امام صادق(ع): لقمان به فرزندش فرمود: فرزندم! از بى‌حوصلگى و بد‌اخلاقى و بى‌تابى دورى کن که هیچ دوستى تحمل این خصلت‌ها را ندارد. در کارهایت آرام و بردبار، در تحمل زحمات برادران صبور و با همه مردم خوش اخلاق باش.                                   قصص الأنبیاء، ص ۱۹۸، ح ۲۴۵

شهره سلطانی: هیچ کس بدش نمی‌آید در این شرایط خطرناک در خانه بماند و سلامت خود را از بیماری و و ویروس حفظ کند ولی ما ناگزیر به کار کردن هستیم. از روز ازل به ما گفته‌اند باید در هر شرایطی، سلامت خود را حفظ کنید. بازیگران تئاتر در موقعیت‌های بسیار دشواری روی صحنه رفته‌اند؛ زمانی که عزیزی را به خاک سپرده‌اند، بیمار بوده‌اند یا به هر دلیلی شرایط سختی داشته‌اند زیرا در تئاتر اصل این است که بازیگر فقط وقتی مرده باشد، می‌تواند روی صحنه نرود و ما با این فرهنگ بزرگ شده‌ایم. حالا هم وقتی اجازه تولید پروژه‌های هنری را بدهند، ما نیز برای گذران زندگی، کار خواهیم کرد ولی امیدوارم همه مردم سلامت باشند چراکه کرونا بیماری وحشتناکی است.
 بخشی از گفت‌وگوی این بازیگر با خبرنگار ایسنا‌

جواد نوروزبیگی
تهیه‌کننده سینما
خانه سینما در اطلاعیه‌ای از سینماگران و بخصوص تهیه‌کنندگان درخواست کرده است تا در همراهی با اطلاعیه جدید ستاد ملی کرونا از اول آذرماه تولیدات خود را متوقف کنند. از همان روزهایی که با بیماری چندین چهره‌ سینمایی زمزمه‌های تعطیلی پروژه‌های سینمایی بلندتر شنیده شد دو محور مورد بحث بود.  از یک سو برخی بر امنیت جانی نیروهای سینمایی تأکید داشتند و از سوی دیگر عده‌ای تعطیلی پروژه‌ها را معادل با بیکار شدن تعداد زیادی از اهالی سینما بخصوص بخش کم‌درآمد می‌دانستند و به تبع آن از مشکلات مالی اعلام نگرانی می‌کردند. به‌عنوان تهیه‌کننده، سریال شبکه نمایش خانگی را که به کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان در حال تولید بوده تعطیل کرده‌ایم و در این ایام پروژه سینمایی در حال تولید ندارم. این را در آغاز اعلام کردم تا اظهارنظر من در این باره منجر به برداشت‌هایی مبنی بر منفعت‌های شخصی نشود.  ما پروژه‌هایمان را تعطیل می‌کنیم اما اطمینان دارم این تعطیلی تأثیری در مهار کرونا بین اهالی سینما ندارد چرا که در این روزها کمتر کسی خودش را قرنطینه می‌کند. برخی همچنان در میهمانی‌‌ها و دورهمی هایشان حضور دارند و برخی هم مجبورند برای جبران بیکاری سراغ شغل دوم بروند. باتوجه به ماده «فورس ماژور» در قراردادهای فی مابین، در این ایام کسی حقوقی دریافت نمی‌کند. در نتیجه این تعطیلی به معنای خانه نشین شدن نیست چون پای هزینه‌های روزانه در میان است.
ساخت حتی یک تیزر هم در این دو هفته می‌تواند بخشی از مشکلات‌شان را حل کند. برخی هم برای جبران کمبود درآمد به فعالیت در تاکسی‌های اینترنتی روی آورده‌اند. با این وضعیت آیا بهتر نیست فعالیت‌ اهالی سینما در پروژه‌های سینمایی که محیط امن‌تری است، ادامه پیدا کند.  تا جایی که من خبر دارم اکثر پروژه‌های سینمایی بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی مقید هستند. سیستم ضدعفونی، تب سنج، ماسک، دستکش و آزمایش جزو لاینفک تولیدات شده است. خوشبختانه کمترین آمار ابتلا هم مربوط به اهالی سینما بوده است.  دراین میان همین آمار هم چندان قطعی نیست که ابتلا به بیماری سر پروژه‌ها اتفاق افتاده باشد. هیچ چشم‌انداز روشنی برای پایان این دوران وجود ندارد و با تعطیلی پروژه‌ها هم عوامل خسارت می‌بینند و هم تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار. به جای تعطیلی بهتر است رعایت پروتکل‌ها شدیدتر شود.  توجه به سلامت عوامل تولید آنقدر آشکار و الزم برانگیز است که بعید می‌دانم کسی به خاطر بار مضاعف هزینه لوازم بهداشتی آن را نادیده بگیرد. تهیه‌کننده می‌داند که اگر یکی از عوامل اصلی بخصوص کارگردان یا بازیگر دچار آسیب شوند پروژه بیشتر ضرر می‌بیند. البته که جان همه عوامل عزیز است و اگر این چرخه ادامه پیدا ‌کند کل گروه زمین‌گیر می‌شود. اگر شبهه و شکی درباره رعایت موارد بهداشتی وجود دارد سیستم نظارتی از سوی خانه سینما می‌تواند کم و کاستی‌ها را کنترل کند. به جای تعطیلی روی الزام بر رعایت پروتکل‌های شدید بهداشتی و نظارت دقیق بر اجرای آن تمرکز کنیم.‌

یگانه خدامی

‌‎#ترامپ

دونالد ترامپ نتیجه انتخابات امریکا را پذیرفت و با نوشتن توئیتی از آغاز انتقال دولت به جو بایدن نوشت. او نوشت: «به خاطر تهدیدات جانی امیلی مورفی رئیس سازمان خدمات عمومی به او گفتم پروتکل‌های اولیه انتقال قدرت را انجام دهد اما ما به مبارزه خود با قدرت ادامه می‌دهیم و معتقدم که پیروز خواهیم شد. امیلی مورفی و خانواده‌اش بشدت از سوی دموکرات‌ها تهدید جانی می‌شوند.»
این توئیت توسط کاربران زیادی بازنشر شد و درباره تصمیم ترامپ، ادعاهایــــــــــش و البتـــــــه اینکه گفته شکایتش را پیگیری می‌کند، نوشتند: «‏بالاخره ‎ترامپ شکست در انتخابات رو پذیرفت اما بعید میدونم ‎ایران اینترنشـــــــــنال و تمامـــــی اون‌هایی که حسابشون از ‎کاخ یمامـــــــــــه شارژ میشه، شکســـــت ‎ترامپ رو بپذیـــــرن!»، «‏موافقت ‎ترامپ با آغاز روند انتقال قدرت در ‎امریکا، گام لازم اما ناکافی برای پذیرش شکست در انتخابات به شمار می‌آید.»، «ترامپ قصد ندارد شکایت‌های انتخاباتی را کنار بگذارد. ‏این که ‎ترامپ سرانجام پس از سه هفته، با آغاز روند انتقال قدرت به دولت بعدی ‎امریکا موافقت می‌کند، نشان می‌دهد ساختار در این کشور به مراتب قدرتمندتر از کارگزار است، حتی کارگزاری با ویژگی‌های ساختارشکنانه دونالد ترامپ»، «‏ملانیا تنها فردی از خانواده ترامپه که خروج از کاخ سفید، روند زندگیش رو خیلی دگرگون نمیکنه. پیش از بقیه هم، پیروزی بایدن رو پذیرفت. به رسم هرسال در آستانه جشن روزشکرگزاری، درخت کاج کریسمس کاخ سفید رو تحویل گرفت. ترامپ تو همین روز دستور انتقال قدرت را صادر کرد و توی مراسم نبود.»، «ترامپ 4 سال رئیس جمهور بود، ما 10 سال از همه چیز عقب افتادیم.»، «‏اگر خود ‎ترامپ شارلاتان قمارباز هم کوتاه بیاد بعیده بعضی وطن فروشان خود فروخته کودک صفت مثلاً ایرانی هم به همین راحتی به ریاست جمهوری ‎بایدن رضایت بدن»، «‏تیم ‎ترامپ رسماً اعلام کرده که انتقال قدرت به رئیس‌جمهوری منتخب، بایدن، بزودی آغاز می‌شود. تیم حقوقی ترامپ حتی یک پیروزی هم در دادگاه به‌دست نیاورد. الان باز مردمانی از سرزمین پارس، با اینترنت محدود بپا خاسته و اعلام می‌کنند که ۱۰۰٪ تقلب شده و مدارکش هم موجود است.»، «‏بی خیال شدن ‎ترامپ ربطی به اون گفته ‎اوباما نداره که گفته اگه لازم باشه نیروی دریایی رو می‌فرستیم تا ‎ترامپ رو از کاخ سفید بیرون کنه؟»، «‏بالاخره ترامپ تلویحاً نتیجه انتخابات رو تأیید کرد و به مدیر کل دفتر خدمات اجتماعی دستور داد مقدمات انتقال قدرت به بایدن انجام بشه و چند نفر از وکلایش را هم عزل کرد چون خیلی جفنگ میگفتن و شده بودن مایه تمسخر ملت امریکا. احتمالاً رودی جولیانی هم با وجود اینکه سرتیم وکلاست حذف می‌شه».‌

انار نخوریم

دیروز حرف‌های ‏‌جواد باقری، عضو هیأت مدیره اتحادیه میوه و تره‌بار درباره گرانی انار کاربران را ناراحت کرد و به واکنش واداشت. باقری گفته بود: «میوه و صیفی‌جات در بازار به وفور پیدا می‌شود اما قیمت‌ها افزایش یافته. قیمت انار بالاست که اگر مردم هم این میوه را نخورند، مشکلی ایجاد نمی‌شود.»
کاربران به گرانی مواد غذایی مختلف اشاره می‌کردند و حرف‌هایی شبیه به این جمله را که پیش از این گفته شده بود یادآوری می‌کردند: «مردم مرغ، گوشت، برنج، لبنیات و... هم نخورن مشکلی ایجاد نمیشه»، «‏این جمله‌های مردم مرغ نخورند، انار نخورند، گوشت نخورن و جملاتی شبیه به اینا تا سر حد مرگ عصبانیم می‌کنه.»، «‌‎شما یک نگاه به حجره دارهای لندکروز سوار میدان تره بار بندازی میفهمی چرا میوه گرونه، مرغ هم همین داستان رو داره.»، «‌‎بله نخورید که اونهایی که زندگیشون با فروش انار می‌گذره هم به نون شبشون محتاج بشن. لعنت بر گرانی»، «‌‎مردم خیلی وقته خوردن گوشت، مرغ، تخم مرغ، میوه لاکچری مثل خرمالو، پرتقال، نارنگی، انار، گوجه، خیار و... رو فراموش کردن»، «‏دیروز یکی گفته بود مردم مرغ نخورند طوری نمی شود.گوشت و ماهی و میگو هم که قبل‌تر تبدیل به غذای لوکس شده بود. امروز هم ‎جواد باقری شون فرمودن مردم انار هم نخورند طوری نمی‌شود. بفرمایین ملت چی بخورن تکلیف مون رو بفهمیم»، «‌‎مردم مرغ نخورند. انار نخورند. واکسن نزنند که نیست. کار نکنند که نیست. آخه اینها چه استدلالی است»، «‏اولین و ضروری‌ترین دوره و کلاس برای هر مدیر و معاون و سخنگویی، در هر سازمان و نهاد و وزارتخونه‌ای، باید دوره «حرف نزدن» باشه»، «‏پس تا اینجا شد انار نخورید، مرغ نخورید، فعلاً برنج نخرید، از خونه بیرون نرید، پوشک واسه بچه هاتون نخرید فعلاً»، «آقایون می‌فرمایند انار گران شده؛ نخورید هم مشکلی پیش نمی‌آید. شما هم حرف نزنی و استعفا بدی نه تنها مشکلی پیش نمی‌آید بلکه باری از مشکلات هم برداشته میشه»، «‏بی زحمت یک لیست بدین که چی بخوریم! مرغ و گوشت و کره و روغن ‌و نون و انار و آجیل همه به مشکل خورده...»، «‏مردم هیچی نخورند تا حضرات دیگه حتی مجبور به پاسخ دادن هم نباشند! والا چه معنی داره یه روز می‌گیم مرغ و گوشت گرونه! یه روز میوه و سبزی! یه روز عدس و نخود نیست! اینا هم هی مجبورن چنین بدیهیاتی رو یادآوری کنن که اگه نخوریم هم مشکلی پیش نمیاد!»

بهاءالدین مرشدی
داستان‌نویس
گذاشت از ایران رفت و در پاریس مرد و قبرستان پرلاشز آنجا را برای ما با دو اسم همراه کرد؛ یکی صادق هدایت و بعدی که می‌خواهم درباره‌اش بنویسم غلامحسین ساعدی. حالا چه شد که یاد غلام ساعدی افتادم برای اینکه همین چند روز پیش بود که سالگرد مردنش بود و صفحات اجتماعی هم پر شده بود از جمله‌هایی که ساعدی در زندگی‌اش گفته یا نگفته بود. اما در این ستون نمی‌خواهم از این نویسنده یکه ایرانی بنویسم، بلکه می‌خواهم به شکل خبرنویسی پنجاه سال پیش برگردم آن‌هم به بهانه درگذشت این نویسنده. آن روز بود که داشتم مجله‌های قدیمی‌ام را ورق می‌زدم و صفحات ادبی‌ و غیرادبی‌اش را می‌دیدم که به عکس و خبری از ساعدی رسیدم؛ در این خبر که در فردوسی منتشر شده بود این‌طور نوشته شده: «اولین فعالیت دکتر ساعدی سفری بود که با آل‌احمد به تبریز داشت و ذکر آن گذشت. کار بعدی او سخنرانی در کانون دانشجویان بود و حرف‌هایش راجع به نقش سانسور در تغییر روش« خلاقه» هنرمند؛  سال 46 از او دو نمایش در تلویزیون دولتی اجرا شد و دو کتاب «دندیل» و «خانه روشن» نیز از او به چاپ رسید و در آخر سال نمایش «آی با کلاه‌ آی بی‌کلاه» او در تالار بیست‌ و پنج شهریور روی صحنه رفت که فراوان مورد استقبال قرار گرفت. دکتر ساعدی در یکی از بیمارستان‌های امراض روحی به کار مشغول است و عصرها نیز در مطب خصوصی خود طبابت می‌کند.»
همه چیز در چند جمله از ساعدی گفته شده؛ همه خبرها را در خودش دارد. اصلاً این‌روزها این‌طور می‌شود خبر نوشت؟ بعید است روزنامه‌ای یا مجله‌ای قبول کند این‌طوری خبر بنویسیم. همه چیز متحول شده و خبرنویسی هم متحول شده، مثلاً اگر می‌خواستیم درباره نویسنده‌های امروزی این‌طور خبر بنویسیم چه باید می‌نوشتیم. یا درباره هنرمندهایی که این روزها هی دارد خبر ابتلای‌شان به کرونا می‌پیچد و بعد یکی‌یکی جان است که از کنارمان کم می‌شود؛ نه هنرمند که ما مردم هم دچار این بلا هستیم، بلایی که آمده و با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم. این است که خودم را به قرنطینه می‌سپارم و پای دردی‌ام را هم بهانه می‌کنم تا از خانه بیرون نروم و به ساعدی فکر می‌کنم و چنگیز جلیلوند و بعد کامبوزیا پرتوی و مادر همکارم و دیگران. بعد می‌بینم چقدر ذهن شلوغی دارم. چقدر چیز باید در این ذهن خودش را به سلامت برساند به‌ جای امن، اگر برسد. بعد هم به بیمارستان امراض روحی فکر می‌کنم که ساعدی در آن طبابت می‌کرد. همین بیمارستان روزبه خودمان. همین بیمارستانی که بغل خانه‌ام است و وقتی از کنارش رد می‌شوم یادم به ساعدی می‌افتد و هربار عکسی از سردر آن می‌گیرم به خیال اینکه زمانی یکی از برجسته‌ترین نویسنده‌های ایرانی در این بیمارستان طبابت می‌کرده. بعد هم یاد خانه خیابان فلسطین می‌افتم همان که خبرش آمد که تخریب‌اش کرده‌اند و یک قشنگ از خانه‌های قشنگ تهران کم می‌شود. بعد هم فکر می‌کنم چرا باید خراب کنیم این خانه‌ها را وقتی می‌شود کلی کار با آنها کرد؛ اما فکر می‌کنید پول چقدر شیرین است که قشنگی قدمت را نمی‌فهمد و دلش می‌خواهد انبوه انبوه شود. خاصیت پول این است؛ اما واقعاً می‌خواستم در این نوشته بگویم خبرنویسی سال‌های دور با خبرنویسی این روزها خیلی فرق داشته و قصد دیگری نداشتم.

«درآمدی برحقوق بشر در اسلام» عنوان تازه‌ترین نوشته مهدی ذاکریان است که به‌همت فصلنامه مطالعات بین‌المللی در اختیار علاقه‌مندان قرارگرفته. این استاد حقوق و روابط بین‌الملل کتاب مذکور را با این نگاه نوشته که اسلام قادر است چه چیزی به حقوق بشر جهانی بیفزاید.  
ذاکری در این کتاب به روی سه موضوع اصلی متمرکز شده است. 1. حقوق بشر چیست؟ 2. اسلام و حقوق بشر چگونه معنا می‌دهد؟ و 3. تبیین دیدگاه اسلام از حقوق بشر.
آن‌طور که در خود کتاب هم آمده نویسنده در پاسخ به این پرسش کلیدی که چگونه آشتی میان حقوق بشر و اسلام امکان‌پذیر است، پس‌از انجام پژوهش و مطالعات فراوان به این باور رسیده که جابه‌جایی تعامل شریعت اسلامی با آموزه‌های مدنی اسلامی در موضوع حقوق بشر کاهنده جنبه‌های سلبی ارتباط حقوق بشر و اسلام است.  ذاکری که افزون بر سردبیری فصلنامــه مطالعات بین‌المللی به‌عنوان استاد مدعو حقوق بشر در دانشکده حقوق دانشگاه پنسیلوانیا و دانشکده حقوق دانشگاه پاریس ۲ نیز تدریس می‌کند در تشریح بیشتر چرایی تألیف این کتاب به نکات دیگری هم اشـــــاره‌ کرده، ازجمله اینکــــــــه:«هنگامی‌که دشواری‌ها و تلخی‌ها به ســــــتم، استبداد و بی‌عدالتـــــی بینجامد، آنگاه انســـــان از مرز دشـــــــواری به ناامنی رسیده و حقوق او نقض می‌شود.  اینگونه است که حقوق بشر به میدان می‌آید. در کنار حقوق بشر، ادیان نیز گاه به رهایی انسان‌ها کمک کرده‌اند.  در همین زمینه است که ضرورت آشنایی با مکتب حقوقی اسلام پیش می‌آید.  
در این کتاب به سؤالاتی از این دست پرداخته می‌شود: اسلام در خصوص حقوق بشر چه دیدگاهی دارد؟ کارنامه حقوق بشری نظام حقوقی اسلامی چیست؟ در تطبیق اسلام با سایر مکاتب حقوقی معاصر به چه نتایجی دست می‌یابیم؟»  سفارش و تهیه این کتاب که در قالب ویژه‌نامه فصلنامه مطالعات بین‌المللی در پاییز 1399 منتشر شده از طریق نشانی الکترونیکی
http://www.isjq.ir/journal/subscription.form امکان‌پذیر است.

5 آذر
برگه تقویم امروز پر از نام‌های شناخته شده و مطرح فرهنگ و هنر ایران است و اینجا مجال کمی برای نوشتن از آنها داریم.
تولدها
نادر مشایخی: آهنگساز و رهبر ارکستر ایرانی سال 1337 در چنین روزی به دنیا آمد. نادر مشایخی در هنرستان عالی موسیقی تحصیل کرد و پس‌از آن در اتریش و در رشته آهنگسازی و رهبری ارکستر تحصیلاتش را ادامه داد. او از سال 2001 رهبری گروه‌هایی مانند «وین 2001» و «کاپلا و کوندورتا» را برعهده گرفت و در بسیاری از کنسرت‌های جهانی شرکت داشت و البته رهبر ارکستر سمفونیک تهران هم بود. مشایخی تا کنون آهنگسازی 96 قطعه برای سِلو، موسیقی مجلسی و موسیقی ارکستری و اپرا، سمفونی  «فیه ما فیه»، اپرای ملکوت و مجموعه تولدی دیگر را برعهده داشته و با هنرمندانی مانند حسین علیزاده و هوشنگ ظریف پروژه‌هایی را در زمینه موسیقی تلفیقی اجرا کرده است. سال 1385 جشنواره موسیقی وین از او تجلیل کرد. او به‌تازگی به‌ عنوان یکی از اعضای شورای ارکستر سمفونیک تهران معرفی شده است.
محمدعلی بنی اسدی: نقاش و تصویرگر و کاریکاتوریست ایرانی سال 1334 متولد شد. محمدعلی بنی اسدی پس از سال 53 مربی نقاشی و فیلمسازی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود و پس از آن همکاری با مجله‌ها و روزنامه‌های مختلف را به‌ عنوان تصویرگر و کاریکاتوریست آغاز کرد. او در سال‌های فعالیتش تصویرگری بیش از 85 کتاب برای کودکان و نوجوانان مانند «بادبادک و کلاغه»، «خدا با دوستان خود صمیمی است» و «قصه‌های شیرین موش و گربه» را انجام داده و چندین انیمیشن کوتاه برای تلویزیون ساخته است. بنی اسدی تا کنون برنده جوایز نمایشگاه کاریکاتور یومیوری شیمبون، نمایشگاه دوسالانه گرافیک ایران، اولین نمایشگاه تصویرگران کتاب کودک ایران، نمایشگاه کاریکاتور بوردیرا ایتالیا، نخستین جشنواره مطبوعات کودک و نوجوان و تندیس هانس کریستین آندرسن از جشنواره روز جهانی کودک شده است.
   راضیه تجار داستان نویس، مسعود جاهد نوازنده نی، خسرو خورشیدی طراح صحنه، کریستینا ایل گیت بازیگر امریکایی، خسرو حکیم رابط نمایشنامه‌نویس، محمدرضا الوند نویسنده و کارگردان، سروش طاهری بازیگر، مریم جعفری آذرمانی شاعر، سیدجعفر حمیدی شاعر، محسن شریف داستان‌نویس، علیرضا کرمی شاعر و عفت کیمیایی شاعر هم متولد امروز هستند.
درگذشت‌ها
بابک بیات: آهنگساز مطرح ایرانی سال 1385 در چنین روزی درگذشت. بابک بیات متولد 1325 بود و از 19 سالگی در اپرای تهران و زیرنظر اولین باغچه بان و نصرت‌الله زابلی موسیقی را یاد گرفت و با این اپرا همکاری کرد؛ دوستی و همکاری‌اش با محمد اوشال آهنگساز و رهبر ارکستر جاز فولکوریک به علاقه موسیقی بیات جهت داد و پس‌از آن هم دوستی‌اش با ایرج جنتی عطایی باعث ساخت موسیقی ترانه‌های مشهوری مانند «بن‌بست»، «فریاد زیر آب»، «خاتون» و «سقف» شد. او ساخت موسیقی فیلم را با فیلم «غریبه» آغاز کرد و پس‌ از پیروزی انقلاب اسلامی کارهایی مانند آهنگسازی برای کاست‌های «خروس زری پیرهن پری» و «سکوت سرشار از ناگفته هاست» را همراه احمد شاملو انجام داد. بابک بیات ساخت موسقی فیلم را با فیلم «مرگ یزدگرد» بهرام بیضایی ادامه داد و این کار را برای فیلم‌های «شاید وقتی دیگر»، «مسافران»، «عروس»، «مرسدس»، «پرده آخر»، «کشتی آنجلیکا»، «دست‌های آلوده»، «اتوبوس»، «قرمز» و «سام و نرگس» ادامه داد. سریال‌های «سلطان و شبان» و «ولایت عشق» هم مشهورترین آثاری هستند که بیات برایشان آهنگسازی کرد، البته او پس‌از پیروزی انقلاب برای خوانندگانی چون محمد اصفهانی، نیما مسیحا، مانی رهنما، حامی، خشایار اعتمادی و حسین زمان آهنگسازی کرد. بیات برای فیلم‌های «عروس»، «سرزمین خورشید» و «مردی شبیه باران» برنده سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن از جشنواره فیلم فجر شد.
مرتضی ممیز: طراح و گرافیست مشهور ایران سال 1384 درگذشت. مرتضی ممیز متولد 1315 بود و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رشته نقاشی را زیرنظر استادانی مانند علی محمد حیدریان خواند؛ پس‌از تحصیل در فرانسه و بازگشت به ایران در سال 1337 نخستین نشانه‌های تجاری را طراحی و در آتلیه محمد بهرامی با هنرمندانی همچون پرویز کلانتری و محمد احصایی همکاری کرد. او در این سال‌ها تصویرگر و گرافیست نشریه‌هایی همچون کتاب هفته بود و از سال 1350 برای تئاتر، فیلم و جشنواره‌های مختلف پوستر طراحی می‌کرد؛ پس‌ از پیروزی انقلاب اسلامی انجمن گرافیست‌های ایران را تأسیس و نخستین بی‌ینال طراحان گرافیک را برگزار کرد و به تدریس در دانشگاه پرداخت؛ نشان واره‌های شناخته شده‌ای مانند سازمان چای کشور، موزه رضا عباسی، شهرداری تهران، سازمان ملی استاندارد و سازمان آتش‌نشانی تهران از آثار این هنرمند است.
   سیدحسن میرخانی خوشنویس و علیرضا خورشیدفر نوازنده کنترباس هم در چنین روزی درگذشتند.‌

حسن ناهید از هنرمندان پیشکسوت موسیقی ایرانی و نوازنده نی به‌دلیل عارضه قلبی در بیمارستان بستری شد.
دخترش ستاره ناهید با انتشار پستی در اینستاگرام از بستری شدن پدرش در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان خبر داد و نوشت: «دوستان عزیز امیدوارم که همواره سلامت و تندرست باشید. وظیفه خود می‌دانم که شما را در جریان حال پدرم قرار دهم. متأسفانه ایشان به‌دلیل عارضه قلبی در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری هستند. از همه شما عزیزان خواهشمندم برای سلامتی ایشان دعا بفرمایید.»