فریبا خان احمدی
خبرنگار
مبارزه اعضای ستاد مقابله با کرونا در تهران با ویروس کرونا همچنان ادامه دارد. منحنی آمار مبتلایان به کرونا پس‌از دو ماه حالا شیب تندتری به‌خود گرفته است و اعضای این ستاد عدم رعایت پوشش حفاظتی از سوی مردم را عامل اصلی افزایش تعداد مبتلایان به کویید19 می‌دانند. دیروز فرمانده ستاد مقابله با کرونا در تهران از فعال شدن مجدد 4 هزار تخت نقاهتگاهی در تهران خبرداد این در حالی است که طی هفته‌های گذشته اخبار منتشره حکایت از افزایش تعداد موارد ابتلا به کرونا در تهران داشته است.
معاون برنامه‌ریزی ستاد فرماندهی عملیات مدیریت بیماری کرونابه «ایران» می‌گوید: روند صعودی آمار قربانیان کرونا که از 11 فروردین به کمترین میزانش رسیده بود، بار دیگر اوج گرفته و چند روزی است که آمارها در تهران دوباره بالا رفته است و هنوز مبارزه سنگینی با این ویروس در پیش رو داریم. دکتر علی ماهر اظهارات فرمانده ستاد مقابله با کرونا در تهران مبنی بر دایر شدن 4 هزار تخت نقاهتگاهی را آژیر خطری برای افزایش تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در تهران می‌خواند و می‌افزاید: ما هنوز مشکل کمبود تخت برای بستری بیماران کووید19 نداریم چرا که با یک شیب مشخصی تعداد موارد بستری زیاد می‌شود و تمهیدات لازم برای بیماران کرونایی جدید در نظر گرفته‌ایم.  او در همین زمینه می‌افزاید: بیمارستان‌های جنرال در یک ماه گذشته که یک به یک از بیماران کرونایی خالی شده بود در حال حاضر مجدداً بیماران کرونایی را بستری می‌کنند و تقریباً در سطح استان تهران هیچ بیمارستان دولتی جنرالی نیست که بیمار کرونایی نداشته باشد.
دکتر ماهر این را هم می‌گوید که بررسی‌های ستاد کرونا در تهران نشان می‌دهد عمده همه‌گیری ویروس کرونا که در چند روز اخیر اتفاق افتاده ناشی از تجمعات غیر ضروری از جمله شرکت در مراسم ختم و عروسی‌ها و میهمانی‌های خانوادگی بوده است. این در حالی است که حفظ فاصله 2 متری، استفاده از ماسک و شست و شوی مداوم دست تا حدود 11 درصد کاهش یافته و به این دلیل بار بیماری افزایش پیدا کرده است. به‌گفته او، اگرچه علت افزایش شیب منحنی در تهران چند وجهی است اما یک دلیل منحصر به فرد از جمله بازگشایی‌ها و عدم رعایت پوشش حفاظتی و پروتکل‌های بهداشتی از سوی مردم عمده‌ترین دلیل افزایش تعداد مرگ و میر و مبتلایان است. او استقبال بیماران از نقاهتگاه‌هایی که در بحران کرونا دایر شده‌اند را چندان خوب ارزیابی نمی‌کند و می‌گوید: نقاهتگاه «ایران مال» با 200 تخت بستری و نقاهتگاه مربوط به بیمارستان بقیه‌الله سپاه پاسداران بیشترین اشغال تخت را داشتند و اشغال تخت در مابقی نقاهتگاه‌ها کمتر بود.
به‌گفته دکتر ماهر، سازمان بسیج جامعه پزشکی مسئولیت رسیدگی به بیماران بستری در نقاهتگاه‌ها را بر عهده دارد و پرستاران و پزشکان داوطلب بعد از ثبت‌نام از سوی این سازمان در نقاهتگاه‌ها از بیماران مراقبت می‌کنند.
معاون برنامه‌ریزی ستاد فرماندهی عملیات مدیریت بیماری کرونادرباره اقدامات پیشگیرانه ستاد برای کاهش موارد ابتلا به بیماری کووید19 در تهران می‌گوید: ما 120 پروتکل بهداشتی برای شهر تهران و مشاغل و اصناف مختلف نوشته و ابلاغ کرده‌ایم، بازرسان بهداشت به‌طور دائم از اصناف بازرسی می‌کنند، علاوه بر این مراکز خدمات سرپایی 16 و 24 ساعته در تهران به‌طور مداوم افراد را پذیرش می‌کنند و تعداد آزمایش‌های مربوط به کرونا روزانه افزایش چشمگیری داشته است. با وجود این همه این اقدامات زمانی پاسخ می‌دهد که همه مردم این دغدغه را داشته باشند نمی‌توان انتظار داشت سیستم کارش را درست انجام دهد اما مردم رفتار معمول داشته باشند.
تأیید درخواست ۷ استان برای بازگشت محدودیت‌ها
 معاون بهداشت وزارت بهداشت با بیان اینکه استفاده از ماسک در اجتماعات، مکان‌های سرپوشیده و وسایل حمل و نقل عمومی در کشورها در حال اجباری شدن است، گفت: لازم است که استفاده از ماسک اجباری شود. من اعتقادم بر آن است که با تکیه و همکاری مردم اگر از ماسک استفاده شود، بویژه در مکان‌های سربسته و تجمعات، می‌توانیم خطر انتقال بیماری را بسیار کاهش دهیم.
به گزارش ایسنا، دکتر علیرضا رئیسی در نشستی ویدئو کنفرانسی با خبرنگاران گفت: باید با فردی که پروتکل بهداشتی را رعایت نمی‌کند برخورد شود. اما این توصیه اخلاقی هم تا جایی جواب می‌دهد و بعد از آن باید به سمت اعمال قانون حرکت کرد.
وی افزود: در مورد اینکه چند درصد کشور درگیر کرونا شده است نمی‌توان یک آمار کلی کشوری اعلام کرد، چون استان به استان فرق می‌کند. در برخی استان‌ها ۴ درصد یا ۵ درصد میزان درگیری با کرونا بوده است، برخی ۱۰ تا ۱۲ درصد، در استان تهران نیز بر اساس بررسی‌های صورت گرفته کمتر از ۲۰ درصد افراد درگیری بیماری شده‌اند. قم و گیلان بالای ۴۰ درصد درگیر شده‌اند. اگر قرار باشد به‌ایمنی جمعی برسیم باید بالای ۶۵ درصد درگیری به کرونا اتفاق افتاده باشد.
وی درخصوص احتمال بازگشت محدودیت‌ها، افزود: شنبه هفته جاری تصمیم خوبی در ستاد ملی کرونا گرفته شد. بر اساس آن به استان‌هایی که در شیوع بالای کرونا هستند، اختیار داده شد که بتوانند، تعطیلی داشته باشند. این تصمیم یک نقطه عطف در مدیریت کرونا در ایران است. شش یا هفت استان درخواست مدیریت کرونا و اجازه تعطیلی و بازگشت محدودیت داشتند. وزارت بهداشت این درخواست را تأیید کرد و قرار شد دیشب به وزارت کشور ابلاغ و بسته شدن اماکن عمومی در این استان‌ها اعمال شود. این اقدام نوعی تعطیلی و اعمال محدودیت موقت است. اجرای دستورالعمل فاصله‌گذاری و اعمال محدودیت‌ها نوعی فاصله‌گذاری پویا است که جلوی شیوع ناگهانی کرونا را می‌گیرد. معاون وزیر بهداشت با بیان اینکه ما در این مرحله از کار باید جدی برخورد کنیم، ادامه داد: ۲۴۷ هزار واحد صنعتی و صنفی متخلف را پس از بازگشایی‌ها پلمب کردیم؛ چرا که پروتکل‌های بهداشتی را اجرایی نکرده بودند و این آمار در حال افزایش است. افزون بر این مردم هم باید بر واحدهای صنفی نظارت و تخلف‌ها را گزارش کنند.

سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) و ستاد مبارزه با مواد مخدر در پنجمین روز از هفته مبارزه با مواد مخدر تفاهمنامه همکاری امضا کردند.
این تفاهمنامه روز چهارشنبه و در پی دیدار سردار اسکندر مؤمنی دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر از ایرنا، به امضای محمدرضا نوروزپور مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی و امیرحسین یاوری معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر رسید. به گزارش ایرنا، این تفاهمنامه در هفت ماده تنظیم شده و همکاری متقابل در زمینه‌های فرهنگی، ترویجی و آموزشی با موضوعات یاریگران زندگی در زمینه‌های پیشگیری از گرایش به مصرف مواد مخدر، توسعه مشارکت‌های مردمی در مبارزه با مواد مخدر، درمان و کاهش آسیب در بین معتادان، تقویت حمایت‌های اجتماعی از بهبود یافتگان و مقابله و مبارزه با تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان خرد و کلان مواد مخدر از جمله موارد آن است. سردار اسکندر مؤمنی دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر پیش از امضای این تفاهمنامه در نشستی که با حضور پروین داداندیش مشاور اجتماعی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدرضا نوروزپور مدیرعامل و جمعی از معاونان و مدیران کل ایرنا برگزار شد، گفت:‌ ستاد مبارزه با مواد مخدر در حوزه مقابله دستاوردهای خوبی داشته اما در حوزه پیشگیری و درمان و توانمند‌سازی نیاز به فعالیت‌های بیشتری دارد.
وی بر نقش پررنگ رسانه‌ها در تبیین آسیب‌های مواد مخدر تأکید کرد و افزود: پیشگیری و درمان و توانمند‌سازی باید به یک دغدغه تبدیل شود.
مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی نیز در این نشست گفت:‌ یکی از رسالت‌های رسانه فرهنگسازی و کمک به جلوگیری از شیوع مصرف مواد مخدر در جامعه است و ایرنا به علت برخورداری از سرمایه بسیار حائز اهمیت نیروهای متخصص و آشنا به مسائل فرهنگی و اجتماعی، پا به میدان نهاده است. محمدرضا نوروزپور تأکید کرد: اکنون در مسیر مقابله با مواد مخدر به فرهنگسازی و تجهیز ابزارهای جدید نیاز است تا در سایه اقدامات فرهنگی و جهاد مستمر، به ریشه کنی مواد مخدر و آسیب‌های آن رسید. پس از امضای تفاهمنامه همکاری‌های مشترک، دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر از تحریریه ایرنا دیدن کرد و ضمن گفت‌و‌گو با خبرنگاران، در جریان روند تولید و انتشار اخبار قرار گرفت.

پلیس برای اجرای طرح جریمه «عابران پیاده» اعلام آمادگی کرده است. این طرح قرار است به‌صورت آزمایشی در تهران اجرا شده و درصورت نتیجه بخش بودن به شکل دائمی اجرا شود. در این طرح که البته فعلاً به‌صورت یک پیشنهاد از سوی پلیس به شهرداری تهران اعلام شده و هنوز جزئیات آن حتی در شورای شهر هم مطرح نشده است، عابران پیاده نیز مانند سایر کشورها در صورت تخطی از قانون جریمه می‌شوند. اینکه چه مواردی شامل جریمه شده و مبلغ هر تخلف به چه میزان است و اساساً چگونه می‌توان عابران پیاده را جریمه کرد، درصورتیکه ممکن است کارت ملی همراه نداشته باشند، سؤالاتی است که هنوز کسی به آن پاسخ نداده. پلیس تنها اعلام کرده که سامانه‌ای برای جریمه عابران پیاده طراحی شده و می‌تواند آن را اجرا کند. البته در این سامانه با تطبیق کد ملی و چهره افراد می‌توان هویت فرد را تشخیص داد و جریمه را اعمال کرد. هم‌اکنون در اغلب کشورهای توسعه یافته اگر عابری بدون توجه به قوانین راهنمایی و رانندگی مثلاً از چراغ قرمز عبور کند، حتماً جریمه سنگین خواهد شد و درصورتی که تصادفی رخ داده و عابر صدمه ببیند، خود او مقصر شناخته می‌شود. در همین زمینه سردار سید کمال هادیانفر، رئیس پلیس راهور ناجا درباره اجرایی شدن این سامانه به ایسنا گفت: ما کاملاً آماده اجرا هستیم و نرم افزار آن هم آماده است می‌توانیم پایلوت آن را در تهران اجرا کنیم. این سامانه به جهت توسعه انضباط ترافیکی کار خوبی است. او افزود:‌ اگر مردم بدانند که پلیس و دستگاه‌های مربوط مقید به اجرای این قانون هستند، معتقدم که بیش از 90 درصدشان، قوانین را رعایت می‌کنند. وی درباره مبلغ جریمه نیز گفت:‌ مبلغ همان است که درقانون آمده است. مهم نفس عمل است و مبلغ مهم نیست. مهم این است که ما شهروند قانونمدار را نسبت به شهروند قانون گریز بشناسیم.

مسعود صفایی مقدم
استاد فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شهید چمران اهواز
درباره قتل جانگداز رومینا به دست پدر خویش بسیار نوشتند. از این میان کسانی به عنوان حافظان حقوق کودکان و از منظر حفظ این حقوق و در ضدیت  با جریان‌های سنتی و با شعار مخالفت با کودک همسری و کودک آزاری، قلم زدند. گروهی دیگر با دیدگاه‌های سنتی وارد میدان شدند و ادعای حراست از حقوق کودکان عنوان کردند که دختران در این سن کودک نیستند.
  در هر حال خشونت مایه اصلی این پرونده است. رنجیدگی خاطر حاصل از این رخداد بسیاری را وادار به ورود جدی به ماجرا کرد. این ورود جدی باعث شد پرسش‌های جدی، در باب این ماجرا مطرح شود و نهایتاً پرسش مهم «چه باید کرد؟» رومینای 13 ساله عاشق شده بود و عشق خود را اظهار کرده بود و لذا کشته شد. آیا عاشقی و عاشق شدن را جزو فضایل باید شمرد یا جزو رذایل؟ اظهار عاشقی را چطور؟ سن در این میان چه نقشی ایفا می‌کند؟ در اتفاقی که برای رومینا افتاد، عامل سن مهم بود. گویا زودتر از موعد عاشق شده بود. آیا واقعاً می‌توانیم سنی برای عاشق شدن تعیین کنیم؟ این پرسش از منظرهای مختلف قابل پیگیری است. از منظر طبیعت از چند سالگی می‌شود عاشق شد؟ از منظر قانون و شرع از چند سالگی مجاز به عاشق شدن هستیم؟ از منظر تربیت چند سالگی برای عاشق شدن توصیه می‌شود یا باید عاشق شد؟ اخلاق چه می‌گوید؟ میدان گفت‌وگو بسیار پردامنه و کران ناپیداست.
همان طور که گفته شد، نوگرایان 13 ساله‌ها را هنوز کودک می‌دانند و ازدواج دختران در این سنین را کودک همسری معنا می‌کنند و عشق‌های این دوران را هم دوست داشتن‌های کودکانه. اما در مقابل، سنتگرایان این سنین را برای ازدواج مناسب و به همین سیاق حق عاشق شدن را برای نوجوانان محفوظ می‌دارند و ازدواج این گروه سنی را نیز کودک همسری تلقی نمی‌کنند. روشن است که هردو گروه با پرسش‌های دشواری مواجه هستند. آیا آنانی که عمدتاً از منظر شرع نوجوانان 13 ساله را واجد همه شرایط برای ازدواج و تشکیل خانواده می‌دانند به راستی همه حقوق بزرگسالان را برای نوجوانان قائل هستند؟ آیا برای آنان آنقدر آزادی عمل قائل هستند که بتوانند خود آزادانه عاشق شوند و در پی عشق خود روند؟ این گروه درباره ضرورت یا عدم ضرورت اجازه پدر درخصوص عاشق شدن و اظهار عشق و تصمیم به ازدواج دختر 13 ساله چه می‌گویند؟ در مقابل، آنانی که 13 سالگان را کودک و ازدواج شان را کودک همسری می‌دانند، درباره احساسات و عواطف نوجوانان 13 ساله چه می‌گویند؟ آیا حق عاشق شدن برای آنها قائل هستند؟ اگر نوجوانان حق عاشق شدن دارند آیا حق وصل به معشوق یا معشوقه را نیز دارند؟ آیا این دو گروه و گروه‌های دیگر در نهایت درصدد تنظیم منطق عاشقی هستند؟ اینان به کدام منطق ویژه برای عاشقی قائل هستند؟ آیا منطق عشق که آنان ارائه می‌دهند، شامل نوجوانان 13 ساله نمی‌شود؟ یک زمان روانشناس معروف، ژان پیاژه گفته بود کودکان تا سنین 11 سالگی ظرفیت تفکر انتزاعی پیدا نمی‌کنند و این گفته پیاژه که پیشگام  روانشناسی تحولی بود، معیار و منطق ارزیابی و قضاوت درباره سن عقلی و میزان رشدیافتگی کودکان بود. اما بعدها معلوم شد که کودکان خیلی پیش از آنکه پیاژه خیال می‌کرد، می‌توانند به تفکر انتزاعی بپردازند. به گونه‌ای که امروزه برنامه‌های فکرپروری و آموزش تفکر فلسفی به کودکان حتی در سنین پیش دبستانی رایج است. آیا داستان عاشقی نیز چنین سرنوشتی پیدا می‌کند؟
    خشونت مندرج در این رخداد، احساسات مردم را به قدری جریحه‌دار نمود که اندیشیدن درباره راه‌های برون رفت از سلطه خشونت‌های جاری در کالبد جامعه تبدیل شد به یک مطالبه، ولو ناگفته، ولی جدی مردم از گروه‌های فکری جامعه. مردم ما و بلکه بشریت از خشونت عریان جاری در جهان خسته شده‌اند. مردم یک جهان عاری از خشونت می‌طلبند، رابطه‌هایی عاری از خشونت، رابطه‌هایی از روی محبت و عشق، لااقل تا جایی که ممکن است. راه حل این است. اما راه وصول کدام است؟
     چه باید کرد؟
عمده مشکلات و نیز راه حل‌هایی که فراروی جامعه بشری قرار دارد را می‌توان در نحوه مواجهه با چالش‌هایی دید که بشر امروز با آنها دست به گریبان است. چالش‌های میان نسلی، چالش‌های میان قومی و میان فرهنگی، چالش‌های میان دینی، چالش میان مدرنیسم و سنت و چالش‌های میان خشم و محبت. یکی از این چالش‌ها و دوگانه‌ها، چالش میان نظام فکری پدرانه و نظام فکری مادرانه است، دوگانه پدر و مادر، یا پدرگرایی و مادرگرایی. راه حل برون رفت از معضل خشونت گرایی را از این منظر پی می‌گیریم. لذا کنش پدر و مادر را در مواجهه با تجربه عاشقی رومینا مقایسه می‌کنیم. پدر قضاوت کرد و عشق رومینای 13 ساله را زودهنگام و او را مستحق کشته شدن دانست. مادر قضاوت کرد و خود را به آب و آتش زد تا جگرگوشه خود را حفظ کند. صرفنظر از قضاوت او در باب عشق فرزند خود، اما باز هم عشق مادر بود که میدانداری می‌کرد، هرچند ناکام. پدر فرزند خود را کشت، آشکارا! و اختفا نگرفت. آگهی چاپ کرد و قتل فرزند خود را به اطلاع عموم رساند.
مادر اما گم شد، گم در میانه یأس و ناتوانی. گویی در چالش میان عشق مادری و تعصب پدری، این عشق مادری بود که باید به مسلخ می‌رفت. و این صحنه عام جهان امروز بشریت است، سلطه خشونت عریان در شریان‌های جامعه بشر امروز.
در دوگانه پدر و مادر، پدر با همه بزرگی‌اش در معرض خطاهای بنیان برانداز است، که هم قدرت دارد و هم امکان اعمال قدرت و هم فاقد تجربه عشق مادرانه است. و مادر که از زور و قدرت عریان کم بهره است، نیروی عشق را، عشق خدایی را، با خود از آغاز دارد، که بدون آن قوه مادری او ناکار می‌شود. جهان امروز صحنه آشکار سلطه زور عریان بر عشق و محبت بی منت است. جهان دارد ناکامی حکومت مردانه را به عیان مشاهده می‌کند، در بسیاری از عرصه‌ها.
    از منظر تربیت به نظر می‌آید باید در رویارویی نظام فکری مادرانه و نظام فکری پدرانه، موضعی دشوار و دیریاب و بدون سابقه اتخاذ گردد. گویی باید به جوهر آفرینش که عشق و محبت است چنگ زد و مادرانگی را (اگر نگوییم زنانگی را) در کانون نظام فکر و اندیشه و فهم و لاجرم، عمل قرار داد و آموزش و پرورشی را بنیان نهاد که راه و رسم مادری کردن را حتی به پدران و پدران آینده بیاموزد.
حافظ علیه الرحمه یک زمانی از مردم خواست و بلکه با الحاح و تمنا، تا عاشقی را تجربه کنند. گفت اگر عاشقی را تجربه نکردید معنای هستی و هدف آفرینش را درک نمی‌کنید.
عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید
ناخوانده درس مقصود از کارگاه هستی
برای حافظ عاشق شدن یک عمل ارادی و آگاهانه است. عاشقی چیزی نیست که بدون مقدمه بر آدمی تحمیل شود. تا نگاهی از روی محبت و دوستی به عالم نداشته باشی فرصت و نوبت عاشقی دست نمی‌دهد. تعلیم و تربیت می‌تواند جوانانی و حتی کودکانی، تربیت کند که آموزش عاشقی و دوست داشتن دیده باشند و در این باره تمرین‌ها کرده باشند. آموزش و پرورش عشق بنیان نه تنها اکسیر خشونت‌زدایی را در خود دارد بلکه قدرت راز زدایی از معمای هستی را نیز در چنته دارد. از آنجا که هستی عشق بنیان است، تربیت عشق بنیان آدمی را در راستای حرکت معهود آفرینش قرار می‌دهد. هستی عشق بنیان است زیرا خداوند تمام هستی را از روی عشق آفرید. پس عشق، همچنان که حافظ گفت، جوهر آفرینش است. خداوند که می‌خواست عشق و محبت خود را، که در کل هستی جاری است، و ویژگی آن این است که بدون سابقه و چشمداشت است، به عینیت درآورد مادر را آفرید. و از این روست که مادر، بیش از پدر، تجلی محبت الهی است. آفرینش فعلی است که به حقیقت وجودی مادر شبیه‌تر است. مادریت عینیت عشق و محبت بی‌چشمداشت الهی است. اگر تجربه مادری را به عیان مشاهده نمی‌کردیم درکی عینی از محبت خداوند نمی‌یافتیم. پس آموزش و پرورش عشق بنیان را می‌توان آموزش و پرورش مادرانه نام نهاد.
افلاطون در ایده فیلسوف شاهان می‌گوید برای تحقق مدینه فاضله یا باید فیلسوفان پادشاه شوند یا پادشاهان فیلسوف شوند. به همین سیاق می‌گوییم باید مادری گرایی پیشه کرد. یا مادران حکمرانان و داوران شوند یا حکمرانان و داوران مادری بیاموزند. باید نظام اندیشه و قضاوت و عمل را مادرانه کرد. باید پدران و مردان را مادری و زنانگی آموخت. اگر مادران فرمانروایان زمین بودند! یا فرمانروایان مادرانه حکم می‌راندند! عشق، و آن هم عشق ناب، نخستین خیر عالم می‌شد و عاشقی کردن هرگز زود نبود! که آفرینشگر خود فرموده است: فاستبقوا الخیرات.

شهلا کاظمی پور
جامعه شناس
اساساً در همه جای دنیا همه دولتها باید درباره  عملکرد و کارنامه کاری خودشان با مردم صحبت کنند . آنها موظفند که از مشکلات و اقدامات خود بگویند. توضیح و ارائه دستاوردها و مشکلات سازمان ها به مردم بیشتر در کشورهایی دیده می شود که مدعی دموکراسی و مردم سالاری هستند . مردم باید بدانند که دولت‌ها برای رسیدن به مطالباتشان چه تلاش‌هایی کرده‌اند ؛ مردم می‌خواهند بدانند سرانجام وعده‌های دولت‌ها چه شد، این توضیحات هم جزو وظایف ذاتی سازمان‌ها است. البته در این باره، همان روزهایی که دولت یازدهم روی کار آمد آقای رئیس جمهور از تمام وزارتخانه‌ها خواست تا آمارها و ارقام سازمان‌شان، فعالیت‌های کاری و پرونده‌های اداری که قابل انتشار است را روی سایت وزارتخانه و سازمان ها قرار دهند تا همه سازمان‌ها نسبت به مطالبات مردم پاسخگو باشند. از  سوی دیگر مردم هم می توانستند به این سایت‌ها مراجعه کنند تا متوجه شوند که چه اقداماتی انجام گرفته است. با این حال باید بررسی کرد و دید چند سازمان  و وزارتخانه این اقدام را انجام داده‌اند . علاوه بر این اگر سازمان ها و وزارتخانه‌ها شفاف به مردم پاسخگو باشند موجب می‌شود که مردم راحتتر به دولت ها اعتماد کنند. امید و انگیزه بین مردم بیشتر می‌شود و مردم هم متوجه می‌شوند که دولت‌ها با آنها با شفافیت برخورد می‌کنند. مردم توقع دارند که این وزارتخانه ها صریح تر به موضوع ورود کنند و نسبت به خواسته‌های آنها وارد عمل شوند.
مردم انتظار دارند که دولت هم  برخورد جدی‌تری با مسئولان وزارتخانه‌ها به خاطر مطالبات مردم داشته باشد. به نظرم در اینجا باید مسئولان هر از چند گاهی خودشان را در معرض نقد قرار دهند باید اشکالات کارشان را از مردم بپرسند. این توضیح عملکرد مسئولان موجب می‌شود، وقتی آنها از سمتشان کنار رفتند و دولت بعدی روی کار آمد دیگر مسئول بعدی نتواند از کم کاری‌ها و آمارهای جعلی مدیری صحبت کند. از سوی دیگر این گزارش‌ها موجب می‌شود که مردم  متوجه شوند که تمام عزل و نصب‌ها بر اساس شایسته سالاری بوده  و آمارهای مسئولان هم حقیقت دارد. پیشنهادم نه تنها به دولت دوازدهم بلکه برای همه دولت‌ها این است که مردم را به رسمیت بشناسند و به صورت شفاف به آنها توضیح دهند، دولت‌ها بنا به مسئولیتی که دارند باید پاسخگوی مطالبات به حق مردم باشند، مخصوصاً در مسائل اقتصادی که حالا دغدغه اصلی مردم است .

 حسین ایمانی جاجرمی
جامعه‌شناس
معمولاً در خصوص گزارش‌دهی، همه دستگاه‌ها مجبور به‌ گزارش‌دهی هستند، اما متأسفانه حرف‌های آنان درست شنیده نمی‌شود. البته نحوه ارائه گزارش دادن به مردم هم اهمیت ویژه‌ای دارد. به‌نظر می‌رسد که شیوه‌ها و ابزارهای بیان مطالب و انتقال آن به افراد، قدیمی شده‌اند و باید راه‌های جدیدی برای انتقال پیام پیدا کرد. هرچند ممکن است، مسائلی در حاشیه وجود داشته باشد که اجازه ندهد صدای دولت بخوبی به مردم برسد. تعدد صداها سبب می‌شود که صدای دولت بخوبی به گوش مردم نرسد. در این میان تشکل‌ها و سازمان‌های مردم‌نهادی که به هیچ عنوان به دولت وابسته نیستند نیز باید با ارزیابی عملکرد خود مردم را آگاه کنند، رسانه‌ها، دانشگاه‌ها و تشکل‌های تخصصی هم در این قضیه سهم دارند، چون نیاز مبرم جامعه است که علاوه بر گزارش‌های رسمی، گزارش‌های غیررسمی هم بشنوند. به‌نظر می‌رسد که نهادهای مکمل در این خصوص بدرستی به وظایف خود عمل نمی‌کنند.
در مجموع، دولت نیز موظف است که شرایط کار خود را توضیح دهد. همه می‌دانیم که تحریم‌ها آثار زیانباری برای جامعه به همراه داشته است تا جایی که درصدی از تصمیمات دولت را توانسته خنثی یا بی‌اثر کند. مانند زمان جنگ که در شرایط خوبی نبودیم و در عین حال هم به مردم گزارش‌دهی می‌شد، حالا هم باید تمامی مسائل و مشکلات بازگو شوند.
دولت باید بگوید که چه عملکردی دارد و برای چه کارهایی در حال تلاش است تا مردم با شنیدن مشکلات و سختی‌های کار دولت و اطلاع از آنها بتوانند بیش از گذشته همدردی و مقاومت کنند. با بیان مشکلات و ارائه گزارش‌های صحیح از اقدامات گام به گام مسئولان کشور، خیلی از مشکلات خود به خود حل خواهند شد. از آن جایی که هرچه فاصله بین مردم و دولت کاهش پیدا کند، مشکلات هم همرنگ‌تر می‌شوند، دولت ناگزیر است که از طریق روش‌های سنجیده و درست و در کنار آن تزریق امید به جامعه، از عملکرد خود مردم را آگاه سازد.

سعید معدنی
 جامعه شناس
با توجه به تجربیات گذشته در سال‌های اخیر، دولت همواره مسئول است اما متأسفانه صاحب صد درصد قدرت نیست و تداخل در وظایف وجود دارد. دولت در مشکلات مسئول است، اما در رفع مشکلات همه قدرت را به دست ندارد تا بتواند درست عمل کند. در سایر کشورها دولت‌ها، نیروی نظامی، انتظامی و حتی قوه قضائیه را در دست دارند و می‌توانند در همه امور اعمال نظر داشته باشند. در نهایت تصمیم گیری‌های مهم کشور بر عهده دولت است و دولت‌ها هم با قدرتی که دارند، می‌توانند مسئولانه عمل کنند. در ایران تداخل قدرت وجود دارد و در عین حال هم نهادهایی در جامعه حضور دارند که ممکن است با دولت همراهی نکنند اما در مقابل دولت همیشه مسئول است و در واقع هم قدرت کامل را ندارد، پس نمی‌توان تمام تقصیرها را در همان وهله اول به گردن دولت انداخت.
در برخی اقدامات، سازمان‌ها و نهادها به صورت مستقیم یا غیرمستقیم دخالت می‌کنند و سبب می‌شوند، موضوع نارس و حل نشده باقی بماند. قضاوت کردن در مورد عملکرد دولت همیشه کار سختی است؛ در این خصوص دولت‌های قبلی هم همیشه مشکل داشتند. در کشورهای پیشرفته اروپایی و امریکایی حتی در کشورهایی مانند پاکستان و افغانستان تمامی نهادها در دست دولت است و در بیشتر حالات هم مشکلات توسط دولت‌ها حل می‌شوند.  در عین حال و با وجود همه موارد گفته شده، دولت سخنگو دارد و موظف است کلیه عملکردهای خود چه مثبت و چه منفی را در اختیار مردم قرار دهد. در این حوزه در گام اول دولت باید کاستی‌های کار خود را بازگو و در اقدام بعدی دستاوردهای خود را مطرح کند.
در دوران کرونا، برجام و مواقع بحرانی دولت همواره از تمام تلاش خود بهره گرفته، و همیشه نشان داده که اهل مذاکره و گفت و گو است. علاوه بر ارائه گزارش‌ها در عرصه کلان، در عرصه خرد هم باید دستاوردها بازگو شود و در نهایت دولت باید مردم را محرم اسرار خود بداند.