نیو استیتسمن (بریتانیا)
در حالی که تورم در انگلیس به بالاترین حد خود در 40 سال گذشته رسیده، لندن که زمانی به کامیابی‌های اقتصادی خود می بالید، رویاروی رکودی بی سابقه قرارگرفته و در این بین دولت محافظه کار در شرایطی باید به بحران‌های اقتصادی رسیدگی کند که خود درگیر بحران رهبری است و باید هرچه زودتر فردی را جایگزین بوریس جانسون کند.

ویک (امریکا)
 نگاهی به کاندیداهای انتخابات میاندوره‌ای کنگره امریکا نشان می‌دهد، حزب جمهوری‌خواه متوسل به نامزدهایی شده است که هرچند محبوبیت ظاهری دارند اما برای این پست ساخته نشده‌اند. اما همین کاندیداهای نامناسب احتمالاً تنها کسانی خواهند بود که می‌توانند حزب جمهوری‌خواه را در این انتخابات مقابل حزب دموکرات به پیروزی برسانند.


​​​​​​​لو پوئن (فرانسه)
شمارش معکوس در اروپا آغاز شده است. سراسر اروپا درگیر بحران‌های ناشی از جنگ اوکراین، تعطیلی نیروگاه‌ها و خشکسالی است. در این وضعیت کمبود منابع انرژی باعث شده است بسیاری از سیاستمداران به زمستان امسال با نگرانی از به وقوع پیوستن یک واترلوی برقی نگاه کنند. اما باید دید فرانسه چگونه می‌خواهد خود را از یک زمستان سرد نجات دهد.

گروه جهان/ پنج نفر از مقامات ارشد نظامی سه دهه اخیر رژیم صهیونیستی در مصاحبه کمتر دیده‌شده  زنده ای که تمامی این افراد در آن حضور داشته باشند،، شکاف داخلی این رژیم را نگران‌کننده و به‌مراتب دغدغه‌ای بزرگ‌تر از تهدید هسته‌ای ایران دانستند. به گزارش تایمز اسرائیل، ایهود باراک، موشه یعلون، گابی اشکنازی، بنی‌ گانتس و گادی آیزنکوت که در اتفاقی نادر کنار هم در قاب تلویزیون شبکه 12 رژیم صهیونیستی قرار گرفته بودند، پس از پرداختن به دغدغه این رژیم درباره توافق هسته‌ای ایران، مشکل بزرگ این رژیم را در داخل و همچنین عدم توافق احزاب دانستند. موشه یعلون، در حالی که این شکاف داخلی را بزرگ‌ترین دغدغه حال حاضر این رژیم خواند، تأکید کرد: «شاید بتوان گفت در حال حاضر از تهدیدات خارجی چندان نگران نیستیم، اما تهدید داخلی غیرقابل انکار است.» آیزنکوت و باراک نیز با او موافق بودند، اما اشکنازی و بنی گانتس گرچه موافقت صریح خود را اعلام نکردند، اما نظری در خلاف آن نیز نگفتند.
آیزنکوت که به‌تازگی به دنیای سیاست بازگشته و به حزب گانتس پیوسته، تأکید کرد: «ترسناک‌ترین موضوع در نگاه به آینده اسرائیل، نبود انسجام اجتماعی است؛ چرا که به عقیده من مهم‌ترین عنصر برای حفاظت از امنیت ملی همین انسجام اجتماعی و ملی است.»
ایهود باراک نیز گفت: «فکر می‌کنم همه مقامات امنیتی حاضر، رؤسای موساد و شین بث با این عقیده همراه هستند. این یعنی همه کسانی که به نوعی با امنیت اسرائیل در ارتباط هستند این موضوع را درک کرده‌اند. بنابراین در حال حاضر دولت برای آینده اسرائیل با تهدیدی جدی‌تر از ایران، حزب‌الله یا حماس روبه‌رو است. خطر از دست رفتن انسجام داخلی و سوق یافتن به سمت تعصبات از یکسو و به مخاطره افتادن سرنوشت صهیونیسم از سوی دیگر تهدید داخلی پیش روی اسرائیل است.» با اینکه هر 5 میهمان این برنامه تلویزیونی در دوران نخست‌وزیری نتانیاهو، پست‌هایی داشتند اما هیچ‌یک حاضر به انتخاب دوباره او در انتخابات نشدند. نکته جالب‌تر اینکه به رغم این موضعگیری آشکار در قبال بی‌بی، هر 5 نفر آنها از اظهارنظر در این باره طفره رفتند و برای موجه کردن سکوتشان درباره این مسأله، بحث درباره نتانیاهو را فراتر از محور برنامه خواندند. باراک نیز با کنایه‌ای در این باره گفت: «به نظرم در مصاحبه درباره بن گوریون، ما نباید درباره نتانیاهو صحبت کنیم، چرا که موضوع مصاحبه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.»

حسین فاطمی / در حالی که تهاجم غربی علیه کانون قدرت‌های شرقی با قدرت تمام در قالب تحریم‌ها علیه چین و روسیه ادامه دارد، پکن و مسکو با افزایش همکاری‌ها بر آن هستند با همگرایی بیش از پیش، مقابل این تهاجم‌ها قرار گیرند.
به گزارش ریا نووستی، هیأت تجاری روسیه در چین در پیام تلگرامی با انتشار خبر افزایش همکاری‌های دوجانبه بین مسکو و پکن نوشت: «۲۶ آگوست/4 شهریور اولین قطار با ۵۰ کانتینر (حدود یک هزار تن) از شهر ووهان به مسکو حرکت کرد. این اقدام به عنوان بخشی از پروژه جدید قطارهای ویژه صادرات چای به روسیه انجام شد. قرار است حرکت این قطارها از ووهان به روسیه به طور منظم صورت بگیرد.»
این اقدام چین و روسیه مبین آن است که پکن و مسکو با تعمیق روزافزون روابط‌شان، بخصوص پس از جنگ اوکراین تلاش دارند در مسیر تجارت دوجانبه ۲۵۰ میلیارد دلاری که روی آن هدف‌گذاری کرده‌اند، گام بردارند. به هر حال تحریم‌های غرب علیه روسیه، کرملین را مجبور کرد که به چین برای فرصت‌های سرمایه‌گذاری و مناسبات تجاری نگاه ویژه‌ای داشته باشد. اگر چه تحریم‌های مسکو برای پکن بی خطر نخواهد بود، اما چینی‌ها از آن میزان هوشمندی برخوردارند که توان دور زدن آن را داشته باشند.
 امریکا، موتور تقویت روابط چین و روسیه
در آغاز جنگ اوکراین این گونه به نظر می‌‌رسید که چین پس از جنگ اوکراین سیاست بی طرفی فعال را در قبال روسیه در پیش گرفته باشد. پکن سعی داشت در سایه نوعی سکوت دیپلماتیک پیرامون حمایت یا عدم حمایت رسمی از مسکو در جنگ اوکراین از فرصت‌های اقتصادی و تجاری با روس‌ها، ذیل تحریم‌های این کشور (روسیه) استفاده کند. ولی رفتار ایالات متحده برای چین چاره‌ای جز تقویت روابط با روسیه باقی نمی‌گذارد. واشنگتن در نگاه غایی خود سعی دارد پکن سیاست بی طرفی فعال خود را کنار بگذارد و به شکل تمام قد پشت کرملین قرار گیرد تا در سایه آن پروژه تحریمی روسیه درخصوص چین هم اجرایی شود. لذا با وجود آنکه تعمیق روابط پکن و مسکو به‌دلیل تحریم‌های غرب علیه روسیه پس از جنگ اوکراین تهدیدهایی را برای چینی‌ها به همراه دارد، ولی به باور بسیاری از کارشناسان حوزه اقتصاد بین‌الملل اساساً اقتصاد چین قابل تحریم نیست. در عین حال تحریک پکن با اقداماتی نظیر جنگ تعرفه‌ها برای واردات از چین در زمان ترامپ، انعقاد قرارداد آکواس و همکاری با انگلستان در زمینه ساخت ناوهای هسته‌ای برای استرالیا در دولت بایدن، سفر جنجالی نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده به تایوان و تداوم سفرهای دیگر مقامات امریکایی به این کشور که با  حضور اریک جی هولکامب، فرماندار ایالت ایندیانا به عنوان سومین مقام ارشد ایالات متحده در تایوان ادامه پیدا کرد، حکایت از آن دارد که واشنگتن به دنبال آن است این کشور (تایوان) را به اوکراین دیگری بدل کند. اگر چه در نگاه اول این الگوسازی از بحران اوکراین در تایوان برای مقابله با چین، کار جالبی به نظر می‌‌رسید، با این حال گذشت زمان نشان داد این موضوع نمی‌تواند باعث ایجاد هراس پکن از عملکرد ایالات متحده و انزوای چین شود.
اوکراین، اسم رمز یک اتحاد
اینکه چین، روسیه نیست و تایوان هم اوکراین، گزاره‌ای کاملاً بدیهی است؛ اما سیاست‌های مخرب واشنگتن که به بخشی از آن اشاره شد موجب شده تا مسکو و پکن مسأله اوکراین را بخشی از یک مبارزه گسترده‌تر، عمیق‌تر و در عین حال استراتژیک‌تر با نفوذ ایالات متحده قلمداد کنند. از این منظر این نبرد با اسم رمز «اوکراین» در مسیر ایجاد یک اتحاد راهبردی بین چین و روسیه در برابر امریکا میل می‌‌کند. این دو بازیگر ابرقدرت به جز تعاملات سیاسی، دیپلماتیک، نظامی، امنیتی و دفاعی مشخصاً در حوزه اقتصاد و تجارت جهانی هم خواستار اصلاحات ساختاری در شورای امنیت سازمان ملل متحد و بانک جهانی با هدف مشارکت هر چه بیشتر در مدیریت کلان اقتصاد بین‌الملل شده‌اند تا در سایه آن اقتصادهای بزرگ‌تر دیگری چون برزیل، هند و آفریقا در قالب بریکس فرصت مشارکت بیشتری را پیدا کنند. در واقع روسیه و چین با اهرم بریکس سعی در پوست‌اندازی اقتصادی و تجاری در سطح کلان جهانی را دارند. چون پیش‌بینی می‌شود بریکس تا سال ۲۰۳۰ می‌‌تواند چیزی در حدود ۵۰ درصد تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص دهد. آنچه گفته شد این واقعیت را گوشزد می‌‌کند که اقتضائات جدید عرصه نظم بین‌الملل در حال چرخش از رویکرد فراآتلانتیک‌گرایی به یک رویکرد پساآتلانتیک‌گرایانه است.

گروه جهان/ ده‌ها تن از مردم الجزایر در اعتراض به سفر امانوئل مکرون به کشورشان به خیابان‌ها رفتند و علیه رئیس جمهور فرانسه شعار دادند.
به گزارش ایرنا به نقل از شبکه تی آر تی ترکیه، وی در جریان دیدار از شهر «هوران» در الجزایر با تظاهرات مردم این شهر روبه‌رو شد. در فیلمی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، درحالی که جمعیت شعار «زنده باد الجزایر» سر می‌دهند، محافظان مکرون دیده می‌شوند که بسرعت او را سوار خودرو می‌کنند.
بر اساس این گزارش، به دنبال اعتراض‌های مردمی، مکرون سفر خود را کوتاه و مجبور به ترک این شهر شد. او پیش از اینکه به این شهر سفر کند، در نشست خبری باعبدالمجید تبون رئیس جمهور الجزایر با اشاره به اینکه کشورش و الجزایر گذشته مشترک پیچیده‌ای دارند که در بسیاری از مواقع اجازه نمی‌دهد روابط فرانسه و الجزایر به سمت آینده‌ای بهتر سوق یابد، تأکید کرد: «ما گذشته را انتخاب نکردیم بلکه آن را به ارث بردیم. ما مسئول ساختن آینده هستیم. هدف من از این سفر ساخت آینده و غلبه بر چالش‌هاست تا نسل‌های جوان دو کشور بتوانند رو به جلو و به سمت آینده حرکت کنند.»
مکرون که کشورش درگیر بحران‌های اقتصادی ناشی از جنگ اوکراین است، با اشاره به تمایل کشورش برای توسعه همکاری در زمینه شرکت‌های کوچک و متوسط، تحقیقات علمی و همکاری آکادمیک میان دانشگاه‌های دو کشور، ورزش و آموزش و نیز عزم کشورش برای ایجاد کمیته مشترکی، بر اهمیت تداوم هماهنگی بین الجزایر و پاریس در زمینه مسائل امنیتی و مبارزه با تروریسم و ​​همچنین رویدادهای مهم بین‌المللی تأکید کرد.
مکرون در حالی بعد از 5 سال راهی الجزایر شده است که روابط فرانسه با این کشور یک سالی است بر اثر مسائلی تیره شده است. از جمله پاریس سال گذشته تصمیم به کاهش ۵۰ درصدی صدور روادید برای اتباع الجزایر گرفت. پس از آن نیز اکتبر سال گذشته اظهارات سراسر نژادپرستانه مکرون مردم الجزایر را خشمگین کرد. او در این اظهارات گفت: «ملت الجزایر قبل از سال ۱۹۶۲ وجود نداشته و از استعمار عثمانی به فرانسه تحویل داده شد و تاریخی که برای الجزایر وجود دارد توسط نظامیان این کشور ساخته شده است» و همین جملات کافی بود تا آتش زیر خاکستر اختلافات شعله‌ور شود.
این دومین بار است که مکرون به عنوان رئیس جمهور فرانسه به الجزایر سفر می‌کند. سفر پیشین وی در سال ۲۰۱۷ به این کشور ۱۲ ساعته بود.الیزه اعلام کرد مکرون از الجزیره و اوران در غرب کشور بازدید خواهد کرد.

گروه جهان/ لیبی دیروز در حالی آرامش پس از یک شب طوفان سهمگین را تجربه کرد که تقابل سنگین و مسلحانه دو دولت مدعی حکومت، در مناطقی از طرابلس دست‌کم 32 کشته و بیش از 159 مجروح بر جای گذاشت؛ اما آنچه بیش از هر چیز نگرانی‌های جهانی را برانگیخته، دغدغه بازگشت جنگ‌های داخلی به لیبی پس از حدود دو سال آتش‌بس است.
به گزارش شبکه خبری الجزیره، آتشبار سنگین شامگاه شنبه در حالی بود که براساس اعلام منابع آگاه، نیروهای وابسته به دولت پارلمانی به ریاست فتحی باشاغا در مناطقی از طرابلس با ارتش دولت وحدت ملی به ریاست عبدالحمید الدبیبه، با تسلیحات سنگین جنگی با یکدیگر درگیر شدند و در نتیجه آن شماری از نیروهای دو طرف و غیرنظامیان کشته و مجروح شدند.
اما آتش‌بس دو ساله در لیبی در ماه فوریه پس از سوگند نخست‌وزیری فتحی باشاغا در پارلمان مستقر در شرق، دچار تزلزل شد؛ در همان زمان بود که نادیده گرفتن هشدارهای عبدالحمید الدبیبه، رئیس دولت وحدت ملی از یک سو و رأی اعتماد پارلمان شرق به نخست‌وزیری باشاغا از سوی دیگر، نگرانی سازمان ملل را نیز برانگیخت. این تنش‌ها از حدود یک ماه قبل سبب درگیری‌های پراکنده‌ای شد اما آنچه شامگاه شنبه اتفاق افتاد یک قدرتنمایی همه‌جانبه هر دو دولت لیبی بود که زنگ خطر بازگشت این کشور به روزهای گرفتاری در جنگ داخلی را به صدا درآورد.
 اتهام‌زنی دوسویه
در شرایطی که دولت وحدت ملی لیبی در بیانیه‌ای اعلام کرد مسئولیت درگیری‌های اخیر در طرابلس برعهده نیروهای باشاغا است اما در مقابل، دولت منتسب به این نخست‌وزیر پارلمانی مدعی شد هرگز هیچ مذاکره‌ای را رد نکرده اما حاضر به اظهارنظر درباره تنش‌های اخیر نشد.
بنا بر گزارش رسانه‌های محلی، علاوه بر تلفات جانی، تخریب خانه‌ها و خودروهای غیرنظامیان در درگیری‌های شنبه شب پایتخت لیبی، شمار زیادی را بی‌خانمان کرده است، گرچه به دلیل شدت تخریب‌ها امکان انتقال بیماران به بیمارستان‌های دیگر نیز در برخی مناطق غیرممکن شده است.
واکنش‌های بین‌المللی
تکرار سرنوشت تلخ لیبی در دوران جنگ داخلی تا حدی جهان را نگران کرده است که هیأت سازمان ملل در لیبی در بیانیه‌ای نسبت به درگیری‌های طرابلس ابراز نگرانی کرد و خواستار توقف فوری درگیری‌ها شد. به نوشته رویترز، آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل نیز با تأکید بر پایان خشونت‌ها، طرفین را به مذاکره برای حل بحران سیاسی دعوت کرد. احمد ابوالغیط، دبیرکل اتحادیه عرب نیز در صفحه توئیتری خود نوشت: «من نسبت به وضعیت طرابلس احساس نگرانی شدید دارم و از طرفین می‌‌خواهم به گزینه گفت‌وگو و عدم استفاده از سلاح پایبند باشند.»
دبیرکل سازمان همکاری‌های اسلامی نیز بر لزوم حفظ امنیت و ثبات در لیبی تأکید کرد. وزارت امور خارجه الجزایر، وزیر امور خارجه قطر، دولت انگلیس، سفارت امریکا در لیبی و فرستاده ایتالیا به این کشور نیز با ابراز نگرانی از تنش‌های اخیر، خواستار گفت‌وگوی مسالمت‌آمیز شدند.
در همین حال ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان ضمن دعوت طرف‌های درگیر در لیبی بیان کرد: «ایران از روند گفت‌وگوهای سیاسی و راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز حمایت می‌‌کند.» نگرانی‌ها از افزایش تنش‌ها در این کشور در شرایطی شدت گرفته است که به نوشته العالم، عزالدین الوالعوینات، کارشناس لیبی درگیری‌های جاری در برخی مناطق طرابلس را مسأله جدیدی نمی‌داند و معتقد است: «لیبی در حال حاضر دو دولت دارد که این دو دولت از اختلافات سیاسی رنج می‌‌برند و این بحران سیاسی پس از مکلف شدن باشاغا از سوی پارلمان به تشکیل دولت، شدت گرفته است.»