سفیر اسبق ایران در چین توافق بین ایران و چین را نقطه عطفی در تاریخ روابط دو کشور عنوان کرد و گفت: نقش آفرینی چین در عرصه بین‌الملل و رقابت‌های آن با امریکا موضوعی است که باعث می‌شود در ذهن مذاکره کنندگان ایرانی پیوست سیاسی و امنیتی هم وجود داشته باشد که از توافق مهمتر است.
به گزارش ایرنا، حسین ملائک روز گذشته در نشست مرکز تحقیقات راهبردی با موضوع تصویب برنامه ۲۵ ساله همکاری‌های مشترک ایران و چین گفت: مطالب مطرح شده در این زمینه مثل بحث تعرفه‌های ترجیحی یا حضور پنج هزار نیروی امنیتی این کشور سنخیتی با واقعیت ندارد. آخرین مطلب مطرح شده در این زمینه توسط رئیس سازمان توسعه تجارت مطرح شد که موضوع و مطلب جدیدی نداشت.
او با بیان اینکه این توافق، همکاری با دولتی است که اقتصاد دوم جهان است و با امریکا مقابله می‌کند و تا چندی دیگر هم قدرت اول اقتصادی دنیا می‌شود، پیوست سیاسی و امنیتی توافق را مهم ارزیابی کرد و گفت: سال‌ها است ایران در خط شکاف بازی می‌کند که خوب هم بازی کرده اما به سرعت در حال حرکت به شکاف ژئوپولتیکی میان چین و امریکا هستیم و توافق ۲۵ ساله نشان می‌دهد ایران در این رقابت خود را در کنار چین تعریف کرده است.

نرگس عاشوری
‌خبرنگار
حدود 10 سال پیش اولین بار او را با «جدایی نادر از سیمین» روی پرده سینما دیدیم؛ قاضی جدی و نه چندان خوش خلقی که جایزه خرس‌نقره‌ای بهترین بازیگر مرد جشنواره برلین را در سال 2011 نصیبش کرد. بابک کریمی اگرچه با فیلم تحسین شده اصغر فرهادی برای سینمای ایران کنجکاوی‌برانگیز شد اما برای اهالی سینما و آنهایی که آشنایی بیشتری با پدرش نصرت کریمی داشتند چهره‌ غریبه‌ای نبود. فارغ از فعالیت‌های سینمایی‌‌اش به‌عنوان تدوینگر در ایتالیا، بواسطه تلاش برای معرفی و نمایش سینمای ایران در ایتالیا و دوبله و ترجمه آثار سینمایی ایران در اواخر دهه 60 و 70 چهره‌ای آشنا برای اهالی سینما و علاقه‌مندان جدی سینما بود. بابک کریمی حالا بعد از بازی در فیلم‌های «من از سپیده صبح بیزارم»، «هیچ کجا، هیچ کس»، «گذشته»، «ماهی و گربه»، «مرگ ماهی»، «خانه دختر»، «فروشنده»، «هجوم» و... چهره‌ای شناخته شده برای سینمای ایران است. اگرچه به خاطر کنجکاوی‌هایش برای شناخت و ارتباط با مردم ابا دارد از اینکه به تعبیری چهره مشهوری شود. او که سال گذشته برای بازی در فیلم «سینما شهر قصه» کاندید دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر بود چند وقتی است سومین تجربه همکاری‌اش با شهرام مکری یعنی «جنایت بی‌دقت» را به پایان رسانده و این روزها فیلم «یلدا» مسعود بخشی را روی پرده اکران دارد. در گفت‌وگویی با بابک کریمی به این بهانه و همچنین اولین تجربه تلویزیونی‌اش سریال «پرگار»، کارنامه کاری‌اش را مرور کرده‌ایم.

‌ فیلم «یلدا» با وجود نظرات متفاوت منتقدان در جشنواره فیلم فجر، حضور موفق بین‌المللی را تجربه کرد. این اقبال به خاطر موضوعاتی چون کودک‌همسری، قانون قصاص، ازدواج موقت و... است یا موارد دیگر؟
نسخه به نمایش در آمده در جشنواره کامل نبود الان فیلم تجدید تدوین شده و روایت روان و درست‌تری دارد. ما درباره مسائل خودمان پیش‌فرض‌هایی داریم که باعث می‌شود نتوانیم با چشم پاک هسته اصلی فیلم را ببینیم. چون برنامه تلویزیونی مشابه داشته‌ایم می‌گوییم این فیلم هم برنامه‌ای تلویزیونی است، مگر چه کرده؟ مسأله این نیست. فیلم کانسپتی درباره تلویزیون و رئالیتی‌شو است که انگار همه چیز آن واقعیت است. در حالی که این واقعیت هم ساختگی است، پشت صحنه دارد. از سوی دیگر، ماجرای عواقب تصمیم‌ آدم‌ها بر سر اعدام یا بخشش هم شو است و پشت آن هم اتفاقات دیگری است. یک نکته مهم دیگر اینکه فیلم‌هایی که وارد بطن جامعه می‌شوند و همه چیز را بدون رودربایستی نشان می‌دهند معمولاً مورد پسند مردم همان مملکت نیستند. در جریان فیلم‌های نئورئالیسم ایتالیا، فیلمسازها بعد از جنگ به خیابان‌ها آمدند تا داستان آدم‌هایی را تعریف کنند که پر از فقر، تلاش برای بازسازی و... بود. این دست فیلم‌ها برای مخاطب ایرانی پر از انسانیت، انتخاب و درد بود ولی خود ایتالیایی‌ها رغبت نمی‌کردند پول بدهند و حقیقتی را که هر روز در خیابان می‌بینند در اکران ببینند.
گفته بودید دوست دارید صبح که از خواب بیدار می‌شوید نقش برایتان معما باشد. آقای آیت این ویژگی را داشت؟
 انتخاب نقش متفاوت از این نگاه است. قبل از کار در گپ و گفتمان درباره نقش متوجه شدیم که پیشینه آن به نوعی به قاضی «جدایی نادر از سیمین» برمی‌گردد چون باید با قوانین آشنا باشد، بلد باشد که با متهم حرف بزند و...در نهایت فرض کردیم همان شخصیت است که بازنشسته شده و چون سال‌ها تجربه حل وفصل پرونده‌ها را داشته و می‌تواند با این آدم‌ها طرف شود به‌عنوان کارگردان محتوایی این برنامه استخدام شده است. دلیل دیگر قبول نقش آشنایی‌ام با کارگردان است. ایامی که در ایتالیا مشغول کار تدوین بودم در دوره‌ای شبکاری داشتم و فرصت آشپزی نداشتم. اغلب مواقع از پیتزافروشی خرید می‌کردم و به خانه می‌رفتم. شبی پسری جوان از یک میز چند نفری به سمتم آمد و خودش را معرفی کرد. گفت سینما می‌خواند و علاقه‌مند فیلمسازی است. به او گفتم اگر می‌خواهی فیلم بسازی برگرد ایران و اینجا نمان. او مسعود بخشی بود. یک روز باید یک جور به این آشنایی می‌رسیدم ضمن اینکه موضوع فیلم را دوست داشتم، از تابوهایی است که هنوز در ایران نمی‌شود با آرامش درباره آن حرف زد.
یکی از الزامات بازیگری را آدم‌شناسی می‌دانید و سعی کرده‌اید بین مردم باشید. پیش از این شرط گذاشته بودید که چهره نشوید تا شما مردم را نگاه کنید، نه اینکه مردم شما را. بر همین اساس قرار بود سریال بازی نکنید. چه شد بازی در «پرگار» را پذیرفتید.
هم به‌خاطر تجربه همکاری‌ با شهرام شاه‌حسینی در «خانه دختر» و هم تم سریال؛ اینکه حق با پدر و مادر ژنتیکی است یا پدر و مادری که از نظر عاطفی و اجتماعی و فرهنگی دختری را تربیت کرده‌اند. در این شرایط همه آدم‌ها به نوعی بر سر دو راهی دروغ شیرین و واقعیت تلخ هم قرار می‌گیرند. انتخاب شخصی من واقعیت تلخ است. حس می‌کنم دروغ شیرین مسخره‌ام می‌کند. به دانستن واقعیتی که ناراحتم می‌کند راضی‌ترهستم تا دروغ شیرینی که فریبم می‌دهد. بله همیشه پیشنهادهای سریال را رد کرده بودم چون نمی‌خواستم به قول شما این محدودیت ایجاد شود اما الان هم با پخش 29 قسمت همچنان که برای خرید بیرون می‌روم کسی به من نگاه نمی‌کند. (باخنده)
کنجکاوی که از زمان ورود به ایران برای شناخت و کشف جامعه ایرانی داشتید همچنان وجود دارد؟
اوایل خیلی بیشتر بود چون بعد از 40 سال به ایران برگشته بودم. پیش‌ترها که برای دیدار خانواده می‌آمدم حضورم به همین جمع‌های خانوادگی و اقوام محدود می‌شد. برای تمرین فیلم «جدایی نادر از سیمین» که حدود دو ماه صبح‌ها یک روز در میان به دادگاه الهیه می‌رفتم تا فضا را بهتر بشناسم کشف مردم برایم جذاب شد. نقش قاضی هم برگرفته از نوع نگاه، رفتار و حرف زدن‌ سه بازپرسی است که آنجا نشان کرده بودم. پس از آن دوست داشتم با مترو و اتوبوس و موتور تردد کنم تا آدم‌های جامعه پیرامونم را بهتر بشناسم.
از 11 سالگی به ایتالیا رفتید. در سال‌های مهاجرت چقدر این ارتباط با سرزمین مادری وجود داشت. این ارتباط شبیه شخصیت احمد (علی مصفا) در فیلم «گذشته» بود یا نقش شهریار (بابک کریمی) که تنها ارتباطش در حد سیگار بهمن و پسته ایرانی است.
اول اینکه رابطه‌ من با ایتالیا بر محور ارتباط خانوادگی است. مادرم در کنسرواتوار رم درس خوانده و بعد برای ادامه تحصیل به پراگ رفت. من هم متولد پراگم. بعد از تولد من دوباره به رم برگشتند و با پدرم فیلم‌هایی را که از ایران به ایتالیا می‌آمد دوبله می‌کردند. بعد از جدایی، من همراه مادرم در رم ماندم و پدرم به ایران برگشت. پس از یک سال به ایران آمدم. دوران دبستان را خواندم و دلتنگی مادر باعث شد که به ایتالیا برگردم. از همان کودکی در نظر داشتم در ایتالیا سینما بخوانم و یک سری مسائل باعث شد زودتر و از دوره راهنمایی به آنجا بروم. پس آنچه به‌طور مرسوم از مهاجرت گفته می‌شود درباره من صدق نمی‌کند. چون از دوره کودکی در ایتالیا تحصیل کردم طبیعی بود که شناخت عمیق‌تر از جامعه آنجا داشته باشم و از نظر زبان و دامنه لغات و شناخت فرهنگ و اجتماع وزنه آن طرف سنگین‌تر باشد. مسلماً مثل شخصیت شهریار بودم و دور و بر من هم شهریارهای زیادی بود. یکی‌اش مادر خودم. ایرانی‌هایی که کاملاً آنجایی شده‌اند اما با عشق به پسته و شیرینی‌های ایرانی. من هم آنجا جا افتاده بودم و این باور از طرف خانواده و اطرافیانم دائم تشدید می‌شد که تو بچه آن‌وری و نمی‌توانی اینجا باشی. چنانکه هر وقت به ایران می‌آمدم و می‌خواستم به بازار بروم یک نفر را به‌عنوان مبصر همراهم می‌کردند که «تو بلد نیستی و کلاه سرت می‌گذارند». اصلاً فکر نمی‌کردم برای زندگی به ایران بیایم. در دوره‌ای که نیاز به تطهیر روحی داشتم تصمیم گرفتم یک سال به خودم مرخصی بدهم و برای کویرگردی به ایران بیایم. در حال بستن چمدان‌هایم بودم که آقای فرهادی برای «جدایی نادر از سیمین» تماس گرفت.
پیش از فرهادی شما با عباس کیارستمی همکاری کردید.
هفت سال همکار و در واقع سایه ایشان بودم. ایشان اغلب دعوت‌ها برای همایش‌ها، افتتاحیه فیلم‌ها و نمایشگاه عکس‌ در ایتالیا را قبول می‌کردند. این حضور سبب‌ساز یک دوره هفت ساله درخشان و به‌نوعی دانشگاه من بود. با هم سفر می‌کردیم و رابطه‌‌مان فارغ از رابطه سینمایی بود. در نهایت هم به ساخت فیلم «بلیت‌ها» ختم شد که مثل امتحان آخر سال برایم بود. تهیه‌کننده، دستیارکارگردان، تدوینگر، فیلمبردار دوم و کستینگ هنرورهای کار با من بود و نقش کوتاهی هم بازی کردم چون دقایق آخر بازیگر کم آمد.
شناخت سینمای ایشان و تجربه‌ای که در دوبله و زیرنویس فیلم‌هایشان داشتید باعث نشد دریچه ذهن‌تان به سمت ایران گشوده شود؟بخصوص که ایشان هم مثل پدرتان جزو شخصیت‌هایی بود که ماندن در ایران را به مهاجرت ترجیح داد.
این آشنایی پیش از اینها و برای زمانی بود که سینمای ایران دنیا را تراکند. در تمام جشنواره‌ها یک فیلم ایرانی بود. پای سینمای ایران که به غرب باز شد در هر مملکت یک نفر بود که حلقه وصل باشد. در فرانسه آقای محمد حقیقت بود و در ایتالیا من. اولین فیلم ایرانی که رسماً در سالن‌های ایتالیا پخش شد «باشو غریبه کوچک» بود که من و همسر سابقم همه کارهایش را از چسباندن پلاکارد شبانه تا تیزرسازی و... انجام دادیم.
آقای فرهادی شما را بر اساس همین نقش کوتاه‌ در بلیت‌ها انتخاب کرد؟
بعد از اکران فیلم من به جشنواره ونیز رفته بودم که آقای تکمیل همایون تماس گرفت و گفت که آقای فرهادی فیلم را در منزل ایشان در پاریس دیده‌ و خوشش آمده است. آن زمان شناختم از آقای فرهادی همان دو فیلمی بود که از ایشان دیده بودم و دوستش داشتم. چون در دورانی که همه به‌نوعی از زندگی شهری فرار می‌کردند و به کوه و تپه و دهات‌ها می‌زدند این جسارت را داشت که به دل طبقه متوسط و به روز معاصر ایران برود که مملکت ایران را می‌ساخت. زمان حضور ایشان در ایتالیا یک مکالمه تلفنی راجع به کار داشتیم و بعد یک سال سکوت. درست موقعی که برای کویرگردی به ایران می‌آمدم تماس گرفت و گفت منتظر دریافت مجوز است و قرار است تمرین‌ها دو ماه دیگر شروع شود. به ایران آمدم و به‌جای کویرگردی رابطه با آقای فرهادی من را بازسازی کرد. نیاز روحی من به تنهایی و خانه‌تکانی درونی با اتمسفر خوب دوران تمرین جایگزین شد. در واقع آنچه من را به این فیلم و رابطه فرهادی وصل می‌کند موفقیت‌های بعد از فیلم نیست بلکه فضای کار بود.
گویا در ابتدا برای نقش نادر انتخاب شده بودید.
بله قرار بود من نادر را بازی کنم و پدرم نقش پدرش را. هم از موارد نادر شباهت پدر و پسری در سینمای ایران می‌شد و هم زمینه‌ای برای بازگشت پدرم به سینما. چون خیلی دوست داشت به بازیگری برگردد. آقای فرهادی پدر را دوست داشت و خیلی هم زحمت کشید. ولی مجوز ندادند. من به‌لحاظ سنی با دیگر بازیگران تطابق نداشتم اما اگر به پدرم مجوز بازی می‌دادند آقای فرهادی حاضر بود این ترکیب درخشان فیلم را به هم بریزد.
عجیب است که با یک نقش 4-5 دقیقه‌ای برای چنین نقشی انتخاب شوید.
من خیلی به کائنات اعتقاد دارم. بارها پیش آمده که یکهو در لحظاتی که اصلاً انتظارش را نداشتم چنین تماس‌هایی داشتم. به همین خاطر آن روز اصلاً نپرسیدم چرا. شب اختتامیه جشنواره برلین، بعد از دریافت جوایز همه خوشحال در هتل منتظر بودیم. قرار بود من به رم برگردم و دوستان به تهران. هوا خیلی سرد بود و برای سیگار بیرون رفتیم. آنجا از فرهادی پرسیدم که در این چند دقیقه چه چیز دیدی که من را انتخاب کردی. در ایران بازیگرهای خیلی خوبی هستند که من جلویشان تعظیم می‌کنم. چطور من را که شناخته شده نبودم و در مملکتی دیگربودم انتخاب کردی. این همه زحمت؟ برای من کاری کردی که غیرممکن بود خودم در حق خودم بکنم. گفت دیدم که چطور به دیالوگ دیگران گوش می‌کردی.
بعد از فیلم جدایی و گذشته که به نوعی یکی از مضامین مهمشان مهاجرت است در ایران ماندگار شدید.
 5-4 ماه بعد از جدایی برای دوبله فیلم به ایتالیا رفتم اما سر «گذشته» هم در ایران بودم.
بازیگری باعث شد که پاگیر ایران شوید.
نه. اتفاقاً سر تمرین‌های جدایی یک فیلم کمدی خوب ایتالیایی هم پیشنهاد شد. از آن فیلم‌هایی که می‌دانستم پرفروش می‌شود چون داستان را خوانده بودم و بازیگر زن فیلم هم یکی از بزرگ‌ترین استعدادهای ایتالیا در موسیقی و تئاتر و اجرا و سینما بود. یکی از آرزوهایم این بود که یک پلان با او بازی کنم. این پیشنهاد خیلی وسوسه ‌انگیز بود. فرهادی قبول کرد صحنه‌های بازی من را در انتهای کار بگیرد اما از طرف پروژه ایتالیایی اعلام شد که چون در همه لوکیشن‌ها حضور دارم نمی‌شود کار را جمع و جور کرد. باید بین این دو فیلم یکی را انتخاب می‌کردم. یک شب تا چهار صبح در خانه راه رفتم و سیگار کشیدم. سبک سنگین ‌کردم که اگر کدام فیلم را بازی نکنم سال بعد حسرتش را می‌خوردم، وزنه دو طرف یکسان بود. این طرف هم شهاب بود، لیلا بود، پیمان بود و.... این وسط یک چیز مانع نتیجه‌گیری درست بود؛ «خود سینما». از آنجایی که تدوینگر بودم و هر وقت سکانسی مانع روند ماجرا می‌شد کنار می‌گذاشتمش، سینما را کنار گذاشتم. با خودم فکر کردم اگر قرار بود با این آدم‌ها رستوران بزنم کدام گروه را انتخاب می‌کردم. به خودم گفتم به‌عنوان یک شهروند ترجیح می‌دهی برگردی به شهری که از آن فرار کردی و به خاطر یک سری اتفاقات تلخ حاضر نیستی در خیابان‌هایش قدم بزنی یا دوست‌ داری بین آدم‌هایی باشی که اینقدر تازه و به روز هستند آن هم با این اتمسفر متفاوت. حس کردم به‌عنوان شهروند الان دارم زندگی می‌کنم. از فکر بازگشت، گلویم فشرده شد، فهمیدم جام همین‌جاست.
راهنمایی پدرتان مبنی بر اینکه «ببین سر کدام کار زمان نمی‌گذرد» شما را از سر دو راهی تدوین و فیلمبرداری به سمت تدوین کشاند، چقدر این ملاک و معیار را برای انتخاب پروژه‌های سینمایی مدنظر قرار می‌دهید.
این جمله دائم در گوش من صدا می‌کند. شبیه همان دوره‌ای که بین فیلم ایتالیایی و جدایی مانده بودم و با منطق کاری نمی‌شد قضاوت کرد. در هر کاری جنبه بیرونی‌ خیلی وسوسه‌برانگیز است؛ پولدار شوی، مشهور شوی و.... اما همه این‌ها تله است. من این راه‌ها را رفته‌ام. پول خوب هم در آوردم اما خرج شد. آن چیزی می‌ماند که برای دل است. فرض کنید به گفته پزشک بیشتر از دو ماه زنده نباشید. هر روزش برایتان حکم طلا را پیدا می‌کند. حال این سکه را خرج فیلمی کنم که قرار است دنیا را بترکاند ولی وقتی من زنده نیستم و فرصت نمی‌کنم پولش را هم خرج کنم، چه فایده‌ای دارد. آنچه برای من می‌ماند لذت انجامش است. یک رابطه عاشقانه است. در رابطه عاطفی هم به جوان‌ها همین توصیه را دارم با کسی باشید که به هر کار بی‌معنی لذت و معنا ‌دهد. اگر در فلان رستوران و فلان کنسرت با کسی حالتان خوب است یادتان باشد که به خاطر آن فضاست نه رابطه شما. اگر کسی چیزی بی‌معنی را برایتان معنادار کرد آن آدم، آدم توست.
علاقه‌ای که در 11 سالگی با بازی در فیلم پدرتان «درشکه‌چی» شروع شد جدی‌تر شده. همچنان قرار است روی بازیگری متمرکز شوید.
حضور در «درشکه‌چی» را که بازیگوشی می‌دانم تا بازیگری. آن وقت که پدرت تو را می‌اندازد جلوی دوربین بازیگری نیست. بازیگری وقتی است که می‌دانی‌ داری چه کار می‌کنی. تا موقعی که نقش‌های وسوسه‌انگیز باشد و صبح با هیجان کار بیدار شوم بله. هیجان لزوماً مربوط به نقش نیست ممکن است همکاری با یک کارگردان یا قصه یا لوکیشن باشد. خلاصه اینکه یک وسوسه‌ای باشد و کار اداری نشود. یک سری تجربیات دیگر هم هست که دوست دارم انجام بدهم. یکی‌اش خلبانی است که تنها رقیب جدی سینما در علایقم بود. همچنان هر وقت به فرودگاه می‌روم دلم برای خلبانی می‌تپد. ایرانگردی با موتور هم جزو همین کارهاست که البته آن را شروع کرده‌ام. به دل طبیعت و جاهای بکر می‌روم و چادر می‌زنم. سفر یکی دو روزه است اما در حد جراحی روح است. طوری که شعر عباس کیارستمی با این مضمون که «از درخت عکس گرفتم سرخ شد، شما باور نکن» را در یک تجربه باور کردم.


 عباس کیارستمی       نجوای بینش در سکوت‌

بعد از مرگ عباس کیارستمی خیلی‌ها راجع به او حرف زدند. موجی که ایجاد شده بود با شناختی که از او داشتم به نظرم قدری زننده بود. هر کس عکس شش در چهار هم داشت چاپ می‌کرد و نمایشگاه می‌گذاشت. حس کردم مثل بشقاب حلواست که همه می‌خواهند بگویند ما هم هستیم. به‌همین خاطر دوست ندارم خیلی از این رابطه بگویم. برای من آقای کیارستمی فقط سینماگر نبود. اولش این طور بود ولی بعد یک جورهایی جانشین پدر بود. با پدر دوست بود و آب و هوای خانوادگی‌مان را می‌شناخت. «نان و کوچه» در کوچه ما ضبط شد. پلان اول فیلم درست سر پیچ خانه ماست. آن پسر را هم می‌شناختم. دو برادر بودند سرایدار دو باغ آن ورتر. کیارستمی یکجورهایی آدم درددل بود. بینشی که در زندگی داشت بیشتر روی من تأثیرگذاشت تا فیلم‌هایش. خیلی از شاگردهایش از فرم‌هایش کپی برداشتند اما کاش از بینش‌اش تقلید می‌کردند. در سفرهایی که با هم داشتیم اهل سکوت بود. در ترن نشسته بودیم از پنجره به بی‌نهایت نگاه می‌کرد و بعد می‌گفت راستی تا حالا فکر کردی.... و باز سکوت. دوره هفت ساله بودن با او، هفت سال فلسفه بود، هفت سال نگاه به زندگی، هفت سال تشخیص اینکه چه چیز را نگاه کنی. این ارتباط از نوع رابطه عاطفی خصوصی است. برای نگه داشتن احترام و حرمت آن رابطه درست‌تر است
سکوت کنم.‌‌

 اصغر فرهادی          سرزمین آگاهی‌

برای کسی که عاشق کوهنوردی است هر قله‌ ابهتی دارد، چیزی دارد که به تو بدهد. یک کوهنورد با فتح قله فکر نمی‌کند که کارش تمام شده است. چرا که هر قله‌ مسیری دارد و این مسیر چیزی تازه به تو یاد می‌دهد. تجربه زندگی می‌شود تا با آن رشد ‌کنی. بعد از عباس کیارستمی، اصغر فرهادی استاد دیگری شد برایم. من را به سرزمینی برد که با آن آشنایی داشتم اما اطمینان نداشتم. برای من که بچه بازیگر سینما بودم، خودم در سینما حضور داشتم و در کار انتخاب و ترکیب بازیگران، تجربیاتی جمع شده بود که خودم اندازه‌هایش را نمی‌دانستم. مثل تسبیحی که نخ‌اش پاره شده و همه مهره‌هایش روی زمین ریخته باشد. آقای فرهادی من را واقف به داشته‌هایم کرد. مثل یک نخ تمام مهره‌ها را جمع کرد و گذاشت کف دست من. گفت این است ثروت‌ات. قد و قواره‌ام را به من فهماند. رابطه عجیبی شد. دیدم چقدر داده داشتم و خودم حالی‌ام نبود. فهمیدم چه نوع بازیگری هستم. قرار نیست فقط بازی کنم. هر نقشی برای من نیست. مثل لباس است. هر لباسی هر چقدر هم شیک و برند، لزوماً مناسب تو نیست. فهمیدم چه نوع بازیگری‌ام و چه نقش‌هایی را باید کار کنم و مهمتر از آن سراغ چه نقش‌هایی نباید بروم. دوران آگاهی من با آقای فرهادی ایجاد شد.

 شهرام مکری             همسفر عجیب‌‌

زمان تدریس در ایتالیا و داوری فیلم‌های کوتاه با جوان‌های زیادی سرو کار داشتم. در ایران هم دنبال انرژی‌های جدید بودم. رصدشان می‌کردم و پیگیر آثارشان در جشنواره فیلم‌های کوتاه بودم. از دوستانی که سراغ جوانان با استعداد را می‌گرفتم دائم اسم شهرام مکری را می‌شنیدم. با او تماس گرفتم و گفتم می‌خواهم فیلم‌های کوتاهت را ببینم. یک بسته دی‌وی‌دی از کارهایش به دستم رسید. کله‌پا شدم. دیدم اصلاً این آدم مریخی است. تئوری هست مبنی بر اینکه مریخی‌ها روی زمین آمده‌اند و شکل و شمایل ما را گرفتند. شهرام مکری احتمالاً یک مریخی است که آمده اینجا و دارد با ابزار زمینی کار می‌کند چون ذهنیتش خیلی قوی است. به هیچ چیز شبیه نبود. کنجکاو بودم بدانم چطور این میزانسن‌ها را می‌چیند. اعجاب فیلم‌هایش فقط به این نیست که داستانی را در پلان سکانس روایت کند با زمان بازی می‌کند، با باورهایت بازی می‌کند و تو حس می‌کنی در فضا معلق هستی. من اینقدر درگیر این شخصیت شدم که برای اولین بار در زندگی‌ام کاری کردم که تا به حال نکردم. پیش‌اش رفتم و گفتم می‌خواهم با تو کار کنم. اگر شده نقش یک تیر چراغ برق را به من بده. من همین کنار می‌ایستم فقط برای تجربه شخصی خودم. می‌خواهم ببینم این جنس سینما چطور درست می‌شود. نمی‌خواهم بمیرم و این تجربه را از نزدیک ندیده باشم. در نهایت این همکاری با «ماهی و گربه» شروع شد و بعد «هجوم» و الان هم «جنایت بی‌دقت». این آخری هم جزو فیلم‌هایی است که خیلی دوستش دارم.‌‌‌‌‌

 نصرت کریمی     مثل آب
دریا که می‌رفتیم ما دنبال آبتنی بودیم و او در ساحل مشغول پیدا کردن چوب. در دل می‌گفتیم چوب است دیگر، لب ساحل هم که پر است، چه کار می‌کند؟! به تهران که می‌رسیدیم با دو حرکت آن را به یک پرنده یا پیرزن تبدیل می‌کرد. هر وسیله‌ای که به دستش می‌دادی فکر می‌کرد چه چیز با آن می‌تواند بسازد. دائم مشغول کار بود. 6 صبح از خانه می‌رفت بیرون و 10 شب باز می‌گشت. در سینما و تلویزیون و رادیو کار می‌کرد؛ می‌نوشت، تدریس می‌کرد، تیزر و انیمیشن و عروسک می‌ساخت و... اما ناگهان فرش از زیر پایش کشیده شد. در اوج انرژی جسمی و تخیل، ممنوع‌الفعالیت شد اما غر نزد و در رسانه‌ها هم دم نزد. یک بار ماجرا را برای ما تعریف کرد و پرونده‌اش را بست و تمام شد. بعد از آن فهمیدم چه فرقی است بین شغل و هنر. شغل‌ات را می‌توانند بگیرند اما هنرت را نه. هنرمند بیکار نمی‌ماند چون به شغل‌اش آویزان نیست. دائم ذهن‌اش درگیر است، اطرافش را نظاره می‌کند و مدام در حال زایش است. مثل آقای کیارستمی؛ فیلم نسازد عکاسی می‌کند، عکاسی نکند صندوقچه می‌سازد. صندوقچه نسازد نقاشی می‌کند. بهترین تعریف درباره پدرم صحبت‌های آقای عباس جوانمرد از دوستان قدیمی اوست. می‌گفت نصرت ماهیت آب دارد. این ورش را ببندی می‌رود سمت دیگر. یک لحظه نمی‌ایستد. دورش را بگیری جمع می‌شود و لبریز می‌شود. زیرش را آتش بگذاری می‌جوشد و ابر می‌شود و کمی جلوتر باران. خیلی‌ها که درباره پدر حرف می‌زنند با افسوس از او یاد می‌کنند فکر می‌کنند چون دیگر بازی نکرد و فیلم نساخت ناکام شد در حالی که هنر مجسمه‌سازی‌اش خیلی ظریف‌تر شد. با لذت کار می‌کرد. خودش بود و دلش. اصلاً به فکر فروش نبود. بعدها دوستانش آقای شاملو و صالحی اصرار کردند به فروش آثارش. اگرچه برای فروش کار نمی‌کرد. اهل گل و طبیعت بود. باغچه‌ای داشتیم. شروع کرد به پرورش گل. پیوند زد و خانه پر شد از کاکتوس. زمستان شده بود، مامان پروین_همسر دوم پدر_ می‌گفت حالا می‌خواهی با اینها چه کار کنی، یخ می‌زنند از سرما. به گلفروشی‌ها که سر زد گفته بودند این گل‌ها قبل از انقلاب وارداتی بود والان نداریم، می‌خواهیمش. کارش شد پرورش کاکتوس. به اشکال گوناگون پیوندشان می‌زد. هر کس می‌دید می‌فهیمد کار یک هنرمند است و نه صرفاً باغبان. مراقب رضایت درونش بود. می‌گفت ببین دلت کدوم طرفه. دلت هر جا که بره با خودش هیجان می‌بره و باعث می‌شه انرژی بزاری واسه کارت، این طوری کارت فرق می‌کنه. تاجایی که دستش اجازه داد، مجسمه ساخت. بعد از سکته که نمی‌توانست ظریف کاری کند کاریکاتور می‌کشید. بعدتر جملات قصار طنز می‌نوشت. این حس طنز همیشه با او بود. روزهای آخر حتی در سی‌سی یو بیمارستان که همه در سکوت با مرگ دست و پنجه نرم می‌کردند دکترش که برای احوالپرسی می‌آمد، متلکی می‌گفت و همه می‌خندیدند. تا لحظه آخر با شادمانی و خلاقیت زندگی کرد.‌‌

گروه اقتصادی / از سال گذشته بخصوص در سه ماه و نیم سال‌جاری وزن نیروهای مثبت بازار سهام ایران نسبت به نیروهای منفی بیشتر بوده و باعث شده دراین مدت شاخص کل بورس به پرواز درآید. با این حال هر از چندگاهی کشمکش این نیروها در بازار جدی ترمی شود. گرچه بازار سرمایه بی‌توجه به مسائل کلان اقتصادی به مسیر خود ادامه می‌دهد، اما انتشار برخی از اخبار باعث نگرانی سهامداران و رفتارهای هیجانی آنها می‌شود.
یکی ازاین خبرها که از سال گذشته بارها مطرح و با قوت تکذیب شده، دریافت مالیات از عایدی فعالیت سهامداران است. برای چندمین بار اواخر هفته گذشته یک بار دیگر شایعه مالیات‌ستانی از معاملات سهام مطرح شد، موضوعی که از نگاه محمدرضا پورابراهیمی، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس حرکت مشکوکی است، چرا که مجلس هیچ طرح یا برنامه‌ای برای قراردادن سهام در فهرست مشمولان مالیات قرار نداده است. درهمین حال مسئولان وزارت اقتصاد و سازمان بورس هم بار دیگر این خبر را به‌طور کامل تکذیب کردند.
این درحالی است که حمایت از بازار سرمایه یکی از برنامه‌های مهم و جدی دولت در سال‌جاری محسوب می‌شود و گام‌های مؤثری دراین زمینه برداشته شده است. دراین خصوص حتی دولت به‌دنبال کاهش هزینه‌های فعالان بازار از سهامدار گرفته تا شرکت‌هایی که قصد ورود به بورس را دارند، است. پس از مصوبه کاهش 20 درصدی کارمزد معاملات سهام که قرار است از ابتدای مرداد ماه سال‌جاری عملیاتی شود، دیروز از سوی رئیس سازمان مالیاتی، کمک ویژه مالیاتی برای شرکت‌های تازه وارد به بورس که در شورای عالی هماهنگی اقتصادی تصویب و به تأیید رهبر معظم انقلاب رسیده است نیز ابلاغ شد.
بسیاری از بنگاه‌های اقتصادی به‌دلیل شرایط خوب بازار سرمایه، تمایل دارند وارد بورس شوند اما به‌دلیل برخی شایعات یا رویه‌های نادرست، برخی از این بنگاه‌ها که حتی پرونده مالیاتی شفاف و روشنی هم دارند نگران هستند در صورت ورود به بورس، زمینه و بهانه‌ای پیدا شود تا پرونده مالیاتی سنوات گذشته آنها مورد کالبدشکافی مجدد قرار گیرد.
این موضوع از طریق وزیر امور اقتصادی و دارایی، در دولت مطرح و به‌دلیل جوانب مختلف آن، به شورای عالی هماهنگی اقتصادی ارجاع شد و پس از آن رئیس جمهوری در نامه‌ای به فرهاد دژپسند، از مصوبه سران سه قوه در همین زمینه خبر داد.
در همین راستا، ورود سازمان امور مالیاتی به پرونده‌های سال‌های ماقبل ۱۳۹۸ تمام شرکت‌هایی که در سال‌جاری در بورس پذیرش می‌شوند ممنوع شده و سازمان امور مالیاتی متعرض حساب‌های سنوات گذشته آنها نخواهد شد. لذا این شرکت‌ها فقط بابت صورت مالی سال ۱۳۹۸ خود مالیات خواهند پرداخت.
در همین رابطه، یازدهم تیر ماه، امیدعلی پارسا رئیس کل سازمان امور مالیاتی در بخشنامه‌ای به ادارات مالیاتی موضوع مصوبات پنجاهمین جلسه شورای عالی هماهنگی اقتصادی را ابلاغ کرد.
در این بخشنامه آمده است: به منظور تعمیق بازار سرمایه، تشویق شرکت‌ها به عرضه سهام در بورس و افزایش شفافیت مالیاتی، در مورد شرکت‌هایی که با ارائه صورت‌های مالی و پرداخت مالیات متعلقه، در سال ۱۳۹۹ وارد بازار بورس شوند، سازمان امور مالیاتی کشور پس از پذیرش آنها در بازار بورس، متعرض حساب‌های سنوات گذشته آنها نخواهد شد. این شرکت‌ها موظف‌اند حداقل ۲۵ درصد سهام شرکت خود را به‌صورت شناور در بازار سرمایه عرضه کنند.
معامله سهام عدالت کلید خورد
اتفاق مهم دیگری که دیروز افتاد، آغاز معاملات سهام عدالت برای کسانی است که روش مدیریت مستقیم را انتخاب کرده‌اند. بدین ترتیب نزدیک به 19 میلیون نفر از طریق سهام عدالت به جمع سهامداران بورس افزوده می‌شوند.
دراین زمینه سخنگوی ستاد راهبری آزادسازی سهام عدالت گفت: سهامداران عدالت که روش مدیریت مستقیم را انتخاب کرده‌اند، از امروز(شنبه) می‌توانند سهام خود را معامله کنند.
حسین فهیمی در گفت‌وگو با فارس، در پاسخ به این پرسش کسانی که روش مدیریت مستقیم سهام عدالت را انتخاب کرده‌اند، از چه زمانی این سهام عدالت در پرتفوی آنها قرار می‌گیرد و سهام آنها قابل خرید و فروش خواهد شد، گفت: برای آنهایی که سهام عدالت به آنها تخصیص داده نشده بود، از روز شنبه 14 تیر ماه این سهام به آنها تخصیص داده خواهد شد و کسانی که روش مدیریت مستقیم را انتخاب کرده‌اند، می‌توانند اولاً دارایی خود را در پرتفوی سهام ببینند، ثانیاً می‌توانند سهام خود را اضافه کنند‌، بفروشند، تبدیل کنند یا نگه دارند و این اختیار با آنها خواهد بود.
وی همچنین در مورد آخرین آمار سهامداران عدالت در روش مستقیم، گفت: طبق آخرین آمار کسانی که روش مدیریت مستقیم سهام عدالت را انتخاب کرده‌اند، بر اساس اطلاعات سازمان خصوصی‌سازی، بعد از پایان 29 خرداد 99 تعداد 18 میلیون و 900 هزار نفر بوده‌اند که روش مستقیم سهامداری را انتخاب کرده‌اند.
سخنگوی ستاد راهبری سهام عدالت همچنین در مورد کسانی که روش مدیریت غیرمستقیم سهامداری عدالت را برگزیدند، ‌گفت: شورای عالی بورس و کمیته تخصصی این شورا مشغول تدوین چارچوب‌ها و قواعد و مقرراتی است که بر اساس آن اجرای موفق، مؤثر، حرفه‌ای و کارآمد روش سهامداری غیرمستقیم را تسهیل کند.
وی گفت: بعد از اینکه مقررات، چارچوب‌ها و قواعد سهامداری عدالت در روش غیرمستقیم به شرکت‌های سرمایه‌گذاری استانی ابلاغ شود و پس از اینکه دارایی شرکت‌های سرمایه‌گذاری به آنها اختصاص پیدا کند، یعنی سبد سهام شرکت‌های سرمایه‌پذیر متعلق به آنها در دارایی‌شان مستقر شود، شرکت‌های سرمایه‌گذاری استانی بتدریج در بورس اوراق بهادار پذیرفته می‌شوند و امکان معامله سهام این شرکت‌ها در بورس فراهم می‌شود.
سخنگوی ستاد آزادسازی سهام عدالت این را هم گفت: ‌البته برآورد ما این است کسانی که در روش غیرمستقیم سهام عدالت باقی مانده‌اند، نوعاً کسانی هستند که تمایلی به فروش سهام خود ندارند و قصد ادامه سهامداری را دارند.
مدیرعامل شرکت سپرده‌گذاری مرکزی و تسویه وجوه تأکید کرد:‌ تمام ارکان بازار سرمایه و عالی‌ترین رکن بازار که شورای عالی بورس است دنبال تدوین راهکارها و چارچوب‌هایی برای اجرای منویات و ابلاغیه رهبر معظم انقلاب هستند تا شرکت‌های سرمایه‌گذاری استانی به نحو مؤثر و مطلوب بتوانند دارایی افراد و سهامداران خود را که به‌صورت مدیریت غیرمستقیم  انتخاب کرده‌اند مدیریت کنند و عایدی خوبی هم نصیب مشمولان بنمایند.
دست پیش عوامل مثبت در بازار
براین اساس می‌توان گفت، کفه عواملی که به رشد و رونق بازار سرمایه منجر می‌شود در ترازوی کشمکش نیروها و عوامل سنگین‌تر شده است. علاوه براین، حجم بالای نقدینگی درکشور که به‌دنبال بازاری برای کسب بازدهی بیشتر است و افزایش نرخ ارز درماه‌های اخیر عوامل دیگری هستند که موجب تداوم رونق بورس می‌شوند.
درشرایطی که رشد شدید نرخ ارز عامل اصلی افزایش 85 درصدی شاخص کل بورس بود، در سال گذشته این فشار نقدینگی پرحجم درکنار رکود بازارهای موازی بود که شاخص را 187 درصد بالا کشید. اما در سال‌جاری و تاکنون ضمن اینکه همچنان عامل نقدینگی پابرجاست و نرخ ارز هم با رشد بالایی همراه بوده است، بازارهای رقیب بتدریج از رکودی که در سال 98 گرفتار آن بودند خارج شده‌اند. برهمین اساس بازار ارز، طلا و مسکن سه بازار اصلی هستند که می‌توانند بخشی از نقدینگی را جذب کنند. اما کاهش نرخ سود سپرده‌های بانکی همچنان به نفع بازارهای رقیب کار می‌کند و برهمین اساس شاهد ورود نقدینگی قابل توجه به بورس در ماه‌های اخیر هستیم.
البته برخی از کارشناسان اعتقاد دارند که بورس در ماه‌های گذشته بیش از ظرفیت واقعی خود صعود کرده و این باعث می‌شود تا دچار ریزش شود. به گفته این بخش از کارشناسان شرکت‌هایی در بازار بخصوص شرکت‌های کوچک وجود دارند که ارزش سهام آنها بیش از ارزش ذاتی آنها رشد کرده است.
روز پرنوسانی که مثبت ماند
14 تیرماه روز پرنوسانی برای بورس تهران بود. درحالی که در دقایق اولیه شروع به کار بازار، شاخص کل خود را به ارتفاع یک میلیون و 645 هزار و 266 واحد رسانده بود، اما موج هیجان در بازار مانع ثبات این روند شد و از ساعت 9 و نیم شاخص عقب نشست. هرچند در پایان معاملات روز گذشته همچنان شاخص کل بورس با رشد مثبت 5 هزار و 940 واحدی روبه‌رو بود، اما میان کف و سقف شاخص یک اختلاف 27 هزار واحدی به وجود آمد.
با این حال رشد نزدیک به 6 هزار واحدی شاخص باعث شد تا بازدهی بورس تهران از ابتدای سال‌جاری به بیش از 215 درصد برسد، عددی که با وجود رشد شتابان قیمت‌ها در بازار ارز و طلا و تا حدودی مسکن، فاصله معناداری با آنها دارد. بدین ترتیب از ابتدای سال‌جاری تا روزگذشته شاخص با رشد یک میلیون و 105 هزار و 942 واحدی همراه شده است.
با وجود نوسان بالای شاخص، دیروز ارزش معاملات یکی از بالاترین ارقام را تجربه کرد. دراین روز، ارزش معاملات بورس تهران به بیش از 20 هزار میلیارد تومان رسید که با درنظر گرفتن ارزش معاملات در فرابورس با 7 هزار و 615 میلیارد تومان، ارزش معاملات بازار سهام ایران به بیش از 27 هزار و 600 میلیارد تومان می‌رسد. ارزش بازار نیز درکل بازار سهام به بیش از 7184 هزار میلیارد تومان بالغ شد. دراین روز ارزش بازار بورس تهران به 6071 هزار میلیارد تومان و ارزش بازار فرابورس به 1113 هزار میلیارد تومان رسید.
 روز پرنوسان بازار ارز و طلا
دیروز در بازارهای ارز و طلا شاهد نوسان بسیار زیاد و ثبت رکوردهای جدید در قیمت‌ها بودیم. دراین روز سکه در بازار آزاد برای نخستین بار از مرز 10 میلیون تومان گذشت و دلار هم پا را از مرز 21 هزار تومان فراتر گذاشت.
در بازار دیروز صرافی ملی ایران به‌عنوان مرجع اصلی قیمت‌گذاری ارز رسمی بهای دلار امریکا را 20 هزار و 900 تومان و قیمت یورو را 23 هزار و 300 تومان تعیین کرد، رقمی که با اختلاف اندکی در تابلو صرافی‌های مجاز نقش بست. اما در بازارآزاد این ارز به میانه کانال 21 هزار تومان رسید. بدین ترتیب دیروز دلار هزار و 950 تومان افزایش یافت. این میزان افزایش برای یورو نیز به 2 هزار و 200 تومان می‌رسد. از سوی دیگر پوند انگلیس هم 26 هزار و 508 تومان قیمت خورد که 4 هزار و 800 تومان رشد داشت، درهم امارات نیز با رشد 115 تومانی خود را به 5 هزار و 810 تومان و لیرترکیه با رشد 57 تومانی با عبور از مرز 3 هزار تومان پس از مدت‌ها به 3 هزار و 100 تومان رسید.
در بازار طلا و سکه با شوکی که از ناحیه جهش نرخ ارز وارد شد، قیمت‌ها با افزایش چشمگیری همراه شد. دراین روز با رشد بیش از 520 هزار تومانی سکه تمام بهار آزادی طرح جدید از مرز 10 میلیون تومان عبور کرد. سکه تمام طرح قدیم نیز به بیش از 9.5 میلیون تومان رسید که 500 هزار تومان بیش از آخرین روز کاری هفته قبل بود. با رشد شدید سکه تمام سایر سکه‌های مرسوم بازار نیز رکوردهای جدیدی را شکستند. نیم سکه از مرز 5 میلیون تومان عبور کرد، ربع سکه به 3 میلیون تومان رسید و سکه گرمی هم در آستانه 1.6 میلیون تومان ایستاد. در بازار طلا نیز هر گرم طلای 18 عیار به یک میلیون تومان رسید. این درحالی است که اونس جهانی طلا دیروز بدون تغییر هزار و 775 دلار قیمت داشت.

نگاه
تلاش برای تعادل عرضه و تقاضا

ولی‌الله محمدولی
رئیس اتحادیه طلا و جواهر
طی ماه‌های اخیر بخصوص روز گذشته که سکه تمام بهار آزادی طرح جدید از مرز 10 میلیون تومان عبور کرد، اصلی‌ترین عاملی که در بازار فعال است جو روانی و هیجانی است که موجب رشد شدید تقاضا شده است. هم در بازار ارز و هم طلا و سکه با یک تقاضای بالا روبه‌رو هستیم که در کنار سایر عوامل مانند محدودیت‌های تحریم و شیوع کرونا روند صعودی قیمت‌ها را رقم زده است.
برهمین اساس به نظر می‌رسد دراین شرایط دولت و برنامه‌ریزان باید به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند که عامل اصلی رشد تقاضا که همان انتظارات تورمی و جو روانی است، فروکش کند. در صورتی که هیجانات خرید در بازار مهار شود به‌طور قطع عرضه و تقاضا در بازار به تعادل خواهد رسید. هم‌اکنون در بازار سکه، تقاضا ازعرضه پیشی گرفته است و برنامه‌ریزی بانک مرکزی در عرضه بهنگام می‌تواند این مشکل را برطرف کند.
همانگونه که اشاره شد، جو روانی و هیجانات باعث هدایت تقاضا به محصولات خاصی شده است. درحالی که سکه تمام بهار طرح جدید و قدیم در وزن و عیار هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند، سکه طرح جدید با نرخ 10 میلیون و 70 هزار تومان و سکه طرح قدیم با نرخ 9.5 میلیون تومان به فروش می‌رسد که‌ این اختلاف بالا تنها به‌دلیل سال ضرب آنهاست. از سوی دیگر در یک سال اخیر خرید مصنوعات طلا نیز به حداقل ممکن رسیده است و مردم تنها سکه می‌خرند و این تمرکز تقاضا روی یک محصول باعث به هم خوردن تعادل عرضه و تقاضا شده است. درمجموع می‌توان گفت که برخی برای کسب سود و برخی دیگر برای حفظ ارزش دارایی‌های خود به بازار سکه روی آورده‌اند و دراین زمینه هیجانات و جو روانی، تقاضا را سمت و سو می‌دهد. بنابراین مهم‌ترین اقدام دراین زمینه باید آرام کردن این جو روانی باشد.

گروه سیاسی/ وقوع اتفاقات تازه در مسیر همکاری میان ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و تداوم ناتوانی فرانسه، آلمان و انگلیس در تحقق منافع اقتصادی ایران در چارچوب برجام باعث شد تا محمد‌جواد ظریف، وزیر خارجه ایران بار دیگر خواهان به جریان افتادن مکانیسم حل اختلاف در توافق هسته‌ای شود.  به گفته سخنگوی دستگاه دیپلماسی، ظریف روز جمعه گذشته در نامه‌ای رسمی به کمیسیون مشترک برجام که مسئول نظارت بر این توافق است، موارد عدم پایبندی سه شریک اروپایی برجام را طبق بند ۳۶ این توافق یادآور شد.
این نامه که مستقیماً خطاب به جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نوشته شده، از یک سو به هرگونه مداخله در همکاری‌های پادمانی جاری بین ایران و آژانس اعتراض کرده و آن را مغایر با مفاد برجام دانسته و از سوی دیگر به ضرورت انتفاع کامل ایران از آثار اقتصادی نظام رفع تحریم‌ها به نحو پیش‌بینی شده در برجام تأکید کرده است. وزیر خارجه ایران در همین حال ضمن تأکید بر آمادگی ایران جهت حفظ و اجرای کامل برجام هشدار داده که ایران در قبال هرگونه زیاده‌خواهی و رفتارهای غیرمسئولانه اقدامات لازم و متناسب را اتخاذ خواهد کرد و از سه کشور اروپایی خواسته که به جای حرکت در مسیر سیاست فشار حداکثری ایالات متحده، با پایبندی نسبت به تعهدات خویش، زمینه حفظ و اجرای کامل برجام را فراهم آورند. ایران بر همین اساس تأکید کرده که فرانسه، آلمان و بریتانیا به تعهدات خود در چارچوب برجام وفادار نبوده‌اند و به همین علت خواستار فعال شدن مکانیزم حل اختلاف شده است تا به شکایتش رسیدگی شود.

2 و 3

رئیس جمهوری گفت: باید به ادارات دولتی ابلاغ شود که ارائه خدمات عمومی باید منوط به ماسک زدن و رعایت پروتکل‌های بهداشتی توسط مردم باشد.
حجت‌الاسلام حسن روحانی دیروز در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا افزود: پدیده کرونا یک پدیده چند وجهی است و موضوع تنها موضوع بهداشتی و درمانی نیست بلکه موضوعی اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و روابط بین‌الملل است. بسیاری از مسائل در هم تنیده است.
وی تصریح کرد: این بیماری مانند همه بیماری‌هاست. آدم ممکن است به دلایلی مبتلا شود و اگر مبتلا شد وظیفه شرعی این است که برای حفظ جان مردم به خانواده، اطرافیان و محل کار بگوید مبتلا هستم و خودش را به مدت لازم قرنطینه کند. این کار در جامعه ما به یک معضل فرهنگی تبدیل شده است. طرف نمی‌گوید مبتلا هستم. مورد بوده است که طرف موقع امتحان خود دیده است که تستش مثبت شده و گفته اول امتحان بدهم و به کسی نگویم. می‌خواسته است امتحان رانندگی بدهد گفته است فردا امتحان بدهم بعد می‌گویم. اینها مواردی است که به ما گزارش شده و گزارش رسمی از آن داده شده است. ما باید فرهنگ را بالا ببریم. هرکسی مبتلا شد وظیفه دارد که بگوید و خود را برای ۱۴ روز قرنطینه کند. آزمایشگاه‌ها، پزشکان و بیمارستان‌های ما موظف هستند که اعلام کنند. کسی که آلوده است نباید به جامعه بیاید و دیگران را آلوده کند. نمی‌شود که در این مواقع همکاری نکرد. روحانی ادامه داد: برخی افراد اصلاً علائم بیماری را ندارند. اگر می‌خواهیم به فردی نزدیک شویم، همه باید مبنا را بگذاریم که آن فرد مبتلا به کرونا است. یا فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کرده یا از ماسک استفاده کنیم. در اجتماعات بزرگ هم شرکت نکنیم. در اجتماع بزرگ حاضر می‌شویم و در پی آن گرفتاری پیش می‌آید. در اجتماع بزرگی که همه کنار هم نشستند و غذا صرف می‌کنند، در عروسی‌ها و در برخی مراسمات اینگونه است. وی گفت: علت اینکه در خوزستان شاهد افزایش مبتلایان کرونا بودیم این بود که در مراسم عید فطر مراسمی وجود دارد که همه طوایف در آن حضور می‌یابند و جمع می‌شوند. امسال تعطیلات بیشتر شد و مردم تعطیلات آخر هفته و تعطیلات ارتحال را به هم متصل کردند و در پی آن مردم دچار مشکل شدند.
روحانی عنوان کرد: مسئولان مربوطه هرکدام وظیفه و مسئولیتی دارند. من از کمیته امنیتی و اجتماعی و کمیته بهداشتی می‌خواهم که ابلاغ کنند هر کسی وارد اداره‌ای می‌شود که شلوغ هم هست، باید از ماسک استفاده کند. اگر از ماسک استفاده نکرد، به او نباید خدمت ارائه شود. اگر کارمندی در اداره‌ای بدون ماسک حضور یافت، باید برای وی غیبت بزنند و وی را بازگردانند. این موضوع باید ابلاغ شود که ارائه خدمات منوط به رعایت پروتکل‌های بهداشتی است.
وی تصریح کرد: ما باید نسبت به ادارات دولتی و شبه‌دولتی که اداره آن به عهده دولت است، این موارد و پروتکل‌ها را اجباری کنیم. مترو نیز که شلوغ است، نباید گذاشت که بدون ماسک کسی سوار شود. خدمت مترو و اتوبوس باید منوط به استفاده از ماسک باشد. من می‌خواهم در این راه، هم ضابطین قوه قضائیه، خود قوه قضائیه و در جایی که لازم است، دادستان‌ها یاری کنند تا این مقطع را رد کنیم.
رئیس جمهوری اظهار داشت: برخی جاها نیز باید اتحادیه‌ها و اصناف بیایند و کمک کنند. این موارد اگر در کنار هم قرار بگیرند، مشکلات پیش نمی‌آید. آن دستورالعمل‌های اصلی که همیشه تأکید می‌شود و امروز نیز در جلسه بر آنها تأکید شد، مسأله فاصله‌گذاری، استفاده از ماسک و نرفتن در اجتماعاتی مانند عزا و عروسی و حضور در فضای سرپوشیده است که همه روی آن تأکید دارند. روحانی ادامه داد: روند ما اینگونه بوده و اگر چیزی را می‌خواستیم ممنوع اعلام کنیم، آن را در کل کشور ممنوع می‌کردیم. ما به این نتیجه رسیدیم که لازم نیست برخی مسائل را در سطح کشور ممنوع اعلام کنیم. برای آنکه برخی مشکلات مربوط به استان خاصی است.
وی گفت: در نتیجه آن، ما ممنوعیت‌ها را به خود استان‌ها سپردیم. البته در جلسه تأکید شد که این شرایط هیچ‌کدام ثابت نیست. نه قرمز ثابت است و نه سفید و ممکن است تغییر یابد، مانند فرش تقلبی است که رنگ آن تغییر می‌یابد. البته برخی جاها شرایط کمی متفاوت است. نمی‌شود که بگوییم وضعیت مناطق همیشه ثابت خواهد بود و بخصوص باید دانست که برخی مکان‌ها که از اول وضعیت سفید داشتند، تا حد زیادی در معرض خطر هستند.
رئیس قوه مجریه افزود: بعداً معلوم شد که ما نباید خود استان را ملاک قرار دهیم. برای اینکه در استانی ممکن است پنج شهر درگیر باشند و باقی شهرها از وضعیت خوبی برخوردار باشند. ما باید روی شهرهای پر خطر تمرکز کنیم. الان قاعده ما بر این است که مواردی که قبلاً در لیست سه و چهار ما مانند رستوران، سالن‌های همایش، باشگاه‌های ورزشی، مصلا و مساجد بود، اگر ستاد استانی اعلام کند که این شهرستان وضعیت قرمز دارد و کمیته‌های مربوطه موافقت کنند، ما پنجشنبه گذشته در ستاد  تصویب کردیم که ممنوعیت برای یک هفته اجرا شود و در پایان هفته نیز دوباره ارزیابی مجدد قرار دهند که ممنوعیت ادامه بیاید تا شرایط به حالت عادی بازگردد.
روحانی عنوان کرد: این مهم است که ما مشاغل را مد نظر قرار دهیم. اگر رستورانی همه اصول و پروتکل‌ها را رعایت کند، باید اجازه دهیم که کارش را انجام دهد. اگر رستورانی رعایت نمی‌کند، باید تذکر دهیم و اگر دوباره رعایت نکرد، باید آن را برای مدت یک هفته تا ۱۰ روز ببندیم تا موظف باشد اصول بهداشتی را رعایت کند. هر سه گروه خدمت‌دهنده، خدمت‌گیرنده و مکان خدمت باید مورد پایش باشد. مکان خدمت باید بهداشتی باشد و پروتکل را رعایت کند، خدمت‌دهنده که خود کاسب است و خدمت‌گیرنده هم مردم هستند. هر سه این گروه باید مراعات کنند تا از این شرایط سختی که داریم، عبور کنیم. رئیس جمهوری اظهار داشت: دولت وظایفی دارد که به شدت دنبال اجرای آنها است. دولت الکترونیک را به سرعت در حال پیشبرد هستیم. جاهایی که نیاز به مراجعه داشته، تلاش می‌کنیم تا مراجعه را کم کنیم. با دولت الکترونیک در حال ایجاد الگوی جدیدی در خدمت‌رسانی به مردم هستیم. خرید اینترنتی را باید سرعت بخشیم و به آن کمک کنیم.
روحانی ادامه داد: مسافرت‌ها باید کاهش یابد و به حد ضرورت برسد. اگر احساس خطر می‌کنیم و در شرایط هشدار هستیم، می‌توانیم برخی محدودیت‌ها را برای مدت کوتاهی برگردانیم.
وی گفت: حساسیت مردم نباید کاهش بیاید. متأسفانه کرونا مدتی آرام شده بود و مردم فکر کردند دوره آن تمام شده و احساس خطر از بین رفت. این احساس خطر باید برگردد و پروتکل‌ها رعایت شود.
رئیس قوه مجریه افزود: من به کمیته بهداشتی و اجتماعی و امنیتی می‌گویم برای کسانی که بیماری را مخفی می‌کنند، فکری بکنند و طرحی بیاورند تا تصویب کنیم. مخفی کردن بیماری تجاوز به حقوق دیگران است.
رئیس جمهوری مخفی کردن بیماری کرونا را نوعی تجاوز به حقوق دیگران دانست و گفت: همه ما نسبت به افراد جامعه مسئول هستیم و در صورت ابتلا به کرونا باید به دیگران اعلام کنیم و فاصله را با آنها رعایت کنیم. کسانی که به این بیماری مبتلا می‌شوند باید از ماسک استفاده کرده و در تجمعات حضور پیدا نکنند. از سوی دیگر باید بیماری خود را اعلام کنند و در محیط کار حاضر نشوند. روحانی اجرای اصول بهداشتی و دستور‌العمل‌ها را نیازمند ضمانت اجرا دانست و گفت: در ادارات رعایت اصول راحت‌تر است و ما با یک مصوبه می‌توانیم اصول را اجرایی کنیم، در حمل و نقل عمومی مانند مترو و اتوبوس آقای وزیر کشور تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند و هر کجا که نیاز بود از نیروی انتظامی و بسیج استفاده می‌کنند.از امروز استفاده از ماسک در محیط‌های عمومی الزامی است.

گروه اجتماعی/ برگزاری آزمون‌های سراسری دانشگاه‌ها حالا با اعتراض بسیاری از داوطلبان کنکور مواجه شده است. بعد از اینکه ستاد ملی مبارزه با کرونا خبر از برگزاری آزمون سراسری، حداقل پس از گذشت ۲۰ روز از پایان امتحانات نهایی دوره متوسطه را داد، رئیس سازمان سنجش اعلام کرد که بر اساس تصمیمات گرفته شده زمان برگزاری تمامی آزمون‌های سراسری دانشگاه‌ها تغییر خواهد کرد. بر اساس گفته ابراهیم خدایی، زمان برگزاری کنکور کارشناسی دانشگاه‌ها در روزهای ۳۰ و ۳۱ مردادماه، کنکور کارشناسی‌ارشد در روزهای ۲ و ۳ مردادماه و کنکور دکترا هم روز ۲۶ تیرماه سال 99 خواهد بود. حالا هر چه به زمان برگزاری این آزمون‌ها نزدیک می‌شویم، اعتراض داوطلبان به خاطر شرایط بحرانی کرونا هم بیشتر می‌شود. داوطلبان معتقدند شیوع بیماری کرونا بیشتر شده و آزمون سراسری دانشگاه‌ها هم با جمعیت بالا و در محیط‌های بسته انجام می‌شود و ممکن است برگزاری همین 5 ساعت آزمون سلامتی آنها را به خطر بیندازد. این موضوع البته با واکنش نمایندگان مجلس مواجه شده است. یک عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که این هفته کمیسیون درباره تعلیق برگزاری کنکور و یا تغییر روش و زمان برگزاری آن تصمیم‌گیری می‌کند. احمد نادری تأکید کرد: در چند هفته گذشته پیام‌های زیادی حاوی نگرانی کنکوری‌ها و خانواده‌هایشان از برگزاری کنکور با توجه به شیوع پیک دوم کرونا را داشتیم. آنها نگران سلامت‌شان هستند. قرار شد در جلسه هفته جاری درباره تعویق کنکور و یا تغییر در نحوه برگزاری آن به یک جمع‌بندی برسیم. پیشنهادات زیادی وجود دارد که در حال بررسی آن هستیم. از جمله آنکه کنکور به تعویق افتد یا اینکه در فضای باز برگزار شود که نیازی به استفاده از کولر و وسایل سرمایشی وجود نداشته باشد، چون این وسایل تأثیر زیادی در منتشر کردن ویروس دارد. از  سوی دیگر مسئولان سازمان سنجش اعلام کرده‌اند که امکان تعویق آزمون‌ها را ندارند. رئیس سازمان سنجش آموزش کشور گفت: در فرآیند مصاحبه کنکور دکترای ۹۹ اولویت با مصاحبه مجازی است البته نمی‌توان به صورت مطلق تأکید بر مجازی شدن همه مصاحبه‌ها داشت. این مسأله به دانشگاه،‌ شهر، رشته و تعداد داوطلبان دعوت شده به مصاحبه بستگی دارد و در نهایت دانشگاه‌، تصمیم گیرنده نهایی است.

گروه اقتصادی / «زمین‌های جدید برای ساخت مسکن ‌ملی تأمین شد.» این خبری است که روز گذشته علی نبیان؛ مدیرعامل سازمان ملی زمین و مسکن وزارت راه شهرسازی داد.
وی گفت: همزمان با تأکید ویژه رئیس‌جمهوری برای تولید سریع مسکن در کشور، بخش عمده‌ای از اراضی مورد نیاز ساخت مسکن ملی در استان‌های مختلف تأمین شد و قرار است تعاونی‌های خوشنام برای ساخت مسکن‌ ملی مشارکت کنند.
طرح مسکن ملی شامل ساخت 400 هزار واحد مسکونی است که ساخت 200 هزار واحد آن در شهرهای جدید و با مشارکت بخش خصوصی، ۱۰۰ هزار واحد در مناطق بافت فرسوده و توسط شرکت بازآفرینی شهری و ۱۰۰ هزار واحد بر عهده بنیاد مسکن انقلاب اسلامی است.اوایل شهریورماه سال 98، ثبت‌نام طرح ملی مسکن از استان کرمان کلید خورد و از هجدهم آبان ماه سال گذشته نیز دور دوم ثبت‌نام طرح اقدام ملی مسکن در 10 استان دیگر آغاز شد. حال با شروع این طرح وزارت مسکن و شهرسازی به‌دنبال تأمین زمین بود که اکنون چالش‌های آن حل شده و قرار است با فوریت نسبت به ساخت مسکن اقدام شود تا شاید این امر بتواند از التهاب بازار و جهش قیمت‌ها کم کند.
هر‌چند که کارشناسان اعتقاد دارند مسکن ملی نمی‌تواند در این روزهای سخت بازار التیام بخش باشد اما شاید با شروع به‌کار پروژه مسکن ملی تا حدودی بازار به‌سمت آرامش حرکت کند چرا که اقشار ضعیف جامعه به این اطمینان می‌رسند که در مدت حداقل 12 ماه می‌توانند صاحب خانه شوند.
ایرنا گزارش داد که ساخت مسکن ملی یکی از سیاست‌های کلان کشور و برنامه اصلی این روزهای وزارت راه و شهرسازی است که هم در تیم اقتصادی دولت و هم در جلسات مشترک وزارت راه با سازمان‌های مسئول در ساخت مسکن به‌طور ویژه دنبال می‌شود. دولت تلاش دارد با تأمین فوری اراضی در استان‌های مختلف، کلنگ واحدهای مسکن ملی را بر زمین بزند و همزمان از تعاونی‌های خوشنام برای ساخت و ساز استفاده کند.
 همان زمان نیز اعلام شد که از ظرفیت تعاونی‌های مسکن استان‌ها برای اتمام پروژه‌های مسکن مهر نیز استفاده می‌شود تا عملیات اجرایی طرح‌های دولت در زمینه ساخت و تکمیل مسکن در تمامی استان‌ها شتاب بگیرد.
بعد از آن سازمان ملی زمین و مسکن خبر داد که ابلاغیه‌ها صادر و تیپ قراردادی با تعاونی‌ها به استان‌ها ارائه شد و در تعدادی از استان‌ها شاهد شروع عملیات اجرایی هستیم.
در همین راستا علی نبیان، معاون وزیر راه و شهرسازی گفته است: بر اساس برنامه زمانبندی شده و مورد توافق، پیش‌بینی می‌شود عملیات ساخت مسکن توسط نهادها و دستگاه‌های متولی ساخت مسکن برای گروه‌های میان درآمدی و کم‌درآمدی با همکاری تعاونی‌های خوش‌سابقه در تمام استان‌ها آغاز شود.
وی همچنین در خصوص تأمین اراضی توسط سازمان ملی زمین و مسکن برای اجرای مسکن ملی در سراسر کشور ‌گفته است: در سطح کشور بر اساس تفاهمنامه‌هایی که با بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و مجموعه دستگاه‌های متولی ساخت مسکن از جمله ستاد اجرایی فرمان امام(ره) منعقد شد، اراضی بخش عمده‌ای از مسکن ملی توسط سازمان ملی زمین و مسکن تأمین شده و در اختیار دستگاه‌ها و نهادهای متولی ساخت مسکن قرار گرفته است.
معاون وزیر راه و شهرسازی از آغاز ساخت ۱۰ هزار و ۳۰۰ واحد مسکن ملی در استان زنجان خبر داد و با اعلام اینکه زمین این واحدها در استان توسط سازمان ملی زمین و مسکن تأمین شده است، اعلام کرد: در استان قزوین نیز بیش از ۹ هزار واحد مسکن ملی باید احداث شود که عملیات احداث ۱۲۰۰ واحد آن در هفته گذشته با حضور وزیر راه و شهرسازی در مهرگان آغاز شد. نبیان ادامه داد: در استان قزوین به‌عنوان یکی از استان‌های مهم کشور، ۶۰ درصد اراضی مسکن ملی تأمین شده است و در حال برنامه‌ریزی هستیم تا باقیمانده اراضی این استان نیز تأمین و کار ساخت آنها نیز آغاز شود.
در همین حال، سرپرست بانک مسکن با اشاره به پیگیری‌های انجام شده برای راه‌اندازی صندوق‌های زمین و ساختمان گفت: در تلاش هستیم تا این صندوق‌ها مجدداً راه‌اندازی شود.
نادر قاسمی گفت: مطابق با مذاکرات و توافق‌های انجام شده قرار است تا بانک عامل بخش مسکن مسئولیت تأمین ۱۱۴ هزار میلیارد تومان برای ساخت ۱۴۰ هزار واحد مسکونی در قالب طرح اقدام ملی تولید مسکن بر عهده داشته باشد. وی افزود: در این راستا اگر سازمان برنامه و بودجه بتواند بخشی از هزینه‌های یارانه تسهیلات پیش‌بینی شده برای این حوزه را به بانک پرداخت کند، بانک نیز می‌تواند نقش بیشتری در حوزه تأمین مالی این طرح با استفاده از ابزارهای نوین تأمین مالی را داشته باشد.

نگاه
با سه راهکار قیمت مسکن را کنترل کنید

عباس آرگون
‌عضو اتاق بازرگانی ایران‌
ساخت مسکن ملی باعث آرامش بازار می‌شود و می‌تواند التهاب‌های به وجود آمده را تا حدودی از بین ببرد اما این امر تا زمانی‌که به نتیجه برسد، زمانبر است؛ دولت در سال پایانی فعالیت خود قرار دارد و هر کاری هم بخواهد در حوزه مسکن انجام دهد باید برای آن زمان بین یک‌سال الی یک‌سال و نیم را در نظر بگیرد.
هدف دولت در ساخت مسکن ملی، تأمین خانه برای اقشار ضعیف جامعه و کم درآمدها است. اما اینکه مسکن ملی چه زمان نتیجه بدهد و اقشار آسیب‌پذیر بتوانند به مسکن ثبت‌نامی خود برسند، راه طولانی وجود دارد؛ لذا ساخت مسکن ملی زمانی می‌تواند اثرگذاری در بازار داشته باشد که اکنون آماده تحویل باشد. در حال حاضر قیمت مسکن اوج گرفته و مصالح ساختمانی هم از قیمت دلار اثر می‌گیرد و به‌صورت متناوب گران می‌شود؛ لذا تا زمانی‌که مسکن ملی به مرحله احداث برسد، هزینه‌های مسکن بشدت افزایش یافته است. بدین جهت توصیه ما این است که دولت به‌جای آنکه به مسکن ملی برای تأمین نیاز فعلی بپردازد و تکیه کند با تمام قوا بخش‌های اثرگذار در قیمت مسکن را کنترل کند. اگر سیاستگذاران بتوانند قیمت ارز و نهاده‌های تولید را ثابت نگه دارند، قیمت مسکن به تعادل می‌رسد و از التهاب‌های به وجود آمده خارج می‌شود.
اکنون شرایط به گونه‌ای شده افرادی که نمی‌خواهند واحد مسکونی خود را بفروشند برای آن عددهایی را می‌گذارند که ببینند خریداران با چه قیمت‌هایی سراغ آنها می‌آیند از این‌رو خریداران هم به جهت نیازی که به مسکن دارند، به قیمت‌های ارائه شده از سوی صاحبان واحد مسکونی تمکین می‌کنند و این روند باعث می‌شود روز‌به‌روز بر قیمت نهایی مسکن در بازار افزوده شود. قیمت مسکن را نمی‌توان به‌صورت دستوری کنترل کرد چرا که قیمت‌ها در بازار بر اساس عرضه و تقاضا است؛ لذا زمانی می‌توان در جهت کنترل قیمت‌ها حرکت کرد که عرضه و تقاضا در مسکن متوازن باشد. اکنون گزینه های خرید برای خانه‌های گرانقیمت وجود دارد و افرادی که صاحب پول و سرمایه زیاد هستند می‌توانند بسرعت خانه دار شوند ولی در مقابل برای اقشار ضعیف جامعه خانه‌ای موجود نیست و این محدودیت باعث شده در این حوزه شاهد جهش قیمت بیشتری باشیم. توصیه می‌کنم که دولت در تأمین مسکن اقشار آسیب پذیر جامعه بیش از گذشته تلاش کند.
اگر می‌خواهیم از چنین امری فاصله بگیریم باید سه نکته را با فوریت مورد پیگیری قرار دهیم؛ اولین مورد نقدینگی است. دولت سیاست‌های خود را به نحوی هدایت کند که نقدینگی مردم از دستشان خارج شود و به سمت تولید و سایر فعالیت‌هایی برود که باعث برهم خوردن بازار نمی‌شود. در حال حاضر نقدینگی‌های سرگردان باعث شده، بازارها دچار بهم ریختگی شود و در هر بخش مانند طلا، سکه، دلار و خودرو شاهد جهش قیمت باشیم.
نکته دوم کنترل نرخ ارز است. اگر بانک مرکزی سیاستی را در پیش بگیرد که قیمت ارز ثابت شود، بخش قابل توجهی از تورم‌های انتظاری کاهش پیدا می‌کند و اقتصاد می‌تواند روی ریل درستی حرکت کند. متأسفانه طی این مدت نرخ ارز بخوبی کنترل و هدایت نشده همین امر باعث شده در تمام کالاها نرخ ارز اثرگذار و گرانی دامنگیر کالاها شود. موضوع سوم که پرداختن به آن اهمیت دارد، افزایش صادرات است. اگر دولت بتواند ارز مورد نیاز خود را از طریق صادرات تأمین کند، خیلی از مشکلات حل خواهد شد و مسیر اقتصاد از نوسان فاصله می‌گیرد چرا که ارز وارد کشور می‌شود.
در نتیجه‌گیری باید بگویم که قیمت مسکن تنها با ساخت و هماهنگی عرضه و تقاضا کنترل نمی‌شود؛ این حوزه نیازمند آن است سیاست‌های اقتصادی در جهتی حرکت کند که ثبات بیشتری داشته باشد.‌

یازدهمین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات ۲۱ متهم کلان ارزی صبح دیروز در شعبه سوم دادگاه ویژه رسیدگی به جرایم اخلالگران اقتصادی به ریاست قاضی مسعودی مقام برگزار شد.
در ابتدای جلسه دادگاه، امید اسدبیگی مدیرعامل هفت تپه گفت که بخشی از حقوق کارگران پرداخت شد و مابقی نیز بزودی پرداخت می‌شود.
به گزارش مرکز رسانه قوه قضائیه، در ادامه جلسه نوبت به منصوری یکی دیگر از متهمان پرونده رسید که نماینده دادستان از او پرسید، شما چندین ملک از جمله ملک در زعفرانیه را به عنوان ضمانت قرار داده‌اید، چرا ملک‌های خود را برای ضمانت اسدبیگی گذاشتید؟ سؤال این است شما چه نفعی از این موارد می‌بردید؟ شاه‌محمدی اضافه کرد: شما چطور املاک خود را به عنوان ضامن کسی که بدحسابی‌اش برای بانک‌ها محرز شده بود، به عنوان ضامن قرار می‌دادید؟ در جلسه پیش خودتان گفتید به اسدبیگی قرض داده‌ام. شما چرا رفتید ضامن ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومانی اسدبیگی شدید؟ وقتی که به او قرض هم می‌دادید؟
در اینجا قاضی خطاب به متهم گفت: در جلسه قبل هم شما گفتید که ایشان را نمی‌شناسم. نماینده دادستان خطاب به متهم بصیرانی ادامه داد: اقاریر شما در پرونده وجود دارد که می‌گویید در سال ۹۷ رستمی را شناختم. پس چطور در سال ۹۶ ضمانت شرکت آن را کردید؟ شما تحریم‌ها را دور می‌زنید یا ملت را؟ او ادامه داد: فساد شما خیلی بزرگتر از این موارد است. من از ابتدای جلسه اول هم گفتم در صرافی میرزایی و شرکا شما همه کاره بودید. نماینده دادستان خطاب به متهم اضافه کرد: شما داشتید تحریم‌ها را دور می‌زدید یا پولشویی می‌کردید؟ شما حساب‌های متعددی افتتاح کردید و در چت‎هایتان مشخصاً می‌گفتید که از حساب‌های تضامنی نباشد.

 مدیرکل گمرکات گلستان گفت: بازگشایی گمرک اینچه‌برون و آغاز تردد ریلی به سمت کشور ترکمنستان، رکود این بخش از گمرکات استان را از بین برده و رونق تجارت را به این دروازه مرزی بازگردانده است.به گزارش ایرنا، سید ابراهیم حسینی گفت: پس از شروع مجدد مبادلات ریلی ایران و ترکمنستان که با رایزنی مقامات دو کشور ۱۰ روز پیش آغاز شد، علاوه بر صادرات ۱۳۱ واگن کالا به وزن تقریبی هر واگن ۶۵ تن، حدود ۷۰ واگن دیگر هم در چند روز گذشته بارگیری و آماده صادرات از طریق این خط ریلی بین‌المللی است.
وی افزود: کالاهای بارگیری شده که هر روز به تعداد و حجم آن اضافه می‌شود، بیشتر شامل مواد غیرغذایی از جمله سیمان، انواع آهن‌آلات (پروفیل، میلگرد و تیرآهن)، مواد پلاستیکی، رنگ، کاشی و سرامیک و سنگ معدنی است.
حسینی اضافه کرد: وزن هر یک از واگن‌ها بین ۶۵ تا ۷۰ تن است که پس از انجام کارهای اداری و گمرکی، با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و گذر از تونل‌های ضدعفونی‌کننده به کشورهای مقصد صادراتی از جمله ترکمنستان، قزاقستان و ازبکستان حمل می‌شوند.
مدیرکل گمرکات گلستان ادامه داد: رایزنی‌ مقامات ایران و ترکمنستان برای بازگشایی قسمت کامیونی و صادرات مواد غذایی از گمرک اینچه برون ادامه دارد تا پس از توافق طرفین، علاوه بر صادرات اقلام اشاره شده با کامیون‌ها و تریلی‌های ترانزیت، مواد غذایی واحدهای تولیدی استان هم به این کشور و دیگر کشورهای آسیای میانه صادر شود.
به گفته وی قبل از شیوع کرونا، به طور میانگین گمرکات گلستان سالانه بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون دلار صادرات و کمتر از ۲۰ درصد این مبلغ نیز واردات داشت که بخش زیادی از آن از طریق مرز اینچه برون انجام می‌شد.
اینچه برون به‌عنوان تنها گمرک زمینی و ریلی گلستان، مرکز گمرکات این استان بوده و پایانه‌های صادراتی گرگان و گنبدکاووس، گمرک امانات پستی گرگان، گمرک بندرترکمن و گمرک فرودگاه بین‌المللی گرگان زیرمجموعه آن است.

حسین سلاح‌ورزی
نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران
در سال‌های گذشته کشور در شرایطی قرار داشت که درآمدهای قابل توجه نفتی مبنای تمام برنامه‌ریزی‌ها، نظام بودجه‌بندی و استراتژی‌های اساسی کشور قرار می‌گرفت به‌گونه‌ای که در سال‌های 90 تا 91 متوسط درآمد نفتی کشور طی یک سال حدود 100 میلیارد دلار برآورد شده است. حال این شرایط تحت تأثیر تنگ‌تر شدن فشارها و اعمال تحریم‌ها علیه ایران سبب شده درآمدهای نفتی به یک رکورد بی‌سابقه و به کمترین میزان خود در سال‌های پس‌از انقلاب برسد. به‌عنوان مثال مجموع درآمدهای نفتی کشور در سال گذشته به رقم 8 میلیارد دلار رسیده که پیش‌بینی می‌شود امسال با رقمی بسیار کمتر مواجه باشیم. از سوی دیگر از اسفند ماه سال گذشته با شیوع کرونا در سطح جهان و ایران طی یک بازه 4 ماهه به‌دلیل بسته شدن مرزها و توقف تجارت جهانی سکته‌ای در اقتصاد کشور به وجود آمد که در سال 99 مزید بر علت شد. به گونه‌ای که حتی درآمدهایی که برای سال جدید از مسیر صادرات غیرنفتی پیش‌بینی شده بود که بوسیله بخش خصوصی صورت بگیرد هم با اختلال مواجه شد.
در چنین شرایطی آنچه اهمیت پیدا می‌کند توسعه صادرات غیرنفتی است که به‌عنوان یک ابزار مهم می‌تواند پاسخگوی نیازهای ارزی کشور باشد. همچنین تقاضای مؤثر برای بخش تولید کشور باشد.
به عبارت دیگر آنچه در سال گذشته اقتصاد کشور را یاری داد، توسعه صادرات غیرنفتی و فعالیت‌های اقتصادی بخش خصوصی بود. آنچه مسلم است، این است که وظیفه ملی همه فعالان اقتصادی و بویژه بخش خصوصی در این شرایط افزایش تولید یا همان جهش تولید است که به‌عنوان شعار سال 99 مد نظر قرار گرفته است. در واقع بخش خصوصی باید جهش تولید صادراتی را وظیفه میهنی و اصلی خود در موقعیت کنونی کشور قلمداد کند تا بتوان نیازهای کشور را تأمین کرد. تحقق اینها مستلزم تسهیل مقررات و بهبود فضای کسب و کار است. اقدامی که بدون هزینه برای دولت و حاکمیت صورت می‌پذیرد و نتایج قابل تأملی در پی دارد.‌

محمد سالاری
قائم مقام حزب همبستگی ایران اسلامی
عرصه مدیریتی و فضای سیاسی کشور با توجه به مشکلات داخلی و چالش‌های بین‌المللی، بیش از پیش نیازمند تنش‌زدایی و پرهیز از مجادلات سیاسی و حرکت به سوی تصمیم‌سازی در فضایی مبتنی بر هم افزایی و همکاری قوای سه گانه و نهادهای مؤثر در قدرت بر مبنای تأمین منافع ملی است و در این میان تعامل میان دولت و مجلس شورای اسلامی و پیشگیری از مجادلات غیرضرور که به افزایش التهابات سیاسی و اجتماعی منتهی می‌شود امری محتوم و برمبنای عقلانیت سیاسی و خواست عمومی است.
مشکلات اقتصادی و تبعات اجتماعی آن که به کاهش اعتماد عمومی و شکنندگی امنیت روانی جامعه منجر شده، ریشه در برخی اختلافات داخلی و تحریم‌های ظالمانه داشته و در ماه‌های اخیر نیز بحران شیوع بیماری کرونا به آن افزوده شده است. در چنین شرایطی که کشور سخت‌ترین دوران پس از انقلاب را سپری می‌کند و آمارها حاکی از افزایش بیکاری و افزایش آسیب‌های اجتماعی دارد و جامعه ایرانی خسته از جنجال‌های سیاسی است، هرگونه تنش آفرینی بر پایه منافع جناحی و شخصی و اظهارات و عملکرد نهادها، مسئولان و صاحبان تریبون‌های تأثیرگذار که منجر به کند شدن روند حل مشکلات کشور شده و با ایجاد سایش‌های سیاسی در مسیر مواجهه مطلوب با بحران موجود مانع تراشی کند، قطعاً بازی در زمین دشمن بوده و عاملی بر ضد منافع عمومی و امنیت ملی تلقی خواهد شد. تردیدی نیست که با بروز مشکلات معیشتی، شاهد نارضایتی‌های عمومی و کاهش تاب‌آوری اجتماعی در کشور خواهیم بود و همین امر بستر مناسبی خواهد بود برای بروز برخی رفتارهای عوامگرایانه و شعارهای پوپولیستی و رشد تقابل و تندروی‌های سیاسی و نشانه رفتن انگشت اتهام به سوی مدیران کشور که علیرغم همه محدودیت‌ها در تلاش برای بهبود شرایط هستند. بیان این امر به هیچ عنوان تطهیر برخی مدیران و تصمیم سازان در هر نهادی نیست اما هر انسان منصفی می‌پذیرد که در زمانه سخت کنونی، تعامل و همکاری قوای سه گانه و نهادهای مؤثر در اداره کشور و تزریق آرامش و امنیت به جامعه از اولویت‌های سیاست ورزی هوشمندانه است که باید مورد توجه همه جریانات سیاسی و علاقه‌مندان به نظام و مردم قرار بگیرد.
در حالی که شاهد کاهش شدید صادرات و سقوط قیمت نفت، بلوکه شدن ارز حاصل از مبادلات تجاری درکشورهای مختلف، تنزل درآمدهای مالیاتی به دلیل شیوع بیماری کرونا و نهایتاً کسری بیش از 150 هزار میلیارد تومانی بودجه برای اداره مطلوب کشور هستیم، گرفتن انگشت اتهام به سوی یکدیگر و اقدام برای تسویه حساب‌های سیاسی به جای تعامل و ارائه راهکارهای مناسب و کارشناسانه برای حل مشکلات و جبران اشتباهات، نوعی خودزنی است که زخم آن نه تنها بر پیکر دولت بلکه بر جان مجموعه نظام و تک تک افرادجامعه می‌نشیند، رفتاری که متأسفانه از پیش از انتخابات مجلس یازدهم با شیب رو به تزایدی از سوی برخی جریانات سیاسی در حال پیگیری است.
در همین زمینه عقلا و دلسوزان حاضر در مجلس یازدهم که از اکثریت نمایندگان جناح مخالف دولت تشکیل شده است باید به جای بها دادن به برخی افراد تندرو و اظهارات تنش زا، با حفظ آزادی بیانِ منطبق بر حقوق شهروندی و حق نمایندگی، فضای پارلمان را مدیریت کرده و به سمت تعامل و همکاری، ارائه راهکارهای کارشناسانه و نقد دلسوزانه هدایت کنند و همگرایی برای حل مشکلات را سرلوحه برنامه‌های مجلس و نمایندگان ملت قرار دهند.
در فضایی تنش آلود که تسویه حساب‌های انتخابات گذشته و بسترسازی برای پیروزی در انتخابات آینده در اولویت جریانات و گروه‌های سیاسی و برخی نهادها قرار داشته باشد، امکان پیگیری منطقی و معقول مطالبات مردم به حداقل خواهد رسید و به تشدید نارضایتی‌های عمومی و بحران‌های اجتماعی با هزینه‌های غیرقابل جبران منجر خواهد شد و در عرصه سیاست خارجی نیز شنیده شدن صداهای مختلف از کشور، القای اختلاف و تشتت کرده و معاندان و دشمنان بین‌المللی و منطقه‌ای را بیش از پیش به طمع خواهد انداخت تا به تأثیر فشار حداکثری بر ایران امیدوار شوند. نتیجه آنکه ایران درگیر برخی سوءمدیریت‌ها و برخی انحصارطلبی‌هایی که منجر به طرد و دور ماندن بسیاری از نخبگان برای مشارکت در اداره بهتر کشور شده، نیازمند همدلی و همکاری قانونمند همه ارکان قدرت برای عبور کم هزینه از شرایط نامطلوب کنونی است و تنش آفرینی‌ها و تقابلات سیاسی و جناحی، تنها به تشدید شکاف میان مردم و مسئولان و کاهش اعتماد عمومی و تنزل پشتوانه مردمی نظام خواهد انجامید که در این صورت همه جریانات سیاسی در کشور متضرر و مغبون خواهند شد.

ماجـــرای کـــــرونــــا در ایران بسیار متفاوت از کشورهای دیگر شده است، کافی است به این دو رقم اشاره کنیم. بالاترین مبتلایان موج اول کرونا در ایران در تاریخ 10 فروردین ماه و برابر 3186 نفر بود که طی فقط یک ماه به حداقل خود یعنی 802 نفر در اواسط اردیبهشت رسید. ولی طولی نکشید که روند آن افزایشی شد به‌طوری که یک ماه بعد یعنی در نیمه خرداد دو باره حداکثر شد و به 3574 مورد رسید و طی یک ماه گذشته شواهدی از کاهش دوباره نشان نمی‌دهد و همچنان تعداد بستری‌شدگان در حال افزایش است. مشابه این روند با یک فاصله 20 روزه برای تعداد فوت‌شدگان نیز صادق است. این ارقام برای ایتالیا که به نسبت شبیه ایران است چه وضعی دارد؟ بیشترین مبتلا در 6 فروردین، تقریباً همزمان با ایران است که به رقم 6553 نفر رسید. از آن زمان تاکنون یعنی بیش از 3 ماه است که روند تعداد مبتلایان کاهنده است و در روزهای اخیر به حول و حوش 130 نفر مبتلا رسیده است که تاکنون هیچ شاهدی مبنی بر افزایش مجدد آن دیده نمی‌شود.
این وضع در مورد اسپانیا نیز صادق است. شاید فقط ایالات متحده است که وضعیت مشابهی با ایران دارد. آنان یک ماه بعد از ایران به نقطه اوج رسیدند و پس از یک کاهش ملموس و نه کامل(مثل ایران) دو باره در سه هفته اخیر روند افزایشی را طی کرده‌اند و از گذشته نیز تعداد بیشتری مبتلا شده‌اند.
پرسش این است که علت این وضعیت چیست؟ حتماً علل گوناگونی دارد. ولی شاید بتوان یک وجه مشترک مهم یافت که در کشورهای دیگر کمتر دیده می‌شود. ساده‌گیری ماجرا و تشتت در میزان اهمیت دادن به موضوع، بویژه در حوزه جامعه و رسانه.
در ایالات متحده بی‌توجهی بسیاری از مردم بویژه طرفداران ترامپ موجب شیوع دوباره شده است. بخشی از این بی‌تفاوتی عمدی و ناشی از اصرار بر عدم رعایت مقررات است. ولی در ایران شاید با این شکل ماجرا مواجه نیستیم ولی با بی‌توجهی غیر عمد و از روی سهل‌انگاری مواجه هستیم. ریشه این بی‌توجهی‌ها نه فقط در فرهنگ بخشی از جامعه ما است، بلکه از زاویه حقوقی نیز مسأله مهم است.
 اینکه نگاه ما به حقوق دیگران چگونه است؟ باید نسبت به ضوابط رعایت ایمنی مربوط به کرونا بسیار حساس بود. کرونا یک میکروب یا ویروس عادی نیست که فقط فرد را در خطر قرار دهد. مثلاً خوردن غذای آلوده، فرد را بیمار می‌کند. ولی مبتلا شدن به کرونا، در درجه اول مسأله عمومی و تضییع‌کننده حقوق دیگران است. از این‌رو رعایت احتیاطات مربوط به آن یک انتخاب نیست، بلکه یک الزام حقوقی است. با خواهش و تمنا و نصیحت نمی‌توان مسأله را حل کرد. همان طور که با خاطی از قانون برخورد می‌شود باید با کسانی که این الزامات را رعایت نمی‌کنند برخورد کرد. زدن ماسک از جمله این موارد است. شاید در ابتدای شیوع این بیماری ماسک به اندازه کافی نبود، ولی اکنون به طور نسبی در دسترس است و باید به‌عنوان یک الزام قانونی با آن برخورد کرد. بویژه آنکه مطالعات نشان می‌دهد که بیشترین نقش را در جلوگیری از انتشار کرونا، زدن ماسک عهده‌دار است. امیدواریم با همین اقدامات به ظاهر عادی ولی مهم بتوان جلوی افزایش بیشتر این بیماری را گرفت.