ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
«ایران» هجمه های اخیر به دولت را بررسی می کند
موج سواری روی گرفتاری های مردم
گروه سیاسی/ اگر چه تا انتخابات ریاست جمهوری حدود یک سال دیگر باقی مانده است، اما کوبیدن بر طبل وعدهها از هم اکنون شروع شده است. وعدههایی که یک وجه آن خرده گرفتن و انتقاد از دولت مستقر است و وجه دیگرش رسانه ای کردن شعارهایی که معلوم نیست کی، چگونه و با کدام ظرفیتها و امکانات قرار است عملیاتی شود. شکل برجسته این مهم را میتوان در مجلس تازه کار دید. هر نمایندهای به فراخور تریبونی که در اختیار دارد، با چشم بستن به واقعیات موجود و تنگناهای کشور، هم دولت را آماج انتقادات و متهم به ناکارآمدی میکند و هم همزمان دنیای رؤیایی را برای مخاطبان تصویر میکند؛ از حل مشکل بیکاری گرفته تا رفع گرفتاریهای بازنشستگان و کارمندان و فرهنگیان تا تغییر قانون بودجهنویسی و ساماندهی به فضای مجازی و تنظیم بازار و... اغلب این نمایندگان و رسانههای همسوی آنها که در تیره و تار نشان دادن وضعیت کشور و شکستن اصطلاحاً همه کاسه کوزهها بر سر دولت از همدیگر سبقت میگیرند، کمترین انصاف را هم به خرج نمیدهند که بگویند دولت در چه شرایطی کشور را مدیریت میکند و در همین شرایط آیا هیچ اتفاق مبارک و مثبتی در قوه مجریه رخ نداده است؟ و اگر این ادعاهای ضددولتی قرین واقعیت است، جمهوری اسلامی ایران با این همه فشار خارجی و بلاهای طبیعی هزینهتراشی مثل سیل و زلزله و اخیراً شیوع کرونا، چگونه سر پا مانده است؟ دمیدن بر تنور وعدهها و شعارهای غیر واقعی ناظر بر این مهم هم هست که مدعیان به سراغ ریشهها و عوامل اصلی گرفتاریها و مشکلات نمیروند چون خود نیز راه حلی برای آن ندارند یا حداقل راهکاری برای رفع آنها تاکنون مطرح نکردهاند. مشخصاً اینکه به هر حال در برابر رفع تحریمهای خارجی چه برنامهای دارند؟
برای نمونه روزنامه کیهان 25 خردادماه درگزارش تیتر یک خود ادعای «عقبگرد دولت» را برجسته کرده و بدون توجه به ریشه اصلی مشکلات نوشته است: «اما رهاورد دولت روحانی در این ۷ سال گذشته چه بوده است؟ بررسی برخی اقدامات دولت تدبیر و امید نشان میدهد که نه تنها رونق اقتصادی ایجاد نشد، بلکه در برخی موارد مانند کوپنی شدن کالاهای اساسی، مسکن مهر، سهمیهبندی بنزین و کارت سوخت و... به عقب برگشتیم.» کیهان البته گزارشها و آمارهای موجود درباره وضعیت اقتصادی کشور قبل از خروج ترامپ از برجام را هم زیر سؤال برده و مدعی شده: «نکته قابل تأمل آن است که به دلیل سیاستهای اقتصادی غلط دولت روحانی، شروع مشکلات کشور از همان ابتدا آغاز شده بود و به اذعان کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی کشور، رکود و سکون اقتصادی در سالهای اولیه دولت، آتش زیر خاکستری بود که بعداً شعلههایش زبانه کشید.»
روزنامه وطن امروز دیگر ارگان مخالفان دولت هم یک روز قبلتر از کیهان همین سوژه را در صفحه اول خود برجسته کرده و مدعی بازگشت به عقب دولت روحانی شده بود. نویسنده با ردیف کردن برخی مشکلات موجود همچون کیهان بدون اشاره به تفاوت محسوس وضعیت کشور قبل و بعد از خروج امریکا از برجام مدعی شده: «پیوند زدن تمام امور اقتصادی و مدیریتی کشور به نتایج اقدامات دولتهای غربی کشور را با رکود بیسابقهای مواجه کرد که هرگونه اظهار نظر طرفهای خارجی قادر به ایجاد تلاطم در آن بود.»
یا یکی از نمایندگان مجلس در نطق خود مدعی شده بود: «آنچه شرایط را خطرناکتر میکند، الگوی مدیریتی دستگاه اجرایی کشور است که علاوه بر ناکارآمدی و آشفتگی مدیریتی و تمرکز بر نگاه به بیرون، به بسیاری از اصول و مؤلفههای الگوی مدیریت جهادی نیز باور ندارد. در چنین شرایطی است که مجلس یازدهم میتواند با رویکردی منطقی و انقلابی نسبت به دولت و با استفاده از ظرفیتهای تقنینی و بخصوص نظارتی خود، در چارچوب پیام رهبر انقلاب، دولت را به سمت مطلوب هدایت کند.»
با وجود این انتقادات بدون آنکه راهکاری برای حل آنها ارائه شود، شاهد اظهارات و وعده های شعارگونه ای در این ارتباط هستیم که می خواهند همه مشکلات را یک شبه برطرف کنند. یک نماینده تهران هم 18 خرداد در توئیتی نوشت: «در پی درخواستهای مکرر مردم، طرحهای زیر را همراه با همکارانم امضا کردیم و تحویل هیأت رئیسه شد: رتبهبندی معلمان، قانون خدمات کشوری، قانون حمایت از جانبازان، تعیین تکلیف نیروهای شرکتی دستگاههای اجرایی. خبر خوش تأیید آنها هم در راه است.»
یکی از نمایندگان تبریز هم 9 خرداد در گفتوگو با میزان، از پیشنویس طرحی درباره بهبود شرایط مسکن در کشور خبر داد و گفت: این طرح با عنوان «طرح ملی مسکن انقلاب» بوده و چهار فاز دارد و در ۱۰ سال آینده اعمال خواهد شد.
رئیس جمهوری روز سهشنبه در جلسه برنامهریزی و تلاش ملی برای تحقق شعار جهش تولید با تأکید بر ضرورت بیان واقعیتها گفت: «دشمنان میخواستند ما را بشکنند و فکر کردند در سال 97 که تحریم همهجانبه و شدیدی را علیه ایران وضع میکنند، ما مثلاً دو یا سه یا چهار ماه صبر و تحمل میکنیم و بعد میشکنیم و ناچار میشویم برویم التماس کنیم و شما میبینید این ملت با این عظمت ایستادگی و مقابله کرد.»
رئیس جمهوری دیروز هم در جلسه هیأت دولت با تأکید بر ضرورت ریشهیابی مشکلات فعلی گفت: «این مشکلاتی که امروز داریم به صورت پیچیده مشاهده میکنیم، عمدتاً یا مربوط میشود به ویروس کرونا در این چند ماه که از ماه اسفند و این سه چهار ماه گرفتار آن بودیم و ممکن است ماهها هم باز گرفتار آن باشیم و همچنین مربوط میشود به تحریم ظالمانه امریکا که از اواخر 96 و به طور رسمی از ابتدای سال 97 برقرار شد و ما سه سال است در برابر این تحریم شدید مقاومت میکنیم.»
تلاشها در جهت زمینگیر کردن دولت و نظام از سوی بدخواهان گزاره قابل انکاری نیست. اما اینکه در طول دو سال گذشته این تلاشها به نتیجه رضایتبخش آنها منجر نشده آیا غیر از آن است که محصول مدیریت همین دولت مستقر است؟ مضاف بر این اما پرسشی که هر تحلیلگر، ناظر و کنشگر سیاسی باید در ذهن خود مرور کند اینکه آیا دولت دوازدهم به لحاظ ترکیب، رویکردها و سیاستها تغییر بسیار محسوسی نسبت به دولت یازدهم داشته است؟ آنجا که سایه سنگین تحریمها ذیل توافق برجام برداشته شد یا کمتر شد، مگر تورم 40 درصدی سال 92 را مهار و تک رقمی کرد؟
روحانی در پاسخ به کسانی که مشکلات کشور را بهانهای برای زیر سؤال بردن عملکرد دولت در مجموع سالهای فعالیتش قرار دادهاند، گفته است: «کشوری که با این دو مشکل بزرگ و طاقتفرسا (تحریم و کرونا) روبهرو هست، مشکلاتی هم خواهد داشت که این مشکلات را هم باید همه بخوبی تحلیل کنیم که این مشکلات از کجاست و آن را به کمک هم حل و فصل کنیم و به هر حال اگر دولت جدید بودیم خیلی حرفها میشد زد اما ما همان دولتی هستیم که در سال 95 بالاترین رشد اقتصادی جهانی را داشتیم و در جهان رشد اقتصادی ما اول بود، همان دولتی هستیم که در سال 95، در سال 94 و در سال 96 تورم ما تک رقمی بود و همان دولتی هستیم که تراز صادرات و واردات ما در چند سال مثبت بود و صادرات غیرنفتی ما بیش از واردات ما بود و این فشار که بر ما وارد شد، فشار عادی نیست و فشاری بود که دولت را بشکنند و ملت را به زانو دربیاورند.»
علی ربیعی، سخنگوی دولت نیز در نشست خبری 26 خرداد گفت: «سال ۹۲ که دولت یازدهم شکل گرفت، قدرت خرید مردم و اقتصاد کوچک شده بود، میزان تورم مشخص بود؛ رشد منفی که داشتیم، بیش از ۶۰ درصد کسری رشد داشتیم، بی ثباتی اقتصادی و کاهش قدرت خرید حاکم بود، این در حالی است که حدود ۸۰۰ میلیارد دلار صادرات نفتی هیچ وقت در دوره ما رقم نخورد. ما با این شرایط آمدیم.» او خطاب به منتقدان دولت و کسانی که همه دستاوردهای 7 سال گذشته نه فقط دولت، که کشور را زیر سؤال میبرند، پرسید: «در این ۵۶ ماه این نبود که تورم تک رقمی شد، آیا این نبود که رشد ۱۲ درصد را در صنعت تجربه کردیم؟ آیا بازار ارز با ثبات نشد؟ آیا اقتصاد ما قابل پیشبینی نبود؟ آیا ورود شرکتهای سرمایهگذاری به ایران آغاز نشد؟ متوسط اشتغال ما در طول این سالها بالای ۴۵۰ هزار بود، شما که هفت سال را میگویید این چند سالش را هم بگویید.»
به این فهرست میتوان موارد مختلف دیگری را هم اضافه کرد که نه تنها در دولت یازدهم که در همین دولت دوازدهم هم رخ داده است. آنچنان که روحانی هم روز سه شنبه توضیح داد: «برخی اقدامات و خدمات دولت از جمله 2 برابر شدن تختهای بیمارستانی جدید و نوسازی شده و افزایش قابل توجه خدمات ویژه پزشکی، گسترش قابل توجه زیرساختهای ارتباطی و اینترنت پرسرعت، افزایش 100 برابری شرکتهای دانشبنیان، توسعه قابل توجه خطوط ریلی، افزایش بیش از 2 برابری گازرسانی به روستاها و افزایش 10 برابری جمعیت روستایی برخوردار از آب سالم پایدار، مصادیق خدماتی هستند که برای مردم ملموس و به سهولت قابل درک و دیدن است.» این مسیر البته با وجود همه تنگناهای اقتصادی ادامه دارد که مصداق بارز آن افتتاح پروژههای بزرگ در هر پنجشنبه از سوی رئیس جمهوری است. پس دولت دوازدهم ادامه همان دولت یازدهم با آن شاخصهها و آمار قابل دفاع است و اگر حالا وضعیت تغییر کرده، نباید از متغیرهای بیرونی و خارج از اراده دولت چشم پوشید.
اینها البته آن گونه که رئیس جمهوری و سخنگوی دولت هم تأکید دارند، به معنای آن نیست که مردم خوشحال هستند یا مشکلی ندارند. اما نکته مهم آن است که مدعیان و منتقدان دولت اگر دغدغه حل مشکلات را دارند، آدرس غلط ندهند، دولت را متهم به کم کاری نکنند، ریشهها و موانع را بشناسند و با دادن شعارهای غیر عملیاتی بر مطالبات غیر کارشناسی ندمند که نتیجه آن سرخوردگی و ناامیدی بیشتر مردم خواهد بود.
با همه گرفتاریها دولت اکنون وسط میدان است و معطوف به رفع برخی موارد محسوستر مثل وضعیت مسکن، تزریق ثبات در بازار و مهار و کنترل تورم برنامهریزی میکند. رئیس جمهوری روز گذشته در جلسه هیأت دولت تصریح کرد: «دولت دست روی دست نگذاشته و با جدیت مشغول فعالیت است و تا پایان سال علیرغم همه گرفتاریها، طرحها و پروژههای مهمی افتتاح و به بهرهبرداری خواهد رسید همچنان که در ماههای اخیر نیز طرحهای مهمی در حوزههای مختلف افتتاح شده است.»
با همه اینها از آنجا که بخش عمدهای از هجمههای داخلی علیه دولت و بدنبال آن نهضت وعده دادنهای شعاری معظوف به رقابتهای انتخاباتی است، پیشبینی میشود این وضعیت همچنان تداوم خواهد یافت. در حقیقت دغدغه حل مشکلات مردم از سوی برخی تبدیل به ابزاری برای موج سواری روی گرفتاریهای مردم شده است. اما آنچه در این میان به نظر میرسد از سوی عقلا و ریش سفیدان و استخوان خرد کردهها مورد انذار قرار گیرد اینکه تضمینی بر موفقیت آمیز بودن روشهای آزموده شده در دورههای قبل از سوی هر جناح و جریان سیاسی نیست. چشم بستن بر اقدامات دولت در بدترین شرایط تحمیلی به کشور و گسترده تر کردن سفره سیاه نماییها و موج سواری بر روی مشکلات مردم چه بسا در نهایت منجر به وضعیتی شود که بانیان و طراحان نهضت تخریب و وعده هم از آن خرسند نباشند. اعتراضات دی ماه 96 که با تحریک و برنامه ریزیهای طیفهایی از مخالفان دولت در مشهد آغاز شد اما در نهایت جهت گیری آن به سمت و سوهای دیگری رفت، شاید نمونه مشخصی باشد برای این هشدار که اگر مخالفان راه حلی برای حل مشکلات ندارند، با روح و روان مردم بازی نکنند و روی خواستههای آنها موج سواری جناحی و انتخاباتی نکنند.
روحانی: این همان دولت است
ادامه از صفحه اول
که این مشکلات از کجاست و آن را به کمک هم حل و فصل کنیم و به هر حال اگر دولت جدید بودیم خیلی حرفها میشد زد اما ما همان دولتی هستیم که در سال 95 بالاترین رشد اقتصادی جهانی را داشتیم و در جهان رشد اقتصادی ما اول بود، همان دولتی هستیم که در سال 95 در سال 94 در سال 96 تورم ما تک رقمی بود و همان دولتی هستیم که تراز صادرات و واردات ما در چند سال مثبت بود و صادرات غیرنفتی ما بیش از واردات ما بود و این فشار که بر ما وارد شد، فشار عادی نیست و فشاری بود که دولت را بشکنند و ملت را به زانو دربیاورند.»
رئیس جمهوری با بیان اینکه «کار بزرگ را ملت ما کرده است که همه جا ایستادگی و مقاومت کرده، کار بزرگ را رهبری ما انجام داده که همه جا هدایت کرده»، افزود: دولت هم به سهم خودش کار کرده و خدمت مردم شریف ایران عرض میکنم که در این شش ماهه اخیر من روز استراحتی در میان مسئولین عالیرتبه اجرایی کشور ندیدم، همه دارند شبانهروز تلاش و فعالیت میکنند، تعطیلی و جمعه و شنبه نمیشناسند، همه روز برایشان روز کار و ساعت کار است.
او در عین حال تأکید کرد: خدمت مردم شریف عرض میکنم که تا دقیقه آخر و تا ثانیه آخر با همان روحیه ساعت اول کارمان، همه دولت پای کار خواهیم بود، تلاش و فداکاری خواهیم کرد و این افتخار ماست، افتخار ماست که برای این ملت بزرگ کار کنیم، افتخار ماست برای این ملت بزرگ نوکری کنیم، افتخار ماست که طرحی را به ثمر برسانیم و گرهای را باز کنیم.
میتوانیم از مشکلات عبور کنیم
رئیس جمهوری سپس به مشکلات فراروی جامعه اشاره کرد و گفت: «میدانم که در این ایام مردم با مشکلاتی روبهرو هستند، قیمت کالا در نوسان است، مردم را آزرده میکند، مردم ما را در فشار قرار میدهد. یک روز لوازم خانگی، یک روز خودرو، یک روز قیمت ارز، هر روز میبینیم یک مسألهای مردم ما را آزار میدهد. ما از این مشکلات گرچه مشکلات سختی است ولی قدرت عبور داریم و میتوانیم عبور کنیم.»
روحانی در این باره به مردم قول بهبود شرایط داد و افزود: «میخواهم به مردم قول بدهم و بگویم نسبت به شرایطی که در اسفند و فروردین داشتیم که شرایط بسیار سختی بود، صادرات ما قطع شده بود، واردات ما دچار مشکل شده بود، مرزهای ما بسته شده بود، همه در نگرانی این ویروس بودند، این شرایط در اردیبهشت و مخصوصاً در خرداد خیلی بهتر شده است. یعنی امروز شرایطی که برای صادرات، واردات و درآمد ارزی داریم با دو ماه پیش - اسفند و فروردین - قابل مقایسه نیست و فشاری که مردم امروز میبینند عمدتاً مربوط به آن دو ماه اول است و این گشایشهایی که به تدریج دارد ایجاد میشود آن مشکل را سریع نتوانسته حل کند آن مشکل آثارش در جامعه پدیدار شده حالا با این گشایشهایی که ایجاد شده، آن مشکل را باید حل کنیم.»
رئیس جمهوری با اشاره به افزایش نسبی صادرات نفتی و غیرنفتی در ماه خرداد و بهبود تدریجی شرایط گفت: «مطمئن هستم بانک مرکزی قادر است مشکل ارز را مهار و کنترل کند. این بحثها یک مقدار واقعیت آن آثار دو سه ماه پیش است. یک مقدار هم تبلیغات روانی دشمن است که دست به دست هم داده و البته باید صادرکنندگان ما دو کار عمده انجام دهند یکی اینکه صادرات را بالا ببرند، دولت هم آماده کمک است و موانع را برمیدارد و شاهدم که در این زمینه دولت صادرکنندگان را یاری میکند.»
هشدار ارزی به بعضی صادرکنندگان
رئیس جمهوری در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر اینکه ارز حاصل از صادرات کالاها حاصل دسترنج مهندسان و کارگران ایران و انرژی یارانهای است، بر تلاش شبانه روزی بخشهای سیاسی و اقتصادی دولت برای گشایش بیشتر در امکان صادرات کالاها تأکید کرد و صادرکنندگان کالاهای غیرنفتی را در خط مقدم مجاهده دانست و گفت: «در عین حال صادرکنندگان هم باید بدانند ارز مال دولت است و اگر مقررات کشور این است کسی که صادر کرده باید ارز را برگرداند، موظف است طبق مقررات کشور ارز را برگرداند. البته اگر کسی بخواهد تخلف کند و ارز را برنگرداند و سوءاستفاده کند، هم بانک مرکزی وارد عمل میشود و اسامی آنها را اعلام میکند، هم قوه قضائیه وارد عمل خواهد شد. نمیگذاریم در شرایطی که مردم در فشار هستند یک عده خاصی بخواهند از مسأله صادرات غیرنفتی که البته کار بزرگی دارند انجام میدهند، سوءاستفاده کنند.»
روحانی در این سخنان با بیان اینکه در تأمین کالاهای اساسی مشکل وجود ندارد بر عزم دولت برای کنترل قیمت کالاهای اساسی و مسکن تأکید کرد. او با اشاره به نگرانی این روزهای مردم درباره قیمت مسکن و اجاره بها گفت: دولت در این زمینه نمیتواند بیتفاوت باشد، باید اقداماتی را انجام دهد. جلساتی در این زمینه تشکیل شده و آنچه به عنوان پیشنهاد در حال تهیه است، در همین روزها تکمیل خواهد شد. روحانی در این باره افزود: در زمینه اجارهبها به مردم کمک خواهد شد و در زمینه مسکن راه حل اساسی این است که همه برای تولید مسکن مشارکت کنیم؛ تمام وزارتخانهها، تمام دستگاهها، تمام شرکتها، نیروهای مسلح، هر که زمین در اختیار دارد این زمین را باید در اختیار وزارت مسکن قرار دهد. اگر نیاز آنی و فوری ندارد، زمین را واگذار کند و اگر در آینده نیاز داشت، آن را بعد برایش تأمین میکنیم.
رئیس جمهوری با اشاره به اقدام وزارت راه و شهرسازی در تکمیل یک میلیون و 300 هزار واحد نیمه کاره و تأمین امکانات نظیر آب، برق، گاز، جاده و... برای آن واحدها بر تسریع احداث واحدهای مسکونی جدید در تهران و شهرستانها تأکید کرد و افزود: مردم شاهد باشند که دولت زمین را مجانی یا با قیمت کم در اختیار کسانی قرار میدهد که بخواهند مسکن بسازند و ارزان قیمت در اختیار مردم قرار بدهند. البته بانکها هم در این زمینه مسئولیت سنگینی دارند. آنها هم باید وارد عمل شوند برای اینکه بتوانیم از مشکل مسکن هم عبور کنیم.
رئیس جمهوری در ادامه با بیان اینکه «دولت امکانات و سرمایههای فراوانی در بخش زمین، سهام بنگاههای اقتصادی دولتی و معادن دارد که اگر آنها را فعال نماید شرایط کشور تغییر خواهد کرد»، ادامه داد: «دولت دست روی دست نگذاشته و با جدیت مشغول فعالیت است و تا پایان سال علیرغم همه گرفتاریها، طرحها و پروژههای مهمی افتتاح و به بهرهبرداری خواهد رسید همچنان که در ماههای اخیر نیز طرحهای مهمی در حوزههای مختلف افتتاح شده است.»
ایران آماده ادامه همکاری با آژانس
رئیس جمهوری کشورمان در بخش دیگری از سخنان خود آمادگی ایران را برای همکاری تنگاتنگ و ادامه پذیرش نظارتهای قانونی آژانس بینالمللی اعلام کرد و در عین حال ابراز امیدواری کرد این نهاد مسئول بینالمللی تسلیم فشارهای آلودهکننده رژیم صهیونیستی و امریکا نشود و استقلال خود را در انجام وظیفه قانونی خود حفظ کند.
روحانی همچنین در پاسخ به ادعا و تبلیغات امریکاییها مبنی بر آمادگی برای مذاکره با ایران و این ادعای ترامپ که ایران منتظر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری امریکا است،گفت: «ما نه قبل انتخابات و نه بعد انتخابات معطل هیچ چیز نیستیم.»
رئیس جمهوری کشورمان در این باره تصریح کرد: امریکاییها به جای تعارفات بی اساس برای مذاکره، هر موقع از مسیر اشتباه بازگردند، همان لحظه ما هم آمادهایم و ملت ایران همواره در چارچوب عدالت، انصاف، قانون و مقررات بینالمللی عمل کرده و باز هم چنین خواهد کرد.
دیگه چه خبر؟
امریکا: ایران به دنبال سلاح هستهای نیست
خبر اول اینکه، وزارت امور خارجه امریکا در گزارشی درباره پایبندی به معاهدههای کنترل تسلیحاتی، عدم اشاعه تسلیحات هستهای و خلع سلاح، ضمن مطرح کردن ادعاهایی، اذعان کرد که ایران در حال حاضر در فعالیتی مرتبط با تولید تسلیحات هستهای مشارکت ندارد. به گزارش ایسنا، وزارت امور خارجه امریکا در بخش دیگری از این گزارش همچنان درباره پیشرفتهای ایران در برنامه هستهایاش ابراز نگرانی کرد و نوشت: امریکا همچنین نگرانیهایی دارد که گامهایی که ایران در راستای گسترش برنامه غنیسازی اورانیوم برداشته در حال افزودن بر دانش آن بوده است. تجربهای که ایران از ظرفیتش برای ساختن سانتریفیوژهای پیشرفته کسب میکند، نشانگر دانشی برگشتناپذیر است که در نهایت میتواند در صورتی که تصمیمی برای دستیابی به سلاح هستهای وجود داشته باشد، به کوتاه کردن بازه برای ایران کمک کند.
تکذیب تأیید
حکم اعدام بازداشت شدگان آبان ماه
خبر دیگر اینکه، یک منبع آگاه در دیوان عالی کشور خبر تأیید حکم اعدام سه فرد بازداشت شده در جریان اعتراضات آبان ماه سال 98 را تکذیب کرد و گفت: حکمی درباره این بازداشت شدگان تأیید نشده است. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، این تکذیب پس از آن بود که صبح دیروز خبری درباره تأیید احکام اعدام امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی و محمد رجبی، سه نفر از شهروندان بازداشت شده در جریان اعتراضات آبان ماه در دیوان عالی کشور منتشر شده بود.
توصیه هشدارآمیز گاردین به اروپاییها
درباره ایران
دست آخر اینکه، گاردین گزارش داد، فرانسه، انگلستان و آلمان مانند ایران منتظر نتایج انتخابات ریاست جمهوری نوامبر امریکا هستند تا بتوانند پس از آن دیپلماسی فعال میان ایران و امریکا را به کار بیندازند. به گزارش ایلنا، اروپا بر این باور است که اگر در ماههای آتی پیشنهادهای جذاب اقتصادی و دیپلماتیک روی میز تهران نگذارد، میانهروها و برجام هر دو در خطر خواهند بود. دیپلماتهای اروپایی کمکم به این نتیجه میرسند که روند سیاست داخلی ایران به آرامی فرو خواهد پاشید و تندروها دست بالا را خواهند داشت مگر اینکه غرب بزودی برخی ابتکارات سیاسی تازه را در قبال ایران روی میز بگذارد.
چرخه معیوب شعار
علی قنبری
استاد دانشگاه و نماینده ادوار
منافع ملی ما خصوصاً در طول دو دهه اخیر بیشترین ضربه را از محل چرخه معیوب شعارهای عموماً سیاسی خورده است. به عبارتی میتوان گفت که الزامات ضروری مدیریت صحیح کشور جهت بهبود شرایط عمومی همواره در میان فشارهای فزاینده این شعارهای سیاسی خرد شده و از یاد رفتهاند. در دنیای سیاست در هر نظام حقوقی، شعارها و وعدههای سیاسی یکی از بخشهای جداناپذیر فعالیتهای جریانها و احزاب مختلف هستند. نکته ظریف اما اینجاست که آن ساختارها و حتی واقعبینی حاکم بر خود این احزاب و جریانهای سیاسی اجازه نمیدهند که شعارهای یاد شده و فعالیتهای تبلیغی تبدیل به همه چیز آنها شوند و همواره مرز بین شعار و اقدامات عملیاتی در مقام اداره کشور کم و بیش حفظ میگردد.
این وضعیت اما در کشور ما به شکل مشهودی تفاوت دارد و در موارد بسیاری گروههای سیاسی در قیاس با واقعبینی لازم برای اداره کشور، وزن بسیار بیشتر و سنگینتری را برای شعارها و اقدامات و عملیاتهای تبلیغی خود قائل شدهاند. همین مسأله نیز اکنون باعث شده تا شکاف و فاصله بین شعارها و عمل گسترده شود. این پدیدهای است که به نظر میرسد در مجلس یازدهم هم با شدتی حتی بیشتر از قبل در حال تکرار است. هر چند هنوز زمانی بسیار اندک از عمر این مجلس گذشته ولی در همین زمان کوتاه هم میشود مواردی دال بر صحت این ارزیابی را مورد اشاره قرار داد. برای نمونه طرح موضوع خروج از برجام، خروج از معاهده ان پی تی و حتی توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی است. جدای از اینکه تصمیم در این موارد تا چه اندازه در اختیار پارلمان میباشد، مسأله مهمتر این است که در شرایط فشارهای فزاینده خارجی آیا نمایندگان متقاضی این اقدامات کوچکترین محاسبهای از تأثیر عملی شدن پیشنهاد خود دارند؟ در شرایطی که تحریمهای یکجانبه امریکا حتی دریافت پول نفت ایران از کشورهای دوست را هم دچار مشکل جدی کرده، رفتن به سمتی که بهترین بهانهها را برای افزایش فشارهای خارجی به دست حاکمان کاخ سفید میدهد چه سودی برای ایران خواهد داشت؟
همین دست ایرادات را میتوان به شعارها و موضعگیریهای مجلس در روزهای گشته درخصوص مسائل مختلفی از فضای مجازی گرفته تا بحث فرهنگ و اقتصاد و آسیبهای اجتماعی و... وارد دانست. این دست شعارها شاید بتوانند یک پایگاه اجتماعی مشخص در کشور را به سر ذوق بیاورند اما مسأله تامین منافع ملی کشور در این موضوع مسأله اصلی است که محل تردید جدی قرار دارد. هم از این منظر که آیا اساساً اجرایی شدن این شعارها با هر فرضی، آثاری مثبت برای کشور در پی خواهد داشت یا خیر؟ و هم از این جهت که آیا سیاستورزی صرفاً عرصه تکیه بر شعار و شورانگیزی در جامعه است یا عرصه محاسبات منطقی با لحاظ منافع ملی؟
در پایان تذکر این موضوع ضروری به نظر میرسد که جامعه فارغ از شعارها و تبلیغات سیاسی، مطالبات و خواستههای خود و مهمتر از اینها درک و دریافتی از شرایط و راههای حل مشکلات در کشور دارد که به تجربه هر روز بیشتر از قبل از تصویر ساخته شده توسط شعارهای مرسوم سیاسی فاصله میگیرد و بخش مهمی از اتفاقات سالهای اخیر را هم باید در همین چارچوب تحلیل کرد. با این وصف برنامههای شعاری نه فقط بازتابی در عمل برای تأمین منافع عمومی کشور ندارند بلکه اخیراً کارکرد تبلیغاتی خود برای اقناع افکار عمومی را نیز بیش از قبل از دست دادهاند و این یعنی چنگ زدن بر ریسمان شعار، راهی نیست که حتی به نتایجی حداقلی و جناحی منجر شود.
استاد دانشگاه و نماینده ادوار
منافع ملی ما خصوصاً در طول دو دهه اخیر بیشترین ضربه را از محل چرخه معیوب شعارهای عموماً سیاسی خورده است. به عبارتی میتوان گفت که الزامات ضروری مدیریت صحیح کشور جهت بهبود شرایط عمومی همواره در میان فشارهای فزاینده این شعارهای سیاسی خرد شده و از یاد رفتهاند. در دنیای سیاست در هر نظام حقوقی، شعارها و وعدههای سیاسی یکی از بخشهای جداناپذیر فعالیتهای جریانها و احزاب مختلف هستند. نکته ظریف اما اینجاست که آن ساختارها و حتی واقعبینی حاکم بر خود این احزاب و جریانهای سیاسی اجازه نمیدهند که شعارهای یاد شده و فعالیتهای تبلیغی تبدیل به همه چیز آنها شوند و همواره مرز بین شعار و اقدامات عملیاتی در مقام اداره کشور کم و بیش حفظ میگردد.
این وضعیت اما در کشور ما به شکل مشهودی تفاوت دارد و در موارد بسیاری گروههای سیاسی در قیاس با واقعبینی لازم برای اداره کشور، وزن بسیار بیشتر و سنگینتری را برای شعارها و اقدامات و عملیاتهای تبلیغی خود قائل شدهاند. همین مسأله نیز اکنون باعث شده تا شکاف و فاصله بین شعارها و عمل گسترده شود. این پدیدهای است که به نظر میرسد در مجلس یازدهم هم با شدتی حتی بیشتر از قبل در حال تکرار است. هر چند هنوز زمانی بسیار اندک از عمر این مجلس گذشته ولی در همین زمان کوتاه هم میشود مواردی دال بر صحت این ارزیابی را مورد اشاره قرار داد. برای نمونه طرح موضوع خروج از برجام، خروج از معاهده ان پی تی و حتی توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی است. جدای از اینکه تصمیم در این موارد تا چه اندازه در اختیار پارلمان میباشد، مسأله مهمتر این است که در شرایط فشارهای فزاینده خارجی آیا نمایندگان متقاضی این اقدامات کوچکترین محاسبهای از تأثیر عملی شدن پیشنهاد خود دارند؟ در شرایطی که تحریمهای یکجانبه امریکا حتی دریافت پول نفت ایران از کشورهای دوست را هم دچار مشکل جدی کرده، رفتن به سمتی که بهترین بهانهها را برای افزایش فشارهای خارجی به دست حاکمان کاخ سفید میدهد چه سودی برای ایران خواهد داشت؟
همین دست ایرادات را میتوان به شعارها و موضعگیریهای مجلس در روزهای گشته درخصوص مسائل مختلفی از فضای مجازی گرفته تا بحث فرهنگ و اقتصاد و آسیبهای اجتماعی و... وارد دانست. این دست شعارها شاید بتوانند یک پایگاه اجتماعی مشخص در کشور را به سر ذوق بیاورند اما مسأله تامین منافع ملی کشور در این موضوع مسأله اصلی است که محل تردید جدی قرار دارد. هم از این منظر که آیا اساساً اجرایی شدن این شعارها با هر فرضی، آثاری مثبت برای کشور در پی خواهد داشت یا خیر؟ و هم از این جهت که آیا سیاستورزی صرفاً عرصه تکیه بر شعار و شورانگیزی در جامعه است یا عرصه محاسبات منطقی با لحاظ منافع ملی؟
در پایان تذکر این موضوع ضروری به نظر میرسد که جامعه فارغ از شعارها و تبلیغات سیاسی، مطالبات و خواستههای خود و مهمتر از اینها درک و دریافتی از شرایط و راههای حل مشکلات در کشور دارد که به تجربه هر روز بیشتر از قبل از تصویر ساخته شده توسط شعارهای مرسوم سیاسی فاصله میگیرد و بخش مهمی از اتفاقات سالهای اخیر را هم باید در همین چارچوب تحلیل کرد. با این وصف برنامههای شعاری نه فقط بازتابی در عمل برای تأمین منافع عمومی کشور ندارند بلکه اخیراً کارکرد تبلیغاتی خود برای اقناع افکار عمومی را نیز بیش از قبل از دست دادهاند و این یعنی چنگ زدن بر ریسمان شعار، راهی نیست که حتی به نتایجی حداقلی و جناحی منجر شود.
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
موج سواری روی گرفتاری های مردم
-
روحانی: این همان دولت است
-
دیگه چه خبر؟
-
چرخه معیوب شعار
اخبارایران آنلاین