سینما ایران: تارزان و پسرش. به زبان انگلیسی
سینما دیده بان. مایاک: سگ باسکرویل. به زبان انگلیسی
سینما البرز: اطفال وشادی. به زبان انگلیسی
سینما همای:جزیره اسرار آمیز. به زبان روسی
سینما میهن: آندی هاردی در ییلاق. به زبان انگلیسی
سینما تهران: ۱۳ سرباز سوار. به زبان روسی
سینما تهران نو: پاداش خیانت. به زبان فرانسوی
تماشاخانه تهران:کمدی پز دادن بدرد نمی‌خورد. با شعر و موسیقی در دو پرده. سنتور هوشنک شیبانی محسنی در باغ
روزنامه کوشش - یکشنبه 2 شهریور 1320

اعلامیه ای که پریشب ساعت ده و نیم از طرف دولت صادر شده به قرار زیر است: در این موقع که مذاکره با نمایندگان دولتين انگليس و شوروی نسبت به قضایای اخیر در جریان است هیئت دولت لازم می داند مردم را متوجه كند.
 اولاً- متانت و خونسردی را پیوسته رعایت کنند و مطمئن باشند که موجبات آسایش اهالی از هر حيث منظور نظر است و از هیچ اقدام لازمی فرو گذاری نخواهد شد.
ثانياً - اخيرا دیده می شود که شایعات و اراجیف در میان مردم زیاد منتشر می شود و موجبات نگرانی خاطرها را فراهم می آورند - لزوماً تذکر داده می شود که به این شایعات بی اساس به هیچ وجه وقعی نگذاشته و به آن ها ترتیب اثر ندهند.
هر ایرانی میهن پرست وظیفه دارد از انتشار اخباری که موجب اختلال انتظامات و پریشانی خاطر ها باشد جلوگیری کند.
نخست وزیر - محمد علی فروغی
روزنامه کوشش- جمعه 7 شهریور 1320

لیلا ابراهیمیان/ وقتی محمدعلی‌ فروغی به‌همراه حسن اسفندیاری، رئیس مجلس شورای ملی وارد عمارت پارلمان شدند، عقربه‌های ساعت کمی از یازده صبح گذشته بود. او در حال بالا رفتن از پله‌ها کاغذی را از کیف خود درآورد؛ همه ساکت چشم به او دوخته بودند؛ خبر را چنین اعلام کرد: «رضاشاه استعفا کرد» و بعد متن استعفانامه را خواند: «نظر به اینکه من همه قوای خود را در این چندساله مصروف امور کشور کرده و ناتوان شده‌ام، حس می‌کنم که اینکه وقت آن رسیده است که یک قوه و بنیه جوان تری به کارهای کشور که مراقبت دائم لازم دارد، بپردازد که اسباب سعادت ملت را فراهم سازد. بنابراین امور سلطنت را به ولیعهد و جانشین خود تفویض کرده و از کار کناره نمودم.» نمایندگان خشک‌شان زده بود؛ شب گذشته وزیر کشور به آنها گفته بود که صبح امروز خبر مهمی خواهند شنید ولی باز هم باور نمی‌کردند رفتن شاه را؛ عده‌ای می‌گریستند و عده‌ای با کناردستی خود نجوا می‌کردند؛ فقط چند نفری علیه شاه و حکومتش حرف زدند. دو ساعت بعد از استعفای رضاشاه روزنامه‌فروشان در خیابان جار می‌زدند: «رضاشاه استعفا کرد»؛ آن روز نسخه‌های روزنامه عصر بسرعت به فروش رفت. رضاشاه متن استعفای خود را قبل از ساعت هفت صبح امضا کرد؛ متنی که فروغی نخست‌وزیر آن را تهیه کرده بود و او بعد از چندین بار خواندن دلش رضا به امضای آن داد. سفارت انگلیس به دولت ایران خبر داده بود که نیروهای انگلیسی به سوی پایتخت پیشروی می‌کند و شوروی‌ها بعدازظهر وارد تهران خواهند شد. بعد ازظهر رضاشاه، فروغی را به دربار احضار کرد ولی نخست‌وزیر پاسخ داد که حالش مناسب نیست و نمی‌تواند خانه را ترک کند؛ این بار رضاشاه سنت‌شکنی کرده و به دیدار فروغی رفته بود؛ آنها از ساعت سه‌ بعدازظهر تا یک ساعت بعد به‌طور خصوصی باهم مذاکره می‌کردند؛ شش سال بود که فروغی مغضوب و خانه‌نشین بود و حالا مأموریتش نجات سلطنت بود. شاه بعد از آن، آخرین جلسه هیأت وزیران را تشکیل داد و به وزیرانش گفت که بزودی کشور را ترک خواهد کرد. رضاشاه در این جلسه تنها به این بسنده کرد که بگوید راز موفقیتش در مشورت نکردن بوده است و به تلخی گفت: «اما سال گذشته این رویه را تغییر دادم و با شورای عالی جنگ درباره حمله به عراق به مشورت پرداختم. اگر این کار را نکرده بودم خودم را در چنین وضعی نمی‌یافتم.»
شاه صبح روز بیست‌وپنجم شهریور، جوهر استعفانامه که خشک شد به فروغی دستور داد: «اتومبیل مرا بردار و برو و این را در مجلس بخوان و در این ضمن من هم به پسرم مطالبی خواهم گفت.» فروغی شتابان رفت ولی به جای اینکه مستقیم به مجلس برود اول در مقابل سفارت انگلیس توقف کرده و استعفانامه را به «سر ریدر بولارد» نشان داد؛ او ساعت یازده به مجلس رسید. با رفتن فروغی رضاشاه از ولیعهد پرسید: «آیا می‌توانی تاج و تخت را حفظ کنی؟» محمدرضا ساکت ماند و او بار دیگر اصرار کرد تا پاسخ بشنود: «من در حفظ تاج و تخت کوتاهی نکردم ولی نیروهایی قوی‌تر از من مرا شکست دادند. من سلطنت را برای تو حفظ کردم، آیا تو قادر هستی آن را حفظ کنی؟» این بار ولیعهد سرش را به علامت تأیید تکان داد. شاه او را نصیحت کرد: «مواظب باش پسرم، مقاومت نکن، ما و همه دنیا با طوفانی روبه‌رو شده‌ایم که عظیم‌تر از ماست. سرت را خم کن و بگذار طوفان بگذرد.» او به سمت در خروجی می‌رفت و این بار نصیحتی پدرانه به فرزندش کرد: «سعی کن پسردار شوی!» به‌ سمت اتومبیل رولزرویس خود گام برداشت؛ اندکی بعد از ساعت هفت صبح او در راه اصفهان بود و فروغی در سفارت انگلستان. آن روز جمله «من همه قوای خود را در این چند ساله مصروف امور کشور کرده‌ام» دهن به دهن نقل می‌شد و مردم کوچه و بازار آن را تفسیر و تعبیر می‌کردند. در کاخ سلطنتی، محمدرضای ولیعهد خود را آماده عزیمت به مجلس برای ادای سوگند می‌کرد. آن روز ولیعهد شهر اشغال شده از سوی ارتش متفقین را در سکوت دید. جیمز مور کنسول امریکا شنیده بود که فقط پادگان دوشان‌تپه به فرماندهی سپهبد امیراحمدی توانسته انضباط پادگانش را حفظ کند.
در اصفهان اعضای خانواده سلطنتی به همراه رضاه شاه مستعفی مراسم سوگند را از رادیو گوش می‌کردند. نیروهای متفقین از او خواستند از اصفهان به کرمان و سپس به بندرعباس برود. رضاشاه در برابر اصرار مأموران انگلیسی عصبانی شد «کجا بروم من در جیبم حتی پنج ریال ندارم، باید به من وقت بدهید. از پسرم پول خواسته‌ام و هر وقت رسید به بندرعباس می‌روم.» به او گفتند دولت انگلیس کلیه مخارج را می‌پردازد و بعداً از دولت ایران وصول خواهد کرد. او پنجم مهرماه به بندرعباس رسید و از بندرعباس با یک کشتی تجاری، عازم بمبئی شد. برخلاف انتظار مسافران، آنها در بمبئی پیاده نشده و بعد از9 روز بحرپیمایی در جزیره موریس پیاده شدند تا این جزیره تبعیدگاه و پایان راه قزاقی باشد که شاه شد و شاهی که از سوی ارتش متفقین سقوط کرد.

محمد گرشاسبی/ ساعت 4 صبح سوم شهریور 1320، 724 روز پس‌ از آغاز نائره جنگ جهانی دوم، شیپور جنگ برای اشغال ایران نواخته شد و قوای متفقین از شمال و غرب و جنوب وارد سرزمین ایران شدند. قوای ارتش سرخ شوروی در سه جهت و سه ستون در نواحی جلفا، آستارا و خراسان به خاک ایران وارد شده و مشهد را اشغال کردند. ناوهای روسی هم در دریای خزر بندر انزلی را به گلوله بستند و همزمان بمب افکن‌های شوروی هم تبریز، انزلی، همدان، قزوین، مشهد و لاهیجان را بمباران کردند. همین وضعیت در جنوب نیز تکرار شد و مردم اهواز و آبادان از سوی بمب‌های انگلیسی در امان نبودند. ارتش انگلیس مناطق نفت خیز و خطوط ارتباطی جنوب را از آن خود کردند و هشت فروند کشتی در بندر شاهپور نیز توسط نیروی دریایی انگلیس مصادره شد.
از سوی دیگر نظامیان انگلیسی از دو جهت مرز خسروی و خوزستان به‌سمت ایران پیشروی کردند آنقدر که از کرمانشاه و همدان هم گذشتند. آنها با روس‌ها که پس‌ از اشغال تبریز راهی مرکز بودند، قرار گذاشتند در قزوین با انگلیسی‌ها دست بدهند، اما در این میانه ارتش ایران کجا بود. روزی که رضاشاه ارتش ایران را تحویل گرفت تنها 22 هزار و 800 نیرو داشت، اما در شهریور 1320 این تعداد به 173 هزار و 63 نفر رسید. اما برای جنگ افزار و سلاح این تعداد نیرو راهبرد درستی تدوین نشده بود. در تابستان 1320 هر سرباز برای دفاع از وطن فقط 100 فشنگ در اختیار داشت و در اردبیل (مرزهای شمالی) برای هر سرباز فقط ۳۶ تیر فشنگ موجود بود. همچنین هر مسلسل فقط برای نیم ساعت تیراندازی دارای تیر بود. لشکرهای مرزی حتی با تانک و زره پوش کوچکترین آشنایی هم نداشتند. واحدهای نظامی مرزی از وسایل نقلیه کافی و حتی ذخیره خواربار برای یک هفته هم محروم بودند. اگر هم لشکری از بضاعت سخت افزاری بهره‌مند بود در پایتخت استقرار داشت. فرمانده لشکرها عمدتاً توانایی اداره لشکر را نداشتند و اگر هم شکایتی از آنها می‌شد رضاشاه تنها کاری که می‌کرد جابه‌جایی‌شان از لشکری به لشکری دیگر یا از رکنی به رکن دیگر بود. علاوه بر این در سال 1320 نیروی هوایی ایران در این زمان 4 هنگ هوایی داشت به علاوه 200 هواپیما ولی مشکل اصلی در فرماندهی و نبود نیروی آموزش دیده کافی بود. سوء مدیریت فرمانده لشکرها و تربیت نشدن برای مواقع بحرانی خاصه جنگ، موجب شد روز سوم شهریور فرمانده لشکرها بدون هیچ دلیلی سربازان را مرخص کنند، حتی لشکرهای مجهز پایتخت هم از هم پاشیدند. نبودن انسجام در ارتش موجب شد قوای متفقین بی‌هیچ واهمه‌ای به خاک ایران سرازیر شوند و در عصر 9 شهریور 1320 در قزوین با هم دست بدهند. الحاق قوای ارتش سرخ شوروی و ارتش بریتانیا، در قزوین پایتخت را مستقیم مورد تهدید قرار می‌داد. آنها بدون اینکه مقاومتی مقابل خود ببینند به سمت تهران حرکت کرده و 25 شهریور پایتخت ایران را به اشغال خود درآوردند.

 تهیه و تنظیم:حسن مجیدی

روزِ پس از اشغال
جلسه فوق‌العاده مجلس شورای ملی

دولت ایران که همزمان با آغاز جنگ دوم جهانی در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹- ۹ شهریور ۱۳۱۸- سیاست بی‌طرفی را اتخاذ کرده بود، به بهانه رد درخواست مشترک انگلستان و شوروی در خصوص اخراج اتباع آلمان از کشور که حالت اولتیماتوم نیمه رسمی داشت، روز دوشنبه سوم شهریور ماه سال 1320 نیروهای شوروی از شمال و شرق و نیروهای انگلستان از جنوب و غرب، از زمین و هوا به مرزهای ایران یورش بردند. در جریان این تجاوز، ارتش ایران متلاشی و ایرانیان بسیاری کشته شدند. به‌دنبال این تجاوز ستاد ارتش با انتشار اعلامیه شماره یک، مردم ایران را در جریان حملات قرار داد و درساعت سه و نیم بعد از ظهر همان روز علی منصور نخست‌وزیر در جلسه‌ فوق‌العاده مجلس شورای ملی به ریاست آقای حسن اسفندیاری (محتشم السلطنه) گزارش خود را درباره یادداشت دولت‌های انگلیس وشوروی به دولت شاهنشاهی و تجاوز نیروهای مسلح آن دو کشور به مرزهای ایران را به استحضار نمایندگان رسانید:
رئیس مجلس: قرار بود جلسه ما روز یکشنبه نهم شهریور تشکیل شود ولی چون آقای نخست‌وزیر گزارشی را لازم بود به اطلاع مجلس شورای ملی برسانند، این بود که جلسه به طور فوق‌العاده تشکیل شد. نخست‌وزیر: مطالبی که حالا به اطلاع آقایان می‌رسد فقط برای گزارش جریانات اخیر و وقایعی است که روی داده است. به طوری که از ابتدای وقوع جنگ کنونی بنابر فرمان ملوکانه مقرر گردید، دولت شاهنشاهی بی‌طرفی ایران را اعلام نموده و با تمام وسایل و قوای خود، دقیقاً این سیاست را پیروی و بموقع اجرا گذاشته و با یک رویه صریح و روشنی در حفظ کشور از خطر سرایت وقایع جنگ و در صیانت از حقوق مشروع تمام دول که با ایران روابط دارند بویژه دول همسایه کوشیده است. چنانکه تا حال به هیچ وجه خطری در ایران از هیچ طرف به هیچ یک از آنها متوجه نگردیده است.  با این حال دولت انگلیس و بعد از اتفاق آن دولت با دولت شوروی، هر دو متفقاً اظهاراتی مبنی بر نگرانی از وجود یک عده آلمانی در ایران نمودند و دو نوبت در تاریخ 28 تیر و 25 مرداد [1320] برطبق اظهارات مزبور به وسیله‌ نمایندگان خود تذکاریه‌هایی تسلیم داشتند که اخراج قسمت عمده از آلمان‌های مقیم ایران را درخواست می‌کردند. در پاسخ این اظهارات، چه ضمن مذاکرات عدیده شفاهی و چه طبق تذکاریه‌های تاریخ هفتم مرداد و تاریخ سی‌ام مرداد [1320] کتباً اطمینان‌های کافی در مراقبت‌های دولت ایران نسبت به رفتار کلیه‌ اتباع بیگانه و عدم امکان بروز خطراتی از معدودی آلمانی که در ایران مشغول کارهای معینی هستند داده شد و برای مزید اطمینان دو دولت، اقدامات مقتضی برای کاستن عده معتنابهی از شمار آلمان‌ها به عمل آمده و به جریان افتاد و مراتب مکرر چه در تهران و چه در مسکو و لندن به مقامات مربوط دولت انگلستان و شوروی خاطرنشان و آن چه ممکن بود برای حصول اطمینان و روشن ساختن نظر آنها کوشش گردید.  متأسفانه با تمام این مجاهدات که دولت ایران به‌منظور حفظ امنیت و آسایش کشور و رفع نگرانی دولت همسایه خود نمود، در عوض حسن تفاهم و تسویه مسالمت‌آمیز قضیه، نتیجه این شد که نمایندگان شوروی و انگلیس، ساعت چهار صبح امروز به منزل نخست‌وزیر رفته و هر کدام یادداشتی مبنی برتکرار مطالب گذشته که جواب آنها با اقدامات اطمینان ‌بخش داده شده بود، تسلیم نموده و در این یادداشت‌ها، توسل خود را به نیروی نظامی اخطار کردند و مطابق گزارش‌هایی که رسیده، معلوم شد نیروی نظامی آنها در همان ساعت که نمایندگان مزبور در منزل نخست‌وزیر مشغول مذاکره بودند، به مرزهای ایران تجاوز نموده است. نیروی هوایی شوروی در آذربایجان به بمباران شهرهای باز و بی‌دفاع پرداخته و قوای زیاد از جلفا به‌ سمت تبریز اعزام شده‌اند. در خوزستان، قوای انگلیس به بندر شاهپور و خرمشهر حمله برده، کشتی‌های ما را غافلگیر نموده و صدمه زده‌اند و نیروی هوایی آن دولت به اهواز بمب ریخته. همچنین قوای انگلیس با وسایل موتوریزه فوق‌العاده زیاد از طرف قصرشیرین به سمت کرمانشاه در حرکت می‌باشند. قوای متجاوز در هر نقطه که با نیروی ارتش شاهنشاهی مواجه شده‌اند، طبعاً تصادف و زد و خورد هم رخ داده است.  دولت ایران برای روشن ساختن علت و منظور این تجاوزات، به فوریت مذاکرات و اقدامات به عمل آورده و منتظر نتیجه می‌باشد که البته به استحضار مجلس شورای ملی خواهد رسانید.
چون فعلاً منتظر نتیجه مذاکرات هستیم تقاضا شد در این جلسه غیر از استماع گزارش صحبتی نشود و بعد بموقع مجلس را برای استحضار از نتیجه مذاکرات و اتخاذ تصمیم خبر خواهیم داد. دولت لازم می‌داند به عموم افراد کشور توصیه و تأکید نماید که در این موقع باید کمال خونسردی و متانت را رعایت نموده و با رعایت آرامش رفتار نمایند.
*ختم جلسه
سه ساعت و سه‌ربع بعد از ظهر مجلس ختم و جلسه آینده به روز یکشنبه نهم شهریور موکول و دستور لوایح موجوده معین گردید.
روزنامه اطلاعات- دوشنبه 3 شهریور 1320

اطلاعیه ستاد ارتش از تجاوز قوای متفقین

1-ساعت 4 روز سوم شهریورماه ارتش شوروی در شمال و ارتش انگلیس در باختر و جنوب باختری مرز‌های کشور را مورد تجاوز و تعرض قرار داده‌اند.
2 - شهر‌های تبریز - اردبیل - رضائیه - خوی - اهر - میاندوآب - ماکو - مهاباد - بناب - رشت - حسن کیاده - میانه - اهواز و بندر پهلوی مورد بمباران هوایی واقع، تلفات وارده نسبت به مردم غیر نظامی زیاد و نسبت به نظامیان با وجودی که سربازخانه‌ها را بمباران می‌کنند معذلک تلفات نسبتاً کم بوده است. یک هواپیمای مهاجم در ناحیه تبریز در نتیجه تیراندازی توپخانه ضد هوایی سرنگون شده است.
۳- نیروی موتوریزه و مکانیزه شوروی در محور جلفا - مرند و پل دشت- ماکو - قره ضیاءالدین و نیروی موتوریزه و مکانیزه ارتش انگلیس در محور خانقین - قصر شیرین و نفتخانه - گیلان - آبادان - بندر شاهپور و قصر شیخ به تعرض پرداخته‌اند.
 4- نیروی دریایی شوروی در کرانه‌های دریای خزر و نیروی دریایی انگلیس در بندر شاهپور و خرمشهر تعرض نموده‌اند.
5- واحدهای ارتش شاهنشاهی که غافلگیر شده‌اند در حدود امکان به استقبال آنها شتافتند و در نقاط مختلف با آنها تماس حاصل نموده و به دفاع پرداختند و دو ارابه زره پوش مهاجم در منطقه باختر مورد اصابت و از کار افتاده و پیشروی مهاجمین را متوقف ساخته‌اند.
6- در کلیه مناطق شمالی و باختری روحیه اهالی بسیار خوب و عموماً تقاضای دخول در صفوف ارتش و حرکت به جبهه را برای دفاع از میهن می‌نمایند.
روزنامه کوشش- چهارشنبه 5 شهریور 1320


هشدار برای حفظ از خطر بمباران هوایی

در تعقیب تذکرات سابق به عموم اهالی آگهی می‌شود:
آگهی خطر هوایی در شب بوسیله خاموش شدن چراغ‌های برق و در روز بوسیله سوت داده می‌شود به این ترتیب که در مدت پنج دقیقه دو سوت با صدای کشیده متوالی زده می‌شود. هنگامی که خطر هوایی آگهی می‌شود اهالی باید دستور زیر را به دقت رعایت نمایند. تخلف‌کنندگان از این دستور شدیداً تعقیب خواهند شد.
1- کسانی که در خانه هستند از خانه بیرون نیایند و در زیرزمین یا پناهگاه‌هایی مانند آن بمانند.
2- اگر در کوچه یا خیابان هستند دور یکدیگر جمع نشوند و هر کدام خود را با سرعت و خونسردی به خانه برسانند.
3- کلیه وسائط نقلیه باید فوراً بطرف راست جاده یا خیابان رفته توقف نمایند. اگر شب باشد چراغ‌های خود را خاموش کنند و مسافرین باید به پناهگاه یا محل سرپوشیده بروند.
4 - اهالی باید فوراً تمام چراغ ها را خواه چراغ برق و خواه چراغ نفتی و حتی اجاق ها و کوره‌ها را خاموش کنند، به‌طوری که کمترین نوری دیده نشود.
5- در هر خانه یک اتاق، پرده سیاه از پارچه ضخیم کشیده شود که اگر هنگام شب موقع آگهی خطر هوایی اهل خانه محتاج به نور شدند در آن اتاق چراغ را روشن کنند و پرده‌های سیاه را جلو پنجره‌ها بکشند که روشنایی بهیچوجه از بیرون معلوم نباشد.
6- کسانی که در مغازه‌ها و بنگاه‌ها هستند تا پایان آگهی خطر در همان جا خواهند ماند.
7- اگر آتش‌سوزی رخ داد فوراً با تلفن ۸۸۸۷ و ۸۸۸۸ به اداره آتش‌نشانی اطلاع دهند.
8- اگر بمبی در نزدیکی کسی فرود آید فوراً روی زمین به سینه دراز بکشد و پس از تمام شدن صدای ترکیدن بمب فوراً از زمین بلند شده از آن محل دور شود. پس از آن لباس خودرا کنده دست و صورت خودرا با دستمال پاک کنند.
9- رانندگان، اتومبیل خود را در کنار جاده در سمت راست متوقف ساخته و چراغ‌های آن را خاموش کنند.
10 - آگهی رفع خطر هوایی در شب بوسیله روشن شدن چراغ برق و در روز به وسیله سوت داده می‌شود، به این ترتیب که چند سوت مکرر کوتاه به مدت سه دقیقه کشیده می‌شود.
11 - در هر خانه‌ای یک بیل پهن و یک کلنگ باید باشد و در موقع رفتن به زیر زمین‌ها همراه ببرند که اگر آوار جلوی درب زیر زمین را سد کرد راه را باز نمایند و همچنین مقداری لوازم زخم‌بندی (چند نوار زخم بندی، مقداری هیدروفیل، مقداری الکل و تنتورید و چند تکه تخته نازک کوتاه و تیز و پهن) و مقداری شن و ماسه برای خاموش کردن آتش باید در هر خانه باشد.
12- پس‌از آگهی رفع خطر زخمی‌ها و مجروحین را برای زخم‌بندی و درمان به یکی از محل‌های زیر ببرند.
تیمارگاه مرکزی بهداری شهرداری. خیابان پهلوی، چهارراه امیر اکرم. تلفن 5869
تیمارگاه برزن ۱. خیابان شاه، نزدیک چهارراه اسلامبول. تلفن ۸۷۸۰
تیمارگاه برزن 2. خیابان مسعودسعد، مقابل وزارت جنگ. تلفن 7175
تیمارگاه برزن 3. خیابان پهلوی، امیریه جنت گلشن سابق. تلفن 7385
تیمارگاه برزن 4. خیابان مولوی (اسمعیل بزاز) باغ فردوس. تلفن 5032
بیمارستان زنان و کودکان. خیابان سعدی، دروازه دولت. تلفن 4826
بیمارستان وزیری. خیابان مرحوم شیخ هادی. تلفن 9655
بیمارستان رازی. خیابان شاهپور. تلفن 8290
بیمارستان فارابی. خیابان قزوین، میدان قزوین. تلفن 5543
بیمارستان روزبه. خیابان سی متری نظامی
بیمارستان گوهرشاد. خیابان بلور سازی. تلفن6774
بیمارستان سینا. خیابان سپه.تلفن 7751
بیمارستان آمیزشی. خیابان پهلوی (انتظام السلطنه - باباطاهر)
بیمارستان فیروز آبادی. شهر ری. تلفن 9667
تیمارگاه بهداری شهرداری تجریش. میدان تجریش. تلفن از (۰۰) گرفته شود.
تیمارگاه بهداری شهرداری دربند. تلفن از (۰۰) گرفته شود.
مرکز بنگاه حمایت از مادران و کودکان نوزاد. خیابان پهلوی (امیریه) منزل تیمسار سرتیپ ناصر السلطنه. تلفن 6041
مطب عمومی شیر و خورشید سرخ. خیابان مولوی (اسمعیل بزاز).تلفن 6726  /  وزیر کشور- علی سهیلی
روزنامه ایران- چهارشنبه 5 شهریور 1320

برقراری حکومت نظامی در تهران

به‌عموم اهالی پایتخت بدین وسیله آگهی داده می‌شود از این تاریخ مقررات حکومت نظامی در پایتخت برقرار و به عموم افراد پایتخت توصیه می‌شود با نهایت شهامت خونسردی را از دست نداده و در حفظ انتظامات به مأموران فرمانداری نظامی و شهربانی کمک لازم را بنمایند. وسایل آسایش عمومی از هرحیث فراهم شده ضمناً برای استحضار عموم تذکر داده می‌شود خواربار شهر تأمین و از این حیث به‌هیچ‌وجه جای نگرانی نیست. عبور و مرور از ساعت 9شب در شهر به کلی ممنوع است. پاره‌ای از مواد قانون حکومت نظامی برای استحضار عامه گوشزد می‌شود.
ماده اول- از وقتی اعلان حکومت نظامی می‌شود اموری که راجع به امنیت و آسایش عمومی است با تصویب هیأت وزیران توسط وزارت جنگ اجرا خواهد شد.
ماده دوم- باید محاکم نظامی موقتی تشکیل داده شود که با سرعت و شدت در تقصیرات و اقداماتی که بر ضد امنیت و آسایش عمومی است رسیدگی نمایند.
ماده سوم- تمام حکام محاکم نظامی باید اهل نظام باشند.
ماده چهارم- اشخاصی که عملاً برضد دولت مشروطه و امنیت و آسایش عمومی اقدام و خیانت آنها مدلل شده باشد محکوم به قتل خواهند بود.
ماده پنجم - اشخاصی که سوء ظن مخالفت با دولت مشروطه و امنیت و انتظام عمومی در حق آنها بشود قوه مجریه حق توقیف آنها را خواهد داشت و پس از توقیف استنطاق آنان شروع می‌شود. هر گاه در استنطاق سوء ظن به کلی رفع نشود شخص مظنون در توقیف باقی و بعد از اختتام حکومت نظامی به عدلیه تسلیم خواهد شد.
ماده ۷- مأمورانی که تأمین شهر به عهده آنان واگذار است در صورت سوءظن حق دخول به منازل و اجرای تحقیقات خواهند داشت در صورت مخالفت و مقاومت جبراً می‌توانند داخل شوند و مخالف و مقاوم قهراً دستگیر و موافق حکم محکمه نظامی قویاً سیاست خواهند شد.
ماده هشتم - روزنامه‌ها و مطبوعات اگر بر ضد اقدامات دولت انتشاراتی به طبع رسانند، نمرات روزنامه و اداره روزنامه توقیف در صورتی که تحریک به ضدیت دولت شده باشد متصدی آن یا مدیران آنها موافق حکم محکمه نظامی مجازات خواهند شد.
ماده نهم- مجازاتی که در حق مستخدمین دولت و کسانی که متصدی امور دولتی بوده‌اند مقرر می‌شوند، قابل تخفیف نیست.
ماده دهم - اجتماعات و انجمن‌ها در مدت حکومت نظامی باید به کلی موقوف و متروک باشد و اگر اجتماعی منعقد شود به مجرد اخطار اولیه پلیس باید متفرق شوند و در صورت مقاومت جلب به محکمه نظامی و محکوم به مجازات خواهند شد. هر گاه اجتماعات مزبور کلاً یا بعضاً مسلح باشد مقارن همان اخطار اولی حاملین اسلحه توقیف و موافق حکم محکمه نظامی مجازات می‌شوند.
ماده یازدهم - حمل اسلحه از هر قبیل جز برای مأموران دولت که مأمور نظم و امنیت عمومی هستند اکیداً ممنوع است. هر گاه سلاحی در دست کسی غیر از مأموران دولت دیده شود اسلحه ضبط دولت و حامل آن موافق حکم محکمه نظامی مجازات می‌شود.
فرماندار نظامی تهران- سپهبد امیر احمدی
روزنامه ایران - شنبه 8 شهریور ۱۳۲۰

سوگند پادشاهی، یک روز پس‌از استعفای پدر

ساعت چهار و ‌نیم بعداز ظهر دیروز اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی برای اجرای اصل 29 قانون اساسی و اجرای سوگند به مجلس شورای ملی تشریف فرما شدند وسوگند نامه زیر را قرائت و زیر آن را امضا کردند:
بسم‌الله تعالی
من خداوند قادر متعال را گواه گرفته به کلام‌الله مجید و به آنچه نزد خدا محترم است قسم یاد می‌کنم که تمام هم خود را مصروف حفظ استقلال ایران نموده حدود مملکت و حقوق ملت را محفوظ و محروس بدارم قانون اساسی مشروطیت ایران را نگهبان و بر طبق آن و قوانین مقرره سلطنت نمایم و در ترویج مذهب جعفری اثنی‌عشری سعی و کوشش نمایم و در تمام اعمال و افعال خداوند عزشانه را حاضر و ناظر دانسته منظوری جز سعادت و عظمت دولت و ملت ایران نداشته باشم و از خداوند متعال در خدمت به ترقی ایران توفیق می‌طلبم و از ارواح طیبه اولیای اسلام استمداد می‌کنم.
روزنامه ایران - شنبه 27 شهریور 1320

فرمان عفو عمومی

فرمان مبارک اعلیحضرت همایون شاهنشاهی به این مضمون خطاب به‌هیأت دولت صادر گردیده و از طرف آقای نخست‌وزیر به وزارت دادگستری دستور داده شد که بموقع اجرا بگذارند. نظر به ماده 55 قانون کیفر عمومی، به موجب این فرمان به دولت اجازه داده می‌شود که بزهکاران سیاسی و همچنین غیر سیاسی را که قانوناً بخشودگی و تخفیف کیفر آنها اقتضا دارد معین نموده بخشودگی و تخفیف را مطابق مقررات قانون درباره آنها اجرا نماید و نسبت به کسانی هم که برای بخشودگی آنها طبق ماده 54 قانون کیفر عمومی تصویب قانون خاصی ضرورت دارد، وزارت دادگستری فوراً لایحه آن را تهیه و به مجلس شورای ملی پیشنهاد نموده پس از تصویب بموقع اجرا گذارند.
روزنامه کوشش- جمعه 28 شهریور 1320