تایمز ژاپن (ژاپن):
پس‌از آنکه سنای امریکا به‌خاطر تصویب قانون امنیتی هنگ‌کنگ در چین، تحریم‎های جدید علیه پکن را تصویب کرد، چین وعده داد، پاسخ سخت و شدیدی به این اقدام بدهد. این در حالی است که روابط لندن نیز با پکن بر سر همین مسأله شکرآب شده است.

گاردین (بریتانیا):
در حالی که بازگشایی مراکز تفریحی و اجتماعی در بریتانیا انجام شده، هنوز هیچ نشانه‎ای از اینکه دفتر نخست‎وزیری ایده خاصی برای بازگشایی موفق مراکز توریستی داشته باشد، مشاهده نمی‎شود. این در حالی است که سایر کشورها برای بازگشت پرقدرت توریسم خود برنامه‌ریزی دارند.

گلف نیوز (امارات):
برای اولین بار بعد از درگیری‎های دو هفته پیش در مرزهای هند و چین، نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند به این منطقه مرزی سفر و تلاش کرد، با ادای احترام به سربازان کشته شده در این منطقه چین و سیاست‎های آن را به چالش بکشد. تنش‌ها بین دو کشور در دو هفته اخیر کم سابقه بوده است.

ندا آکیش  
خبرنگار
در پی ناکامی حزب امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه در دور دوم انتخابات محلی و پس‌از استعفای ادوارد فیلیپ، نخست‌وزیر محبوب فرانسه؛ مکرون یک چهره کمتر شناخته شده به‌نام ژان کاستکس را به‌عنوان نخست‌وزیر جدید انتخاب کرد؛ انتخابی که به عقیده بسیاری از ناظران با اهداف سیاسی انجام شد و در جهت احیای محبوبیت مکرون تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری 2022 بود. در روزهای آینده هم انتظار می‌رود تغییرات گسترده‌ای در کابینه رخ دهد و نخست‌وزیر جدید کار خود را با چهره‌های جدید آغاز کند.
به گزارش فایننشال تایمز، حدود دو ماه قبل هنگامی که امانوئل مکرون آقای کاستکس 55 ساله را به‌عنوان مسئول خاتمه دادن به قرنطینه دو ماهه فرانسه انتخاب کرد، هیچ‌کس تصورش را هم نمی‌کرد که این بروکرات کمتر شناخته شده جایگزین ادوارد فیلیپ، نخست‌وزیر محبوب و مشهور فرانسه شود. ناظران عملکرد کاستکس در بازگشایی کسب و کارها پس از فروکش کردن همه‌گیری ویروس کرونا را موفق ارزیابی می‌کنند و احتمال می‌دهند، همین امر مکرون را تحت تأثیر قرار داده و ترغیب کرده باشد که او را جایگزین ادوارد فیلیپ کند. این در حالی است که فاصله محبوبیت ادوارد فیلیپ با نخست‌وزیر جدید بسیار زیاد است. فیلیپ که از او به‌عنوان محبوب‌ترین فرد کابینه مکرون یاد می‌شود، پس از انتخابات 2017 به نخست‌وزیری رسید و توانست کمک زیادی به مکرون کند تا برنامه اصلاحات اقتصادی بلندپروازانه‌اش را اجرا کند. اما در جریان انتخابات محلی اخیر رسانه‌ها با مقایسه محبوبیت مکرون و فیلیپ، به نخست‌وزیر لقب «رقیب مکرون» را دادند و نوشتند، نخست‌وزیر از رئیس جمهوری محبوب‌تر است و احتمال اینکه مکرون او را عوض کند، بسیار زیاد است. این پیش‌بینی روز جمعه به حقیقت پیوست و فیلیپ در هتل «متینگتون» طی مراسمی با کرسی نخست‌وزیری خداحافظی کرد و به قول خودش «بار سنگین» مسئولیت را از دوش خود برداشت و بر دوش کاستکس گذاشت. آنهم در شرایطی که تازه‌ترین نظرسنجی‌ها حاکی از آن بود که حدود 60 درصد فرانسوی‌ها خواستار ماندن فیلیپ در کرسی نخست‌وزیری هستند.
پُر کار اما کم خطر
به‌گزارش فرانس 24، کاستکس اگرچه در دولت‌های مختلف نقش‌های مختلفی داشته اما در مقایسه با فیلیپ محبوبیت بالایی ندارد و در افکار عمومی فرانسه چندان شناخته شده نیست و از این رو، یک چهره کم خطر برای مکرون به شمار می‌رود. او در دولت‌های نیکولا سارکوزی و فرانسوا اولاند در پست‌های معاون وزیر کار و معاون وزیر بهداشت کارکرده و موفق‌ترین عملکردها را داشته است. به طوری که بسیاری از تحلیلگران از او با عنوان «چاقوی چندکاره سوئیسی» یاد می‌کنند. کاستکس در انتخابات 2020 شهرداری‌ها هم بار دیگر موفق شد با کسب آرای مطلق در شهر پراد، در جنوب غربی فرانسه، در همان مرحله اول پیروز شود و به نظر می‌رسد با توجه به اینکه دو چالش اصلی دولت مکرون در حال حاضر «مبارزه با ویروس کرونا» و «حل بحران اقتصادی» است انتخاب ژان کاستکس در این دو زمینه مفید باشد. به گزارش دویچه وله، قرار است روز چهارشنبه یعنی سه روز دیگر کابینه جدید فرانسه معرفی شود و مکرون پیشتر گفته بود، اولویت‌های دولت بعدی حوزه سلامت، جوانان و بازنشستگان خواهد بود.
با این حال، اندرو اسمیت، استاد علوم سیاسی دانشگاه «چیچستر» فرانسه درباره این انتخاب گفت: جایگزین کردن کاستکس با فیلیپ در واقع یک استراتژی است. مکرون با این کار می‌خواهد نفوذ خود را در دولت بالا ببرد. ما اغلب شنیده‌ایم که مکرون طرفدار ایده دخالت شخصی رئیس جمهوری در بسیاری از مسائل است. با وجود فیلیپ او نمی‌توانست بیش از اندازه در کار دولت دخالت کند و بین نخست‌وزیر و رئیس جمهوری تنش‌هایی وجود داشت. اما به نظر می‌رسد کاستکس بیش از فیلیپ به خواسته‌های مکرون تن بدهد.
پیامی که شنیده نشد
به گزارش نیویورک تایمز، برخی ناظران پیش‌بینی کرده بودند، نخست‌وزیر بعدی فرانسه یک حامی محیط زیست یا یک چپگرا باشد زیرا مردم فرانسه در انتخابات محلی هفته گذشته با رأی دادن به سبزها و سوسیالیست‌ها این پیام را به مکرون داده بودند که اولویت‌هایشان تغییر کرده و مسائل زیست محیطی برایشان مهم است اما مکرون با انتخاب کاستکس نشان داد که یا این پیام را بخوبی دریافت نکرده یا توجهی به این پیام نکرده است زیرا کاستکس نه تنها یک راستگرای محافظه کار نزدیک به نیکولاس سارکوزی، رئیس جمهوری سابق فرانسه است بلکه حامی محیط زیست هم نیست. جرالد گرانبرگ، اندیشمند علوم سیاسی در دانشگاه «پو» معتقد است، اصلی‌ترین دلیل انتخاب یک چهره کمتر شناخته شده به‌عنوان جایگزین فیلیپ این است که مکرون از نظر شخصیتی یک فرد بسیار از خودراضی است و نمی‌خواهد هیچ‌کس روی محبوبیتش سایه بیندازد. او نمی‌خواهد از او به‌عنوان رئیس جمهوری دولت ادوارد فیلیپ یاد کنند.
برخلاف بسیاری از کشورهای اروپایی که نخست‌وزیر بالاترین پست اجرایی کشور است و اختیارات گسترده‌ای دارد، در فرانسه رئیس جمهوری بالاترین پست اجرایی است و نخست‌وزیر و اعضای کابینه باید در چارچوب سیاست‌های رئیس جمهوری انجام وظیفه کنند. همین مسأله کار را برای نخست‌وزیر بسیار دشوار می‌کند.

زهره صفاری/ جولان بیرحمانه ویروس کرونا در امریکا نیز نتوانست مانع از نمایش جدید «دونالد ترامپ» شود تا او این بار نه تنها چند ساعت مانده به جشن ملی استقلال امریکا سوژه جدیدی را به دست مخالفان و رسانه‌ها بدهد، که آنها را به این باور برساند که در روز استقلال امریکا، با کشوری چند پاره مواجه هستند.
شاید یک ماه قبل، لغو تدریجی محدودیت‌ها در ایالت‌های مختلف امریکا، مردم این کشور را برای بازگشت به زندگی عادی و جشن توأمان رهایی از کرونا و استقلال امیدوار کرده بود اما ناگهان ورق برگشت و تلفات در بیشتر ایالات به قدری بالا رفت که حتی برخی به محدودیت‌ها بازگشتند. شرایط آن‌طور که «فاکس نیوز» توصیف کرده است در 40 مورد از 50 ایالت امریکا قرمز شده و«نبراسکا» و «داکوتای جنوبی» تنها ایالت‌هایی به شمار می‌روند که در چند وقت اخیر نمودار کرونا را نزولی نشان می‌دادند وهمین آمارها برای رئیس جمهوری امریکا کافی بود تا برنامه‌ریزی مراسم چهارم جولای، جشن بزرگ استقلال امریکا را با یک آتش بازی تمام عیار در پارک ملی کوه راشمور تدارک ببیند.
 اما به نظر می‌رسید هشدار و خطر فقط برای مردم بود چرا که ترامپ حتی حاضر نشد از مانور هواپیماهای جنگی و آتش بازی بگذرد. همزمان مردم می‌دانستند که در سایه کرونا و محدودیت اجتماع‌های کمتر از 10 نفر، در جشن چهارم جولای امسال جایی برای تفریح و دورهمی‌های عمومی وجود ندارد و بسیاری از ایالت‌ها نیز تنها با ممنوعیت آتش‌بازی‌ها مجوز جشن را دادند.
نمایش عجیب ترامپ
سوم جولای؛ 7500 نفر از هواداران ترامپ بدون رعایت فاصله اجتماعی و حتی پوشیدن ماسک در کنار هم در آمفی تئاتر باز کوه راشمور نشسته بودند که پرواز جنگنده‌ها بر فراز کوه، ورود رئیس جمهوری را اعلام کرد و ترامپ در جایگاه ایستاد. اما برخلاف آنچه انتظار می‌رفت او نه از آمار فاجعه‌بار ابتلا و مرگ بر اثر کرونا گفت و نه تلاشی برای بازگرداندن اعتبار از دست رفته‌اش برای انتخابات پیش روی ریاست جمهوری کرد بلکه در بهت و حیرت همگان با ژستی میهن‌پرستانه جنبش‌های ضد نژادپرستی را به تولد چپ‌های فاشیست جدید تعبیر کرد که می‌خواهند ارزش‌ها و تاریخ امریکا را با سرنگونی مجسمه اسطوره‌ها به نابودی بکشانند: «ملت ما شاهد تلاش‌ها برای نابودی تاریخ، از بین بردن اعتبار اسطوره‌ها و... هستند. این افراد خشمگین سعی دارند با سرنگونی مجسمه مشاهیر به یادواره‌های ما حمله کنند و در شهرها خشونت به راه بیندازند. آنها می‌خواهند با جا انداختن این فرهنگ غلط آسیب به نمادها خودشان را رهبران قدرتمند و حامی اصلاحات، تاریخ و قانون کشور معرفی
 کنند.»
اما این اظهارات انتقادهای شدیدی را به‌همراه داشت. «میشل بسچلس»، تاریخ‌نگار حوزه ریاست جمهوری امریکا گفت: «بسیاری از رؤسای جمهوری تاریخ می‌دانند وقتی در یک بنای یادبود حاضر می‌شوند باید بیش از یک میهن‌پرست، به‌عنوان یک فرمانده، کشور را متحد کنند.» در عین حال نقد به برنامه ترامپ برای جشن استقلال امریکا به همین جا ختم نشد چرا که اصل مراسم با وجود همه انتقادات و هشدار شهردار واشنگتن به شیوع کرونا، قرار بود در کاخ سفید و با همه جزئیات آتش بازی و مانور نظامی روز 4 جولای برگزار شود. این در حالی بود که به گزارش «نیویورک تایمز»، بسیاری از سیاستمداران و سرآمد آنها نامزد پیشتاز ریاست جمهوری، جو بایدن حتی مراسم سنتی روز استقلال را نیز ممنوع کرده بودند. «بسچلس» ادامه داد: «تصور نمی‌کنم تدابیر او برای انتخاب دوباره نتیجه دهد چون او وانمود می‌کند همه چیز را تحت کنترل دارد در حالی که هیچ چیز آن‌طور که او می‌گوید نیست.»
«اندرو بیت»، سخنگوی بایدن نیز گفت: «دونالد ترامپ به‌دنبال بزرگ کردن خودش است و در این راه ملت را چند پاره کرده است.»
حواشی جشن ملی استقلال برای دونالد ترامپ شاخه دیگری نیز داشت و آن هم قبایل بومی امریکایی بودند که از حضور رئیس جمهوری در کوه راشمور شاکی بوده و اعتراضاتی را به راه انداخته بودند.به گزارش «ای‌بی‌سی‌نیوز»، بیش از 100 نفر از معترضان که در جاده «کیستون» به «کوه راشمور» به صف شده بودند با در دست داشتن پلاکاردهای اعتراض‌آمیز، موسیقی محلی را می‌نواختند، شماری از معترضان با مشت‌های گره کرده خشم خود را به مدعوین نشان دادند و تعدادی نیز جاده را بسته بودند. «ههاکاهو ویست» رئیس قبیله «اوگلالا سیوکس» گفت: «رئیس جمهوری باید چشمانش را باز کند. ما هم مردم او هستیم. این سرزمین ابتدا برای ما بوده است.» با دخالت پلیس در این اعتراضات 15 نفر از معترضان دستگیر شدند.

وصال روحانی/ ترکیه محاکمه غیابی 20 فرد تبعه عربستان را به اتهام قتل جمال خاشقچی روزنامه‌نگار سعودی که سال 2018 در داخل سفارت عربستان در شهر استانبول ترکیه کشته شد، آغاز کرد. در میان افراد تحت محاکمه دو دستیار نزدیک سابق بن‌سلمان هم مشاهده می‌شوند که طبعاً مشارکت در این امر را تکذیب کرده‌اند. به‌گزارش سایت شبکه خبری «بی بی‌سی»، عربستان که درخواست ارجاع متهمان به ترکیه به سبب وقوع اتفاق در آن‌جا را رد کرده، مدعی است، خود 8 نفر از افراد فوق را مقصر شناخته و محاکمه کرده که 5 نفر از آنها به اعدام محکوم شده‌اند و سه‌نفر دیگر به اتهام لاپوشانی این رویداد به حبس رفته‌اند. اما هیچ سندی در دست نیست که مجازات این افراد را به اثبات برساند.
در جلسه اول دادگاه غیابی متهمان قتل سبعانه خاشقجی، خدیجه چنگیز، نامزد ترکیه‌ای این روزنامه‌نگار حاضر شد و شهات داد ولی بعداً به خبرنگاران گفت روحش کسل و اعصابش براثر یادآوری قتل خاشقجی فرسوده شده است. به‌گزارش «الجزیره» دیگر شاهد عینی که در این ارتباط شهادت داد، یک خدمتکار شاغل در سفارتخانه عربستان در استانبول به‌نام زکی دمیر بود. وی گفت: «مرا به سفارتخانه احضار کردند و گفتند که فر آشپزخانه را روشن کنم. پنج‌شش نفری را دیدم که در حال تردد و دارای حالت عصبی‌اند و اصرار داشتند که هرچه سریع‌تر بروم. چند روز بعد که به سفارتخانه رفتم، دیدم سنگ‌مرمر دوروبر فر آشپزخانه گداخته شده و تغییر رنگ داده است.» این همان مکانی است که گمان می‌رود بدن خاشقجی پس‌از قتل سوزانده و قطعه‌قطعه شده و سپس در محموله‌هایی به بیرون از سفارتخانه منتقل شده است. دادستانی عربستان ادعا‌های فوق را رد اما اعتراف کرده که مأمورانی ویژه به استانبول رفته بودند تا خاشقچی را تشویق به بازگشت به ریاض کنند و چنانچه مقاومت کرد به‌زور وی را برگردانند. این دادستان نتیجه گرفته است که خاشقجی پس‌از مقاومت سرانجام با تزریق مقادیر زیادی دارو کشته شده است اما گزینه سوزاندن وی در آشپزخانه سفارتخانه سعودی در استانبول را تأیید نکرده است. دولت ترکیه هم که دفاعیه‌های عربستان را قبول ندارد تصریح کرده است که تنها راه قانونی، رجعت دادن متهمان به قتل خاشقجی و محاکمه عادلانه آنها در محل وقوع جنایت در شهر استانبول است. اسامی تعدادی از افراد متهم به قتل خاشقچی توسط مقام‌های سعودی هرگز افشا نشده است، اما مشخص است که سعود القحطانی مشاور ارشد سابق محمد بن‌سلمان و احمد عصیری معاون پیشین وزارت اطلاعات سعودی‌ها در این جنایت دست داشته و طراحان درجه اول ماجرا بوده‌اند.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

پست غیر منتظره
ترامپ به گرمی از من استقبال کرد و گفت که چقدر برای من احترام قائل است و از اینکه من را به‌عنوان گزینه مشاور امنیت ملی مد نظر دارد، خوشحال است. ترامپ همچنین پرسید که آیا علاقه دارم «عنوانی مانند عنوان استیو بنن (استراتژیست ارشد)» داشته باشم. هنگام حضور من در مارالاگو، بنن نیز در یکی از بارهای خصوصی در طبقه اول عمارت مارا لاگو حضور داشت و به همراه رینس پریباس و جرد کوشنر مسائل راهبردی را بررسی می‌کردند. بنابراین من ظاهراً می‌توانستم یکی از «دستیاران رئیس جمهوری» باشم که تا همان موقع هم تعدادشان در کاخ سفید تحت ریاست ترامپ کم نبود و تلاش می‌کردند نقش و مسئولیتی را برای خود تعریف کنند. این کلاً شروع ناموفقی برای من بود بنابراین مؤدبانه پیشنهاد ترامپ را رد کردم و گفتم که فقط به شغل مشاور امنیت ملی علاقه دارم. همان گونه که نقل شده است یک زمانی هنری کیسینجر گفته بود؛ «هیچ شغل دولتی را بدون کارتابل و اختیارات کامل نپذیرید.»
رئیس جمهوری به من اطمینان داد که دست جانشین فلین در مسائل پرسنلی و سازمانی باز خواهد بود. این چیزی است که به باور من برای اداره مؤثر کارکنان شورای امنیت ملی و تعاملات میان سازمانی لازم بود. ما مجموعه‌ای ازمسائل جهان را بررسی کردیم؛ همان چیزهایی که وزارت خارجه علاقه دارد آن را «گشتی در جهان» بنامد. صحبت‌های ما ادامه داشت که ترامپ به یکباره گفت: «فوق‌العاده است! جان (بولتون) درست همان طوری است که در تلویزیون می‌بینیم. من فقط گوش کردم و حرف‌هایش را دوست داشتم.»
کوشنر که به جمع ما پیوسته بود، پرسید: «چگونه این انتقادات را که فردی جنجالی هستید مدیریت می‌کنید، به گونه‌ای که مردم یا شما را دوست دارند یا از شما متنفر هستند؟» همین که خواستم پاسخ بدهم، ترامپ گفت: «بله، درست مثل من! مردم هم یا مرا دوست دارند یا از من متنفرند.» من اضافه کردم، باید افراد را مطابق با عملکرد آنها ارزیابی کرد. بعد فهرستی از مسائلی را که دستاورد خود در عرصه سیاست خارجی قلمداد می‌کردم، ارائه دادم. این جلسه با بحث درباره روسیه پایان یافت و ترامپ گفت «دیدم که یک روز درباره مسأله پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میانبرد (INF) صحبت می‌کردی؟» او به پیمان امضا شده توسط امریکا و شوروی سابق درباره موشک‌های میان برد اشاره داشت و توضیح داد که چرا تا این حد ناعادلانه است، چون کشورهای دیگر نظیر چین، ایران و کره شمالی، مانند روسیه و امریکا توسعه قابلیت‌های میان برد خود را محدود نمی‌کنند و از طرف دیگر روس‌ها نیز پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میانبرد را نقض می‌کنند. این دقیقاً همان چیزی بود که من گفته بودم، بنابراین شکی باقی نماند که ترامپ هنوز هم شبکه خبری فاکس نیوز را تماشا می‌کند و مطالبش را قبول دارد! من پیشنهاد داده بودم که امریکا به ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه بگوید که به تعهدات مسکو در قبال این پیمان پایبند باشد یا ما از این پیمان خارج می‌شویم؛ موضوعی که ترامپ هم با آن موافق بود.
بنن و من با هم آنجا را ترک کردیم. بنن گفت: «عالی بود.» با این حال برداشت من این بود که ترامپ یک ژنرال را در پست مشاور امنیت ملی و به‌عنوان جانشین فلین منصوب خواهد کرد. به هتلم در فلوریدا بازگشتم و دوباره همان روز بنن و پریباس از من خواستند صبح روز بعد در مارالاگو با آنها صبحانه صرف کنم. پریباس پیشنهادهای دیگری را نیز به جز پست مشاور امنیت ملی به من ارائه کرد و با کنایه از ترامپ نقل کرد که ظاهراً گفته بود؛ «فراموش نکنید که با چه کسی طرف هستید.» آنها قول دادند که می‌توانم نفوذ واقعی و دسترسی نزدیک به ترامپ داشته باشم و در عین حال تغییرات در دولت نیز اجتناب‌ناپذیر خواهد بود؛ مفهومش این بود که در نهایت وزارت خارجه یا چیزی شبیه به آن به من خواهد رسید. من بر اساس تجربه کار دولتی خود به آنها توضیح دادم برای اداره کردن یک ساختار بروکراتیک باید بروکراسی حاکم بر آن را کاملاً کنترل کرد نه اینکه فقط از داخل کاخ سفید نظاره گر آن بود.
شورای امنیت ملی سازوکاری برای هماهنگی بین سازمان‌های امنیتی و ملی بود و این پست به فردی نیاز داشت که در سطوح پایین‌تر درباره کارآمدی یا ناکارآمدی اداره کردن چنین سازمان‌هایی تجربه داشته باشد. من این احساس را نداشتم که پست مشاور امنیت ملی را به من خواهند داد و فکر می‌کردم که ترامپ به آنها گفته است «او (بولتون) را به تیم دولت دعوت کنید تا بتواند از ما در تلویزیون دفاع کند.» این دقیقاً آخرین کاری بود که دوست داشتم انجام بدهم، من در رابطه با سیاستگذاری و تدوین و توجیه برنامه‌ها و سیاست‌ها کار چندانی نمی‌توانستم انجام دهم. در یک لحظه بنن با سفیر خطاب کردن من، گفت: «در این جا به من کمک کنید»، قصد من هم دقیقاً کمک به دولت بود و برای انجام آن تلاش می‌کردم هر چند که منظور واقعی او این بود که چه چیز دیگری (به جز تصدی پست مشاور امنیت ملی) به من برای ملحق شدن به دولت انگیزه می‌دهد.
در مسیر بازگشت به واشنگتن از طریق وای فای هواپیما مطلع شدم که ترامپ مک مستر را برای پست مشاور امنیت ملی انتخاب کرده است. تعجبی نداشت اما بعدها از شنیدن این موضوع از سوی ترامپ تعجب کردم که گفته بود «من جان بولتون را می شناختم. از او خواهیم خواست تا در جایگاه و پست دولتی دیگری به ما کمک کند. او فوق العاده است و ملاقات بسیار خوبی با او داشتیم. او اطلاعات زیادی دارد. دیدگاه های خوبی دارد و باید بگویم که بسیار با نظراتش موافق هستم. بنابراین برای استفاده از توان او در جای دیگری با او گفت وگو خواهیم کرد.» روشن بود که من به شکل موثری نظراتم را درباره شغل مناسب خودم در دولت از جمله برای کوشنر تشریح نکرده بودم تا بتوانم آنها را متقاعد کنم. کوشنر اندکی بعد به من پیام داد: «اوقات فوق العاده ای را با شما داشتیم و واقعاً از شما می خواهیم به تیم دولت بپیوندید. اگر اجازه بدهید این هفته برای یافتن پست مناسب مذاکره کنیم  و ما فرصت منحصربفردی را برای بهتر انجام دادن این کار خواهیم داشت.»

ادامه از صفحه اول
این وضع در مورد اسپانیا نیز صادق است. شاید فقط ایالات متحده است که وضعیت مشابهی با ایران دارد. آنان یک ماه بعد از ایران به نقطه اوج رسیدند و پس از یک کاهش ملموس و نه کامل(مثل ایران) دو باره در سه هفته اخیر روند افزایشی را طی کرده‌اند و از گذشته نیز تعداد بیشتری مبتلا شده‌اند.
پرسش این است که علت این وضعیت چیست؟ حتماً علل گوناگونی دارد. ولی شاید بتوان یک وجه مشترک مهم یافت که در کشورهای دیگر کمتر دیده می‌شود. ساده‌گیری ماجرا و تشتت در میزان اهمیت دادن به موضوع، بویژه در حوزه جامعه و رسانه.
در ایالات متحده بی‌توجهی بسیاری از مردم بویژه طرفداران ترامپ موجب شیوع دوباره شده است. بخشی از این بی‌تفاوتی عمدی و ناشی از اصرار بر عدم رعایت مقررات است. ولی در ایران شاید با این شکل ماجرا مواجه نیستیم ولی با بی‌توجهی غیر عمد و از روی سهل‌انگاری مواجه هستیم. ریشه این بی‌توجهی‌ها نه فقط در فرهنگ بخشی از جامعه ما است، بلکه از زاویه حقوقی نیز مسأله مهم است.
 اینکه نگاه ما به حقوق دیگران چگونه است؟ باید نسبت به ضوابط رعایت ایمنی مربوط به کرونا بسیار حساس بود. کرونا یک میکروب یا ویروس عادی نیست که فقط فرد را در خطر قرار دهد. مثلاً خوردن غذای آلوده، فرد را بیمار می‌کند. ولی مبتلا شدن به کرونا، در درجه اول مسأله عمومی و تضییع‌کننده حقوق دیگران است. از این‌رو رعایت احتیاطات مربوط به آن یک انتخاب نیست، بلکه یک الزام حقوقی است. با خواهش و تمنا و نصیحت نمی‌توان مسأله را حل کرد. همان طور که با خاطی از قانون برخورد می‌شود باید با کسانی که این الزامات را رعایت نمی‌کنند برخورد کرد. زدن ماسک از جمله این موارد است. شاید در ابتدای شیوع این بیماری ماسک به اندازه کافی نبود، ولی اکنون به طور نسبی در دسترس است و باید به‌عنوان یک الزام قانونی با آن برخورد کرد. بویژه آنکه مطالعات نشان می‌دهد که بیشترین نقش را در جلوگیری از انتشار کرونا، زدن ماسک عهده‌دار است. امیدواریم با همین اقدامات به ظاهر عادی ولی مهم بتوان جلوی افزایش بیشتر این بیماری را گرفت.