واشنگتن پست (امریکا):
فلوریدا امسال برخلاف سال‌های قبل در چنین ایامی فارغ از هیاهواست. علت اصلی آن هم بحران کرونا و قرنطینه‌ها است که باعث شده هیچ کارگری نتواند برای برداشت به مزرعه‌ها برود و تنها برخی محلی‌ها داوطلب شده‌اند کار برداشت را انجام دهند.

لا ونگاردیا (اسپانیا):
مادرید و بارسلونا هفت هفته بعد از قرنطینه‌ها هنوزموفق به کنترل همه‌گیری کرونا نشده‌اند و نه تنها ابزار لازم برای تست را ندارند که با کمبود آزمایشگاه‌های تشخیص کرونا هم روبه رو هستند. با این حال همه جاها به دستور دولت مرکزی از این هفته بازگشایی می‌شوند.

استرایتز تایمز (سنگاپور):
دولت سنگاپور با وجود تلاش برای بازگشت به زندگی عادی به مردم خود هشدار داده است، راه بهبودی از کرونا طولانی و دشوار است و مردم نباید تصور کنند، زندگی آنها مثل گذشته خواهد بود. زیرا سنگاپور مجبور است تدابیر اقتصادی شدیدی را دنبال کند.

وصال روحانی
خبرنگار
مجادله بین دو کشور ترکیه و امارات بر سر مسائل لیبی بالا گرفته است. روز پنجشنبه امارات، ترکیه را متهم به دخالت در امور داخلی لیبی و نادیده گرفتن دستورالعمل‌های سازمان ملل در مورد این کشور ناآرام شمال آفریقا کرد و ساعتی طول نکشید که دولت آنکارا جواب طرف اماراتی را به تندی داد و متذکر شد امارات روش‌هایی تخریبی را در لیبی تعقیب می‌کند و دیدگاهش نسبت به دولت آنکارا هم خصمانه است.
ریشه اختلاف دو کشور به آسانی قابل ردیابی است. امارات بر اقدامات تعارض‌جویانه «خلیفه حفتر» در لیبی مهر تأیید زده اما ترکیه موافق با دولت رسمی و تأیید شده فعلی لیبی (GNA) است که ماه‌ها است با حفتر می‌جنگد و از تسخیر شدن طرابلس به دست نیروهای مسلح حفتر جلوگیری می‌کند. ترکیه آشکارا از کشورهای جهان خواسته است از کمک‌رسانی به لشکر حفتر که از دید دولت آنکارا مشتی مزدور بین‌المللی هستند خود‌داری کنند اما امارات که معمولاً با عربستان همسو و شریک است، ارتش لیبی را متهم به اجرای عملیات «ترور و ارعاب» کرده و معتقد است این ارتش غریبه و آشنا نمی‌شناسد و اگر منافعش ایجاب کند هرکسی را از میان بر می‌دارد و می‌کشد. به گزارش الجزیره، اوضاع لیبی در روزهای اخیر یک بار دیگر بحرانی شده است. حفتر اواسط هفته گذشته ادعا کرد که نیروهای مسلح‌اش در یک قدمی طرابلس آرایش جنگی تازه‌ای را اتخاذ کرده و این بار بر خلاف دفعات قبلی طرابلس را تسخیر خواهند کرد. اگر چنین شود، صلح‌نامه امضا شده در سال 2015 بین نیروهای متعدد درگیر در لیبی که مهر تأیید سازمان ملل هم بر آن خورده است، به هیچ‌گرفته خواهد شد و دور تازه‌ای از ناآرامی‌ها کشور چند پاره شده لیبی را در بر خواهد گرفت. به نوشته «علی دمیرتاش» در سایت «ریسپانسیبل استیت کرفت» دولت آنکارا که حتی از تبعات تلخ بسط بیماری کرونا در سطح جهان برای پیشبرد اهداف خود غافل نمانده، مدعی است امارات چشم دیدن دولت قانونی لیبی را ندارد و به همین سبب حفتر را تقویت می‌کند. ترکیه مدعی است، بهره‌ای که امارات از این قضیه می‌برد، ادامه بی‌ثباتی‌ها در لیبی است که به امارات و متحدش عربستان فرصت می‌دهد تا در امور لیبی و بخصوص ثروت ملی این کشور آفریقایی که صاحب مخازن بزرگ نفت است دخالت کنند.
حفتر که نیروهای خود را ارتش ملی لیبی (LNA) نامیده است، در یک سال و اندی گذشته بارها دولت قانونی طرابلس را تا مرز سقوط پیش‌برده است. این در حالی است که دولت‌های متعددی از راست و چپ به طور آشکار و نهان از آن حمایت می‌کنند. حفتر در جدید‌ترین سخنرانی‌اش خود را «نماد ضد تروریسم دولتی» توصیف کرده بود اما میانسالان و پیرمردها و پیرزنان در لیبی فراموش نکرده‌اند که معمر قذافی دیکتاتور کشته شده و حاکم سال‌های طولانی لیبی هم در اواخر دهه 1980 حفتر را یک عامل دردسر نامیده و تبعید کرده بود و حفتر تا سال 2011 که قذافی سرانجام سرنگون و معدوم شد، ناپیدا ماند و فقط پس‌از آن بود که به لیبی بازگشت و بسیاری او را چهره مرموزی می‌دانند. حفتر طی این مدت سیاستمدار زرنگ‌تری شده است؛ او در ژانویه 2020 (دی‌ماه 1398) با فشار روس‌ها مجبور به حضور در مذاکرات صلح لیبی در شهر مسکو شد و آن‌جا یک تعهدنامه آتش‌بس را هم امضا کرد اما فقط چند روز پس از بازگشت به طرابلس عملیات نظامی‌اش علیه دولت لیبی را از سرگرفت. در این میان حمایت لاینقطع دولت امارات از حفتر نیز این ژنرال شورشی را جری‌تر و دندان طمع وی را تیزتر کرده است. امارات دوست دارد حفتر یک حکومت نظامی و امنیتی طبق مدل السیسی در مصر را در طرابلس نیز حاکم سازد و اگر چنین شود مجبور است دین خود را به شکل‌های مختلف به حامیانش و بویژه دولت امارات پس بدهد. امارات البته در اطلاعیه‌های خود یا در مجامعی مثل سازمان ملل بارها ادعا کرده که هرگونه دخالتش در امور لیبی با اهدافی انسان دوستانه صورت می‌گیرد و راضی‌نیست که مردم لیبی را در رنج ببیند و این رنج تمام نمی‌شودمگر زمانی که دولت فعلی کنار برود و حفتر عهده دار امور در طرابلس شود.
اما تحلیلگران خبرگزاری آناتولی معتقدند، مشکل دولت طرابلس این است که کشورهایی همچون روسیه، فرانسه و همچنین مصر نیز از حفتر و اقدامات او در لیبی حمایت کرده‌اند و دست‌های نامریی آنها هم در رویدادهای این کشور کم و بیش مشاهده می‌شود. حفتر با بهره‌گیری از چنین حمایتی توانسته است شرق لیبی را در دست‌گیرد و از همان‌جا عملیات نظامی خود را در طرابلس و چند نقطه حساس دیگر لیبی سازماندهی و حمایت کند. فراموش نکنیم که جنبش موسوم به «بهار عربی» هم که پیشتر در کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس مشاهده شده و سپس نمونه کم تأثیرتر آن در شمال آفریقا تحقق یافت، به‌سود حفتر عمل کرده و او را قادر ساخته که خودش را بخشی از نیروهایی معرفی کند که می‌کوشند دولت‌های وابسته به کشورهای خارجی را در آفریقا سرنگون و نیروهای مردمی‌تر را حاکم سازند حال آنکه وجود نیروهای چند ملیتی در بین وابستگان حفتر هرگونه تعلق وی را به گروه های  آزادیخواه و جنبش‌های ملی رد و آن را منتفی می‌کند.
شکی نیست که نیروی هوایی امارات سهم بزرگی در استقرار درست نیروهای مسلح حفتر در نقاط سوق‌الجیشی لیبی و خودنمایی آنها مقابل ارتش این کشور در مواقع رویارویی دوطرف دارد و نقطه اوج آن در تهاجم‌های مکرر حفتر به طرابلس مشاهده شده که مشخص است براساس اطلاعات دقیق ارائه شده از سوی کارشناسان اماراتی صورت پذیرفته است. نشریات سودان هم گزارش‌هایی را منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد دولت امارات کماندوهای سودانی را استخدام کرده و آنها را در اختیار حفتر گذاشته تا از تیغ تیزتری در مقابل سلاح‌های پیشرفته‌تر ارتش لیبی بهره‌گیرد، سازمان ملی نفت لیبی هم دولت امارات را به سرقت بخشی از نفت لیبی و فروش آن به خریداران بین‌المللی متهم کرده تا از این طریق درآمدهای دولت را محدود و وابستگی آن به کمک‌های خارجی را که قطعاً سقف و محدودیتی بر آن متصور است، بیشتر سازد. این در حالی است که پیشتر نیز گزارش‌های فراوانی درباره اعزام شبه نظامیان حاضر در سوریه به لیبی توسط ترکیه منتشر شده بود. این یک بازی خطرناک و سرشار از اتهام زنی‌ها از سوی ترکیه و امارات است که برای سهیم‌شدن در امور داخلی لیبی به‌راه افتاده و بعید است که برنده‌ای صریح و سریع داشته باشد.

زهره صفاری
خبرنگار
موضع شدید و متناقض امریکا و چین درباره سازمان بهداشت جهانی، پیش‌نویس قطعنامه آتش بس 90 روزه سازمان ملل در پی بحران کرونا را به حالت تعلیق درآورد. اکنون ساکنان مناطق آشوب‌زده جهان باید درحالی که کرونا آنها را تهدید می‌کند، منتظر تصمیم نهایی قدرت‌ها بمانند.
به‌گزارش سایت رسمی سازمان ملل، حدود دو هفته قبل و به‌دنبال خسارات و تلفات سنگین «کووید19» به اقتصاد، کسب و کار و جان ساکنان 180 کشور جهان، «آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل خواستار توقف خشونت در کشورهای درگیر و تمرکز بر مبارزه با ویروس کرونا به‌عنوان دشمن واحد جهانی و چاره‌جویی برای تبعات سنگین اقتصادی آن بر کشورهای ضعیف‌تر شد. این طرح از سوی بسیاری از نهادهای مردم نهاد و کشورهای در حال توسعه و بسیاری از رهبران مذهبی جهان مورد استقبال قرار گرفت و قرار شد در جلسه مجازی روز پنجشنبه اعضای اصلی سازمان ملل به بحث گذاشته شده و به‌صورت قطعنامه منتشر شود. اما زمزمه‌های سنگ‌اندازی امریکا و چین اما و اگرهایی را نسبت به تحقق انتشار چنین قطعنامه‌ای به وجود آورد. به‌طوری که گوترش با اقدامی رو به جلو در ابتدای جلسه خواستار وحدت و تعامل بین‌المللی شد و گفت: «ضروری است در این شرایط کشورها همکاری بیشتری داشته و قدرت‌های بزرگ اختلافاتشان را کنار بگذارند تا شورای امنیت بتواند اقدامات مؤثر بیشتری انجام دهد. ما نیازمند وحدت و انسجام جامعه بین‌المللی هستیم اما این امر جز با حمایت سران کشورهای بزرگ محقق نمی‌شود.»
کارشکنی چین و امریکا
با وجودی که پیش‌نویس طرح صلح جهانی که توسط فرانسه و تونس تهیه شده بود، چند هفته‌ای مورد بحث و بررسی قرار داشت اما امریکا و چین که با جدی شدن کرونا با اتهامات متقابل علیه یکدیگر سعی در شکست دیگری دارند، با دستاویز قرار دادن اضافه کردن نام «سازمان بهداشت جهانی» در قطعنامه، تصویب آن را به تعویق انداختند. اتفاقی که بسیاری از مقامات آن را حتی پایان کار این قطعنامه عنوان کردند.
به گزارش «فرانس پرس»، این حربه زمانی در اختیار دو کشور قرار گرفت که «دونالد ترامپ»، سازمان بهداشت جهانی را به عدم شفاف‌سازی و مسئولیت‌پذیری در آغاز بحران کرونا در چین متهم و کمک مالی کشورش را به این نهاد تعلیق کرد. در همین زمان اما چین که پس از فایق آمدن ظاهری بر این ویروس کشنده در داخل مرزهایش، بارها در کالبد ناجی در کنار کشورهای بحران زده اروپایی و جهانی ظاهر شده بود، از این فرصت بهره گرفت و با افزایش کمک‌های خود سعی در جبران خلأ امریکا در تأمین بودجه این سازمان کرد.
اما در کنار چین، روسیه نیز از تضعیف ایالات متحده سود می‌برد و به همین دلیل در داغ کردن شائبه‌ها علیه امریکا سخت تلاش می‌کند. به نوشته «نیویورک تایمز» به نقل از چندین مقام امنیتی و دیپلماتیک امریکا، ویروس کرونا همان فرصتی بود که چین و روسیه به دنبالش بودند تا از آن برای سرپوش گذاشتن بر اقدامات خود و تضعیف امریکا بهره بگیرند. در این راه سایت‌های وابسته به کاخ کرملین با انتشار گسترده فرضیه دخالت امریکا در ظهور این ویروس، کشورهای اروپایی را به هراس انداخته و آنها را در سطح سیاسی نیز در مقابل امریکا قرار داده است.
چین نیز که از دیرباز در انتظار فرصتی برای شکست رقیب بود با تأسی از سیاست کرملین، از شبکه‌های دولتی مجازی خود نیز برای تضعیف امریکا بهره گرفته و در برابر اتهام‌زنی‌های امریکایی درباره ویروس کرونا اقدام متقابل و گسترده‌ای را به انجام رسانده است.
پیش‌بینی برای آینده
 بسیاری از تحلیلگران امریکایی معتقدند گرچه هر دو کشور زخم خورده امریکا هستند اما ممکن است، راه مصالحه را پیش گیرند و مقامات دو کشور در جبهه مبارزه با کرونا در کنار امریکا حرکت کنند.
اما حتی اگر این پیش‌بینی نیز درست از آب درآید، همان‌طور که «فرانس پرس» به نقل از دیپلمات‌های حاضر در نشست اخیر سازمان ملل نوشته است، تصویب قطعنامه صلح 90 روزه جهان کشدار شده و طغیان کرونا، بیش از پیش مردمان جهان را گرفتار خواهد کرد.
موضوعی که دبیر کل سازمان ملل نیز نسبت به آن ابراز نگرانی کرده است: «نبود انسجام در میان کشورهای پیشرفته نگران‌کننده است. جهان سوگوار بیش از 200 هزار قربانی «کووید19» است. ما امیدوار به همکاری بیشتر هستیم.»
پیش نویس این قطعنامه با حذف بند مورد اختلاف قابل بررسی دوباره است اما ناظران بر این باورند که در این مرحله اگر اختلافات پابرجا باشد ممکن است چین با حمایت روسیه نسبت به معاندت‌های امریکا واکنش نشان داده و از حق وتوی خود استفاده کند و کار را به بن‌بست بکشاند. فرضیه‌ای که چندان دور از ذهن نیست چراکه به اعتقاد تحلیلگران سایت «مرکز مطالعات جنگ»، پوتین در راه تصویب قطعنامه صلح به‌دنبال منافعی مانند لغو تحریم‌های امریکایی علیه خود و همپیمانانش است بنابراین یا به چین برای وتو کمک می‌کند یا با اضافه کردن‌بندی خلاف میل امریکا، ایالات متحده را به تعلیق هر قطعنامه مرتبط با کرونا وادار خواهد کرد.

گروه جهان - مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر مکلف عراق برنامه دولت خود را روز پنجشنبه در حالی به پارلمان این کشور تقدیم کرد که تا پایان ضرب‌الاجل یک‌ماهه برای پایان دادن به بن‌بست سیاسی عراق حدود 9 روز وقت داشت. او همچنین اعلام کرد تا 9 ماه مه ‌که تاریخ ضرب‌الاجل است، اسامی تمام اعضای کابینه خود را هم در اختیار پارلمان قرار خواهد داد.
به‌گزارش المانیتور، پس‌از آنکه نخست‌وزیر مکلف عراق روز پنجشنبه برنامه خود برای تشکیل دولت را در اختیار پارلمان عراق قرار داد، حسن الکعبی، معاون رئیس پارلمان عراق اعلام کرد، نخستین جلسه کمیته «بررسی و بحث» برای بررسی برنامه پیشنهادی مصطفی الکاظمی به ریاست وی و با حضور شماری از نمایندگان برگزار شد. مصطفی الکاظمی، سومین نخست‌وزیر مکلف عراق ظرف یک سال است که مسئول تشکیل دولت جدید شده است. برهم صالح، رئیس جمهوری عراق، کاظمی را پس از آن به‌عنوان نخست‌وزیر مکلف انتخاب کرد که عدنان الزرفی، فرماندار سابق نجف و محمد توفیق علاوی، وزیر ارتباطات سابق عراق موفق به جلب حمایت کافی در پارلمان بشدت چندپاره برای تشکیل دولت نشدند. دفتر رسانه‌ای حسن الکعبی هم در بیانیه‌ای اعلام کرد: در این جلسه بر سر اضافه کردن موارد و پیشنهاداتی به برنامه دولت الکاظمی توافق شد. برجسته‌ترین اولویت‌های تعیین شده توسط کمیته بررسی و بحث مربوط به قانون بودجه، بحران کرونا، انتخابات زودهنگام و پرداختن فوری به بحران اقتصادی و بهداشتی کشور است.
سعد السعدی، نماینده ائتلاف فتح در پارلمان عراق از نشست الکاظمی با رهبران احزاب شیعه برای بررسی برخی پرونده‌ها از جمله پرونده کابینه دولت و توافق درباره موعد جلسه پارلمان برای دادن رأی اعتماد به اعضای کابینه جدید خبر داد و این نشست را «مهم» توصیف کرد اما هیچ اشاره‌ای به جزئیات نشست نکرد. البته شفق نیوز به نقل از منابع آگاه از مخالفت احزاب شیعه با برنامه دولت الکاظمی پرده برداشت و نوشت، به‌دلیل مشخص نبودن موعد دقیق برگزاری انتخابات زودهنگام در این برنامه و همچنین نبود برنامه‌ای برای اخراج نظامیان امریکایی و خارجی از عراق، با برنامه الکاظمی مخالف هستند و اگر دولت برنامه خود را اصلاح نکند به آن رأی نخواهند داد. الکاظمی قول داده است، اعضای کابینه او «منافع عموم مردم را در اولویت نخست خود قرار دهند.» او روز پنجشنبه در جمع اصحاب رسانه گفت: «من امروز برنامه دولت خودم را تحویل پارلمان دادم و در روزهای آینده و تا ضرب ‌الاجل تعیین شده هم اعضای کابینه خود را معرفی خواهم کرد. او روز چهارشنبه هم در توئیتر نوشته بود: زنده باد عراق، مردم عراق و تمامیت ارضی ما.»
مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا روز چهارشنبه در یک کنفرانس خبری از رهبران عراق خواست دست از این سیستم قومی - قبیله‌ای - فرقه‌ای برای انتخاب وزرای کابینه بردارند و به خواسته معترضانی که در نوامبر 2019 عادل عبدالمهدی را مجبور به کناره‌گیری کردند، عمل کنند. کاظمی هم گفته است، دولت او برای «دیالوگ استراتژیک» بین امریکا و عراق در ماه ژوئن با واشنگتن همکاری خواهد کرد.

■ الجزیره: دولت لبنان که این روزها علاوه بر بحران نفسگیر اقتصادی با اعتراضات گسترده مردمی نیز در شهرهای بزرگ این کشور روبه‌رو است با هدف جذب بسته‌های حمایتی خارجی، طرح احیای اقتصادی را به تصویب رساند.
■ البلد: رژیم صهیونیستی، وزارت خارجه دولت مستعفی یمن و وزارت خارجه عربستان از اقدام دولت آلمان درباره تروریست خواندن حزب‌الله لبنان استقبال کردند. این در حالی است که جبهه مقاومت به این اقدام اعتراض کرده است.
■ رویترز: منابع آگاه امریکایی فاش کردند که دونالد ترامپ، ولیعهد عربستان سعودی را به خروج نظامیان خود از این کشور درصورت عدم کاهش تولید نفت تهدید کرده است.

ادامه از صفحه اول
نیاز به توضیح ندارد که جامعه نخبگان همواره بنابر جایگاه خود در فرآیند تحول و پیشرفت کشور، با انتظار به نسبت بالای جامعه روبه‌روست و این مطالبه، به هنگامی که کشور با مسائل جدیدی مواجه می‌شود و تلاش خود را روی‌گذار موفق از این مسائل و دشواری‌ها متمرکز می‌کند، مضاعف می‌شود. چنانکه در سال‌های اخیر جامعه علمی کشور در مصاف با مشکلات خوش درخشیده و کارنامه قابل‌ قبولی دارد. سال تحصیلی جاری سال متفاوتی برای نظام آموزش عالی بوده است. قرار گرفتن کشور تحت شرایط تحریم‌های ظالمانه امریکا از یک‌سو، و بروز و همه‌گیری بیماری مهلک کووید19 از سوی دیگر، ما را در وضعیت نامتعارف، غیرعادی و فوق‌العاده‌ای قرار داده که ضرورت تغییر بسیاری از فرآیندها را ایجاد کرد و لازم است تا فعالیت‌ها متناسب با شرایط اضطرار تغییر کنند و امور به‌گونه‌ای سازماندهی شوند که کمترین اختلال و هزینه‌ای بر این شرایط مترتب شود. خوشبختانه با ورود به‌موقع مجموعه نظام آموزش عالی، در مدت زمان سپری‌شده از زمان شیوع ویروس، اقدامات مناسبی در عرصه‌های گوناگون آموزشی، پژوهشی، فناوری، فرهنگی و دانشجویی انجام شده است. بی‌تردید در وضعیت کنونی، مسئولیت و وظایف حرفه‌ای و اجتماعی استادان دوچندان شده، وظیفه و مسئولیتی که از مأموریت‌های ذاتی ناشی از انتظار ایفای نقشی مؤثر در مقیاس‌های درون خانواده نظام آموزش عالی، سطوح منطقه‌ای ملی و نیز، در سطح بین‌المللی فراتر است. هماهنگ شدن با نظام انتظارات جدید، تغییرات، و شرایط تازه خود امری مهم و در عین حال، توانفرساست. امری که آشنایی و تسلط بر فناوری‌های نوین آموزشی و پژوهشی و شراکت در دانش و نظام فناوری جهانی را ضروری ساخته است. چه، علم گستره‌ای جهانی دارد که برای پیشرفت نیازمند تبادل، ایده‌پردازی و نوآوری در بستر تجربه‌های جهانی، تدارک و پشتیبانی کامل از تحقیقات و طرح‌های نوآورانه، و حضور مستمر و بی‌واسطه در جریان‌های زنده علم‌زایی و علم‌آموزی است. در طول این سال‌ها آموزش عالی ایران توانسته در مجامع علمی حضور خود را تثبیت کند و این در شرایطی انجام شده که در خیلی از موارد استادان و دانشمندان عرصه دانشگاه، به دلایل سیاسی خارج از اراده خود، اجازه حضور در مجامع علمی را به بهانه‌های سخیف استکبار جهانی پیدا نکرده‌اند و منابع علمی روزآمد با سرعت و کیفیت مورد انتظار در اختیار آنها قرار نگرفته است. همچنین، در بهره‌مندی از مواد مورد مصرف و پایه‌ای آزمایشگاهی و ملزومات فناورانه، به میزان کافی و در زمان مناسب، با محدودیت‌هایی معنی‌دار مواجه شده‌اند و بسیاری از دستاوردهای علمی و مقالات آنان به دلایلی جز براهین متعارف علمی منتشر نشد و در محک نقد و ارزشیابی قرار نگرفت. این محدودیت‌ها در توسعه زیرساخت‌های فناورانه با تأکید بر فناوری اطلاعات، در تراز بسترهای پیشروی دانشگاه‌های جهان، موجب شد تا استادان ما وقت و انرژی بیشتری نسبت به استاندارد جهانی هزینه کنند. ده‌ها علت دیگر از این دست را به کسب اطلاع و دقت نظر خوانندگان ارجمند واگذار می‌کنم. این نکته مهم را نیز اضافه کنم که از بهمن ماه سال گذشته، اعضای هیأت علمی عزیز ما برگ زرین دیگری بر دفتر افتخارات خود افزوده‌اند که کم‌نظیر و بی‌سابقه است. همزمان با همه‌گیری بیماری کووید19 که جامعه جهانی در شوک تصمیم‌گیری درباره چگونگی مواجهه با این بحران بشری قرار داشت و بیشتر نظام‌های دانشگاهی جهان تعطیل و یا در حالت تعلیق قرار گرفته بودند، استادان ما که خود به روش آموزش کلاسیک یا حضوری آموزش دیده و آموزش داده بودند، در کمترین زمان ممکن با سختکوشی و تعهدی مثال‌زدنی با برنامه‌های توسعه و توانمندسازی دانشگاه‌ها، با هدف حفظ جریان زنده و پویای آموزش، همراه شدند و با کوشش شبانه‌روزی به تولید محتوای آموزشی در بستر فضای الکترونیکی برای استمرار آموزش پرداختند. آنان که پیشتر دست به چنین کاری زده‌اند از دشواری و ارزش و اهمیت آن آگاهند. در حالی که، اضطراب حاصل از خبرها و اطلاعات مربوط به عوارض بیماری کرونا جامعه و مردم را دچار نگرانی کرده بود استادان ما در کمترین زمان ممکن، در کنار میلیون‌ها دانشجو و خانواده‌های آنها قرار گرفتند و روحیه امید و عادی بودن وضعیت را به جامعه تزریق کردند. همه ما می‌توانیم تصور کنیم که موفق نشدن آموزش عالی کشور در انطباق به‌موقع با شرایط جدید می‌توانست چه تبعات روانی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی‌ای برای جامعه در پی داشته باشد. این‌همه حاصل تلاش عالمان و استادانی است که همواره پیشرفت و توسعه کشور و ارتقای سلامت جامعه در عرصه‌های جسمانی، روانی، اجتماعی و معنوی را مطلوب و آرمان خود دانسته‌اند و در تحقق آن تمامی توان خود را به میدان آورده و در کمال فروتنی و بی‌پیرایگی دستاوردهای خوبی را در عرصه‌های آموزشی، پژوهشی، و فناوری رقم زده‌اند و در نتیجه، جایگاه جمهوری اسلامی ایران را در رقابت بر سر سرعت و میزان علم‌زایی و دانش‌افزایی حفظ کرده‌اند.
بدیهی است که این داشته‌ها و دستاوردها بر پایه اندیشه و عمل عالمانه هزاران عضو هیأت علمی کشور به ثمر نشسته است. من هم به سهم خود در برابر این تلاش و ایثار فروتنانه استادان ارجمند، سر تعظیم فرود می‌آورم و ضمن گرامی داشتن جایگاه والای معلم شهید استاد مرتضی مطهری، ایام گرامیداشت مقام استاد و معلم را به اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی کشور تبریک می‌گویم و کوشش و مساعی تمامی این بزرگواران را تحسین می‌کنم و از پروردگار یکتا تندرستی و دوام توفیقات تک‌تک شما را مسألت دارم.