امام علی (ع):
روزه پرهیز از حرام‌ها است همچنان که شخص از خوردنی و نوشیدنی پرهیز می‌کند.
بحارالانوار ج 93 ص 249

اللَّهُمَّ زَینِّی فِیهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ وَ اسْتُرْنِی فِیهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَ الْکفَافِ وَ احْمِلْنِی فِیهِ عَلَی الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ وَ آمِنِّی فِیهِ مِنْ کلِّ مَا اَخَافُ بِعِصْمَتِک یا عِصْمَة الْخَائِفِینَ

خدایا مرا در این ماه به پوشش و پاکدامنی بیارای، و به لباس قناعت و اکتفا به‌اندازه حاجت بپوشان و بر عدالت و انصاف وادارم نما، و مرا در این ماه از هرچه می ترسم ایمنی ده، به نگهداری ات ای نگهدارنده هراسندگان.

اللَّهُمَّ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الْأَقْذَارِ وَ صَبِّرْنِی فِیهِ عَلَی کائِنَاتِ الْأَقْذَارِ وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَی وَ صُحْبَة الْأَبْرَارِ بِعَوْنِک یا قُرة َّ عَینِ الْمَسَاکینِ

خدایا مرا در این ماه از آلودگی ها و ناپاکی‌ها پاک کن، و بر شدنی های مورد تقدیرت شکیبایم گردان، و به پرهیزگاری و همنشینی با نیکان توفیقم ده، به یاری ات ای نور چشم درماندگان

سیف‌الله صمدیان: متأسفانه فعالیت عکاسان خبری و مستند اجتماعی در دو سه سال اخیر کم شده است؛ چرا که عکاسان یا باید با هزینه شخصی یا با حمایت رسانه و آژانسی که در آن فعال هستند مجموعه‌های عکس را کار کنند ولی این امر نسبت به گذشته کمتر اتفاق می‌افتد و به ندرت شاهد این هستیم که عکاسان به‌دنبال یک سوژه مستند اجتماعی در یک استان دیگر یا خارج از کشور بروند. همین امر موجب شده تا فعالیت جدی در رسانه‌ها بویژه رسانه‌های چاپی کمرنگ شود. طبیعتاً زمانی که فعالیت جدی عکاسان کمرنگ می‌شود، تبعاتش در تصویر سال هم نمود پیدا می‌کند ولی در دوره اخیر سعی کردیم همچون دوره‌های گذشته موارد مهم تصویر در عرصه خبری را از دست ندهیم.
بخشی از سخنان عکاس و فیلمساز در گفت‌و‌گو با ایسنا

حسین عصمتی
مجسمه‌ساز و نگارگر تقدیر شده در هفته انقلاب
ساخت سردیس سردار سلیمانی وظیفه‌ای بود که احساس می‌کردیم باید دراین زمینه کاری انجام دهیم. آن هم به خاطر حرف و حدیث‌هایی که در فضای مجازی موجب تمسخر شده بود. حتماً مستحضرید که بعد از شهادت سردار سلیمانی تندیس‌هایی ساخته شد که به شدت آثاری ضعیف بود و هیچ شباهتی با چهره سردار نداشت.همین تندیس‌ها و اشاعه آن در فضای مجازی جو نامطلوبی به وجود آورد، تا جایی‌که هم مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و هم مجسمه سازان پیشکسوت نسبت به ساخت تندیس‌های مربوط به سردار سلیمانی واکنش نشان دادند. همین اتفاقات باعث شد به فکر بیفتیم که این کار را انجام دهیم. من به اتفاق خانم مینا صدری این کار مشترک را به‌صورت دلی انجام دادیم. یعنی خودمان سفارش دادیم و خودمان هم ساختیم. هنوز هم این مجسمه در جایی نصب نشده و در کارگاه شخصی من است؛ کاری که برای دل خودم ساختم. به خاطر احساس دینی که به سردار سلیمانی داشتم.
سال 1399 بود که این کار را شروع کردیم. ما دوست داشتیم شباهت بسیاری بین کار ما و چهره سردار باشد. برای همین وقت بسیاری صرف جست وجو و گرفتن عکس‌ها و تصاویر سردار آن هم با کیفیت خوب و از زوایای مختلف کردیم. این کار را با طمأنینه و با دقت انجام دادیم نزدیک به سه ماه کار ساخت سردیس سردار طول کشید. تلاش کردیم هم از نظر شباهت و هم از نظر ساختار هنری بسیار با کیفیت باشد. من و خانم صدری به‌صورت ترکیبی با هم کار کردیم.چون کار هر دو ما هنری است. مجسمه‌سازی و نگارگری انجام می‌دهیم و این باعث شده کارمان با دقت بیشتر و حوصله انجام شود، به گونه‌ای که بین تمام اجزای صورت و نیز فرم چهره با آنچه در تصاویر دیدیم تناسب بسیاری ایجاد کردیم، بخصوص اینکه برخی چهره‌ها مثل سردار سلیمانی از شخصیت خاص و جدی برخوردارند و به نوعی سردیس ایشان باید نمادی هم از شخصیت والای سردار باشد.برخی ازآثار مربوط به سردار را که می‌بینیم شاید از نظر شباهت اثر قابل قبولی باشد ،اما در نهایت هیچگونه کیفیت هنری در اثر پیدا نمی‌شود. متأسفانه برخی هنرمندان فقط از زاویه دید شباهت اثر می‌سازند و کیفیت هنری در آثارشان مطرح نیست.
آثار هنری می‌توانند روایتگر تمدن یک مملکت باشند.ما نیز به همین خاطر تلاش کردیم با کارمان روایتی از یک واقعیت داشته باشیم و قبل از اینکه دیگران روایتی نادرست از واقعیت سردار قاسم سلیمانی را به مردم ارائه دهند، روایتی درست از همان واقعیت را ارائه دهیم.
در مورد نصب این مجسمه باید بگویم که هنوز هیچگونه پیشنهادی به ما نشده است و تا کنون ما هم به‌دنبال نصب آن نبوده ا یم، اما اگر فضای مناسبی که کار بخوبی در آنجا دیده شود به ما پیشنهاد بدهند از آن استقبال می‌کنیم.

عادل تبریزی
کارگردان
اگر قرار باشد لیستی پیشنهادی از آثار سینما داشته باشم و لذت تجربه تماشای آن را با شما به اشتراک بگذارم انتخاب‌ من سینمای ایران و آثاری از دهه‌های مختلف است. برای روزهای پایانی هفته توصیه می‌کنم یکی از همین فیلم‌ها را در برنامه فرهنگی‌تان قرار بدهید. اگر پیش از این آنها را دیده‌اید، یک بار دیگر به تماشایش بنشینید؛‌ رجعت به گذشته و دیدن دوباره این فیلم‌ها می‌تواند جذاب باشد.
از میان آثار اجتماعی سینمای ایران، انتخابم «نرگس» رخشان بنی‌اعتماد است. فیلم به شدت مهمی است و به اعتقاد من جزو 5 فیلم برتر سینمای اجتماعی ایران پس از انقلاب قرار می‌گیرد. بهترین بازی ابوالفضل‌پور عرب و همچنین بازی درخشان عاطفه رضوی و فریماه فرجامی را در این فیلم شاهد هستیم. در مجموع تیم بازیگری عالی است. «نرگس» یک فیلم عاشقانه متفاوت در بستر اجتماعی است که با وجود گذشت بیش از 30 سال از ساخت آن، هنوز کهنه نشده و فیلم جذابی برای تماشاست. اگر قرار باشد یک کمدی خوب از سینمای ایران معرفی کنم که برای تمام سنین خانواده مناسب باشد کمدی متفاوت و فانتزی به کارگردانی ابوالحسن داوودی است. اگر هنوز «سفر جادویی» را ندیده‌اید حتماً به تماشای آن بنشینید. دیدن این فیلم برای نسل جدید، همچنان تجربه دلنشینی خواهد بود.
انتخاب دیگرم یکی از فیلم‌های کمتر دیده شده و شاید فراموش شده سینمای ایران است؛ فیلمی از زنده یاد جهانگیر جهانگیری. «بدل» با بازی حبیب اسماعیلی، زنده یاد هادی اسلامی و افسانه بایگان، فیلمی سرگرم کننده از دهه 70 است که در همان دوران از پرفروش‌‌ترین‌های سینمای ایران شد. به این فهرست باید «شعله‌ور» حمید نعمت‌الله را اضافه کرد که نگاه متفاوت انسانی و اجتماعی به شرایط روز جامعه دارد و بدون بولد و برجسته کردن یک معضل اجتماعی از دریچه روحی یک انسان می‌توان به ضربان قلب اجتماعی جامعه دست پیدا کرد. کاراکتر جدیدی که با بازی درخشان امین حیایی در این فیلم مهم ثبت می‌شود، جزو بهترین‌های سینمای ایران است.
در نهایت دعوت می‌کنم سریال تازه خودم «جناب‌عالی» را از تلوبیون پلاس ببینید. یک طنز سیاسی اجتماعی که تماشای آن برای تمام سنین مناسب است.

شهره طاعتی
مددکار اجتماعی
روح و روان هر فردی وابسته به درونیات، ذات و آموخته‌های آن فرد است که در رفتارش متجلی می‌شود. یکی از اعضای بدن که نمایانگر و نمایشگر حس و حال درون انسان هاست، صورت هر فردی است. اینکه هرکسی بتواند فضای درون فکر و روانش را در چهره‌اش نمایش دهد، هنری بس ارزشمند را داراست، در بین افراد جامعه و اطرافیانمان افرادی را می بینیم که دارای روحی لطیف و ذاتی خوب و مثبت هستند، ولی دیگران از آنها چهره ای عبوس، گرفته و بدون حس را می‌بینند. اینکه آنها نمی‌توانند با روی گشاده با دیگران رفتار کنند دارای علت های بسیاری است که بعداً به تفصیل راجع به آن گفت‌و‌گو می‌کنیم، اما در این مطلب می‌توان به علت‌هایی از جمله نبودِ مهارت‌های ارتباطی، خشم از خود، قهر بودن با خود و دیگران و..... نام برد. پایه همه این علت‌ها، ارتباط نداشتن فرد با خودش و اهمیت ندادن به ندای درونی خودش است.
وقتی ما نیاموخته‌ایم که خود را دوست داشته باشیم، آموزش ندیده‌ایم که چگونه با خودمان دوست باشیم و روحیات خود را بشناسیم، نمی‌توانیم حالات درونی خود را در رفتار و ظاهر و بخصوص در چهره‌مان نمایانگر کنیم. لبخند زدن یکی از آن رفتارهایی است که از دل و عمق درون آدمی نسبت به یک فرد خود را نمایان می‌کند و اثراتی وصف نشدنی از خود به جای می‌گذارد. اینجاست که می‌گوییم لبخند زدن مهارتی است هنرمندانه که از دل برمی آید و بر دل بیننده‌اش می‌نشیند.اگر در جامعه جزو دسته اول (در این یادداشت )باشیم از این مهارت بی‌بهره‌ایم، اما اگر از دسته دوم هستیم همیشه این هنر مانند ابزاری کاربردی و مؤثر همراهمان است و در کوچه،  خیابان، مغازه،  جمع خانواده، اتوبوس ودرمتروی شلوغ و.... از آن استفاده می‌کنیم. در زمان سختی‌ها نیز با بضاعت مالی کم می‌توانیم از بضاعت هنرمان برای برقراری ارتباط، اعلام توجه و نوازش دیگران بخوبی استفاده کنیم.
تصور کنید در خیابان درحال عبور هستید، از رو به روی شما کودکی دست در دست مادرش می‌آید، مادر سرگرم صحبت با تلفن است، کودک  محو تماشا و کشف پیرامونش است، یک لبخند کوچک اما مهربان ما می‌تواند به فضای حسی او کمک مؤثری کند. یا کودک کاری را تصور کنید که خستگی و بی‌رمقی در چشمانش موج می‌زند، از کنار ما درحال گذر است، یک لبخند هنرمندانه ما به او می‌گوید که من به تو توجه دارم، من تو را دوست دارم، می‌گوید هرچند اگر چیزی از تو نمی‌خرم ولی من به خستگی هایت، به آسیب‌های روانت و تمام آنچه در زندگانی توست با وجود تمام بی‌توجهی‌های دیگران، به تو توجه دارم و دوستت دارم.

اهالی فرهنگ و هنر در اینستاگرام از دغدغه‌های فرهنگی، هنری و حتی زیست‌محیطی‌شان نوشته‌اند. ناشران پرکار هم، درحال معرفی تازه‌های نشرشان هستند و اگر چه صفحه‌های کتاب کم رونق‌تر از هنرمندان است اما کتابخوان‌ها هنوز کم نیستند.

چهر‌ه‌ها

حمیدرضا نعیمی در صفحه اینستاگرام خود پیامی از رؤیا افشار هنرمند آبادان منتشر کرده و نوشته افشار این پیام را برای گروه فرهنگی مشعل آبادان ارسال کرده تا از محل زادگاهش بگوید. در بخشی از متن رؤیا افشار آمده است: «متولد آبادان هستم در سال ۱۳۳۹،مادرم متولد آبادان و پدرم متولد هفتکل؛ و پشت به پشت از خوزستان. آخرین خانه‌ای که در آن خاطراتم را در چمدان قلبم انباشتم و به دیاری دیگر رفتم، در بوارده شمالی بود، پشت دانشگاه نفت، کوچه مهر، پلاک ۳۲۲۱. پدرم از افتخارات شرکت نفت بودند، احمد افشاری‌نسب، فارغ‌التحصیل دانشگاه نفت، هنوز جایزه ویژه ایشان در موزه گلف، به نام شخص خودشان موجود است... آسیاب نقره‌ای و باشگاه گلف همچنان سرآمد خاطرات زیبای من است... آبادان برای من سرزمین رؤیاهاست، سرزمین دوستی، ادب، فرهنگ و دانش...

میترا حجار بازیگر هم در اینستاگرام خود به بحث میانکاله که پروژه‌اش به دستور شخص رئیس‌جمهور متوقف شد واکنش نشان داده و درباره کنوانسیون‌های حفظ تالاب‌های جهان نوشته و به این نکته اشاره کرده که «این که اولین و تنها کنوانسیون حفظ تالاب‌های جهان، در سال ۱۳۴۹ در ایران، رامسر، به همت اسکندر فیروز به تصویب رسیده و چند سال بعد اجرایی شده با شرایط امروز تالاب میانکاله بیشتر به یک شوخی تلخ می‌ماند. شگفتی آور برای من این است که اسکندر فیروز چقدر از زمان خود جلوتر بوده. درواقع آن زمان که هنوز هیچ کدام از کشور‌ها به اهمیت حفظ تالاب‌ها، این پالایشگران دائم آب‌های زمین پی نبرده بودند. او این کنوانسیون را به تصویب رسانید. در پنجاه سال گذشته ما انسان‌ها بیش از نیمی از تالاب‌ها را در سراسر کره زمین خشکانده‌ایم بدون آن‌که به اهمیت واقعی آنها پی‌برده باشیم و امروز این قرعه به‌نام میانکاله افتاده است…»

هادی حجازی‌فر در گفت‌وگو با سینماسینما از گزارش اکران مردمی فیلم «موقعیت مهدی» در شیراز حرف زده و به این نکته اشاره کرده که «پیام رهبری در تمجید از فیلم ما را نجات داد.»  در صفحه اینستاگرامی سینماسینما حجازی‌فر در بخشی از این گفت‌وگو به این مسأله اشاره می‌کند که «علیرغم سختی‌های زیاد فضای کار، ما را همدل کرد ولی زخم زبان‌ها همیشه بوده و هست اما تمام عوامل فیلم یک دهم پولی را که می‌توانستند در فیلم شهری بگیرند، نگرفتند و هنوز دستمزدها کامل نشده است. پیام رهبری در تمجید از فیلم ما را نجات داد و از فشارهایی که روی ما حتی بعد از اکران فیلم وجود داشت، کم کرد.»

تازه‌های نشر
نشر «اگر» در صفحه اینستاگرامی خود کتابی را معرفی کرده که درباره سفر یک روزنامه‌نگار ایرانی به افغانستان در دو برهه تاریخی متفاوت است. در توضیح این کتاب نوشته شده: «زهرا مشتاق در شش ماه دو بار به افغانستان سفر کرده است، اما در فاصله دو سفر طالبان افغانستان را گرفته است. نویسنده، بویژه در سفر دوم با شجاعتی مثال‌زدنی، ضمن ارائه روایتی دست‌اول از شهرهای کابل، هرات و پنجشیر و گفت‌وگو با مردم کوچه و بازار، گفت‌و‌گوهایی انتقادی با هواداران و چهره‌های مؤثر طالبان مثل ذبیح‌الله مجاهد داشته که برخی از این گفت‌وگوها در فضای سیاسی و فرهنگی افغانستان واکنش‌هایی برانگیخته است. او در این کتاب همچنین به مسائل زنان افغانستان توجه ویژه نشان داده  و دیدگاه‌های زنان کنشگر داخل افغانستان را بازتاب داده است. این کتاب تصویری کامل و به‌دور از کلیشه‌های رایج از فضای داخل افغانستان ارائه می‌دهد و با زبانی شیرین و روایی خواننده را در این سفر خطرناک، اما دلچسب همراه خود می‌کند و با عکس‌های پایانی کتاب، او را به تماشای گوشه‌هایی از افغانستان می‌برد.»

‌نشر هوپا در اینستاگرام خود خبر از کمپینی داده که این انتشارات برای استعداد‌یابی کودکان و نوجوانان راه انداخته‌ است. قرار است بچه‌هایی که استعداد نوشتن دارند چهره‌های اصلی این کمپین باشند. در توضیح ویدیویی که در این صفحه منتشر شده آمده: «اگر فکر می‌کنی خوب می‌نویسی، یا دلت می‌خواهد نویسنده شی، یا کلاً خلاقی و یک عالم ایده بامزه و نو توی سرت داری... مجله هوپا به دم‌دبیری جناب قوطی کنسرویان اینجاست، تا کمکت کنه بقیه هم ببینن تو چه مهارت‌هایی داری.️ ایشون نیکناز خانم هستن؛ از اولین کسانی که برای قوطی کنسرویان داستانشون رو فرستادن و اون رو توی شماره اول مجله هوپا چاپ کردن.»

آزاده سهرابی
روانشناس
«بخشش» شاید بیش از هر چیز در دسته فضایل اخلاقی جای بگیرد اما واقعیت این است که یکی از بزرگترین تغییرات در وضعیت روانی افراد وقتی رخ می‌دهد که به‌صورت درونی و آشکارا به مرحله بخشش برسند. بخشش یعنی فرد خشمش را نسبت به کسی که آگاهانه- عامدانه یا ناآگاه آسیبی به او زده رها کند. بد نیست بدانید که محققان بسیاری روی بخشش و فعل و انفعالاتی که این عمل یا ضد آن عمل یعنی نگه داشتن کینه در مغز انسان ایجاد می‌کند کار کرده‌اند. حتی بر عکس این تحقیقات نیز ثابت کرده که خود ساختار مغزی افراد روی بخشنده بودن افراد اثر‌گذار است.
مثلاً یکی از یافته‌ها نشان می‌دهد بخشی از مغز انسان که در جلوی پیشانی وجود دارد و اختلال عملکرد در آن باعث افسردگی می‌شود در تمایل افراد به بخشش نقش مهمی ایفا می‌کند به معنای عامیانه اینکه افرادی که به لحاظ زیستی کمتر در معرض افسرده شدن هستند با بخشش میانه بهتری دارند و حتی برعکس. از همین رو پرورش روح گذشت و فداکاری در بچه‌ها و تلاش والدین برای بیرون آوردن فرزندان از خودمحوری که تا یک سنی جزو خصوصیات بارز و رشدی آنهاست، کمک می‌کند فعالیت مغزی آنها برای زندگی روانی بهینه‌تر ساز و کارش تنظیم شود. این را هم در پایان بحث بخشش و سبک فرزند پروری اضافه کنیم که تحقیقات مفصل در حوزه شناختی ثابت کرده است که حتی اگر بچه‌ها از نظر توجیه منطقی نتوانند دلایل خود را تبیین کنند اما گرایش آنها به سمت افرادی که عذرخواهی می‌کنند بیشتر از کسانی است که مرتکب اعمال خلافی می‌شوند اما دچار پشیمانی نیستند. کودکان مغز شگفت‌انگیزی برای درک ناآگاهانه مباحث اخلاقی دارند.

نمایشگاه «هنر انقلاب» نمایشگاهی با آثار هنرهای تجسمی با موضوع انقلاب اسلامی که روز سه‌شنبه 23 فروردین ماه در فرهنگسرای نیاوران افتتاح شد و تا 30 فروردین ماه هم ادامه دارد. این نمایشگاه شامل54 پوستر از سال‌های ابتدایی انقلاب و سخنانی مربوط به شهید آوینی است. همچنین عکس‌های دوران انقلاب و مجموعه‌ای از عکس‌های ابراهیم اصغرزاده از گنجینه روایت فتح هم در آن دیده می‌شود./هنر آنلاین