امام علی (ع):
از دست دادن دوستان غربت است.
نهج البلاغه، حکمت ۶۵

هادی مظفری: فراخوان جشنواره تجسمی فجر همانند هر سال منتشر شده و تیم اجرایی نیز در حال کار هستند. پیش‌بینی ما این است که بتوانیم همانند سال‌های گذشته جشنواره را به‌صورت حقیقی برگزار کنیم و مجازی نباشد، اما اگر خدای ناکرده در بهمن‌ماه شرایط به سمت وضعیت قرمز پیش رفت، ممکن است برنامه‌های جدیدی برای برگزاری مجازی در نظر گرفته شود؛ البته تا این لحظه برنامه این است که جشنواره در مؤسسه صبا و به‌صورت حضوری برگزار شود، اما درباره جزئیات با توجه به وضعیت کشور در آن برهه زمانی تصمیم گرفته می‌شود و به همین خاطر هم شرایط دقیق برگزاری حدود ۱۰ روز پیش از افتتاحیه جشنواره تجسمی امسال، اطلاع‌رسانی می‌شود.
از صحبت‌های مدیر اداره‌کل هنرهای تجسمی با ایسنا

یگانه خدامی
واکسن کرونا و خبرهای مربوط به آن بسرعت در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود و درباره‌اش می‌نویسند. خبر آغاز آزمایش واکسن ایرانی کرونا و داوطلب شدن نزدیک به ۱۰ هزار نفر برای این تست یکی از همین خبرها بود.‌ هرچند که مطالبه خرید واکسن همچنان ادامه دارد: «‏به جای اینکه در مسأله واکسن ‎کرونا نگاهمون به داخل باشه و از واکسن کرونای داخلی حمایت کنیم فقط نگاهمون به خارج از کشوره. مرغ همسایه همیشه و همه زمان غاز و غاز خواهد ماند.»، «‌‏اینایی که خرید واکسن رو مطالبه ملی میدونن کاش رفع تحریم‌های دارویی رو هم تو دستور کارشون قرار میدادن. البته اگه خودشون خواهان تحریم‌ها نبوده باشن.»، «‌‏اگر به دوستانی که معتقدند «تحریم مانعی برای خرید واکسن کرونا نیست» برنمیخوره درخواست نیم‌دوجین سازمان حقوق‌بشری از امریکا که «مانع ارسال ‎واکسن کرونا به ‎ایران نشید» رو بخونید. 1) حد تروریسمی که حتی مانع ارسال واکسن میشه 2) هشتگ ‎واکسن بفروشید علیه تحریم‌چی نمی‌زنید؟»، «‏میخوام برم داوطلب شم برای دریافت واکسن کرونا و کارآزمایی بالینی واکسن، بلکه زودتر به نتیجه برسه و راحت شیم از این وضعیت»، «مگه واکسن نمونه ضعیف شده ویروس نیس که واردبدن می کنن تاپادتن‌سازی شه و بدن درمقابل ویروس مقاوم شه؟ از اون طرف وقتی یکی یه بار کرونا گرفته و خوب شده هم دقیقاً همین اتفاق توی بدنش افتاده! پس چطوریه که خیلیا با وجود یه بار خوب شدن! بار دوم که گرفتن مردن؟ ‏پس با این حساب اگه واکسن هم بزنیم باز احتمال گرفتنمون هست؟»، «‏سال پیش به خاطر کرونا نه تولد گرفتیم نه سالگرد ازدواج، نه هیچ مسافرت و دورهمی تا الان لطفاً بذارید امسال عید داشته باشیم»، ‏«واکسن فقط برای مردم نیست، اقتصاد ایران در دوران کرونا نیاز شدید به واکسیناسیون جمعی دارد. تعطیلی‌ها و کاهش زمان ساعات کار به مانند تیر بر پیکر نیمه جان اقتصاد ایران است.»، «من نمی فهمم چرا هشتگ میزنن واکسن بخریم. کدوم واکسنو بخریم؟ اگر واکسن زدیم و مثل بریتانیا یا اکوادور کرونا جهش یافته‌تر بشه کی قراره جوابگو باشه...من شخصاً اعتماد به واکسن کرونا ندارم»، «‏تمام کشور‌های همسایه ایران که از ما هم تلفات بسیار کمتری سر ‎کرونا داشتند واکسیناسیون رو شروع کردند.»، «‏الان برای بیماران پروانه‌ای و سرطانی هم دارو بخوایم بهمون می فروشن یا فقط واکسن کرونا؟»، «‏خب به نظر میرسه الان باید خیلی ریز هشتگ رو عوض کنید بگید واکسن نخرید، تا ببینیم برای این کرونا جدید اثر‌گذار هست یا نه.»

ادامه از صفحه اول / آن حضرت(ع) با تعالیم خود در فضای اصالت منافع و زراندوزی کاهنان و احبار روزنه‌ای به صلح و دوستی و بخشش و دیگر خواهی گشود و مهم‌ترین ویژگی آن حضرت(ع) که قرآن کریم برآن تکیه دارد، بندگی خداوند و مأموریت برای ابلاغ پیام توحید و یگانه‌پرستی از سوی خالق هستی است. از این‌رو کلام وحی از حضرت عیسی(ع) با تعابیری همچون «اصطفاء» (آل عمران/49) و «اجتباء» و «صالح» (انعام/85-87) نام می‌برد. همچنین از آن حضرت(ع) با عنوان «مسیح» نام برده شده و در قرآن کریم وی را «وجیه» و «آبرومند» در دنیا و آخرت، «نیکوکار»، «زکی»، «مهذب»، «مبارک» و اعمالش را گواهی بر توحید و شایسته پیروی برشمرده است. آن حضرت از زمره کسانى است که خداى تعالى به ایشان سلام کرده و قرآن کریم در آیات بسیاری از آن حضرت(ع) با عنوان «حکیم» یاد می‌نماید. رسالت حضرت عیسی(ع) رسالتی بس دشوار محسوب می‌شد. او به عنوان فرستاده خدا امت خود را تعلیم داد و هدایت کرد. موعظه‌ها و آموزه‌های ایشان، از یک طرف تأیید و ادامه آنچه به شمار می‌رفت که‌ به وسیله دیگر پیامبران آمده بود و از طرفی دیگر رهنمونی بود، برای آنچه توسط پیامبربعد از خودآورده می‌شد.
ابن شُعبه حَرّانی محدث شیعی قرن چهارم هجری قمری در کتاب نفیس تُحَفُ العُقول فصلی را به اندرزهای حضرت مسیح(ع) به نقل از امام صادق(ع) اختصاص داده که مفاهیم ارزشمندی دربردارد و هر فراز آن دریایی از مضامین انسان‌ساز را در درون خود جای داده است. از جمله آنهاست: خوشا بر مهرورزان به یکدیگر، هم آنان که به روز رستاخیز رحمت شوند. خوشا بر سازش‌دهندگان میان مردم، هم آنان که به روز رستاخیز مقربانند. خوشا بر پاکدلان، آنان که به روز رستاخیز خدا را دیدار کنند. خوشا بر فروتنان در دنیا، آنان که به روز رستاخیز سریرهاى پادشاهى را به میراث برند. خوشا بر بینوایان که آنان راست، ملکوت آسمان، خوشا بر اندوهگنان، آنان که شاد مى‏‌شوند. خوشا بر آنان که از راه بندگی، گرسنگى و تشنگى کشند، هم آنان که سیراب شوند خوشا بر آنان که کار نیک کنند، (هم آنان که) برگزیدگان خدا خوانده شوند. و گفت: اى بندگان بد، مردم را بر گمانى سرزنش مى‏‌کنید و خویشتن را با یقین (به عیب خود) سرزنش نمى‏‌کنید!؟ (امام موسى کاظم(ع) در نصایح خود به هشام به این بخش از انجیل استشهاد می‌فرماید)گمشده عصر حضرت عیسی مسیح(ع) عدم پایبندی به الزامات اخلاق اجتماعی و بی‌توجهی نسبت به آثار مخرب آن بود از این‌رو آن حضرت(ع) روزی در جمع یاران و پیروان می‌فرماید: اگر یکى از شما بر برادرش بگذرد و ببیند جامه از شرمگاهش به کنارى رفته آیا برهنه‌‏ترش مى‏‌کند یا جامه را بر او برمى‏‌گرداند؟ گفتند: جامه را بر آنچه هویدا شده برمى‏‌گرداند. گفت: هرگز! بلکه شما او را برهنه‌‏تر مى‌‏کنید، (البته) دریافتند که براى ایشان مثلى زده است، پس گفتند: اى روح خدا این چگونه است؟ گفت: این نمود رفتار یکى از شماست که بر عیبى پوشاندنى از برادر خود آگاه شود و آن را نپوشاند. به حقیقت با شما بگویم، من به شما آموزش مى‌‏دهم تا فراگیرید و نمى‌‏آموزم که خودستایى کنید. شما به آنچه مى‏‌خواهید نمى‌‏رسید مگر به ترک آنچه بدان شهوت دارید. و به آنچه آرزو مى‌‏کنید دست نمى‏‌یابید مگر با شکیبایى بر آنچه خوش ندارید. از یک نظر باختن هم بپرهیزید زیرا (همان یک نظر آلوده بذر) شهوت را در دل بکارد و همین براى فتنه‌‏بازى صاحبش بس باشد. خوشا بر آن کو دیده‌‏اش را در دلش نهاده‏‌اند و (زمام) دلش را به نظر بازى دیده‌‏اش نداده‌‏اند. به عیب‌هاى مردم چون ارباب منگرید بلکه در عیب هاى آنان چون بنده مردمان نگرید. همانا مردم دو گروهند: به بلا گرفتار، یا از عافیت برخوردار، بر گرفتار رحمت آرید و خدا را بر عافیت سپاسگزارید.
کلام وحی حضرت‌ عیسی(ع)‌ را به‌ عنوان رسول بزرگ الهی معرفی نموده است. ایشان، همانند دیگر پیامبران دارای رسالت بود. قرآن کریم رسالت آن حضرت را سترگ برشمرده و او(ع) را مورد اعتماد خداوند برمی‌شمرد. همچنین قرآن کریم از حضرت‌ عیسی(ع) بـه عنوان رسول پیشرو نسبت به سایر پیامبران یاد کرده و تنها حضرت محمد(ص) را به‌عنوان‌ کامل کننده ادیان وحیانی مورد تأیید و تأکید قرار می‌دهد.

بهرام بیضایی معلم ماندگار قرن ما است

شهلا لاهیجی
مدیر انتشارات روشنگران و مطالعات زنان
هر سالی که می‌گذرد از اینکه استاد بیضایی عزیز مسن‌تر می‌شود نگران می‌شوم؛ یک جور دلشوره خاص که از علاقه بسیار من و همه آنهایی برمی آید که می‌دانیم فرهنگ و هنر امروزمان تا چه اندازه مدیون این مرد بزرگ است. با این حال از صمیم قلب می‌گویم که زادروزش بر ما، همه اهالی ادبیات، تئاتر و سینما مبارک؛ حضور ایشان بواسطه خدمات فرهنگی بیشمار، طی دهه‌ها در حوزه‌های مختلف اثربخش و الهام بخش بوده است. اما درباره اخلاق ایشان حرف چندانی ندارم چراکه تبلوری از نگاه انسانی اش را می‌توان در مخلوقات ادبی- هنری اش دید. هر چند نمی‌توانم از ذکر این نکته صرف نظر کنم که نویسنده و هنرمندی بی‌اندازه سلیم و سلامت است؛ حالا بماند که در بحث وفادار ماندنش به شرافت هم از جمله افراد مثال زدنی است. آنچنان که اگر بخواهم از دریچه نگاه خود، بهرام بیضایی را تعریف کنم، همواره به او نگاه تقدس گونه‌ای داشته و دارم منظورم از تقدس جایگاه رفیعی است که در عرصه فرهنگ و هنر از آن خود ساخته و همچنین شرافتمندی قلم و هنرش. بیضایی به معنای واقعی کلمه کمال‌گرا بوده و هست؛ ازهمین رو هر چه را تا جای ممکن در بهترین شکل آن می‌خواست. از همین رو اگر قرار بود دیگران از جنبه و با نگاه تجاری به او نزدیک شوند بی‌شک به مشکل برمی خوردند. طی همه این سال‌هایی که در انتشارات روشنگران و مطالعات زنان کتاب‌های استاد را منتشر کرده‌ایم شاهد حساسیت بسیار او در انتشار کتاب‌هایش بوده ام؛ آنقدر که می‌دانم هر مرتبه‌ای که دست به اصلاحی در نوشته‌اش بزند کاری به مراتب بهتر و ارزشمندتر می‌شود. بهرام بیضایی بی‌شک در همه حوزه‌هایی که ورود پیدا کرده و ماندگار شده، انسانی شریف و منزه است. انتخاب میان کتاب‌های بیضایی، حداقل برای من کاری بسیار دشوار است؛ چراکه اگر بخواهم دست روی هر کدام از آنها بگذارم متوجه می‌شوم که کتاب بهتری هم دارد. با وجود این یکی از نخستین آثاری که از او منتشر کردم، «طومار شیخ شرزین» بود که به چاپ‌های مکرر هم رسید، «مرگ یزدگرد» را به لحاظ زبانی نوشته‌ای فوق‌العاده ارزشمند می‌دانم. «کتاب پرده نئی» را که نخستین مرتبه که خواندم نمی‌توانستم صحنه‌هایی را که از آن روبه‌روی چشمانم مجسم می‌شد، نادیده بگیرم و در خاطرم هست که آن زمان حسرت خوردم که‌ ای کاش این کتاب در قالب فیلم ساخته و پخش می‌شد؛ چراکه فیلمی بسیاری پرهیجان و پرماجرا می‌شد. گذشته از این «هزارافسان کجاست؟» هم اثر شاخصی است. اجازه بدهید به کتاب دیگری اشاره نکنم، آخر انتخاب میان کتاب‌های او به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست. اصلاً مگر می‌شود گفت که «آیینه‌های روبه‌رو» بهتر است یا «قصه‌های میرکفن پوش»! قبول کنید انتخاب میان شاهکارهای ادبی و نمایشی او کار دشواری است. کافی است با قدری دقت به سراغ نوشته‌های بیضایی بروید تا ببینید برخوردار از چه زبان دراماتیک عجیبی هستند و این همان خدمت بی‌نظیری است که بیضایی به هنر تئاترمان کرده که بی‌شک برای سده‌ها بی‌مانند خواهد بود. شما اگر ترجمه منوچهر انور از «مرگ یزدگرد» به انگلیسی را گوش بدهید، فکر می‌کنید با نمایشنامه‌ای از شکسپیر روبه‌رو هستید! با‌وجود برخی گلایه‌هایی که شنیده می‌شود؛ این که جوانان امروز چهره‌های شاخص حوزه‌های فرهنگ را نمی‌شناسند اما بهرام بیضایی نویسنده و هنرمندی شناخته شده است. شما نگاه کنید، امروز کسی هست که مولانا یا حافظ را نشناسد؟ بهرام بیضایی هم مانند اینها چهره شناخته شده‌ای است، او یکی از معلمان بزرگ قرن ما به شمار می‌آید؛ و شاید برای همه قرن‌های بعدی هم معلم شاخص باقی بماند. او جزئی از فرهنگ و هنر امروزمان شده و باقی هم می‌ماند.


دانایی و توانایی بدون تظاهر و به رخ کشیدن

احمد طالبی نژاد
منتقد سینما
در باره بهرام بیضایی بسیار گفته و نوشته شده است. آنقدر که به نظر می‌رسد حرفی برای گفتن نمانده و همگان همه چیز را درباره او می‌دانند. بر این اساس در این مجال اندک به نکاتی اشاره می‌کنم که شاید کمتر به آن پرداخته شده است. در مجموعه آثار بیضایی چند حس حضور مدام دارد. اولین آن ترس و بیگانگی است. از اولین فیلم بیضایی یعنی «رگبار» با آدم‌هایی مواجه هستیم که از چیزی در هراس و اضطرابند. به‌عنوان نمونه در «شاید وقتی دیگر» همه تلفن‌ها چه خانگی و چه عمومی سیاه‌رنگ است و به‌عنوان عنصر ایجادکننده اضطراب بر آن تأکید شده است. بیضایی همچنین جذابترین و تأثیرگذارترین فیلمنامه‌ درباره تاریخ تشیع یعنی «روز واقعه» را نوشته است. هر کس این حرف را قبول ندارد مثال دیگری بیاورد تا ببینیم حق با کیست. او به‌عنوان یک انسان فارغ از هر گونه گرایش ایدئولوژیک، تاریخ ایران و فرهنگ ایران را دوست دارد و فیلمنامه‌های بسیاری درباره گذشته این سرزمین نوشته بدون این که مجذوب گذشته باشد. اغلب نقدگونه‌هایی است بر آنچه پشت سر گذاشته‌ایم. در گفت‌وگویی که با او داشتم در پاسخ به چرایی تعلق خاطر به گذشته توضیح داد که نه تنها علاقه‌ای به گذشته ندارد بلکه بیزار از تاریخ پر از خشونت است و هدفش تأکید بر این باور است که گذشته چراغ راه آینده است و باید از تاریخ عبرت گرفت. دیگر مؤلفه تکرارشونده در آثار او بیگانگی است. تمام شخصیت‌های آثار او از جمله «باشو غریبه کوچک» احساس تنهایی و غربت می‌کنند. پسرک مسافر «سفر» از شاهکارهای فیلم کوتاه در تاریخ سینمای ایران، دنبال مادری می‌گردد که هیچ تصویر ذهنی از او ندارد. او مادر نمی‌خواهد بلکه به‌دنبال پناهگاهی است تا از این بیگانگی و تنهایی و سرگردانی نجاتش دهد.
نکته مهم بعدی که می‌خواهم اشاره‌ای به آن داشته باشم نوع برخورد ما به‌عنوان مخاطب یا منتقد با بهرام بیضایی است. دوستی از همکاران بیضایی ادعا می‌کرد که او کاری نکرده جز بازی با کلمات. از او درخواست کردم فقط از «دیباچه نوین شاهنامه» بهرام بیضایی روخوانی کند و ببیند چطور در یک پاراگراف این همه موضوع و مضمون با واژگان درجه یک کنار هم قرار گرفته و داستان را ادامه داده بدون این که سرنخ از دستش برود یا صرفاً مجذوب کلام شود. متأسفانه مخالفت با بیضایی از روی حقد و حسد است. انتخاب موضوع‌هایی که هر کدام به نوعی با شرایط اجتماعی ما همخوان است کار هر کسی نیست. در همان فیلم اول «رگبار» یک معلم به منطقه‌ای که فضای لمپنیزم بر آن حاکم است مثل رگبار می‌بارد و طراوت را به فضای مرده این منطقه می‌آورد. او به‌عنوان چهره‌ فرهنگی باید با قصاب محله که رقیب عشقی‌اش است مبارزه کند. این فیلم از نظر پرداخت خیلی هم قوی نیست. چون اولین فیلم بلند اوست و در شرایط بد اقتصادی ساخته شد. جالب این که محمدعلی فردین بدون شناخت از نگاه بیضایی صرفاً به منظور حمایت از یک فیلمساز جوان مشکل مالی فیلم را برطرف کرد. در دیگر فیلم‌های بیضایی هم از جمله «غریبه و مه» غریبه‌ای می‌آید و در دهکده و منطقه‌ای که روح زنده ندارد و همه دچار دلمردگی هستند تلاطمی عاطفی ایجاد می‌کند. البته اگر قرار باشد بنابر سلیقه شخصی‌ بهترین فیلم‌های بیضایی را انتخاب کنم اولین انتخابم «چریکه تارا» است که از نظر پرداخت و ساخت و حتی بازیگری بی‌نظیر است. «شاید وقتی دیگر» و «مسافران» دیگر فیلم‌های درخشانی هستند که در صدر این فهرست قرار می‌گیرد و البته در فراز همه اینها فیلم کوتاه «سفر» قرار دارد. اگر می‌خواهید سینما، تاریخ، میزانسن و هر آنچه باید را از نوع شرقی‌اش بیاموزید، حتماً این فیلم‌ها را ببینید. بر دانشجویان سینما واجب است آثار او را بینند تا بدانند فردی به‌نام بهرام بیضایی بدون تظاهر و به رخ کشیدن آن، صاحب چه میزان دانایی و توانایی بوده است.

جدیدترین قطعه موسیقی علیرضا قربانی با نام «من نیستم که ببینم» از دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز گرفت. آهنگساز این قطعه آرش گوران است و قربانی و گوران پس از ترانه تیتراژ فیلم «سرکوب» دوباره در«من نیستم که ببینم» با یکدیگر همکاری کرده اند.

4 دی
تولدها

داریوش رفیعی: خواننده موسیقی سنتی سال 1306 در چنین روزی به دنیا آمد. داریوش رفیعی برای آموختن موسیقی از شهر محل تولدش یعنی بم به تهران آمد و پس از آشنایی با مصطفی گرگین‌زاده نوازنده ترومپت و مجید وفادار آهنگساز، تصنیف‌های مشهور «زهره»، «شب انتظار» و «گلنار» را خواند و با آنها به شهرت رسید. «به سوی تو»، «سلسله موی دوست»، «آه سحر»، «یار نازنین»، «عاشق زار»، «کاروان عمر»، «زلف پریشان» و «باد صبا» از دیگر کارهای مشهور رفیعی است. او سال 1330 درگذشت.
احمد محمود: امروز هشتاد و نهمین سالروز تولد نویسنده «همسایه ها» است. مجموعه‌های «دریا هنوز آرام است»، «بیهودگی»، «زائری زیر باران»، «پسرک بومی»، «غریبه ها»، «دیدار»، «قصه آشنا» و «از مسافر تا تبخال» و رمان‌های «همسایه ها»، «داستان یک شهر»، «زمین سوخته»، «مدار صفر درجه» و «درخت انجیر معابد» از آثار احمد محمود هستند. او سال 1381 درگذشت.
 رودکی شاعر، احمد عزیزی شاعر، آوا گاردنر بازیگر امریکایی، شاهنده سبحانی شاعر و توفیق فکرت شاعر ترک هم متولد امروز هستند.
درگذشت ها
مولانا: گفته می‌شود جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولانا سال 652 هجری شمسی در چنین روزی درگذشت هرچند که سالروز درگذشت او در قونیه ترکیه چند روز پیش برگزار شد. مولانا متولد سال 586 هجری شمسی بود و پدرش از بزرگان صوفیه بود. مولانا پس از سال‌ها ریاضت از عرفا و دانشمندان زمان خودش شده بود تا اینکه با شمس تبریزی دیدار کرد و دیدار و همنشینی با شمس باعث خلق ماندگارترین آثار مولانا شد. «مثنوی معنوی»، «دیوان شمس»، «فیه ما فیه»، «مجالس سبعه»، «مکتوبات» از مشهورترین آثار مولانا است.
 حسن پورصناعی هنرمند قلمکار، کنعان کیانی بازیگر و دوبلور، مجید تهرانیان استاد ارتباطات، فرامرز سلیمانی شاعر، ملیحه محمدی مترجم، ویلیام تاگری نویسنده و شاعر، آلبان برگ آهنگساز اتریشی، برنارد هرمن آهنگساز امریکایی، لویی آراگون نویسنده فرانسوی و توشیرو میفونه بازیگر ژاپنی هم در چنین روزی درگذشتند.
 5 دی
تولدها:
بهرام بیضایی: نویسنده و کارگردان مطرح ایرانی سال 1317 متولد شد. بهرام بیضایی نمایشنامه‌نویسی را با بهره گرفتن از شیوه‌های تعزیه آغاز کرد و «پهلوان اکبر می‌میرد»، «عروسک ها»، «ضیافت»، «میراث»، «سلطان مار»، «مرگ یزدگرد»، «کارنامه بندار بیدخش»، «شب هزار و یکم»، «مجلس شبیه در ذکر مصائب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین»، «افرا ، یا روز می‌گذرد»، «آرش»، «گزارش ارداویرا»، «طرب نامه» و «چهارراه» نمایشنامه‌های معروف بیضایی است که توسط خودش کارگردانی شد و روی صحنه رفتند. بیضایی فیلمسازی را از سال 1349 و با ساخت فیلم کوتاه «عمو سیبیلو» آغاز کرد و پس از آن فیلم‌های «رگبار»، «غریبه و مه»، «کلاغ»، «چریکه تارا»، «مرگ یزدگرد»، «باشو، غریبه کوچک»، «شاید وقتی دیگر»، «مسافران»، «سگ کشی» و «وقتی همه خوابیم» را ساخت.
همفری بوگارت: بازیگر امریکایی که با فیلم‌هایی مانند «کازابلانکا» شناخته می‌شود سال 1899 در چنین روزی به دنیا آمد. همفری بوگارت سال 1930 برای اولین بار در یک فیلم کوتاه بازی کرد و با بازی در «جنگل سنگی» به‌عنوان بازیگر مطرح شد. «شاهین مالت»، «گذر از اقیانوس آرام»، «کازابلانکا»، «صحرا»، «داشتن و نداشتن»، «گنج‌های سیرا مادره»، «ملکه آفریقایی»، «سابرینا» و «ساعات ناامیدی» از مشهورترین فیلم‌هایی هستند که با بازی او ساخته شد. همفری بوگارت سال 1957 درگذشت.
 سالروز تولد عزت‌الله فولادوند نویسنده و مترجم، رضا ناجی بازیگر، هما جدیکار کارگردان، محمدهادی نامور نمایشنامه نویس و کارگردان، علیرضا زارعی بازیگر و کارگردان، هومن برق نورد بازیگر، خسرو امیری نمایشنامه نویس و کارگردان، میشل پیکولی بازیگر فرانسوی، قاسم صرافان شاعرپ، عباس میرشجاعی شاعر، ویلیام کالینز شاعر انگلیسی و رام نارایان نوازنده ساز سارنگی هم امروز است.
درگذشت ها
چارلی چاپلین: کمدین بزرگ جهان سال 1977 درگذشت. چارلی چاپلین سال 1889 به دنیا آمده بود و پدر و مادرش بازیگر تئاتر بزرگ لندن بودند. چاپلین پس از مرگ مادرش در تئاتر مشغول به کار شد و سال 1910 به امریکا رفت و نمایش اجرا کرد. در سال 1913 مورد توجه یکی از کارگردانان قرار گرفت و با بازی در فیلم او با نام «ساختن یک زندگی» که یک فیلم کمدی بود به شهرت رسید. چاپلین از سال 1915 شروع به ساختن فیلم‌های بلند کرد. فیلم‌هایی مانند «بازرس فروشگاه»، «آتش‌نشان»، «خانه به دوش»، «ساعت یک صبح»، «زندگی سگی»، «دوش فنگ»، «خوشی یک روز»، «طبقه بیکار»، «زائر»، «جویندگان طلا»، «سیرک»، «روشنایی‌های شهر»، «عصر جدید»، «دیکتاتور بزرگ»، «موسیو وردو» و «روشنایی صحنه» از مشهورترین آثار او است که در بسیاری از آنها خودش هم بازی کرد.
 سالروز درگذشت ایرج بسطامی خواننده، اکبر رادی نمایشنامه نویس، جهانگیر بهروز روزنامه نگار، عنایت‌الله گلستانه روزنامه‌نگار، الیزابت برسفورد انیماتور، پل بورژه نویسنده فرانسوی، کارل چاپک نویسنده بوهمی و هارولد پینتر نویسنده انگلیسی هم امروز است.