ولادت حضرت مهدی(عج) مبارک باد

همیشه منتظرت هستم
 بی‌آنکه در رکود نشستن باشم
 همیشه منتظرت هستم
 چونان که من
 همیشه در راهم
 همیشه در حرکت هستم
 همیشه درمقابله
طاهره صفارزاده

■ احمدرضا احمدی: لبخند تو قول باران داد
■ علی نصیریان: صلح و آرامش سرآمد آرزوهاست
■ هارون یشایایی: توپ سال نو را کجا در می‌کنند؟
■ اسماعیل آذر: یک نکته پیرامون نوروز
■ وحید تاج: آرزوی حال خوب برای همه
■ محمد صالح علاء: چند هفت یقه باز...
■ رضا بدرالسما: آیا صبح نزدیک نیست؟
■ بازتعریف  مفهوم فرج و ظهور در شعر آیینی

چند هفت یقه باز...
محمد صالح علاء / از فردا زمستان می‌رود نزد دیروز، بهار با همه گل‌ها، نسیم‌ها و باران‌ها می‌آید تا که تأسیس اصل کند، زیبایی‌های به غارت رفته در زمستان را، به یاری کوه‌ها، برفاب‌ها، شقایق‌های کوهی و علف‌های خودروی زیبا، دوباره تأسیس کند که ما همه، دستیاران بهاریم. بهار پاداش درختان ایستاده در گوشه‌های سرد زمستان است. پاداش گل‌هایی است که انتظارش را کشیده‌اند، حتی اعدادی که دیگر تحمل سرمای زبر زمستان را ندارند. همچون نه و هفت:
یک نه گردن فراز و چند هفت یقه‌باز / منتظر تاکی سرآید این زمستان دراز
از بهار دیگرها خبری ندارم. اما بهار ما از راه آینه وارد می‌شود؛ همین که رسید دست دراز می‌کند با ما دست می‌دهد. دست‌های ما هم مانند شکوفه‌های بهار نارنج می‌شکفند؛ چنانکه هر که با دریا دست داده، دستش خیس شده. دیگرها تعجب می‌کنند که چرا بهار ما بموقع اتفاق می‌افتد. در حالی که اتفاق ساعت مچی ندارد. اتفاق هر وقت خودش بخواهد می‌افتد. چرا که بهار ما اتفاقی بهنگام است و ما همه از هنگام آمدنش با خبریم. زیرا بهار ما تنها بهاری است که از رواق نوروز می‌گذرد، مثل مسافری که همپای جاده به مقصد رسیده است. مانند گل داوودی که در شکفتنش تأخیر نیست. بهنگام می‌آید تا ما را شبیه خود کند. هم ما و هم اعدادی مانند نُه گردن فراز و هفت یقه باز، که بهار حصه‌ای عادلانه و بی‌واسطه برای همه است. هیچ کس نمی‌تواند بهار ما را تا بزند و در جیب خود بگذارد، بعدتر آن را با پیک موتوری برای کسانی که خود می‌پسندد، ارسال کند، زیرا بالعکس زمستان، پنجره‌های بهار، رو به بیرون باز می‌شوند. مهم‌تر اینکه هرگز کسی از بهار بدی ندیده است، پس این نوروز که دست در گردن قرنی تازه می‌آید بر هر که در کنار بهار است خنشان باد.

ویژه نامه طنز و کاریکاتور ضمیمه رایگان این شماره