چاینا دیلی (چین):
رئیس اندیشکده بروکینگز اعلام کرده است که با تغییرات در ریاست‌جمهوری امریکا، دو مسأله جهانی وجود دارد که می تواند منجر به تغییر رویکرد امریکا نسبت به همکاری با چین شود. نخست، مبارزه با ویروس کرونا و پس از آن همکاری برای برطرف کردن تغییرات جوی.

ایریش ایندیپندنت (ایرلند):
با افزایش ناگهانی آمار کرونایی ها، محدودیت های جدید و سختگیرانه‌تری نسبت به چند ماه گذشته وضع شده است. اما منتقدان معتقدند در کنار این سیاست‌های سختگیرانه تر، باید مسئولیت پذیری بیشتری نیز به خاطر این افزایش‌های نگران کننده و معنادار وجود داشته باشد.

او استادو د سائوپائولو (برزیل):
شمار رو به افزایش بیماران کرونایی که به خاطر دید و بازدیدهای سال نو بوده، باعث شده ظرفیت بیمارستان‌ها در برزیل به پایان برسد و این کشور نیازمند بیمارستان‌های صحرایی شود. اما کارشناسان می‌گویند، مشکل بزرگ دولت در راه‌اندازی چنین بیمارستان‌هایی کمبود بودجه است.

بنفشه غلامی/ کمتر از دو ماه پس از اعلام نتایج نهایی بحث‌برانگیز انتخابات ریاست جمهوری 2020 امریکا در ایالت جورجیا، دیروز دیگر بار چشم‌ها به این ایالت در جنوب شرقی امریکا دوخته شد. جایی که قرار بود، با اعلام نتایج مرحله دوم انتخابات سنا در آن، تکلیف دو کرسی خالی مانده در سنای امریکا مشخص شده و تعیین کند اکثریت سنا به دست کدام یک از دو حزب جمهوریخواه و یا دموکرات خواهد افتاد.
دیروز فارغ از اینکه کنترل سنا به کدام حزب خواهد رسید، جورجیا برای بار دوم در دو ماه اخیر تاریخ‌ساز شد. پس از پیروزی تاریخی «جو بایدن» در این ایالت که بعد از 30 سال آرای انتخابات ریاست جمهوری در این ایالت را به سود دموکرات‌ها تمام کرد، برای اولین بار در تاریخ ایالت جورجیا، یک سیاه‌پوست توانست به عنوان یکی از دو سناتور این ایالت به کنگره امریکا راه یابد. به گزارش «سی‌ان‌ان»، «رافائل وارناک» سیاه‌پوست که در آتلانتا کشیش است، توانست با دو میلیون و 227 هزار و 296 رأی بر «کلی لوفلر» که دو میلیون و 173 هزار و 866 رأی به دست آورده بود پیروز شود و در نهایت با کسب 50.2 درصد آرا یکی از دو کرسی ایالت جورجیا را تصاحب کند. «وارناک» همچنین اولین دموکراتی است که بعد از 20 سال از ایالت جورجیا راهی سنا می‌شود. «کلی لوفلر» در حالی متحمل این شکست با فاصله اندک شد که بعد از انتخابات ریاست جمهوری امریکا، با وجود اینکه هیچ مدرکی از تقلب در انتخابات این ایالت به دست نیامد، ترجیح داد در کنار «دونالد ترامپ» بایستد و همصدا با او شود. به اعتقاد ناظران، همین مسأله باعث باخت او شده است. البته او در مرحله اول انتخابات که در ماه نوامبر انجام شد نیز آرایی کمتر از «وارناک» داشت.
چشم امید دموکرات‌ها به پیروزی یک خبرنگار
با پیروزی «وارناک» شمار کرسی‌های دموکرات‌ها نیز همچون شمار کرسی‌های جمهوریخواهان به 50 رسید تا آخرین کرسی سنا که نبرد بر سر آن بین «جان آساف» دموکرات و «دیوید پردو» جمهوریخواه بود، برای هر دو حزب حیاتی شود. در این میان به‌طور خاص دموکرات‌ها به «جان آساف» خبرنگار تحقیقی و تهیه‌کننده فیلم‌های مستند چشم دوخته بودند. زیرا با پیروزی او دموکرات‌ها می‌توانستند، برای اولین بار بعد از یک دهه، کنترل کامل کنگره امریکا متشکل از مجلس نمایندگان و سنا را به دست آورند. «دیوید پردو» که در مرحله اول این انتخابات 88 هزار رأی بیش از «آساف» داشت، همچون «لوفلر» در جریان ادعاهای «ترامپ» در مورد تقلب در انتخابات، کنار رئیس جمهوری امریکا ایستاده بود.
خط پایان ادعاهای ترامپ
نتایج انتخابات در ایالت جورجیا تنها مسأله‌ای نبود که دیروز نفس‌ها را در سینه‌ها حبس کرد. کنگره‌نشینان امریکا دیروز روز پر التهابی را سپری کردند. نمایندگان مجلس نمایندگان و سناتورهای سنای امریکا بنا بود، ساعت 13 به وقت محلی (21:30 به وقت تهران) در نشست مشترکی حاضر شده و نتایج انتخابات ریاست جمهوری امریکا را تأیید کنند. این نشست همواره در طول تاریخ امریکا نشستی تشریفاتی بوده است. اما امسال به‌خاطر ادعاهایی که «ترامپ» درباره نتایج انتخابات مطرح کرد و مدعی وقوع تقلب در انتخابات شد، از حالت تشریفاتی خارج و به نشستی تعیین‌کننده تبدیل شد. این نشست دیشب در حالی برگزار شد که پیش از آن 11 نفر از سناتورهای جمهوریخواه به رهبری «تد کروز» گفته بودند قصد دارند، نتایج انتخابات را به چالش بکشند. دیروز دو سناتور دیگر از ایالت‌های کارولینای جنوبی و اوکلاهما نیز به این جمع 11 نفره پیوستند. اما شمار آنها در بین 535 عضو کنگره کمتر از آن به نظر می‌رسید که بتواند تأثیری بر نتیجه انتخابات امریکا داشته باشد.
با این حال از آنجا که ریاست این نشست را طبق قوانین امریکا، «مایک پنس» به عنوان معاون اول رئیس جمهوری امریکا بر‌عهده داشت، «دونالد ترامپ» امیدوار بود بتواند ادعاهای خود را پیش ببرد و همان‌طور که می‌خواهد مانع معرفی «جو بایدن» به عنوان چهل و ششمین رئیس جمهوری امریکا شود. به گزارش «نیویورک تایمز» او روز سه‌شنبه در توئیتی نوشت: «پنس قدرت رد نتایج این انتخابات متقلبانه را دارد.» اما ساعتی پس از آن «پنس» که سابقه سیاسی بیشتری از «دونالد ترامپ» دارد، در پیام‌هایی به اداره کاخ سفید، تلاش کرد به «ترامپ» اطلاع دهد نقشی که او در این روز خاص در کنگره امریکا دارد، یک نقش تشریفاتی است و او قادر به تعیین چیزی نیست. مطابق قوانین امریکا معاون رئیس جمهوری امریکا در نشست مشترک کنگره برای تأیید نتایج انتخابات، موظف است، با باز کردن مهر و موم دو جعبه‌ای که نتایج تأیید شده آرای الکترال و انتخابات در آنها وجود دارد، بازشماری و تأیید آنها را به ترتیب الفبا به همراه دیگر قانونگذاران کنگره انجام دهد. اما در صورت اعلام اعتراض به نتایج بحث و بررسی مجدد آغاز می‌شود.
دیشب «ترامپ» بنا داشت، همزمان با این نشست، مقابل کاخ سفید برای هواداران خود که از ظهر دیروز تجمع در این محل را آغاز کرده بودند، سخنرانی کند. او با این حال از هواداران خود که عموماً مردان و زنان راست افراطی و حامی حمل سلاح هستند، خواسته بود، در این تجمع سلاحی حمل نکنند. عصر دیروز شمار این افراد تا ده‌ها هزار نفر برآورد شده بود.

«کیم جونگ اون»، رهبر کره شمالی همزمان با آغاز کنگره نادر حزب حاکم کارگران اعتراف کرد، برنامه اقتصادی پنج ساله‌اش تقریباً در همه بخش‌ها در تحقق اهداف خود ناکام بوده است.
به گزارش ایسنا به نوشته روزنامه تلگراف، این گردهمایی سیاسی نادر در حالی برگزار شد که پیشتر توجه رسانه‌های بین‌المللی را به خود جلب کرده بود. چرا که انتظار می‌رود کیم در این کنگره یک برنامه اقتصادی پنج ساله جدید را اعلام کند و تنها دو هفته مانده به مراسم تحلیف جو بایدن، رئیس جمهوری منتخب امریکا به مسائل مربوط به سیاست خارجه بپردازد. اما کیم در جریان سخنرانی در آغاز این کنگره با اشاره به پیشرفت‌های نظامی که با آزمایشات موفقیت‌آمیز موشک‌های بالستیک قاره‌پیما در سال 2017 میلادی به اوج خود رسید، اذعان کرد: اما استراتژی اقتصادی پنج ساله که در سال 2016 میلادی تعیین کرده بودیم، ناموفق بود. من در همین‌جا تقویت اتکا به نفس کره شمالی را برای مقابله با چالش‌های داخلی و خارجی که مانع پیشرفت این کشور می‌شود خواستار هستم. این کنگره چند روز به طول می‌انجامد و در جریان آن انتظار می‌رود کیم جونگ اون تغییراتی را در نظام رهبری که احتمالاً شامل خواهرش می‌شود، اعلام کند و درباره دیگر موضوعات سازمانی و بودجه مذاکره خواهد کرد.

گروه جهان / حدود یک سال پس از مصوبه پارلمان عراق برای خروج نظامیان امریکایی از خاک این کشور، نخست‌وزیر عراق از تکمیل این پروسه زمانبر و جنجالی تا چند روز آینده خبر داد.
به‌گزارش «شینهوا»، «مصطفی الکاظمی» در نطق تلویزیونی‌اش در یکصدمین سالگرد روز ارتش عراق در حالی نوید خروج نظامیان امریکایی را داد که در طول یک سال گذشته، گروه‌های مبارز داخلی این کشور در مناسبت‌های مختلف خواستار تحقق هر چه سریع‌تر اجرای مصوبه پارلمان بودند. «الکاظمی» گفت: «خروج نیروهای امریکایی طبق برنامه از چند ماه قبل آغاز شده و حدود نیمی از نظامیان تاکنون از خاک عراق خارج شده‌اند. در چند روز آینده نیز چندین رسته دیگر پایگاه‌های عراق را ترک خواهند کرد. این پروسه پس‌از مذاکرات استراتژیک عراق و امریکا در چند ماه گذشته کلید خورد و طبق توافق تنها چندصد نظامی برای آموزش، پشتیبانی فنی و... ارتش عراق در کشور باقی می‌مانند.» وی در حالی که بار دیگر بر حاکمیت ارضی عراق و محکومیت نبردهای خارجی در خاک این کشور تأکید داشت، افزود: «ارتش عراق آماده عمل به مسئولیت‌های خود است و در روز ارتش اعلام می‌کنیم سال 2021 سال ارتقای عراق در همه زمینه‌ها خواهد بود.» بحث خروج نظامیان امریکایی از عراق، در حالی که سال‌ها موضوع اختلاف احزاب داخلی عراق بود از سال گذشته و پس از ترور فرماندهان نظامی ایران و عراق در فرودگاه بغداد توسط امریکا در پارلمان این کشور به‌صورت جدی و در جلسه‌ای فوق‌العاده بررسی شد و نمایندگان عراقی با اکثریت آرا به خروج نظامیان امریکایی از عراق رأی دادند و دولت را مکلف به اجرای هر چه سریع‌تر آن کردند. اما این امر با مقاومت دولت ترامپ ماه‌ها با کشمکش‌هایی همراه شد و در نهایت در ژوئن 2020، امریکا در سفر الکاظمی به واشنگتن تعهد به کاهش نیروهایش در خاک این کشور داد. نظامیان امریکایی از سال 2003 میلادی در عراق مستقر شده‌اند اما در پی تحولات آغازین روزهای سال گذشته «عین الاسد»، بزرگترین پایگاه این کشور در خاک عراق در بمباران موشکی ایران ویران شد. از طرفی نارضایتی‌ها از حضور نظامیان امریکایی‌ها در عراق در چند ماه گذشته منطقه دیپلماتیک سبز بغداد را بارها صحنه حملات گروه‌های ناشناس قرار داده است. در این شرایط با‌وجود استقرار شماری از نظامیان امریکایی و سامانه‌های پدافندی در سفارت امریکا در عراق و حتی تهدید امریکا به بستن سفارتخانه‌های خود، عدم خروج نظامیان امریکایی از این کشور، بر تداوم حملات افزوده است.

اصلاح روابط امریکا با عراق
خروج نظامیان امریکایی گرچه از چند ماه قبل و در دوران ترامپ آغاز شده است اما مقامات عراقی امیدوارند با روی کارآمدن دولت جدید امریکا روابط جدیدی برقرار شود. به‌گزارش شبکه «الجزیره»، کابینه جدید «جو بایدن» بخوبی نقاط ضعف سیاست‌های گذشته را می‌دانند و به باور تحلیلگران برنامه‌های بسیاری برای اصلاح این روابط و اجرای سیاست‌های جدید دارند. «میشل نایت»، تحلیلگر انستیتوی واشنگتن معتقد است: «نیروهای نظامی ائتلاف امریکا در دوران بایدن در عراق باقی خواهند ماند و امریکا ارتش عراق را در پوشش مبارزه با تروریسم و داعش مورد حمایت قرار خواهد داد.»

مبارزه با فساد اولویت سال جدید عراق
«مصطفی الکاظمی» در حالی از رفتن نیروهای نظامی تا چند روز آینده خبر داد که مبارزه با فساد نیز از اواسط سال 2019 سبب بروز تظاهرات‌های خونین و مرگباری در عراق شده است. در حالی که پارلمان عراق از تشکیل کمیته ضد فساد خبر داده است، الکاظمی نیز به مردم قول داد: «در سال 2021 حقایق بزرگی درباره فساد افشا خواهد شد.»

انتقادات انفجاری ترامپ از حضور در افغانستان

تا زمان ورود من به کاخ سفید، این بحث‌ها بارها مطرح و تکرار شده بود و به‌همین دلیل من با یک لوح سفید و تمیز مواجه نبودم. اولین ورود من به این بحث‌ها به روز دهم ماه مه 2018 باز می‌گردد (همان روزی که در نخستین ساعات بامداد آن گروگان‌های امریکایی از کره‌شمالی به کشور بازگشتند). «زلمی خلیلزاد» دوستی که از زمان دولت بوش پدر او را می‌شناختم و بعداً در سال 2007 به‌جای من به‌عنوان سفیر امریکا در سازمان ملل انتخاب شد، در روز دهم ماه مه به دیدنم آمد. «زال» (همه ما خلیلزاد را به این نام می‌خواندیم) یک امریکایی افغان تبار است که مدتی نیز به‌عنوان سفیر امریکا در کابل خدمت کرده بود. او به من گفت: عده‌ای که مدعی هستند از طرف گروه طالبان صحبت می‌کنند با من تماس گرفته و خواستار مذاکرات صلح شده‌اند. او با افراد دیگری در دولت که می‌توانستند اصالت و صداقت این تماس گیرندگان را ارزیابی کنند نیز صحبت کرده بود ولی می‌خواست پیشاپیش من در جریان باشم تا اگر اصالت آنها تأیید شد، بدانم چه اتفاقاتی در حال وقوع است. خلیلزاد در اواخر ماه ژوئیه به من خبر داد که اصالت این تماس‌ها تأیید شده است. دلیلی نمی‌دیدم که این تماس‌ها ادامه نیابند، البته نه به این خاطر که من انتظار داشتم اتفاقات مهمی از این تماس‌ها بیفتد. خلیلزاد وظیفه مذاکرات پشت پرده با طالبان را برعهده داشت و در عرض یک ماه نقش او توسعه یافت و به یکی از «نمایندگان ویژه» وزارت خارجه که تعدادشان هم هر روز افزایش می‌یافت، تبدیل شد. نماینده ویژه عنوانی معقول و قانع کننده بود که همچون سایر پست‌های متعارف در وزارت خارجه نیازی هم برای گرفتن تأییدیه از مراجع مختلف نداشت.
 با توجه به انتقادات انفجاری و دوره‌ای ترامپ از ادامه حضور نظامی ما در افغانستان، احساس می‌کردم که ما باید حداقل قبل از پایان سال جلسه شورای امنیت ملی را با حضور همه اعضا تشکیل دهیم یا حداقل یک جلسه توجیهی با حضور مقامات نظامی در مورد افغانستان داشته باشیم. من به‌دنبال این بودم که هرگونه جلسه‌ای در این باره تا آنجا که ممکن است با فاصله زیاد از انتخابات کنگره در ماه نوامبر برگزار شود اما هرگز نفهمیدم که چرا متیس دوست داشت این جلسه هرچه زودتر و نزدیکتر به ایام انتخابات برگزار شود. در نهایت جلسه برای روز هفتم نوامبر، دقیقاً یک روز بعد از انتخابات میاندوره‌ای کنگره، برنامه‌ریزی شد. من مطمئن بودم که ترامپ بدون توجه به نتایج انتخابات مجلس سنا، از این که جمهوریخواهان اکثریت مجلس نمایندگان را در این انتخابات از دست داده‌اند، بسیار ناراحت است. آیا متیس قصد داشت با سرعت بخشیدن به تصمیم ترامپ برای خروج کامل از افغانستان، بتواند به بهانه پایبندی به اصول خود در مخالفت با خروج، از وزارت دفاع استعفا دهد؟ یا اینکه این یک تلاش سازمانی در داخل پنتاگون بود که ترامپ و نه امریکا را مستقیماً مسئول ناکامی در جنگ افغانستان جلوه دهد و بویژه شکست راهبرد محبوب پنتاگون در زمینه مقابله با شورشیان را در افغانستان و عراق لاپوشانی کند؟ پمپئو هم با من موافق بود که جلسه توجیهی درباره افغانستان باید در اواخر ماه نوامبر برگزار شود ولی ما واقعاً دیگر قادر نبودیم جلوی تشکیل آن را بگیریم.
ساعت یک بعدازظهر روز انتخابات، با خلیلزاد ملاقات کردم. او گمان می کرد که زمان بیشتری در مقایسه با آنچه من باور داشتم، برای مذاکره با طالبان در اختیار دارد. اما من انتظار داشتم که ترامپ خیلی زود، شاید همین فردا، ترمز را بکشد و جلوی اختصاص بودجه و حمایت های دیگر را بگیرد. پنس به من خبر داد که متیس همچنان استدلال می کند که ما از نظر نظامی در افغانستان درحال پیشرفت هستیم و نباید این روند را تغییر دهیم.