حمیرا حیدریان
 خبرنگار
جنگ ایران و عراق یکی از پیچیده‌ترین جدال‌های بین‌المللی پس از جنگ جهانی دوم به شمار می‌آید. این جنگ به‌عنوان الگوی منازعه در عصر افول قدرت ابرقدرت‌ها و ظهور قدرت‌های منطقه‌ای و تحولات انقلابی، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. جنگ ایران و عراق با مشخصه طولانی‌ترین و پرهزینه‌ترین درگیری نظامی در تاریخ معاصر منطقه خاورمیانه با عنوان طولانی‌ترین جنگ کلاسیک قرن هم خوانده می‌شود.
در این میان برخی استان‌های درگیر در این جنگ کلاسیک همچون خوزستان نقش پررنگ تری داشتند و مسیر جنگ را تغییر دادند. خوزستان، پیشانی دفاع مقدس است، این خطه چون قلبی بود که در روزهای دفاع مقدس پرشور می‌تپید و حس مقاومت و پایداری را به شریان‌های کل ایران پمپاژ می‌کرد. قلبی که حالا با بی‌مهری‌ها و ناملایمت‌ها خسته است. بسیاری از شهرهای این استان سرشار ازحماسه، روزها و لحظه‌های به یاد ماندنی وتاریخی بسیاری را رقم زدند همچون خرمشهر که با وجود مقاومت افسانه‌ای نیرو‌های مردمی و ارتش، پس از ۳۴ روز سقوط کرد ؛ هرچند دوباره از چنگ دشمن پس گرفته شد.
در روز‌هایی که نبرد کوچه به کوچه و خانه به خانه ادامه داشت، دشمن برای تصرف آن از هیچ اقدامی فرو‌گذار نبود. ارتش بعثی عراق برای اشغال این شهر از عواملی همچون آتش سنگین توپخانه، لشکر زرهی و تخریب زیرساخت‌ها استفاده کرد. بعد‌ها وقتی رزمندگان ایرانی خرمشهر را پس گرفتند از آن شهر زیبا چیزی باقی نمانده بود. دزفول نیزطی هشت سال جنگ بیش از 3 هزاربار بمباران شد و 172 بار با موشک‌های اسکاد بی، بیش از 2500 بار با توپ و حدود 300 بار توسط هواپیماها، مورد حمله قرار گرفت.
آبادان دیگر شهر روزهای حماسه و خون نیز یکی از زیباترین شهر‌های منطقه با دارا بودن بزرگ‌ترین پالایشگاه دنیا درگیر جنگ شد و دشمن با تمام توان خود برای تسخیر مدرن‌ترین شهر نفتی خاورمیانه از هیچ اقدامی فروگذار نبود اما مقاومت مردم آبادان و نیرو‌های نظامی باعث شد تا شهر ۳۴۹ روز در محاصره کامل بماند و سقوط نکند. اما حال با گذشت بیش از سه دهه تحمل درد و رنج روزهای حماسه، این شهرها چه سرنوشتی را تجربه می‌کنند؟
حسن نورانی معاون فرهنگی بنیاد شهید خوزستان در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» گفت: با وجود گذشت سال‌ها از پایان جنگ هنوز خوزستان شاهد گذراندن روزهای سخت و دشوار است. شاید سال‌های جنگ به پایان رسیده و تنها تجربه‌های تلخ و دردآور آن بر جسم و روح مردم واین استان باقی‌مانده است، اما وضعیت فعلی این استان خصوصاً شهر خرمشهر از لحاظ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و...نوعی دیگر از تلخی‌های روزگار است که این مردم همچون روزهای جنگ به دوش می‌کشند.
وی افزود: در زمان جنگ مردم هویزه، سوسنگرد و آبادان، اهواز و خرمشهر و... نه تنها طعم آوارگی و غربت را چشیدند بلکه کم نبودند تعداد شهدا و جانبازان و آزادگانی که به این مرز و بوم تقدیم کردند اما متأسفانه همچنان محروم روزگار می‌گذرانند. از بمباران اندیمشک که طولانی‌ترین بمباران در دوران 8 ساله دفاع مقدس بوده که یک ساعت و 45 دقیقه به طول انجامیده و بیشترین موشکی که به آن شلیک شده است تا محاصره آبادان و تصرف هویزه و بستان و...همه آلام و دردهایی است که طی سال‌های جنگ مردم بی‌گناه و غیور این خطه تجربه کردند.
وی با اشاره به اینکه 70 درصد وقایع جنگ تحمیلی در استان خوزستان رخ داده است بیان کرد: 70 درصد از شهدای 8 سال دفاع مقدس متعلق به خوزستان است و این استان جنگی بالغ بر 55 هزار شهید را در جنگ تحمیلی در دفاع از آب و خاک کشور تقدیم کرد. اما آنچه باعث ناراحتی است این است که مردم شهرهای مختلف (دزفول، اندیمشک، خرمشهر و...) همچنان در حال آسیب دیدن هستند و هنوز درد و رنج ناشی از آن سال‌ها بر چهره مردم و خود شهر نمایان است.
نورانی با اشاره به اینکه خوزستان در حال حاضر بیشترین نرخ بیکاری را در کشور دارد، اظهار داشت: در بخش فرهنگی سعی شده گام‌های مثبتی برداشته شود و از آن جمله همین روحیه شهادت طلبی و حماسی است که باعث شده بسیاری از رزمندگان و جانبازان آن زمان و حتی برخی دیگر از جوانان جزو مدافعان حرم شوند و از سوی دیگر برای جلوگیری از تهاجم فرهنگی قدم‌های مثبتی برداشته شده است اما کافی نیست.
کریم خان میرچناری جانباز 60 درصدی خوزستانی نیز ضمن ابراز رضایت از حضور خود به‌عنوان یک سرباز در دوران دفاع مقدس ضمن گلایه از وضعیت فعلی جامعه به «ایران» گفت: به‌عنوان یک سرباز ایرانی هرگز فراموش نمی‌کنم که من و امثال من برای چه هدفی پا به میدان جنگ گذاشتیم اما آنچه که امروز در جامعه شاهد آن هستیم دردآور است حتی روزی را من اخیراً تجربه کردم که روی شیشه خودروام یادداشتی از ناسزا گذاشته بودند و این نشان از وضعیت ناخوشایند جامعه دارد.
استانی همچون خوزستان حال باید شاهد انواع بی‌مهری‌ها و ناملایمات باشد. ناملایمات و ناهنجاری‌هایی که باعث شده به‌عنوان یک جانباز که حتی جزو مدافعان حرم نیز بوده‌ام کمتر در اماکن عمومی حضور داشته باشم. کمبودها و فشارهای اقتصادی از یک سو و ناهنجاری‌های اجتماعی و فرهنگی موجود در جامعه از سوی دیگر باعث می‌شود تا دل امثال من به درد آید. ما به‌عنوان سربازان این مرز و بوم تنها یک هدف را دنبال کردیم و آن دفاع از وطن و آرمان هایمان بود.
سردار محمدعلی علیپور، مدیرکل اسبق بنیاد حفظ آثار خوزستان نیز در گفت‌و‌گو با «ایران» به ظرفیت‌های استان خوزستان اشاره کرد و گفت:وجود 7 رودخانه جاری و بزرگ، زمین‌های مستعد کشاورزی و منابع انسانی که متشکل از 7 قوم هستند و در کنار هم روزگار می‌گذرانند، وجود ساحل و آب های گرم در مجاور 7 کشور و... از جمله مزیت‌هایی است که چشم طمع کسانی را که به‌دنبال کشورگشایی و استفاده از این منابع خدادادی هستند، به این خطه از خاک میهنمان می‌دوزد. وجود منابع نفتی، زمین‌های حاصلخیز و... استکبار جهانی را پس از انقلاب بر آن داشت تا با حمایت از صدام و با پشتیبانی کردن 38 کشور دیگر جنگ تحمیلی در 31 شهریور ماه سال1359 رقم بخورد.
وی با بیان اینکه در ابتدای جنگ، تصور دشمن بر این بود که خوزستان به‌دلیل دارا بودن قومیت عرب تسلیم آنان شده و راه همکاری را در پیش می‌گیرند افزود: برخلاف تصور دشمن این خوزستانی‌ها بودند که از همان ابتدای جنگ در مقابل دشمن ایستاند و شهروندان هویزه، شوش، دزفول و... روزها مقاومت کردند و حتی این مقاومت در شهر شلمچه از سوی مردم باعث عقب نشینی دشمن تا 100 کیلومتر شد.
این سردار و رزمنده خوزستانی سال‌های دفاع مقدس به راه‌اندازی راهیان نور پس از پایان جنگ اشاره کرد و آن را راهی برای حفظ آرمان‌ها و فرهنگ حماسه عنوان کرد و اظهار داشت: راه‌اندازی کاروان‌های راهیان نورباعث شده تا فرهنگ ایثار، شهادت و یادماندهای سربازان این وطن نسل به نسل روایت شده و جوانان وهر رده سنی و مشتاقان این فرهنگ بیشتر با فداکاری این رزمندگان آشنا شوند.
سردارسرتیپ دوم شهبازی همچنین راه‌اندازی باغ موزه‌های دفاع مقدس و چاپ کتاب‌ها در این حوزه در قالب تاریخ شفاهی و پژوهشی را از جمله اقداماتی دانست که برای ماندگاری و ثبت تاریخ جنگ ضروری است.

همدان - سمیه مظاهری/  همدان در هشت سال جنگ تحمیلی حضور پررنگی  در دفاع از کشور داشته و رزمندگان آن حماسه‌های بزرگی از خود به یادگار گذاشتند.
حماسه‌هایی که امروز ثبت و نگهداری‌شان برای نسل‌هایی که دوران دفاع مقدس را درک نکرده‌اند؛ ضروری است تا یاد و خاطره قهرمانانی که دل از خانواده و آسایش خود بریدند تا از میهن‌شان دفاع کنند برای فرزندان این سرزمین به یادگار بماند.
تأسیس  موزه راهکاری است  که برای بازسازی وقایع دوران دفاع مقدس می‌توان انجام داد و استان همدان مفتخر به ایجاد نخستین باغ موزه دفاع مقدس کشور است.
ساخت این موزه از سال 76 به همت جمعی از رزمندگان و فرماندهان دوران دفاع مقدس آغاز شده و سردار سرلشکر حسین همدانی در ساخت این مرکز فرهنگی، نقش بسیار مهمی ایفا کرد.
موزه دفاع مقدس همدان پس از 13 سال در سال 89 و همزمان با برگزاری کنگره 8 هزار شهید استان گشایش یافت و از آن زمان تاکنون پذیرای علاقه‌مندان است.
هرچند باغ موزه دفاع مقدس همدان تا اندازه‌ای مهجور مانده و تلاش زیادی  برای معرفی آن در سطح کشور انجام نشده، اما وجود آن در منطقه گردشگری عباس آباد با آب و هوای مطبوع و طبیعت روح‌نواز چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌سازد.
این موزه که اداره آن به اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس واگذار شده 6 هزار و 500 متر مربع  مساحت و 6 بخش دارد که تاکنون چهار بخش آن به بهره‌برداری رسیده و تکمیل دو مرحله دیگر در گرو تأمین اعتبار است.
ورودی موزه، فضای روباز و حیاط بزرگی است که طراحی بسیار زیبایی دارد؛ انواع وسایل و ماشین‌های جنگی در کنار درختان و گل‌ها جای گرفته است.
در دو طرف پله‌ها نیز سردیس فرماندهان همدان در دوران دفاع مقدس قرارگرفته تا بازدیدکنندگان با بزرگمردان این خطه آشنا شوند.
در بخشی از محوطه نیز کتیبه بزرگی قرارگرفته که نام 8 هزار شهید استان همدان در دوران دفاع مقدس بر آن حک شده و در بخش دیگر نیز دریاچه‌ای قرار دارد که زیبایی ویژه‌ای به موزه بخشیده است.
دریاچه مصنوعی باغ موزه دفاع مقدس همدان، محل اجرای آب‌نمای موزیکال است و جز در روزهایی که شهادت ائمه اطهار(ع) یا روزهای عزاداری باشد؛ این آب نما با پخش موسیقی و حرکات موزون آب، تصاویر دوران دفاع مقدس را به نمایش می‌گذارد.
مجسمه مادر در هنگام بدرقه فرزندان به جبهه، مجسمه آزادی و سایر تصویرسازی‌های منحصر به فرد بر زیبایی این مرکز فرهنگی، گردشگری افزوده است.
محوطه داخلی موزه نیز شامل 24 غرفه است که در 4 تالار تقسیم شده و برای ورود به این بخش باید ابتدا به شهید گمنام آرمیده در ورودی تالار ادای احترام کرد.
این فضا 5 هزار متر مربع وسعت دارد که نزدیک به 2 هزار متر آن به آمفی تئاتر، ساختمان اداری و بقعه مطهر شهید گمنام اختصاص دارد.
در فضایی بالغ بر 3 هزار مترمربع نیز غرفه‌ها ایجاد شده که عملکرد یگان‌های مختلف نظامی و نهادهای مرتبط در دوران دفاع مقدس را با استفاده از ابزار و وسایل جنگی و تندیس به معرض دید علاقه‌مندان می‌گذارد.
نصب تصاویر شهدا بر دیوار غرفه و نمایش دست‌نوشته‌ها و وسایل شخصی شهدا مانند پلاک، قرآن و لباس رزم نیز زینت‌بخش فضای داخلی موزه است.دو بخش باقی‌مانده موزه نیز شامل بوستان 2 هزار و 500 هکتاری دربرگیرنده المان‌ها و ماشین‌های جنگی به غنیمت گرفته شده از دشمن، تندیس فرماندهان و رزمندگان، جنگ نابرابر(تن در مقابل تانک) و سراسر نما(پانوراما) می‌شود.
این سراسرنما یک هزار متر مربع مساحت داشته و شامل استوانه‌ای به ابعاد 42 در 27 متر و 3 طبقه می‌شود و قرار است صحنه‌های مختلف نبرد دوران دفاع مقدس در آن طراحی شود.پس از شهادت سردار سرلشکر حسین همدانی در سوریه نیز به پاس سال‌ها مجاهدت این قهرمان ملی برای دفاع از وطن و تلاش جدی برای ساخت نخستین موزه دفاع مقدس کشور در بعد وسیع و بخش‌های متنوع، بخش جدیدی به باغ موزه دفاع مقدس همدان اضافه شد.
در این غرفه ویژه، مدارک، اسناد و وسایل شخصی سرلشکر همدانی و و وصیت‌نامه این قهرمان ملی به نمایش گذاشته شده و تندیس وی نیز در محوطه بیرونی موزه جای گرفته است.
سردار سرلشکر حسین همدانی، بنیانگذار سپاه استان همدان بود و پس از جنگ نیز در مسئولیت‌های متعدد به کشور خدمت کرد و در راه دفاع از حرم اهل بیت(ع) به شهادت رسید.
شرح حماسه‎های بزرگ با برپایی نمایشگاه اقتدار 40 ساله
این روزها و همزمان با فرارسیدن چهلمین سال آغاز دفاع مقدس نظام جمهوری اسلامی، باغ موزه کهن شهر همدان حال و هوای جالبی پیدا کرده و با برپایی نمایشگاه به شرح گوشه‌ای از وقایع دوران دفاع مقدس پرداخته است.
مدیر اجرایی باغ موزه دفاع مقدس همدان به  «ایران» می‌گوید: این موزه که از سال 89 گشایش یافته ، بزرگترین  موزه دفاع مقدس کشور است که ساخت آن 14 سال زمان برد.
خسرو زند می‌افزاید: به بهانه هفته دفاع مقدس، نمایشگاهی با همکاری 13 دستگاه اجرایی در محوطه بیرونی موزه برپا شده که ضمن معرفی گوشه‌ای از تلاش رزمندگان در هشت سال جنگ تحمیلی، سلاح‌ها و دستاوردهای صنایع دفاعی را به نمایش گذاشته است.
وی بیان می‌کند: معرفی عملکرد دستگاه‌های اجرایی استان برای معرفی وقایع دوران دفاع مقدس نیز بخشی از این نمایشگاه بوده و 65 غرفه دارد.
زند اعلام می‌کند: علاقه‌مندان می‌توانند تا پایان هفته دفاع مقدس، هر روز از ساعت 9 تا 13 و 15 تا 18:30 از نمایشگاه اقتدار 40 ساله بازدید کنند.
وی تأکید می‌کند: همه دستورالعمل‌های بهداشتی در موزه دفاع مقدس همدان رعایت شده و بازدیدکنندگان در قالب گروه‌های 5 نفره به داخل هدایت می‌شوند تا در فاصله‌های زمانی کوتاه از غرفه‌ها بازدید کنند.

سیدحسن اسلامی اردکانی
استاد دانشگاه ادیان و مذاهب
 باغ پرندگان قم در حال آماده شدن است، گرچه قلباً مایلم هرگز آماده نشود و هیچ پرنده‌ای در آن زندانی نشود. در این فضا عده‌ای به این کار اعتراض کرده‌اند و کسانی هم از منتقدان ساخت باغ پرندگان به‌عنوان آدم‌های «متحجر» که مانع «پیشرفت» قم هستند، نام برده‌اند. در اینجا، بدون ورود به جزئیات مباحث پیچیده اخلاقی در این عرصه، می‌خواهم به این مسأله از منظر متفاوتی بنگرم و چند واقعیت را بیان کنم. یکی از نیازهای اساسی ما «لذت‌خواهی‌» است. پس از آنکه نیازهای اساسی ما مانند خوردن و خفتن تأمین شد، در پی سرگرمی و تفریح بر می‌آییم تا نیاز لذت‌طلبی خود را برآورده کنیم. این لذت‌طلبی گاه معصومانه است و آسیبی به کسی نمی‌رساند، مثل فوتبال دستی یا پیاده‌روی ساده. و گاه به دیگران آسیب می‌زند. کودکی را در نظر بگیرید که برای سرگرمی خودش، ملخ زنده‌ای را بر می‌دارد و یکی یکی اعضای بدنش را می‌کند و دور می‌اندازد و از این کار لذت می‌برد. نوجوانی را تصور کنید که جوجه‌های یک روزه را می‌خرد و آنها را برای سرگرمی و تقویت هدف‌گیری خود، دانه دانه به دیوار مقابل خود می‌کوبد تا آنها را نابود کند. خلاقیت انسان برای لذت‌آفرینی بسیار است. در گذشته بردگان را تربیت می‌کردند و در قالب گلادیاتور آنها را به جان هم می‌انداختند تا لذت شهروندان رومی برآورده شود. در قرن 19 کودکان سیاهپوست را از آفریقا می‌خریدند و در باغ وحش لندن به نمایش می‌گذاشتند تا «فرهیختگان» جامعه از دیدن این موجودات بدبخت و «آدم‌نما»! حیرت کنند و لذت ببرند. باز در همین دوران، برخی اروپاییان در آفریقا در کنار شکار حیوانات با تفنگ‌های خود «سیاهان» را شکار می‌کردند و فرقی میان آنها نمی‌گذاشتند و از این کار لذت می‌بردند.
دور کردن حیوانات از محیط طبیعی خود و نگه داشتن آنها در باغ وحش و قفس منطقاً تفاوتی با نمونه‌های بالا ندارد. تفاوت صرفاً در میزان آسیبی است که بی‌هیچ دلیل موجهی به دیگران می‌زنیم. باغ پرندگان تا جایی که دیده‌ام تفاوت بنیادینی با باغ وحش ندارد. پرندگان از فضای زیستی خودشان دور و در محیط‌های بسته‌ای که «امکان» ترک آنها را ندارند نگهداری می‌شوند. حال این محیط بهداشتی باشد یا نباشد، بزرگ باشد یا نباشد فرقی نمی‌کند. از این جهت همه باغ وحش‌ها و مراکز نگهداری حیوانات یکسان هستند. واقع آن است که این باغ پرندگان بر زیست‌بوم منطقه تأثیر منفی خواهد گذاشت. اطراف آن منطقه من بارها روباه دیده‌ام. این روباه‌ها آزادانه در حال رفت و آمد هستند و در معرض خطر کشته شدن. به احتمال قوی وقتی که پرندگان در این باغ نگهداری شوند، روباه‌ها جذب آنجا می‌شوند و به دست نگهبانان این باغ کشته می‌شوند. این کمترین آسیبی است که به پیرامون خود وارد و محیط زیست را خراب می‌کنیم. به جای این روش‌های سلطه‌طلبانه دست‌کم دوکار می‌توان کرد.
یکی آنکه فرهنگ رفتن به فضای طبیعی و پرنده‌نگری را ترویج کنیم. به جای آنکه از دیدن حیوانات درمانده در فضای بسته لذت ببریم، کمی ذائقه خود را ارتقا دهیم و به فضای طبیعی آنها برویم و آنها را در حال زیست عادی و جست و خیز و پرواز بنگریم. لذت این کار ده‌ها بار بیشتر و برتر و والاتر از این لذت حقیر دیدن حیوانات در فضای بسته است. دوم آنکه همین فضایی را که به‌عنوان باغ پرندگان در نظر می‌گیریم، چنان از نظر طبیعی شکل بدهیم و فضای مناسب و امنی ایجاد کنیم که حیوانات خودخواسته به این جاها بیایند و رفت و آمد کنند. نمونه این فضا تالاب‌هایی است که در نقاط مختلف کشور وجود دارد. برای مثال، در فصولی از سال در جاده قم به گرمسار تالابی فصلی پدید می‌آید که در آن انواع پرندگان گرد می‌آیند و دیدنشان بسیار شعف‌انگیز است. البته این دو راه هر یک مشکلات خودش را دارد اما در درازمدت هم سلامت عمومی جامعه و فرهنگ و تربیت اخلاقی ما را تأمین می‌کند و هم با توسعه پایدار سازگار است. اگر وجود باغ پرندگان را عامل پیشرفت بدانیم، باید انتظار داشت که در آینده مثل فرودگاه‌های زایدی که در نقاط دورافتاده کشور به‌عنوان عامل پیشرفت پدید آمدند و خاصیتی جز بلعیدن بیت المال ندارند، در هر شهر و شهرکی عده‌ای حیوان مفلوک در جایی نگهداری شوند و ما از خوشی پیشرفت‌هایی که کرده‌ایم در پوست نگنجیم.
تاریخ همواره معلم ماهر و دقیقی بوده، گرچه شاگردان بدی داشته است. زمانی مردم از دیدن کشتار انسان‌ها لذت می‌بردند. بعدها که کمی رشد کردند، به جای انسان، حیوانات را به جان هم انداختند تا از مرگ یکدیگر لذت ببرند. در همین مرز و بوم زمانی انسان‌ها را اخته می‌کردند تا از آنها در کارهای خانه بهره بگیرند و نگران چیزی نباشند. الآن بسیاری از این کارها را محکوم می‌کنیم و آنها را ضدانسانی می‌دانیم. چه بسا در آینده تاریخ از ما به مثابه کسانی یاد خواهد کرد که حیوانات را نه برای رفع نیاز که «عمدتاً» از سر «عادت» و «لذت» می‌کشتند و می‌خوردند و بعد برای سرگرمی بقیه حیوانات را در جاهایی تنگ به نام‌های شیکی چون «باغ پرندگان» نگهداری می‌کردند. باغ پرندگان، باغی است که پرندگان خود به دلخواه وارد آن شوند، نه آن که به زور آنها را در آن نگهداری کنیم. آنچه در حال ساخت و افتتاح است، هرچیزی می‌تواند باشد جز باغ پرندگان.

بستری 259 کودک مبتلا یا مشکوک به کرونا در بابل

ساری - خبرنگار «ایران»: رئیس دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: میزان بستری کودکان مبتلا یا مشکوک به کروناى بستری در بیمارستان فوق تخصصی کودکان امیرکلا 259 نفر بوده که این میزان 4/4 درصد از آمار کل بیماران بستری را تشکیل می دهد.
دکتر سید فرزاد جلالی از میزان ابتلای بیشتر مردان نسبت به بانوان در بابل خبر داد و افزود: بیشترین گروه سنی بستری و فوتی مربوط به رنج سنی بالای 70 سال می‌باشد. وی با اشاره به اینکه 19 درصد از بیماران بستری در گروه سنی 61 تا 70 سال بوده‌اند، بیان داشت: 47 درصد بیماران بستری در بیمارستان های بابل را خانم‌ها و 53 درصد آقایان تشکیل داده‌اند. دکتر جلالی ادامه داد: 17 درصد از میزان بستری‌ها و 7.5 درصد از آمار فوتی‌ها به گروه سنی 20 تا 40 سال اختصاص دارد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه نزدیک به 600 نفر از کادر درمان و بهداشت دانشگاه علوم پزشکی بابل به کرونا مبتلا شدند، گفت: تعداد بستری در موج اول از ابتدای اسفند تا پایان فروردین 2480 نفر و در موج دوم تعداد بستری از ابتدای تیر تا پایان مرداد 2200 نفر بوده است که 7/12 درصد کاهش داشته است.

پلیس دوچرخه‌سوار بزودی در اصفهان آغاز به‌کار می‌کند

اصفهان - رئیس پلیس راهور استان اصفهان گفت: پلیس راهنمایی و رانندگی این استان در صدد راه‌اندازی پلیس دوچرخه‌سوار به‌صورت کیفی و برنامه‌ریزی شده در مناطقی از کلانشهر اصفهان است. به گزارش ایرنا سرهنگ محمدرضا محمدی افزود: پلیس راهور دوچرخه‌سوار در محدوده هسته مرکزی و حاشیه رودخانه زاینده‌رود در کلانشهر اصفهان راه‌اندازی خواهد شد. وی با بیان اینکه اصفهان به شهر دوچرخه‌ها، شناخته می‌شود و نیاز است که پلیس دوچرخه‌سوار در آن به‌صورت دائم راه‌اندازی شود، اظهارداشت: در مرحله نخست ۲۰ دستگاه دوچرخه برای نیروهای پلیس راهور اصفهان تخصیص می‌یابد و امیدواریم این امر تا یک ماه آینده محقق شود.محمدی با اشاره به اینکه در برهه‌ای از زمان گذشته، پلیس دوچرخه‌سوار در اصفهان فعالیت می‌کرد، گفت: آن اقدام چندان با برنامه و دائم نبود و دوچرخه‌های مورد استفاده نیز کیفیت لازم را نداشت درحالیکه لازم است پلیس راهور دوچرخه‌سوار در حد شعار و موقتی نباشد.
رئیس پلیس راهور اصفهان با تأکید بر اینکه دوچرخه‌سواران در معابر شهری اصفهان، امنیت لازم را ندارند، تصریح کرد: لازم است مسیرهای ویژه و امن برای آنها ایجاد شود درحالیکه برخی مسیرهای موجود در زمان حاضر در اصفهان، تکمیل نشده و ناقص است.