شش مرد برای یک «ابرنقش»

درتاریخ 58 ساله تهیه مجموعه فیلم‌های جیمز باند، تاکنون 6 هنرپیشه نقش این «ابر مأمور» مخفی و امنیتی و البته خیالی و تبلیغاتی را بازی کرده‌اند. در بین آنها شون کانری اسکاتلندی و راجرمور انگلیسی هر یک باچهار تا  7 بار فرو رفتن در قالب «مأمور 007» بیشترین مرتبه حضور در این نقش افسانه‌ای را تجربه کرده‌اند و دانی یل کریگ انگلیسی جیمز باند فعلی با 5 بار ایفای این نقش و پیرس برازنان ایرلندی با چهار بار حضور در این نقش در رده‌های بعدی جدول جیمز باندهای تاریخ ایستاده‌اند و پس از آنها تیموتی دالتون ولزی با دو بار بازی در فیلم‌های «باند» و جورج لازنبی استرالیایی با فقط یک بار فرو رفتن در قالب این مأمور شیک پوش آخرین رده‌های جدول را اشغال کرده‌اند. اگر نوشته‌های ایان فلمینگ نویسنده ماندگار رمان‌های جنایی و خالق «007» را که 16 کتاب پیرامون وی نگاشته مبنا بگذاریم، باند مردی به غایت دقیق و جدی و تیزبین و صریح است و هرچند به بعضی علایق جنبی هم فکر می‌کند اما بی رحم و در برخورد با دشمنان بدون هر اغماضی است و نقض کنندگان آرامش و امنیت را ریشه کن می‌کند و با چنین پیش فرضی بهترین باندهای تاریخ سینما و طی 25 فیلم ساخته شده در باره این کاراکتر، شون کانری یعنی اولین باند و دانی‌یل کریگ ششمین باند سینما بوده‌اند که صراحت لهجه و تندی رفتار از سر و رویشان می‌بارد ولی چهار باند دیگر هنر هفتم هر یک تغییرهایی کوچک و بزرگ را در شخصیت وی رقم زده اند که البته ناقض شخصیت خلق شده توسط فلمینگ بوده که نویسندگان داستان‌های بعدی «باند» نیز در انجام این گونه تغییرات در نگرش و رفتارهای وی سهم ویژه‌ خود را داشته‌اند. بر این اساس راجر مور ملایم‌ترین، شوخ‌ترین و غیر جدی‌ترین جیمز باند تاریخ را در سال های 1974 تا 1985 به تصویر کشید، تیموتی دالتون در عین حفظ قالب جدی باند نوعی روشنفکری تئاتری را که همیشه مدیوم محبوب و پایه اصلی بازی های او بوده است، ضمیمه کاراکتر وی کرد، پی‌یرس براسنان میزان شیک و اطو کشیده بودن «007» را به مرزهایی غیر قابل تحمل رساند و با وجود سوار شدن بر یک تانک جنگی در اولین تصویر سازی باندی اش (در فیلم «چشم طلایی» محصول 1995 ) در تضاد با همه زمختی‌های رفتاری ظاهر می‌شد که در کاراکتر باند بر آنها تأکید شده است. لازنبی هم در تک مرتبه حضورش در وادی طلایی باند و در فیلم «در خدمت سرویس مخفی ملکه» آن قدر فرصت و مجال نیافت که چیزی مثبت و منفی  یا شوخی و جدی را بر این کاراکتر بیفزاید و نکته‌ای مختص خود را بر دفتر فعالیت‌های «باند» حک کند. از این شش نقش آفرین جدی و غیر جدی و دل‌رحم و بی رحم، راجر مور که سه سال پیش در 90 سالگی بدرود حیات گفت، تنها «007» محو شده در افق است و از 5 باند زنده، شون کانری مدافع سرسخت استقلال اسکاتلند (از یوغ حکومت مرکزی بریتانیا) با رسیدن به مرز 90 سال سن، لابد اولین سفر کرده احتمالی بعدی بین باندها خواهد بود اما دالتون که تازه از مرز 70 سال عبور کرده، براسنان که 67 ساله شده و کریگ که اخیراً از مرز 50 سال گذشته، مدتی طولانی‌تر حامل پرچم و نشانه های ویژه باند خواهند بود. از جورج لازنبی هم نپرسید زیرا به رغم شهرت مفرط ناشی از همان تک بازی «باند»ی خود چنان از صحنه دور و در غبار زمان ناپیدا شده که کسی نمی‌داند پس از عبورش از مرز 80 سال سن چه می‌کند و در چه مکانی بسر می‌برد و از کجا به کجا رسیده است. وجه مشترک این مردان خوش اقبال این است که همگی به سبب جذابیت پایان ناپذیر این نقش، افرادی افسانه‌ای شده‌اند و هرگز از حافظه تاریخ محو نخواهند شد. این در حالی است که اکران عمومی فیلم بیست و پنجم «باند» به سبب شیوع کرونا از اردیبهشت ماه به اواخر آبان امسال موکول شده و اگر شایعات سال های اخیر صحت داشته باشد، این آخرین باند برای دانی یل کریگ است و او می‌رود تا اولین «007» سیاهپوست تاریخ سر برآورد و او ادریس البا هنرپیشه آفریقایی الاصلی است که سال هاست تبعه بریتانیا شده ونقش مردان خشن و سرسخت و قانون شناس را بسیار خوب ایفا می‌کند و مجموعه پلیسی - جنایی «لوتر» که وی طی دهه گذشته در آن بازی کرد، سندی بر صحت این مدعا است. این مسأله نشان می‌دهد که با آمدن احتمالی البا، جیمز باند یک بار دیگر به اصل خویش رجعت خواهد کرد و فلمینگی و یک آدم منضبط و توانا و بسیار قاطع و قاتل خواهد شد. مأموری که البته زاده پروپاگاندای تبلیغاتی غربی‌ها برای نشان دادن استیلای غیرواقعی شان بر جهان و مناسبت های آن در سال های معاصر است.‌