گلوبال تایمز (چین)
چین و روسیه از روز دوشنبه رزمایش مشترکی را در شمالغربی چین آغاز کردهاند که در نوع خود کمنظیر است. این نخستین رزمایش مشترک چین با کشوری دیگر بعد از شیوع کرونا محسوب میشود. در این رزمایش چین با جدیدترین و پیشرفتهترین سلاحها و تجهیزات خود ظاهر شد. این رزمایش مشترک پیامی قوی نیز برای امریکا دارد.
ایندیپندنت (بریتانیا)
سازمان ملل در جدیدترین گزارش خود، آژیر وضعیت قرمز را برای بشریت به صدا درآورده است. این گزارش که همزمان با آتشسوزیها و سیلها در نقاط مختلفی از جهان منتشر شده، تأکید کرده، اگر فکری به حال سوختهای فسیلی که باعث تداوم گرم شدن کره زمین هستند نشود، بحران شرایط اقلیمی انسانها را نابود میکند.
عکاظ (عربستان)
کمیسیون مبارزه با فساد اداری در عربستان 207 کارمند و مقام وزارتی در 11 وزارتخانه را به اتهام فساد مالی بازداشت کرد. در بررسیهای جدید این کمیسیون پرونده 461 متهم مورد بررسی قرار گرفت که از بین آنها این 207 نفر بازداشت شدند. برخی از دستگیر شدگان سمتهای مهمی داشتند و پرونده آنها بزودی به قوه قضائیه فرستاده میشود.
جدال همسایگان
مردم افغانستان با تاکید بر مداخله اسلام آباد در بحران کشورشان، هشتگ تحریم پاکستان را ترند کردند
زهره صفاری/ کمپینهای اعتراضی کاربران افغان سراسر جهان علیه پاکستان با متهم کردن این کشور به حمایت از طالبان، پس از ربوده شدن دختر سفیر افغانستان در پاکستان و با پیشروی سریع شبه نظامیان در تصرف مراکز مهم و کلیدی ولایتهای افغانستان به اوج خود رسیده و معترضان مجازی افغان با ترند بالای 300 هزار هشتگ «تحریم پاکستان» در توئیتر، خواستار واکنش جهانی به اقدامات کشور همسایهشان پاکستان شدند. جنبشی که گرچه چهرههای سرشناس افغانستان را نیز همراه خود کرده بود اما با واکنش شدید مقامات پاکستان روبهرو شد.
به گزارش سایت «پرینت»، این جنبش که به ادعای «حبیب خان» یکی از روزنامه نگاران ارشد کابل به زودی میلیونی خواهد شد از چند روز پیش از نشست فوق العاده شورای امنیت سازمان ملل کلید خورد. به واقع پس از خروج امریکا و همپیمانانش از افغانستان از ابتدای ماه مه، نبرد میان طالبان و نیروهای افغان وارد مرحله تهاجمی و جدیدی شد. شرایط به قدری وخیم بود که بسیاری از نظامیان افغان با ترک صحنه نبرد به تاجیکستان فرار کردند. اما در این بحبوحه پاکستان روی صندلی داغ حمایت از طالبان قرار داشت و بسیاری این کشور همسایه را مأمن شبه نظامیان میدانستند. اما این اتهامات زمانی جدیتر شد که «محمد حنیف اتمر»، وزیر خارجه افغانستان اقدامات طالبان را در همکاری با گروههایی همچون لشکر طیبه، تحریک طالبان پاکستان و القاعده که مقرشان در پاکستان است مربوط دانست. مقامات افغانستان در این اتهامات آنقدر جدی بودند که در نشست شورای امنیت سازمان ملل نیز بار دیگر به نقش پاکستان در ایجاد شرایط فعلی افغانستان تأکید کردند. اما پس از آنکه این فرضیه به رغم اعتراض مقامات پاکستانی توسط امرالله صالح، معاون رئیس جمهوری افغانستان نیز مورد حمایت قرار گرفت، در سطح جهانی نیز چهرههایی مانند «کریس الکساندر»، سفیر پیشین کانادا در افغانستان را نیز همراه خود کرد و او در آخرین توئیت خود خواستار تحریم پاکستان از سوی سازمان ملل شد.
در همین حال اما «شاه محمود قریشی»، وزیر خارجه پاکستان با اعتراض به هجمهای که علیه کشورش به راه افتاده است، اعلام کرد جامعه جهانی به جای انتقاد از پاکستان باید علل فروپاشی نیروهای امنیتی افغانستان را بررسی کند. با این حال اعتراضات علیه پاکستان تنها به فضای مجازی محدود نشد و افغانهای معترض در سراسر جهان در واشنگتن، بروکسل، دانمارک، آلمان، انگلیس و به تازگی در سوئد نیز با حضور در خیابانها خواستار اقدام علیه پاکستان شدند. در این میان مؤسسه تجاری افغانی «ریاض سادات» وابسته به عربستان سعودی نیز از این کمپینها حمایت کرد. اما اتهامزنی افغانستان که پیشتر نیز از سوی «اشرف غنی» رئیس جمهوری این کشور در نشستی بینالمللی مطرح شده بود، این بار با واکنش سران حزب «تحریک انصاف» پاکستان روبرو شد. «حامد اظهر» وزیر نیروی پاکستان در توییتی نوشت: «این اتهامات بی اساس است. نیروهای امنیت ملی افغانستان داوطلبانه نبرد را چندین بار به طالبان واگذار کرده اند آن هم با وجود پشتیبانیهای مالی بسیار. دولت افغانستان باید مسئولیت شکستهایش را بپذیرد. پاکستان بشدت خواهان صلح و ثبات در این کشور است». همزمان «شهباز گیل»، دستیار ویژه نخست وزیر این کشور در روابط سیاسی نیز گفت: «طالبان بیش از 60 درصد افغانستان را تحت کنترل دارد اما مقامات افغان با راه انداختن کمپینهایی علیه پاکستان به جای پذیرش اهمالهایشان، توپ را در زمین ما انداختهاند. دست از تبلیغات جنگ بردارید!»
نعل و میخ امریکایی
در میان این کشمکش دو همسایه، دولت «بایدن» نیز در سکوت نمانده است. به نوشته سایت وزارت دفاع امریکا، «لوید آستین»وزیر دفاع امریکا در تماس تلفنی با ژنرال «عمر جاوید باجوا»، فرمانده ارتش پاکستان درباره اهداف مشترک امنیتی و ثبات در منطقه و به طور خاص موضوع افغانستان به بحث و تبادل نظر پرداخت اما در عین حال از برقراری روابط دوجانبه امریکا و پاکستان نیز استقبال کرد.
امریکا در حالی از ثبات در منطقه صحبت میکند که به باور بسیاری از کارشناسان خروج غیرمسئولانه این کشور از افغانستان، میدان را برای جولان طالبان باز کرده و فاجعه این روزهای افغانستان را رقم زده است. به گزارش رویترز اما حالا در شرایطی که شبه نظامیان طالبان مرکز شش ولایت و چندین شهر مرزی و مسیر تجاری را به تصرف درآوردهاند پنتاگون تأکید کرده است نیروهای امنیتی افغانستان مسئول دفاع از این کشور هستند و حتی مشخص نیست حمایت هوایی امریکا نیز پس از 31 آگوست و پایان ضرب الاجل جو بایدن برای خروج نیروهایش از افغانستان ادامه داشته باشد. در همین حال مقامات کاخ سفید برای درامان ماندن از انتقادات و حفظ پرستیژ بینالمللی،زلمای خلیلزاد، فرستاده ویژه امریکا در امور صلح افغانستان را برای تحت فشار گذاشتن طالبان برای برگزاری نشستی سه روزه به دوحه قطر فرستادهاند. به گزارش روزنامه «هشت صبح» افغانستان، بنا به اعلام وزارت خارجه امریکا شرکت کنندگان در این نشست بینالمللی بر کاهش خشونت، برقراری آتشبس و تعهد به رسمیت نشناختن دولت تحمیل شده با زور تأکید خواهند داشت. در این میان مأموریت خلیلزاد نیز تحت فشار قرار دادن طالبان برای توقف حملات نظامی و رایزنی برای حل و فصل مشکلات افغانستان است. همزمان با برگزاری این نشست «دیبرا لاینز»، نماینده ویژه سازمان ملل در افغانستان نیز خواستار توقف خشونتها علیه غیرنظامیان شد.
خاطرات یک دیپلمات
روایت گمشده
فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری
ناکامی کمیته شش جانبه
شورای وزیران خارجه عرب پس از بحثهای درازدامن، کمیته ویژه شش جانبهای برای حل مشکل لبنان، تشکیل داد که مرکب از وزرای خارجه کویت، امارات متحده عربی، اردن، الجزایر، سودان و تونس میشد. شیخ صباح الاحمد الصباح وزیر خارجه کویت بهعنوان رئیس این کمیته انتخاب و عراق و سوریه بهخاطر مخالفت هر یک نسبت به دیگری، از عضویت در آن، مستثنا شدند. در حقیقت عراق، سوریه را و سوریه؛ عراق را از محاسبات خود حذف کرد. نشست همچنین مقرر کرد از دو طرف منازعه در لبنان، یعنی ژنرال میشل عون نخستوزیر حکومت نظامی و سلیم الحص نخستوزیر و حسین الحسینی رئیس مجلس نمایندگان لبنان؛ برای حضور در برابر کمیته دعوت شود.
کمیته شش جانبه در واپسین روزهای ژانویه ۱۹۸۹، از دو طرف رویارویی در لبنان دعوت و با آنها در تونس دیدار کرد. حکومت تونس برای ژنرال میشل عون نخستوزیر حکومت انتقالی نظامی، فرش قرمز پهن و از او با تشریفات کامل رؤسای کشورها استقبال کرد؛ اما کارمند تشریفات تونس بدون فرش قرمز یا حتی سبز از سلیم الحص نخستوزیر و حسین الحسینی رئیس مجلس نمایندگان لبنان، استقبال کرد.
این نحوه تشریفات و استقبال متفاوت، جهتگیری پیش هنگامی را نشان میداد که با مأموریت کمیته ناهمخوان بود. از اینرو در هنگام برگزاری نشست شورای وزیران خارجه اتحادیه عرب، این جانبداری تشریفاتی گذرا را محکوم کردم و آن را نشانه نوعی جهتگیری طایفهای دانستم. شیخ صباح الاحمد الصباح رئیس کمیته شش جانبه، در واکنش به این تعابیر بهصورت صادقانه و محبت آمیزی ابراز امیدواری کرد؛ من حذف تعبیر جانبداری طایفهای را از صورتجلسه نشست بپذیرم، زیرا به گفته او موجب پدیدآمدن مشکلات داخلی در کویت خواهد شد. برداشت من این بود که سخنان شیخ صباح، با بالاگرفتن سطح تنشهای مذهبی و سیاسی میان اهل سنت و شیعیان در کویت مرتبط است. از اینرو بلافاصله با درخواستش موافقت کردم، چون به هیچ روی؛ نمیخواستم مشکلی از این دست، برای هر یک از اعضای کمیته بیافرینم.
شکاف میان دو طرف رویارویی در لبنان آن چنان عمیق بود که کمیته شش جانبه، نتوانست نظرات آنها را به یکدیگر نزدیک کند. عون خواهان پایان «اشغال» نیروهای غیر لبنانی و سیطره ارتش بر منطقه بیروت بزرگ بود و سلیم الحص و حسین الحسینی اجرای اصلاحات قانون اساسی و تعدیل قانون اساسی را بهعنوان اولویتهای خود؛ مطرح میکردند. در حاشیه اجلاس، آنچه توجه مرا به خود جلب کرد نشست یاسر عرفات با عون در تونس بود. با اینکه نمیدانستم در نشست میان آنها چه گذشته است و روابط ما و عرفات نیز بدتر از بد بود و انتظار تغییری در وضعیت آن با یک ملاقات، در حکم مشت بر سندان کوبیدن بود.
آنا پالاچیو / وزیر خارجه پیشین اسپانیا
مترجم: وصال روحانی
اگر بازارهای اروپایی تاکنون با وجود برخی لرزشها به یک نقطه بحرانی وارد نشدهاند، به سبب مدیریت آلمان بوده که بخوبی توانسته شرایط را کنترل و ضایعات موجود را ترمیم کند و این بخصوص در دوره زمامداری 16 ساله آنگلا مرکل چشمگیر بوده است. از همین رو در آستانه پایان حکومت مرکل باید پرسید چه چیزهایی در انتظار بازارهای اروپایی است؟ از وقتی اتحادیه اروپا (EU) کوشید با استفاده از یک ارز مشابه (یورو) بازارهای این قاره را در یک قالب همهگیر و واحد قرار دهد، جایگاه و نام «بازارهای اروپایی» به وضعیت و اسم «بازار مشترک اروپا» تغییر شکل داد اما چنین بازاری نه توانست در تقابل با سقوط ارزش یورو در طلیعه دهه 2010 مقابلهای شایسته داشته باشد و نه پس از جدا شدن بریتانیا از «EU» فرآیندی تعریف و اجرا شد که بتواند این تنزل درجه را کاهش بدهد و اروپا را به سوی ثبات مجدد رهنمون کند.
ظهور هیولای کرونا در دو سال اخیر هم دلایل بیشتری را برای سقوط ارزش یورو و به تبع آن، بازار مشترک اروپا به دست داد و همه زمینههای کاری و افق آینده را برای این قاره تیرهتر ساخت. شاید اختلافات سیاسی و عدم همراهی کشورهای اروپایی با یکدیگر در زمانهای که هم غرب اروپا در آشفتگی بسر میبرد و هم شرق این قاره مشکلات لاینحلی دارد، دیگر مسألهای باشد که در عصر «بعد از مرکل» اروپا را تهدید میکند و راه حل عاجلی هم برای آن وجود ندارد. مجموعه این عوامل بسیاری از کنشهای جدید و غریب را در جوامع سیاسی و اقتصادی اروپا ایجاد کرده است. یکی از آنها در سال 2010 از سوی ویکتور اوربان نخست وزیر مجارستان مشاهده شد که ادعا کرد وقتی «EU» به اهدافش در مورد ساختن یک اروپای متحد و قدرتمند جامه عمل نپوشانده، مجارستان هم حق مسلم خود میداند که روشهای حکومتی و اقتصادیاش را به گونهای تنظیم و اجرایی کند که خود صلاح میداند. برخوردی مشابه با این در سال 2015 از سوی حزب حاکم لهستان هم رؤیت شد.
اتحادیه اروپا البته بیکار ننشسته و کوشیده است از «بازار مشترک» در قبال حملات صورت گرفته به آن دفاع و انسجام آن را حفظ کند اما حتی اساسنامه مدون و مبسوط این اتحادیه که حمله به قواعد بنیادین «EU» را برنمیتابد، نتوانسته است سد راه دولتها و سیاستمدارانی شود که میگویند این اتحادیه نتوانسته است به اهداف و ادعاهایش جامه عمل بپوشاند. در ژوئن 2019 دیوان عالی اروپا حکم داد اقدام دولت لهستان در تشکیل یک سیستم قضایی غیر وابسته به «EU» و متکی بر سازوکارهایی بومی یک تخلف آشکار است و این دولت حق نداشته است افرادی را به عضویت دیوان عالی خود درآورد که مورد تأیید «EU» نیستند. پس از بیاعتنایی لهستانیها به این امر، این نهاد قارهای به لهستان مهلت داد که یا در اقداماتش تجدید نظر کند یا در انتظار مجازاتهایی باشد که برایش اعمال خواهد شد. البته ایراد اصلی از دیوان عالی اروپا و خود «EU» است که در مواردی از این دست معمولاً به تهدیدهای خود جامه عمل نپوشاندهاند ولی اورسلا فون درلین، رئیس کمیسیون اروپا امیدوار است کشورهای فاصله گرفته از این نهادها سرانجام بپذیرند که چارهای جز تبعیت از اتحادیه اروپا وجود ندارد زیرا در دورهای که کرونا اروپا را کم و بیش به زانو درآورده و نه فقط رویکردهای اقتصادی بلکه سیستمهای سیاسی و قضایی را فلج کرده، این سازمان بهتر از سایر نهادها میتواند به کمک آنها بشتابد و از سقوط کامل اقتصادی آنها جلوگیری کند. تضمینی بر تحقق وعده فوق وجود ندارد اما در دورهای که روسیه قدرتمند نیز برای عادیسازی شرایط خود و رهایی از فشارهای کرونا مشکلات حادی دارد، نمیتوان به همه قیامهای ملل معترض به عدم کارایی «EU» خرده گرفت زیرا اروپا به سمت و سویی میرود که از این پس نه نجات دهندهای مثل آلمان را پشت سر خود میبیند و نه سرمایههای مالی و ثروتهای ملیاش به حدی است که جوابگوی نیازهای عظیم موجود باشد.
منبع: Project Syndicate
خشم پیونگ یانگ علیه همسایه جنوبی
گروه جهان/ در پی تصمیم سئول برای شرکت در رزمایش مشترک با امریکا، کرهشمالی همسایه جنوبی خود و امریکا را تهدید کرد، این رزمایش میتواند با شدیدترین واکنشهای این کشور مواجه شود.
بــــه گــــزارش خبرگـــــزاری «آسوشیتدپرس»، تنها یک روز پس از آنکه رسانههای کره جنوبی خبر دادند، امریکا و کره شمالی از 16 تا 26اگوست، (25 مرداد تا 4 شهریور) رزمایش مشترکی را برگزار خواهند کرد، کیم یو جونگ، خواهر قدرتمند، کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی در بیانیهای با تهدید سئول و واشنگتن، هر گونه واکنش به این رزمایش مشترک را حق پیونگ یانگ دانست.
چند ساعت پس از انتشار بیانیه کیم یو جونگ، وزارت دفاع و وزارت اتحاد کره جنوبی خبر دادند، تلاش آنها برای مذاکره با مقامات کره شمالی درباره خطوط ارتباطی بین دو کره که پیشتر دو طرف بر سر آنها توافق کرده بودند بی حاصل مانده و کسی در کره شمالی پاسخگوی آنها نبوده که نشانه ای از خشم عملی پیونگ یانگ است.