گروه فرهنگی/ همزمان با برگزاری مراسم اختتامیه نوزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی امام رضا(ع) و افتتاحیه بیستمین دوره این جشنواره از جدیدترین نقاشی حسن روح الامین و قطعه موسیقایی حجت اشرف‌زاده به‌عنوان دو اثر هنری فاخر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه هنر رضوی رونمایی شد. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزاری این رویداد فرهنگی را فرصت مغتنمی برای ابراز ارادت مشتاقان به ساحت اهل بیت(ع) خواند.

  رونمایی از دو اثر فاخر هنر رضوی
آن‌طور که در بخشی از گزارش روابط عمومی وزارت ارشاد آمده، محمد مهدی اسماعیلی در آیین پایانی نوزدهمین جشنواره بین‌المللی امام رضا(ع) و گشایش بیستمین دوره این جشنواره که با حضور وزیر فرهنگ و گردشگری عراق در حرم رضوی برگزار شد با اشاره به ارادت ویژه اهالی فرهنگ و هنر به ساحت اهل بیت(ع) گفت: «بی شک یکی از افتخارات هنرمندان اصیل فرهنگ ایرانی اسلامی خدمت به اهل بیت(ع) است، تابلوی «نماز باران» اثر حسن روح الامین و اثر موسیقایی حجت اشرف‌زاده به‌عنوان تولیدات فاخر هنر رضوی وزارت فرهنگ تنها نمونه‌ای از جلوه ارادت و عشق هنرمندان به ساحت اهل بیت(ع) است که در افتتاحیه بیستمین جشنواره بین‌المللی امام رضا(ع) رونمایی شد.»
 وی در عین حال تصریح کرد: «از سوی دیگر مایه مباهات است که جامعه دینی کشور سراسر ابراز عشق و ارادت به ساحت امام رضا(ع) است و شرکت بیش از یک میلیون و بیست و هفت هزار نفر در آخرین دوره جشنواره کتاب رضوی تنها نمونه‌ای از این عشق و ارادت به اهل بیت(ع) به شمار می‌رود.»
 وزیر فرهنگ ادامه داد: «لازم است آن عده معدودی که ادعاهای واهی را درباره کم انگیزه شدن مردم نسبت به مسائل دینی مطرح می‌کنند با چشمانی باز استقبال پرشور اقشار مختلف جامعه را از جشنواره‌ها و رویدادهای فرهنگی و هنری نظاره گر باشند، همچنین بازدید بیش از یک میلیون و دویست هزار بازدیدکننده از نمایشگاه قرآن و بازدید بیش از چهار میلیون نفری از نمایشگاه کتاب تهران مواردی نیست که بتوان براحتی از آن چشم پوشی کرد.»

  ماندگاری هنر و خالق اثر در پی خدمت به اهل بیت
 به گفته اسماعیلی، سنت حسنه خدمت به آستان اهل بیت(ع) به ماندگاری نام هنرمند و جاودانی اثرش در تاریخ منجر خواهد شد زیرا هر اثر هنری که به محبت امام معصوم گره بخورد بدون شک جاودانه می‌شود.
وی در ادامه حاشیه‌سازی در مقابل خورشید درخشان امامت رضوی را مسیری بیراهه دانست و تأکید کرد: «با حاشیه‌سازی‌های بیراهه نمی‌توان در برابر تشعشع نورانیت، ایجاد اختلال کرد.»
 وی با تأکید بر اینکه افتخار مردم عزیزمان خدمت به ساحت مقدس رضوی است، افزود: «امروز وجود امام رضا(ع) منشأ تمام برکات در جامعه اسلامی است؛ شاید در کنار هجرت پیامبر گرامی ‌عظیم‌الشأن(ص) بزرگ‌ترین هجرت تمدن‌ساز، هجرت امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) از مدینه به مرو است. امام رضا(ع) در هجرت‌شان نهضت بزرگ علمی و تمدنی را بنیان نهادند؛ همه آثار فاخر علمی، هنری و فرهنگی در جهان‌اسلام، مربوط به دوران ایشان است.»
اسماعیلی در ادامه به استقبال مردم از سرود «سلام فرمانده» اشاره کرد و گفت: «شاهدیم اجرای یک سرود که به استغاثه به امام عصر(عج) مربوط است چه جنب‌وجوشی را در سطح کشور ایجاد کرده و چگونه صدها هزار عاشق پاکباخته در مناطق مختلف کشور جمع می‌شوند و با هم این سرود را زمزمه می‌کنند و این نشان‌ دهنده قدرت هنر است.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پایان تأکید کرد ضروری است در بنیاد بین‌المللی امام رضا(ع) هنر را در خدمت اشاعه معارف اهل بیت علیهم السلام و فرهنگ رضوی(ع) قرار دهیم.

گروه فرهنگی/ «با مرگ من زندگی کن» از نوشته‌های «میشل رُستَن» طی روزهای اخیر، به ترجمه بیتا ترابی و از سوی نشر کتاب‌کوچه روانه کتابفروشی‌ها شده است. این رمان که برای نویسنده و نمایشنامه‌نویس فرانسوی خود جوایز جهانی مختلفی از جمله «گنکور» را به ارمغان آورده روایتی طنزآمیز از مرگ را پیش روی مخاطب می‌گذارد. نکات بیشتر درباره این رمان را در گپ و گفتی با مترجم آن می‌خوانید.
مخاطب دربرابر رمانی اتوبیوگرافیک
رمان «با مرگ من زندگی کن» روایت‌گر زندگی والدینی است که پسر 21 ساله خود را از دست می‌دهند. راوی، پسر خانواده‌ است، جوانی که دیگر زنده نیست. «بیتا ترابی» مترجم این کتاب درباره اینکه مخاطبان اصلی رمان «با مرگ من زندگی کن» چه کسانی هستند به «ایران» می‌گوید: «همه آنهایی که عزیزی از دست داده‌اند با این داستان ارتباط می‌گیرند. حتی فارغ از این مسأله، «نیستی» و «فقدان» از آن موضوعاتی به شمار می‌آید که ذهن آدم‌ها را حتی در اوج زیستن نیز، گاهی به خود مشغول می‌کند. از این منظر گمان می‌کنم که هر مخاطبی می‌تواند به فراخور جهـــان‌بینی و دید خود با این رمان ارتباط بــگیرد.»
ترابی که این کتاب را از فرانسوی، زبان اصلی‌اش ترجمه کرده اضافه می‌کند: «یکی دیگر از نکاتی که این داستان را جذاب‌تر کرده این است که در واقع خواننده با یک «رمان اتوبیوگرافی» مواجه می‌شود. در نتیجه مخاطب می‌‌داند که نویسنده، خودش این داستان را به نوعی زندگی کرده و از سر گذرانده است. درست مثل سینمای«مستند» که علاقه‌مندان زیادی دارد، از مستند‌های اجتماعی تکان‌دهنده گرفته تا مستند‌های محیط‌‌ زیستی و تاریخی.»
این مترجم ادبیات فرانسه تأکید دارد که رمان اتوبیوگرافی حاصل تخیل صرف نیست و بخشی از آن برگرفته از حس‌ها و تجربه‌های زیسته خود نویسنده است. او ادامه می‌دهد:«این رمان هم داستانی نیمه‌واقعی، نیمه‌خیالی است و همین سبب اثرگذاری بیشتر آن به روی مخاطبان می‌شود. البته انتخاب راوی رمان که غایب است هم هوشمندانه بوده، پسر مرده‌ای که حرف‌های ناگفته زیادی با پدر و مادرش دارد و حالا شرایطی فراهم شده تا ما هم صدای او را بشنویم. حتی می‌توانیم از دریچه نگاه این پسر مرده به زندگی نگاه کنیم.» اما یکی دیگر از نکاتی که درباره این کتاب خودنمایی می‌کند طنز تلخ نهفته در آن است. ترابی در این باره نیز می‌گوید: «داستان رمان موضوعی تکان‌دهنده است و ما مدام شاهد تلاطم روحی پدر و مادر شخصیت اصلی و ناظر دردی هستیم که آنان از این فقدان می‌کشند. با این حال زبان طنز و نگاه تیزبین پسر خانواده و نکاتی که گاهی یادآور می‌شود، جو را تلطیف می‌کند و این اثر را که به «مرگ» پرداخته، به «زندگی» نزدیک می‌کند. در واقع این بار عشق، به شکلی تازه به کمک انسان خسته و درمانده می‌آید.»
تجربه‌ای برآمده از واقعیت
این مترجم همچنین درباره «میشل رُستَن» نویسنده کتاب «با مرگ من زندگی کن» هم تصریح می‌کند: «نویسنده این کتاب وقتی به یکباره پسرش را از دست داد، درگیر عمیق‌ترین تکانه‌های روحی شد. دیگر هیچ چیزی رُستن و همسرش را تسلی نداد، حتی نمایش‌هایی که روی صحنه می‌بردند، با اینکه دلمشغولی اصلی‌ آنها نمایش و تئاتر بود. او دیگر نتوانست به زندگی بازگردد تا اینکه حدوداً شش ماه بعد از این اتفاق تلخ، شروع به نوشتن این رمان می‌کند و اسم آن را هم «پسر» می‌گذارد، اسم اصلی کتاب، «پسر» است.»ترابی درباره چرایی تغییر عنوان کتاب در ترجمه فارسی آن می‌گوید:«پس از ترجمه کتاب و گفت‌گوهایی که با ناشر، پیرامون چاپ و پخش و مخاطب داشتیم، تصمیم به تغییر اسم آن گرفتیم. بگذارید باز هم به شرایطی که سبب تألیف این رمان شد اشاره‌ای شود. رُستَن در حین نوشتن آن، خودش به این واقعیت ‌رسید که با دردناک‌ترین دردها هم می‌شود ناله سر داد یا با ترحم طلبیدن برای بدبختی‌های دنیا زندگی کرد. به قول خود رُستن، هر کسی باید خودش راه آرام شدنش را پیدا کند. برای او نوشتن این کتاب، تسکین‌بخش بود. این درسی برای همه ما به شمار می‌آید.»
ترابی با اشاره به اینکه خود او نیز تجربه‌ای از چنین فقدان‌هایی داشته، ادامه می‌دهد:«از اولین تجربه‌های من از مرگ، شنیدن خبر فوت یکی از همکلاسی‌های دوره دبستانم بود که در دبستان همکلاسی بودیم اما دبیرستان‌مان جدا شد.
 14-13 سالم بود که شنیدم دوستم بر اثر تصادف در جاده فوت کرده. تصویری که از آن دختر در ذهن داشتم و هنوز دارم، این بود که همیشه می‌خندید و من در آن سن و سال کم، تا مدت‌ها به این فکر می‌کردم که آن خنده و صورت حالا کجاست!»
او در پایان می‌گوید: «همه ما تجربه فوت و فقدان عزیزی را در میان دوستان‌ یا افراد خانواده و فامیل‌مان داریم. مرگ و زندگی در هم تنیده شده است. انسان با اینکه این واقعیت را می‌داند اما باز هم با مرگ نزدیکان و اطرافیانش سخت کنار می‌آید که البته طبیعی است. ما آدم‌ها دوست داریم افراد نزدیک و خوب اطراف‌مان تا همیشه باشند و این «نیست شدن»، این «رفتن برای همیشه»، مثل یک حفره در دل و روح باقی می‌ماند.»  

برش
مرگ پسر خانواده زمانی رخ داده که اوضاع خوب و بر وفق مراد بوده، والدینش هم احساس خوشبختی می‌کردند. از همین بابت هم بعد از این فقدان، دیگر هیچ چیزی یا هیچ اتفاقی نمی‌تواند منجر به تسلی خاطرشان بشود. نه برپایی مراسم تدفین باشکوه و نه حتی مرور خاطرات شیرین گذشته دیگر روح سرگشته‌شان را آرام نمی‌سازد. ماجرا به همین منوال پیش می‌رود تا اینکه به شکلی اتفاقی متوجه موضوعی می‌شوند و تصمیم می‌گیرند همراه یکدیگرعازم سفری متفاوت شوند، سفری که می‌تواند سبب تسکین قلب و روح‌شان شود و حتی در آینده‌شان هم تأثیر بگذارد.

گروه فرهنگی/ آیین نکوداشت چهره ماندگار خوشنویسی ایران یدالله کابلی‌ خوانساری با عنوان «سماع در سماع» روز شنبه ۲۱ خرداد ماه با حضور اهالی فرهنگ و هنر، سیدمجید پوراحمدی مشاور وزیر فرهنگ و مدیر عامل صندوق اعتباری هنر و مسئولان و مدیران شهر خوانسار در فرهنگسرای «خانواده» این شهر برگزار شد.
سیدمجید پوراحمدی، مشاور وزیر  و مدیرعامل صندوق اعتباری هنر در این مراسم نکوداشت، گفت: «در جمع ما استادان و نامداران و نام‌آوران برجسته‌ای هستند که قله‌های بزرگ فرهنگ و هنر ایران اسلامی‌اند و تجمع‌شان در یک شهرستان بندرت اتفاق می‌افتد.»
او یادآورشد: «مردم خوانسار، مردمی بسیار با فرهنگ، با اصالت، هنردوست و انسان‌دوست، هستند. این شهر به کتابت و خوشنویسی معروف است و نامداران بزرگی از این خاک برآمده‌اند.»
پوراحمدی، تصریح‌ کرد: «شهر خوانسار را به‌عنوان اولین شهر سفر «هفت بحر هنر» انتخاب کردیم و این برنامه را در شهرهای دیگر که ویژگی‌هایی فرهنگی و هنری خاصی دارند، همراه با تجلیل مفاخر و نامداران آن شهر، اجرا خواهیم کرد.»

به جای مونولوگ باید شاهد رد و بدل عقاید بین انسان‌ها باشیم
علی نصیریان نیز در این مراسم با بیان اینکه تجلیل و تکریم هنرمندان امری بسیار شایسته و درست است، گفت:«همانقدر که جامعه به سرپناه، نان و آب نیاز دارد به فرهنگ هم نیاز دارد. فرهنگ روح و جان ملت را تغذیه می‌کند و مطرح کننده مسائل انسانی است. انسان با همه ضعف‌ها و قوت‌هایش روی صحنه تئاتر جراحی درونی می‌شود و مردمی که این صحنه نمایش را به تماشا می‌نشینند، عبرت می‌گیرند و به قول ارسطو تزکیه می‌شوند.»
او اظهارداشت: «سخن و گفت‌و‌گو موجب پیشرفت و ارتباط انسان‌ها می‌شود و تئاتر سخن و بیان است. همچنین سخن، اندیشه‌های متفاوتی را ایجاد می‌کند. بنابراین گفت‌و‌گو بسیار مهم است و به جای مونولوگ باید شاهد رد و بدل عقاید بین انسان‌ها باشیم.»
این هنرمند سینما و تئاتر در ادامه با اشاره به اجرای برنامه سفر «هفت بحر هنر» تصریح کرد:«این برنامه که به همت صندوق هنر برگزار شده است، فرصتی فراهم کرده است تا ما هنرمندان یکدیگر را بشناسیم و با یکدیگر گفت‌و‌گو کنیم. ترقی و پیشرفت در گفت‌و‌گو است و یک سویه جلو رفتن فایده‌ای ندارد.»
نصیریان با قدردانی و تشکر از صندوق اعتباری هنری برای اجرای این سفر و برگزاری مراسم تجلیل از استاد «یدالله کابلی» گفت: «من تا به حال به شهر خوانسار نیامده بودم و دیدن این شهر برایم بسیار جذاب بود. خوانسار شهری فوق‌العاده است برای حفظ زیبایی‌ها و طبیعت آن باید کوشا بود.»

کابلی پرسپکتیو را وارد هنر خوشنویسی در ایران کرد
غلامحسین امیرخانی رئیس شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران نیز در این مراسم، گفت: «ما همیشه فرصت برای آنکه همدیگر را ببینیم و بشنویم و با یکدیگر صحبت کنیم، کم داریم. با گفت‌و‌گو ما رشد و شناخت پیدا می‌کنیم. مسأله دیگر رشد دیگرخواهی و خیرخواهی در کنار خودخواهی است که مشکل اصلی ما در کشور محسوب می‌شود.»اوگفت: «من بیش از پنج دهه با استاد کابلی و دیگر استادان در حوزه خوشنویسی و روشن نگه داشتن چراغ انجمن تلاش کردیم. در حوزه خوشنویسی استادان بزرگی هستند که هر کدام‌شان به سهم خودشان خدماتی در این عرصه، عرضه داشتند که در تاریخ نمونه و نظیر نداشته است.»
 طاها بهبهانی، نقاش و مجسمه‌ساز نیز در این مراسم با بیان اینکه خوشنویسان چهره زبان فارسی را زیبا کرده‌اند، گفت: «خوانسار شهری عجیب و جادویی است که درآن مردی به دنیا آمده است که اسطوره خوشنویسی است و پر از صفا و صمیمیت و کاربلد است. شخصیت استاد کابلی دارای ابعاد مختلفی است».
او ادامه داد:«علم پرسپکتیو در نقاشی استفاده می‌شود اما در هنر خوشنویسی از این علم استفاده نمی‌شد اما می‌توان گفت شاید یکی از کسانی که وارد این حیطه شد، استاد کابلی است که پرسپکتیو را وارد هنر خوشنویسی ایران کرده است. در آثار استاد کابلی، حرکت را می‌بینیم که این حرکت  با علم و آگاهی است. نیاز است از استاد کابلی به شایستگی قدردانی شود و تمام جوانان این هنرمند ارزشمند را بشناسند.»

امروز تجلیل از هنر خوشنویسی است
یدالله کابلی نیز در این مراسم نکوداشت، گفت:«امروز تجلیل از هنر خوشنویسی، به‌عنوان یک هنر معنوی و معنایی است که نقش بسیار عمده‌ای در ستایش کلام بزرگان و انبیا و سخن و تعالی روح بزرگان سرزمین ما داشته و خدمات بی‌بدیل و شایسته‌ای را ارائه کرده است.»
وی افزود: «هنر خوشنویسی با تاریخی بیش از هزارسال، نقش بسیار مهمی در علم و معرفت عهده‌دار بوده است. با نقش آفرینی سرقله‌های هنر خوشنویسی، گنجینه‌های عظیمی از معارف سرزمین‌مان در زیباترین قالب‌ها عرضه شده و به آن اعتبار بخشیده است.»در ادامه این مراسم با حضور استادان غلامحسین امیرخانی و علی نصیریان، پوراحمدی مدیرعامل صندوق اعتباری هنر و مدیران و مسئولان شهر خوانسار از پنج دهه تلاش استاد یدالله کابلی خوانساری، تجلیل و قدردانی شد.در این مراسم لوح تقدیری از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به استاد یدالله کابلی خوانساری اهدا شد.
استاد کابلی نیز یکی از آثارشان را به استاد نصیریان و همچنین یک اثرشان را به پوراحمدی مدیرعامل صندوق اعتباری هنر، تقدیم کردند.
در پایان این مراسم از کتاب رباعیات خیام استاد یدالله کابلی خوانساری، رونمایی شد.

گروه فرهنگی/ محسن میرزایی از پیشکسوتان عرصه‌های کتاب، مطبوعات و تبلیغات در سن 90 سالگی با زندگی وداع گفت.این روزنامه‌نگار و تاریخ‌نگار ایرانی سال 1311 در زنجان متولد شد، وی از جمله نخستین دانش‌آموختگان دوره روزنامه‌نگاری بود که در رشته زبان و ادبیات فارسی نیز تحصیل کرده بود. البته تحصیلات دانشگاهی زنده‌یاد میرزایی تنها به رشته‌های روزنامه‌نگاری و ادبیات محدود نمی‌شد، او در واشنگتن در رشته‌های مرتبط با حوزه تبلیغات نیز تحصیل کرده بود. ایسنا درباره زنده‌یاد میرزایی به نقل از رضا قوی‌فکر، روزنامه‌نگار باسابقه و دبیر انجمن پیشکسوتان مطبوعات نوشته: «سال ۱۳۳۵ و قبل از راه‌اندازی دانشکده روزنامه‌نگاری، روزنامه کیهان دوره‌ یک ساله آموزش روزنامه‌نگاری را برای حدود ۲۰ نفر برگزار کرد که محسن میرزایی و برخی دیگر از روزنامه‌نگاران باسابقه کشورمان در این دوره شرکت کردند. در حقیقت آنان در زمره نخستین افرادی قرار می‌گیرند که روزنامه‌نگاری را به صورت آکادمیک فرا گرفتند.» از نقل‌قول قوی‌فکر که بگذریم میرزایی از همان سال‌های آغازین فارغ‌التحصیلی از دانشگاه همکاری با‌ آژانس‌های تبلیغاتی را آغاز کرد. وی حضوری جدی نیز در عرصه مطبوعات داشت؛ فعالیتی که سابقه‌ آن به سال 1335 بازمی‌گردد. عمده نوشته‌های میرزایی از بدو امر در حوزه تولید و نشر گزارش‌های تاریخ سیاسی ایران بود. از نخستین روزنامه‌هایی که با آنان دست به همکاری زد می‌توان به اطلاعات اشاره کرد. وی برای سال‌ها با روزنامه ایران نیز همکاری جدی داشت و برخی آثارش در همراهی با مؤسسه انتشاراتی روزنامه ایران در دسترس علاقه‌مندان و پژوهشگران قرار گرفته که «تاریخ قرن بیستم: خاورمیانه» یکی از این کتاب‌هاست.به پاس سال‌ها فعالیت و خدمات وی در عرصه‌های مطبوعات و تبلیغات طی سال‌های گذشته آیین‌های تجلیل متعددی به پاسداشت فعالیت‌های محسن میرزایی برگزار شد. از جمله همزمان با هشتاد و پنجمین سالروز تولد میرزایی جمعی از روزنامه‌نگاران و اهالی فرهنگ با حضور بزرگان فرهنگی و مطبوعاتی مراسم گرامیداشتی در تجلیل از او برگزار کردند.میرزایی از پیشگامان تبلیغات مطبوعاتی در کشورمان می‌دانند، آنچنان که بسیاری از روزنامه‌نگاران مطرح ایران و اساتید علوم ارتباطات و تبلیغات در زمره شاگردان وی هستند.  همان‌طور که اشاره شد از این استاد و پیشکسوت مطبوعات و تبلیغات کتاب‌های متعددی نیز به یادگار مانده، «230 سال تبلیغات بازرگانی در مطبوعات فارسی زبان» ،«با ایران چه‌ها که نکردند»، «کتاب تاریخچه بریگاد و دیویزیون قزاق»، «تاریخ افشاریه» و«همدردان ناهمگون» عنوان برخی از این کتاب‌هاست.

1 نقاشی «داوینچی» در راه فرانسه
«سنت جروم در بیابان»، نقاشی ناتمام «داوینچی» به فرانسه می‌رود. قرار شده این نقاشی به‌ مدت ۱۰۰ روز در آخرین محل زندگی «لئوناردو داوینچی» به نمایش گذاشته شود.
وقتی «داوینچی»  سال ۱۵۱۶ با پادشاه فرانسه سوگند وفاداری یاد کرد و دعوت فرانسوا اول را برای زندگی در فرانسه پذیرفت، سه تابلو از مشهورترین آثار خود شامل «سنت جان باپتیست»، «باکره و کودک با سنت آن» و مشهورترین نقاشی‌اش «مونالیزا» را نیز با خود به فرانسه برد که هر سه نقاشی هم‌ اکنون در موزه لوور پاریس نگهداری می‌شوند.با این حال، برخی از کارشناسان آثار «لئوناردو داوینچی» عنوان کرده‌اند که ممکن است او نقاشی دیگری را  به فرانسه برده باشد؛ یک نقاشی ناتمام که «داوینچی» مجدداً روی آن کار کرد و آن را بهبود بخشید اما با آنکه بیش از ۳۰ سال آن را در نزدیکی خود نگه داشت، هرگز تکمیل نشد.نقاشی «سنت جروم در بیابان» که لئوناردو در دهه ۱۴۸۰ شروع به کار کرد، به ندرت خانه دائمی خود را در موزه‌های واتیکان ترک می‌کند اما امروز و در نتیجه یک قرارداد به نمایش گذاشته شده است./ایسنا

2 اعلام نحوه اجرای نمایش در مجموعه تئاتر شهر
گروه فرهنگی/   مدیریت تئاتر شهر  روز شنبه بیست و یکم خرداد ماه پیرامون نحوه دریافت آثار نمایشی متقاضی اجرا در تالارهای مختلف این مجموعه اطلاعیه‌ای  منتشر کرد.  به گزارش «ایران»، به نقل از روابط عمومی تئاتر شهر  در متن این اطلاعیه آمده است: هنرمندان فرهیخته و ارجمندی که متقاضی ارسال اثر در بخش «آثار حرفه‌ای» هستند می‌توانند از تاریخ انتشار اطلاعیه شماره 2 تا پایان روز دوشنبه 30 خرداد ماه فرم تقاضای اجرای نمایش در مجموعه تئاتر شهر به همراه «متن کامل نمایشنامه» مورد نظر خود را مشخصاً در قالب فایل PDF به پست الکترونیکی بخش دریافت آثار مجموعه به آدرس city.theater.present@gmail.com ارسال کنند. آن دسته از هنرمندان عزیزی که متقاضی حضور در بخش «آثار متقاضی اولین اجرا در مجموعه تئاتر شهر» هستند، می‌بایست در ابتدا فرم تقاضای اجرای نمایش را تکمیل کنند و سپس با مراجعه حضوری به «کتابخانه و مرکز اسناد هنرهای نمایشی مجموعه تئاتر شهر» که از ساعت 9 صبح تا 19 بعداز ظهر (غیر از ایام تعطیل) پذیرای مراجعان محترم است، فرم تقاضای اجرای نمایش و فیلم اثر خود را نیز تحویل دهند. لازم به توضیح است در صورت آماده نبودن فیلم نمایش مورد نظر، در شرایط خاص، به تشخیص مدیریت، هماهنگی‌های لازم جهت بازبینی حضوری اثر نمایشی انجام خواهد شد. به منظور صرفه‌جویی در زمان و پرهیز از بی‌نظمی‌های احتمالی «فرم تقاضای اجرای نمایش در مجموعه تئاتر شهر» در هر دو بخش «آثار حرفه ای» و «آثار متقاضی اولین اجرا»، از طریق سامانه اینترنتی مجموعه تئاتر شهر به آدرس www.city.theater.ir قابل دریافت است. شایان ذکر است به‌دلیل سرعت بخشیدن به فرایند انتخاب و پرهیز از ناهماهنگی‌های احتمالی زمان دریافت و پذیرش آثار به هیچ عنوان تمدید نخواهد شد.

3 قدردانی از کارگردان شهیر
جشنواره لوکارنو ۲۰۲۲ با اهدای جایزه یک عمر فعالیت هنری از کوستا گاوراس، کارگردان یونانی‌تبار فرانسوی قدردانی می‌کند.کوستا گاوراس کارگردان شهیر فیلم‌هایی چون «زد» و «حکومت نظامی» امسال با جایزه یک عمر فعالیت هنری جشنواره لوکارنو تجلیل می‌شود و دو فیلم از فیلم‌های اولیه این کارگردان برنده اسکار شامل «حادثه‌ای در ترن» و «گروه حمله» در این جشنواره نمایش داده می‌شوند. این کارگردان افسانه‌ای که برای ساخت فیلم‌های سیاسی چون «زد» و «گمشده» شهرت دارد  نزدیک به ۶۰ سال است که فیلم‌های سیاسی اجتماعی ساخته ۱۱ آگوست (۲۰ مرداد) در هفتاد و پنجمین دوره این جشنواره سوئیسی جایزه‌اش را دریافت می‌کند.جدیدترین فیلم کوستا گاوراس «بزرگان در اتاق» که سال ۲۰۱۹ برای اولین بار در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد، درباره این است که چگونه اتحادیه اروپا پس از فروپاشی مالی سال ۲۰۰۹-۲۰۰۸ یک برنامه ریاضت اقتصادی وحشیانه را به یونان تحمیل کرد.مدیر هنری جشنواره فیلم لوکارنو از گاوراس به‌عنوان چهره‌ای یاد کرد که بیش از هر کس دیگری تاریخ قرن بیستم را در فیلم‌هایش واکاوی کرده ،بدون اینکه هرگز ایدئولوژی‌ها روی برداشت‌هایش تأثیر گذاشته باشند.کوستا گاوراس ۸۹ ساله که برای دریافت جایزه‌اش در لوکارنو خواهد بود ۱۲ آگوست در یک کارگاه گفت‌وگوی تخصصی سینمایی شرکت می‌کند./مهر