گروه سیاسی/  حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه روز گذشته به منظور دیدار و گفت و گو با مقام های عالیرتبه چین وارد پکن شد.  وزیر امور خارجه روز گذشته پس از دیدار و گفت‌وگو با «وانگ یی» همتای چینی در جمع خبرنگاران گفت: دراین سفر اولاً توافق کردیم دو طرف اجرایی شدن و شروع عملیاتی شدن توافق همکاری‌های راهبردی و جامع ۲۵ ساله دو کشور را اعلام کنیم. وی افزود: ما همزمان با گفت‌وگوها درچین، مقدماتی را فراهم کرده بودیم که بتوانیم امروز(جمعه) را روز شروع اجرای توافق جامع همکاری‌های راهبردی دو کشور اعلام کنیم.
امیرعبداللهیان افزود: ما برای عملیاتی کردن قرارداد ۲۵ ساله و موضوعات مختلف منطقه‌ای و بین‌المللی، حامل پیام کتبی آقای رئیسی رئیس جمهور به آقای شی جین پینگ رئیس جمهور چین بودیم.
امیرعبداللهیان همچنین درباره مذاکرات وین گفت: اشکالاتی که در طرف غربی وجود دارد و به وزیر خارجه چین توضیح دادم این است که هم سه کشور اروپایی و هم امریکا در پیام هایی که از طریق برخی واسطه ها
می فرستند حرف های خوبی می زنند اما هیچ ابتکار عملی را ارائه نمی دهند. او همچنین تأکید کرد امیدواریم در وین به یک توافق خوب و در زمانی کوتاه دست پیدا کنیم.
وزیر خارجه پیش تر در بدو ورود به فرودگاه ووشی، هدف از سفر خود به چین را گفت‌و‌گو با مقامات چین در خصوص روابط دوجانبه سیاسی و همچنین نحوه اجرایی شدن توافق‌های جمهوری اسلامی ایران و چین در خصوص همکاری‌های اقتصادی اعلام کرد. وزیر امور خارجه کشورمان که بنا به دعوت رسمی وانگ‌یی، وزیر امور خارجه چین در صدر هیأت بلند پایه سیاسی و اقتصادی، عازم چین شده با همتای چینی خود، موضوعات متنوع دوجانبه و بین‌المللی و از جمله آخرین وضعیت برنامه همکاری‌های ۲۵ ساله دو کشور را مورد بررسی قرار داد.
وزیر خارجه کشورمان که در پکن به سر می‌برد  همچنین در یادداشتی در یک روزنامه معتبر چینی محورهای توسعه همکاری میان دو طرف را در افق آینده تشریح کرد. وی در روزنامه چینی «گلوبال تایمز» به بررسی افق روابط گسترده میان دو کشور پرداخته و مهم‌ترین زمینه‌های همکاری میان تهران-پکن در مناسبات آتی را توسعه همکاری‌های اقتصادی و تجاری و اجرای طرح همکاری جامع، همکاری مؤثر و سازنده در زمینه طرح بزرگ ابتکار کمربند و جاده، مبارزه با تروریسم و افراط‌گرایی، ارتقای چندجانبه‌گرایی و مقابله با استانداردهای دوگانه، مبارزه با کووید 19، کمک به تقویت مکانیسم همکاری، تداوم تمهیدات اجرایی برای عضویت دائمی ایران در سازمان همکاری شانگهای و استفاده از فرصت همکاری با سایر کشورهای عضو معرفی کرد.
پیشینه یک رابطه
نگاه ابزاری کشورها به یکدیگر از مهم‌ترین موانع عدم شکل‌گیری همکاری راهبردی بین دولت‌ها تلقی می‌شود. این مسأله از جمله انتقادات به دولت سابق کشورمان نسبت به برخی کشورهای دوست بوده است. همین نگاه ابزاری باعث شده تا دولت تدبیروامید که تلاش داشت رابطه سازنده‌ای را با کشورهای غربی ایجاد کند نه تنها به این هدف نرسد، که حتی کشورهای شرقی را هم از دست بدهد و یکی از بدترین کارنامه‌ها در حوزه سیاست خارجی در چهار دهه اخیر را به‌نام خود ثبت کند. شاید برخی در پاسخ به این موضوع معتقد باشند که زمینه روابط راهبردی با کشورهای شرقی همچون چین فراهم نبوده است. شواهد نشان می‌دهد این ادعا صحیح نیست.  در سفر رئیس‌جمهور چین به کشورمان در سال 1394 مسأله همکاری راهبردی بین دو کشور در دیدار با رهبر معظم انقلاب و رئیس‌جمهور وقت مطرح شد و حتی شی جین پینگ در مقاله‌ای در روزنامه ایران اشتراکات تاریخی و تمدنی دو کشور و همکاری‌های بین‌المللی را زمینه این همکاری توصیف کرد.
اصطلاح «همکاری جامع راهبردی» مورد اجماع نخبگان دو کشور بود، این سطح از همکاری به‌صورت «جامع» در همه مسائل سیاسی، اقتصادی، نظامی و... می‌توانست به‌صورت همکاری «راهبردی» و بلندمدت مورد توجه واقع شود.  
این فرصت برای همکاری جمهوری اسلامی ایران و دومین قدرت اقتصادی جهان و عضو دائم شورای امنیت اما با واکنش سرد دولتمردان روبه‌رو شد. اخراج برخی شرکت‌های چینی و لغو یک‌طرفه بعضی از قراردادهای بین دو کشور این پیام را به چینی‌ها داد که دولت های یازدهم و دوازدهم به مسأله همکاری راهبردی و جامع با پکن بی‌توجه است. لازم به ذکر است که همه این رخدادها در فضای پسابرجام اتفاق افتاد و دولتمردان تصور می‌کردند که همکاری با غرب می‌تواند جایگزین دوستان دوران تحریم و شرقی‌ها باشد.
زمینه‌های روابط راهبردی بین دو کشور
چین و ایران از قدرت‌هایی هستند که حافظه تاریخی منفی در اذهان مردم دو کشور و خصوصاً در نخبگان به جای نگذاشته‌اند. دولت چین، ایران را به‌عنوان کشوری در منطقه آشوبناک غرب آسیا می‌بیند که توانسته خود را به مثابه جزیره‌ای با ثبات حفظ کرده و جایگاهی مهم در جهان اسلام به‌دست آورد. در این رهگذر جمهوری اسلامی ایران در برابر توطئه‌های مختلف ایستاده و حتی نقشی مهم در امنیت منطقه داشته است، بویژه آن که امنیت منطقه برای چین که رؤیای جاده جدید ابریشم را در سر دارد اهمیت ویژه‌ای خواهد داشت.  ایران در برابر افراط‌گرایی و تروریسمی که ابعاد ایدئولوژیک آن می‌تواند امنیت آسیا را با خطر روبه رو کند ایستاده و برای مقابله با آن هزینه داده است.
همین مسأله باعث شده که چین در سال 2014 به ایران پیشنهاد سازمان جدید آسیایی به منظور همکاری‌های امنیتی بدهد. فرصت بکر اقتصادی در همکاری بین دو کشور و فرصت‌های سرمایه‌گذاری فراوان در ایران قابلیت یک همکاری اقتصادی برد-برد را به تصویر می‌کشد.  از سوی دیگر همکاری در نیروگاه‌های هسته‌ای، خرید نفت و همکاری اقتصادی با ایران در شرایط تحریم اقتصادی امریکا، باعث نزدیک شدن دو کشور شده است. توان ایستادگی چین در بحران مالی جهانی در سال 2008، جایگاه سیاسی و اقتصادی این کشور در نظام بین‌الملل، قدرت قابل توجه پکن در تولید کالا و ارائه خدمات مربوط به سرمایه‌گذاری، عدم پیش‌شرط‌های سیاسی و منطقه‌ای و دفاعی در روابط دوجانبه با ایران (برخلاف آنچه غرب از ایران انتظار دارد) از دیگر ویژگی‌های مثبت در دیدگاه ایران نسبت به چین است که زمینه‌ساز همکاری دو کشور بوده است.
همکاری پکن با تهران در سال‌های تحریم
چین همواره از کشورهایی بوده که در مقابل یکجانبه‌گرایی امریکا ایستاده است. این مسأله به یکی از اشتراکات تهران و پکن بدل شده است. این کشور در حالی به‌صورت رسمی و غیر رسمی از ایران نفت می‌خرد که امریکایی‌ها از این مسأله عصبانی هستند. چین معتقد است امریکا باید به توافقنامه‌های بین‌المللی و تصمیمات جمعی احترام بگذارد و از هژمون طلبی دست بردارد. این رویکرد نزدیک شدن دو کشور ایران و چین را در برداشته است. علاوه بر خرید نفت و دادوستدهای اقتصادی، زمانی که غربی‌ها از همه‌گیری بحران کرونا سوء استفاده کرده و از رسیدن واکسن به کشورمان جلوگیری می‌کردند تا آن را تبدیل به اهرم فشار علیه کشورمان کنند، واردات واکسن از چین توانست تا حدقابل توجهی ایران را در مقابله با ویروس کووید19 یاری دهد. لازم به ذکر است که چین برای ایستادگی در برابر یکجانبه‌گرایی امریکا و تثبیت جهان چندقطبی به جای تک قطبی حاضر به پرداخت هزینه آن هم شده است و تعدادی از شرکت‌ها و بانک‌های این کشور با تحریم روبه‌رو شدند.
امضای سند همکاری در زمان تحریم
هر چند دولت سابق با فرستادن پرونده همکاری راهبردی ایران و چین به بایگانی دست به یک فرصت سوزی دیپلماتیک و اقتصادی زد و سال‌ها امضای یک سند همکاری را به تعویق انداخت اما بالاخره این سند 25 ساله در هفتم فروردین 1400 به امضا رسید. این موضوع در شرایطی رخ داد که امریکایی‌ها همچنان کارزار فشار حداکثری علیه کشورمان را پیگیری می‌کردند. همین اتفاق باعث شد جوبایدن بلافاصله ابراز نگرانی کند و بگوید سال‌ها نگران اتفاق افتادن چنین همکاری بوده است.
دولت سیزدهم و بازگشت توازن
با تغییر دولت در سال 1400 و توجه ویژه به توازن در سیاست خارجی بر اساس نگاه به شرق، همزمان با مذاکرات وین روابط با قدرت‌های غیرغربی سیاسی و اقتصادی جهان در دستور کار قرار گرفت. این قدرت‌ها نیز با استقبال از دولت سیزدهم زمینه بیشتری را برای همکاری‌های منطقه‌ای، امنیتی، اقتصادی و... فراهم کردند و به عضویت دائم ایران در اجلاس شانگهای رأی مثبت دادند. این رخدادها نشان می‌دهد ایران در مسیرعمق بخشی به روابط خود با شرکای سیاسی و اقتصادی اش قرار دارد.

برش
فارن‌پالیسی:  همکاری ایران و چین تهدیدی جدی برای منافع امریکا و  رژیم صهیونیستی است

یک نشریه امریکایی در تحلیلی، گسترش همکاری میان ایران و چین را «تهدیدی جدی» علیه منافع محوری امریکا، رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس توصیف کرده است.
نشریه فارن‌پالیسی، سفر حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی به چین را در راستای تعمیق «شراکت جامع راهبردی» که سال گذشته میلادی میان دو کشور امضا شد دانسته و نوشته است: «افزایش همکاری‌های امنیتی میان ایران و چین، تهدیدی جدی علیه منافع کلیدی امنیتی امریکا، اسرائیل و کشورهای عربی خلیج [فارس] است» فارن‌پالیسی خاطرنشان کرده، قرارداد 25 ساله میان ایران و چین که سال گذشته میان دو کشور امضا شد در بردارنده مزایای عمده‌ای برای این دو کشور دشمن امریکا است. نشریه امریکایی نوشته ایران در این قرارداد از محل سرمایه‌گذاری‌های چین در زمینه انرژی و مسائل زیرساختی به میلیاردها دلار ثروت دست پیدا خواهد کرد و اثربخشی تحریم‌های امریکا را درهم خواهد شکست. چین نیز در مقابل از رهگذر تقویت روابطش با ایران، جایگاهش در خاورمیانه را قوی‌تر و ایالات متحده را تضعیف خواهد کرد. گفتنی است، سفر امیرعبداللهیان به چین نخستین سفر او به پکن بعد از تصدی این سمت است. وزیر خارجه چین نیز اوایل فروردین ماه سال جاری به منظور امضای سند برنامه همکاری جامع ایران  و چین به تهران سفر کرده بود.
آن گونه که بعد از امضای این سند اعلام شده سند مذکور در راستای صلح، ثبات و توسعه منطقه‌ای و بین‌المللی تدوین شده. لذا در مخالفت با هیچ طرف ثالثی و یا برای مداخله در امور هیچ کشوری نیست. این سند یک نقشه راه برای همکاری‌های جامع دو کشور ایران و چین بوده، بنابراین حاوی هیچ قراردادی نیست.

گروه سیاسی/ بروز نشانه‌هایی در صحنه دیپلماتیک وین از پدیدار شدن چشم‌اندازی روشن در مذاکرات حکایت می‌کند. منابع خبری از آغاز به کار «کارگروه تدابیر اجرایی» از روز چهارشنبه گذشته خبر داده‌اند. خبری که گرچه با موضعگیری برخی طرف‌های مقابل تباین دارد اما با این واقعیت منطبق است که رایزنی‌های دو کارگروه دیگر -یعنی کارگروه هسته‌ای و کارگروه تحریم- به مرحله‌ای رسیده که به تشکیل کارگروه اجرایی ضرورت بخشیده است.
دیگر وجه مهم مذاکرات وین که در سخنان روز گذشته «سرگئی لاوروف»، وزیر خارجه روسیه نمایان شد، عقب‌نشینی غرب از شروطی بود که در ادوار پیشین مذاکرات پیرامون فعالیت‌های موشکی و نقش منطقه‌ای ایران گذاشته بود. به گفته «لاوروف» این موضوعات از مذاکرات کنار گذاشته شد و طرفین پذیرفتند درباره شرایطی صحبت کنند که ترامپ از توافق خارج شده بود. «لاوروف» در این زمینه افزود: «ما در مذاکرات درباره شرایطی صحبت می‌کنیم که ترامپ از توافق خارج شده بود و باید برجام را همان‌طور که قبلاً بود و بدون افزودن چیزی به آن احیا کنیم.»   وزیر خارجه روسیه همچنین با بیان اینکه پیشرفت و تمایل واقعی از سوی ایران و امریکا برای درک نگرانی‌های یکدیگر و یافتن راهی برای حل این نگرانی‌ها از طریق یک توافق جامع وجود دارد، اعلام کرد «پیشرفتی که در مذاکرات وین حاصل شده بسیار زیاد است.» روند رو به پیشرفت مذاکرات در حالی پررنگ شده است که هیأت ایرانی پیشتر و در آغاز به کار دولت سیزدهم در شرایطی به وین بازگشت که دو پیش‌نویس قابل قبول را روی میز گذاشت که یکی موضوع تحریم‌ها و دیگری نحوه بازگشت ایران به اقدامات برجامی‌اش را شامل می‌شد. بر همین اساس مقرر شده بود چنانچه همه طرف‌ها به یک پیش‌نویس مشترک و مورد وفاق دست یابند، ایران پیشنهاد سوم خود را برای عملی کردن اصول تفاهم شده در مذاکرات روی میز بگذارد. قابل انتظار بود که امریکا به عنوان کشوری که با خروج یکجانبه از برجام خود مسبب وضع موجود و آغاز دوباره مذاکرات برای رفع تحریم‌ها شده بود، برای انجام تعهدات خود شانه خالی کند.  
آخرین موضعگیری حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه مبنی بر اینکه امریکا باید همه تحریم‌های بعد از برجام را هم لغو کند، نشان داد که یکی از مهم‌ترین موضوعات جاری مورد بحث در وین، به تصمیم امریکا برای تجدید نظر در سیاستی بازمی‌گردد که پیشتر «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور پیشین از طریق تحریم‌ها نسبت به ایران در پیش گرفته بود. تهران علاوه بر خواسته رفع همه تحریم‌های برجامی و پسابرجامی موضوع ضمانت بخشی به تصمیمات احتمالی را مورد توجه قرار داده است.
نکته قابل تأمل در کشاکش مذاکرات حساس وین اینکه خواسته‌های تهران چنان دقیق، موشکافانه و با مشخص کردن مابه‌ازای روشن آن به طرف مقابل ارائه شده که موضعگیری‌های ادعایی گاه و بیگاه شمار محدودی از مقام‌های غربی را می‌توان تنها در امتداد پیگیری سیاست چانه زنی حداکثری ارزیابی کرد. یعنی با وجود اختلافات پیش گفته، آغاز فعالیت «کارگروه تدابیر اجرایی» خود گویای واقعیاتی است که در صحنه گفت‌و‌گوهای فنی و قابل اجرا در حال رخ دادن است و به رغم کارشکنی برخی طرف‌ها، نوید نتایجی مثبت را می‌دهد.
عقربه‌شمار «بلینکن»
آنچه در پی مذاکرات فنی و رو به جلوی وین می‌گذرد، نیز مانع آن نمی‌شود که برخی طرف‌های مذاکره همچنان بر طبل مواضع ادعایی خود نکوبند و برای پایان مذاکرات عقربه‌های ساعت را نشمارند. چنانکه «آنتونی بلینکن»، وزیر خارجه امریکا در مصاحبه‌ای با «ان‌پی‌آر» با بیان اینکه «وقت بسیار بسیار کوتاه است»، مدعی شده است: «ایران دارد به نقطه‌ای که بتواند در مدت زمانی بسیار بسیار کوتاه مواد شکافت‌پذیر لازم برای ساخت یک بمب هسته‌ای را تولید کند، می‌رسد.» وزیر خارجه امریکا گرچه بار دیگر تصمیم ترامپ برای خروج از برجام را زیر سؤال برد اما این واقعیت را هم نادیده گرفت که این واشنگتن است که حالا باید با رفع تحریم‌هایی که ترامپ به تصویب رساند، مسئولیت جبران مافات خسارات ایران را متقبل شده و به این ترتیب تکلیف مذاکرات را در کوتاه مدت یکسره کند.
دور هشتم مذاکرات وین که از روز ۱۳ دی ماه در وین آغاز شد در سطوح مختلف جریان داشته است. در همین چهارچوب پنجشنبه گذشته مذاکرات در دو سطح رؤسای هیأت‌ها و کارشناسان ادامه یافت و علی باقری مذاکره‌کننده ارشد ایران با «انریکه مورا»، معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و هماهنگ کننده کمیسیون مشترک برجام دیداری دوجانبه داشت.  باقری همچنین با «میخائیل اولیانوف» مذاکره کننده ارشد روسیه نیز به صورت دوجانبه به گفت‌وگو پرداخت. مذاکره کننده ارشد کشورمان همچنین با مذاکره کنندگان سه کشور اروپایی ملاقات کرد و از سوی دیگر جلسات در سطوح کارشناسی به صورت دوجانبه و چندجانبه به منظور بررسی موضوعات مختلف برگزار شد.
براساس تفاهم انجام شده بین هیأتها مذاکره کنندگان ارشد  ایران و سه کشور اروپایی عصر روز گذشته بطور موقت به مدت دو روز به پایتخت ها بازگشتند. البته مذاکرات کارشناسی بدون وقفه ادامه خواهد یافت. در همین حال جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز گذشته اعلام کرد احتمال حصول توافق با ایران وجود دارد.

برش
چهارچوب دیدار آتی رئیسی- پوتین از زبان لاوروف

«سرگئی لاوروف»، وزیر خارجه روسیه در نشست خبری سالانه خود درباره سفر آیت‌الله «سیدابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهور ایران به روسیه گفت: «این یک دیدار مهم است و باید ارتباطات در عالی‌ترین سطح ادامه پیدا کند. البته اخیراً این ارتباطات تحت تأثیر کووید-۱۹ قرار گرفته است‌. رؤسای جمهور دو کشور تلفنی صحبت داشته‌اند اما دیدار حضوری سازنده‌تر خواهد بود. اهمیت این دیدار در لزوم تطبیق یادداشت‌ها درخصوص تمام مسائل و دستورکارها بویژه با توجه به تغییر ریاست دولت ایران است و باید تضمین تداوم تبادلات اقتصادی و دیگر حوزه‌ها را تحلیل کنیم».  
لاوروف افزود: «پروژه‌های مشترک زیادی وجود دارند و باید به جزئیات توجه داشته باشیم و دولت در حال کار کردن روی آن است. کمیسیون مربوطه به ریاست وزرای انرژی باید سهم خود را در این گفت‌وگوها داشته باشند. همچنین مسائلی در زمینه سیاست‌های بین‌المللی، برجام و اوضاع کلی در خلیج فارس وجود دارد که اخیراً نیز بین دو طرف مورد بحث قرار گرفته‌اند.  دستورکار ما شامل همکاری با سازمان ملل و سازمان منع سلاح‌های شیمیایی است. ایران یکی از اعضای تیمی است که از اصول قوانین بین‌المللی دفاع می‌کنند و نه یک سری توافق‌های محدود گروه کوچکی از کشورها.»  وزیر امور خارجه روسیه گفت: «ایران همچنین عضوی از گروه دفاع از منشور سازمان ملل است.  درخصوص برخی مسائل منطقه‌ای، همکاری‌های نزدیکی در سوریه داریم و همچنین در کنار ترکیه عضو نشست آستانه هستیم. این یک نمونه درخشان از چگونگی اتحاد دو کشور با محور اهداف مشترک با وجود دیدگاه متفاوت است. هنگامی که مشخص شد ایجاد پلتفرمی برای کمک به سوریه قابل اجر است، تروئیکای آستانه و کنگره سوریه کمک کردند پیش‌نویس سندی نگاشته شود که اکنون چهارچوب مذاکرات است و به تقویت مذاکرات سوری‌ها کمک زیادی کرده است.»
 

تجمع اعتراضی معلمان در برخی استان‌ها برای اجرای طرح رتبه‌بندی

   خبر اول اینکه، معلمان در برخی استان‌های کشور دست به تجمع اعتراضی نسبت به وضعیت شغلی زدند. به گزارش فارس نیوز، روز پنجشنبه گذشته در چندین شهر و مرکز استان کشور، صدها معلم با برگزاری تجمعات مسالمت‌آمیز، خواستار رسیدگی به مطالبات شغلی خود شدند.  فارس در این باره نوشت: «در استان مرکزی از پیش از ظهر امروز{پنجشنبه گذشته} حدود ۱۵۰ نفر از معلمان تجمع مسالمت آمیزی برگزار کردند. در شیراز، اصفهان، زنجان و دو شهر آذربایجان غربی نیز تجمعاتی با جمعیت حدود ۵۰ تا ۳۰۰ نفر در مقابل اداره کل آموزش و پرورش استان برگزار شد.  در اردبیل و شهرکرد نیز به ترتیب حدود ۱۰۰ و ۳۰۰ معلم به اعتراض پرداختند، همچنین در سه شهر استان مازندران، قم، یزد، مشهد و تهران تجمعاتی مخابره شده اما در ایلام، رشت و سمنان و حتی سیستان و بلوچستان با وجود سفر وزیر آموزش و پرورش تجمعی گزارش نشده است.

واکنش رسمی وزارت دفاع امریکا به یک انیمیشن ایرانی

  خبر دیگر اینکه، «جان کربی»، سخنگوی پنتاگون در گفت‌وگو با فاکس نیوز درباره ترور احتمالی «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور پیشین امریکا گفت: «پنتاگون از ویدئوی انیمیشن منتشر شده در وب‌سایت مقامات رسمی ایران که ترور دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق امریکا را به تصویر می‌کشد، آگاه است.»  به گزارش مهر، کربی گفت: «ما اخیراً از این موضوع مطلع شده‌ایم و در حال حاضر در حال بررسی آن هستیم.» سخنگوی وزارت دفاع امریکا افزود: «وزارت دفاع بر تهدید ایران متمرکز خواهد ماند و مطمئن خواهد شد که توانایی محافظت از نیروهای امریکایی در خاورمیانه را در بحبوحه حملات مداوم شبه نظامیان در عراق و سوریه دارد.» گفتنی است پویانمایی «انتقام حتمی است» یکی از آثار برگزیده در «پویش قهرمان» است که به انتقام از قاتلان و آمران شهادت سردار سلیمانی می‌پردازد.

طرح کلیدی ایران برای حل بحران یمن

  دست آخر اینکه،  وزیر خارجه یمن طرح تهران برای حل بحران یمن را کلیدی توصیف کرد. «هشام شرف»، وزیر خارجه یمن تأکید کرد که جمهوری اسلامی ایران برای حل بحران این کشور، طرحی ارائه کرد که همه طرف‌های متخاصم در تلاش هستند آن را به فراموشی بسپارند. به گزارش فارس، وزیر خارجه یمن به خبرگزاری یونیوز گفت که این طرح، درباره جنگ و تحریم یمن، مکانیزم مذاکره و عادی‌سازی وضعیت است و «طرح‌های برادران مسئول در جمهوری اسلامی  برای حل بحران یمن - چه در گذشته یا حال حاضر - کلید حل بحران یمن است.»   وی تأکید کرد، بررسی یا اصلاح جزئی طرح ایران، مدخل اصلی برای حل بحران یمن است و همه باید در حال حاضر، این طرح را بررسی کنند. وزیر خارجه یمن خاطر نشان کرد: «ما شیفته تجربه جمهوری اسلامی ایران از آغاز انقلاب تا به امروز هستیم... ما به استفاده از تجربه ایران نزدیک شده‌ایم و به آن خواهیم رسید.»

گروه سیاسی/ایران برای بار دوم از حق رأی خود در سازمان ملل متحد محروم ماند. اتفاقی که به دلیل تحریم‌های امریکا به عنوان عضوی از همان سازمان بین‌المللی رخ داده که تصمیم به عهدشکنی از یک توافق بین‌المللی چندجانبه گرفته است.
«آنتونی گوترش»، دبیرکل سازمان ملل متحد 21 دی ماه در نامه‌ای به مجمع عمومی سازمان ملل اعلام کرد که هشت کشور از جمله ایران به دلیل بدهی‌های پرداخت نکرده‌شان حق رأی خود را در سازمان ملل از دست داده‌اند. طبق گفته دبیرکل سازمان ملل ۱۱ کشور طبق ماده ۱۹ منشور ملل متحد در پرداخت حق عضویت خود تأخیر داشته‌اند. براساس ماده ۱۹ منشور ملل متحد تعلیق حق رأی کشورها در صورت رسیدن میزان بدهی آنها به رقمی معادل دو سال حق عضویت کامل یا بیشتر پیش‌بینی شده است. در همین چهارچوب حق رأی ایران در سازمان ملل تعلیق
شده است.
در همین راستا، سخنگوی وزارت امور خارجه با اعلام اینکه پرداخت‌های کشورمان برای دومین سال پیاپی و به دلیل تحریم‌های ظالمانه و غیرقانونی امریکا با مشکل مواجه شده است، گفت که ایران به عنوان یکی از اعضای پایه‌گذار و فعال سازمان ملل، خود را متعهد به پرداخت کامل و بموقع حق عضویت در سازمان ملل متحد و دیگر سازمان‌ها و آژانس‌های بین‌المللی می‌داند. خطیب‌زاده این را هم تأکید کرد که به رغم مضایق متعدد ایجاد شده، دولت جمهوری اسلامی ایران منابع لازم را برای پرداخت حق عضویت خود در سازمان ملل فراهم آورده و در حال انجام رایزنی‌های ضروری برای حل و فصل موضوع است. در عین حال تدارک کانالی امن جهت پرداخت سریع‌تر حق عضویت
مد نظر است.
سخنگوی وزارت خارجه همچنین خواستار آن شد که دبیرکل سازمان ملل و دبیرخانه نیز شرایط ویژه کشورهای مواجه با تحریم‌های غیرقانونی را به طور خاص مد نظر قرار دهند و از مساعدت به این کشورها برای پرداخت سهمیه خود مضایقه ننمایند.
میزان بدهی ایران به سازمان ملل  بیش از ۶۵ میلیون دلار برآورد شده است که کشورمان در خردادماه امسال با پرداخت ۱۶ میلیون و 251 هزار و 298 دلار حق رأی خود را در مجمع عمومی مجدداً به دست آورد و اکنون باید بیش از ۱۸ میلیون دلار بپردازد.
پیداست که علت اصلی تأخیر ایران در پرداخت این بدهی به سازمان ملل به تحریم‌های غیر قانونی امریکا باز می‌گردد که با خروج یکجانبه از برجام، قطعنامه 2231 سازمان ملل را نیز که در تضمین این توافق چندجانبه از سوی شورای امنیت به تصویب رسیده بود، زیر پا گذاشته است. از این رو انتظار می‌رود سازمان ملل علیرغم رویه غالب خود در نادیده گرفتن حقوق ملت‌های مستقل، به این رویداد به صورت ویژه رسیدگی کند  و تأثیر اقدامات خودسرانه امریکا را که بر فعالیت ایران در سازمان ملل هم اثرگذار بوده، لحاظ نماید. خاصه آنکه جمهوری اسلامی پس از پیروزی انقلاب همواره عضوی فعال در سازمان ملل بوده و در طول این سال‌ها نسبت  به پرداخت حق عضویت خود در سازمان ملل متعهد بوده است.