ادامه از صفحه اول/ نخستین مناظره رقبای انتخابات ریاست جمهوری 2020 امریکا طبق سنت، حول محور مسائل داخلی بود که با توجه به کارنامه ترامپ و انتقاداتی که به آن مطرح می شود، بیشترین وقت مناظره به اقتصاد، کرونا و مالیات گذشت. بخش‌هایی از این مناظره جنجالی را می‌خوانید.
دیوان عالی و طرح‌های درمانی
کریس والاس: آیا فکر می‌کنید، قاضی برت (فردی که ترامپ اخیراً او را وارد دیوان عالی امریکا کرد)، باید این سمت را در این زمان به دست می‌گرفت؟
ترامپ: خیلی ساده است ما انتخابات را بردیم و انتخابات پیامدهایی دارد. ما سنا را داریم، کاخ سفید را داریم... بنابراین می‌توانیم او را انتخاب کنیم. دموکرات‌ها هم بودند همین کار را می‌کردند.
بایدن: من فکر می‌کنم این حق مردم امریکا است که قضات دیوان عالی را مشخص کنند. ما الان در میانه انتخابات هستیم و باید صبر کنیم ببینیم نظر فردی که مردم او را انتخاب می‌کنند، درباره این پست چیست.
ترامپ: تو می‌خواهی تعداد زیادی از قضات رادیکال چپ را وارد دادگاه عالی کنی.
بایدن: خفه می‌شوی مرد؟200 هزار نفر از کرونا مردند. 7 میلیون نفر مبتلا هستند و فقدان طرح درمان برای آنها یعنی چه؟
ترامپ: زمان شما که 308 نظامی مردند. زیرا در ارتش نتوانستید مراقبت‌های درمانی لازم را داشته باشید. اینها را به من نگو. اگر شما بودید الان آمار قربانیان 2 میلیون نفر بود. من قیمت دارو را تا 80/90 درصدکاهش می‌دهم.
کرونا
ترامپ: کار ما در مواجهه با کرونا عالی بود. هرکس غیر از این می‌گوید: به اخبار جعلی گوش کرده است.
بایدن: نه او واقعیت را نگفت چون نمی‌خواست مردم بترسند. اما خودش ترسیده بود.
ترامپ: اگر تو بودی وضع بدتر بود. اصلاً چیزی به اسم هوش در تو وجود ندارد.
بایدن: ترامپ کسی بود که می‌گفت 6 ماهه کرونا را نابود می‌کند. گفت ماده ضدعفونی کننده بخورید. حالا هم می‌گوید واکسن می‌سازد.
ترامپ: تو چه می‌کنی؟ فقط ماسک می‌زنی. بزرگترین ماسک‌ها را او می‌زند.
اقتصاد
ترامپ: ما بهترین وضعیت اقتصادی را داشتیم، کرونا آن را خراب کرد. اگر بایدن بود، بدتر هم می‌شد. چون می‌خواست همه را به تعطیلی بکشد.
بایدن: اما میلیاردرهایی مثل او که فقط 750 دلار مالیات می‌دهند، وضع‌شان خوب است.
ترامپ: من میلیون‌ها دلار پرداخت کردم. بروید و ببینید. پرونده من 118 صفحه است.
بایدن: من قوانین مالیاتی را که او به نفع خودش وضع کرده، تغییر می‌‌دهم و شرکت‌هایی را که مالیات نمی‌دهند، مجبور به دادن مالیات می‌کنم.
ترامپ: آن وقت کمپانی‌ها از امریکا خارج می‌شوند.
نژادپرستی و نتیجه انتخابات
بایدن: شیوه حکومت داری ترامپ باعث شده است اختلافات در امریکا افزایش یافته و جامعه دو پاره شود.
ترامپ: من از گروه‌های ملی‌گرای راست می‌خواهم کوتاه بیایند و منتظر بمانند. اما این را هم بگویم باید فکری به حال آنتیفا (چپ‌های افراطی) کرد.
بایدن: حتی اگر پیروز نشوم، نتیجه را به رسمیت می‌شناسم.
ترامپ: شیوه پستی خیلی بد است. من هم حزبی‌هایم را برای نظارت به شعب رأی‌گیری می‌فرستم.

در حاشیه

■ طعنه عربی «بایدن» به «ترامپ»: استفاده «بایدن» از کلمه عربی «ان‌شاءالله» به عنوان پاسخی کنایه‌آمیز به ادعای «ترامپ» درباره پرداختن مالیاتش، با واکنش بسیاری از کاربران عرب زبان، مسلمانان و حتی پرتغالی‌ها همراه شد و مورد انتقاد بسیار قرار گرفت.
■ توئیت جنجالی رئیس پلیس پورتلند: «ترامپ» در میان حرف‌هایش نقل قولی از رئیس پلیس پورتلند کرد و از حمایت او از خودش گفت. اما این سخنان با واکنش این مقام همراه شد و او در توئیتی نوشت: «شاید منظور رئیس جمهور، کلانترهای مناطق روستایی و حومه اورگان بود.»
■ فروش تی‌شرت‌های «خفه شو مرد!»: پس از اینکه «جو بایدن» برای ساکت کردن «ترامپ» او را با عبارت «خفه شو مرد!» مورد خطاب قرار داد، تی‌شرت‌هایی با نقش این عبارت به قیمت 30 تا 33 دلار توسط کمپین دموکرات‌ها به فروش گذاشته شد.
■ انتقاد تند توئیتری از دروغ‌های ترامپ: شماری از کاربران توئیتر در واکنش به اظهارات «ترامپ» درباره اینکه کمپین‌های انتخاباتی داخل سالن او هیچ تأثیر منفی بر شیوع کرونا نداشته، او را با جمله «دونالد ترامپ دروغگو است» به نقد کشیدند.

بازتاب رسانه‌ای

■ جورج استفانوپولوس (سردبیر «ای بی سی نیوز»): به عنوان کسی که 40 سال تجربه اجرا، پوشش خبری، برنامه‌ریزی و رصد مناظرات انتخاباتی را داشته، باید بگویم سه‌شنبه شب شاهد بدترین مناظره زندگی‌ام بودم.
■ پل برنداس (ستون‌نویس یو اس ای تودی): این مناظره به هیچ وجه مسیر انتخاب رهبر یک جهان آزاد نبود. به واقع این نمایش نه تنها برای امریکایی‌ها که برای همه کسانی که روزی امریکا را تحسین می‌کردند، شرم‌آور و منزجرکننده بود.
■ جفری کاباسرویس (مدیر مرکز مطالعات سیاسی نیسکانن): این مناظره نشان داد ما ملتی در مسیر افول هستیم که تنها با تحقیر یکدیگر متحد می‌شویم. در حقیقت برنده واقعی این تقابل نه کاندیداها بلکه آنهایی بودند که آرزوی سقوط امریکا را دارند.
■ مارکوس فلدنکرشن (روزنامه‌نگار مجله اشپیگل): این مناظره یک شوخی سخیف و شرمساری برای امریکا بود. فریاد و توهین. دو مرد با بیش از هفتاد و چند سال سن مانند دو کودک 5 ساله اجازه حرف زدن به هم نمی‌دادند و کنترل مناظره را از مجری گرفته بودند.

مایکل هرش
معاون سردبیر نشریه فارن پالیسی
مترجم: وصال روحانی
در مناظره‌ای که یک ساعت و 30 دقیقه طول کشید، دونالد ترامپ و جو بایدن با حملات شخصی به یکدیگر، تصویر مردانی را از خود بروز دادند که به جای ارائه قابلیت‌های سیاسی برای زمامداری در کاخ سفید، سبعیت موجوداتی را دارند که بویی از صلح و احترام نبرده‌اند.
بخش‌هایی از حرف‌های هر دو مرد پیر فوق البته صحیح بود، بخصوص آنجا که بایدن 77 ساله به ترامپ 74 ساله گفت: «تو بدترین رئیس جمهوری کل تاریخ امریکا هستی» و ترامپ بلافاصله در مقام پاسخگویی اظهار داشت: «آنچه من طی 47 ماه ریاست جمهوری‌ام انجام داده‌ام، بیشتر از کل کاری است که تو طی 47 سال فعالیت‌های سیاسی‌ات انجام داده‌ای.» با این حال، متن صحبت‌ها و شکل و روش بیان آنها هر چیزی بود الا چیزی که مردم از دو کاندیدای عنوان ریاست جمهوری انتظار دارند. نتیجه و محصول مناظره نخست دو کاندیدای این عنوان که سه‌شنبه شب در کلیولند انجام و در حجم وسیعی از جهان پخش مستقیم تلویزیونی شد، تقویت موضع بایدن و تضعیف فزون‌تر جایگاه ترامپ بود اما کمترین توجه به بحث سیاست‌گذاری‌های خارجی شد زیرا دو طرف فارغ از هرگونه صحبت اصولی و مستند بر حقایق، قصد تخریب یکدیگر را داشتند و کار به جایی کشید که ترامپ به صراحت نسبت به عقل و هوش داشتن بایدن ابراز شک کرد و بایدن هم ترامپ را یک دلقک خواند. بایدن بارها تأکید کرد که همه حرف‌های ترامپ دروغ است اما خودش هم در موقع بیان حاصل معاملات گسترده امریکا با چین در عرصه‌های اقتصادی به دروغ مدعی شد که در تمامی چهار سال اخیر بیلان اقتصادی و نرخ رشد امریکا از چین پایین‌تر بوده است حال آن که فقط در سال 2018  این اتفاق افتاده است. تمامی تلاش‌های کریس والاس، مجری برنامه و اداره کننده مناظره هم برای نظم و ادب بخشیدن به اظهارات دو طرف بی‌ثمر ماند و ترامپ آنقدر وسط حرف‌های بایدن پرید که والاس مجبور به مداخله آشکار شد و از او خواست دست از این رفتار بردارد ولی بایدن نیز با بیان عبارت «خفه شو» به ترامپ در وسط مناظره‌ای که کاملاً «بی صاحب» شده بود، نقش خود را در کامل شدن این آشفتگی تمام عیار به بهترین شکل ادا کرد. والاس کوشید دو طرف مناظره را به بحث‌هایی اساسی مانند بحث دیوان عالی امریکا، چگونگی مهار کرونا، تبعیض نژادی و تزلزل‌های اقتصادی وا دارد ولی ترامپ و بایدن با وجود ورود نسبی و سطحی به این مباحث، بیشتر درصدد زخمی کردن یکدیگر بودند و توگویی شیرهای بیشه‌ای هستند که تنها سلاح و هنرشان، دریدن یکدیگر است. بایدن بر اثر فشارهای ترامپ، اعتراف کرد که پسرش معتاد بوده اما حالا درمان شده است اما ترامپ با رجعت به ماجراهای «اوکراین گیت»، یک بار دیگر مدعی تخلف‌های وسیع اقتصادی و سیاسی بایدن و پسرش برای فتح انتخابات 2020 امریکا شد. همه می‌دانند که عضویت‌هانتر بایدن در هیأت رئیسه یک کمپانی تولید سوخت و انرژی اوکراین، چیزی خلاف اصول جاری در سیاست امریکا و ایجاد کننده انواع بدبینی‌ها در قبال پدرش و آن هم در زمانی بوده که جو بایدن به عنوان معاون باراک اوباما در کاخ سفید سپری کرد اما هر دو مجلس نمایندگان و سنای امریکا اعلام کرده‌اند سند کتبی‌ای که نشان از اختلاس و فساد سیاسی ‌هانتر در آن ایام داشته باشد، به دست نیامده است. بایدن قطعاً از جلسه دیروز راضی و خوشحال خارج شده است زیرا آرام‌تر و مسلط‌‌ تر از ترامپ جلوه کرد و دچار «کند ذهنی» و خواب آلودگی‌ای هم نشان نداد که ترامپ مدت‌ها وی را متهم به آن کرده است اما بحث‌هایی اساسی‌تر فراموش شد از جمله مباحث و مدارکی که نشان می‌دهند ترامپ حتی در معاملات اقتصادی و داد و ستدهای تجاری- سیاسی‌اش با بانک‌ها و نهادهای روسی و آلمانی متحمل ضررهای کلانی شده است. این مناظره‌ای بود که ترامپ از شلوغ کردن و به هم ریختن کلامی آن یک بهره بزرگ برد و آن زیر ذره‌بین نرفتن مسأله فوق بود اما معلوم نیست که خشم او و ملایمت بایدن در مناظره دوم نیز برای پوشاندن این گونه لغزش‌ها کافی باشد.

علی بیگدلی
کارشناس اروپا و امریکا
مناظــــره سه شــــنبه شــــب نشان‌دهنده عمق دوقطبی بودن جامعه امریکاست؛ قطبی که مربوط به ترامپ است، قطب ثروتمندانی است که از قدرت فزاینده‌ای در سطح امریکا برخوردارند و به همین واسطه نوعی غرور و خودمحوری دارند که تمام اینها را می‌توان در شخصیت ترامپ دید. طرف دیگر دموکرات‌هایی هستند که خاستگاه آنها از گروه‌های میانی و پایین جامعه است که بیشتر متعلق به ایالات غربی و جنوبی امریکا هستند. این یک مناظره استثنایی بود. اگر چه در مناظره‌های امریکا این پرخاشگری‌ها سابقه دارد و در دیگر انتخابات هم شاید باشد. اما ترامپ که تحت فشار ناکامی‌های داخلی خود است، در چند مورد دچار ضعف شدید بود. نخست، مسأله کرونا بود که مدیریت درستی در آن نداشت، دوم مسأله مالیات‌ها بود و دیگر خیزش‌های اجتماعی. از همین رو تلاش می‌کرد با پریدن وسط صحبت‎های بایدن تمرکز او را به هم بزند و اجازه ندهد حملات مؤثری داشته باشد. اما موفق نشد. به طور معمول هدف از مناظره‌ها جمع کردن رأی و جذب آرای خاکستری است. به نظر من هیچ‌کدام در این خصوص موفق نبودند. اما در کل بایدن بهتر عمل کرد.

استفن کولینسون
تحلیلگر سی‌ان‌ان
«دونالد ترامپ» با ژستی تهاجمی برای از میدان به در کردن رقیب دموکراتش وارد مناظره شد و تا مقطعی نیز طبق هدفش پیش رفت اما کم کم فضای مناظره تبدیل به تصویری از دوران ریاست جمهوری‌اش شد؛ همه قوانین را زیر پا گذاشت، با رقیبش قلدرمآبانه رفتار کرد، دروغ پشت دروغ گفت و...
چنین نمایش خشن و شگفتی‌برانگیز برای جلب آرای بیشتر، از هر کاندیدایی قابل قبول است اما رئیس جمهوری؛ که کنترل کدهای هسته‌ای را در دست دارد و باید کشور را از بدترین بحران بهداشتی یک قرن گذشته و ناکامی اقتصادی 90 سال اخیر نجات دهد، پذیرفته نیست. به واقع دوئل دو کاندیدای ورود به کاخ سفید به هیچ‌وجه معنای مناظره انتخاباتی را نداشت. ترامپ قوانین زمان برابر را شکست و بایدن برای ساکت کردن رقیب مجبور به توهین شد تا فرصتی برای صحبت داشته باشد. اما با اینکه این مناظره فارغ از اصول دموکراسی بود اما سهم «بایدن» در این نمایش برابر با ترامپ نبود. این مناظره ثابت کرد ترامپ با تمام قوا به قدرت چسبیده و هرگز در برابر شکست ساکت نمی‌ماند. بدون شک 5 هفته پرهیاهو پیش روی امریکا خواهد بود.

امیرعلی ابوالفتح
کارشناس مسائل بین الملل
این مناظره ابعاد و حواشی مختلف و متعددی داشت. اما به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین فرازهای این مناظره سؤال پایانی کریس والاس، مجـــــری مناظـــــره باشد که پرسید، آیا ترامپ و بایدن، نتیجه انتخابات را می‌پذیرند و هوادارانشان را به خویشتنداری دعوت می‌کنند. این سؤال این پیام را به مخاطب می‌دهد که انتخابات 2020 ممکن است با پایان خوشی همراه نباشد، حواشی داشته باشد و جامعه شاهد انتقال مسالمت آمیز قدرت نباشد. هرچند بایدن به صراحت اعلام کرد، چنین کاری را خواهد کرد. اما ترامپ بار دیگر پاسخ غیر شفافی داد. این تردیدهایی را در سطح جامعه امریکا ایجاد کرده است. بویژه که کسی این صحبت را مطرح می‌کند که رهبر اپوزیسیون نیست، بلکه رئیس جمهوری است و اگر تبعیت از نتایج انتخابات نکند، می تواند دردسر ساز شود. اگر جامعه امریکا نتواند این مسائل را حل کند، با دشواری‌های اساسی در ساختار دموکراتیک خود رو به رو می شود. چنین رخدادی می تواند سرآغازی از چالش‌ها و بحران‌های سیاسی در امریکا باشد و جامعه این کشور را در آینده به سوی نظامی شبه اقتدارگرا سوق دهد که برای هر فرد امریکایی نگران کننده است.

جان تی بنت
روزنامه نگار ایندیپندنت
شامگاه سه‌شنبه دو مقام عالیرتبه امریکا به جای مناظره یک شرمساری ملی را پیش روی مردم کشورشان به اجرا درآوردند. اتفاقی که تنها دستاورد آن سردرگمی بیشتر رأی دهندگانی بود که هنوز برای انتخاب رئیس جمهوری بعدی کشورشان مردد مانده بودند. بیش از 90 دقیقه «ترامپ» پشت سرهم بر«بایدن» تاخت و گاهی مجری برنامه را نیز بی‌نصیب نگذاشت. البته به نظر نمی‌رسد این تقابل، پایان جنگ دو کاندیدا باشد و شاید در مناظره دوم و سوم نیز ادامه آن را شاهد باشیم. حتی ممکن است شبکه‌های تلویزیونی دیگر دو مناظره بعدی را زنده روی آنتن نبرند و فقط به نتایج اکتفا کنند. چراکه به نظر نمی‌رسد با این رویه دو مناظره بعدی نیز دستاورد جدیدی داشته باشد. «بایدن» در ظاهر برنده مناظره اول بود. واقعیت این است که نمی‌توان تحلیل چندانی برای یک رسوایی ملی داشت. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد بیشترین دغدغه امریکایی‌ها، مسائل اقتصادی، بهداشتی و مهار ویروس کرونا است؛ موضوعاتی که هیچ راهکاری برای‌شان در این تقابل مطرح نشد. بنابراین نتیجه این مناظره تنها امیدها را به ناامیدی بدل کرد. آقای «بایدن» برنده این شب بود اما مردم امریکا بار دیگر باختند.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

گفت وگوی تخیلی «شی» و «اون»
ترامپ همچنان به‌دنبال این بود که بداند «شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین به کیم جونگ اون چه می‌گوید و من به او گفتم که مطمئناً حرف‌های او کمک‌کننده نیست. من تصمیم گرفتم گمانه‌زنی‌های خودم را درباره حرف‌های رئیس جمهوری چین برای ترامپ بنویسم. متن کامل نسخه خودساخته من از اظهارات رئیس جمهوری چین خطاب به کیم به شرح زیر است:
«ببین جونگ اون، تو نمی‌توانی به ترامپ اعتماد کنی، مهم نیست او چند نامه زیبا برای تو می‌نویسد. او سعی می‌کند تو را گول بزند و بدوشدت، مثل همه تاجران نظام سرمایه‌داری. به این دام نیفت. چیزی که ترامپ واقعاً به دنبالش است، این است که کره شمالی را هم به کره جنوبی تبدیل کند. ترامپ، پمپئو و بولتون همگی سر و ته یک کرباسند. آنها خود را متفاوت نشان می‌دهند تا تو را گیج کنند. امریکایی‌ها حافظه بلند مدت ندارند. آنها دمدمی‌مزاج، متناقض و غیرقابل اعتماد هستند. یک چیز دیگر، مون جائه این (رئیس جمهوری کره جنوبی) هم مثل امریکایی‌ها فکر می‌کند و حتی بدتر از آنهاست. او به اصطلاح صلح‌طلب و ضد خشونت است و ما می‌توانیم به طور کامل از روی او رد شویم، اما امریکایی‌ها قدرت را درک می‌کنند. به همین دلیل است که می‌گویم تو باید بچسبی به من. این تنها راهی است که می‌توانی برنامه سلاح‌های هسته‌ای خودت را حفظ کنی، کمک‌های مالی واقعی دریافت کنی و در قدرت بمانی. اگر تو این راه مذاکره با امریکا را ادامه بدهی، خیلی دیر نخواهد بود که از یک درخت در خیابانی در پیونگ یانگ آویزانت کنند، من نسبت به این مسأله مطمئنم. فقط بچسب به من. همه کاری که تو باید انجام بدهی این است که همچنان سلاح‌های اتمی، موشک‌ها و تأسیسات و تجهیزات مربوط به تولید آنها را مخفی نگه‌ داری. دوستان ما در ایران به آزمایش موشک‌های تو ادامه خواهند داد، همان‌گونه که طی دو دهه گذشته این کار را انجام داده‌اند. در مقابل تو می‌توانی در تأسیسات مخفی خودت برای ایرانی‌ها کلاهک‌های هسته‌ای بسازی. من نفت بیشتری از ایران خواهم خرید و سرمایه‌گذاری در آن کشور را افزایش خواهم داد تا تحریم‌های امریکا را خنثی کنیم. ایران بعد از همه اینها، آنچه را که من بخواهم انجام خواهد داد.
برای فریب امریکایی‌ها، به پس دادن استخوان‌های سربازانشان که در جنگ کره کشته شده‌اند، ادامه بده. آنها در مورد این‌گونه مسائل بسیار احساساتی هستند، مثل ژاپنی‌ها. اجساد شهروندان ژاپنی  را که توسط پدرت ربوده شده بودند هم پس بده. آبه در انظار عمومی برای آنها گریه خواهد کرد ولی در عوض چمدان‌های پر از دلار را برایت خواهد فرستاد. در حال حاضر من سرگرم جنگ تجاری با ترامپ هستم. او خساراتی را به اقتصاد چین وارد می‌کند و اگر این جنگ ادامه پیدا کند، اقتصاد ما آسیب بدی خواهد دید. خوشبختانه ترامپ در محاصره مشاوران وال استریت قرار دارد که آنها هم مثل اکثر امریکایی‌ها و مثل مون جائه این، افرادی کوته‌بین هستند. من با خرید سویاهای با ارزش امریکایی‌ها و برخی از فناوری‌هایشان موافقم (من بعداً فناوری‌های آنها را می‌دزدم و با قیمت پایین‌تر به مشتری‌های خودشان می‌فروشم) و بعد امریکایی‌ها را از صحنه خارج خواهم کرد. وقتی که ماه آینده همدیگر را دیدیم من با جزئیات بیشتر اوضاع را برایت شرح خواهم داد. من همچنین ماه آینده ترتیب کمک‌های اقتصادی ویژه‌ای را برای شما خواهم داد، کمک‌هایی که حتی ژاپنی‌ها هم نمی‌توانند انجامش دهند. من هیچ یک از تحریم‌های سازمان ملل را نقض نمی‌کنم، چون مجبور نیستم این کار را بکنم. من تجهیزات و کمک‌هایی را ارسال خواهم کرد که تحریم‌ها آنها را شامل نمی‌شوند و مانع از آن خواهم شد که مرزبانان بتوانند از نزدیک آنچه را که از مرز رد می‌شود، رصد کنند. همه چیز درست خواهد شد. شما نه تنها مجبور نیستید دست از سلاح‌های هسته‌ای خود بردارید بلکه ترتیبی خواهم داد که خیلی زود کره جنوبی هم مثل یک میوه رسیده به دامان شما بیفتد. عاقبت اندیش باش جونگ اون. می‌دانم شما دوست دارید در طرف برنده تاریخ باشید و طرف برنده اکنون چین است. امریکایی‌ها دوست ما نیستند.»

فریدون مجلسی
تحلیلگر مسائل بین الملل
نخستین مناظره انتخاباتی امریکا را نمی‌توان کاملاً منفی دانست. «بایدن» نقش خودش را اجرا کرد و تا حد ممکن از مناقشه با یک فرد غیرعادی نتیجه گرفت. واقعیت این است که از «ترامپ» بیش از این توقعی وجود نداشت کما اینکه «نانسی پلوسی»، رئیس مجلس نمایندگان امریکا نیز درباره او و جو مناظره به «بایدن» هشدار داده بود. در این مناظره مجری هم بلاتکلیف بود و مجبور شد بارها به رئیس جمهوری تذکر بدهد تا صحبت‌های «بایدن» را قطع نکند. «ترامپ» هم معترض به این تذکرات بود. واقعیت این است خشم زیاد، تعقل را از بین می‌برد. در این مناظره نیز «بایدن» دو باری، «ترامپ» را دلقک خطاب کرد و یک بار هم او را مورد توهین قرار داد. او از ادبیاتی استفاده کرد که در این سطح به هیچ وجه رایج نیست مگر اینکه تعمدی در میان باشد. «ترامپ» یک بازیگر و شومن است. از طرفی مجری‌گری در نمایش‌های عامیانه، مسابقات کشتی کچ و نمایش‌های تلویزیونی سبب شد او تصور کند می‌تواند در عرصه عمومی سیاسی هم همان تسلط بر صحنه عوام را داشته باشد. اما او مرتکب اشتباه بزرگی شد. بنابراین می‌توان گفت در این میدان بازنده اصلی «ترامپ» بود. اما شبکه‌ای مانند «سی ان ان» برای سرپوش گذاشتن بر این باخت، بازنده اصلی را مردم امریکا معرفی می‌کند تا با منفی قلمداد کردن هر دو کاندیدا، «ترامپ» را همتراز «بایدن» کند. با این حال آمارهای قبل و بعد از مناظره که نشاندهنده تنزل جایگاه ترامپ از 42 به 36 و در مقابل صعود چند پله‌ای «بایدن» از 52 به 56 است، خلاف این امر را نشان می‌دهد.
آنچه مسلم است سطح سیاسی امریکا بسیار بالاتر از حدی است که در این مناظره به نمایش درآمد اما وقتی جامعه‌ای، فردی مانند «ترامپ» را به عنوان رئیس جمهوری برمی‌گزیند به سمت تنزل می‌رود. به عبارت دیگر این شرایط نشانه‌ای بر تفوق عوام بر قشر متفکر و تحصیلکرده در جامعه است. در حقیقت چه در امریکا و چه در جوامع دیگر؛ وقتی عرصه سیاسی در اختیار عوام قرار گیرد سطح سخن‌ها، ادعاها و شعارها نیز پایین می‌آید و شعار جای عقلانیت را می‌گیرد. در جهان امروز گرچه این موج عوامگرایی جهانی شده اما برخلاف تصورها این شرایط در کشورهای اروپایی با ادعای دارابودن فرهنگ برتر جهانی بیشتر وجود داشته و در کشورهایی مانند چین، ژاپن، کره جنوبی، تایوان و به طور کلی جوامع شرقی کمتر دیده می‌شود.
به طور کلی دموکرات‌های امریکا در جناحی هستند که به گروه‌های دانشگاهی و با فرهنگ گرایش دارند. بنابراین «بایدن» در وضعیت انتخاباتی مناسبی قرار دارد. اینکه او اعلام کرده به توافق «برجام» برمی‌گردد، خود نشانه احساس مسئولیت و درک او از رفتار و روش نادرست و خروج حساب نشده «ترامپ» از این توافق است. البته «ترامپ» تنها برای دلخوشی اسرائیل این اقدام را انجام داد. اما امریکا بدون «ترامپ» می‌توانست در حمایت از رژیم صهیونیستی مطلوب‌تر عمل کند و واکنش منطقی‌تری بروز دهد. «ترامپ» بخوبی می‌داند که بازنده انتخابات ماه نوامبر است به همین دلیل با وجود قدرتش به عنوان رئیس جمهور و حمایت مالی و تبلیغاتی جمهوریخواهان، مدعی تقلب در انتخابات است. در واقع او نمی‌تواند خصوصیت کاسب‌کارانه‌اش برای داشتن همه چیز با هم را نادیده بگیرد.