اشپیگل (آلمان):
شیوع گسترده ویروس کووید 19 در سراسر جهان باعث بحرانی جدی برای جهان شده است. با این حال این ویروس فرصتی برای ما است و ما را وادار کرده تا به این نتیجه برسیم که برای رسیدن به جهانی بهتر یا حالا باید عمل کرد یا هیچ وقت.

نیویورکر (امریکا):
در غائله همه‌گیری کرونا برخی مشاغل خدماتی بودند که کارکنان آنها مجبور بودند در این شرایط سخت به‌کار خود ادامه دهند، مشاغلی همچون پرستاران، رانندگان مترو، فروشندگان مواد غذایی اولیه. همه آنها بعد از شیفت کاری دچار غم و اندوه بودند.

اسپکتیتور (بریتانیا):
شیوع ویروس کرونا تبدیل به جدیدترین میدان منازعه بین دونالد ترامپ و شی جین پینگ شده است. اما هر دو آنها باید بدانند که اگربه این نبرد ادامه دهند، ممکن است هر دو آسیب‌های زیادی ببینند و هیچ کس در نبرد آنها برنده نشود.

ندا آکیش / هرچه بحران کووید 19 در جهان جدی‌تر می‌شود، بحث و گفت‌و‌گوها درباره نقش چین در این همه‌گیری هم افزایش می‌یابد. بر اساس آنچه همه می‌دانند برخی مقامات چینی در اواخر دسامبر و اوایل ژانویه با تلاش برای مخفی کردن همه‌گیری ویروس کرونا در ووهان یک اشتباه بزرگ مرتکب شدند اما در رویارویی با این همه‌گیری عملکرد قابل قبول و موفقی داشتند. معلوم نیست چرا برخی کشورها به‌جای آنکه بر عملکرد مطلوب چین و راه‌حل‌های رهایی از بحران کووید 19 تمرکز کنند مدام بر مخفی‌کاری چین تأکید می‌کنند و این تصور را دارند که محکوم کردن چین به نفع‌شان است.
«جیم اونیل»، از کارشناسان ارشد اندیشکده چتم هاوس در همین ارتباط نوشته است، به‌نظر می‌رسد برای بسیاری از دولت‌ها مقصر نشان دادن چین در همه‌گیری ویروس کرونا یک ترفند است که ناکارآمدی‌های خودشان در رویارویی با این ویروس را بپوشانند اما در این برهه زمانی که اولویت اصلی جهان باید سازماندهی یک پاسخ هماهنگ و همه جانبه به این بحران دوگانه سلامت و اقتصاد باشد، خود را درگیر بازی «مقصر کیست» کردن نه تنها کمکی نمی‌کند بلکه خطرناک است. اما دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا آنقدر خود را درگیر این بازی کرده است که با دستاویز قرار دادن این بهانه که چرا سازمان جهانی بهداشت دولت چین را مسئول همه‌گیری ویروس کرونا معرفی نمی‌کند، تهدید کرد، بودجه سازمان جهانی بهداشت را قطع خواهد کرد.
بنابراین به‌جای آنکه با استانداردهای دوگانه چین را زیر سؤال ببریم بهتر است روی این موضوع تمرکز کنیم که چین چه چیزهایی می‌تواند به ما بیاموزد. به‌طور ویژه ما باید روی تکنولوژی‌ها و تکنیک‌های تشخیصی‌ای که چین در همه‌گیری ویروس کرونا به‌کار برد و آمار مرگ و میرهای خود را در مقایسه با دیگر کشورها پایین نگه داشت تمرکز کنیم. ما همچنین باید از چین یاد بگیریم که چگونه می‌شود ظرف چند هفته و در شرایطی که شیوع ویروس همچنان شدید است کسب و کارها و اقتصادها از سر گرفته شود. به‌خاطر خودمان هم که شده، باید به این موضوع فکر کنیم که چین چه سیاست‌هایی اتخاذ کرد که بتواند دوباره به مسیر رشد اقتصادی سالانه 6 درصدی خود برگردد زیرا اقتصاد چین نقش مهمی در اقتصاد جهان ایفا می‌کند و بهبود اقتصاد چین یعنی بهبود اقتصاد جهان.
پیروزها تاریخ کووید 19 را می‌نویسند
به‌گزارش فارن اَفرز، «یانژونگ هانگ» از مدیران شورای روابط خارجی امریکا، نیز معتقد است، امروز شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین با پایان دادن به قرنطینه شهر ووهان، زادگاه ویروس کرونا، خود را به‌عنوان یک رهبر پیروز و قدرتمند به جهان معرفی کرده است به طوری که رهبران اروپا و ایالات متحده امریکا برای مقابله با ویروس کرونا در کشورهایشان خواستار کمک چین هستند. آنها و بسیاری از ناظران بین‌المللی در ابتدا تصور می‌کردند، همه‌گیری ویروس کرونا در چین باعث تضعیف حزب حاکم چین و شی جین پینگ شود. آنها حتی از این اتفاق با عنوان «لحظه چرنوبیل» چین یاد کرده و پیش‌بینی کرده بودند، یک عصر جدید در اصلاحات سیاسی این کشور رخ دهد یا حتی سرنگونی رژیم حاکم صورت گیرد. اما در دو ماه اخیر اقدامات بسیار سختگیرانه چین ابتدا در شهر ووهان و سپس در سراسر کشور باعث شد بیماری کووید 19 تحت کنترل قرار بگیرد و در 19 مارس برای اولین بار در شهر ووهان هیچ مورد جدیدی از ابتلا به کووید 19 گزارش نشد. در روزهای پایانی ماه مارس هنگامی که بسیاری از کسب و کارها در کشورهای غربی برای بقا می‌جنگیدند، بیش از سه چهارم کسب و کارها در چین فعالیت‌های خود را از سر گرفته بودند و سازمان جهانی بهداشت از چین به‌خاطر «اتخاذ استاندارد جدید برای کنترل همه‌گیری» قدردانی کرد و حتی پیشنهاد کرد دیگر کشورها از چین در این زمینه الگوبرداری کنند. کشورهای غربی این پیشنهاد سازمان جهانی بهداشت را نپذیرفتند و حتی دموکراسی‌های غربی در اعلام قرنطینه و تعطیل کردن کسب و کارها بسیار کند و بی‌میل عمل کردند و حالا جهان شاهد بالا رفتن آمار مرگ و میرها در اروپا و ایالات متحده امریکا است. به گفته جان آلن از اندیشکده بروکینگز، تاریخ بحران کووید 19 توسط پیروزها نوشته می‌شود و دست کم در حال حاضر پیروز این بحران شی جین پینگ است. در یک چرخش قابل توجه مربوط به رویدادهای بحران کووید 19 شی نه تنها دچار سردرگمی نشد بلکه خود را یک رهبر پیروز در داخل و خارج از مرزهای کشورش نشان داد. او توانست یک تهدید را به فرصت تبدیل کند و حالا می‌خواهد با قدرت نرم کشورش «دیپلماسی ماسک» در جهان راه بیندازد. رهبر چین تاکنون برای 82 کشور کیت‌های تست کرونا و تجهیزات حفاظت شخصی مانند ماسک و دستکش ارسال کرده است و تا تاریخ 10 مارس هم 25 استان چین بسته 7 تریلیون دلاری برای احیای اقتصادهایشان دریافت کردند. این بسته کمک مالی همچنین در راستای حمایت از طرح یک جاده یک کمربند که 70 کشور اروپایی، آسیایی و آفریقایی درگیر آن خواهند شد، اعطا شده است.
به‌گزارش سی‌ان‌بی‌سی، دو مؤسسه مشهور جهان به‌نام‌های دلوئیت و سیلزفورس هم اخیراً در گزارشی اعلام کردند که حتی اگر بپذیریم که آمار مرگ و میرهای ویروس کرونا در چین فراتر از آمار رسمی اعلام شده از سوی این کشور باشد، هیچ تغییری در این سناریو نمی‌کند که مرکز قدرت جهان در پسا کرونا شرق خواهد بود و «خورشید از شرق طلوع می‌کند.» این دو مؤسسه 4 سناریو را برای کانون قدرت جهان پس از کرونا فهرست کرده بودند که یکی از سناریوها این بود، از آنجا که شرق یعنی چین و برخی کشورهای آسیای شرقی عملکرد مطلوبی در مقابله با ویروس کرونا داشته‌اند و در حال حاضر رهبری هماهنگی جهانی سیستم‌های بهداشت و درمان و دیگر مؤسسات چندملیتی در حوزه سلامت را برعهده دارند، در پساکرونا احتمال آنکه کانون قدرت جهان از غرب به شرق تغییر کند، وجود دارد.
در چنین شرایطی در سطح جهانی و همچنین در سطح کشوری همه باید هر کاری که ممکن است انجام دهیم تا یک واکسن مؤثر تولید کنیم و سلامت انسان‌ها را تأمین کنیم و همزمان گام‌های جمعی مؤثری برای تولید و توزیع ابزارهای تشخیصی و حفاظتی بیماری برداریم تا بحران کووید 19 تحت کنترل درآید. در چنین شرایطی چه برخی رهبران سیاسی بخواهند و چه نخواهند به غیر از سازمان جهانی بهداشت هیچ سازمان بین‌المللی دیگری ظرفیت‌های رویارویی با این همه‌گیری را ندارد و توصیه‌های این سازمان باید همچنان در کانون پاسخ‌های ما باشد. ما حتی باید برای کمک به سازمان جهانی بهداشت و صندوق بین‌المللی پول هر کاری که می‌توانیم انجام دهیم تا این سازمان‌ها نقش خود را بخوبی ایفا کنند.

زهره صفاری / ترس از شیوع کرونا، تدابیر سختگیرانه‌ای را در کشورهای مختلف برقرار کرده که مهم‌ترین آسیب آن به اقتصاد و کسب و کار مردم وارد شده است. در این میان کشورهایی مانند لبنان و ساکنان آفریقا با توجه به وضعیت نابسامان اقتصادی و فقر در شرایط اسفناکی قرار گرفته و خشم آنها را برانگیخته است.
به گزارش شبکه خبری «الجزیره»، تنها یک ماه پس از اعمال قوانین قرنطینه و حکومت نظامی در شهرهای مختلف لبنان، وضعیت اقتصادی مردم به قدری وخیم شده است که در برخی مناطق حتی نان برای خوردن ندارند و گاهی با وجود هشدارهای بهداشتی در میان زباله‌ها به‌دنبال غذا می‌گردند.
تاکنون بیش از 670 نفر در لبنان به کرونا مبتلا شده اند و 21 نفر جان باخته‌اند اما ساکنان شهرها با توجه به شرایط بد اقتصادی و معیشتی که برخی آن را بدتر از دوران جنگ می‌دانند، وخامت وضعیت زیستی مردم را دور از ذهن نمی‌دانند.
دیده بان حقوق بشر(HRW) نیز اوایل این ماه نسبت به‌خطر گرسنگی برای لبنانی‌ها هشدار داده بود.براساس این گزارش از حدود 6میلیون نفر جمعیت این کشور، 1.5 میلیون نفر مهاجران سوری و فلسطینی عنوان شده بودند که عدم رسیدگی سریع به وضعیت آنها بحرانی جدی‌تر از کرونا را پیش روی دولت قرار خواهد داد.
اما به نظر می‌رسد این هشدار چندان جدی گرفته نشد و به همین دلیل مردم گرسنه چند روز قبل در اعتراض به شرایط در سه شهر مختلف به خیابان‌ها ریختند.
غربال نیازمندان توسط احزاب
دولت لبنان در حالی که صندوق بین‌المللی پول از سقوط 12 درصدی اقتصاد لبنان خبر داده، پیش از اینکه قوانین قرنطینه و حکومت نظامی را اعلام کند با توجه به اینکه بسیاری از مردم بیکار شده یا با نصف حقوق سابق(نیمی توسط بانک مصادره می‌شود) زندگی می‌کنند، وعده پرداخت 130 دلار به 187 هزار و 500 خانواده نیازمند را داد؛ مبلغی که دست کم یک تا دو ماه هزینه خانوارها را تأمین می‌کرد اما نه تنها این وعده عملی نشد بلکه از 150 هزار خانواده‌ای که برای دریافت کمک دولتی ثبت‌نام کرده بودند بیش از 100 هزار نفر به‌دلیل عقاید حزبی یا عدم وفاداری به دولت از فهرست خارج شده و پس از بازنگری‌های سختگیرانه احزاب
44 هزار نفر دیگر به این لیست بازگشتند. اما حتی همین تعداد نیز هنوز پولی دریافت نکرده‌اند. در این شرایط شمار فقرا روزانه در لبنان افزوده شده و به گفته وزیر رفاه این کشور این تعداد به 75 درصد جمعیت این کشور نیز خواهد رسید. گرچه فعالان سیاسی و مدنی نیز برای کمک به نیازمندان وارد میدان شده‌اند اما اندوخته آنها هم رو به پایان است و با مشکلاتی روبه‌رو هستند.
بحران غذا در قاره سیاه
همانند لبنان کشورهای آفریقایی در حالی به مبارزه با ویروس کرونا رفته‌اند که بحران غذا نه تنها حال که آینده آنها را نیز تهدید می‌کند. نخستین نشانه‌های این بحران خانه نشینی کشاورزان، راننده‌های کامیون‌ها و کارگران مزارع - به دلیل قرنطینه یا بیماری - و در نتیجه آن توقف چرخه عرضه و تقاضا است. چراکه اگر بیماری به مناطق روستایی آفریقا که تأمین‌کننده 80 درصد مواد غذایی کشور هستند شیوع پیدا کنند، به‌دلیل نبود بهداشت و آب سالم، چرخه غذایی دچار آسیب شدید می‌شود و این سخت‌ترین تبعات ویروس کرونا برای ساکنان فقیر قاره سیاه خواهد بود.
ویروس کرونا تاکنون 22 هزار و 313 نفر را مبتلا کرده که از این تعداد 1124 نفر کشته شده‌اند. این در حالی است که سازمان بهداشت جهانی با توجه به شرایط منطقه‌ای و فقر، پیش‌بینی افزایش آمارها تا 10 میلیون نفر در چند ماه آینده را داشته است.
در این شرایط، دکتر «سدریک هابیارمی»، محقق و دانشمند اهل روآندا و استادیار دانشگاه واشنگتن معتقد است: «با توجه به اهمیت سلامت کشاورزان که جزو قشر کم درآمد و مهم‌ترین مهره چرخه غذایی قاره هستند، دولت‌های آفریقایی باید توجه ویژه‌ای به آنها داشته باشند چراکه بدون شک قادر به تأمین نیاز مردم فقیر نیستند و از این راه می‌توانند تا حدودی بحران را کنترل کنند. در بحران ابولا بیش از 40 درصد کشاورزان کارشان را از دست دادند و بسیاری نیز مجبور به فروش زمین و محصولاتشان برای تأمین نیازهای ضروری‌شان شدند. اما امروز نباید آن اتفاق را تکرار کنیم. نکته‌ای که نباید فراموش کرد در زمان افزایش تقاضا و کمبود منابع، تورم بشدت افزایش پیدا می‌کند و دولت باید این موضوع را تحت کنترل درآورد تا دست کم بتواند در همه‌گیری کرونا مردم را از گرسنگی نجات دهد. رواندا و پس از آن آفریقای جنوبی پیشگام شدند و با ثابت نگه‌داشتن قیمت اقلام ضروری مانند برنج، روغن و شکر و... تا حدودی بازار را به ثبات رساندند. این روش باید در کشورهای دیگر نیز اجرا شود. همچنین کاهش تعرفه واردات نیز می‌تواند بحران غذا در آفریقا را تحت کنترل درآورد. دولت باید با درک شرایط حداقل‌ها رابرای مردم تأمین کند.»

گروه جهان/بنیامین نتانیاهو و بنی گانتز پس از مذاکرات طولانی و در حالی که همه انتظار برپایی انتخابات چهارم در سرزمین‌های اشغالی را داشتند، عصر دیروز برای تشکیل دولت ائتلافی اسرائیل به توافق رسیدند. به گزارش هاآرتص، هرچند رسانه‌ها خبر توافق دو طرف را منتشر کردند، اما تا دیشب هیچ کدام از حزب آبی و سفید و لیکود، بیانیه‌ای منتشر نکردند. تلاش‌های نتانیاهو برای تشکیل دولت صبح دیروز در نشست نافرجام با رهبر آبی و سفیدها به بن‌بست خورده بود.
به‌گزارش تایمز اسرائیل، این نشست یک ساعت و نیمه در حالی بدون نتیجه ماند که بنی گانتز که ریاست کنست را نیز بر عهده دارد، در چند روز اخیر به توافق دوجانبه تأکید داشت اما او این نشست را بدون نتیجه ترک کرد. این در حالی است که اعضای حزب آبی و سفید بر تداوم مذاکرات تأکید دارند. در عین حال برخی رسانه‌های عبری از تلاش‌های گانتز برای متقاعد کردن قانونگذاران برای ممانعت از نخست‌وزیری نتانیاهو خبر داده‌اند. او پیش‌تر نیز تهدید کرده بود که در صورت عدم توافق در جلسه صبح دیروز، موضوع ممانعت از نخست‌وزیری افرادی که دارای جرایم کیفری هستند را به‌صورت قانون درمی‌آورد تا در این شرایط نتانیاهو که به اتهام فساد و رشوه تحت محاکمه است برای همیشه عطای نخست‌وزیری را به لقایش ببخشد. به نوشته رسانه‌های اسرائیلی، بنی گانتز در حالی مقابل نتانیاهو ایستاده که لیبرمن، رهبر حزب اسرائیل خانه ما نیز روز یکشنبه در پیامی فیس بوکی از گانتز خواسته بود تا با ممانعت از ائتلاف، قانون منع نخست‌وزیری نتانیاهو را به نتیجه برساند.
همچنین به نوشته «الجزیره»، در شرایطی که مقامات اسرائیلی به مقابله با قدرت گرفتن نتانیاهو برخاسته‌اند، شامگاه یکشنبه نیز شماری از مخالفان نخست‌وزیر اسرائیل قرنطینه را شکسته و در حالی که ماسک‌هایی روی صورت زده و با فاصله دو متری از یکدیگر ایستاده بودند، با شعار «بگذارید دموکراسی پیروز شود» خواستار محاکمه و برکناری نتانیاهو بودند. با توجه به برگزاری سه انتخابات بی‌نتیجه برای تعیین نخست‌وزیر جدید اسرائیل، درصورتی که پارلمان کمتر از یک ماه دیگر موفق به انتخاب نامزدی با توافق 61 عضو کنست نشود، کار به انتخابات چهارم خواهد کشید.

ادامه از صفحه اول
 بداند که با بی‎احتیاطی و ابتلای هر فرد، تنها خود او نیست که آسیب خواهد دید؛ این خطر حتماً خانواده، دوستان، همکاران، اطرافیان و طیف وسیعی از جامعه را درگیر خواهد کرد. اینجاست که می‎گوییم رفتارهای فردی مرتبط با کنش‎های اجتماعی در دوران شیوع کرونا، اهمیتی صد چندان پیدا کرده است.  به‌عبارت دیگر، انسان‌ها ناگزیر به یک رفتار همبسته و متحد شده‎اند. در سطح جوامع نیز همین اتفاق رخ داده است. جوامع ناچار هستند دانش و تجربیات خود را به اشتراک گذاشته و دست‎یافته‌های خود را با سایرین به اشتراک بگذارند. اینها تنها پدیده‎های کم نظیری نیست که در طول چند ماه گذشته اتفاق افتاده است. رخدادی که به‌نظر نگارنده بسیار جلب توجه می‌کند. کسانی می‎توانند در این شرایط ایجاد جاذبه کنند که بیشتر به محتوا پرداخته و از روش‎های جدیدی برای تأثیرگذاری بیشتر بر اجتماع بهره ببرند.
 از خطبای مذهبی گرفته تا خواننده‎ها و هنرپیشه‎ها؛ رفتارشان را ببینیم و دریابیم که چگونه کرونا تحول بسیار عمیق سیاسی، اجتماعی و فرهنگی از خود برجای گذاشته است. حال باید بتوانیم در بسیاری از ابعاد دیگر هم این نکته را جا بیندازیم که تبعات منفی کرونا تنها جان باختن تعدادی از هموطنان نیست و چاره‌اندیشی‌های لازم با بهره گرفتن از دیدگاه‌های متخصصان و نخبگان در حوزه‌های مختلف باید انجام شود که کرونا نه عامل افتراق و پراکندگی و تشدید شکاف بین مردم و دولت که باعث همبستگی اجتماعی و افزایش سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی شود. مردم در دوره قرنطینه جلوه‌های قابل تأملی از مسئولیت‌پذیری و همبستگی اجتماعی را نشان دادند و حالا تدابیر و تصمیم گیری‌ها هم باید در مسیر تقویت این همبستگی و نهادینه شدن آن باشد.

ادامه از صفحه اول
دراین روزمردانی میانسال وسرد وگرم مبارزه چشیده به نمایندگی از گرایش‌های مختلف در چارچوب نهضت امام خمینی(ره) کنارهم نشستند ومهمترین نهاد پس از پیروزی انقلاب را به منظور حفظ و صیانت از دستاوردهای آن شکل دادند. مهمترین ویژگی این نهاد درهنگام شکل گیری، حضور گفتمان‌های متفاوت اما فعال در راه طی شده انقلاب اسلامی از داخل و خارج کشوربود که به نحوی مترقی و منطبق با نیازهای عصر و زمانه در تعامل با یکدیگر، حفظ وحراست از دستاوردهای انقلاب را هدف غایی خود برشمرده و با تبعیت از ملکات اخلاقی  بدان پایبندی نشان دادند. براین اساس اقطاب متفاوت انقلاب به حکم منطق «وحدت درعمل» و با کوشش  در ترکیب نهاد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به مقابله با دشمنان و هرج ومرج طلبان برخاسته و پایه فعالیت خود را بر مجاهدت در راه صیانت ازانقلاب اسلامی قرار دادند.
بدین نحو و در سایه این ویژگی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در بدو تأسیس، مدنیت مایه گرفته از فرهنگ دینی ایرانیان را مورد حمایت قرار داده و به سائقه  کمال طلبی‌اش، پیوند میان ایرانیت و اسلامیت را تقویت و تحکیم نمود. درخشش این ویژگی، سدی در برابر غرض ورزی گروه ها و افراد قدرت طلب ایجاد و از دستیابی  آنان به اهداف شوم خود ممانعت به عمل آورد. به گونه‌ای که درمقطعی در صدر انقلاب که گروه‌های سیاسی قدرت طلب با سردادن شعارترقی خواهی و تأمین زندگی بهتر برای اقوام ایرانی به جان انقلاب و نظام برخاسته از آن افتاده و با به اهتزاز در آوردن پرچم پایان بخشیدن به «رقیت» و «ذلت»، به نفاق و تعصب و برادرکشی دامن می‌زدند، سپاه پاسداران به یمن درک موقعیت و با برخورداری از سعه صدر و گفتمانی برتر، با ایجاد زمینه‌های باورمندی درمردم مناطق آشوب‌زده، جهت برخورداری همه ایرانیان از منافع  شهروندی یکسان، صفحه درخشانی از خود در تاریخ کشور به یادگار گذارد و با تحریک  دشمنان انقلاب به راه تکفیر و تفسیق مردم عادی کشیده نشد.
 باید اذعان نمود که دفاع از مرز و بوم در برابر تجاوز بیگانگان و حماسه آفرینی در هشت سال دفاع مقدس نیز ازجمله ویژگی‌های برجسته سپاه پاسداران، بلکه سرآمد تمامی افتخارات سپاهیان است. جان برکفان سپاهی در دوران دفاع مقدس فارغ از همه تعلقات دنیوی، رهسپار عرصه‌های رویارویی با دشمنان و مقابله با متجاوزان به مرزهای ملی و معنوی شده و در افتخارات این دوره سهم بزرگی را به خود اختصاص داده‌اند. مردم هرگز فداکاری اعضای سپاه در مقطع جنگ تحمیلی و دوران سازندگی پس از آن را فراموش نکرده و تصویری  متکی به معنویت و عامل در جهت تزکیه و اعتلای نفس از آنان در ذهن دارند.

ادامه از صفحه اول
در چنین دنیایی، یک مصاحبه ساده و یک دقیقه‌ای می‌تواند صدها میلیون کمک روانه یک شخص کند. فارغ از اینکه او نیازمند باشد یا نباشد و در مقایسه با میلیون‌ها نفر دیگر، ذی‌حق یا دارای اولویت محسوب نمی‌شود. توجه نداریم، اصول حاکم بر اقتصادی که پذیرفته‌ایم و با آن امور خود را می‌چرخانیم؛ همین است و بسیار بی‌رحم است. اقتصادی که در اولین فرصت و برای بقای خود کارگرانی را که نیاز ندارد اخراج می‌کند و اگر هم اخراج نکند کل کارخانه و بنگاه تولیدی را باید تعطیل کند.
تصویر به ساده‌ترین صورت آن، شکل‌دهنده ذهنیت ما نسبت به واقعیت شده است.
 تصویر و فیلم که در بهترین حالت اگر جعلی نباشند فقط بخش بسیار کوچکی از واقعیت را بازتاب می‌دهند و بخش گزینش شده آن را برای ما به نمایش در می‌آورند. مسأله این نیست که آیا این تصاویر درست است یا نادرست. مسأله این است که آیا همه حقیقت هست یا خیر؟ آیا می‌توانیم با دیدن یک تصویر درباره آن داوری قطعی کنیم؟ به طور قطع خیر. ما روزانه اخبار و اطلاعات زیادی درباره کشورهای دیگر و نیز درباره جامعه خودمان می‌بینیم و می‌شنویم. اگر قرار باشد هر تصویر یا خبر؛ مستقل از مسائل و تصاویر دیگر ذهن ما را قالب‌ریزی کند، در این صورت ذهنیت ما ناپایدار
خواهد شد.
 این مشکل و بحران در فضای مجازی تشدید شده است و آرامش ذهنی و روانی و تحلیلی را از بشر سلب کرده است. هیچ کس، تأکید می‌شود هیچ کس قدرت مقاومت در برابر این همه تصویر و خبر و جذب صحیح آنها را ندارد.
چاره‌ای نیست، جز اینکه نهاد روزنامه‌نگاری تقویت شود. مردم فقط از طریق این حرفه است که می‌توانند با خبر و تصویر ارتباط سالم و سازنده برقرار کنند، در غیر این صورت در اقیانوس اخبار تصاویر واقعی و جعلی و البته گنگ و گمراه‌کننده غرق خواهیم شد.