده، درست کردن یک وسیله از وسایل غیرمصرفی قدیمی و... همگی را می‌توان نوعی از هنر توأم با تأثیرات روان‌شناختی بر زندگی فردی و خانوادگی افراد دانست.
وسایل مورد استفاده ما از کودکی تا بزرگسالی حاوی خاطرات خوب یا بد ما هستند. آنهایی را که یادآور بدی‌هاست از خود دور می‌کنیم، ولی آنهایی را که در خود بهترین روزهای ما را نهان دارند، با عشقی عمیق نگه می‌داریم. همه ما تجربه پیدا شدن وسایل قدیمی را داریم. مانند عکس‌ها، نوشته‌ها یا لباس و پارچه‌های قدیمی و...، که خاطره دار هستند. بعضی از ما این وسایل خاطره دارمان را با هنر آمیخته‌ایم و از آنها کاربری جدیدی خلق کرده‌ایم. مثلاً یا یک لنگه گوشواره و یک تکه پارچه لباس قدیمی و یک عکس از گذشته، تابلویی زیبا و هنری آفریده‌ایم که چشم‌نواز‌ است یا هربار دیدنش مانند انجام یک دوره ریلکسیشن کردن عمل می‌کند. پس می‌توان گفت رسم خانه تکانی انواع مختلفی از هنر و زیبایی و اثرات مثبت روانشناختی را در خود دارد.

رونمایی از ارکستر موسیقی نواحی ایران در قالب هفته بزرگداشت حکیم نظامی همراه با نظامی‌خوانی، ۱۷ اسفندماه به سرپرستی پیمان بزرگ‌نیا با اجرای قطعه «چمری» برای مرحوم پروین بهمنی پژوهشگر موسیقی نواحی در تالار وحدت برگزار شد./ایسنا

صفحه مجازی امروز هنرمندان در روزهای پایانی سال به انتشار آثارشان اختصاص یافته است. از آلبوم موسیقی گرفته تا انتشار کتاب و اکران فیلم.

چهره ها
مجید انتظامی موسیقیدان و آهنگساز به مناسبت سالروز تولدش، آلبوم «غصه‌های مجید» را پست کرده است. این آلبوم که توسط احسان بیرقدار بازنویسی و تنظیم شده به مناسبت سالروز ولادت این آهنگساز پیشکسوت تهیه و تنظیم شده است. انتظامی در صفحه خود نوشته: «با یاد دوستان و همکارانی که سال‌ها برای ضبط آثارم در کنارم بودند، اما امروز دست‌شان از دنیا کوتاه است و دیگر نیستند. چقدر زود دیر شد و ما چه دیر فهمیدیم، که هنوز هم نمی‌فهمیم با پلک برهم‌زدنی، عزیزان‌مان را از دست می‌‌دهیم. همه ما رفتنی هستیم ولی برخی خیلی زود تنهای‌مان گذاشتند و حالا جای‌شان بسیار خالی‌ است و دلتنگ‌ خودشان و هنرشان هستیم. می‌خواهم از تمام کسانی که زحمت کشیدند و بدون هیچ چشم‌داشتی، چنین هدیه‌ای را به مناسبت ‏سالروز تولدم تدارک دیدند تشکر کنم. دست‌بوس یکایک شما هستم که من را قابل دانستید، وقت گذاشتید و زحمت کشیدید.»

محسن تنابنده با انتشارآنونس جدید فیلم سینمایی عنکبوت به کارگردانی ابراهیم ایرج زاد در صفحه خود نوشت:«همزمان با ادامه اکران فیلم «عنکبوت» به کارگردانی ابراهیم ایرج زاد، آنونس جدید این فیلم رونمایی شد. «عنکبوت» به نویسندگی اکتای براهنی، تهیه‌کنندگی جواد نوروزبیگی و سرمایه‌گذاری محمدصادق رنج‌کشان وارد سومین هفته اکرانش شده و فروشش در آستانه رسیدن به ۲ میلیارد تومان است. از جمله بازیگران «عنکبوت » محسن تنابنده، ساره بیات، شیرین یزدان بخش، ماهور الوند، گلنوش قهرمانی، علی باقری، مهدی حسینی‌نیا، جواد یحیوی، آتیه جاوید، مهدخت مولایی، سحر عبدالهی، حمیدرضا هدایتی راد، نیوشا علیپور، یوسف خسروی، حمید حاجی‌محمدزاده، میثم دامن‌زه، داود ذاکری و با حضور فرید سجادی حسینی هستند.»

مجید غلامی جلیسه نویسنده در صفحه خود با انتشار جلد اولین شماره مجله پوشه نوشته است: «در شانزدهمین روز اسفند وقتی که تهران بارانی بود و ترافیک وحشتناک همیشگی تهران را قفل کرده بود، در خانه کار طی یک مراسم کوچک و جمع و جور و خوب، از اولین شماره مجله پوشه با موضوع «کاریکاتور و نفت ملی»‌ رونمایی شد. پوشه از نوع مجلاتی است که به شکلی مفید به پژوهشگران و دانشجویان و علاقه‌مندان موضوع مورد نظر خود کمک می‌کند تا نگاه از بالایی در طول تاریخی مشخص، از منظرهای مختلف هنری، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و... داشته باشند. مثلاً در همین شماره اول که موضوع آن کاریکاتور و نفت ملی است شما با خواندن همین یک شماره به مجموع وسیعی از اطلاعات کلاسه‌بندی شده در موضوع ملی شدن صنعت نفت از منظرهای سیاسی، هنری، اجتماعی و فرهنگی روبه‌رو می‌شوید.»

دنیای نشر
مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در صفحه خود با انتشار عکسی از نشست میهمان از قول مجید قیصری در این نشست نوشته است: «نسبت به شخصیت پیامبر و اسطوره‌های ایرانی در ادبیات کم لطفی کرده‌ایم. حذف شخصیت پیامبر(ص) به‌عنوان شخصیت‌ برتر تاریخ بشریت و همچنین حذف اسطوره‌های ایرانی از ادبیات داستانی، خلأهای داستان در ایران است.»

گالری گردی
گالری آرتیبیشن در صفحه خود با انتشار عکس‌های مهدی راحمی استاد نقاشی از نمایشگاه این هنرمند تا روز جمعه 20 اسفند ماه در این گالری خبر داده است. علاقه‌مندان می‌توانند برای تماشای آثار این هنرمند همه روزه از ساعت 11 تا 20 به گالری آرتیبیشن مراجعه کنند.


گالری همه نیز با انتشار پوستر و بخشی از آثار نمایشگاه گروهی درخت زندگی به کیوریتوری نیوشا نیوژپور و شادی داوری که 29 بهمن ماه افتتاح شده و تا 20 اسفند ماه هم ادامه دارد، از مخاطبان هنرهای تجسمی دعوت کرد تا برای دیدن آثار به این گالری بیایند. این گالری در صفحه خود نوشته: «در خت زندگی، گیاه زندگی، درخت کیهانی و... بر دو گستره جهان آسمان و زمین نفوذ دارد. شاخ‌سارانش در بلندای آسمان و متصل به تنه بزرگ و ریشه‌هایش نیز با همین اتصال تا قعر زمین، هردو جهان را به هم اتصال داده است. بلندایش را همانند طول حیات آدمی نمی‌توان محاسبه نمود. آب در شیره جانش جریان دارد، ریشه‌هایش با خاک در هم تنیده و برگ‌هایش با باد و آتش از چوبش سر می‌زند. این همان چهار آخشیج است که در معنای کهن الگویی خود دلالت دارد بر زندگی کیهانی، تداوم آن، رشد و فرایندهای زایشی و باززایی، نشانی از حیات تمام نشدنی، همسان با فنا‌ناپذیری است.»