فرهنگی/  روزهای پایانی هفته روزهای شلوغی برای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. محمدمهدی اسماعیلی در ادامه سفرهای استانی خود این هفته (پنجشنبه 17 شهریورماه) به استان خوزستان سفر کرد و ضمن بازدید از وضعیت خدمت‌رسانی به زوار اربعین در مرز عراق، از نزدیک در جریان مشکلات و دغدغه‌های زوار قرار گرفت. از دیگر اتفاق‌های مهم این سفر افتتاح خانه هنر در دومین روز از سفر استانی او به خوزستان بود. بازدید از پروژه نیمه کاره فرهنگسرای آبادان، دیدار با خانواده شهید احمد یلایی و... از دیگر  برنامه‌های این سفر استانی بود.
 
ترویج فرهنگ حسینی از شرقی ترین نقطه کشور تا کربلای معلی
محمدمهدی اسماعیلی که به منظور بازدید از شرایط خدمت رسانی به زوار اربعین پنجشنبه شب در پایانه مرزی چذابه حضور یافته بود در دیدار و گفت وگو با زائران اربعین حسینی از نزدیک در جریان مشکلات و دغدغه‌های زوار قرار گرفت. او همچنین از موکب‌های فرهنگ و هنر  وزارت‌ فرهنگ مستقر در مرز ایران و عراق بازدید کرد. در ایام اربعین امسال بیش از ۴۵۰ موکب فرهنگی و هنری در نقاط مختلف ایران و عراق از سوی  وزارت فرهنگ و سازمان‌ها و مجموعه‌های وابسته برپا شده است که با ارائه خدمات فرهنگی اقدام به ترویج فرهنگ حسینی می‌‌کنند. اسماعیلی در حاشیه این بازدید و در گفت‌وگو با خبرنگاران، اربعین را محور وحدت و نقطه اتصال ملت‌های مسلمان و جهان دانست و خدمت به زوار اربعین حسینی را افتخاری بزرگ توصیف کرد. او همچنین گفت: «همه بخش‌های وزارت فرهنگ در داخل و خارج از کشور برای برگزاری هرچه باشکوه‌تر راهپیمایی اربعین حسینی بسیج شده‌اند.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در جدیدترین نوشته خود در فضای مجازی توئیتر از تجربه این دیدار نوشت: «امروز در ‎خوزستان قهرمان و در  ‎طریق الحسین به منظور بررسی وضعیت خدمت‌رسانی به زوار اربعین، میهمان جمع خادمین مواکب فرهنگ و هنر در ‎چذابه بودم. امسال با تلاش همکارانم، مواکب فرهنگ و هنر از شرقی‌ترین نقطه کشور تا کربلای معلی به ترویج فرهنگ حسینی به زوار پرداختند.» البته پیش از این بازدید، صبح  پنجشنبه و در بدو ورود به شهرستان آبادان محمدمهدی اسماعیلی ضمن بازدید از پروژه نیمه کاره فرهنگسرای آبادان، بر اهتمام وزارت فرهنگ ،مبنی بر تکمیل و تجهیز این پروژه پس از ۱۷ سال بلاتکلیفی تأکید کرد. وزیر فرهنگ همچنین در ابتدای برنامه‌های سفر دو روزه خود با خانواده شهید احمد یلالی از رزمندگان دوران دفاع مقدس و مدیران فعال کانون‌‌های فرهنگی هنری شهرستان آبادان دیدار کرد.
 
افتتاح خانه هنر مسجد سلیمان
ظهر جمعه و در دومین روز سفر استانی محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به خوزستان، خانه هنر مسجدسلیمان در راستای اهداف دولت مردمی در تحقق عدالت فرهنگی در این شهرستان افتتاح شد. 
وزیر فرهنگ در مراسم افتتاح «خانه هنر» مسجدسلیمان با بیان اینکه نگاه دولت مردمی در حوزه فرهنگ، بسط عدالت فرهنگی است، گفت: «همه نقاط ایران از استعدادهای درخشانی در حوزه‌های مختلف فرهنگ و هنر برخوردار هستند که اگر شرایط و امکانات مناسب مهیا باشد، شاهد رشد و تعالی حوزه فرهنگ، هنر و رسانه در نقاط مختلف کشور خواهیم بود.» او اظهار امیدواری کرد آنچه شایسته بزرگی و عظمت مردم این منطقه است انجام شود. پروژه «خانه هنر» مسجدسلیمان با زیربنای یک هزار و ۷۰۰ مترمربع از سال ۱۳۹۱ آغاز به کار کرد. همچنین اعتبار هزینه شده برای این پروژه سه میلیارد و ۴۵۹ میلیون تومان بوده و دارای اتاق‌های اداری و فرهنگی، سالن اجتماعات ۴۰۰ نفره، سالن جلسات، سرسراهای نمازخانه، فضاهای خدماتی و بهداشتی است.
محمدمهدی اسماعیلی در ساعات ابتدایی دومین روز سفر استانی خود با حجت‌الاسلام والمسلمین سید عبدالنبی موسوی‌فرد، نماینده ولی فقیه در خوزستان و امام جمعه اهواز  دیدار و گفت‌وگو کرد. در ادامه وزیر فرهنگ از مرقد مطهر دانیال نبی در شهرستان شوش بازدید کرد و گفت که با تشکیل کارگروهی مشترک با وزارت میراث فرهنگی و گردشگری توسعه مرقد دانیال نبی در دستور کار  قرار خواهد گرفت. محمدمهدی اسماعیلی همچنین با حضور در یادمان شهدای شهرستان مسجدسلیمان به مقام شامخ شهدای گمنام و شهید نوجوان بهنام محمدی ادای احترام کرد.

گروه فرهنگی/ «ملاقات مرد دوزخی» عنوان نمایشی  است که این روزها به نویسندگی و کارگردانی «امیر امیری» در فرهنگسرای نیاوران، میزبانی علاقه‌مندان را به عهده دارد؛  نمایشی که به گفته منتقدان در فرم و محتوایی متفاوت از آنچه بر جریان غالب تئاتر کشور شاهد هستیم ساخته شده و تنها به دنبال فروش بیشتر نیست. به همین بهانه گفت‌وگوی امروزمان را با امیری درباره وضعیت فعلی تئاتر کشورمان می‌خوانید.
ابتدا درباره ارزیابی‌تان از وضعیت فعلی تئاتر کشورمان، آن هم بعد از تغییراتی که در سطح کلان مدیریتی تئاتر شاهد بوده‌ایم بگویید.
اوضاع تئاتر خوب نیست ولی نمی‌شود این را نتیجه تغییر در سطح مدیریتی این هنر، طی 9 ماه گذشته دانست. تصمیمات مدیریتی در کوتاه مدت نتایجی را به همراه دارد اما این بلایی که سر تئاتر آمده ریشه در امراض فرهنگی بزرگتری دارد که تنها به تئاتر محدود نمی‌شود و فقط یکی از جلوه‌های آن در این بخش نمایان شده است. سیاستگذاری‌های اشتباه مدیریتی، چه در گذشته و چه در حال نیز نشأت گرفته از همان امراض فرهنگی است. به عقیده من یکی از این امراض فرهنگی که اشاره شد مسأله کمیت‌گرایی است. آنچنان که حتی اگر کسی و سازمانی دم از کیفیت می‌‌زند آن را با شاخص‌های کمی می‌‌سنجد. به عنوان نمونه در سینما فیلمی را موفق‌تر و حتی کیفی‌تر می‌دانند که تماشاگر بیشتری را جذب کرده و افراد قابل توجهی از تماشای آن راضی بوده‌اند. در تئاتر هم این گونه است. از چند دهه پیش که شعار «تئاتر برای همه مردم» سرلوحه فعالیت‌های مدیران تئاتری شد، نگاه کمی بیش از ضرورت‌های کیفی به آن حاکم شد. هدف این شعار این بود که تعداد بیشتری از مردم به تماشای تولیدات تئاتری کشور بنشینند. این‌طور هم شد و طی نزدیک به یک دهه هر روز تعداد تماشاگران تئاترمان بیشتر شد، اما به چه قیمتی؟! یکی دیگر از پیامدهای کمی‌گرایی این است که اکثر نهادهای فرهنگی دولتی و حتی غیردولتی با توجه به تعداد محدود مخاطبان تئاتر، رغبت چندانی برای سرمایه‌گذاری در این عرصه ندارند. وقتی تئاتر تنها می‌‌ماند باید به هر طریقی هزینه‌های حداقلی خود را تأمین کند. در چنین شرایطی اولین قربانی، کیفیت حقیقی آثار می‌‌شود، یعنی معنا. تئاتر امروز از معنا خالی شده، حتی اگر نمایشنامه‌ای از آثار بزرگان تئاتر جهان مورد توجه سازندگان قرار بگیرد به گونه‌ای ساخته می‌‌شود که از معنا تهی و عوام‌زدگی سرشار خواهند بود.
با این حساب شما معتقدید که تغییرات سال‌های اخیر تئاترمان به نفع گیشه بوده و در این بین بحث کیفیت و از طرفی محتوای آثار با آسیب روبه‌رو شده‌اند؟
بله، در کوتاه مدت عوام زدگی و ابتذال به نفع گیشه است. هر چند این هم کوتاه مدت است چراکه وقتی جذابیت‌هایی که توفیق فروش را رقم زده‌اند کهنه شوند دیگر همین عوام زدگی هم نمی‌تواند مخاطب را به سوی سالن‌ها بکشاند. این اتفاق بعد از 10 سال کم کم در حال وقوع است، به آمار فروش نگاه کنید، طی چند ماه گذشته حتی گیشه تئاتر هم بی رمق شده، اکثر آثار با افت فروش مواجه هستند. علت اصلی هم این است که دیگر آن جذابیت‌های حداقلی و سطحی هم در حال رنگ‌باختن در مواجهه با مردم هستند. استفاده از قصه‌های ساده، دیالوگ‌های دم دستی و گاه کمی جسورانه که سبب شده بود مخاطب گمان کند تئاتر در مقایسه با سینما جسارت بیان بیشتری دارد. به مرور از یک‌طرف اینها هم برای مردم عادی شده و از طرف دیگر شبکه نمایش خانگی نیز همین آزادی عمل را پیدا کرده و گوی سبقت را از تئاتر ربوده است. در این بین تنها جذابیتی که برای گیشه تئاتر از رهاورد نامطلوب دهه نود باقی مانده حضور سلبریتی‌ها در برخی نمایش‌هاست، مخاطب برای اینکه آنان را از نزدیک تماشا کند به سالن‌ها می‌‌رود. هرچند که پردیس‌های سینمایی، کم کم این فرصت‌ها را هم با برگزاری جشن‌های رونمایی و اکران از تئاتر خواهند گرفت. همه آنچه گفته شد بصورت موقت به گیشه تئاتر کمک کرده ولی از آنجایی که تئاتر را از تئاتر خالی کرده،‌ در نهایت به ضرر گیشه هم خواهد شد.
خالی شدن تئاتر از تئاتر! با این تعبیری که به کار بردید روند تولید تئاتر را رو به افول می‌دانید؟
هنر ممکن است از اقبال عام خارج شود ولی هیچ وقت نابود نمی‌شود، تئاتر هم تا وقتی که عاشقان هنر و اندیشه وجود دارند همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد. با این حال وقتی تئاتر از حقیقت خود دور شود کم کم رغبت مردم هم به آن کم خواهد شد. تمام جذابیت‌های اصیل نمایشی از جمله بازی تأثیرگذار، متون ارزشمند، توانایی قصه‌گویی خیال انگیز که آن را به عنوان درام می‌‌شناسیم و همچنین سایر شاخصه‌هایی که فرصت صحبت درباره‌شان نیست، امروزه از تئاتر گرفته شده است. در چنین اوضاعی دیگر نقطه قوتی برای تئاتر باقی نمی‌ماند تا کاری کند که تماشاگر از وقت و انرژی خود گذشته و به تماشای تئاتر بنشیند. برای همین است که هر اتفاقی که جامعه را به نوعی درگیر خود کند تأثیری منفی بر تئاتر می‌گذارد؛ اگر هوا بد شود کسی تئاتر نمی‌رود، اگر مسابقه مهم فوتبال باشد کسی تئاتر نمی‌رود، کوچک‌ترین تنشی در جامعه رخ بدهد ابتدا تئاتر است که تعطیل می‌‌شود چرا که مزیتی در آن نمانده که مخاطبان تئاتر آن را به سینما یا دیگر امکانات پیش روی خود ترجیح بدهند! برای همین بود که در دوره شیوع کرونا، چندین ماه سالن‌های تئاتر تعطیل شدند. این بی‌اهمیتی تدریجی که بر تئاتر سایه افکنده سبب شد که مدیران نخواهند ریسک کنند تا به خاطر مسأله کم اهمیتی مانند تماشای تئاتر، افراد در معرض خطر احتمالی آلودگی به ویروس قرار بگیرند. این در صورتی است اگر هنر تئاتر به جایگاه مهم خود یعنی تقویت ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی جامعه بازگردد، می‌تواند به عنوان مرکزی برای تولید اندیشه فعالیت کند، آن وقت است که نه تنها مسئولان، بلکه حتی مردم هم حاضرند برای آن خطر کنند و هزینه کنند.
شما این روزها نمایش «ملاقات مرد دوزخی» را روی صحنه دارید، مسائلی که تأکید کردید تئاتر کشورمان به آن مبتلا شده چقدر بر کار خود شما اثر منفی گذاشته است؟
بدون شک طی هر روندی در تئاتر کشورمان، در فعالیت همه اعضای این جامعه کوچک تأثیرگذار خواهد بود. خود من تحت تأثیر این شرایط، هر مرتبه که اثری را روی صحنه می‌‌برم قسم می‌‌خورم که آخرین کارم خواهد بود و دیگر تئاتر را رها خواهم کرد! به طور مثال ساخته اخیر من که در سالن نیاوران به روی صحنه رفته با زحمات بسیار و با همکاری یک گروه موسیقی مجلسی حرفه‌ای تولید شده است. ساخت نمایش «ملاقات مرد دوزخی» هزینه‌های بسیاری داشته و مدت زمان زیادی هم صرف شده تا اثری برخوردار از خصوصیات کیفی لازم تولید و پیش روی مخاطبان قرار بگیرد. به گفته آنهایی که کار را دیده‌اند، قصه و محتوای قابل توجهی هم دارد و در آن تلاش شده ماجراهای تاریخ اسلام را انسانی‌تر و از زاویه نوتری نشان بدهد. با این حال به جز بنیاد رودکی که کمکی حداقلی داشته و سالن نیاوران را با شرایط تقریباً مناسبی در اختیارمان قرار داد سراغ هر نهادی که رفتیم پیشتر بودجه‌های خود را خرج مسائل دم دستی‌تری کرده بودند. متأسفانه برای آنان وجود و عدم وجود تئاتر جدی با موضوع تاریخ اسلام و عاشورا علی‌السویه بود، چرا که از طرفی تئاتر حائز اهمیت نیست از طرف دیگر عرصه‌های دیگری هست که بدون این همه زحمت و هزینه خروجی و سابقه کاری بهتری برای آنان دارد.
با توجه به نکاتی که درباره وضعیت فعلی تئاتر برشمردید، تئاتر امروز به نیازهای نسل جدید نیز بی‌توجه است؟ و آیا می‌توان گفت که همچنان بر مدار فضای تئاتر دهه‌های گذشته می‌‌چرخد؟
نیاز انسان‌ها که در گذر سال‌ها عوض نمی‌شود، البته برخی نیازهای جدید که عارضی و گاه کاذب هستند به مرور رنگ می‌‌بازند. اما هنر بر سلسله‌ای از نیازهای فطری ثابت و اصیل انسانی استوار است، هنر تئاتر نیز بر غریزه حق‌جویی، کنجکاوی، زیبایی‌طلبی و... استوار است، این جامعه است که با قرار دادن نسل جدید در مسیر هنر او را به سمت گونه‌ها و ژانرهای مختلف هنری سوق می‌‌دهد. وقتی نسل جدید فرصت تماشا و فهم تئاتر را در مدرسه و دانشگاه پیدا نکند نمی‌تواند با این عرصه ارتباط مناسبی برقرار کند و نیازهای مربوط به این شاخه از هنر به محاق می‌‌رود. با این حال من معتقد هستم اینکه بگوییم نسل جدید تفاوتی اساسی با نسل گذشته داشته و به سمت هنر دم دستی و مبتذل گرایش یافته هم از اساس اشتباه است. این تلقینی است که غرب و غربزدگان داشته‌اند. سال‌های سال است این گونه القا می‌‌شود که موسیقی به اصطلاح پاپ غربی مورد پسند جوانان است و غالب مسئولین نیز با این القای نادرست به تصمیم‌گیری می‌‌پردازند. اما در عمل می‌‌بینیم که خوانندگان موسیقی اصیل از اقبال بیشتری برخوردارند. چرا راه دور برویم، کنسرت‌های چند ماهه اخیر نشان داد که مخاطب یک کنسرت موسیقی اصیل ایرانی که چند 10 شب پشت سر هم تکرار شد از مخاطب آثار پاپ که حتی تعداد اجراهایش به انگشتان یک دست هم نمی‌رسد بیشتر است. هنر و زیبایی اگر با کیفیت لازم تولید شود فارغ از گونه و ژانر و سبک می‌‌تواند مخاطب را به خود جذب کند به شرطی که جامعه از هنر اصیل و پایه حمایت مادی و معنوی داشته باشد و به هنر عامه پسند و کم مایه آزادی لازم را ارائه کند تا با تکیه بر گیشه به فعالیت خود ادامه دهد.

وصال روحانی/ بازار فیلم‌های جنایی و دلهره‌آور و البته کارهای کمدی در واپسین روزهای تابستان و در طلیعه پاییز امسال هم داغ است و فروش قابل‌توجهی دارند و سه فیلمی که شرحی بر آنها را می‌خوانید از این قبیل هستند.
انولا هولمز 2: قسمت اول این فیلم جنایی در اواسط سال 2021 و در اوج همه‌گیری پاندمی کرونا به نمایش در آمد و با وجود تمام محدودیت‌های برخاسته از این عارضه هم مردم عادی را جذب کرد و هم نظر مثبت منتقدان را برانگیخت. همین مسأله، نتفلیکس شرکت سازنده این فیلم را تشویق کرد که قسمت دوم آن را هم بسازد و محصول نهایی از اوایل شهریور 1401 در سطح جهان اکران شده است. این فیلم به کارگردانی هری برد بی‌یر، درباره یک کارآگاه جوان است که تازه وارد نیروی پلیس شده و در اولین پرونده عمر حرفه‌ای مأمور شده تا پرده از چهره یک قاتل بردارد. این پلیس جوان در همین اولین گام با شبکه‌ای از تبهکاران و توطئه‌ای چنان وسیع روبه‌رو می‌شود که مجبور می‌شود به استاد خود شرلوک روی بیاورد و از او طلب کمک کند. نقش این پلیس جوان را که انولا هولمز نام دارد، میلی بابی براون بازی می‌کند و هنری کاویل هم که معروف‌ترین هنرنمایی‌اش سوپرمن و سه بار بازی در قالب این قهرمان خیالی و کمیک بوکی بوده، در نقش شرلوک هولمز معروف ظاهر می‌شود.
آب عمیق: پاتریشیا های‌اسمیت -نویسنده زن مشهور امریکایی - رمان‌های موفق و پرفروش، کم ننوشته و تقریباً تمامی آنها تم‌های مرموز و جنایی و ترسناک داشته‌اند و نسخه‌های سینمایی تأثیرگذاری هم از روی آنها ساخته شده است. بعد از رمان‌های «غریبه‌هایی در یک قطار»، «آقای ریپلی با استعداد» و «کارول» که گیشه‌های پرباری داشتند، حالا نوبت به کتاب «آب عمیق»‌های‌اسمیت رسیده تا نسخه سینمایی آن با کارگردانی ادریان لین، نفس‌ها را در سینه حبس کند. لین پس از ساخت تعدادی فیلم موفق دلهره‌آور، جنایی و اجتماعی همچون «جذابیت مرگبار» و «پیشنهاد بی‌شرمانه» و آثاری که با توفیق کمتری همراه شد شاید با «آب عمیق» به دوران اوجش برگردد. قصه «آب عمیق» راجع به یک زن و شوهر است که شاید در مجامع همسو با هم دیده شوند اما در باطن و در دل، چشم دیدن یکدیگر را ندارند و قصد حذف یکدیگر را دارند. بن افلک و آنا دی آرماس به‌خوبی در قالب این شوهر و زن بدطینت فرورفته‌اند و شهرت و پرطرفدار بودن‌شان به توفیق گیشه کمک شایان توجهی کرده است.
یک دوجین ارزان‌تر: والت‌دیسنی در ابتدای سال 2020 لیست قطوری از کارهای تازه در دست تولیدش یا بازسازی برخی فیلم‌های قدیمی موفق خود ارائه کرد. یکی از آن طرح‌ها بازسازی کمدی موفق «یک دوجین ارزان‌تر» (محصول 1950) بود که در سال 2003 بازسازی دیگری هم با حضور استیو مارتین داشت. بازسازی جدید با کارگردانی گیل لرنر انجام پذیرفته و گابری یله یونیون و زاک براف اتفاقات ویژه آن را رقم می‌زنند. تفاوت آشکار این نسخه با دو نمونه قبلی تعداد بیشتر اعضای خانواده‌ای است که در مسیر طوفان حوادث دیدنی و شیرین قرار می‌گیرند و بینندگان را با شگفتی‌های پایان‌ناپذیر مواجه می‌کنند.

دادخواهی پرویز پرستویی برای حل یک مشکل
وقتی می‌گوییم شناسنامه ندارند...

فرهنگی/ پرویز پرستویی از چهره‌های گریزان از مصاحبه است اما این روزها یک بهانه باعث شده تصویر و گفت‌وگوهای او روی خروجی خبرگزاری‌ها و رسانه‌های مکتوب قرار بگیرد. پرستویی این شب‌ها به‌عنوان راوی در موسیقی نمایش «علمدار» در تالار وحدت روی صحنه رفته است؛ اثری که قرار است همه عواید فروش آن به هموطنان نیازمندمان در منطقه سیستان‌وبلوچستان تعلق بگیرد. این بازیگر که در چند روز گذشته در گفت‌وگوهای مختلفی از اهداف اجرای این نمایش، حضور در آثار دینی و... صحبت کرده در تازه‌ترین گفت‌وگویش با ایسنا، از دغدغه‌هایش برای کمک به مناطق محروم کشورمان گفته؛ از مردمانی که حتی شناسنامه ندارند و متأسف است که دادخواهی‌ها برای حل مشکل این مردمان هنوز به گوش مسئولان نرسیده است.
دادخواهی برای حل یک مشکل
حدود چهار سال‌ونیم پیش پرستویی با مؤسسه فرهنگی، هنری خادمین حضرت علی ابن ابیطالب آشنا شد؛ مؤسسه‌ای که رسول خادم، قهرمان جهانی کشتی کشورمان راه‌اندازی کرده است. این آشنایی و اتفاقاتی که در دل آن رخ داد، آنچنان بود که پرستویی را پاگیر کرد و در کنار چهره‌های ورزشی حاضر در این مؤسسه، به پای ثابت آن بدل شد. او با اشاره به تاریخچه و فعالیت این مؤسسه و نام بردن از کمک‌های مادی و ایجاد زمینه اشتغال برای کسانی که هیچ منبع درآمدی ندارند، از مردمانی سخن می‌گوید که حتی شناسنامه و هویتی هم ندارند: «بحث ما صِرف کمک مالی نیست بلکه اشتغالزایی هم بسیار اهمیت دارد. اگر فقط بخواهیم ارزاق بدهیم، اتفاق خاصی برای این مردم نمی‌افتد اما دغدغه کسانی را داریم که هویت ندارند. وقتی شناسنامه ندارند، یعنی از هیچ‌گونه امکانات برخوردار نیستند، دفترچه بیمه ندارند و از انجام کار بانکی ناتوان هستند. بارها این مسأله را به گوش مسئولان رسانده‌ایم ولی ترتیب‌اثری داده نشده و همچنان پیگیر هستیم. بنابراین فکر کردیم فعلاً برایشان زمینه کار و درآمدزایی فراهم کنیم.»پرستویی در پاسخ به این سؤال که آیا مؤسسه در فکر این نیست که بجز «علمدار»، در طول سال هم تولیدات دیگری برای حمایت از این هموطنان داشته باشد، توضیح می‌دهد: «بله، خودمان هم در فکریم که مضامین دیگری را همراه با موسیقی کار کنیم تا وقتی می‌گوییم مؤسسه فرهنگی، هنری خادمین حضرت علی ابن ابیطالب، یعنی مقوله هنر و فرهنگ در کنار مضامین مذهبی در آن هست. درصددیم در کنار این فعالیت‌ها بازهم کارهای هنری را به نفع مؤسسه انجام دهیم.»
تئاتر، خانه اول و آخر من است
این هنرمند هرچند مانند بسیاری از هم‌کیشان تئاتری خود مدتی از صحنه دور بوده اما دلش با تئاتر است و در پاسخ به این پرسش که چرا در این سال‌ها از صحنه دور بوده، می‌گوید: «دور نیستم، تئاتر خانه اول و آخر من است و هر کاری هم که بکنم، آخرین کارم تئاتر خواهد بود. این هنر برایم قداست خاصی دارد اما در این سال‌ها فرصتی پیش نیامده که بخواهم کار کنم. بیشتر درگیر کار تصویر بوده‌ام ولی این به معنی آن نیست که دیگر تئاتر کار نکنم بلکه قطعاً در فرصت مناسبی باز به خانه خودم بازخواهم گشت.»

گام بلند ایران و روسیه برای انتقال تجربیات فرهنگی

یاسر احمدوند معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که به منظور حضور در نمایشگاه بین‌المللی کتاب مسکو به روسیه سفر کرده، در بازدید از کتابخانه دولتی روسیه با اولگا یاریلووا قائم مقام وزیر فرهنگ روسیه و همچنین رؤسای کتابخانه دولتی، کتابخانه ادبیات خارجی (مارگاریتا رودومیلو) کتابخانه کودکان و کتابخانه نابینایان روسیه دیدار و بر لزوم برنامه‌ریزی منسجم و بلندمدت برای توسعه همکاری‌ در زمینه‌های فرهنگی، تأکید و درباره زمینه‌های توسعه همکاری در حوزه‌های مختلف فرهنگی بین دو کشور بحث و تبادل نظر کردند. معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: ایران و روسیه ظرفیت‌ها و امکانات فراوانی دارند که باید برای بهره‌مندی از آنها و انتقال تجربیات گام‌های بلندی برداشته شود. امیدواریم با علاقه‌مندی موجود شاهد توسعه روابط و اجرای طرح‌های مشترک باشیم./ ایرنا

نخستین تصویر از لیلا حاتمی در فیلم کارگردان نامزد اسکار

مهدی نوروزیان کارگردان بریتانیایی و ایرانی‌تبار به تازگی فیلمبرداری فیلم جدیدش را در ایران با بازی لیلا حاتمی به پایان رسانده است. این فیلم که «زمانی برای ابدیت» نام دارد، اولین فیلم سینمایی ساخته مهدی نوروزیان در دو دهه اخیر پس از فیلم کوتاه نامزد اسکار «کشتن جو» در سال ۱۹۹۹ و فیلم سینمایی «لئو» با بازی «جوزف فاینس»، «الیزابت شو»، «دنیس هاپر» و «سم شپرد» در سال ۲۰۰۲ محسوب می‌شود. لیلا حاتمی که در حال حاضر به‌عنوان یکی از داوران بخش مسابقه اصلی در جشنواره ونیز حاضر است در فیلم سینمایی «زمانی برای ابدیت»، نقش زنی را بازی می‌کند که در تلاشی بی‌وقفه و ظاهراً بیهوده درجست‌و‌جوی همسر گمشده‌اش است. در این شرایط فشار بی‌سابقه‌ای به رابطه او با دختر ۱۲ ساله‌اش وارد می‌شود و..../ ایسنا

انتخاب عسگرپور به‌عنوان 
رئیس هیأت مدیره خانه سینما

محمدمهدی عسگرپور در اولین جلسه هیأت مدیره خانه سینما به‌عنوان رئیس هیأت مدیره دوره شانزدهم این نهاد صنفی انتخاب شد. رسول صدرعاملی سخنگوی هیأت مدیره خانه سینما اعلام کرد: انتخابات داخلی هیأت مدیره پس از برگزاری مجمع عمومی ۹ شهریور ماه برگزار شد، در اولین جلسه هیأت مدیره خانه سینما که روز پنجشنبه -۱۷ شهریورماه ۱۴۰۱ - برگزار شد، اعضای هیأت مدیره پس از بحث و گفت‌و‌گو درباره اولویت‌ها، نیازها و برنامه‌های پیش‌بینی شده، به اتفاق آرا، محمد مهدی عسگرپور را به‌عنوان رئیس هیأت مدیره دوره شانزدهم خانه سینما انتخاب کردند. همچنین آقایان علی لقمانی به‌عنوان نایب رئیس، رسول صدرعاملی به‌عنوان سخنگو و مسعود امینی تیرانی به‌عنوان دبیر هیأت مدیره برگزیده شدند./ ایرنا