ندا آکیش
خبرنگار
انتشار ویدئوی فشار زانوی افسر پلیس بر گردن مرد سیاهپوست غیرمسلح و دستبند به‌دست و صداهای بریده بریده «نمی‌توانم نفس بکشم» جورج فلوید، این مرد 46 ساله در آخرین لحظات حیاتش کافی بود تا مردم خشمگین سراسر امریکا که به‌خاطر افزایش قربانیان کووید19 در کشورشان به بیش از 100 هزار نفر مانند آتش زیر خاکستر بودند، شعله ور شوند و به خیابان‌ها بیایند و فریاد عدالتخواهی سر دهند.
به‌گزارش نیویورک تایمز، پس از انتشار ویدئوی کشته شدن جورج فلوید در شبکه‌های اجتماعی و بالاگرفتن خشم عمومی از این ویدئو اگرچه اداره پلیس مینیاپولیس افسر خاطی و سه افسر دیگر حاضر در آن ویدئو را اخراج کرد اما احساسات جریحه دار شده معترضان فروکش نکرد و تظاهرات‌های گسترده ابتدا در مینیاپولیس و سپس در دیگر شهرهای بزرگ امریکا شامل نیویورک، آریزونا، اوهایو، تنسی، دِنوِر، کلورادو، فونیکس، کولومبوس، مِمفیس و...
 به راه افتاد.
 پنجشنبه شب به وقت محلی هزاران معترض خشمگین با شکستن پنجره‌های یک حوزه پلیس در مینیاپولیس وارد این حوزه شده و آنجا را به آتش کشیدند. البته این حوزه پیشتر خالی شده بود و آسیبی به هیچ یک از نیروهای پلیس وارد نشد. در سنت پائول، منطقه مجاور مینیاپولیس هم تظاهرات‌ آنقدر شدت گرفته بود که پلیس از گاز اشک آور استفاده کرد. پلیس سنت پاول همچنین اعلام کرد، تظاهرات‌ باعث خسارت دیدن بیش از 170 کسب و کار
شده است.
 از این رو، گارد ملی ایالت مینه سوتا بیش از 500نیروی پلیس خود را برای اعزام به مینیاپولیس و منطقه سنت پاول بسیج کرد. در نیویورک هم پس از بالا گرفتن تظاهرات‌ها به خاطر مرگ جورج فلوید، پلیس وارد عمل شد و در راستای سرکوب معترضان بیش از 40 معترض را دستگیر و بازداشت کرد.
سوابق قضایی پلیس خاطی
به‌گزارش سی‌ان‌ان، بنا بر اعلام اداره پلیس مینیاپولیس، «درک چووین»، افسر پلیس خاطی که در ویدئوی مربوط به قتل جورج فلوید زانویش را روی گلوی فلوید 46 ساله گذاشته بود و فشار می‌داد و به فریادهای فلوید که می‌گفت نمی‌تواند نفس بکشد، توجهی نمی‌کرد، پیشتر 18 پرونده شکایت دیگر هم داشته است. هرچند که جزئیات این پرونده‌ها رسانه‌ای نشده و معلوم نیست که آیا آنها هم مربوط به خشونت بوده است
یا خیر.
در ویدئوی جنجالی مرگ فلوید علاوه بر چووین، سه افسر پلیس دیگر هم دیده می‌شدند که هر سه آنها به همراه چووین اخراج شدند و جالب آنکه دستکم دو افسر پلیس دیگر 6 و 5 پرونده شکایت در اداره پلیس دارند.
حمایت تلویحی ترامپ از نژادپرستی
در چنین شرایطی که خشم عمومی در امریکا افزایش یافته و به خیابان‌ها کشیده شده، رئیس جمهوری امریکا در توئیتر مردم کشورش را تهدید می‌کند که ارتش را بسیج خواهد کرد که معترضان را سرکوب کند.
ترامپ این تهدید را در دو توئیت متوالی در توئیتر، شبکه اجتماعی مورد علاقه‌اش منتشر می‌کند اما پس از آنکه توئیتر این پیام‌ها را به‌خاطر نقض قوانین این شبکه اجتماعی و دامن زدن به خشونت‌ها حذف می‌کند، حمله ترامپ به توئیتر آغاز می‌شود. ترامپ در این توئیت‌ها که صبح جمعه منتشر شد، نوشته بود: نمی‌توانم عقب بنشینم و نظاره گر آنچه در این شهر امریکایی بزرگ رخ می‌دهد باشم.
 او با متهم کردن جاکوب فری، شهردار دموکرات مینیاپولیس به ناکارآمدی نوشته بود: او باید وارد عمل شود و کنترل شهر را به دست بگیرد یا خودم با اعزام گارد ملی قضیه را به درستی فیصله خواهم داد. ترامپ همچنین با جانی خواندن معترضان گفت که به تیم والز، معاون ارتش مأموریت داده که خشونت‌ها را سرکوب کند. در پی این فرمان برخی شهروندان اقدام به انتشار تصاویری ویدئویی کردند که نشان می‌داد گارد امنیتی امریکا در حال شلیک به معترضان است.

برش
مرگ 100 هزار امریکایی و بی‌تفاوتی ترامپ

زهره صفاری/  «دونالد ترامپ» در حالی آمار 100 هزار نفری تلفات «کووید19» در امریکا را اغراق‌آمیز عنوان کرده که با پایان قرنطینه همه ایالات، پیش‌بینی می‌شود سوگواری بزرگ‌تر از قربانیان جنگ جهانی اول در انتظار مردم این کشور باشد.به نوشته «فوربس»، کارشناسان امریکایی آمار واقعی 4 ماه اخیر را فراتر از 100 هزار نفر اعلام کرده‌اند و جامعه رنگین پوست امریکا و فقرا بیشترین آمار را در فهرست قربانیان ویروس کرونا دارند. تحلیلگران بر این باورند در صورتی که رئیس جمهوری امریکا و مشاورانش به جای بازی سیاسی و سرزنش دیگران، تنها دو هفته قرنطینه ایالات را زودتر آغاز کرده بودند، امروز شاهد کاهش 60 درصدی آمار هراس انگیز اعلام شده مؤسسه جان هاپکینز بودیم.به‌گزارش «اینترسپت»، بسیاری از مردم امریکا که با آمار میلیونی بیکاری، گرسنگی و فقر در ماه‌های اخیر دست و پنجه نرم می‌کنند و روزها چاره‌ای جز ایستادن در صف‌های طولانی غذای رایگان ندارند، از «دونالد ترامپ» خشمگین هستند. چراکه او در میان دغدغه تبلیغات انتخاباتی‌اش، با سیاسی کردن موضوع کرونا، مقایسه کردن آن با آنفلوانزای فصلی، پیش‌بینی نابودی ناگهانی ویروس و تعریف‌های ابتدایی و سرزنش‌های اخیر چین در کنترل «کووید19»، با وجود هشدار کارشناسان، فرصت‌های مهم نجات مردم امریکا را سوزاند. به نظر می‌رسد تصور ترامپ و مشاورانش این بود که می‌توانند فاجعه ناشی از کرونا را نیز مانند همه سیاست‌های افراط گرایانه رئیس جمهوری در سه سال و نیم اخیر پشت سر گذاشته و بدون دغدغه به سمت آینده قدم بردارند.«جی روزن»، استاد ارتباطات دانشگاه نیویورک معتقد است: «امریکا در ماه‌های اخیر با حجم بالای دروغ‌های ترامپ روبه‌رو بود. چین، باراک اوباما، سازمان بهداشت جهانی و... همه مقصر بودند و نقد شدند اما واقعیت این است که ترامپ برنامه‌ای ندارد تا بتواند دلیل قانع‌کننده‌ای برای این آمار هولناک داشته باشد.»
به گزارش «واشنگتن پست» «دونالد ترامپ» حتی در این شرایط سخت نیز دست از خودستایی برنداشته به‌طوری که در اواسط هفته با اشاره به اینکه آمار کمتر از یک تا 2 میلیون تلفات «کووید19» در امریکا نشاندهنده سیاست‌های درست اوست، حتی سعی در همدردی با مردم نداشت تا اینکه اواخر هفته در میان هجمه انتقادات با توئیتی به خانواده‌های داغدار تسلیت گفت. براساس تحلیل اخیر مؤسسه واتسون امریکا هدف ترامپ و هر سیاستمدار دیگری از عادی جلوه دادن آمار بالای کشته‌ها، تفهیم آسانتر دیدگاه مرگ ناشی از ویروس کرونا و منحرف کردن ذهن‌ها از ضعف سیستم بهداشتی و مهمتر از آنها باز کردن دست سیاستمداران در بحران‌های مرگبار آتی است.

وصال روحانی / امریکا و متحدانش شامل، بریتانیا، کانادا و استرالیا مدعی شده‌اند که لایحه تصویبی اخیر در چین برای برقراری یک روال جدید امنیتی در هنگ‌کنگ نافی آشکار تعهدات بین‌المللی این کشور پرنفوس شرق آسیا است.
در بیانیه مشترک چهار کشور آمده است:«اگر این قواعد جدید امنیتی به‌اجرا درآید در تضاد صریح با قطعنامه امنیتی چندی پیش چین- بریتانیا خواهد بود که مهر تأیید سازمان‌ملل را هم برخود دارد. هنگ‌کنگ از زمان رسیدنش به یک آزادی نسبی تحت هدایت انگلیس و سپس چین تا حدی شکوفاتر شده و اثر مستقیم قواعد جدید، چیدن بال‌های این آزادی است.» به‌گزارش سایت الجزیره، پارلمان چین پنجشنبه هفته گذشته پس از ماه‌ها تظاهرات آزادیخواهان در هنگ‌کنگ قواعدی را در زمینه اداره و امنیت هنگ‌کنگ به تصویب رساند که نافی آزادی‌های قبلی در این کشور است. براساس قواعد جدید می‌توان هر فردی را در هنگ‌کنگ که مطابق تأیید چینی‌ها مخل نظم عمومی شده باشد، برای محاکمه و تعیین تکلیف قضایی به محاکم پکن ارجاع داد. مایک پمپئو وزیر خارجه امریکا هم اواخر هفته پیش در مجلس نمایندگان امریکا گفته بود کشورش دیگر هنگ‌کنگ را تبعه و زیرمجموعه چین نمی‌داند بلکه ملتی سزاوار استقلال می‌انگارد و با اعلام این مسأله روابط مخدوش سال‌های اخیر امریکا با چین را وارد مرحله‌ای تازه از تنش‌ها کرد. در حالی که نانسی پلوسی رئیس این مجلس همیشه با دونالد ترامپ جنجالی سر دعوا داشته است، در یکی از معدود موارد همراهی‌اش با دولت وی تأکید کرده مجلس آماده همکاری نزدیک با کاخ‌سفید در راه تدوین و اجرای پروسه‌هایی است که چین را از اعمال قواعد جدید امنیتی‌اش در هنگ‌کنگ باز دارد.
به گزارش «یو اس ای تودی» کری لام فرماندار ارشد و مقام اول اجرایی هنگ‌کنگ نیز هراس خود را از اعمال قواعد جدید امنیتی در این کشور بشدت پر توریست پنهان نگه نداشته و گفته است چون هنگ‌کنگی‌ها ابتدا در دوره قیمومیت کشورشان توسط بریتانیا و سپس چین به پاره‌ای آزادی‌ها برای بیان عقاید خویش دست یافته بودند، قطع کردن مجدد آن یک فاجعه سیاسی خواهد بود. این در حالی است که لی‌کی‌کیانگ نخست‌وزیر چین پنجشنبه گذشته کوشید به سلسله قواعد جدید امنیتی وضع شده برای هنگ‌کنگ حالتی منطقی و قابل فهم ببخشد. وی گفت: «هدف از اجرای این قواعد گرفتن آزادی‌های فردی و اجتماعی از مردم نیست بلکه پر قوام‌تر کردن پروسه‌ای است که چین همیشه در ارتباط با هنگ‌کنگ مدنظر داشته و قطعاً شکوفایی اقتصادی و استقلال سیاسی این کشور را بیشتر از گذشته خواهد کرد. با تصمیم‌های جدید، چین و هنگ‌کنگ به مثابه یک کشور متحد اما با دو سیستم حکومتی متفاوت به فراخور فرهنگ و تاریخ خود خواهند بود.»با این همه تصویب نهایی قواعد جدید امنیتی هنگ‌کنگ در مجامع قانونگذاری چین موجی تازه از نارضایتی‌ها را در هنگ‌کنگ جاری کرده که مهار آن آسان نخواهد بود. به‌گزارش روزنامه گاردین چاپ انگلیس، وزارت اطلاعات و اخبار چین تصریح کرده است که به نیروهای امنیتی این کشور در این دولت‌شهر شرح وظایف تازه‌شان را ابلاغ کرده و قصد راهنمایی آنها را در زمان تقابل‌های غیرقابل اجتناب با ناراضیان هنگ‌کنگ دارد. وزارت دفاع چین نیز به امریکا اخطار کرده است خیال ورود به این مناقشه به سرش نزند زیرا این یک مسأله داخلی در چین به حساب می‌آید. رئیس دولت‌شهر هنگ‌کنگ هم اعلام کرده است هرگونه تحریم و اعمال مجازات از‌ سوی دولت‌های خارجی در قبال قواعد جدید نه تنها بهره‌ای به مردم هنگ‌کنگ نمی‌رساند که به زیان آنها نیز خواهد بود. این درحالی است که دیشب بنا بود، شورای امنیت سازمان ملل نشستی اضطراری در این خصوص برگزار کند.

ادامه از صفحه اول
هیچ برنامه‌ریزی و سیاستگذاری برای ایران بدون توجه به تحولات کیفی جمعیتی به نتیجه نخواهد نشست. این خواسته‌ها و نیازها صرفاً در حوزه‌های اقتصادی مثل اشتغال و مسکن نیست. سیاست‌های اجتماعی و فرهنگی که این تحولات را درک نکرده باشند چیزی جز تعارض‌های جدید یا رهاشدگی جمعیتی نخواهند داشت. انتظار از زندگی، تصویر از آینده، نگاه به جهان و... آنقدر متفاوت شده است که با نسخه‌های قبل نمی‌توان به درمان مشکلات فعلی پرداخت. این تحول جمعیتی وقتی با واقعیت‌های اقتصادی ترکیب شوند، بخش دیگری از پیچیدگی دوره‌ای را می‌تواند نشان دهد. رشد کم اقتصاد ایران در چند دهه اخیر، واقعیت تلخ اقتصاد کوچک شده با جمعیت متحول شده با آرزوهای بزرگ را به ما نشان می‌دهد. برنامه‌های پی در پی توسعه ما نیز نه از بی‌عدالتی کاسته و نه توانسته از گسترده شدن فقر پیشگیری کند. وضعیت قدرت خرید و فقر برخی دهک‌های جامعه بخشی از واقعیتی است که در این دوره آثار خود را هویدا و در نظام اداره کشور تحمیل کرده است.
باید این واقعیت را بخوبی درک کنیم که برنامه‌ریزی و سیاستگذاری برای رفع بی‌عدالتی، فقرزدایی و بزرگ شدن کیک اقتصادی و پاسخ به خیل بیکاران نه تنها از مسیر آرزوهای بیانی عبور نمی‌کند بلکه با واقع‌گرایی قابل تحقق است. این واقعیت‌ها را اضافه کنیم به قرار گرفتن در نامتعادل‌ترین دوره در روابط و امنیت بین‌الملل. دشمنی و کینه‌ورزی دولت امریکا در این سال‌ها به اوج خود رسیده و دوره‌ای بی‌سابقه از فشار سیاسی و اقتصادی بر ایران را به وجود آورده است. وقتی از تحریم بی‌سابقه سخن می‌گوییم باید ابعاد آن را با نگاهی واقع‌گرایانه درک کنیم. بنابراین جمعیت متحول شده ذهنی با توقعات فزاینده، به علاوه واقعیت اقتصاد ۴۰ ساله و متغیر سیاست بی‌رحمانه دولت امریکا را باید از یک منظر واقعی بررسی کرد.
همان‌گونه که بیان شد مجلس در شرایطی آغاز به کار می‌کند که علاوه بر شرایط تصویر شده فوق، امروز مبارزه تأخیرناپذیر ضد کرونایی دولت، جامعه سلامت و جامعه در کلیت خود وارد مرحله نوینی شده است. روشن است که یک مجلس تازه نفس و نوخاسته در چنین شرایطی می‌تواند به سهم خود نفس تازه‌ای به مبارزه نفسگیر و هر روزه دولت و ملت با کرونا بدمد. امری که مستلزم ظرفیت‌سازی‌های جدیدی در سطح جامعه و استفاده از همه ظرفیت‌های موجود و همه مؤلفه‌های گوناگون جمهوری اسلامی ایران است. امروز سرشت و ماهیت تهاجم خصمانه علیه ایران و شهروندان ایرانی تغییر کرده و تبدیل به یک تهاجم مستقیم علیه اقتصاد، سلامت، پیکره زیستی و زیست روانی آحاد جمعیت ایران شده است. دولت، جامعه سلامت در کلیت بهداشتی و درمانی و پیشگیرانه آن و از همه مهم‌تر جامعه ایرانی اکنون درخط مقدم این نبرد میهنی برای دفاع از هستی زیستی و کرامتی قرار دارد و همین امر رسالت مجلس در الحاق به فرآیندهای دفاعی دولت-ملت را دوچندان می‌نماید. مبارزه و غلبه بر بحران‌های توأمان جمعیتی، اقتصادی، فقر و نابرابری، فشار بی‌حد و حصر بین‌المللی در دوران کرونایی مبارزه‌ای است که فرمول‌های حداقلی «نصف به اضافه یک» پاسخگوی الزامات آن نیست. در سطح جامعه ما از ضرورت رعایت هشتاد درصدی در مبارزه ضد کرونایی سخن می‌گوییم اما انتظار از مجلس یک انتظار صددرصدی است، زیرا مجلس بنا بر تعریف ذاتی باید عصاره فضایل ملت باشد و قطع نظر از سطح مشارکت انتخاباتی ملت، باید سعی کند همه ارزش‌های جامعه را در سیمای پارلمانی خود منعکس نماید.
جامعه در حال تجربه یک زیست جدید در شرایط مبارزه ضدتحریمی و ضدکرونایی است. یعنی همزیستی «همه باهم» و کشف مجدد ارزش‌های معطوف به این همبودگی وسیع ملی. درست در همین نقطه بازگشت استعلایی به فرمول طلایی «همه باهم» است که الگوی‌های مردمسالاری در نقطه تأسیس نظام و از آن جمله تأسیس مجلس شورای اسلامی که این روزها چهلمین سالگرد آن را پشت سرمی‌گذاریم درخشان‌تر از هر زمان دیگر رخ می‌نماید.
اتفاقاً مدیریت صد روزه کرونا و موفقیت‌های غیرقابل انکار ایران در مقابله با آنکه در مقایسه جهانی امروز کاملاً قابل رؤیت و مشاهده است، محصول تشخیص درست، برنامه‌ریزی مشترک و هم‌افزایی بین قوا و کمک به مدیریت پرقدرت و دولت واحد است. برای غلبه بر شرایط پیش گفته الگوی مدیریت کرونایی می‌تواند برای پاسخ به بحران‌های قرن پیش رو و عبور با سلامت جامعه باشد.

نری زیلبر
روزنامه نگار متخصص مسائل خاور میانه
گروه جهان/ در حالی که اسرائیل در حال اندیشیدن پیرامون ضمیمه کردن بخش‌هایی تازه از کرانه غربی به خاک اشغال شده توسط خود است، محمود عباس رئیس دولت فلسطین اعلام کرده است نیازی نمی‌بیند به توافق‌های قبلی‌اش با رژیم صهیونیستی پایبند بماند و این می‌تواند شروع دور تازه‌ای از خشونت‌ها در این منطقه حساس و کلیدی از جهان باشد.
برخی کشورهای عرب دیگر شامل اردن نیز به اسرائیل هشدار داده‌اند پایش را بیش از این از گلیم خود درازتر نکند زیرا منجر به برخوردهایی بسیار سنگین‌تر بین این رژیم‌نژاد پرست و مخالفانش خواهد شد. محمود عباس در پایان دیدارش با برخی سران دیگر فلسطینی در رام‌الله گفت: «سازمان آزادیبخش فلسطین و دولت فلسطین از این پس وادار به هیچ تکلیفی نسبت به قرارهای قبلی نخواهند بود و توافق‌های پیشین منقضی تلقی می‌شود و این شامل ملاحظات امنیتی هم می‌گردد.»
از همان وقتی که بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر زیاده خواه اسرائیل و رقیب انتخاباتی‎‌اش بنی گانتز بر سر چگونگی تقسیم قدرت در این رژیم طی چهار سال بعدی به توافق رسیدند؛ اجرای یک برنامه ضمیمه‌سازی تازه از خاک کرانه غربی و نوار غزه به سرزمین‌های اشغالی قبلی یکی از معدود نکاتی بود که هردو طرف روی آن اتفاق نظر کلی داشتند. با اینکه پس از به توافق رسیدن نتانیاهو و گانتز بر سر اینکه اولی 18 ماه و دومی دو سال و نیم بعدی مرد اول اجرایی اسرائیل باشند، به یک بن‌بست سیاسی 500 روزه در اسرائیل پایان داده شد اما کارشناسان می‌دانستند مجادله اصلی زمانی آغاز خواهد شد که دور تازه ضمیمه سازی‌ها و گرفتن بخش‌هایی جدید از خاک منطقه و افزودن آن به تصرفات اسرائیل آغاز و اجرایی شود و اینک در فاصله‌ای نه چندان دور با این رویداد بسر می‌بریم. گانتز میانه‌رو در قیاس با نتانیاهو تندرو مردی ملایم‌تر نشان می‌دهد اما این بدان معنا نیست که او شروع مرحله تازه ضمیمه سازی‌ها را نپذیرفته و آن را رد کرده باشد و برعکس گانتز به شریکش در قدرت قول داده بود، تصمیم وی را وتو نخواهد کرد. در این میان دولت امریکا نیز برخورد سودجویانه خود را با طرح تازه اسرائیلی‌ها استمرار بخشیده و متذکر شده، هرگونه ضمیمه سازی‌های تازه از خاک منطقه در حیطه اختیار و حوزه تصمیم‌گیری رژیم صهیونیستی است اما گزارش‌های رسیده از واشنگتن حاکی از آن است که کاخ سفید نگران زمان اجرا و کامل شدن این طرح است و می‌ترسد یک زمان نامناسب یا اجرای شتاب‌آمیز امر ضمیمه‌سازی، واکنش‌های تندی را از جانب فلسطینی‌ها موجب و آتش خاورمیانه را شعله‌ورتر سازد و این در حالی است که نتانیاهو و سایر دست‌راستی‌های اسرائیل معتقدند زمان فعلی بهترین تاریخ برای ضمیمه‌سازی‌های جدید و اشغال بخش‌هایی جدید از خاک کرانه غربی به‌گونه‌ای است که کامل شدن یک دولت و اقامتگاه کامل برای فلسطینی‌ها و بواقع حیات چنین دولتی را به‌طور دائمی در کنار اسرائیلی‌ها ناممکن می‌سازد. زیرا قسمت‌های ضبط شده جدید جزیره‌ای و تکه‌تکه خواهند بود و از پیوستگی خاکی که باید محل استقرار همیشگی دولت فلسطین باشد جلوگیری خواهد کرد. امید نتانیاهو و همفکرانش به این نکته است که مشغول بودن جهانیان به بحران کرونا حواس‌ها را از اسرائیل و اقدامات تجاوزگرانه جدید آن پرت خواهد کرد و ضمیمه سازی‌ها با آرامشی بیشتر از گذشته صورت خواهد گرفت. با این حال در بیرون از اسرائیل و امریکا فضای فکری مناسبی نسبت به ضمیمه‌سازی‌های جدید وجود ندارد و اروپایی‌ها هم به نتانیاهو هشدار داده‌اند، مراقب تبعات ماجراجویی‌های تازه خود باشد. این در حالی است که با اجرای این طرح همه ادعاهای قبلی رژیم صهیونیستی در این خصوص که مایل به قدرت گرفتن هر چه بیشتر دولت فلسطینی و خیانت همزمان آن در کنار این رژیم است، رنگ خواهد باخت و واهی بودن آن به اثبات خواهد رسید.
از جمع کشورها و سازمان‌هایی که طی روزهای اخیر به تل آویو در خصوص اشغالگری‌های تازه‌اش هشدار مؤکد داده‌اند، می‌توان به کانادا، امارات، اتحادیه اروپا، اتحادیه عرب و البته سازمان ملل اشاره کرد. جامعه اروپا نیز کلاً مخالف با این حرکت است و باور دارد که ضمیمه سازی‌های جدید منطقه‌ای را که رو به یک آرامش نسبی می‌رفت به مرحله‌ای تازه از اشغال خواهد کشید و بازنده نهایی آن خود اسرائیل خواهد بود که نمی‌تواند جواب فشار افکار عمومی را بدهد و مقابل جهانیان شرمنده‌تر و دست‌هایش پیش از گذشته رو خواهد شد. حتی برخی مقام‌های امنیتی سابق اسرائیل که از نظام فعلی نتانیاهو خارج‌اند به او تذکر داده‌اند مراقب پیامدهای اقدام تازه‌اش و پاسخ‌های خشمگینانه‌ای باشد که مخالفان اسرائیل و مردم ستم‌دیده فلسطین به این حرکت ضد مردمی تازه خواهند داد و این رویداد بلای جان نتانیاهو خواهد شد.
یکی از آنها ریموس یادلین رئیس کنونی انستیتوی مطالعات امنیتی در اسرائیل است که گفته: «این ضمیمه سازی‌های جدید قطعاً چیزی را بر ما نمی‌افزاید و برعکس از ما خواهد گرفت زیرا ثابت می‎کند روحیه ما عناد جویانه و دیدگاه ما تملک مدارانه است و فقط به منافع خود می‌اندیشیم. جهان ما را به چشم ملتی می‌بیند که برای کسب منافع خود حاضر است هر ملت دیگری و بویژه فلسطینی‌ها را قربانی کند و این برای اسرائیل در معادلات کنونی جهان بسیار بد است. از این پس فلسطینی‌ها بیش از پیش حق دارند که ما را دشمن ابدی خود بینگارند و با توافق بیشتر روبه‌روی ما بایستند و در جنگ فرسایشی حاصل ما کمتر از رقیب‌مان ضربه نخواهیم خورد.»