مریم طالشی
گزارش نویس
«بچه 7 ساله در عرض یک هفته 4 کیلو وزنش کم شد و این برای یک کودک خیلی زیاد است.» این را می‌گوید و ادامه می‌دهد:«خانواده خواهرم به‌دلیل ابتلای شوهرخواهرم در محل کارش همگی مبتلا شدند و خواهرزاده 7 ساله‌ام هم خیلی شدید درگیر کرونا شد و چیزی نمانده بود در بیمارستان بستری شود. بچه مدام تب و بیرون‌روی داشت و خیلی اذیت شد. متأسفانه بیشتر مردم با تصور اینکه کودکان مبتلا نمی‌شوند چندان به رعایت کردن پروتکل‌ها برای کودکانشان توجه نمی‌کنند. ما خیلی می‌بینیم که پدر و مادر خودشان ماسک زده‌اند اما بچه ماسک ندارد. بیمارستان مسیح دانشوری از ابتدای شیوع کرونا تاکنون بخش کودکان نداشته اما این روزها به‌دلیل ابتلای بالای کودکان به سویه دلتا، بخش کودکان هم در این بیمارستان ایجاد شده که خود این هشداری برای خانواده‌هاست.»
برای خانواده دیگری هم که در هفته‌های گذشته درگیر بیماری کودکشان بوده‌اند، روزهای سختی سپری شده است. پدر می‌گوید:«ما با تصور اینکه بچه‌ها خیلی مبتلا نمی‌شوند، پسر 3 ساله‌مان را خانه خاله‌اش می‌گذاشتیم تا وقتی سرکار می‌رویم خیالمان راحت باشد که بچه در مهدکودک نیست. همانجا هم مبتلا شد و مثل اینکه از پسرخاله‌اش گرفته چون او هم چند روز علائم خفیف مثل آبریزش داشته و مادرش فکر می‌کرده سرما خورده است. پسر ما ولی علائم شدیدتری نشان داد و با اینکه در بیمارستان بستری نشد اما کودکان زیادی را در بیمارستان کودکان مفید دیدم که مبتلا شده و بسرعت برایشان دستور بستری می‌دادند. روزهای خیلی سختی بود و هر لحظه تصور می‌کردم که ممکن است حال پسرم بدتر و ریه‌اش درگیر شود و خدای نکرده نتواند دوام بیاورد. این را هم بگویم که من و مادرش مبتلا نشدیم یعنی دلتا خود بچه را درگیر کرد و اینکه می‌گویند کودکان فقط ناقل هستند درست نیست، البته خیلی زود و با اولین علامت مراجعه کردیم و این هم مهم است چون برخی با تصور اینکه بچه سرما خورده خیلی دیر مراجعه می‌کنند.»
تصور اینکه کودکان کرونا نمی‌گیرند هنوز در ذهن خیلی‌ها وجود دارد. سویه دلتا یا کرونای هندی اما تمام این فرضیات را به هم ریخته و این بار نه فقط بزرگسالان، بلکه کودکان را هم مورد تهدید قرار داده است.
 دکتر مهدیار سعیدیان، پزشک در این باره می‌گوید:«متأسفانه از همان زمان شروع کرونا شایعاتی مبنی بر عدم درگیر شدن کودکان و نوزادان با این ویروس وجود داشت و تنها ناقل بودن کودکان مطرح می‌شد. چون موارد ابتلای زیادی از کودکان به کووید هم مشاهده نشده بود، این موضوع عملاً نادیده گرفته می‌شد در نتیجه مسائل پیشگیرانه هم آنچنان رعایت نشد، از طرفی این وسط شایعاتی هم به وجود آمد که به این مسأله دامن زد از جمله اینکه کودکان زیر ۶ سال نباید ماسک بزنند. متأسفانه برخی کارشناسان که ناآگاه بودند هم مصاحبه  و عنوان کردند که کودکان زیر ۶ سال نباید از ماسک استفاده کنند چرا که باعث کاهش اکسیژن خون می‌شود و در رشدشان اختلال ایجاد می‌کند. این یکی از بارزترین شایعات کرونایی بود که ما در این ۱۸ ماه شنیدیم. الان ما متأسفانه شاهد هستیم که بسیاری از کودکان و نوزادان درگیر این نوع جهش یافته دلتا یا کرونای هندی هستند و بسیاری از کودکان و نوزادان در بیمارستان‌ها بستری هستند و متأسفانه موارد فوتی هم داشتیم و پدر و مادرها عزادار شده‌اند.»
دکتر سعیدیان ادامه می‌دهد:«آن چیزی که قبلاً مطرح شد این بود که گفتند کودکان زیر دو سال می‌توانند ماسک نزنند و الان می‌گویند کودکان زیر یک سال و بقیه کودکان بالای یک سال حتماً باید ماسک بزنند. سویه دلتا بسیار مسری است و کودکان نه تنها ناقل هستند بلکه درگیر بیماری می‌شوند و ریه هایشان درگیر می‌شود و پدر و مادر ممکن است زمانی به پزشک مراجعه کنند که بیماری کودک در مرحله پیشرفته قرار دارد. من خواهش می‌کنم والدین اصلاً به شایعات توجه نکنند چون ابتلای کودکان نه تنها خود کودک را ناقل می‌کند و برای بقیه افراد خانواده خصوصاً مسن‌ترها خطرناک است، بلکه خود کودک را هم درگیر بیماری می‌کند و خطر جانی به‌همراه دارد. توصیه این است که کودکان حتماً از ماسک جراحی استفاده کنند و کودکان زیر ۲ سال یا زیر یک سال هم که امکان استفاده از ماسک ندارند در همان گهواره که بچه را بیرون می‌برند یک پارچه نازک روی بچه بیندازند تا وقتی کودک در فضای بیرون قرار می‌گیرد به ویروس آلوده نشود. مسأله دیگر آموزش است و والدین باید به کودکانشان آموزش دهند که این بیماری یک بیماری خطرناک است. باید به او یاد دهند که از ماسک چطور استفاده کند و در مدرسه یا مهد کودک ماسک را با همکلاسی‌هایش عوض نکند و به قسمت جلوی ماسک دست نزند و اگر ماسکش خیس شد آن را حتماً عوض کند و اگر می‌خواهد ماسکش را عوض کند از قسمت بندها بگیرد و به خود ماسک دست نزند. این مسأله نقش بسیار مهمی دارد و والدین ، مربیان ، معلمان مدرسه و مهدکودک‌ها هم در آموزش آن بسیار تأثیر‌گذار هستند و باید با زبان ساده به کودکان آموزش دهند که چطور از ماسک استفاده کنند چون قوه تشخیص کودکان در این باره کم است. خود والدین هم باید رعایت کنند تا کودک یاد بگیرد و از آنها تقلید کند تا خدای نکرده یک وقت مبتلا نشود و این هزینه‌های روحی و جسمی به خانواده وارد نشود. ما الان شاهد هستیم که بیمارستان‌های تخصصی کودکان پر است از کودکان، نوزادان و شیرخوارانی که مبتلا به نوع پیشرفته کووید هستند که این مسأله به‌دلیل  عدم رعایت و بی‌توجهی به توصیه کارشناسان بوده است.»
این پزشک متخصص درباره شایعه کاهش اکسیژن کودکان به‌دلیل استفاده از ماسک هم توضیحات بیشتری می‌دهد: «اساساً نباید به این شایعات توجه کرد. درست است که زدن ماسک باعث تجمع دی اکسید کربن در فضای پشت ماسک می‌شود اما این مقطعی است و مهم میزان دی اکسید کربن در خون است که بدن خود به خود آن را تنظیم می‌کند. تجمع دی‌اکسید کربن در پشت ماسک مهم نیست چون ما سال‌هاست می‌بینیم که جراحان ساعت‌های طولانی از ماسک استفاده می‌کنند و اتفاقی هم برایشان نمی‌افتد پس ما نباید به این شایعات توجه کنیم چون یک عده از روی نادانی یا مغرض بودن  این شایعات را گسترش می‌دهند. ماسک زدن فعلاً بهترین راه پیشگیری است برای کسانی که بیشتر در معرض ویروس هستند. توصیه می‌شود که این افراد یک ماسک جراحی استفاده کنند و روی آن یک ماسک پارچه‌ای که دارای استانداردهای لازم است استفاده کنند اما برای کودکان ۲ تا ۶ سال یک ماسک جراحی کافی است، البته مشکلی که در مورد ماسک کودکان وجود دارد این است که ما به اندازه کافی نتوانستیم ماسک‌های مناسب کودکان یعنی ماسکی که سایز صورت کودک باشد تولید کنیم که مسئولان باید به این نکته توجه کنند وگرنه کودک حق دارد چون ماسک اندازه صورتش نیست خسته شود و آن را بردارد. نکته دیگر این است که کودکان ممکن است در بازی‌هایشان ماسک را با هم عوض کنند و والدین و مربیان باید به کودکان یاد دهند که ماسک هم مثل مسواک یک وسیله شخصی است و نباید آن را به کسی داد یا با او عوض کرد. اگر ماسک‌های پیشگیری کننده به‌شکل‌های جذاب و مناسب سایز کودکان تهیه  و با قیمت مناسب در بازار عرضه شود والدین می‌توانند این ماسک‌ها را تهیه کنند و کودکان کمتر در معرض ویروس قرار گیرند که در این مورد وزارت بهداشت مهم‌ترین مسئولیت را دارد که تا به‌حال در این زمینه غفلت کرده است.»