فرهنگی/ جمعه 22 مردادماه روز تلخی برای اهالی سینما بود. ساعاتی قبل از بدرقه علی سلیمانی، مراسم خاکسپاری ارشا اقدسی برگزار شد. ارشا اقدسی که روز چهارشنبه ششم مرداد در جریان همکاری با یک پروژه سینمایی در بیروت دچار حادثه‌ شده بود، ۱۳ مرداد درگذشت. پیکر او که بنا به وصیتش قرار بر اهدای اعضا آن بود به‌دلیل انجام امور اداری با چند روز فاصله به ایران رسید. مراسم وداع با ارشا اقدسی در نهایت ساعت 8 صبح روز گذشته از پیست مسابقه اتومبیلرانی «دست فرمون» واقع در بوستان ولایت آغاز شد و با همراهی انجمن موتورسواران ایران و هنرمندان تا قطعه هنرمندان بهشت زهرا تشییع و در کنار پیمان ابدی، دیگر بدلکار شناخته‌شده ایرانی و استادش به خاک سپرده شد. مراسم تدفین این بدلکار سینما در قطعه هنرمندان بهشت زهرا از ساعت ۱۰ با نواختن طبل و سنج به شیوه عزاداری جنوبی‌ها آغاز شد. سیدجواد هاشمی که اجرای برنامه را بر عهده داشت، از ارشا اقدسی با این عناوین یاد کرد: «پسر ایران، مرد میدان‌دار عرصه عشق، کسی که عشق‌بازی را به رفقا و دوستانش آموخت، کسی که رفت برای اینکه برای همیشه بماند، نه فقط برای امروز، بلکه برای فردا» او همچنین در بخشی از مراسم شعری که علیرضا قزوه برای ارشا اقدسی سروده را قرائت کرد.
منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما از دیگر سخنرانان حاضر در این مراسم گفت که او و علی سلیمانی هم محبوب مردم و هم محبوب جامعه سینما و اهل فرهنگ بودند: «برخی از هنرمندان در بین مردم محبوبیت دارند و باید گفت خدا را شکر و برخی از آنها هم بین مردم هم بین اهالی فرهنگ و سینما محبوبیت دارند که مثل ارشا و علی سلیمانی هستند و توانستند این محبت را بین هر دو به وجود آوردند.» شاهسواری در بخشی از صحبت‌هایش بر لزوم واکسیناسیون اهالی سینما نیز تأکید کرد: «این حرفه همچنان در بین مدیران، حرفه پرخطری شمرده نمی‌شود و برای واکسیناسیون اهالی فرهنگ و هنر، بویژه بازیگران که چاره‌ای جز عدم رعایت پروتکل‌ها را ندارند همچنان گرفتاریم، هرچند همه مکاتبات انجام شده است.» در حالی که عکس‌های ارشا اقدسی با جمله «ارشا پسر ایران» در گوشه و کنار نصب شده‌ بود، فرزانه موجودی، مادر ارشا اقدسی نیز همچون همیشه با عبارت «پسر شجاع ایران» از فرزندش خداحافظی کرد: «تقدیر، پسر شجاعم را بر سر راه پیمان ابدی قرار داد و مسیر زندگی‌اش اینگونه رقم خورد. ارشای من که اینک ملتی او را قهرمان شجاع می‌خوانند، در راه آرمان بلندش، جان خود را پیشکش کرد.» او از لزوم حفظ جایگاه بدلکاری در سینمای ایران گفت و صحبت‌هایش را با عشق به ایران ادامه داد: «ارشا، عاشق کشورش، ایران و هموطنانش بود و هرگز به مهاجرت نیندیشید. او در آخرین حرکت خود در لبنان، رکوردی بی‌سابقه به جا گذاشت و با تقدیم جان عزیزش به این رکورد دست یافت.»
بخش پایانی صحبت‌های فرزانه موجودی این عبارات متأثرکننده بود: «آسوده بخواب گوهر سینمای ایران، عزیزدلِ مادر. من همیشه به وجودت افتخار خواهم کرد. دیدار دور نیست پسرم.»

ایرج راد/ رئیس هیأت مدیره خانه تئاتر: در وهله اول باید گفت که از دست دادن هر یک نفر هموطن باعث ناراحتی بسیار است و عمیقاً جای تأسف دارد. این‌طور که معلوم است این بیماری حالاحالاها قصد ندارد سایه و شرش را کم کند و خود من با وجود تزریق دو دوز واکسن، باز هم به کرونا مبتلا شده‌ام و فعلاً در حال گذران دوره بیماری و قرنطینه هستم و در این شرایط اخباری که از درگذشت هموطنان و دوستان و هنرمندانمان می‌شنوم برای من هم مثل همه مردم ایران، ناراحت کننده است و جای تأسف بسیار دارد. علی سلیمانی عزیز هم همان‌طور که شاید بسیاری می‌دانند و از کارنامه هنری او خبر دارند بازیگر موفقی بود و البته سابقه کار اجرا و طراحی دکور هم داشت و تحصیلکرده کارشناسی نمایش با گرایش بازیگری از دانشگاه آزاد اسلامی بود. سلیمانی عزیز و جوان، اولین کارش، یک فیلم سینمایی بود به‌ نام «سفر بخیر» به کارگردانی داریوش مؤدبیان. این جوان هنرمند کشورمان به‌عنوان دستیار کارگردان با پرویز شیخ‌طادی و بهروز بقایی در «دنیای شیرین دریا» و «ماه مهربان» همکاری کرد و از جمله کارهای دیگرش هم می‌توانیم به «داستان یک شهر» اصغر فرهادی، «روشن‌تر از خاموشی» حسن فتحی و «وضعیت سفید» حمید نعمت‌الله اشاره کرد. من در یک سریال به‌ نام «دروازه ساعات» به کارگردانی سیدجواد هاشمی با او همکاری کردم که برمی‌گردد به سال‌ها پیش. طی سال‌های گذشته همیشه از دور کارهایش را می‌دیدم و گاه‌گداری با هم دیدار داشتیم و می‌توانم به‌عنوان یک دوست و همکار شهادت بدهم که علی سلیمانی آدم پاک، خوب و درستکاری بود و در حوزه فعالیت‌ حرفه‌ای‌اش هم همیشه سعی می‌کرد هرگز چیزی کم نگذارد و تمام توانش را برای ایفای نقش به‌کار می‌بست و تا آنجا که از خاطر من می‌گذرد در حوزه کمدی هم آدم موفقی بود. همان‌طور که گفتم واقعاً متأسفم که هر روز داریم دوستان، هنرمندان و در مجموع هموطنان و عزیزانمان را از دست می‌دهیم و بارها درباره این فقدان‌ها حرف زده‌ایم و امیدوارم هر‌چه زودتر این روزها تمام شوند. در بحث واکسیناسیون ما تمام تلاش حرفه‌ای خود را کرده‌ایم که صدایمان را به گوش مدیران و مسئولان برسانیم تا شرایط مهیاتر شود و میزان و تعداد واکسیناسیون شکل صعودی به خود بگیرد. واکسیناسیون نباید یک بحث و مسأله سیاسی تلقی شود و همه مردم از دولت جدید این انتظار را دارند که این سرعت و پیشرفت در امر واکسیناسیون خیلی زود محقق شود تا بیشتر از این عزیزانمان را از دست ندهیم. الان وضع بیمارستان‌ها هم آن‌طور که در خبرها می‌بینیم و می‌خوانیم آنچنان وضعیت مناسبی نیست و باید هر چه سریع‌تر نسبت به تجهیز آنها و افزایش تخت‌ها و... کار عملیاتی انجام شود. پیشامد چنین وضعیتی تقصیر همه ماست و برای بهبودش همه باید دست‌به‌دست هم بدهیم تا از این پیک بگذریم و در ماه‌های آینده کم‌تر شاهد ابتلا و قربانی شدن مردم از طریق واکسیناسیون عمومی و ایمنی جمعی باشیم.

فرهنگی/ دو تصویر ویدیویی از او بیشترین بازنشر را دارد؛ دو تصویر با فضای متفاوت. در یکی از آنها شوخ طبعانه و نه صرفاً از سرخوشی بلکه برای ایجاد فضای شاد در پشت صحنه ترانه‌ای را می‌خواند تا حال دیگران را خوب کند. در دیگری اما سیاهپوش، بغض می‌کند، اشک می‌ریزد و از دومین تجربه راهپیمایی اربعین و خاطره تأثیرگذارش می‌گوید. به خاطر همین روحیه‌اش؛ بذله‌گویی و شادمانی توأم با نکته سنجی‌ و در عین حال اعتقادات مذهبی‌اش است که بین طیف‌های مختلف طرفدار دارد. بر همین اساس وقتی روز پنجشنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۰ با خبر تلخ درگذشت علی سلیمانی آغاز می‌شود نوشتن از اخلاق‌ و منش، تعهد کاری و خاطرات او پیش از کارنامه پربارش چه به لحاظ کیفی و چه کمی در عرصه صحنه و مقابل دوربین، در مطلع پیام تسلیت‌ها قرار می‌گیرد. نمونه این پیام‌ها یادداشتی است که حمیدرضا آذرنگ نوشته و در ایسنا منتشر شده است: «تو دنیایی که هرکس هر‌روز برای رسیدن به اهدافش هزار تا نقش بازی می‌کنه، علی خیلی خودش بود، علی فقط خودش بود، برای همین تو هر جمعی میومد، خودی بود و می‌شد بسرعت تو حضورش حل شد و بهش اعتماد کرد. کاش جهان امروز علی سلیمانی زیاد داشت. یه دونه علی برای این جهانِ پر از دورنگی کم بود.» و البته انتقاد به روند واکسیناسیون فصل پایانی و مشترک این پیام‌ها می‌شود؛ که اگر واکسیناسیون با سرعتی بیشتر پیش می‌رفت شاید او هنوز در کنار همسرش سهیلا جوادی و تک دخترش صبا بود.
کارنامه‌ای پربار در سینما، تئاتر و تلویزیون
علی سلیمانی، متولد سال ۱۳۴۹ و دانش‌آموخته بازیگری تئاتر بود و در هر سه حوزه تئاتر، سینما و تلویزیون فعالیت کرد. در پرده سینما نقش‌های به یادماندنی را به یادگار گذاشت از «سگ‌کشی» بهرام بیضایی و «بی‌پولی» حمید نعمت‌الله تا «تنگه ابوقریب» بهرام توکلی و «قارچ سمی» و «سفر به چزابه» زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور. ماندگارترین خاطره او در قاب تلویزیون «وضعیت سفید» حمید نعمت‌الله و آخرین سریال آماده پخش او «87 متر» کیانوش عیاری است. علی سلیمانی علاوه بر پرده سینما و قاب تلویزیون در صحنه تئاتر هم درخشید؛ «شکار روباه» علی رفیعی، «ترن» و «خنکای ختم خاطره» حمیدرضا آذرنگ، «تئاتر سعدی، تابستان سی‌ودو»، «مشروطه بانو»، «در شوره‌زار» و «چشم به راه میرغضب» حسین کیانی، «درخت بلوط» وحید رهبانی و کارگردانی و بازیگری «مردی در آینه» بخشی از کارنامه کاری او در حوزه نمایش است.
امید را به یادگار ببرید
پیکر علی سلیمانی، بازیگر فقید طبق وعده، روز جمعه ۲۲ مردادماه در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. خانواده او روز پنجشنبه در پیامی از مردم درخواست کردند برای مراسم به بهشت زهرا نیایند. این مراسم که در صفحه اینستاگرام برخی هنرمندان به‌صورت زنده پخش شد با سخنرانی سید جواد هاشمی و عشق علی سلیمانی به حضرت علی(ع) آغاز شد. اجرای یک قطعه روضه خوانی آذری و بازخوانی مداحی علی سلیمانی در فیلم «تنگه ابوقریب» بخش دیگر این مراسم بود. صبا سلیمانی دیگر سخنران این مراسم نیز از عشق پدرش به حضرت علی(ع) گفت: «پدرم با اسم علی به دنیا آمد و با عشق او زیست و هم قدم شد تا خدا. من صدای سلامی را که پدرم به حضرت علی داد شنیدم. شنیدم که او می‌گفت: «به خدای کعبه رستگار شدم.» دختر علی سلیمانی در پایان از همگان خواست از مراسم خاکسپاری پدرش، شادی و امید را به یادگار ببرند: «اگر می‌خواهید پدرم مثل همیشه آرام و شاد باشد، از اینجا شادی و امید را به یادگار ببرید. او همیشه به امیدبخشی ایمان داشت حتی وقتی این کار سخت بود.» در پایان پیکر علی سلیمانی با نواختن سنج به سمت خانه ابدی بدرقه شد و طبق گزارش ایسنا در کنار مجید فروغی (هنرمند نمایش‌های آیینی سنتی) به خاک سپرده شد.

مدیران

مدیران فرهنگی در پیام‌هایی جداگانه، درگذشت علی سلیمانی بر اثر بیماری کرونا را تسلیت گفتند.

سید عباس صالحی/ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: خبر درگذشت بازیگر ارزشمند، اخلاق‌مدار و پرتلاش، آقای علی سلیمانی موجب تأسف و تألم شد. نگاه حرفه‌ای، خلاقانه و اثرگذار آن هنرمند عزیز در بازیگری باعث ایجاد پیوند عاطفی ایشان با مردم هنر دوست ایران اسلامی شد.

محمد مهدی اسماعیلی/ وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی: شبکه‌های اجتماعی امروز بیش از پیش عشق و علاقه این هنرمند را به حضرت سیدالشهدا(ع) و مناسک محرم به ما یادآوری کرد. خاطره شیرینی که از او در مورد حماسه‌ پیاده‌روی اربعین منتشر شده و ویدیویی که او خود را «حسینی چی» می‌خواند همه و همه ارادت عمیق علی سلیمانی به امام حسین(ع) را گواهی می‌دهد این چنین او که خود داغدار محرم بود علاقه‌مندانش را داغدار خود کرد.

قادر آشنا/ مدیر کل هنرهای نمایشی: مسافر نام‌آشنای این دنیا و هنرمند متعهد و باصفای عرصه‌های تئاتر، سینما و تلویزیون ایران، علی سلیمانی، راه مسئولیت‌زای خود را از «صبح طلوع می‌کند» و «سفر به چزابه»، شروع کرد و با آثار فراوانی بر صحنه نمایش و صفحه تلویزیون و پرده نقره‌ای، نهایتاً «در خنکای ختم خاطره» به «تنگه ابوقریب»، رسید و در کشاکش مرگ و زندگی این روزهای اشک و بهت و سکوت، و در ایام محرم‌الحرام حسینی(ع)، سرانجام این ارادتمند مکتب اهل بیت، تسلیم دعوت حضرت حق شد. از این پس، تداوم حضور تثبیت شده او را می‌توان در لحظه لحظه صدا و حرکت و تصویرش در آثاری متنوع و یاد و حافظه همراهان و دوستان و شاگردانش، به روشنی شاهد گرفت.

علی عسکری/ رئیس سازمان صداوسیما: چهره‌ای محبوب و خونگرم که همواره شور زندگی را در آثارش به یاد داریم و بارها با هنرنمایی‌اش، برای نسل‌های مختلف از مخاطبان خاطره‌سازی کرد.

توفیق حیدراف/ مدیر تئاتر دولتی درام لنکران جمهوری آذربایجان: درگذشت نابهنگام مدرس و بازیگر نام آشنای ایران، علی سلیمانی را حضور خانواده تئاتر ایران، اداره کل هنرهای نمایشی و تمام اعضای گروه نقاب و خانواده مرحوم تسلیت عرض می‌کنم و از خداوند (برای مرحوم) رحمت الهی طلب می‌کنم.

چهاردهمین دوره حراج تهران عصر پنجشنبه ـ ۲۱ مرداد ماه ـ با اجرای حسین پاکدل برگزار شد و رقم اعلام شده برای فروش آثار در مجموع به ۴۲ میلیارد و ۷۱۸ میلیون تومان رسید. این عدد برای دوره سیزدهم ۸۷ میلیارد و ۹۴۲ میلیون تومان اعلام شده بود. همچنین گران‌ترین اثر این حراجی به تابلوی نقاشی «روز و شب را می‌شمارم، روز و شب» اثر رضا درخشانی اختصاص داشت که در این دوره از حراج با دو اثر حضور داشت. تابلوی درخشانی با ۵ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان در مقابل گران‌ترین‌ اثر حراجی سیزدهم به قیمت ۱۲ میلیارد تومان قرار می‌گیرد که متعلق به آیدین آغداشلو بود. «روز و شب را می‌شمارم، روز و شب» به مجموعه شب و روز و درختان انجیر تعلق دارد. دومین اثر رضا درخشانی با عنوان «هجرت طلایی» در ابعاد ۱۵۰×۱۸۰ سانتیمتر هم میلیاردی شد و به قیمت یک میلیارد و صد میلیون تومان فروخته شد. این اثر در سال ۱۳۸۳ خلق شده است. دیگر اثر میلیاردی حراج چهاردهم، تابلوی «گنبد آبی» اثر وای. زی. کامی (کامران یوسف زاده) بود که به مبلغ ۴ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان فروخته شد. کامران یوسف‌زاده هنرمند ایرانی که با نام مستعار «وای زی کامی» در فضای هنری امریکا (نیویورک) شناخته می‌شود، دوره‌های کاری متفاوتی را تجربه کرده است. در چهاردهمین حراج تهران، همچنین فرهاد مشیری با تابلوی «ما، رزها» حضور داشت که این اثر ۴ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان فروخته شد. این اثر که سال ۱۳۹۱ خلق شده، در دسامبر ۲۰۱۹ در حراج کریستیز دوبی هم ارائه شده است. در «ما، رزها» رنگ صورتی زمینه در کنار به‌کارگیری انواع سنگ و مرواریدهای شیشه‌ای، منجوق‌دوزی‌ها و پروانه‌های پلاستیکی، هنری خام‌دستانه و کیچ را شکل‌ داده است که از بیانگری فرمالیستی و معیارهای زیبایی‌شناسانه مدرن فاصله دارد. کودکی در میانه تصویر دیده می‌شود که چاقویی را در دست گرفته و در نوشتار انگلیسی «ما، رزها» چاقوهایی با دسته پلاستیکی سفید فرو رفته‌اند. «امپراطور مطرود» از آثار واحد خاکدان دیگر اثر میلیاردی حراج مرداد ماه ۱۴۰۰، با قیمت یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان چکش  خورد. این اثر سال ۱۳۹۶ خلق شده است و در هشتمین حراج تهران هم عرضه شده بود. در این حراجی همچنین اثر بدون عنوان از مجموعه کرامت انسانی محمود زنده‌رودی با قیمت یک میلیارد و صد میلیون تومان فروش رفت. از مجموعه سفید برفی اثر عباس کیارستمی با قیمت ۸۵۰ میلیون تومان، اثر دو لته‌ای «پارلمان» اثر مهرداد محب‌علی ۸۰۰ میلیون تومان و اثر حجمی کامبیز صبری بدون‌عنوان از مجموعه «تا جایی که به‌یاد دارم» به قیمت ۶۰۰ میلیون تومان فروخته شدند.

گروه فرهنگی: مجمع عمومی صندوق اعتباری هنر با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رئیس سازمان سینمایی، معاون فرهنگی وزیر ارشاد و مدیران عامل خانه سینما، خانه موسیقی و خانه تئاتر برگزار شد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مجمع عمومی سالانه صندوق اعتباری هنر (سال ۱۳۹۹) با بیان اینکه این صندوق در ۴ سال گذشته توانست نقطه تماس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه باشد، گفت: از طریق مدیریت با انضباط مالی توسعه‌گرا و تعامل‌گرا شاهد رشد قابل توجهی در حوزه‌های خدمات، مدیریت، تعامل و ارتباط با اعضا و ارتقای جایگاه آن هستیم.
توصیه‌های آقای وزیر به مدیران آینده و نمایشی نبودن «هنرکارت»
سیدعباس صالحی با قدردانی از زحمات و خدمات مدیرعامل و کارکنان صندوق اعتباری هنر ادامه داد: این صندوق بخش مهمی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شمار می‌آید و نقطه تماس با زندگی روزمره هنرمندان است. از سوی دیگر با توجه به شرایط حاکم در ۴ سال گذشته از جمله بلایای آسمانی، زلزله، کرونا و تحریم این مجموعه توانست نقطه تماس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه باشد و در این مدت در ۴ محور روند رو به تکامل و قابل قبول و قابل توجهی را طی کرده است.
او تصریح کرد: اولین محور حوزه خدمات است که خوشبختانه عملکرد صندوق چه به‌صورت تأسیسی و چه به‌صورت تکمیلی روند رو به جلو و قابل توجهی داشت و از آن جمله می‌توان به حوزه‌های بیمه، خدمات بلاعوض، تسهیلات بلاعوض، کارآفرینی، اقتصاد فرهنگ و هنر اشاره کرد. خروجی این اقدامات هم در قالب هنرکارت نمایان شد. به هر صورت خدمات صندوق اعتباری هنر در قالب هنرکارت در قالب و ساختار روشنی دنبال می‌شود. در این دوره توسعه کمی و کیفی شکل گرفت و پایه‌ای برای خدمات بعدی شد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: سازمان و مدیریت کار، محور دوم مسیر صندوق اعتباری هنر در این بازه زمانی است. در این بخش در جنبه‌های مختلف قوام خود را پیدا کرده و از آن جمله می‌توان به انضباط مالی و جمع کردن بدهی‌ها و افزودن به اعتبار صندوق اشاره کرد.
او تعامل و ارتباط را محور بعدی برشمرد و ادامه داد: مجموعه‌هایی مانند صندوق اعتباری هنر هر چند دو محور اول را رعایت کنند ولی اگر محور سوم را که تعامل و ارتباط است رعایت نکنند ضعیف می‌شوند و به مرور به گل می‌نشینند. تعامل و ارتباط در صندوق اعتباری هنر به شیوه‌های مختلف از جمله ارتباط چهره به چهره با هنرمندان، سفرهای حمایتی و با سعه صدر و سنگ صبور بودن مدیران این مجموعه شکل گرفت.
صالحی چهارمین محور را ارتقای منزلت صندوق برشمرد و افزود: یکی از شعارهایی که بر آن تأکید داشتیم این بود که هر مجموعه‌ای باید مرجعیت خود را ارتقا بدهد. این مرجعیت در صندوق اعتباری هنر ارتقا یافته و نزد هنرمندان شناخته شده و محترم است. همچنین نزد دستگاه‌های اجرایی و مجموعه نظام حکمرانی هم مرجعیت پیدا کرده است. به هر حال این ۴ محور از طریق کاردانی مجموعه مدیریتی این صندوق و همچنین کارکنان آن به دست آمده و در کنار آن حضور خانه‌های صنفی هم به کمک آن آمد.
صالحی در پایان گفت: توصیه‌هایی وجود دارد که می‌توان به‌عنوان تجربه به مدیران آینده این صندوق منتقل کرد. به‌عنوان مثال وقتی هنرکارت در حال شکل‌گیری بود تأکید داشتیم که به شکل و قالب یک کار نمایشی نباشد. بنابراین هنرکارت را باید در فضای توسعه خدمات تقویت کرد زیرا توسعه خدمات آن امری مهم است به گونه‌ای که هنرمند حس کند از سوی جامعه حکمران مورد توجه است. همچنین توجه به تعامل با صنوف از اهمیت زیادی برخوردار است و این امر یک تجربه ماندگاری است که مدیران آینده می‌توانند از آن بهره ببرند. توجه به ایده‌های توسعه‌ای سرمایه‌گذارانه که قابلیت اجرایی هم دارد مورد توجه مدیران آینده قرار بگیرد.
گزارش آقای مدیرعامل و وظایف جدید صندوق اعتباری هنر
سیدحسین سیدزاده مدیرعامل صندوق اعتباری هنر نیز در بخش دیگری از این برنامه ضمن ارائه گزارشی از مجموعه فعالیت‌ها و اقدامات دوره ۴ ساله این صندوق، گفت: صندوق اعتباری هنر با هدف حمایت از اصحاب فرهنگ و هنر تأسیس شد. رویکرد حمایتی صندوق در ۵ بخش بیمه تأمین اجتماعی، بیمه درمان تکمیلی، طرح تکریم، کمک مستمری و تسهیلات (قرض‌الحسنه، بلاعوض و کارآفرینی) متمرکز شده است. خوشبختانه با توسعه کمی و کیفی خدمات، شاهد رشد چشمگیر در تمام این حوزه‌ها هستیم. به طوری که طی دوره ۴ ساله تعداد اعضای صندوق از ۴۴ هزار و ۵۰۰ نفر به بیش از ۸۲ هزار نفر رسید. او با اشاره به اهمیت ارائه خدمات بیمه‌ای به جامعه فرهنگ و هنر گفت: گسترش خدمات بیمه‌ای یکی از مهم‌ترین اهداف صندوق اعتباری هنر طی این مدت بود. خوشبختانه در این حوزه دستاوردهای خوبی به دست آوردیم.در حوزه تسهیلات قرض‌الحسنه ضروری طی دوره ۴ ساله با رشد ۴۷۰ درصدی و در بخش تسهیلات بلاعوض با رشد بیش از ۱۰۰۰ درصد روبه‌رو هستیم. در سال ۹۹ تعداد ۱۰۸۴ نفر از هنرمندان از تسهیلات بلاعوض بهره‌مند شدند که این تعداد در سال ۹۵ آماری نزدیک به ۱۱۰ نفر بود.
وی پروژه هنرکارت را یکی از مهم‌ترین دستاوردهای صندوق برشمرد و اظهار داشت: هنرکارت یک کار هویتی برای اعضای صندوق اعتباری هنر است. طی سفرهای حمایتی یکی از موضوعاتی که در دیدار با هنرمندان مطرح می‌شد مطالبه کارتی شناسایی معتبر بود که نشان از فعالیت حرفه‌ای افراد دارد. در این مدت هنرکارت به ثمر نشست که به لحاظ جامعه آماری تحت پوشش و قابلیت‌های آن (کارت شناسایی و بانکی) دستاورد بزرگی است.
او تأکید کرد: در حال حاضر صندوق اعتباری هنر هیچ بدهی به هیچ مجموعه و نهاد مالی ندارد و همه را تسویه کرده و پاسداری از اعتمادی که در جامعه هنری برای صندوق به وجود آمده بسیار مهم و ارزشمند است.

صندوق هنرمندان از نگاه دیگران

حسین انتظامی (رئیس سازمان سینمایی و سمعی و بصری): صندوق اعتباری هنر دو وجه کاری جدید را آغاز کرد و آن دو شامل انضباط مالی و کرامت انسانی بود که به آن نگاه جدی داشت و این امر در سایه دولت الکترونیک به وجود آمد زیرا هر چقدر دولت الکترونیک را مستقر کنیم انضباط مالی هم حاکم می‌شود.توجه به شهرستان‌ها اقدام دیگر صندوق اعتباری هنر در این مدت بود و تمرکز بر ارائه خدمات در قالب هنر کارت به هنرمندان از سوی تمامی بخش‌های وزارتخانه یکی از این اقدامات است که مورد تأکید آقای دکتر صالحی هم هست و این کار قدرت صندوق هنر را به‌عنوان یک نهاد مرجع اجتماعی و فرهنگی افزایش می‌دهد و امیدواریم این اقدام تداوم یابد.

 محسن جوادی (معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی): لازم است بخش‌های تخصصی تری در حوزه صندوق اعتباری هنر ایجاد شود و این صندوق می‌تواند در زمینه ارتقای امور رفاهی خود از ظرفیت‌های معاونت‌های دیگر که امکان استفاده از این ظرفیت‌ها را ندارند نیز بهره ببرد.

منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما): یاد بگیریم که حق‌گذار باشیم. در مدت ۴ سال گذشته ارتباط صندوق اعتباری هنر به جامعه فرهنگی و هنری کشور از یک قاعده متفاوتی برخوردار شد و این امر موجب شد که همه برای همگرایی تلاش کنند و این موضوع دستاورد مهمی است که باید به آن توجه داشت.

حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی): در صندوق اعتباری هنر حس می‌کردیم در یک اتاق شیشه‌ای فعالیت می‌کنیم و همه اقدامات شفاف و روشن بود و در حال حاضر فضای آرامی بر عرصه فرهنگ و هنر کشور حاکم است و اعتماد در این حوزه به دست آمده است.

 شهرام گیل آبادی (مدیرعامل خانه تئاتر): همه می‌دانیم که شرایط حاکم چقدر سخت بود ولی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با نگاه مردم‌گرا بودن و نخبگی توانستند این مسیر را پیش ببرند و بهره‌گیری از انرژی‌های خارج دولت و دریافت وام‌های خارج از منابع صندوق اعتباری هنر یکی از این موارد است.