اصرار بر بیراهه

احمد مازنی
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس دهم
1. با شناختی که از مقررات حاکم بر صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارم مسئولیت شبکه نمایش خانگی را بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌دانم. در طول 40 سال گذشته این چنین بوده و این نگاه که سازمان صداوسیما مسئولیت این کار را برعهده بگیرد با هیچ قانونی سازگار نیست.
2. برخی از نمایندگان مجلس و آنهایی که می‌خواهند مسئولیت این کار بر عهده سازمان صداوسیما باشد از تولیدات شبکه نمایش خانگی راضی نیستند چون این تولیدات با سلیقه آنها همخوانی ندارد. من معتقدم صرفاً جنبه سلیقه مطرح است اما حتی اگر این سلیقه درست باشد ریش و قیچی دست مجلس است. اگر استنباط این است که تولیدات شبکه نمایش خانگی تولیدات مناسبی نیست و اشکالاتی متوجه آن است می‌توان نظارت کرد، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را به کمیسیون فرهنگی مجلس دعوت کرد و اشکالات کار را اعلام و با برگزاری جلسات مشترک در جهت رفع اشکال کوشید.
این که براساس استنباط خودشان به این نتیجه برسند که احیاناً سازمانی در وظیفه‌اش کوتاهی کرده دلیل نمی‌شود که وظایفش را به سازمان دیگری موکول کنند بلکه نظارت می‌کنند تا سازمان مربوطه به وظیفه نظارتی خود بهتر عمل کند. ضمن این که در این سال‌ها سازمان صداوسیما هم عملکرد خوبی نداشته است. اگر نمایندگان مجلس بخصوص کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم بواقع هدفشان نظارت است لازم است نظارت عمیقی روی فعالیت صداوسیما در بخش تولید سریال‌، بخش سیاسی و مالی داشته باشند. به جای این که اشکالات صداوسیما را برطرف کنند بار نهادی دیگر را بر دوش صداوسیما نگذارند که قوز بالا قوز شود.
3. در این میان برداشت اشتباهی هم از نظرات رهبر معظم انقلاب صورت گرفته است که مبحث صوت و تصویر فراگیر را در مرقومه‌ای به صداوسیما واگذار کرده‌اند. بر سر این موضوع 30-40 جلسه بحث و گفت‌وگوی کارشناسی در مجلس صورت گرفت و در جلساتی با حضور مدیران صدا و سیما، دولتمردان، مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و صاحبنظران خط مشی اداره نظارت صداوسیما بررسی شد. نظارت در جاهایی مربوط به صداوسیماست که بحث پخش برنامه‌های منظم روتین و زمان‌دار مطرح باشد مثل شبکه‌های تلویزیون جمهوری اسلامی . نظارت در جایی از جمله تولیدات شبکه نمایش خانگی که مسأله زمان و محدوده جغرافیایی مطرح نیست در حیطه اختیارات سازمان صداوسیما نیست.
4. خوف این را دارم که در این ماجرا هم مسائل سیاسی حاکم باشد. شبیه همان بحثی که در حوزه پیام‌رسان‌ها و فضای مجازی شکل گرفت و اصرار بر این است که مسیرهای دسترسی مردم به اطلاعات را محدود و کنترل کنند و همه از پنجره‌ای که آنها تعریف می‌کنند به دنیا نگاه کنند. اصرار بر واگذاری مسئولیت شبکه نمایش خانگی به صداوسیما قطعاً در تولیدات این شبکه نمایشی تأثیر خواهد گذاشت و مخاطبی که از سریال‌های ترکیه‌ای و شبکه‌های ماهواره‌ای به شبکه نمایش خانگی گرایش پیدا کرده دوباره به سمت همان رسانه باز خواهد گشت. اگر نگران فرهنگ مردم هستید تصمیمی نگیرید که با فشار مضاعف به تعبیر آقای پرویز پرستویی در فیلم «مارمولک» مردم به جای بهشت، سر از جهنم در بیاورند. فشار مضاعف روی سلیقه مردم و این که از یک پنجره به دنیا نگاه کنند به ضرر همه تمام خواهد شد.
5. این که قبل از تصویب قانون، اختیار نظارت بر شبکه نمایش خانگی از وزارت فرهنگ و ارشاد سلب شود و به اهالی هنر اعلام شود که برای دریافت مجوز به سازمان صداوسیما مراجعه کنند رفتار غیرقانونی است. قبل از وضع قانون وظیفه ذاتی یک وزارتخانه را به نهاد دیگری داده‌اند و حال به‌دنبال اصلاح قانون هستند. من از نمایندگان مجلس درخواست دارم در همین گام اول وظیفه را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگردانند و  به این طرح پیشنهادی رأی ندهند. به آقای روحانی هم عرض می‌کنم که آنچه این روزها بر نظارت شبکه نمایش خانگی اعمال می‌شود به نوعی تعرض در قلمرو مسئولیت دولت است. انتظار این است که موضع روشن و شفافی داشته باشند.