حمید امینی فرد
خبرنگار
گذرتان که به خیابان ایرانشهر افتاد، به تقاطع کلانتری نرسیده، خودتان را برای دیدن صف طویل آدم‌هایی آماده کنید که حدوداً یک هفته است هر روز جلوی یک ویترین شیشه‌ای بزرگ برای وارد شدن به این نقطه سرو دست می‌شکنند، یک نفر نه! ١٠ نفر هم نه! حدود ٣٠ نفر در کنار هم جوری تنیده‌اند که برای اینکه نامشان در لیست بلند بالای رزروی‌ها بنشیند، از روی شانه‌های یکدیگر بالا می‌روند، در یک پیاده روی باریک، درست سر نبش یکی از همین خیابان‌های معروف، ساعت هنوز به ٧ نرسیده، سیل اشتیاق آدم‌ها آنقدر شدت گرفته که به فکرتان هم نمی‌رسد، از باز شدن کافه‌ها حتی ٧ روز هم نگذشته است! حال و هوای مشترک ایرانشهر را در نجات الهی، انقلاب، بلوار کشاورز، وصال، دولت و تجریش هم
می توانید تجربه کنید، یک حس عجیب برای کافه روهای حرفه‌ای که حدوداً ٩٠ روز است بوی تلخ قهوه فرانسوی به مشامشان نرسیده و در حسرت مزه کردن اسپرسوهای خیالی تورین ایتالیا، قهوه‌های دروغین خانگی را هم زده و با کف سر ریز شده از ماگ‌های بلند، تلخی دوری از گعده‌های شبانه را هضم کرده‌اند، برای همین کرکره کافه‌ها که بالا می‌رود، دورهمی‌های ممنوعه این ماه‌ها، خیلی زود جای خودش را به دور نشستن تنگ هم کافه‌ها زیر نورهای لایت می‌دهد تا انفجار حرف‌های روی هم تلنبار شده، جایی برای نفس کشیدن دوباره باز کند. برای اینکه بدانید کرونا در این چند ماه چه بر سر کافه‌ها آورده و حال و روز کافه‌ها حالا چگونه است، این گزارش را از چند کافه معروف تهران می‌نویسم، ساعت ٦ بعد ازظهر کمی زودتر از روال همیشگی کافه‌ها درست یک روز بعد از اعلام رسمی بازگشایی‌ها!
 اینجا یکی از کافه‌های معروف خیابان نجات الهی است، کمی دورتر از صف‌های طویل خیابان ایرانشهر، اگر فکر می‌کنید در این کافه خبری از رزرو نیست، اشتباه می‌کنید، خیلی‌ها ساعت‌ها زودتر برای نشستن روی صندلی‌هایی که با الکل ضدعفونی شده، خودشان را به اینجا رسانده اند تا در آخرین روزهای بهاری که لذتش را نچشیده‌اند، حس کافه نرفتن‌های چند ماهه را ارضا کنند. کرونا هنوز نرفته، اما خبری از ماسک و دستکش نیست، حتی یک نفر از مشتری‌ها که جزو ثابت‌ها محسوب می‌شود، هم شکل و شمایلش با گذشته فرقی نکرده است، المان‌های کافه هم همان همیشگی است، با این تفاوت که هر کس وارد می‌شود، مشت اش را به نشانه سلام به مشت دیگری می‌کوبد و بعد هم روی صندلی می‌نشیند که به زحمت ٢٠ سانتیمتر با دیگری فاصله دارد. سرها رو به روی هم و نفس‌ها لا به لای هم رد می‌شود، اضطراب نوشیدن یک قهوه تلخ اما زمانی به سراغشان می‌آید که کارکنان با دستکش و ماسک، منوهای خلاصه شده را با فاصله روی میز می‌گذارند، کمی به یکدیگر خیره می‌شوند و بعد که با جای خالی سالادها روبه‌رو شدند، اسپری‌های کوچک ضدعفونی را از روی میز بر می‌دارند و تعارفی دست به دست می‌کنند، یک نفر زده، آن دیگری با صدای بلند قهقهه می‌زند، «چرا؟» تینا جوابش را می‌دهد، دانشجوی ٢٥ ساله معماری که تقریباً ٥ سال است هر هفته، روزی دو-سه بار پشت یکی از همین میزها از خنده ریسه می‌رود یا دلش گرفته باشد، اشک‌هایش سرازیر می‌شود: «کافه یعنی رفع دلتنگی، یعنی آدم دیدن، معاشرت کردن، نگاه کردن، حرف زدن، لبخند زدن مگه می‌شه بدون کافه زندگی کرد اخه؟ انگار برگشتیم خونه خودمون دوباره، دو ماهه همدیگررو ندیدیم، چنان دوق زده شدیم که یادمون رفت ماسک بزنیم، یک ساعته منتظریم یک میز خالی شه، حالمون امروز عجیب خوبه، حتی اگه حرفم نزنیم، الکی می‌خندیم، دیوونه نیستیما، دوباره آدم دیدیم!» تینا یک چای دارچینی سفارش می‌دهد و دور کیک‌ها را خط می‌کشد، سمانه که اصرار می‌کند، با خنده می‌گوید ته جیبش خالیست! قیمت‌ها فعلاً همان همیشگی است، اما کرونا دخل و خرج خیلی‌ها را کوچک کرده، حواسش به حساب و کتاب مانده که مرجان از راه می‌رسد، ننشسته یک قهوه ترک سفارش می‌دهد و بعد هم شروع می‌کند به تعریف خاطرات خانوادگی...٣ ماه است که خودش را به خاطر پدرش قرنطینه خانگی کرده، امروز انگار دست و دلش باز شده باشد، دستی به سرو صورتش کشیده خودش را به جمعی رسانده که قرار است حال و هوایش را عوض می‌کند، کافه برایش حکم معاشرت و گپ زدن‌های دوستانه دارد:«کجاش مهم نیست، یه جا می‌خوام با کسی حرف بزنم، درد دل کنم، دلم این چند وقت پوسید، نه اینکه بیرون نرفته باشم نه! دلم جمع دوستامو می‌خواست، آدم شجاعی نیستم ولی اگه ترسناک بود که باز نمی‌کردن هان؟! مگه قراره چقدر عمر کنیم، مهم اینه که حال دلت خوب باشه، بی‌خیال.» از سر میزشان که بلند می‌شوم اسپری ضدعفونی را روی هر دو دستش خالی می‌کند و کمی با پاهایش صندلی را عقب می‌زند! یکی از کارکنان سینی لیوان‌های یکبار مصرف چای و قهوه را بدون هیچ پیشوند و پسوندی روی میز کنار من می‌گذارد، همان جا که روزبه و سعید بعد از ٤٨ روز تازه به هم رسیده‌اند.آنقدر سرشان به حرف زدن گرم است که یادشان می‌رود، با هم دست داده‌اند. یادآوری که می‌کنم، تازه دوزاری‌شان می‌افتد که بله کرونایی هم هست: «جای دیگه نداریم که، همین یه کافه برامون مونده، قرار کاری، دوستانه، عاشقانه، فامیلی خلاصه همه قرارامون همین‌جاست، یه قهوه سفارش می‌دیم اندازه سه ساعت حرف می‌زنیم، اومدیم اینجا چون مطمئن بودیم حواسشون به همه چی هست، سخت نباید گرفت، آنقدر که این مدت از همه چی دور بودیم یادمون رفته بود چطور حرف بزنیم، به خدا نمی‌دونستم چی باید بگم، فک کنم دیگه هیچ وقت مثل قبلنا نشیم، انگار رودربایستی دار شدیم، یه جوری شدیم با هم، رومون نمی‌شه دنگی حساب کنیم دیگه، بقیه میزارو ببین همه تعارفی شدن، زیاد راحت نیستن باهم، نمی‌دونم شاید چون روز اوله.»  پاک سیرت ١٨ سال است که کارش کافه داری است، ٤ سال است این عمارت تاریخی حدوداً ١٠٠ ساله را شبیه کافه‌های تلفیقی مدرن و کلاسیک اداره می‌کند.
از حرف‌های او می‌شود فهمید کافه‌ها حالا جای سفرهای گران را هم گرفته‌اند، خانواده‌ها، جوان ترها و مسن ترها کافه رو‌تر از قبل شده‌اند، چون به زعم او حالا هیچ تفریحی ارزان‌تر از کافه رفتن نیست! شلوغی کافه‌ها بعد از کرونا برای او خوشحال‌کننده و البته غم‌انگیز است، از اول فروردین تا همین چند روز پیش درهای کافه بسته بوده است، (اسفند ماه ظاهراً الزامی  برای تعطیلی نداشته‌اند! تعدادی از نیروهای شهرستانی را به شهرهایشان فرستاده بودند که حالا دوباره برگشته‌اند، کسی تعدیل نشده و فعلاً خبری از گرانی منوها نیست. اما در این ٤٨ روز ٦٠٠ میلیون تومان به طور مستقیم ضرر مالی روی دستشان مانده: «نسبت به کافه‌های دیگه مشتری هامون خیلی بیشترن و اغلبشون جز خانواده‌ها و مسن ترها برگشتن، اما ما یه بحران داشتیم و زمان می‌بره تا شرایطمون عادی بشه. الان هم هزینه‌ها سنگین‌تر و بدهی‌ها انباشته شده، چون مجبوریم از ظرف‌های یکبار مصرف هم استفاده کنیم، منوهامون هم محدود شده، تو این مدت خیلی از کافه دارا ورشکسته شدن، همین کافه تهرون نزدیک ما که بزرگ و سرپا بود، تعطیل شد.خب کافه‌های کوچیکتر که وضعیت بدتری داشتن.»
او می‌گوید که این شلوغی‌ها تنها حاصل بازگشت ٥٠ درصد از مشتری‌های سابق است و خیلی‌ها هنوز بر ترس کافه رفتن غلبه نکرده‌اند. میانگین ورودی مشتری‌ها در این کافه در روزهای عادی حدوداً ٢ هزار نفر و در روزهای آخر هفته بیش از ٤ هزار نفر بوده که حالا به‌کمتر از ٥٠ درصد رسیده است! حال و هوای کافه‌ای در حوالی چهاراه ولیعصر هم دست کمی از اینجا ندارد، مشتری‌ها می‌گویند تا به‌حال اینهمه آدم اینجا ندیده‌اند، همه برای بازگشت هجوم آورده‌اند و از لبخندها و ذوق و شوقشان هم معلوم است عجله‌ای برای نشستن ندارند! اغلبشان کافه روی حرفه‌ای هستند، دست کم در ماه ٥ بار کافه می‌روند، اینجا هم خبری از فاصله‌گذاری و ماسک نیست، فاصله‌ها حتی به ١٠ سانتیمتر هم نمی‌رسد.  یک نفر آمده تا اسم‌ها را بنویسد، می‌گوید دورهایتان رو خوب بزنید و برگردید! یکی از پرسنل کافه می‌گوید: «قبل از کرونا خیلی از مشتری‌هایمان که جزو طبقه متوسط بودند، روزی دوبار می‌آمدند و قرارهای کاری‌شان را همین جا می‌گذاشتند اما حالا در این چند روز فقط یکبار آمده‌اند، قبل‌ترها کنار قهوه کیک سفارش می‌دادند، الان به همین یک قهوه اکتفا می‌کنند، ما هنوز نرخ‌ها را بالا نبرده‌ایم. می‌دانیم خیلی از کسب و کارها هم مثل ما آسیب دیده‌اند، اما تا کی بتوانیم این وضعیت را ادامه دهیم، نمی‌دانم.»

برش
برخی مشتری‌ها هرگز بر نمی‌گردند

مدیر کافه‌ای در بلوار کشاورز می‌گوید: «قطعاً کافه‌ها هم به دوران قبل از کرونا و بعد از کرونا تقسیم می‌شوند، همین الان ٤٠ درصد از منوی ما مثل برگرها غیرفعال شده و باید منوها تغییر کند، می‌دانیم برخی مشتری‌ها هم هر گز بر نمی‌گردند! مینا نقاشی است که ایده‌هایش را از کافه‌ها الهام می‌گیرد، به کافه‌ای آمده که مطمئن‌تر است اما هنوز هم دست و دلش به خوردن غذاها نمی‌رود، در مدت کرونا معاشرتش به صفر رسیده و حالا آمده تا با دوستانش گپ بزند.نگران هزینه آینده کافه‌هاست، چون ماهی لااقل 10 بار به کافه می‌آید، در این مدت هم درآمدی نداشته که خیالش راحت باشد.کافه خیابان دولت مجهز‌تر از مرکز شهر است، از لحظه ورود همه ضدعفونی می‌شوند، کارکنان سپر حفاظتی دارند، منوی غذاها گرم است و در هر وعده باز هم مراحل ضدعفونی انجام می‌شود. اینجا هم برای ورود باید منتظر باشید تا میزها خالی شود! مشتری‌ها هیجان بالایی دارند، اما از ماسک و دستکش همچنان خبری نیست!

فریبا خان احمدی
خبرنگار
آمار مصرف دخانیات در ایران بسیار نگران‌کننده است. در حال حاضر ایران حدود 10 میلیون (27درصد مردان و 3.4درصد زنان) سیگاری دارد که حدود 60 درصدشان سیگار کشیدن را پیش از 18 سالگی شروع کرده‌اند. آن‌طور که دبیر کل جمعیت مبارزه با دخانیات به «ایران» می‌گوید: سن شروع مصرف سیگار در ایران به 13 سال کاهش پیدا کرده که با توجه به اینکه هرم جمعیتی کشور ما جوان است لذا کاهش سن مصرف سیگار وضع را نگران‌کننده‌تر از قبل هم می‌سازد. امسال سازمان بهداشت جهانی در حالی روزشمار هفته ملی بدون دخانیات را به کشورها اعلام کرده که جهان با یک پاندمی تاریخی ویروس کرونا مقابله می‌کند. در این میان همزمانی آغاز هفته ملی بدون دخانیات با شیوع ویرس کرونا فرصتی را فراهم آورده که به بهانه شعار «محافظت از سلامت عمومی در برابر ترفندهای صنایع دخانی و بیماری کرونا» مسئولان و رسانه‌ها درباره عوارض استعمال دخانیات بر ضعف سیستم دستگاه تنفسی و افزایش شانس ابتلا به ویروس کرونا هشدار دهند.
با وجود آنکه از عمر پاندمی کرونا 5 یا 6 ماه بیشتر نمی‌گذرد اما تاکنون دلایل فراوانی در زمینه بیماری‌زایی ویروس کرونا در مصرف‌کنندگان دخانیات مطرح شده است. کارشناسان حوزه بهداشت فرضیه‌های متفاوتی را در رابطه با استعمال دخانیات و خطر ابتلا به کرونا و بروز علائم حاد تنفسی و بستری شدن در بخش‌های مراقبت‌های ویژه و مرگ متعاقب آن ارائه داده‌اند ولی هنوز نتایج قطعی در ارتباط با مصرف دخانیات و ابتلا به کرونا ارائه نشده است، آنچه مسلم است و تحقیقات بالینی بدان تأکید دارند این است که استعمال دخانیات موجب تضعیف دستگاه ایمنی و افزایش شدت ابتلا به بیماری کووید19 می‌شود.
به‌گفته دکتر محمدرضا مسجدی، مصرف‌کنندگان سیگار و قلیان به‌دلیل آنکه سیستم تنفسی‌شان ضعیف است بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به کرونا ویروس قرار دارند. از طرفی هنگام استعمال سیگار ویروس‌ها از طریق لمس مکرر دست و صورت مسیری را برای انتقال آلودگی پیدا می‌کنند، در مورد قلیان نیز احتمال انتقال ویروس از طریق وسایل مشترک بسیار بالا است.
او با بیان اینکه استعمال سیگار و قلیان سیستم ایمنی بدن و دستگاه تنفسی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، می‌افزاید: بنا به گفته متخصصان مصرف‌کنندگان سیگار و قلیان بیش از سایرین در معرض خطر قرار دارند؛ زیرا سیستم ایمنی بدن و ریه‌هایشان به مراتب نسبت به کسانی که مصرف‌کننده کالاهای دخانی نیستند، در معرض خطر بیشتری قرار دارد.  او می گوید طبق بررسی‌های انجام شده کسانی که به اماکن سربسته مانند قهوه‌خانه‌ها و کافی‌شاپ‌ها می‌روند به‌دلیل استفاده از وسایل مشترک و هوای آلوده ویروس کرونا را براحتی منتقل می‌کنند و علائم بیماری نیز با شدت بیشتری بروز می‌کند.
دبیر کل جمعیت مبارزه با دخانیات در حالی به اثرات زیانبار مصرف دخانیات در افزایش شانس ابتلا به ویروس کرونا سخن می‌گوید که محققان حوزه بهداشت نیز معتقدند؛ علت اینکه سیگار به‌عنوان یک عامل خطر برای کووید19 است، این است که افرادی که سیگار می‌کشند احتمال ابتلا به بیماری‌های مزمن ریه و همچنین بیماری‌های قلبی و عروقی را دارند، بنابراین به احتمال زیاد شرایطی دارند که به نتیجه بدتر در زمان ابتلا به کووید 19 منجر می‌شود. همچنین دانشمندان تأکید دارند؛ استعمال دخانیات یک عامل خطرناک برای عفونت‌های کروناویروس و در واقع عفونت‌ها به‌طور کلی است. چرا که استعمال دخانیات توانایی بدن در مقابله با عفونت را کاهش می‌دهد. متخصصان سازمان بهداشت جهانی در پاسخ به اینکه آیا سیگار کشیدن یک عامل خطر برای ابتلا به‌ویروس کرونا است، اذعان می‌کنند؛ «سیگار کشیدن به این معنی است که انگشتان دست (و احتمالاً سیگارهای آلوده) با لب‌ها در تماس هستند که همین موضوع احتمال انتقال ویروس از دست به‌ دهان را افزایش می‌دهد.»
مصرف دخانیات سالانه مرگ 60 هزار ایرانی را رقم می‌زند و 30 درصد مرگ‌ها به‌دلیل ابتلا به سرطان و بیماری‌های تنفسی به‌دلیل مصرف دخانیات است به‌طوری که قلیان در رأس طرفداران مواد دخانی به‌عنوان عامل تفریح و سرگرمی میان زنان و نوجوانان باب شده است. مسأله‌ای که البته این روزها به‌دلیل شیوع ویروس کرونا به تشدید نگرانی‌ها از افزایش ابتلا به کووید19 دامن زده است.  
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد روند مصرف قلیان در بین دختران و پسران زنگ خطر جدی را به صدا درآورده است. همچنین مطلعاتی که در کشورهای اروپایی انجام شده حاکی است، در مدت قرنطینه کرونا مصرف سیگار در میان افراد سیگاری افزایش یافته چرا که افراد به‌دلیل حضور در منزل سیگار را وسیله‌ای برای تسکین خود انتخاب کرده بودند.
به‌گفته او، حدود 15 درصد افراد جامعه سیگار می‌کشند و این افراد روزانه حداقل 10 میلیارد تومان فقط برای خرید سیگار هزینه می‌کنند. در عین حال روزانه بیش از دو برابر این رقم و بین 20 تا 30 میلیارد تومان از سوی دولت و مردم برای بیماری‌های ناشی از مصرف سیگار هزینه می‌شود.
 افزایش مصرف سیگار علیرغم بالا رفتن قیمت
گفت‌و‌گوی ما با چند مصرف‌کننده سیگار گویای این واقعیت است که افزایش ناچیز قیمت سیگار نتوانسته به‌ کاهش مصرف این ماده دخانی بینجامد چرا که به اذعان مصرف‌کننده‌ها، آنها بعد از گرانی هر پاکت سیگار از قیمت 7هزار تومان به 11 هزار تومان ترجیح داده‌اند محصولات ارزان قیمت‌تر را استعمال کنند.  دبیر کل جمعیت مبارزه با دخانیات در این باره می‌گوید: به‌نظر می‌رسد با تعطیلی قهوه‌خانه‌ها مصرف قلیان کم شده است اما پس از شیوع ویروس کرونا قیمت سیگار به یکباره تا 15 درصد افزایش یافت که همه این مبلغ هم به جیب دلالان رفت و ما همچنان در مورد مالیات بر سیگار بلاتکلیف مانده‌ایم.  اگر بدانیم سیگار موجب بروز۹۰ درصد سرطان‌های ریه، ۵۰ درصد بیماری‌های قلبی عروقی، ۷۵ درصد بیماری‌های تنفسی و ۱۲ درصد کل مرگ‌ها و ۳۰ درصد مرگ‌های بین ۳۰ تا ۵۰ سالگی است، آن‌وقت شاید از خودمان بپرسیم چه فرصتی مغتنم‌تر از حالا که برای دور ماندن از شانس خطر ابتلا به کابوس کرونا از این دود کردنی خلاص شویم.

پروژه تقاطع غیرهمسطح ارتش یکی از پروژه‌های کلان عمرانی و ترافیکی شهرداری تبریز در سال‌جاری است که هفته گذشته با حضور شهردار، رئیس و اعضای شورای اسلامی شهر کلنگ‌زنی و عملیات اجرایی آن به‌صورت رسمی آغاز شد تا پس از افتتاح و بهره‌ برداری از آن، مسیر کمربندی و امتداد خیابان آزادی شاهد کاهش میزان ترافیک باشد.  
به‌گزارش پایگاه خبری شهرداری تبریز، تقاطع غیرهمسطح ارتش یکی از پروژه‌هایی است که شهرام دبیری رئیس شورای اسلامی شهر تبریز آن را در ردیف برنامه‌های این شورا می‌داند: «ما در سال‌جاری با برنامه‌ریزی‌های شورای اسلامی شهر تبریز شاهد افتتاح پروژه‌های مختلف عمرانی، خدماتی و رفاهی خواهیم بود.»

مهسا قوی قلب
خبرنگار
 در چند روز اخیر حادثه قتل رومینا دختر ۱۳ سال گیلانی که به‌دلایل ناموسی به‌دست پدرش کشته شد، واکنش بسیاری از افراد جامعه را به‌دنبال داشت تا جایی که این امر سبب شد لایحه منع خشونت علیه زنان که امروز با نام «صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت» شناخته می‌شود دوباره در دستور کار قرار گیرد هرچند کلیات این لایحه از ابتدای سال ۹۶ تصویب شده بود اما به دلایلی متوقف مانده بود. در این باره با معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده، درباره محتوای لایحه و چرایی طولانی شدن تصویب آن گفت‌و‌گو کردیم که می‌خوانید:
 کمی درباره کلیات متن لایحه و روند آن توضیح دهید. چرا تصویب این لایحه تا این حد طولانی شد تا جایی که به‌دلیل نبود قانونی محکم در جهت حفظ امنیت زنان، در یک سال اخیر شاهد خشونت‌های متعددی نسبت به زنان بودیم؟
 لایحه تأمین امنیت زنان در برابر خشونت در انتهای دولت یازدهم، توسط کمیسیون لوایح دولت برای قوه قضائیه ارسال شد و از اواخر سال ۹۶ جلسات متعددی با قوه قضائیه برای بررسی لایحه به انجام رسید. در نهایت در کل متن به توافق‌های مورد نظر رسیدیم. اوایل سال ۹۷ هم نشست‌های تخصصی به درخواست قوه قضائیه در خصوص این لایحه برگزار شد و مکاتباتی با آقای آملی لاریجانی انجام شد تا لایحه تصویب شود، تا اینکه آقای رئیسی ریاست قوه قضائیه را برعهده گرفتند و در اولین نشست که در خصوص زنان داشتند از ایشان درخواست کردم که لایحه به دولت برگردانده شود. چندماهی لایحه معطل ماند، اما آقای رئیسی دستور پیگیری داد و نهایتاً حدود ۶ ماه پیش لایحه به دولت برگردانده شد. البته ناگفته نماند کمیسیون لوایح کمیسیون شلوغی است اما با اتفاقی که از هفته پیش افتاده یعنی بعد از واقعه قتل رومینا، آقای رئیس جمهوری هم دستور دادند که این لایحه با اولویت مطرح شود و فکر می‌کنم که در اوایل هفته موضوع اصلی بحث دولت هم این لایحه باشد.
 در لایحه مورد نظر چه مسائل مهمی در خصوص حقوق زنان و حمایت‌های قانونی مطرح شده است؟
در این لایحه تنها بحث خشونت خانگی مطرح نیست، بلکه جنبه‌های بازدارندگی و مباحث حقوقی و قضایی هم در این لایحه عنوان شده است. به عبارتی در این لایحه نظر قوه قضائیه نیز لحاظ خواهد شد.
 در مقوله خشونت علیه زنان آیا به نظر شما با تصویب قانون شاهد کاهش آمار خشونت‌ها خواهیم بود؟
دو مسأله در این خصوص وجود دارد. مسأله فرهنگی و مسأله قانون، که قطعاً نیاز به قانون قوی در این خصوص دیده می‌شود. لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان هم باید زودتر رسیدگی شود و با درخواست اولویت به دولت آمده است و مجلس فعالانه با آن برخورد می‌کند. ۲۰ روز پیش هم با رئیس کمیسیون حقوقی مجلس در خصوص این لایحه صحبت کردم و خوشبختانه در دستور کار آمده و آخرین ایراد آن هم دو هفته پیش در مجلس برطرف شده و به شورای نگهبان برگردانده شده است.
در این قانون اورژانس اجتماعی به‌صورت خیلی قوی و مترقی حضور دارد. در نهایت قانون هم دو جنبه دارد، استفاده در محاکم، به‌عنوان ابزاری برای تحقق عدالت و جنبه دیگر که بسیار مهم است، جنبه فرهنگسازی قانون است. قانون خود می‌تواند به تنهایی هم بازدارنده باشد و هم فرهنگساز باشد.
 معاونت زنان و خانواده برای فرهنگ‌سازی در خصوص کاهش خشونت‌های زنان چه اقداماتی را انجام داده؟
در دولت دوازدهم برای بحث خانواده طرح‌های ملی مانند گفت‌و‌گوی ملی خانواده را در دستور کار دادیم. زیرا یکی از مواردی که می‌تواند خشونت‌های لفظی و ارتباطی را کم کند، داشتن مهارت‌های ارتباطی است. اگر پدر رومینا مهارت ارتباطی داشت، کار به اینجا نمی‌کشید. بچه‌ها باید احساس کنند که به رسمیت شناخته می‌شوند و بهترین مکان برای آنها خانه است.
  گزارش‌ها نشان می‌دهد که بیشتر در مناطق روستایی و بافت‌های سنتی که تفاوت فرهنگی وجود دارد و نا‌آگاهی دیده می‌شود، خشونت‌ها علیه زنان بیشتر است. به نظر شما در چه مناطقی این خشونت‌ها بیشتر است و چه کارهایی می‌توان برای آنها انجام داد؟
در آمارهای ارائه شده استان گیلان جزو استان‌های پرخطر نبود، اما دیدیم که این اتفاق اخیر در استان گیلان هم رخ داد. بیشتر در استان‌ها و مناطق مرزی و روستایی که حالت سنتی و بومی دارند، خشونت علیه زنان دیده می‌شود یا اینکه شاهد کودک همسری در این مناطق هستیم. اما باید بدانیم که این نوع خشونت‌ها در کشور ما آمار بالایی ندارند. باید با فرهنگسازی و در کنار آن اصلاح قانون در حل این مشکل پیشرو باشیم.
 به‌عنوان سؤال پایانی، برخی از منتقدین به شما در این خصوص که در پروسه تصویب لایحه منع خشونت تعلل کرده‌اید، هجمه‌هایی وارد می‌کنند، در این رابطه نظر شما چیست؟
در این باره باید بگویم که تا آنجایی که توان داشتم دویده‌ام. من راه نرفته و از پای هم ننشسته‌ام، بلکه در این مسیر از ابتدا دویده‌ام. در این مسیر موانع و مخالفت‌ها و مشکلات زیادی وجود داشت که کم و بیش به آنها اشاره شده اما قول می‌دهم که در کمیسیون دولت در اولین فرصت در خصوص این لایحه به نتایج مثبتی برسیم.
این لایحه سندی است که کاملاً مطابق با شرع مقدس اسلام است و الحمدلله نظرات رهبر معظم انقلاب هم در این حوزه بسیار مترقی است تا جایی که ایشان در سال ۹۶ فرمودند که باید بحث خشونت خانوادگی بسیار جدی گرفته شود.