گروه سیاسی / بیانیه 23 مردادماه سال‌ جاری از سوی دولتمردان امریکا از توافق میان امارات متحده عربی و اسرائیل برای عادی‌سازی روابط سیاسی و دیپلماتیک خبر داد و صلحی تاریخی نامیده شد، اقدامی که بسیاری از صاحبنظران منطقه و بین‌الملل در ثمربخشی آن برای صلح‌سازی در منطقه تشکیک کردند. امیر موسوی، کارشناس ارشد مسائل منطقه در گفت‌و‌گو با «ایران» از پیامدهای منطقه ای این رویداد سخن گفته است.
تحولات اخیر منطقه از جمله تفاهمنامه سازشی که امارات و بحرین با رژیم اسرائیل با هدف عادی‌سازی روابط امضا کردند ناظر بر پیگیری چه اهدافی از سوی این کشورهاست؟
عادی‌سازی روابط امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی پروسه بلندمدتی بود که تحت هدایت امریکا پیگیری می‌شد و صدور اعلامیه آن عملاً به مثابه امتیازی بود که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری امریکا تلاش کرد در استانه انتخابات از آن بهره‌برداری کند. من به این دلیل می‌گویم اعلامیه که عادی‌سازی رابطه این دو کشور با اسرائیل یک رویداد غیرمنتظره و تازه نبود. فقط اعلام رسمی آن مهم بود چون رفت و آمد امارات و بحرین با اسرائیل از سال‌ها پیش جریان داشت و حتی در بحبوحه بیماری کرونا هواپیماهای امارات به بهانه کمک به فلسطینی‌ها به تل آویو پرواز می‌کردند، هرچند که فلسطینی‌ها این کمک را رد کردند؛ خود نتانیاهو اعلام کرده است که رژیم اسرائیل در 35 سال اخیر در زمینه اقتصادی، گردشگری و فعالیت‌های فرهنگی همکاری‌های گسترده‌ای با برخی از کشورهای عربی از جمله امارات داشته است. بنابراین اعلام رسمی این روابط در چنین شرایطی کمکی به خروج ترامپ و نتانیاهو از بحران داخلی بوده است؛ شما ملاحظه کردید که رئیس‌جمهوری امریکا به‌عنوان قوی‌ترین کشور دنیا و نخست‌وزیر رژیمی که مدعی قدرت در منطقه است در واشنگتن می‌نشینند و با وزرای خارجه بحرین و امارات قرارداد امضا می‌کنند. خب این مسأله نشان می‌دهد صدور اعلامیه بیانیه سازش حربه‌ای فوری برای کمک به این دو نفر بوده است. این مسأله بی‌سابقه است. ما حتی در قرارداد کمپ دیوید شاهد بودیم که کارتر، رئیس‌جمهوری وقت امریکا، انورسادات، رئیس‌جمهوری وقت مصر را دعوت کرد و هر دو این قرارداد را امضا کردند اما ترامپ نتوانست حتی رهبران این کشورها را برای امضا دعوت کند. اتفاقی که نشان می‌دهد مواضع امریکا و اسرائیل تا چه اندازه شکننده است و نگرانی رهبران بحرین و امارات هم از این اقدام تا چه اندازه پررنگ است.
کشوری مانند عمان که در خلال تحولات منطقه معمولاً بیطرفی اختیار می کند، از نخستین کشورهایی بود که از بیانیه سازش استقبال کرد آیا احتمال می‌رود که روابط اسرائیل و ما بقی کشورهای عربی هم به سمت عادی شدن پیش برود؟
عمان هرگز سازش نمی‌کند و اگر هم ارتباطی برقرار کند، نوع رابطه آن مانند بحرین، امارات و عربستان نخواهد بود. سیاست عمان در منطقه مبتنی برایجاد تعادل در منطقه و تنش زدایی است، یعنی ارتباطات عمان با اسرائیل هم در راستای برقراری آرامش در منطقه است، اما تردیدی وجود ندارد که عمیق شدن رابطه کشورهایی مانند امارات و عربستان با اسرائیل، تحولات منطقه را به سمت بحرانی‌تر شدن پیش خواهد برد. این کشورها این دست اقدامات را اهرمی برای ضربه زدن به ایران می‌دانند، چنانکه در تقویت روابطشان با مصر و سودان هم به‌ دنبال منزوی کردن ایران و تحت فشار قراردادن آن هستند، اما چنانکه تاریخچه روابط سیاسی مسقط نشان داده این کشور چه در ارتباط با اسرائیل و امریکا و چه ایران به‌دنبال آرامش است؛ فراموش نکنیم که این کشور با میانجیگری میان ایران و امریکا تلاش کرد به یکی از بزرگ‌ترین تنش‌های دیپلماتیک جهان یعنی مسأله هسته‌ای پایان دهد. این نوع سیاست هم تا الان موفق بوده است.
این در حالی است که  کشورهای رقیب ایران از جمله عربستان با وعده پول، کشورهایی را که بویژه از نظر اقتصادی دچار ضعف هستند، به سمت سازش با اسرائیل هدایت می‌کنند. الان سودان که اعلام کرده می‌خواهد با اسرائیل رابطه برقرار کند، از این طریق به این سیاست ترغیب شد، یعنی به این کشور وعده داده شد که در صورت سازش از لیست تروریست‌ها و تحریم‌ها خارج می‌شود و کمک یک میلیارد دلاری به دست می‌آورد؛ خب سودان هم از نظر اقتصادی و هم داخلی شرایط بسیار وخیمی دارد و الان هم در این کشور سیل آمده و هیچ کشوری به آن کمک نکرده است. این مسائل باعث شد این کشور برای بهره‌مند شدن از مزایای اقتصادی اعلام کند که به سمت عادی شدن رابطه با اسرائیل حرکت کند. اما نکته اینجاست که این کمک‌ها شامل همه کشورهای منطقه نمی‌شود که به‌ دنبال عادی‌سازی رابطه با اسرائیل باشند؛ تفاوت سازش کشورهایی مانند امارات، بحرین و عربستان با سازش مصر و اردن در این مسأله است که کشورهای حوزه خلیج فارس کمک اقتصادی بزرگی به رژیم صهیونیستی خواهند کرد؛ یعنی برعکس مصر و اردن که پول دریافت کردند، آن کشورها به اسرائیل کمک اقتصادی خواهند کرد. در واقع تفاوت روند عادی‌سازی روابط کشور‌های عربی با رژیم صهیونیستی با روندهای پیشین این گونه است که کشورهای عربی اینک، هیچ امتیازی در مقابل به رسمیت شناختن اسرائیل و برقراری روابط دیپلماتیک با آن به دست نمی‌آورند.
برخی معتقدند  امریکا در روند کمک به امارات و ترغیب آن برای عادی‌سازی رابطه با اسرائیل می‌کوشد امارات را به‌عنوان یک قدرت مهم و رقیب در برابر ایران تبدیل کند.
قدرت امارات در سطحی نیست که بتوان چنین جایگاهی را برای آن تعریف کرد. عربستان سعودی با وجود کمک‌های گسترده امریکا و خرید 500 میلیارد دلار سلاح از این کشور حتی نتوانست از عهده جنگ با انصارالله بربیاید، خصوصاً اینکه امارات الان با اقدام یکجانبه خود در عادی‌سازی روابط با اسرائیل که بدون مشورت با کشورهای عربی و بر خلاف مصوبات اتحادیه عرب انجام داد، باعث پراکندگی و واگرایی بیشتر میان اعضای اتحادیه عرب می‌شود و همین مسأله از توان اولیه این کشور در اجماع‌سازی کم خواهد کرد.
این تحولات بر صف ‌بندی‌های خاورمیانه چه تأثیری خواهد گذاشت؟
همه کشورهای عربی بعداز قرارداد کمپ دیوید قرار بود به سمت سازش با اسرائیل بروند که پیروزی انقلاب ایران برنامه آنها را به هم ریخت و اقدامی در این زمینه انجام نشد، تا جایی که اتحادیه عرب سکوت کرد و حتی ملک عبدالله، ولیعهد وقت عربستان در سال 2000 در بیروت پیشنهاد داد که هیچ کشوری با اسرائیل سازش نکند تا مرزهای دولت فلسطین طبق توافق 1967 میلادی و بر اساس قطعنامه سازمان ملل و به پایتختی قدس شرقی تشکیل شود که این توافق هم نادیده گرفته شد. الان نتانیاهو از این مسأله بسیار راضی است که عادی‌سازی رابطه با اعراب را بدون واگذاری هیچ امتیازی حتی توقف شهرک‌سازی یا محدود کردن آن به دست آورده است.
شمار زیادی از کشورهای عربی پیشتر روابط مخفیانه با اسرائیل داشتند که با صدور بیانیه‌های سازش از سوی امارات و بحرین، نگرانی آن دسته از کشورها برای علنی کردن روابطشان از میان خواهد رفت اما این رویداد در نهایت به نفع محور مقاومت تمام می‌شود؛ زیرا وقتی محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان که خودش زمانی معاهده اسلو را امضا کرده، در واکنش به بیانیه امارات و بحرین آنها را خائن می‌نامد و از ریاست اتحادیه عرب کناره‌گیری می‌کند و سفرایش را از این کشورها فرا می‌خواند، معلوم می‌شود که اقدام به سازش با اسرائیل تا چه اندازه مهم است و چه عواقب سختی برای کشورهای سازشکار خواهد داشت.
علنی شدن این روابط صف ‌بندی‌ها را آشکارتر خواهد کرد و محور مقاومت با اتحادی که شکل داده رویارویی مستقیمی با اسرائیل و هم پیمانان آن خواهد داشت. نشست اخیر فلسطینی‌ها در بیروت دنیا را به هم ریخت؛ یعنی کرانه غربی رام‌الله با غزه متحد شدند و این اتحاد، قدرت بزرگی ایجاد خواهد کرد که نقشه اسرائیل را برهم می‌زند. این در حالی است که تضعیف نقش محور غرب در منطقه و بویژه در فرآیند مذاکرات صلح سوریه و روند خروج امریکا از منطقه از یک طرف و اتحاد و هماهنگی محور مقاومت، حشد الشعبی و انصارالله به نفع کشورهایی نیست که سازش علنی با اسرائیل را انتخاب کردند.
ترکیه از معدود کشورهایی بود که صراحتاً علیه بیانیه عادی‌سازی رابطه با اسرائیل موضع منفی گرفت. ارزیابی شما از این موضع‌گیری چه بود؟
ترکیه تا پیش از این از معدود کشورهایی بود که بهترین روابط را با اسرائیل داشت و حتی آموزش نظامی و پایگاه‌های تسلیحاتی و مبادلاتی از این نوع با اسرائیل دارد. امروز هواپیماهای بدون سرنشین اسرائیلی‌ها در ترکیه مستقر است. اما مسأله این است که ترکیه تنها کشوری بود که در این سطح رابطه اقتصادی و سیاسی و امنیتی با اسرائیل داشت. خب برقراری روابط رسمی اعراب با اسرائیل وسعت عمل ترکیه را در زمینه همکاری اقتصادی با اسرائیل تضعیف خواهد کرد. به‌عنوان مثال امارات الان اعلام کرده که قرار است دو بندر آن توسط اسرائیل بازسازی شود که در عمیق‌تر کردن همکاری‌های اقتصادی و گردشگری بسیار تأثیرگذار خواهد بود و این مسأله نقش ترکیه را کمتر خواهد کرد. از سوی دیگر یکی از اهداف پنهان موضع‌گیری منفی ترکیه تلاش برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی جهان اسلام بود. این در حالی است که منطقه خاورمیانه به طور مرتب شاهد تغییرات سیال است از این‌رو نمی‌توان مواضع منفی ترکیه را به معنای تنش دائمی این کشور با برخی از بازیگران منطقه مانند اسرائیل یا امارات متحده عربی و بحرین دانست.
 پیامدهای این تحولات تا چه سطحی معطوف به حوزه عمل جمهوری اسلامی در منطقه خواهد بود؟
اگر از این به بعد ضرباتی از سوی امارات وارد شود ایران این ضربات را به مثابه ضربه‌ای تلقی می‌کند که از اسرائیل دریافت می‌کند.ایران فقط می‌تواند تحولات را رصد کند. از این منظر که اگر وجه تبلیغاتی این اعلام رسمی سازش پررنگ باشد، ایران لزومی برای موضع‌گیری جدی و رودررو نمی‌بیند اما هر اقدامی علیه امنیت آن از سوی هم پیمانان اسرائیل در منطقه به مواجهه مستقیم ایران با این کشورها منجر خواهد شد. ضمن اینکه نباید فراموش کرد مجموع این تحولات به تقویت بیشتر جبهه مقاومت و اتحاد قوی‌تر فلسطین می‌انجامد.

گروه سیاسی/ روز گذشته نامه‌ای با امضای عبدالعلی علی عسگری، رئیس سازمان صداوسیما به معاون سرمایه انسانی این سازمان در سایت‌ها و فضای مجازی منتشر شد که بر اساس آن حقوق کارکنان این سازمان در ۶ ماهه دوم امسال، ۳۰ درصد افزایش خواهد یافت. در این نامه تأکید شده که این افزایش حقوق، علاوه افزایش سنواتی اعمال شده در ابتدای سال‌جاری است. انتشار این نامه اما با واکنش‌ها و البته سؤال‌های متعددی در فضای مجازی و برخی سایت‌ها مواجه شده است. مهمترین مسأله اینکه منبع تأمین این هزینه کجا خواهد بود؟ این سؤال از آنجا اهمیت دارد که مسئولان صدا و سیما سال‌هاست از بی‌پولی و نبود بودجه کافی برای اداره این مجموعه سخن گفته‌اند.
در سال‌های اخیر گلایه‌های مدام مسئولان صدا و سیما از بی‌پولی هیچگاه تمامی نداشته. تا جایی که سال 97 قائم مقام این رسانه اعلام کرد که به همین دلیل ساخت برخی از سریال‌ها در صدا و سیما متوقف می‌شود. اما این تمام ماجرا نیست؛ همزمان صدا و سیما زیان‌ده‌ترین مجموعه کشور هم هست. به همین دلیل بیش از 60 درصد بودجه این نهاد از منابع دولتی تأمین می‌شود و تنها حدود 40 درصد آن از محل درآمدهای خود سازمان است. بر همین پایه در بودجه سال 99 برای جبران این ضرر هزار و 800 میلیارد تومان از بودجه عمومی به نفع صدا و سیما کنار گذاشته شد. به اضافه اینها در فروردین‌ماه، مجلس دهم تصویب کرد که برای همین سال 99 سازمان صدا و سیما ۱۵۰ میلیون یورو از منابع صندوق توسعه ملی را دریافت کند.
این مبالغ قرار است صرف کسری‌های این سازمان برای کارهای تولیدی، پشتیبانی و مواردی نظیر بازپرداخت بدهی این سازمان به شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات ماهواره‌ای برای جلوگیری از قطع کانال‌های برون مرزی صدا و سیما شود. یعنی به عبارتی محل خرج و هزینه این مبالغ از قبل مشخص بوده.
در مورد تعداد کارمندان صدا و سیما هنوز آمار رسمی اعلام نشده است. هر چند برخی منابع این رقم را بین 35 تا 40 هزار نفر عنوان کرده‌اند. اگر فرض را بر رقم 35 هزار نفر بگذاریم و در یک برآورد بسیار دست پایین، میزان 30 درصد اضافه حقوق مورد اشاره علی عسگری را به طور متوسط برای هر فرد، یک میلیون و 500 هزار تومان در نظر بگیریم در نهایت به این نتیجه می‌رسیم که این دستور ماهانه 52 و نیم میلیارد تومان و برای 5 ماه باقی مانده سال بیش از 260 میلیارد تومان هزینه اضافی برای صدا و سیما به همراه خواهد داشت. بنابراین سؤال درباره منبع تأمین این هزینه اضافی توسط صدا و سیما بسیار جدی است.
البته اهتمام برای چنین افزایش حقوقی در صدا و سیما فقط مختص مدیران این سازمان نیست؛ روز اول تیرماه 99 یعنی زمانی که هنوز یک ماه از آغاز مجلس یازدهم نگذشته بود یکی از اولین اقدامات نمایندگان این مجلس نامه 60 نفر از آنها به رئیس جمهوری بابت درخواست تخصیص اعتبار برای پرداخت حقوق کارکنان صداوسیما بود. در آن نامه بر لزوم تخصیص مزایای فوق‌العاده ۵۰ درصدی به کارمندان صدا و سیما تأکید و رقم مورد نیاز آن «حدود 1200 میلیارد تومان» ذکر شده بود.
اینها همه در حالی است که صدا و سیما تا کنون هیچگاه نه گزارشی از دخل و خرج بودجه تخصیص یافته از سوی دولت به افکار عمومی ارائه نکرده و نه میزان درآمدزایی آن از محل آگهی‌ها و پیام‌های بازرگانی مشخص است. کما اینکه هیچگاه نیز صورت و گزارش مالی پروژه‌های بزرگ و چندین میلیاردی آن منتشر نشده. همه این موضوعات در سال‌های گذشته محل سؤالات و ابهامات زیادی بوده‌اند و حالا با درخواست جدید رئیس صدا و سیما ابهام تازه‌ای به وجود آمده؛ اینکه در چنین اوضاعی اگر ادعای بی‌پولی و مضیقه جام جم را قبول کنیم، نامه منتشر شده از علی عسگری چگونه قابل توجیه است؟

سفیر و نماینده دائم ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به اظهار نظر اخیر مدیرکل آژانس درباره فعالیت‌های هسته‌ای کشور ما واکنش نشان داد و تصریح کرد؛ اصطلاحاتی نظیر «گریز» و «کیفیت قابل توجه مواد هسته‌ای» جایگاهی در اسناد حقوقی آژانس ندارند.
به گزارش ایرنا، کاظم غریب آبادی با انتشار پیامی در صفحه توئیتری خود نوشت: ترسیم معیارهای خودساخته مانند «گریز» و «کیفیت قابل توجه مواد هسته‌ای» برای کشورهایی که تحت نظارت آژانس به غنی‌سازی اورانیوم می‌پردازند، غیرمرتبط بوده، ضمن اینکه در اسناد حقوقی آژانس نیز هیچ جایگاهی ندارد.
وی افزود: بیش از هزار و 300 تن اورانیوم با غنای بالا و ۳۰۰ تن پلوتونیوم در جهان وجود دارد و برابر گزارش اجرای پادمان‌های آژانس در سال ۲۰۱۹ نیز  «کیفیت قابل توجه مواد هسته‌ای» در سطح جهانی افزون بر ۲۱۶۴۴۸ بوده است. اگر این گونه باشد، در جهان بسیار خطرناکی زندگی می‌کنیم!
غریب آبادی سپس این پرسش را مطرح کرد: آیا مدیرکل گروسی می‌تواند به ما بگوید که «کیفیت قابل توجه مواد هسته ای» برای پنج کشور ‌دارنده سلاح و همچنین کشورهایی مانند هلند، آلمان، ژاپن، برزیل و آرژانتین چقدر هست؟! آیا بهتر نیست فعالیت‌های هسته‌ای تحت پادمان را این گونه اندازه‌گیری نکنیم؟!
«رافائل ماریانو گروسی» در مصاحبه با نشریه اتریشی «دی پرسه» در پاسخ به این سؤال که زمان گریز هسته‌ای برای ایران کی هست و این کشور چقدر با ساخت بمب هسته‌ای فاصله دارد، گفته بود: در آژانس، ما در مورد زمان «گریز هسته ای» صحبت نمی‌کنیم، بلکه به «کیفیت قابل توجه» مواد هسته‌ای که حداقل مقدار لازم اورانیوم غنی شده یا پلوتونیوم مورد نیاز برای ساخت یک بمب است، نگاه می‌کنیم. ایران در حال حاضر «کیفیت قابل توجه» مواد هسته‌ای را ندارد. وی از اینکه ایران به غنی‌سازی اورانیوم خود در مقیاس گسترده ادامه می‌دهد، ابراز نگرانی کرد و ادعا کرد: ایران به غنی سازی اورانیوم در حد بالاتری از آنچه که متعهد شده، ادامه می‌دهد. این مقدار ماه به ماه در حال بیشتر شدن است. به گفته مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای برنامه ایران نسبتاً توسعه یافته است و شامل یک چرخه سوخت هسته‌ای کامل است. این کشور همه مهارت‌ها را دارد، بنابراین بسیار مهم است که بازرسان آژانس انرژی اتمی در آنجا حضور داشته باشند.

در پی انتشار برخی اخبار در فضای مجازی مبنی بر استعفای رئیس کل بانک مرکزی، «ایبنا» رسانه مرجع نظام بانکی این خبر را تکذیب کرد.ایبنا افزود: این نوع شایعات با اهداف خاص و در چارچوب جنگ اقتصادی دشمن جهت ایجاد التهاب در بازار ارز و پول مطرح می شود. دکتر همتی محکم و استوار در خدمت مردم عزیز می باشد و در بانک مرکزی مشغول فعالیت و اتخاذ تدابیر لازم برای مقابله با فشار حداکثری دولت امریکا است.

شناسایی پیکر ۷ تن از شهدای مدافع حرم

مسئول ایثارگران کل سپاه از شناسایی و تأیید هویت پیکر هفت تن از شهدای مدافع حرم منطقه خان طومان سوریه در عملیات تفحص خبر داد و گفت: پیرو تدبیر سردار شهید حاج قاسم سلیمانی مبنی بر تفحص در محور خان طومان سوریه پس از آزادسازی این مناطق، گروه تفحص ایثارگران سپاه در منطقه مستقر شد و پس‌از ماه‌ها تلاش خستگی‌ناپذیر، پیکرهای مطهر تعدادی از شهدای جبهه مقاومت کشف شد.به گزارش ایلنا، سردار سرتیپ دوم ابوالقاسم شریفی افزود: پس‌از تطبیق نمونه DNA در مرکز ژنتیک سپاه، هویت پیکر هفت تن از شهدای مدافع حرم استان‌های مازندران، البرز، قزوین و خوزستان شناسایی و تأیید شد و پیکرهای مطهر شهدا به میهن اسلامی بازگشت. به گفته وی، پیکر مطهر این شهدا امروز برای طواف و زیارت حرم مطهر امام رضا(ع) عازم مشهد مقدس خواهد شد و پس از طواف بر ضریح مقدس امام هشتم توسط خادمان آن آستان مقدس، حجت‌الاسلام والمسلمین مروی تولیت آستان قدس رضوی بر پیکرهای مطهر شهدا نماز خواهند خواند.

تأیید بازداشت پورمختار

معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار همدان درباره خبر بازداشت محمدعلی پورمختار نماینده پیشین استان همدان در مجلس گفت: این خبر چند روزی است در سایت ها پخش شده و بنده هم آن را تأیید می‌کنم.به گزارش ایسنا، مصطفی آزادبخت افزود: نقطه قوت جمهوری اسلامی این است که هر کسی در هر جایگاهی تخلفی کند با آن برخورد می شود.وی با بیان اینکه کار رسیدگی به تخلفات نمایندگان در تهران انجام می گیرد، تصریح کرد: رسیدگی و بررسی همه جانبه پرونده ها زمانبر است به همین علت رسیدگی به پرونده وی طول کشیده است.معاون استاندار همدان خاطرنشان کرد: جمهوری اسلامی ثمره خون ۲۵۰ هزار شهید است و با هیچ کس تعارف ندارد، هر کس در جایی تخلف کند با آن برخورد می شود. هیچ کس مصونیت ندارد و این نقطه قوت جمهوری اسلامی است. پورمختار در مجلس نهم و دهم نماینده بهار و کبودرآهنگ در مجلس بود و صلاحیتش برای مجلس یازدهم تأیید نشده بود.

نوبخت و صالحی به کرونا مبتلا شدند

دو عضو هیأت دولت به بیماری کرونا مبتلا شدند. به گزارش «ایران»، محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه در توئیتی نوشت: «پس از یک هفته پر کار، با بروز برخی علائم برای پیگیری به یک مرکز درمانی مراجعه و پس از معاینه و دریافت پاسخ مثبت تست تشخیص کرونا، به توصیه پزشکان و برای بررسی بیشتر تحت نظر هستم. به لطف خدا حال عمومی‌ام مساعد است. از همه عزیزانی که جویای احوالم بوده‌اند سپاسگزارم و التماس دعا.» روابط عمومی سازمان انرژی اتمی هم از مثبت بودن تست کرونای «علی اکبر صالحی» خبر داد و اعلام کرد: «بنا به توصیه پزشک در قرنطینه خانگی و در استراحت به سر می‌برد. خوشبختانه هم اکنون حال عمومی او مساعد است و موضوعات سازمان را به صورت مستمر رصد و پیگیری می‌کند.»

ادامه از صفحه اول
با وجود این تصویرسازی‌ها کشورهای همسایه از جمله کشورهای منطقه خلیج فارس دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به توسعه مناسبات‌شان با جمهوری اسلامی ایران دارند که بخشی از این تفاوت محصول رویکردهای دیپلماتیکی است که در مقاطع حساس نسبت به این کشورها اتخاذ شده است.
این سیاست‌ها سبب شده که به طور مثال رابطه تهران و مسقط که در دوره‌ای شخصاً در این کشور مسئولیت داشته‌ام از ابعاد سیاسی و اقتصادی پیشرفت خوبی داشته باشد و حتی بعد از فوت سلطان قابوس و در دوران سلطان هیثم نیز همچنان این نگاه  راهبردی است و در حوزه اقتصادی نیز شاهد جهش باشیم‌ و روند رو به جلویی داشته باشد. اگر مشکلاتی همچون همه‌گیری ویروس کرونا و تحریم به عنوان مهمترین مانع در مناسبات بین‌المللی ما نبود این رابطه حتماً به توسعه بیشتری می‌رسید.
کشورهای منطقه همواره شاهد بوده‌اند که دولت و ملت ایران در بزنگاه‌های مختلف چگونه از دولت‌ها و ملت‌های همسایه در مقابل مشکلات عارض شده حمایت کرده و دست دوستی خود را دراز کرده است. حمایت ایران از مردم قطرهنگام تحریم این کشور از سوی کشورهای عضو شورای همکاری و بطور ویژه عربستان و امارات و بحرین و تأمین بسیاری از نیازمندی‌های آنها یا باز شدن دروازه‌های ایران به روی مردم کویت در ماجرای اشغال این کشور از سوی رژیم بعث عراق از جمله بزنگاه‌هایی بوده که زیربنای سیاسی مناسب برای توسعه مراودات تجاری را فراهم کرده است. این اهتمام توجه درباره همه کشورهای همسایه از عربی و غیرعربی اعم از ترکیه، پاکستان، افغانستان و کشورهای حوزه آسیای میانه و قفقاز سابقه داشته است. روابط اقتصادی ایران در این میان با عراق و ترکیه حائز اهمیت ویژه است و نگاه ایران به این روابط یک نگاه درازمدت و برد -برد است. نگاهی که درباره بقیه کشورها نیز تسری دارد.
ما هم اکنون علی‌رغم برخی مشکلات جدی سیاسی و رفتار نادرست دولتمردان برخی کشورهای منطقه در روابط خارجی خود در حفظ و توسعه روابط با این گونه کشورها نیز می‌اندیشیم. سیاست منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران همواره مؤید این بوده است که کشورهای منطقه می‌توانند با تقویت همگرایی میان خود و توسعه روابط‌‌شان فراهم کننده امنیت پایدار و رفاه و آسایش بیشتر برای مردم خود باشند و در برابر منافع نامشروع قدرت‌های خارجی که در پی ایجاد اختلاف و شکاف در بین دولت‌ها و ملت‌های منطقه هستند بایستند. با این پیشینه رئیس جمهوری کشورمان در سخنان اخیرشان یک‌بار دیگر بر اهمیت راهبردی روابط با کشورهای همسایه و رفع موانع پیش روی مراودات تجاری با همسایگان تأکید کرده‌اند. خواستی که تحقق آن تا حدود زیادی بر دوش بخش خصوصی قرار دارد و با این حال حتماً بدون حمایت دولت و دستگاه دیپلماسی ممکن نیست.
از این حیث و بر اساس تجربه به نظر می‌رسد می‌توان چند نکته را یادآور شد. یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در افزایش مراودات تجاری را باید در ثبات مقررات و آیین‌نامه‌های ناظر بر امر صادرات و واردات جست‌وجو کرد. زیرا همین ثبات است که می‌تواند به پایداری تجارت با کشورهای دیگر از جمله با کشورهای همسایه منتهی شود. برقراری و تقویت ارتباط بازرگانان و اتاق‌های بازرگانی مشترک و انجام سفرهای تجاری که در گذشته سابقه داشته و متأسفانه در حال حاضر به دلایل مختلف از جمله شیوع ویروس کرونا کمتر شده نیز از جمله عوامل تعیین کننده دیگر در افزایش این مراودات است. در این ارتباط همچنین می‌توان به اهمیت مواردی همچون توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل و کاهش عوارض گمرکی و... اشاره کرد.
اما با این همه مواردی که در شمول مسئولیت دولت است نباید فراموش کرد که یک عامل مؤثر و مهم دیگر پایبندی بخش خصوصی به انجام مسئولیت و تعهدی است که در قبال طرف تجاری خارجی خود برعهده گرفته است. صداقت در ارائه کالا و خدمات و حفظ کیفیت آن و پرهیز از این نگاه که می‌توان در تجارت با کشورهای همسایه ره صد ساله را یک شبه پیمود از جمله این موارد است. متأسفانه این نگاه نزدیک‌بینی تاکنون خسارات جدی به کار تجارت منطقه‌ای ما زده و فرصت‌های زیادی را از بین برده است. به این ترتیب حفظ اصول و استانداردها در مناسبات تجاری سبب پایداری بازار خارجی خواهد بود. این کاری است که به دلیل انتفاع ملی از آن باید بخش خصوصی و دولت به بهترین وجه نسبت به پیشبرد آن همت کنند.