امام علی (ع):
راستى عزّت است و نادانى ذلّت.
تحف العقول، ص 356

ویروس منحوس کرونا یک ضرر هنگفت را به تئاتر و سینما وارد کرده است و تئاتر را به‌سمت نابودی کشانده است؛ زیرا تئاتر به حضور فیزیکی مخاطب احتیاج دارد و در این شرایط امکان اجرای هیچ نمایشی نیست. امسال که جسارت کرده‌ام و فیلمی ساخته‌ام، نمی‌توانم بگویم جشنواره فیلم فجر برگزار شود یا خیر. معتقدم می‌توان مانند برخی از جشنواره‌های معتبر دنیا که به عدم برگزاری نرسیدند و به نوعی برپایی جشنواره در این دوران را مدیریت کردند، تدابیری اندیشید تا جشنواره سی ونهم فیلم فجر در نهایت احتیاط و مراقبت برگزار شود تا دوستانی که زحمت کشیده‌اند، نتیجه زحمتشان بی‌ثمر نباشد آن هم در این شرایط که ما حتی اکران‌های موفقی هم نداریم.
بخشی از سخنان بازیگر تئاتر و کارگردان فیلم «روزی روزگاری آبادان»
در گفت‌و‌گو با ایسنا

محمد  اسماعیلی
موسیقیدان و نوازنده پیشکسوت تنبک‌
آشنایی من با زنده یاد هوشنگ ظریف به سال‌های خیلی قبل برمی‌گردد؛ آن روزها که در ارکستر استاد فرامرز پایور درکنار هم ساز نواختیم و خاطرات خوش به ثبت رساندیم.
هوشنگ ظریف یکی از نوازندگان بزرگ و کم نظیر موسیقی ایران بوده و است و سال‌ها کوشش در عرصه هنر او را به‌ درجه ممتازی رساند. ظریف یک انسان واقعی بود و از همه مهم تر آراسته به مبادی آداب و اخلاقی نیک و سرشتی زیبا. احترام به بزرگتر و پیشکسوت همیشه مورد توجهشان بود و رعایت آن را مورد تأکید قرار می‌داد و به‌ نظر بنده این مُحسنات، او را از هرلحاظ شایسته یک استاد واقعی معرفی می‌کرد، استادی که در محضر استادان بزرگ تلمذ کرده بود و در عرصه آموزش و آموختن هموار تلاش‌های بسیاری داشت؛ در واقع یکی از حُسن‌های آقای ظریف احترام به تعلیم بود و این موضوع برای او بسیار اهمیت داشت و عشق و علاقه او همواره آشنایی نسل جوان با موسیقی بود و حتی کسانی هم که در این زمینه علاقه‌ای نشان می‌دادند آنها را به آموزش موسیقی ترغیب می‌کرد اما هیچ گاه مانع خلاقیت در هنرجویانش نشد و تأکید داشت تفکر و نگاه خود را در موسیقی ارائه بدهند؛ هنرجویانی که امروزه هریک استادانی تراز اول و بنام در موسیقی هستند. نکته دیگر نوازندگی هوشنگ ظریف بود که شیوه و سبکی منحصر به‌فرد داشت و آنچه می‌نواخت امضای خود او بود چرا که نوازندگی او مانند نام با مسمایش ظریف نواز بود؛درواقع یکی از نکاتی که در نوازندگی باید مورد توجه قرار بگیرد زیبا نواختن است که هوشنگ ظریف به آن متعهد بود و همان‌طور که پیش‌تراشاره کردم، در ارکسترهای مهم و بزرگی فعالیت داشت و حضورش تأثیرگذار و سولیست بسیار خوب و چیره دستی بود وآشنا و مسلط به هر نت که درمقابل او قرار می‌دادند. قطعاتی که آقای پایور انتخاب می‌کرد اغلب سخت و مشکل بود اما هوشنگ ظریف با مهارتی که درهنرش نهفته بود به آسانی از عهده آن بر می‌آمد. گروه پایور از بزرگترین و موفق‌ترین گروه‌های موسیقی ایران است که گذشته از آموزش نوازنده‌های برجسته، در تربیت اخلاقی نوازندگانش هم بسیار اثرگذار بود و درواقع انسان تربیت می‌کرد، بنابراین ارکستری همچون پایور به‌ دلیل دیسیپلین خاصی که داشت مورد عشق و علاقه هر نوازنده‌ای بود که درجمع این ارکستر حضور داشته باشد و بنوازد؛ خود شخص من با وجود 86 سال سن همچنان سروقت برسرکار یا وعده هایم حاضر می‌شوم و این نظم و تربیت درسی بود که از استاد پایور آموختم و تمام شاگردان و نوازندگان او این مهم را مورد توجه قرار می‌دادند و آقای ظریف هم از این خصیصه برخوردار بودند. دراین سال‌ها که با هوشنگ ظریف زندگی کردم دائماً از او آموختم و استاد بنده بودند و در رفتار، کردار، نوازندگی و معاشرت با مردم درس‌های بسیاری از او گرفتم و براین باورم نسل امروز باید در محضر استادانی همچون هوشنگ ظریف‌ها تعلیم می‌دیدند و شاگردی می‌کردند تا بدانند رمز ماندگاری هنر و نام مانایی همچون هوشنگ ظریف چه بوده و چه هست! و البته درکنار آن اخلاق و منش چنین استادانی چون هوشنگ ظریف را الگوی خود قرار بدهند و بیاموزند چنانکه نقل است«ادب بهتر از گنج قارون بود.» بنابراین زیبایی رفتار یک هنرمند آراسته بودن او به آداب و صفات نیک است و این مهم سرمایه پیشرفت او خواهد بود و مانند آب روان در وجود او رخنه خواهد کرد و بی‌شک نسل امروز هم ادامه دهنده اهداف و مسیر بزرگان خود هستند و به این موضوع توجه خواهند داشت.

نرگس عاشوری
خبرنگار
با انتشار فراخوان سی و نهمین جشنواره ملی فیلم فجر در شامگاه روز چهارشنبه 12 آذرماه احتمال برگزاری جشنواره در بهمن‌ماه جدی‌تر شد. اطلاعات ارائه شده در این فراخوان آنقدر کامل نبود که کنجکاوی‌ها راجع به سرنوشت جشنواره را برطرف کند. بلکه بازار ابهامات و فرضیات تازه را گرم کرد. فارغ از بحث مخالفان و موافقان برگزاری جشنواره، صحبت‌ها به نحوه برگزاری جشنواره سوق پیدا کرد. گمانه‌زنی‌ها درباره دو تغییر عمده فراخوان یعنی حذف بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و بی‌اطلاعی از هیأت انتخاب جشنواره متمرکز شد. سناریوهای تازه برای نمایش فیلم‌ها مطرح شد. برخی از احتمال اکران نشدن فیلم‌ها و صرفاً داوری آثار و معرفی برگزیدگان خبر دادند و بعضی هم از محدود شدن جشنواره به سینمای رسانه و سینمای صنوف گفتند. برگزارکنندگان جشنواره فیلم فجر ترجیح دادند به جای دامن زدن به اخبار و شایعات، تصمیمات تازه درباره تکلیف جشنواره را به شکل رسمی اطلاع‌رسانی کنند. به همین منظور سید مهدی طباطبایی‌نژاد دبیر این دوره از جشنواره بعد از ظهر روز شنبه 15 آذرماه در نشست مجازی از نحوه برگزاری سی و نهمین جشنواره ملی فیلم فجر سخن گفت.
مهمترین اطلاعات ارائه شده تشریح چگونگی برگزاری جشنواره بود. طبق اطلاعات ارائه شده در این نشست با توجه به شرایط، سه رویکرد برای برگزاری جشنواره درنظر گرفته شده است. اولین گزینه داوری آثار بدون اکران است. از 25 دی‌ماه داوری آثار شروع می‌شود. تمام آثار متقاضی حضور در جشنواره توسط هیأت داوران داوری شده و تا 12 بهمن‌ماه کاندیداها مشخص می‌شود. آثار منتخب و صاحبان 27 سیمرغ 22 بهمن‌ماه در آیین اختتامیه معرفی می‌شوند. در وهله دوم اگر طبق نظر ستاد ملی مقابله با کرونا شرایط فراهم بود کاندیداهای هیأت داوران از 12 تا 22 بهمن‌ماه برای اهالی سینما و رسانه در برج میلاد نمایش داده می‌شود. در مرحله سوم در صورت اینکه با وضعیت بهتری مواجه باشیم این آثار با رعایت پروتکل‌ها و محدودیت‌های ظرفیتی (50 درصد) در سینماهای مردمی هم اکران خواهد شد.
یکی از سناریوهای اعلام شده برای جشنواره ملی فیلم فجر، برگزاری آن همزمان با جشنواره جهانی بود اما به گفته طباطبایی‌نژاد با توجه به مصادف شدن با ماه مبارک رمضان و ایام انتخابات، برپایی جشنواره در بهار کار ساده‌ای نبود. برگزاری آنلاین جشنواره هم به خاطر ریسک سرقت فیلم‌ها کاملاً منتفی است.
آن‌طور که دبیر جشنواره سی و نهم در پاسخ به سؤال «ایران» گفت که این شانس امسال برای عوامل همه فیلم‌ها وجود دارد که کارشان از سوی هیأت داوری دیده شود: «قبلاً این انتقاد وجود داشت که فیلمی (از نگاه هیأت انتخاب) شایسته حضور در جشنواره نبوده، در حالی که می‌توانست در جشنواره حاضر باشد. این شانس امسال برای همه فیلم‌ها وجود دارد. شاید اگر هیأت انتخاب وجود داشت، در این قضاوت لحاظ نمی‌شد.»
بر اساس پیش‌بینی‌ها امسال در بخش سودای سیمرغ بین 40 تا 50 فیلم حضور دارند. اگر فیلمی در کورس داوری قرار بگیرد، حتماً باید پروانه نمایش ویژه جشنواره را به دست بیاورد. دبیر جشنواره اطمینان داد که سه، چهار فیلم ماندگار در این دوره خواهیم داشت. او اما به‌طور مشخص درباره فیلم اصغر فرهادی اعلام کرد که بعید می‌داند «قهرمان» به جشنواره برسد. فیلم‌هایی همچون «جنایت بی‌دقت» شهرام مکری، «دشت خاموش» احمد بهرامی، «ماه تی‌تی» آیدا پناهنده که در جشنواره‌های بین‌المللی حضور داشته‌اند طبق آیین‌نامه جشنواره، امکان حضور در مهمترین رویداد سینمایی ایران را ندارند.
برای پر کردن جای خالی شور و نشاط اکران فیلم در سینماهای مردمی و نشست‌های خبری، سامانه‌های نمایشی و شبکه‌های تلویزیونی در تعامل با برگزارکنندگان جشنواره قرار است برنامه‌هایی متناسب با سینمای ایران، گفت‌وگو با عوامل آثار، برش‌هایی از فیلم و پشت صحنه آن یا برنامه‌هایی برای زنده‌ کردن خاطرات جشنواره فیلم فجر تدارک ببینند.
در هفته‌های اخیر برخی مخالفان اصرار بر تصمیم برگزاری جشنواره را آورده مالی برای تیم اجرایی جشنواره عنوان کرده بودند اما طباطبایی‌نژاد تأکید کرد که بودجه جشنواره امسال کاهش یافته و تمام تلاش‌ها این است که هزینه‌ها در پایین‌ترین حد باشد. او این اطمینان را داد که پس از جشنواره آمار دقیق هزینه ‌کرد اعلام شود. طبق صحبت‌های طباطبایی‌نژاد در این نشست جشنواره امسال را می‌توان به نوعی ادای دین به اهالی سینما دانست که تلاش کردند چراغ سینما را روشن نگه دارند: «فیلمسازی که از سال گذشته درگیر تولید اثرش بوده اگر درباره اثرش با سکوت مطلق مواجه شود از نظر امید و روحیه برای اهالی سینما و فیلمسازان مناسب نیست. همه ما شکوه جشنواره فیلم فجر را آرمانی می‌بینیم. این‌طور نبینیم که برگزاری فعلی جشنواره تحقیر جشنواره است. باید بپذیریم که شرایط کرونایی ما را به این سمت برده. جشنواره چراغی پرنور بوده و تلاش ما این است که این چراغ خاموش نشود. باید با زیست کرونایی کنار بیاییم.»

رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در اسپانیا در جریان بازدید از کتابخانه اسلامی اسپانیا گفت: تعداد منابع شیعی موجود در مخزن این کتابخانه در مقایسه با منابع دیگر بسیار محدود و معدود است و عملاً این کتابخانه در ارائه اسلام و منابع اسلامی به محققان و پژوهشگران اسپانیایی روایت کاملی از اسلام را ارائه نمی‌کند. بنابراین باید مجموعه کتاب‌هایی در فقه شیعی، تاریخ تشیع و دانشمندان ایرانی که بر تفکر اسلامی تأثیرگذار بوده‌اند را نیز به این مجموعه اضافه کرد.
محمدمهدی احمدی رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در اسپانیا از آنجایی که تجربه تدریس در دانشگاه و تحقیق و پژوهش نیز دارد، بازدید از کتابخانه و مرکز مطالعاتی را در اولویت بازدیدهای خود در اسپانیا قرار داده است.
در  این بازدید خانم آراسلی گارسیا مارتین، مدیر بخش امریکای لاتین کتابخانه، و خانم لوئیسا مورا ویارخو مدیر بخش اسلامی به معرفی مجموعه پرداختند.
محمدمهدی احمدی نیز ضمن ابراز خوشحالی از این بازدید با اشاره به دو کتابی که در حوزه تاریخ اسلام و تمدن اسلامی نوشته است، گفت: خلق و خو و فرهنگ مردم اسپانیا و ایران مشابهت های قابل توجهی دارد و این راه را برای معرفی فرهنگ این دو کشور به یکدیگر هموار می‌کند، همکاری برای اجرای برنامه‌هایی با این هدف در صدر اهداف رایزنی فرهنگی ایران خواهد بود.
وی همچنین به محققین ایرانی اشاره و خاطرنشان کرد: محققین ایرانی در کتابخانه‌های شخصی خود ده‌ها هزار جلد کتاب نگهداری می‌کنند که نشان‌دهنده عمق علاقه مردم ایران و فرهنگ ایرانی به امر مطالعه و پژوهش است.
رایزن فرهنگی ایران در اسپانیا در مورد کتابخانه اسلامی اسپانیا نیز خاطرنشان کرد: این مجموعه شامل دو بخش آمریکای لاتین و بخش عربی/اسلامی است که هر دو بخش مهمی از تاریخ اسپانیا را چه در دوران استعمار قاره آمریکا و چه در دوران اندلس تشکیل می‌دهند. بخش سومی نیز در این مرکز برای ایجاد همکاری‌های مختلف بین‌المللی و پژوهشی ایجاد شده است که از جمله فعالیت‌های آن می‌توان به اعطای بورسیه تحصیلی به دانشجویانی که در رشته‌های مرتبط با تاریخ آمریکای لاتین و اسلام‌شناسی فعالیت می‌کنند اشاره کرد.
احمدی در ادامه پیشنهاد کرد که ارتباط میان رایزنی فرهنگی و مرکز پژوهشی و کتابخانه اسلامی با انعقاد تفاهم‌نامه همکاری استحکام یابد و بدین ترتیب راه برای تعامل و همکاری جدی و سازنده در آینده باز شود.

ارمغان بهداروند
شاعر
اگر واژه «اصیل» را در هر فرهنگ‌نامه‌ای جست‌و‌جو کنیم؛ قطعاً با آن چه که از «طالبان» سراغ داریم تناسبی نخواهد داشت و به ناگزیر از خود می‌پرسم کسی که به ستایش جُهال خون‌ریز، نااندیشیده و به تعجیل می‌نویسد: «طالبان؛ جنبش اصیل منطقه‌ای»، چه نسبتی با جامعه می‌تواند داشته باشد و زادگاه ذهنی و مقصد موعود او کجاست؟ همه این سال‌ها از «طالبان» بوی خشم و خون و وحشت برخاسته است. نامسلمان‌مسلمانانی که هیچ وصلتی به کتاب و رسول نداشته‌اند و نه برای دین که برای دنیای خویش، لا‌اله‌الا‌الله گفته‌اند و هر که را بی‌شباهت به خویش پنداشته‌اند از دم تیغ گذرانده‌اند. نمی‌توان چشم بست و لب گشود و قتل عام‌ مردمان «هزاره» را فراموش کرد که از انبوه جنازه شیعیان‌ سرمست بودند و به کارزار خویش مغرور! نمی‌توان چشم بست و لب گشود و جنایت مزارشریف و کشتار ملت افغان و خون پایمال شده دیپلمات‌های هم‌وطن و خبرنگار بی‌دفاع را فراموش کرد! نمی‌توان چشم‌ بست و لب گشود و تخریب نادره‌میراث بامیان؛ «شهمامه» و «صلال» را که بلندترین‌ مجسمه‌های سنگی جهان به حساب می‌آمدند در خاطر نیاورد. کدام اصیل به تاراج اصالت خویش لشکر می‌کشد و توحش خویش را جشن می‌گیرد؟! مرور نام «ملامحمدعمر» به تنهایی کفایت می‌کند که از «جهل» بترسیم و از آخر و عاقبت «جهل» بیندیشیم که سرسلسله دینی که او خود را برخاسته از کتاب و کرده‌اش می‌پنداشت، «رسول رحمت» نام داشت و هیچ شباهتی به آن جماعت جانی نداشت. طالبان به همین شرارت‌اندیشی و انسان‌ستیزی نمی‌تواند «اصیل» عنوان شود و ستایش بر این سیاست، فراموشی فاجعه‌باری خواهد بود. مصلحت امر حکم می‌کند؛ طالبان، تغییر احوالی اگر در کار دارند؛ به تحویل روش و منش و عذر تقصیر اسلاف خویش و دلجویی از مردمان مصیبت‌چشیده‌ای که به آوارگی و حقارت زیسته‌اند، رفتار کنند که این کارنامه دوزخی به هیچ وجه فراموش شدنی نیست. الگوی اداره جامعه‌ای که طالبان بر آن تأکید دارد الگوی برساخته نظام سلطه جهانی است که از بلوغ ملت‌ها و انتفاع سیاست از مذهب و پشتوانه دینی جوامع دل خوشی ندارد و در تلاش است با تقویت افکار افراطی و ترویج بدعت‌های انحرافی، چهره‌ای ناموجه و هراسناک بیافریند و از پس شکل‌گیری‌ها و شیوع خشم و خشونت‌ها، خود را در جایگاه «منجی» به نمایش بگذارد. تحریف ظواهر شریعت و خودحق‌پنداری دو دام‌ پیش پای طالبانیسم بود که به سلامت نتوانست از آن نجات یابد و به هلاکت خویش و دیگران سقوط کرد. «اشدا علی‌الکفار و رحما بینهم» مبین نادانستگی دینی و انحراف فکری این‌ گروه تیغ در کف است که به ستیز با خویش و جهان شهره‌اند. سزاوار است هر قلم و هر قدم با درکی تمام از اندک‌بایدها و نبایدهای بسیار این‌ گروه توأمان باشد و سزاوارتر آن که هر کس به کاری که‌ گماشته شده است وقت بگذارد...
*نام کتابی از یوسفعلی میرشکاک‌

بهزاد اژدری
سرامیست
کتاب «آثار کلاسیک فلسفه» نوشته نایجل واربرتون ترجمه مسعود علیا از آن دست کتاب‌هایی است که هر کسی با سواد متوسط هم که به فلسفه علاقه داشته باشد، می‌تواند آن را بخواند. نایجل واربرتون نویسنده خوبی است. او این کتاب را از آغاز تاریخ فلسفه شروع می‌کند و فلسفه را تا عصر معاصرتوضیح می‌دهد. نویسنده در حقیقت کتاب‌هایی که در حوزه کلاسیک فلسفه نوشته شده و در واقع خط مشی و دیدگاه‌های فلاسفه در آن متجلی شده را معرفی می‌کند. مثلاً از کتاب افلاطون که در مورد فلسفه سقراط نوشته یا فلسفه مارکس یا ویتگنشتاین و سایر فلاسفه و نظریاتشان تا برسد به فروید و فلاسفه عصر حاضر همه در این کتاب گردآوری شده است. از محاسن این کتاب باید بگویم ضمن اینکه به شکل خیلی ساده مسائل مربوط به فلاسفه را بررسی می‌کند و شرح می‌دهد در پایان به نقد نظرات آنها هم می‌پردازد. یعنی فقط شما را با ماده خام روبه‌رو نمی‌کند و اشکالاتی که فیلسوفان دیگر یا منتقدان و اندیشمندان دیگر بر شیوه تفکر آن فیلسوف دارند بیان می‌کند.
از این بابت کتاب یک سویه نیست و دوجانبه به مسائل پرداخته است و شما را با یک فضای منبسط قابل تنفس روبه‌رو می‌کند که در حوزه فلسفه با سختی‌های آن درگیر نمی‌شوید. یا به عبارتی با نظرات فلسفی یک فیلسوف به سختی مواجه نمی‌شوید که مثلاً آن فیلسوف بگوید این هست و لاغیر. یعنی مخاطب را قبضه نمی‌کند و به نوعی با بررسی موشکافانه و دقیق و از سویی نقدها و بررسی‌های دوجانبه مخاطب را با دنیای فلسفه به خوبی آشنا می‌کند و به انسان نشان می‌دهد که هر شیوه تفکر و هر نحله فلسفی چگونه می‎تواند مورد نقد قرار بگیرد.‌

16 آذر
تولدها
مهدی هاشمی: بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون امروز 74 ساله می‌شود. مهدی هاشمی رشته هنرهای نمایشی را در دانشگاه تهران خواند و کارش را در تئاتر همراه داریوش فرهنگ و با گروه تئاتر «پیاده» آغاز کرد. پس از بازی در چندین نمایش سال 1358 و با فیلم «زنده باد...» وارد سینما شد و پس از آن در فیلم‌هایی مانند «مرگ یزدگرد»، «بگذار زندگی کنم»، «خارج از محدوده»، «زرد قناری»، «شکار خاموش»، «ناصرالدین شاه آکتور سینما»، «بهترین بابای دنیا»، «دو فیلم با یک بلیت»، «همسر»، «هیچ»، «آلزایمر»، «خانه پدری»، «قصه ها»، «آقا یوسف»، «یک دزدی عاشقانه»، «سیانور» و «انفرادی» بازی کرد و البته همزمان در نمایش‌هایی مانند «کرگدن»، «کارنامه بندار بیدخش»، «پیروزی در شیکاگو»، «مرگ یزدگرد» و «دایره گچی قفقازی» درخشید. در تلویزیون او با بازی در سریال «سلطان و شبان» به شهرت رسید و پس از آن او را در سریال‌های «سردار جنگل»، «چراغ جادو»، «هزاران چشم»، «طلسم شدگان»، «رقص پرواز»، «روزگار قریب» و «دردسرهای عظیم» دیدیم. مهدی هاشمی برای فیلم‌های «دو فیلم با یک بلیت»، «آلزایمر» و «آقا یوسف» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را از جشنواره فیلم فجر گرفته است.
هوشنگ ظریف: نوازنده تار و موسیقیدان سال 1317 در چنین روزی به دنیا آمد. هوشنگ ظریف در هنرستان ملی موسیقی تحصیل کرد و شاگرد استادانی مانند موسی معروفی، روح‌الله خالقی و جواد معروفی بود. پس از پایان تحصیلاتش به‌عنوان نوازنده در گروه‌ها و ارکسترهایی مانند ارکستر موسیقی ملی، ارکستر صبا و گروه پایور فعالیت کرد و نوازنده خوانندگانی مانند محمدرضا شجریان، عبدالوهاب شهیدی و نادر گلچین بود. هوشنگ ظریف با اجرای کنسرت‌های مختلف در سراسر جهان نقش مهمی در شناساندن موسیقی سنتی ایران به مردم جهان داشته است. او علاوه بر تار سازهای سه تار و تنبک هم می‌نوازد و از استادان سرشناس این سازهاست. ظریف ردیف‌های آوازی محمود کریمی خواننده سرشناس ایرانی را تصحیح کرد که این تلاش او در کتاب «ردیف نوازی موسیقی سنتی ایران» منتشر شده است. هوشنگ ظریف اسفند سال 98 درگذشت.
   منوچهر صهبایی آهنگساز، مهدی جعفری بازیگر، مهراب قاسم‌خانی نویسنده فیلمنامه، مرتضی یوسف دوست طراح صحنه، پرویز خائفی شاعر، تام ویتس خواننده امریکایی، جویس کیلمر شاعر امریکایی، اگنس مورهد بازیگر امریکایی، دیو بروک نوازنده پیانو امریکایی، هنریک گورتسکی آهنگساز لهستانی، تام هالس بازیگر امریکایی و جود آچاتو فیلمنامه‌نویس امریکایی هم متولد امروز هستند.
درگذشت‌ها
جواد معروفی: نوازنده سرشناس پیانو سال 1372 در چنین روزی درگذشت. جواد معروفی متولد 1291 و فرزند موسی معروفی نوازنده تار بود. موسیقی را از پدرش یاد گرفت و با تحصیل در هنرستان ملی موسیقی ساز پیانو را انتخاب کرد و با یاد گرفتن پیانو کلاسیک آثار نوازندگان مشهور جهان مانند موتسارت، شوپن، بتهوون و شوبرت را با مهارت می‌نواخت. البته در کنار این موسیقی سنتی ایرانی را هم یاد می‌گرفت. با افتتاح رادیو کارش را به‌عنوان تکنواز پیانو در رادیو آغاز کرد و سال‌ها رهبر ارکستر شکاره یک و ارکستر گل‌ها بود. او در سال‌های فعالیتش تنظیم‌کننده آهنگ‌های علی اکبر شیدا، عارف قزوینی، رکن‌الدین مختاری و درویش خان بود اما شهرتش بیشتر به‌دلیل نواختن پیانو برای موسیقی ایرانی بود. جواد معروفی و پدرش از نخستین کسانی هستند که قطعاتی در دامنه موسیقی ایرانی برای پیانو ساختند و تنظیم کردند. «خواب‌های طلایی»، «رومی»، «ساری گلین»، «سرناد بهاری»، «فانتزی چهارگاه»، «بربادرفته»، «عاشورا»، «راز خلقت» و «به یاد خیام» از مشهورترین آثار معروفی است.
منوچهر نوذری: کمدین مشهور رادیو و تلویزیون سال 84 در چنین روزی درگذشت. منوچهر نوذری متولد 1315 بود و کارش را از سال 1332 آغاز کرد و جزو نخستین گویندگان دوبله ایران بود. از سال 1335 وارد رادیو شد و مجری و بازیگر بسیاری از برنامه‌های مشهور بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و از سال 67 نوذری کارش را دوباره در رادیو آغاز کرد و در برنامه «صبح جمعه با شما» با شخصیت‌هایی مانند «آقای ملون» درخشید. او مجری تلویزیون هم بود و اجرای «مسابقه هفته» یکی از مشهورترین کارهای اوست. نوذری در چند فیلم و سریال هم بازی کرد. فیلم‌هایی مانند «لاله آتشین»، «حسین کرد»، «گوهر شب چراغ»، «خیالاتی» و «چند می‌گیری گریه کنی» و سریال‌های «جدی نگیرید»، «باجناق ها» و «کوچه اقاقیا». منوچهر نوذری در دوبله هم بسیار فعال بود و به جای بازیگران مشهوری مانند جک لمون، جیمز استوارت، راج کاپور، گلن فورد، کری گرانت و شون کانری صحبت کرد.
   ذوالفقار عسکریان دوتار‌نواز خراسانی، فرانتس فانون نویسنده فرانسوی و رینالدو آرناس نمایشنامه‌نویس کوبایی هم در چنین روزی درگذشتند.

اسلحه معروفی که توسط ‌‌شان کانری در اولین مجموعه فیلم‌های «جیمز باند» استفاده شد، در یک حراجی به قیمت ۲۵۶ هزار دلار فروخته شد. این تپانچه مدل «والتر» یکی از پانصد شیء نمادین سینمای هالیوود محسوب می‌شد که در حدود ۲۵ داستان دیگر به‌عنوان اسلحه ویژه مأمور ۰۰۷ از آن استفاده شد.
خریدار این اسلحه ترجیح داده ناشناس بماند.‌