هدی هاشمی
خبرنگار
هنوز سه ماهی از بازگشایی کامل مدارس نگذشته که خبر آمد مینی‌بوسی که سرویس دانش‌آموزان مدرسه دخترانه کوثر ماهیدشت بود با یک کامیون برخورد می‌کند و دو دانش‌آموز این مدرسه جانشان را ازدست می‌دهند. خبری تلخ، که بعد از دو سال خانه‌نشینی دانش‌آموزان، خیلی‌ها را غمگین کرد. کووید19 تا اینجای کار برای کودکان و نوجوانان غم داشت و بی‌حوصلگی. از یک سو بیماری کرونا 51 هزار کودک را از پدر یا مادر خود جدا کرد و از سوی دیگر تعطیلی مدارس و آموزش آنلاین خودش عاملی شد برای بی‌حوصلگی و خستگی دانش‌آموزان. حالا که قرار شد مدارس باز باشند و شرایط دانش‌آموزان به قبل از کرونا برگردد خبر رسید که سرویس یک مدرسه دخترانه در منطقه‌ای محروم تصادف می‌کند و دو دختر نوجوان جانشان را از دست می‌دهند. مدرسه رفتن دانش‌آموزان در مناطق محروم خودش حکایت عجیب و غریبی دارد. دختران و پسران روستا وقتی کلاس ششم را تمام می‌کنند برای رفتن به مقطع دیگر باید راهی مدارسی شوند که کیلومترها فاصله با روستای خودشان دارد آنها اکثراً این مسیر را پیاده می‌روند. همین نبود مدرسه خودش موجب ترک‌تحصیل خیلی‌ها در روستاها می‌شود. دختران راهی خانه بخت می‌شوند و پسران هم به دنبال یافتن بازار کار.  داستان مدرسه رفتن دانش‌آموزان در مناطق محروم حکایت تلخ این سال‌های آموزش است. همان داستان خانواده‌های فقیر و غنی. آنهایی که دارند، در مدارس لاکچری درس می‌خوانند، آنهایی که ندارند مجبورند بسوزند و بسازند. برای دانش‌آموزان مناطق محروم که مسیر طولانی خانه تا مدرسه را طی می‌کنند سرویس مدرسه هر وسیله‌ای می‌تواند باشد. نیسان اهالی محل یا ماشین‌های سوخت‌بر یا پرایدی که بیش از ظرفیت دانش‌آموز سوار کرده و بعضاً حادثه‌های تلخی هم برای دانش‌آموزان به‌وجود می‌آورد. حادثه‌ای که برای «عسل افوت» و «مبینا مرادی» دو دانش‌آموزکرمانشاهی رخ داد.
روایت مدرسه رفتن این دختران را بهمن نریمانی، رئیس بازرسی و عملکرد آموزش و پرورش استان کرمانشاه  اینگونه توضیح می‌دهد: «این دانش‌آموزان از چند روستا می‌آمدند. ما در بسیاری از روستاها به خاطر اینکه جمعیت دانش‌آموزی کم است مدرسه‌ای در مقطع اول و دوم متوسطه نداریم. برای برخی از دانش‌آموزان مناطق محروم در یک روستای دیگر که به آن روستا مرکزی می‌گوییم کلاس درس برگزار می‌کنیم. البته کرونا دو سالی بود که آموزش‌های ما را غیرحضوری کرده بود اما امسال بر اساس بخشنامه وزارت آموزش و پرورش به خانواده‌ها اعلام کردیم که طبق پروتکل‌های بهداشتی دانش‌آموزان باید دو روز در هفته در مدرسه باشند. طبق وظیفه‌ای که داشتیم همان شهریور ماه به بخشداری نامه زدیم و تأکید کردیم تا نسبت به صلاحیت فنی ماشین‌ها و صلاحیت رانندگان نظارت داشته باشد. جوابی دریافت نکردیم. ما در آموزش و پرورش می‌دانستیم که راننده‌ای حاضر نمی‌شود برای دو روز کلاس دانش‌آموزان سرویس مدرسه شود و خانواده‌ها هم توان پرداخت هزینه را برای همان دو روز ندارند. با این حال به موضوع سرویس دانش‌آموزان طبق مسئولیتی که داشتیم ورود کردیم. درباره این سرویس مدرسه هم باید اعلام کنم خود خانواده‌ها این ماشین را گرفتند. اکثر ماشین‌های منطقه هم فرسوده است. ما این موضوع را به بخشداری یادآوری کردیم که مدارس سرویس نیاز دارند و استعلام خودتان را اعلام کنید.»
در برخی روستاها دانش‌آموزان سرویس مدرسه ندارند
این شرایط سخت فقط برای دانش‌آموزان کرمانشاهی نیست. دانش‌آموزان سیستان و بلوچستان هم این سختی را می‌کشند و برخی‌هایشان با ماشین‌های سوخت‌بر خودشان را به مدرسه می‌رسانند. موضوعی که یکی از معلمان مناطق محروم سیستان و بلوچستان به آن اشاره می‌کند و می‌گوید:« در برخی از روستاها اصلاً دانش‌آموز سرویس مدرسه ندارد. مثلاً در برخی از مناطق سیستان و بلوچستان سوخت‌برها سرویس مدرسه معلمان و دانش‌آموزان هستند. ماشین دیگری به غیر از سوخت‌برها در خیلی از مناطق حرکت نمی‌کند. اکثراً ماشین وانت و یا تویوتا بین روستاها تردد می‌کند و دانش‌آموزان هم سوار آن می‌شوند. برخی وقت‌ها هم بچه‌ها پیاده می‌روند. هم اکنون فصل بارش و سرما است، جاده چندانی در برخی از مناطق وجود ندارد و رودخانه هم در منطقه ما بسیار است. ما معلمان و دانش‌آموزان مجبوریم خودمان را به مدرسه برسانیم. گاهی وقت‌ها آب رودخانه بالا می‌آید و دیگر نمی‌شود از آن گذر کرد. باید یک صبح تا غروب معطل باشیم تا رودخانه آبش کم شود. این شرایط مدرسه رفتن در برخی از روستاهای سیستان و بلوچستان است.»
در خوزستان هم وضعیت همین‌طور است. به‌خاطر پهناور بودن این استان، دانش‌آموزان از اهالی محلی برای رفت و آمدهایشان به مدرسه استفاده می‌کنند. موضوعی که نوری‌زاده مدیر روابط عمومی آموزش و پرورش استان خوزستان به آن اشاره می‌کند و می‌گوید:«دانش‌آموزان در این استان مشکلی برای رفت و آمد ندارند اصولاً افراد محلی ماشین‌هایشان را سرویس مدرسه می‌کنند. در شهرها شهرداری‌ها نظارت مستقیم روی استاندارد ماشین‌ها دارند و در روستاها هم ما خودمان نظارت جدی داریم. امسال بعد از دو سال تعطیلی مدارس، ما به استانداری و بخشداری نامه زدیم و سرویس مدارس هم شروع به فعالیت کرد. مشکل اصلی خانواده‌ها بحث شهریه بود. شاید همین شهریه موجب شود تا خانواده‌ای سرویس نگیرد. البته ما در مناطق روستایی بخشی از هزینه‌ها را پرداخت می‌کنیم. هزینه ایاب و ذهاب و تحصیل دانش‌آموزان به خانواده‌ها فشار می‌آورد. البته درباره استاندارد بودن ماشین‌ها هم باید بگویم که این خودروها مثل بقیه خودروها هستند.»
به وظیفه تان عمل کنید
چند سالی است که خودروهای فرسوده بلای جان دانش‌آموزان شده است. بلایی که موجب داغدار شدن خانواده‌ای می‌شود و  کسی هم مسئولیتش را برعهده نمی‌گیرد.  خانواده‌ها اگر به مدیر مدرسه یا مدیر منطقه آموزش و پرورش مربوطه اعتراضی کنند آنها در نهایت راننده را مقصر ماجرا می‌دانند. مدیرکل دفتر انجمن اولیا و مربیان وزارت آموزش و پرورش در این باره می‌گوید: «مسئولیت مستقیم نظارت بر کیفیت و استاندارد سرویس‌های مدرسه برعهده وزارت آموزش و پرورش نیست. در شهرها این وظیفه برعهده شهرداری است و شهرداری هم شرکت‌هایی را معرفی می‌کند. این شرکت‌ها مسأله ایمنی خودروها را چک می‌کنند. آنها سرویس‌های استاندارد را به ما معرفی می‌کنند. عموماً خودروهایی که شهرداری‌ها معرفی می‌کنند، مشکلی ندارند. در مناطق محروم و روستاها هم وزارت راه و شهرسازی مسئولیت دارد. برخی از سرویس‌های مدارس در مناطق روستایی فرسوده هستند و ما هم این موضوع را بارها به وزارت راه و شهرسازی گزارش داده‌ایم. متأسفانه وزارت راه و شهرسازی به تعهدات خود در مناطق محروم عمل نمی‌کند. وزارت راه و شهرسازی و کشور مکلف شدند شرکت‌های پیمانکاری تأسیس کنند، وزارت راه و شهرسازی متولی حمل‌‌ونقل دانش‌آموزان در حوزه برون‌شهری است و باید راننده و شرکت پیمانکاری مورد نیاز را تأمین کند، در جلسات متعدد گفتیم که چرا حتی یک شرکت پیمانکاری تأسیس نشد.»
نورعلی عباسپور به مسئول بودن آموزش و پرورش در این زمینه اشاره می‌کند و می‌گوید:« ما وظیفه داریم خودروهای استاندارد را به خانواده‌ها معرفی کنیم. در روستاها چون تعداد دانش‌آموزان کم است و پیمانکاری هم از طرف وزارت راه و شهرسازی معرفی نشده است خود خانواده‌ها سرویس برای دانش‌آموزانشان می‌گیرند. حدود سه میلیون نفر در مناطق روستایی از سرویس مدرسه استفاده می‌کنند. این جمعیت برای ما بسیار است و تنها درخواستمان از کسانی که مسئولیتی دارند این بوده که اگر کسی تعهدی دارد به وظیفه‌شان عمل کنند. از آنها خواستیم بهترین ماشین‌هایشان را برای دانش‌آموزان بگذارند اما متأسفانه شاهد هستیم که کار آنچنانی برای سرویس مدارس مناطق محروم انجام نمی‌شود.»

مینو نبئی
خبرنگار
شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که کسی مدام پست‌هایتان را لایک کند و جملاتی برایتان بنویسد که دلتان بلرزد و احساس کنید که چقدر او را می‌فهمید یا چقدر شما را درک می‌کند؛ فرقی نمی‌کند مجرد هستید یا متأهل؛ گاهی شما چهره‌ای از خود در فضای ناامن مجازی به نمایش می‌گذارید که دیگران درمی‌یابند شما پتانسیل طعمه شدن دارید و به راحتی می‌توانند در خلأهای شما نفوذ کنند.
سمیه می‌گوید‌: «۵۴ سال دارم. اشعارم را در فضای مجازی به اشتراک می‌گذاشتم که یک روز وحید اولین شعرم را لایک کرد. حواسم بود که عکس پروفایلم همیشه آراسته و در فضایی مجلل باشد. وحید از احساس زیبایم در اشعار گفت و در چت خصوصی از من خواست که شعرهای بیشتری را به اشتراک بگذارم. از مورد توجه قرار گرفتن، حالم دگرگون شد و انگار که ۱۶ ساله باشم، دلم لرزید؛ از ته دل خشنود بودم. یقین پیدا کردم که ازدواجم کاملاً اشتباه بوده است. راستش مدتی بود با همسرم مشکلاتی داشتم و یکی از آن مشکلات همیشگی این بود که او از اول هم نمی‌توانست یا نیاموخته بود به من ابراز علاقه کند و این خلأ هرگز با عشق فرزندانم هم پر نشد. وحید در عین حال که از ظاهر من تعریف می‌کرد، خود را هم بتدریج استاد دانشگاه، مؤلف کتاب‌های دانشگاهی، عارف و آگاه از عالم غیب معرفی کرد و داستان‌های جذابی از زندگی و خانه‌ای که در یکی از کشورهای اروپایی دارد، تعریف کرد. اعتمادم که کامل به او جلب شد، از ورشکستگی شدیدش صحبت به میان آورد. قلبم از اندوه این استاد فرهیخته و موجه چنان به درد آمد که نفهمیدم چه فاجعه‌ای در حال رخ دادن است. چندی گذشت و وقتی به خودم آمدم، که از همسر اولم به تحریک نرم و خزنده وحید جدا شده و با وی ازدواج کرده بودم. همسر جدیدم وکالت بلاعزل از من گرفته بود؛ بخشی از املاکم را با همان وکالت فروخته و پول آن را به حساب خودش ریخته بود و با بخشی از پول برایمان خانه و مغازه‌ای، که اجاره‌نامه هردو به نام خودش بود، اجاره کرده بود و همه درآمد من از منابع مختلف به حساب‌های او واریز می‌شد. بتدریج متوجه شدم که پرونده بیماری روانی دارد و مدتی را نیز در زندان به سبب کلاهبرداری سپری کرده؛ که البته او منکرش می‌شود، ضمناً فهمیدم که او دیپلمه است؛ اما قدرت استدلال او با واژگان ثقیل و سنگین و نقل قول‌هایی از مشاهیر و اطلاعات روانشناسی که دارد، هنوز مرا مبهوت می‌کند. او حتی مرا به داشتن اختلال شخصیت هم محکوم می‌کرد. ماه گذشته پس از یک مشاجره جدی، او رفت و درخواست طلاق داد و من به منزل پدری برگشتم؛ هنوز هم او وانمود می‌کند که هر مشکلی وجود دارد، از من است و او عاشقانه مرا دوست دارد و من نمی‌دانم واقعاً من هم مشکلی دارم یا نه و اینکه ادامه زندگی با چنین فردی، معقول و منطقی است یا خیر؟
سمیه دچارتله محرومیت هیجانی است
دکتر رزیتا شرافتی، روان شناس، زوج درمانگر و رئیس مرکز مشاوره مثبت زندگی می‌گوید: در این ماجرا سمیه گرفتار تله یا طرح واره محرومیت هیجانی است. تله‌ها ناشی از افکاری عمیق و گسترده هستند که در کودکی شکل گرفته‌اند. یکی از انواع تله‌ها، تله محرومیت هیجانی است. فردی که دارای این تله است، نسبت به توجه، همدلی و حمایت حساس است و به سبب محبتی که یک فرد به او می‌کند، احساس می کند که نیازهای روانش در حال تأمین شدن است و در دام چنین افراد کلاهبرداری  می افتد .
اختلال شخصیت ضد اجتماعی
وحید دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی است؛ می‌گویم اختلال چون نمی‌تواند صرفاً یک صفت باشد و در حد شدید پیش رفته است. در این حد که زندگی یک خانواده را از هم پاشیده است و با یک نوع فریب و وعده و وعید عاطفی دادن، مال و اموال خانم را از طریق تحت تأثیر قرار دادن عواطفش از دست او درآورده است و با دوستت دارم‌های جعلی، دست به اغوا و فریب سمیه زده، از این رو روشن است که این شخص کلاهبرداری عاطفی کرده است.

بهشت‌نشین‌ها دیروز با 21 رأی موافق به یک فوریت طرحی رأی دادند که شهرداری را ملزم می‌کند تا نمایشگاه بین‌المللی را به نمایشگاه بین‌المللی شهر آفتاب انتقال دهد.
شورایی‌ها در دوره جدید گلایه‌مندند که مدیریت شهری در 4 سال گذشته از ظرفیت این نمایشگاه استفاده نکرده و شهر آفتاب با وجود هزینه گزاف، به حال خود رها شده است. برخی نیز نگرانند که این نمایشگاه درحال حاضر شرایط برگزاری نمایشگاه جدید را نداشته باشد و با بارندگی و برف دوباره به مشکل چند سال گذشته دچار شود. نگرانی که البته از زبان مدیرعامل نمایشگاه بین‌المللی شهر آفتاب رد می‌شود. او می‌گوید که زیرساخت‌ها برای برگزاری نمایشگاه آماده است. پیش از کرونا هم طی دو سال حدود 85 نمایشگاه در این مجموعه نمایشگاهی برگزار شد. برگزاری نمایشگاه‌های بزرگ در محل نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران در خیابان سئول علاوه بر ایجاد گره‌های کور ترافیکی و سرگردان کردن مردم، موجب آلودگی هوا و اختلال در معابر بزرگراهی هم شده و البته در طول همه این سال‌ها صدای ساکنان محل را هم درآورده است. موضوعی که شورایی‌ها نیز بر آن تأکید داشته و معتقدند که به همین دلیل و البته نبود قطار شهری در این منطقه، همه نمایشگاه‌ها باید به شهر آفتاب منتقل شود. بر‌اساس طرح پیشنهادی شورایی‌ها، شهرداری موظف است با همکاری پلیس راهور و مشارکت دستگاه‌های اجرایی در چهارچوب قوانین و مقررات از ابتدای سال ۱۴۰۱ از برگزاری هرگونه نمایشگاه در محل نمایشگاه‌های دائمی بین‌المللی تهران جلوگیری و نسبت به انتقال نمایشگاه‌ها به مجموعه شهر آفتاب اقدام کند. بنابراین شهرداری باید با هماهنگی وزارت صمت نسبت به تنظیم تقویم نمایشگاهی سال آینده در محل نمایشگاه شهر آفتاب اقدام کند و هر سه ماه یک‌بار گزارش را به شورای شهر ارائه دهد. بزرگترین رویداد نمایشگاهی پیش‌رو در سال 1401، برگزاری نمایشگاه کتاب تهران است که باید دید به شهر آفتاب منتقل خواهد شد یا نه؟! چراکه مدیرعامل نمایشگاه بین‌المللی شهر آفتاب گفته است که وزارت صمت و نمایشگاه بین‌المللی تهران برای انتقال نمایشگاه‌ها به شهر آفتاب مقاومت می‌کنند اما طرح شورا می‌تواند در این انتقال بسیار مؤثر باشد.
محمد رئوف قادری همچنین در حاشیه جلسه دیروز گفت: موضوع انتقال نمایشگاه هم اینک مورد توجه دولت و شهرداری و شورا قرار گرفته است، این مسأله همچنین از طریق کمیسیون زیربنایی دولت، شورای اداری و استانداری، وزارت کشور و... پیگیری شده است و همه مصمم به انتقال این نمایشگاه‌ها به خارج از پایتخت و در محل نمایشگاه بین‌المللی شهر آفتاب هستند.

معاون فنی مرکز سلامت محیط وکار وزارت بهداشت خبر داد
آغاز جریمه کارکنان واکسن‌نزده دولت

معاون فنی مرکز سلامت محیط وکار وزارت بهداشت جزئیات اجرای سامانه هوشمند مدیربتی کرونا را تشریح کرد. به گزارش ایسنا، مهندس محسن فرهادی، گفت: بر اساس الزامات ۵ گانه مصوب ستاد ملی کرونا دو مؤلفه اصلی کنترل واکسیناسیون و رعایت پروتکل‌ها قرار است بر اساس سامانه انجام شود. الزامات در واقع مخصوص کارکنان دولت، واحدهای صنفی، صنعتی و کارگاهی و مراکز آموزشی، مناسبت‌های ملی، مذهبی و آیینی و در نهایت ترددهای شهری و بین استانی است.  وی افزود: طرح مدیریت هوشمند محدودیت‌ها بر پایه‌ سامانه امید از امروز از کارکنان دولت آغاز شده و در فازهای بعدی به ترددهای درون شهری و واحدهای صنفی، ترددهای برون شهری و مراکز آموزشی و تحقیقاتی می‌رسد. برای هرکدام از گزینه‌ها الزاماتی وجود دارد که متأسفانه اگر واحدهای صنفی به دور از رعایت پروتکل‌ها و عدم الزام واکسیناسیون فعالیت کنند، دستگاه ناظر حداکثر تا ۳۰ روز امکان پلمب واحد را دارد. او تأکید کرد: از 21 آذر کارکنان دولت اگر بدون تزریق واکسن در محل کار حاضر شوند مشمول مجازات‌هایی می‌شوند که سازمان امور استخدامی آنها را ابلاغ و اعلام کرده است‌. فرهادی درباره نقش وزارت بهداشت در اجرای این طرح، ادامه داد: طبق این طرح وزارت بهداشت علاوه بر نظارت‌ها و وظایف سازمانی خود ناظر عالی بر اجرای طرح است‌؛ یعنی ما واحدهای صنفی و اتاق اصناف را کنترل می‌کنیم و دستگاه‌های دیگر را که باید وظایف خود را انجام دهند رصد می‌کنیم. وی که در یک برنامه خبری تلویزیونی صحبت می‌کرد، گفت: به طور کلی هر دستگاهی در حوزه خود ناظر است و ما علاوه بر وظایف ذاتی به عنوان ناظر عالی عمل می‌کنیم و گزارشات مستمر خود از رعایت پروتکل‌ها و واکسیناسیون را به ستاد ملی کرونا ارائه می‌دهیم.

۶۱ فوتی جدید کرونا در کشور

 بر‌اساس اعلام وزارت بهداشت، از ظهر روز 20 آذر تا ظهر ۲۱ آذر ۱۴۰۰ و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی، دو هزار و ۲۸۹ بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شد که ۳۵۷ نفر از آنها بستری شده اند. مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به ۶ میلیون و ۱۵۴ هزار و ۸۱۳ نفر رسید. متأسفانه در طول این بازه زمانی، ۶۱ بیمار کووید۱۹ جان خود را از دست دادند و مجموع جانباختگان این بیماری به ۱۳۰ هزار و ۷۲۲ نفر رسید. خوشبختانه تاکنون ۵ میلیون ۹۶۹ هزار و ۵۹۱ نفر از بیماران، بهبود یافته  یا از بیمارستان‌ها ترخیص شده‌اند. سه هزار و ۱۰۴ نفر از بیماران مبتلا به کووید۱۹ در بخش‌ مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها تحت مراقبت قرار دارند. تاکنون ۴۰ میلیون و ۵۴ هزار و ۷۷۲ آزمایش تشخیص کووید۱۹ در کشور انجام شده است. در حال حاضر هیچ شهری در کشور وضعیت قرمز ندارد، ۸ شهر در وضعیت نارنجی، ۱۱۹ شهر در وضعیت زرد و ۳۲۱ شهر در وضعیت آبی قرار دارند. همچنین تاکنون ۵۸ میلیون و ۶۹۶ هزار و ۳۹۴ نفر دوز اول، ۴۹ میلیون و ۳۷۷ هزار و ۸۴۷ نفر دوز دوم و دو میلیون و ۵۰۴ هزار و ۵۵۲ نفر نیز دوز سوم واکسن کرونا را تزریق کرده‌اند.