تهیه و تنظیم:حسن مجیدی

مجلس با تقسیم استان خراسان موافقت کرد

تقسیم خراسان به سه استان جدید دیروز [شنبه 29 فروردین ۱۳۸۳] از تصویب نمایندگان مجلس گذشت. براساس مصوبه دیروز نمایندگان، استان خراسان شمالى به مرکزیت بجنورد و مشتمل بر شهرستان‌هاى شیروان، بجنورد، جاجرم، مانه و سملقان، اسفراین، فاروج و بخش‌هاى تابعه تأسیس خواهد شد.
استان خراسان رضوى به مرکزیت مشهد و شهرستان‌هاى قوچان، درگز، چناران، سرخس، فریمان، تربت جام، تایباد، تربت حیدریه (فردوس به استثناى بخش سرایان)، قائن، خواف و رشتخوار، کاشمر، بردسکن، نیشابور، سبزوار، گناباد و بخش‌هاى تابعه خواهد بود.همچنین استان خراسان جنوبى به مرکزیت بیرجند و شهرستان‌هاى نهبندان، سربیشه و بخش سرایان منتزع از شهرستان فردوس و بخش‌هاى تابعه تأسیس خواهد شد.
روزنامه ایران- یکشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۸۳

«گل‌آقا» از دنیا رفت

کیومرث صابرى فومنى [متولد هفتم شهریور ۱۳۲۰ در صومعه‌سرا] ادیب، روزنامه‌نگار و طنزپرداز نامدار ایرانى که به «گل‌آقا» شهرت داشت، دیروز [جمعه۱۱اردیبهشت1383] در پى یک بیمارى جانکاه در بیمارستان مهر درگذشت.صابرى از چهره‌هاى ماندگار تاریخ مطبوعات معاصر بود که پس‌از انقلاب اسلامی با ستون «دوکلمه حرف حساب» در روزنامه اطلاعات، دوره تازه‌اى از فعالیت مطبوعاتى را آغاز کرد و بانى طنز معاصر در مطبوعات پس‌از انقلاب شد.او بیش از یک دهه نشریه طنز گل‌آقا را اداره کرد؛ نشریه‌اى که اولین شماره آن اول آبان ماه سال ۱۳۶۹منتشر و چنان با استقبال مردم مواجه شد که تمام نسخه‌هاى آن در سراسر تهران در مدت کمتر از نیم ساعت به فروش رسید.وى در آبان سال ۱۳۸۱ و همزمان با آغاز سیزدهمین سال انتشار هفته‌نامه گل‌آقا، در تصمیمى ناگهانى هفته نامه محبوب و موفق خود را تعطیل کرد و حاضر نشد در مورد دلایل این تعطیلى صحبت کند و خود پس‌از یک سال تحمل رنج و بیمارى دار فانى را وداع گفت.
 روزنامه ایران- شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۳


طرح زوج و فرد خودروهای تهران تصویب شد

شورای اسلامی شهر تهران، اجرای طرح آزمایشی تردد خودروها براساس شماره‌های زوج و فرد در تابستان امسال را در جلسه روز گذشته [سه‌شنبه 16 تیر 1383] که به‌صورت علنى برگزار شد، با موافقت ۶نفر از اعضاى ۱۱نفرى شورا تصویب کرد. براساس این طرح، مقرر شد شهردارى تهران برابر مطالعات انجام شده نسبت به اجراى طرح زوج و فرد کردن تردد خودروها در محدوده پیشنهادى به‌صورت آزمایشى آن هم در تابستان سال جارى اقدام کند. شورای اسلامی شهر تهران، در عین حال اجرای این طرح را منوط به تأمین امکانات و تجهیزات مورد نیاز توسط شهرداری تهران دانست.بررسی این طرح که بیشترین وقت جلسه دیروز شورا را به خود اختصاص داده بود، اعضای شورا پیامدهای مثبت و منفی آن را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار دادند. حریم محدوده مورد نظر برای اجرای آزمایشی این طرح از سمت شمال، بزرگراه‌های رسالت و شهید همت، از سمت جنوب بزرگراه بعثت و آزادگان و از سمت شرق بزرگراه افسریه و ۴۵ متری تهران پارس و از سمت غرب نیز بزرگراه شیخ فضل‌الله نوری و بزرگراه محمدعلی جناح و جاده ساوه تعیین شده است.
روزنامه ایران - چهارشنبه ۱۷ تیر ۱۳۸۳

استاد حسین لرزاده درگذشت
استاد حاج حسین لرزاده [متولد سال ۱۲۸۵ در تهران] استاد معمارى سنتى اسلامى ـ ایرانى در سن 98سالگى درگذشت.
استاد لرزاده، عضو پیوسته فرهنگستان هنر در گروه هنرهاى سنتى، صبح روز [سه‌شنبه24 شهریور 1383] پس‌ از سال‌ها بیمارى و ضعف جسمانى درگذشت.
از استاد لرزاده ،کار روى 842 مسجد، ساخت صحن اباعبدالله درکربلا، طراحى و ساخت سردر ایرانى براى بانک شاهى واقع در توپخانه (بانک تجارت کنونى)، شرکت در ساخت آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسى در طوس و... به یادگار مانده است.
روزنامه ایران- چهارشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۸۳

روز یکشنبه ۲۰ اردیبهشت 1383 در مراسمی ویژه و با حضور موسوی لاری وزیر کشور وقت و محمود احمدی‌نژاد شهردار وقت تهران سومین مرحله ساخت سازه برج میلاد که بالا بردن و نصب سازه فلزی رأس برج است، آغاز شد. طرح مطالعات ساخت برج تهران به‌عنوان نمادی جدید برای پایتخت و به‌منظور رفع نیازهای مخابراتی و تلویزیونی تهران از دهه 70 جدی شد و در دی ماه سال 1376 کلنگ ساخت آن به زمین خورد.
روزنامه همشهری در گزارشی از مراسم نصب سازه بالای برج، به‌نقل از وزیر کشور نوشت: «توجه به ریزه کاری‌ها و دقت‌های صورت گرفته در این پروژه حتی تحسین ناظران خارجی را در سطح جهان برانگیخته است. امروز ایران اسلامی به‌صورت یک کارگاه بزرگ درآمده و با وجود همه کاستی‌ها و تنگناها هر روز شاهد توسعه و تعالی در بخش‌های مختلف هستیم. در این مراسم محمود احمدی‌نژاد مجموع هزینه‌های احداث برج میلاد را ۷۵ میلیارد تومان اعلام کرد. همچنین محمد علی آبادی معاون فنی عمرانی شهرداری تهران هم گفت نصب قسمت سوم سازه فلزی رأس برج میلاد نیازمند تنظیم دقیق و حساس ۱۲ هزار پیچ و مهره است.» روزنامه همشهری در گزارش خود نوشت: «هادیانی مدیرعامل شرکت یادمان سازه می‌گوید: ساختمان رأس برج میلاد در پنج مرحله ساخته می‌شود که تاکنون عملیات ساخت دو مرحله آن مجموعاً به وزن حدود هزار تن در بهار و پاییز سال ۸۲ اجرا و نصب شد. سازه سوم برج میلاد بزرگترین سازه پنجگانه ساختمان رأس برج است. این سازه حدود ۷۰۰ تن وزن دارد که باید در ارتفاع ۲۷۵ متری برج نصب شود.»
در مراسم نصب سازه ۷۰۰ تنی برج میلاد محمود احمدی‌نژاد شهردار وقت تهران اعلام کرد که برج میلاد سال آینده تکمیل می‌شود؛ اتفاقی که رخ نداد و عملاً پایان ساخت و افتتاح پروژه تا دوران شهرداری محمدباقر قالیباف طول کشید. برج میلاد در نهایت پس از گذشت 4 سال، روز۱۶ مهر 1387 افتتاح شد.

«مارمولک» را باید یکی از پرحاشیه‌ترین فیلم‌های ساخته شده در 40 سال گذشته در سینمای ایران دانست؛ فیلمی که ساخت و اکران عمومی آن یک تابوشکنی مهم در فرهنگ و سینمای ایران محسوب می‌شود و از این‌رو اهمیت بسیار زیادی دارد. اگرچه فیلمنامه این فیلم اقتباسی از فیلم «ما فرشته نیستیم» با بازی رابرت دنیرو و  ‌شان پن بود ولی با ظرافت، جسارت و شجاعت بسیار زیادی نوشته و باتوجه به فرهنگ ما بومی شده است. داستان فیلم قصه رضا مثقالی (با بازی پرویز پرستویی) معروف به رضا مارمولک دزد سابقه‌داری است که به‌جرم سرقت مسلحانه به زندان افتاده اما زمانی که برای درمان به بیمارستان اعزام می‌شود با پوشیدن لباس یک روحانی که به بیمارستان رفته بود، فرار می‌کند. رضا مارمولک به یکی از شهرهای مرزی می‌رود تا با پاسپورت جعلی که سفارش می‌دهد، از کشور خارج شود اما با امام جماعت جدید روستایی اشتباه گرفته می‌شود و همه چیز تغییر می‌کند. رضا مارمولک در نقش روحانی فرومی‌رود و با شیوه خود شروع به موعظه مردم می‌کند که مورد استقبال مردم و بخصوص جوانان روستا قرار می‌گیرد. در این بین انجام کارهای خیر و نگاه روستاییان هم در ذهنیت او تغییرات بسیاری به‌وجود می‌آورد تا جایی که مأمورانی که برای دستگیری اش رد او را تا شهر مرزی می‌زنند، در نهایت ترجیح می‌دهند او را بدون زدن دستبند دستگیر کنند.
پوشیدن لباس روحانیت از سوی یک فرد غیرروحانی و نمایش آن روی پرده سینما البته حاشیه‌های بسیارزیادی را به همراه داشت که همچنان با گذشت 16سال می‌توان گفت ادامه دارد.
مارمولک فیلمی طنز و درام به کارگردانی کمال تبریزی، نویسندگی پیمان قاسم‌ خانی و تهیه کنندگی منوچهر محمدی است که در سال 1382 با شجاعت ساخته شد و در سال 1383 با گرفتن مجوز روی پرده‌های سینما رفت. منوچهر محمدی تهیه کننده فیلم گفته است: «روز دوم نمایش پانزده ‌روزه فیلم مارمولک، چهار حکم جلب سیار از چهار دادگاه انقلاب، حکم ارتداد، حکم انتساب به سرویس‌های امنیتی خارج از کشور از سیا و موساد و... برایم صادر شد.»
این فیلم در فضای سیاسی ماه‌های پایانی دولت اصلاحات و باوجود فشارهای بسیار زیاد گروه‌های مخالف برای عدم صدور پروانه نمایش از سوی وزارت ارشاد مجوز اکران گرفت و حتی چند روز بعد از شروع نمایش عمومی شایعاتی درباره توقیف آن منتشر شد که از سوی وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی رد شد.
 احمد مسجد جامعی در گفت‌و‌گویی با روزنامه ایران در روز 24 اردیبهشت 1383، در پاسخ به این سؤال که «فیلم مارمولک بحث هاى زیادى را در جامعه برانگیخته است و همین باعث شده شایعه برداشتن فیلم قوت بگیرد. آیا این خبر صحت دارد؟» گفت: «خیر! این شایعه صحت ندارد و نمایش فیلم طبق مقررات و تا زمان پیش بینى شده همچنان ادامه خواهد داشت. این فیلم مجوز قانونى دارد و براى نمایش آن علاوه بر مسیر متعارف قانونى، شخصیت هاى دینى، آشنا به مسائل فرهنگى آن را دیده و تأیید کرده‌اند.» او همچنین در پاسخ به این سؤال که «پس چرا تا این حد مخالفت شد؟» هم گفت:«نمى دانم منظور شما از «تا این حد» چیست، اگر مقصود شما میزان زیاد مخالفت است، باید بگویم که موافقین فیلم بیشتر از مخالفین آن هستند. بسیارى ازشخصیت هاى برجسته دینى و فرهنگى این فیلم را دیده‌اند و با پیام اصلى آن که دفاع از روحانیت است، موافقند.»
مسجدجامعی در پاسخ سؤال دیگر خبرنگار «ایران» درباره اینکه «این فیلم از نظر شما کاملاً مورد تأیید است؟» گفت: «نه، به هرحال همیشه احتمال خطا وجود دارد و این مورد نیز از چنین احتمالى دور نیست ولى باید پیام اصلى فیلم را مستقل از این نکات مورد توجه قرارداد و برخى برخوردها عملاً راه را بر معنایى مغایر با پیام و نیت اصلى سازندگان فیلم هموار کرد. براى نخستین بار بود که پدیدآورندگان این فیلم بحث هاى بسیارى با گروه هاى مختلف داشتند و این نوع مباحث به روشن کردن مقصود این فیلم کمک زیادى کرد. اگر رسانه ملى نیز به این میدان وارد مى شد، حتماً در رفع سوءتفاهم‌ها مؤثر مى‌بود. به‌هرحال نگرانى من این است که فضاى ایجاد شده، معنایى قالب شده را به فیلم نسبت دهد و این جفایى است به جامعه وزارت ارشاد و جامعه هنرى، چون من بر این باورم که جامعه هنرى ما اعتقادى به تولید هنرى ضددینى ندارد و مصرم که چنین تولیداتى از ارشاد مجوز نخواهندگرفت و اگر در جامعه نیز چنین محصولاتى عرضه شود با بى اعتنایى مردم مواجه خواهند شد. استقبال از این فیلم در شهرهاى مختلف کشور نشان مىدهد که مردم جامعه ما پیام دینى و انسانى از این فیلم را دریافتند.»
مسجدجامعی در سال 1385 هم که دیگر وزیرفرهنگ و ارشاد اسلامی نبود در گفت‌و‌گویی با روزنامه اعتماد ملی در پاسخ به این سؤال که «به‌نظر می‌رسد که گاهی فشارها به‌گونه‌ای بود که شما مجبور به عقب نشینی می‌شدید؟» گفت: «نه، نکته مهمی که بر آن خیلی تأکید داشتیم این بود که وقتی مجوزی صادر می‌کردیم، به هیچ وجه حاضر نبودیم لغوش کنیم و در دوره من شما هیچ مجوزی سراغ ندارید که لغو شده باشد، با اینکه فشار خیلی زیاد بود، مثال خیلی روشنش فیلم مارمولک بود.»
کمال تبریزی هم درباره حاشیه‌های اکران فیلم مارمولک، خاطره‌ای از پخش خصوصی آن برای اعضا شورای عالی امنیت ملی، تعریف کرده است: «زمانی که قرار شد فیلم برای اعضای شورای عالی امنیت ملی به نمایش درآید خانواده‌های آنها از این ماجرا باخبر شده و گفته بودند برای دیدن فیلم آنها هم می‌‌آیند. کل سالن نمایش فیلم پر شده بود از خانواده‌های اعضای شورای عالی امنیت ملی و محافظان‌ شان. اعضای شورا با حالت عصبی و در سکوت فیلم را می‌‌دیدند در حالی ‌که کل سالن از صدای خنده خانواده‌هایشان پر شده بود.»
رهبرمعظم انقلاب در مستند «غیررسمی» که از دیدارهایشان با اهالی فرهنگ ساخته شده؛ درباره فیلم مارمولک و ساخت فیلم‌ها و سریال‌هایی که با مشاغل مختلف شوخی می‌کنند، می‌گویند:«به آقایون علما سر قضیه فیلم مارمولک که تبریزی ساخته بود گفتم شما به‌جای اینکه اعتراض کنید، استقبال کنید، بگویید دستت درد نکنه که نشان دادی که آدم‌هایی می‌آیند و لباس ما را به ناحق می‌پوشند. این چیز خوبی است. من عقیده‌ام این است که شوخی کنید ولی شوخی مؤدبانه باشد؛ خلاف حق و هتک نباشد.»