فائزه زمانی/تعدادی از ملی‌پوشان پاراکانو این بار به جای پاروزدن در آب روی آسفالت مشغول والیبال بازی کردن بودند. در حالی که به دریاچه نزدیک می‌شدم چهره پدرو سنا، سرمربی برزیلی تیم ملی آب‌های آرام را دیدم که مشغول بازی کردن با شاگردانش بود و برخلاف معمول به جای مرور فن‌های قایقرانی با پارو، توپ را که از قضا به داخل دریاچه افتاده بود، در می‌آورد. در همان نگاه اول می‌شد صمیمیت را در چهره مرد برزیلی دید اما حتی فکرش را هم نمی‌کردم کسی که سال‌ها در سرما و گرما پارو زده و در ادامه سال‌ها از کنار آب شاگردانش را کوچ کرده، تا این اندازه سرمایی باشد؛ تا جایی که بالاخره ما را مجبور به تغییر لوکیشن مصاحبه کرد و مجبور شدیم به جای آلاچیق دریاچه به داخل ساختمان رفته و آنجا مصاحبه را انجام دهیم.
سنا که از باخت تیم ملی فوتبال کشورش مقابل کرواسی هنوز ناراحت بود، عامل اصلی باخت برزیل را تعویض‌ها و اشتباه‌های تیته می‌داند. او که سال‌ها قبل در محله‌های سانتوس برزیل شاهد تمرینات نیمار از نزدیک بوده، می‌گوید که از همان موقع حدس می‌زده که روزی نیمار به ستاره برزیلی‌ها تبدیل شود. پدرو ابتدا فوتبال بازی می‌کرد و بر حسب یک اتفاق به سمت قایقرانی کشیده شد و حالا معتقد است خدا او را در اینجا قرار داده است اما قلبش مثل تمام برزیلی‌ها برای فوتبال می‌تپد. درحالی که مسئولان فدراسیون قایقرانی حدود یکسال پیش با جذب پدرو سنا امید زیادی به موفقیت در بازی‌های آسیایی هانگژو دارند، او نه تنها به هانگژو که از همین حالا به‌دنبال حضور موفق شاگردانش در آب‌های المپیک 2024 پاریس است. پدرو در رزومه‌اش سابقه سرمربیگری تیم ملی آب‌های آرام برزیل و ژاپن را دارد و حالا هدفی جز موفقیت با پاروزنان ایرانی ندارد...

​​​​​​​در ابتدا از مهم‌ترین اتفاق این روزها یعنی جام جهانی شروع کنیم. آیا شما هم مثل خیلی‌ها از حذف برزیل شوکه شدی؟
بله! در واقع برزیلی‌ها هم مثل شما و تمام ایرانی‌ها از حذف تیم ملی برزیل شوکه شدند اما به هرحال این زندگی است و شما اگر آمادگی روانی داشته باشید برنده میدان هستید که متأسفانه این اتفاق برای برزیل مقابل کرواسی نیفتاد.
به نظرت مهم‌ترین عامل باخت تیم ملی برزیل مقابل کرواسی چه بود؟
برزیل در این بازی از آمادگی لازم برخوردار نبود و در حمله و دفاع عملکرد مناسبی نداشت اما به نظرم مهم‌ترین عامل باخت برزیل تعویض‌های اشتباه تیته سرمربی تیم بود .
در مصاحبه‌های قبلی‌ات از تیته تعریف کرده بودی و او را مربی خوبی می‌دانستی. حالا با ناکامی برزیل، هنوز هم طرفدار تیته هستی؟
این را فقط من نمی‌گویم بلکه بسیاری از کارشناسان و متخصصان برزیلی معتقدند تیته زمان کافی برای آماده کردن تیم در اختیار داشت اما نتوانست بخوبی از این فرصت استفاده کرده و تیم را آماده کند. اگر به بازی کرواسی نگاه کنیم متوجه سیستم دفاعی قوی آنها می‌شویم که حتی براحتی تغییر سیستم داده و بازی را به پنالتی‌ها کشانده و در ضربات پنالتی موفق به شکست برزیل شدند اما تیته در انتخاب بازیکنانش اشتباه کرد و برزیل هم به انتخاب‌های اشتباه تیته باخت.
خیلی‌ها معتقدند برزیل بعد از شکست کره جنوبی دچار غرور شد و همان رقص بازیکنان به همراه تیته بعد از شادی گل‌ها، کار دست برزیل داد. نظرت در این باره چیست؟
بازی کرواسی نسبت به کره جنوبی سنگین‌تر بود و موقعیت این دو بازی با هم فرق می‌کرد. مثلاً پرتغال سوئیس را 6-1 برد اما در بازی بعد نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد. من فکر می‌کنم موضوع این نیست و عامل باخت برزیل به چیزهای دیگری برمی‌گردد. در بازی آرژانتین و هلند هم وقتی کار به ضربات پنالتی کشید مسی اولین پنالتی را زد اما در ضربات پنالتی دیدار برزیل و کرواسی در حالی که نیمار می‌توانست اولین پنالتی را بزند، این تصمیم گرفته نشد.
صحبت نیمار به میان آمد. بعضی‌ها معتقدند نیمار برخلاف ستاره‌های دیگری مثل مسی و رونالدو که در خدمت تیم هستند، تکروی می‌کند و به جای تیم بیشتر به فکر منفعت شخصی است!
درباره نیمار باید بگویم که او خودش در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که برای او مهم‌ترین چیز پوشیدن پیراهن برزیل است و حالا هم یقین دارم که از حذف برزیل خیلی ناراحت است. مشکل نیمار این است که ارتباط و تعامل خوبی با بازیکنان ندارد.
نیمار موفق شد رکورد پله را بزند و به 77 گل ملی رسید. اما به نظر می‌رسد که پله نزد مردم برزیل محبوب‌تر است. فکر می‌کنی تفاوت بین پله و نیمار در چیست؟
پله در فوتبال ماندگارتر و اصطلاحاً پادشاه فوتبال برزیل است. من 6 سالی در سانتوس زندگی کردم و از نزدیک شاهد این بودم که پله در باشگاه سانتوس تا چه اندازه نیمار را تشویق می‌کرد تا در سطحی عالی فوتبال بازی کند. پله شخصیتی فراتر از محبوبیت معمولی داشته و یک انسان و برزیلی عادی نیست.
حقیقت دارد که تو با نیمار در محله‌های سانتوس فوتبال بازی می‌کردی؟
نه این خبر درست نیست. من با او همبازی نبودم. یکی از شاگردانم زمانی که نیمار اصلاً معروف نبود با نیمار در کمپ سانتوس بازی می‌کرد و من از نزدیک تمریناتش را می‌دیدم.
زمانی که او را می‌دیدی، فکر می‌کردی روزی ستاره شود؟
بله، همیشه در تمرینات و بازی‌هایش استعدادش نمایان بود. در برزیل ورزش اول فوتبال است و زمانی که کودکی متولد می‌شود، به آن نوزاد برای کادوی تولد توپ فوتبال هدیه می‌دهند. من هم زمانی که تمرینات نیمار را از نزدیک می‌دیدم به این فکر می‌کردم که با این استعداد ممکن است به بالاترین سطح فوتبال دنیا برسد.
شائبه‌هایی مبنی بر خداحافظی نیمار از تیم ملی برزیل بعد از حذف این تیم در  جام جهانی مطرح شده، به نظرت  قطر آخرین تجربه حضور نیمار در جام جهانی بود؟
تیم برزیل درحال جوان‌سازی است و ممکن است این آخرین جام جهانی نیمار باشد اما من حس می‌کنم او می‌تواند در جام جهانی بعدی هم پیراهن تیم ملی برزیل را بپوشد.
می‌خواهم راجع به پله بیشتر صحبت کنیم. پله با وجود حال ناخوشش از روی تخت بیمارستان برای بازیکنان برزیل پیامی فرستاد و از آنها خواست تا آخرین لحظه برای برزیل بجنگند، چنین شخصیت و رفتاری از کدام فرهنگ برزیلی‌ها نشأت می‌گیرد؟
برزیلی‌ها همیشه سرسخت و جنگجو هستند. نه فقط پله که دیگر شخصیت‌های بزرگ برزیل هم برای بازیکنان پیام فرستاده و از آنها خواستند تا آخرین لحظه بجنگند. تیم ملی برزیل در بازی مقابل کره جنوبی از این سرسختی برخوردار بود اما در بازی مقابل کرواسی این روحیه جنگندگی را از دست داد.
متأسفانه به گفته پزشکان، پله اسطوره‌ای آخرین روزهای زندگی‌اش را سپری می‌کند، با توجه به محبوبیت بالای او میان مردم، این روزها حال مردم برزیل با این خبر چگونه است؟
پله کسی بود که فوتبال برزیل را به جهان نشان داد. مردم همگی ناراحت بوده و دعا می‌کنند که او زودتر به حالت عادی برگردد حتی دخترم که 18 ساله است بعد از شنیدن خبر بستری شدن پله در بیمارستان گریه کرد.
خیلی متأسفم بابت پرسیدن این سؤال، به هرحال مرگ وجود دارد و در خانه هر آدمی را می‌زند. به نظرت بعد از فوت پله، مراسم تدفین او باشکوه‌تر از مارادونای آرژانتینی برگزار می‌شود؟
بله، البته امیدوارم پله همچنان به مقاومت خود ادامه دهد اما من فکر می‌کنم اگر این اتفاق بیفتد جمعیت زیادی در  مراسم تدفین پله شرکت خواهند کرد. حتی فکر می‌کنم جمعیت حاضر در مراسم تدفین پله از جمعیت حاضر در مراسم تدفین سنا راننده افسانه‌ای معروف برزیلی هم بیشتر خواهد شد. پله از تمامی بازیکنان برزیلی مثل زیکو، رونالدینیو و رونالدو و حتی مارادونای آرژانتینی‌ها بهتر است. او اسطوره‌ای تکرارنشدنی بوده و متعلق به این دنیا نیست.
خیلی از فوتبالدوستان منتظر نیمه نهایی برزیل - آرژانتین بودند، به نظرت اگر برزیل به نیمه نهایی می‌رسید، توانایی شکست آرژانتین را داشت؟
بله قطعاً. فکر می‌کنم برزیل می‌توانست آرژانتین را 1-0 شکست دهد. مردم برزیل، آرژانتینی‌ها را دوست دارند اما فوتبال بحثش جداست و ما از قدیم با آرژانتینی‌ها کری خوانی داشتیم .
پیش بینی‌ات از قهرمان جام جهانی‌چیست؟
فکر می‌کنم فرانسه و آرژانتین (خنده) به فینال می‌رسند.
بازی‌های تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی را هم دیدید؟
بله. بازی را با ورزشکارانم دیدم، کاش می‌شد ایران صعود کند اما نشد. امیدوارم ایران گام به‌گام جلو برود و در جام جهانی بعدی صعود کند.
همان طور که تیته برزیل را ناامید کرد، کارلوس کی‌روش هم مردم ایران را در جام جهانی ناامید کرد. نظرت در این باره چیست؟
وقتی من به ایران آمدم، بحث بازگشت کارلوس کی‌روش و سرمربیگری‌اش در تیم ملی کشورتان مطرح شد. البته فکر نمی‌کنم کی‌روش مثل تیته مردم ایران را ناامید کرده باشد. تیته 5 سال فرصت داشت تا تیم برزیل را آماده کند ولی کی‌روش زمان کافی نداشت و نمی‌توانیم بگوییم او مربی خوبی نیست.

به قول شما بچه‌ها وقتی در برزیل به دنیا می‌آیند با توپ فوتبال سرو‌کار دارند، چه شد که به جای توپ و فوتبال سراغ قایق و پارو رفتی؟
من قبلاً فوتبال بازی می‌کردم و خیلی هم فوتبال را دوست داشتم اما یک روز قایقرانی را امتحان کردم و دیگر به فوتبال برنگشتم. فکر می‌کنم خدا مرا اینجا قرار داد.
چطور شد که به ایران آمدی؟
من سرمربی تیم ملی ژاپن بودم و در مسابقات تایلند قایقرانان ایران را دیدم و وقتی آنجا فدراسیون ایران به من پیشنهاد کار داد گفتم حتماً قبول می‌کنم چرا که قایقرانان ایرانی جنگجو هستند و می‌توانند در بالاترین سطح جهان قرار بگیرند.
 تیم ملی قایقرانی ایران ستاره‌ای هم دارد؟
برای پیشرفت تیم یک نفر لازم نیست، باید همه تیم تلاش کنند. همه بچه‌های تیمم سوپراستار هستند. وقتی به ایران آمدم بحث فنی و فیزیکی قایقرانان مطرح نبود و بیشتر درگیر آمادگی روحی و روانی بچه‌ها بودم تا همه به سطح بالایی برسند. تنها یک نفر باعث پیشرفت گروه نمی‌شود، باید آماده‌سازی خوب باشد و تیم خوبی داشته باشیم تا پیشرفت کنیم.
می‌گویند شما در کارتان خیلی جدی هستید و از وقتی آمده‌اید پوست بچه‌ها را کنده‌اید!
من اینجا طی 24 ساعت خیلی کم می‌خوابم و همیشه به بچه‌ها می‌گویم پله پله و در یک فرایند پیش بروند. برای این فرایند باید روی سه فاکتور فیزیکی، تکنیکی و روحیه بچه‌ها کارشود و آن وقت بچه‌ها می‌توانند در آب خودشان را نشان دهند. قایقرانانی که سه فاکتور مرا بپذیرند، سریع پیشرفت می‌کنند.
 قایقرانی ایران در این مدت چقدر پیشرفت داشته است؟
وقتی من به ایران آمدم، سقف آرزوها قهرمانی آسیا بود ولی حالا به قهرمانی جهان فکر می‌کنیم. این پیشرفت قایقرانان را نشان می‌دهد. وقتی مردم با شاگردان من خارج از اردو عکس می‌گیرند هم خبر از پیشرفت بچه‌ها می‌دهد.
 ما بازی‌های مهم آسیایی را در پیش داریم و کاروان ایران روی مدال‌های قایقرانی حساب ویژه‌ای باز می‌کند. چقدر به افزایش تعداد طلاها در هانگژو نسبت به جاکارتا امیدواریم؟
ما به هانگژو می‌رویم که نتایجی فوق‌العاده برای ایران رقم بزنیم، اما این یک پروسه زمانبر است. وقتی من به ایران آمدم از پایه شروع کرده و تمرین‌های ابتدایی به قایقرانان می‌دادم اما حالا شرایط فرق کرده و برای کسب نتایج درخشان به هانگژو خواهیم رفت و حتی نگاهمان به المپیک پاریس است.
 دختران قایقران ما تا به حال موفق به حضور در مسابقات آب‌های آرام المپیک نبودند، آیا می‌توانیم برای اولین بار از این سد عبور کرده و دخترانمان را راهی المپیک پاریس کنیم؟
به احتمال زیاد می‌توانیم یک نماینده زن راهی المپیک پاریس کنیم. ما حتی تمرینات زیادی برای حضور در مسابقات جهانی کانادا انجام داده بودیم اما متأسفانه با بدشانسی حضور در این مسابقات را از دست دادیم، اما حالا تمام انرژی‌مان را برای پاریس گذاشته‌ایم.
 آیا می‌توانیم روی مدال المپیک پاریس هم حساب کنیم یا هنوز برای مدال‌آوری آب‌های آرام در المپیک زود است؟
ما باید قدم به قدم پیش رفته و اول به یک چهارم نهایی جام جهانی نگاه کنیم. ابتدا باید سهمیه المپیک را گرفته و بعد از آن به مدال المپیک فکر کنیم، در حال حاضر فکر کردن به مدال المپیک زود است.
 کدام خصوصیت ایرانی‌ها در بدو ورودتان به ایران توجه شما را جلب کرد؟
مردم ایران بسیار مهربان بوده و همیشه من را حمایت کرده‌اند. همچنین غذاهای ایرانی بسیار شبیه غذاهای برزیلی است. در کل من در ایران بسیار راحتم و فکر می‌کنم در برزیل هستم.
غیر از تهران، در این مدت به کدام شهرهای ایران سفر کرده‌ای؟
برای بازدید از امکانات و کمپ‌های تمرینی به بوشهر، بندر خمیر، بندر لنگه و بندرعباس سفر کردم که تجربه بسیار خوبی بود.
 در پایان اگر پیامی برای مردم ایران داری، بگو.
از مردم ایران برای حمایت همیشگی‌شان تشکر می‌کنم. همچنین از شما هم برای این مصاحبه تشکر می‌کنم.

پریسا غفاری/ تیم ملی کشتی آزاد ایران به مقام نایب‌قهرمانی جام جهانی 2022 امریکا دست یافت. زمانی که صحبت از کشتی آزاد در سطح بالا به میان می‌آید، آنهم بخصوص وقتی نام تیم‌های ایران و امریکا مطرح می‌شود همان اندازه هیجان‌انگیز است. چه برسد به اینکه این مسابقه فینال هم باشد.
دیدار پایانی جام جهانی کشتی آزاد ساعت 3:30 بامداد دیروز بین دو تیم ایران و امریکا برگزار شد. گفتنی است تیم کشورمان با غلبه بر ژاپن و منتخب جهان فینالیست شد و امریکایی‌ها هم با شکست مغولستان و گرجستان به دیدار پایانی راه یافتند. بعد از شکست قابل پیش‌بینی نمایندگان ایران مقابل حریفان امریکایی در دو وزن اول که رضا مؤمنی و ابراهیم الهی بودند، رحمان عموزاد بار دیگر در وزن 65 کیلوگرم و یک مسابقه تکراری به مصاف قهرمان جهان جان دیاکومیالیس رفت و به برتری نزدیک 5- 4 دست یافت. پس از این پیروزی اتحادیه جهانی کشتی در تمجید از نماینده ایران نوشت: «عموزاد کسی است که در مهم‌ترین لحظات می‌درخشد.»
در جایی که وضعیت تیم اعزامی ایران در اوزان بالا بهتر به‌نظر می‌رسید اما امیرمحمد یزدانی، علیرضا کریمی و امیرحسین فیروزپور شکست‌های غیرمنتظره‌ای مقابل حریفان داشتند تا شرایط برای قهرمانی امریکایی‌ها در خانه مهیا شود؛ البته نکته مهم اینکه بالاخره در این مسابقات طلسم شکست‌ناپذیری جردن باروز مقابل کشتی‌گیران ایرانی توسط علی سوادکوهی شکست. برد سوادکوهی مقابل حریف نامدار امریکایی موضوعی نبود که از چشم اتحادیه جهانی کشتی دور بماند. در حالی‌که تا پیش از این هیچ آزادکار ایرانی در میادین رسمی و غیررسمی مقابل جردن باروز به پیروزی نرسیده بود و همه در انتظار شکست این کشتی‌گیر مقابل ایرانی‌ها بودند سرانجام این اتفاق در ایالت آیووا و در خانه امریکایی‌ها افتاد، جایی که کادرفنی تیم ملی کشتی آزاد و در رأس آن پژمان درستکار این بار تصمیم گرفت به‌جای محمد نخودی که در فینال مسابقات جهانی 2021 و 2022 مغلوب جردن باروز شده بود، فرصت رویارویی با قهرمان وزن 79 کیلوگرم جهان را به علی سوادکوهی بدهد. این تصمیم فرجام خوشی داشت و سوادکوهی با ارائه یک کشتی خوب و هوشمندانه‌، موفق شد حریف امریکایی را شکست دهد. باروز پیش از این 14 بار با کشتی‌گیران ایرانی روبه‌رو و هر بار پیروز از میدان خارج شده بود اما در پانزدهمین رویارویی بالاخره باخت به این کشتی‌گیر عنوان‌دار امریکایی تحمیل شد. صفحه رسمی اتحادیه جهانی کشتی این برد را بازتاب داد و نوشت: «علی سوادکوهی اولین کشتی‌گیر ایرانی بود که جردن باروز را مغلوب کرد.»
سوادکوهی پس از شکست باروز هم گفت: «می‌دانستم که عقب افتاده‌ام اما باز به حرکت رو به جلو و هجومی فکر می‌کردم. یک فرصت عالی را برای گرفتن امتیاز از دست دادم. اما از همان دقیقه اول می‌دانستم که او اشتباه خواهد کرد. خوشحالم که اولین ایرانی هستم که باروز را شکست دادم و مهمتر از آن در کشورش پیروز شدم. خوشحالم که مورد حمایت مردم ایران و مربیان هستم. مربیان بویژه پژمان درستکار انرژی بیشتری در من گذاشتند و معتقد بودند که برنده خواهم شد.» البته سوادکوهی بعد از این مبارزه دست جردن باروز را به عنوان فرد پیروز بالا برد. امیررضا معصومی قهرمان نوجوانان، جوانان و امیدهای جهان هم در مصاف با هایدن زیلمر در 125 کیلوگرم، برتری خود نسبت به حریف را به رخ کشید و با نتیجه 6-1 این کشتی را به‌سود خود تمام کرد. در نهایت تیم امریکا با نتیجه 6‌ـ‌4 فینال جام جهانی 2022 را برد و قهرمان شد. البته ایران پرافتخارترین تیم جام جهانی کشتی آزاد ۱۰ دوره اخیر با ۶ قهرمانی و ۳ نایب‌قهرمانی محسوب می‌شود. گفتنی است در پایان مسابقات کشتی‌گیران ایرانی و امریکا با جام‌هایشان کنار یکدیگر عکس یادگاری گرفتند.

جوادی ناکام بزرگ مسابقات قهرمانی وزنه‌برداری جهان در کلمبیا رستمی اولین مدال آور ایران

کیانوش رستمی ملی‌پوش وزنه‌برداری ایران با کسب مدال نقره حرکت یک ضرب و عنوان چهارمی مجموع در رقابت‌های قهرمانی جهان در رنکینگ بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس قرار گرفت. او پس از پشت سر گذاشتن چند سال ناکامی این بار در رقابت‌های جهانی کلمبیا که در شهر بوگوتا جریان دارد، در دسته ۸۹ کیلوگرم در حرکت یک ضرب با زدن وزنه ۱۷۴ کیلوگرم پس از سانچز والنیلا از ونزوئلا به مدال نقره رسید. ملی‌پوش کرمانشاهی کشورمان در حرکت دوضرب هم پس از آنکه وزنه ۲۰۶ کیلوگرم را مهار کرد دو بار برابر وزنه ۲۱۲ کیلوگرم متوقف شد و با حدنصاب مجموع ۳۸۰ کیلوگرم جایگاهی بهتر از چهارمی به دست نیاورد. اما مصطفی جوادی، ملی‌پوش دسته ۸۱ کیلوگرم از رسیدن به مدال ناکام ماند. او تنها در اولین حرکت یک ضرب این دسته توانست وزنه ۱۵۵ کیلوگرم را مهار کند و در ادامه در مهار وزنه‌های 161 و 162 موفق نبود و در رده هشتم قرار گرفت. این ملی‌پوش جوان در حرکات دوضرب پشت وزنه‌های ۱۹۶، ۱۹۷ و ۱۹۸ کیلوگرم ایستاد ولی اوت کرد و از دور رقابت‌ها حذف شد. الهه رزاقی هم بامداد دیروز در گروه C دسته ۷۱ کیلوگرم روی تخته رفت. او در حرکت یک‌ضرب وزنه 87 کیلوگرم را بالای سر برد و در حرکت دوضرب سه بار ناموفق ماند و در بین 10 شرکت‌کننده آخر شد.

خداحافظی رسمی خسروی‌وفا بعد از 22 سال
 
محمود خسروی‌وفا بعد از 22 سال ریاست کمیته ملی پارالمپیک، صبح امروز و پس از انتخاب رئیس جدید، رسماً از این سمت کنار می‌رود. او که 4 ماه پیش با رأی مجمع روی صندلی ریاست کمیته ملی المپیک نشست، خودش را برای خداحافظی با پارالمپیک آماده کرده است. البته خسروی‌وفا امروز در آخرین روز همکاری‌اش با پارالمپیک، رئیس مجمع انتخابات است تا اعضا با آرای خود رئیس، نایب رئیس زنان و مردان، بازرس، خزانه‌دار و هیأت اجرایی را برای 4 سال آینده انتخاب کنند. هرچند قبلاً حرف از این بود که محمدرضا پولادگر معاون وزیر ورزش حمایت خسروی‌وفا را برای ریاست کمیته ملی پارالمپیک دارد، اما گفته می‌شود شاید او در وزارت ورزش بماند و از انتخابات امروز انصراف دهد. با این شرایط خیلی‌ها شانس ریاست غفورکارگری را برای ریاست کمیته ملی پارالمپیک بیشتر از بقیه کاندیداها می‌دانند. محمدشروین اسبقیان، محمد پولادگر، محمدرضا مظلومی، غفور کارگری و جلیل کوهپایه‌زاده کاندیداهای ریاست هستند.