شجاع رفت، نادری استقلالی شد، رسول پناه استعفا داد
پرسپولیس روی گسل زلزله!
گروه ورزش/ پرسپولیس این روزها هیچ شباهتی به یک تیم قهرمان ندارد. انگار نه انگار که این تیم 4 دوره متوالی قهرمان لیگ برتر شده و برای دومین بار در 3 سال اخیر به فینال لیگ قهرمانان آسیا راه یافته است. موفقترین تیم فوتبال ایران در سالهای اخیر به وضعیتی بحرانی دچار شده که همه بازیکنان، مربیان، پیشکسوتان و هواداران پرسپولیس را کلافه کرده و آنها نگران هستند که تیمشان در آستانه گرفتن مهمترین جام تاریخ خود، باز هم از رسیدن به این عنوان باز بماند. تنها خبر خوب پرسپولیس در این یکی دو روز، بازگشت بشار رسن بود تا یکی از دغدغههای این تیم فعلاً برطرف شود.
شجاع به الریان رفت، پرسپولیس شکایت کرد
ساعت از یک بامداد جمعه گذشته بود که شجاع خلیلزاده که در روزهای پیش از آن حرف و حدیثهای زیادی پیرامون جدایی یا ماندنش به وجود آمده بود، رسماً بازیکن الریان قطر شد و با پیراهن شماره 3 این باشگاه عکس یادگاری گرفت. به این ترتیب، بازیکنی که بارها لوگوی پرسپولیس را به نشانه تعصب و علاقهاش به این باشگاه بوسیده بود و به دفعات مقابل دوربینها و خبرنگاران اعلام کرده بود که در پرسپولیس میماند، با وجود داشتن قرارداد 2 ساله با سرخپوشان پایتخت و در آستانه فینال لیگ قهرمانان، پس از 116 بازی و 12 گل زده برای پرسپولیس در 3 فصل، از این تیم جدا شد و به پیشنهاد الریانیها که گفته میشود بین 25 تا 30 میلیارد تومان است، پاسخ مثبت داد. او دلیل جداییاش را اختلاف با مهدی رسول پناه میداند و یحیی گلمحمدی سرمربی قرمزها هم از واژه «بریدن» برای دلیل رفتن شجاع استفاده کرد و خیلی از بازیکنان پرسپولیس هم از او حمایت کردند ولی کریم باقری، مربی پرسپولیس در مصاحبهای عنوان کرد که شجاع تصمیمش را برای جدایی از قبل گرفته بود و پس از این افشاگری، شجاع او را در صفحه شخصی خود آنفالو کرد. نکته مهم اینکه الریان با وجود منتشر شدن تصویر شجاع با پیراهن این تیم ولی هنوز تصمیم به اعلام رسمی بستن قرارداد با او نگرفته است. چرا که شنیدهها حاکی از آن است که الریان بعد از شکایت پرسپولیس علیه این تیم و فدراسیون قطر و هشدار به آنها در زمینه امضای قرارداد با خلیلزاده با فیفا نامهنگاری کرده و از وضعیت این بازیکن و قراردادش جویا شده و منتظر پاسخ فیفا است تا به صورت رسمی این بازیکن را معارفه کند. البته فصل نقل و انتقالاتی فوتبال قطر دیشب به پایان رسید ولی تا زمان انتشار این گزارش خبر جدیدی در این باره منتشر نشد.
نادری استقلالی شد، یاغی شماره 43
شوک دیگر به پرسپولیس ظهر جمعه وارد شد و محمد نادری، مدافع این تیم که از چند هفته پیش خبر مذاکراتش با استقلال منتشر شده بود، به رقیب سنتی پیوست. خبرهای رسیده حاکی از این است که پرسپولیس برای گرفتن رضایتنامه نادری از کورتریک، حاضر بود 150 هزار دلار را در 3 قسط به این باشگاه بلژیکی بپردازد ولی استقلالیها پیشنهاد بهتری دادند و اعلام کردند که این مبلغ را به صورت یکجا میپردازند و کورتریک هم رضایتنامه نادری را برای استقلال صادر کرد. گفته میشود پرسپولیسیها میخواستند با لحاظ کردن آپشنهایی 3 تا 5 میلیارد به نادری بدهند ولی گویا او بدون هیچ قید و شرطی ۴.۵ میلیارد تومان از استقلال دریافت میکند اما در قرارداد او آپشنهایی گنجانده شده که ممکن است قرارداد او تا ۷ میلیارد تومان افزایش پیدا کند. البته احمد مددی تأکید کرد که این موضوع به هیچ عنوان صحت ندارد. سرپرست باشگاه استقلال گفت: «ما یک سقف مشخص قراردادی داریم و تحت هیچ عنوان از این سقف بالاتر نخواهیم رفت.» مهدی عبدیان، عضو هیأت مدیره استقلال هم اعلام کرد که پیشنهاد استقلال به نادری کمتر از رقمی بوده که پرسپولیس قصد پرداخت به این بازیکن را داشته است. در هر حال این مدافع چپ با قراردادی یک ساله استقلالی شد تا یاغی شماره ۴۳ باشد. او پس از گادوین منشا، نهمین بازیکنی است که به صورت مستقیم از پرسپولیس به استقلال پیوسته است. نادری تمام پستهای خود با پیراهن پرسپولیس را پاک کرد و به محض ورودش به استقلال، امیرحسین صادقی ویدئویی مشترک با او منتشر کرد و آبیپوش شدنش را تبریک گفت که صفحات هواداری پرسپولیس به آن واکنش منفی زیادی نشان دادند.
انتشار ویدئو سوم، رسول پناه را وادار به استعفا کرد
در این بین اتفاق مهم دیگری نیز افتاد. پس از ویدئوی سومی که از رسول پناه منتشر شد که او در آن کلمه زشتی را به زبان آورد و مدعی شده بود شیخ دیاباته از او خواسته که با 400 هزار دلار به پرسپولیس بیاید، موجی از واکنشها به سمت او روانه شد. سید حسن قاضی زاده هاشمی نماینده مجلس گفت: «متأسف و متعجب شدم چرا یک شخصی که مدیریت یک باشگاه پرطرفدار را برعهده دارد باید با این ادبیات صحبت کند و چنین مسائلی را عنوان کند.» جدایی شجاع و استقلالی شدن نادری هم مزید بر علت شد تا بسیاری خواهان اخراج او شوند. کار تا جایی پیش رفت که باقری هم در صفحه شخصی خود خواهان استعفای رسول پناه شد و ساعاتی بعد او از سمت خود استعفا کرد. او در بخشی از بیانیه کنارهگیری خود نوشت: «خوشحالم در طول حضورم توانستم از 13 پرونده مطالباتی این باشگاه، 9 پرونده را ببندم، بویژه پرداخت مطالبات برانکو و دستیارانش که مهمترین دغدغه هواداران بود و در پایان فصل گذشته برای اولین بار بیش از 95 درصد مبلغ قرارداد بازیکنان را پرداخت کنم، املاک باشگاه را برگردانم و پرسپولیس را به خصوصیسازی برسانم.» به این ترتیب او که از 21 اسفند 98 به جای محمدحسن انصاریفرد سرپرست این باشگاه شده بود، پس از 8 ماه از مسند مدیریت باشگاه پرسپولیس کنار رفت.
گزینههای مدیرعاملی؛ از دادکان تا گرشاسبی
پرسپولیس در تاریخ خود 27 رئیس باشگاه یا مدیر و سرپرست داشته و در 19 دوره گذشته لیگ برتر هم 20 مدیر را بالای سر خود دیده است که تعدادی از آنها مانند عباس انصاری فرد
3 دوره و برادرش محمدحسن و حبیب کاشانی 2 دوره مدیرعامل بودهاند. مهدی علینژاد معاون ورزش قهرمانی و حرفهای در گفتوگو با پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان درخصوص استعفای رسول پناه گفت: «براساس قوانین ذیربط و اساسنامه باشگاه، این استعفا باید در اولین جلسه هیأت مدیره مطرح و پس از پذیرش نسبت به تعیین مدیرعامل جدید تصمیمات لازم اتخاد شود.» در این بین شرکت پیشکسوتان کهن پرسپولیس طرح تشکیل هیأت مدیره اتحاد سرخ را به وزیر ورزش و جوانان پیشنهاد کرد. به این شکل که هیأت مدیرهای پنج نفره متشکل از دو مدیر مورد اعتماد وزارت ورزش، محمد دادکان و یک نفر به پیشنهاد محمد دادکان و علی پروین به عنوان عضو مرضیالطرفین تشکیل شود. حمید استیلی در گفتوگویی که با شبکه خبر داشت، عنوان کرد با دادکان صحبت کرده که بیاید و به پرسپولیس کمک کند اما باید دید وزارت راضی به حضور رئیس پیشین فدراسیون فوتبال میشود یا نه. در همین خصوص گروهی از پیجهای هواداری خواهان بازگشت حمیدرضا گرشاسبی هستند و این مدیرعامل سابق هم برای بازگشت اعلام آمادگی کرده و ابراهیم شکوری بازیکن سابق پرسپولیس و سرپرست سابق دبیرکلی فدراسیون هم پالسهایی فرستاده است. البته از غلامعلی محمد علیپور عضو هیأت مدیره پرسپولیس هم به عنوان یکی از گزینهها نام برده میشد که گویا او نپذیرفته و رضا یلوه معاون اقتصادی باشگاه پرسپولیس هم یکی دیگر از گزینههاست. دیروز همچنین فداحسین مالکی رئیس پیشین هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس در تماس تلفنی با مسعود سلطانیفر، خواستار رسیدگی به مشکلات مدیریتی این باشگاه شد. وزیر ورزش همچنین با استعفای علی رغبتی عضو هیأت مدیره پرسپولیس مخالفت کرد تا از او هم به عنوان یکی از جانشین های احتمالی رسول پناه یاد شود.
استقلال در انتظار بازگشت میلیچ و دیاباته
استقلال شنبه در دیداری دوستانه مقابل هوادار که هدایتش را رضا عنایتی برعهده دارد به برتری 1-0 رسید و تکگل آبیپوشان را آرش رضاوند به ثمر رساند. محمود فکری بعد از این دیدار یک روز به شاگردانش استراحت داد و پس از آن تصمیم گرفته شد این تیم سهشنبه در یک دیدار دوستانه دیگر به مصاف شهرداری آستارا برود که سرمربیگری این تیم را حسن اشجاری بازیکن سابق استقلال برعهده دارد. گفتنی است 50 هزار دلاری که در فرودگاه امام از مدیرعامل پیشین استقلال ضبط شده بود به حساب این باشگاه برگشت. ضمن اینکه بعد از پیوستن نادری به استقلال شایعاتی پیرامون عدم حضور هرویه میلیچ در استقلال برای فصل آینده مطرح شد اما رئیس هیأت مدیره این باشگاه اعلام کرد میلیچ به همراه دیاباته به تهران بازخواهد گشت. طبق اعلام خلیلزاده مطالبات میلیچ به حساب این بازیکن حواله شده و قرار است این بازیکن نیز راهی تهران شود. خلیلزاده اعلام کرد از احمد سعادتمند به دلیل اظهاراتش در اینستاگرام علیه وی به دادسرا شکایت خواهد کرد.
راهبردهای رهبری و گذار از بحرانهای ایران امروز
ادامه از صفحه اول
متأسفانه این روزها توهینها و برخی محاورههایی که در سطح سیاسی از کنشگران سیاسی با نام و بینام بهطور آشکار یا در فضای مجازی شنیده میشود، از متوسط سطح اخلاقی جامعه بسیار پایینتر است و گاهی به گروههای ناهنجار اجتماعی نزدیک میشود. از مدتها قبل با پدیده افشاگری و تفسیرهای شخصی در ورود به حریمهای خصوصی شاهد نوعی حرمتشکنی بودیم که متأسفانه این امر ابتدا از ساحت سیاسی آغاز و این روزها در میان همه گروههای اجتماعی رایج و قابل مشاهده است. اساساً افشاگری پدیده مارکسیستی بود که متأسفانه وارد ادبیات جریانات انقلابی ما شد. بردن آبروی دیگران به عنوان اقدام انقلابی تلقی شد در حالی که همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند: «انتقاد متفاوت از اهانت است»، این نقدهای راهگشا میتواند همواره موجب پویایی نظامهای سیاسی و پیشگیرنده از انحرافات سیاسی و اقتصادی نیز باشد. در بهترین حالت یک بیماری نهادینه شده در میان نخبگان سیاسی و بعضاً نخبگان اجتماعی کاملاً پیداست. صحبتهای شالودهشکنانه و نقدهای غیرراهگشا امری رایج در ادبیات سیاسی این روزهاست. بیان نارساییها بدون ارائه دیدگاه و برنامههای عملی و راهگشا بویژه زمانی که با تهمت و توهین نیز همراه باشد نتیجهای جز ناامید کردن جامعه نخواهد داشت.
به نظر میرسد رهبری در مواجهه با این آسیب، به دنبال ترویج نوعی ادبیات فاخر، راهگشا و نیز نقادانه در میان ساختار سیاسی کشور هستند. همانند آنچه در مناقشات علمی مرسوم است، میتوان مناقشات سیاسی را اخلاقمدارانه و مبتنی برحل مسأله هدایت کرد. به نظر من، دومین بعد از بیانات رهبری برای مقابله با بیسامانی سیاسی و ترویج یا تبلیغ پدیده بیدولتی یا دولت ضعیف استوار شده است. مشاهده رفتارهای بدخواهان کشورمان نشان میدهد که امریکا ضمن چیرگیجویی جهانی خود و با دامن زدن به ایرانهراسی و استفاده از ابزارهایی مانند تحریم و فشار بر زندگی مردم و با جنگ روانی و تبلیغاتی به دنبال نشان دادن نوعی هرج و مرج و پدیده بیدولتی در ایران بوده است. این دو بعد از نظرات رهبری با یکدیگر ارتباط تنگاتنگ دارند. بیاخلاقی و پرخاشگری و توهین در درازمدت آثار سیاسی بر جای میگذارد و در مواقعی مانند انتخابات به بروز کینههای عمیق در جامعه میانجامد و وحدت نظری در کنشهای بزرگ بینالمللی را با چالش روبهرو میکند و در نقطهای به احساس بیدولتی هم منجر میشود. به نظر من جامعهای که کنشگران آن پرخاشگراند، امنیت داخلی بسیار ضعیفی خواهد داشت.
باری بوزان از واضعان نحلهای از نظریه امنیت ملی موسوم به مکتب کپنهاگ، بیثباتی و عدم امنیت کشورها بخصوص کشورهای جهان سوم را در نابسامانی ساختاری و نهادی و نداشتن ایده دولت در معنای عام آن مطرح میکند. من این موضوع را در کتاب «مطالعات امنیت ملی: مقدمهای بر نظریههای امنیت ملی در جهان سوم» بسط دادهام. ناهماهنگی در اصلیترین ارکان نظام باعث میشود که برآیند فعالیت قوا مثبت و مقوم امنیت ملی نشود. ساختارهای نامتعارف نیز ناهماهنگی و دوگانههای زیادی در سطوح مختلف دولت به مفهوم اعم ایجاد میکند. ناهماهنگی نهادی باعث میشود کارکرد نهادها در جامعه دچار اخلال شده و جامعه هیچ احساسی از اینکه نهادها با کارکردشان، به آنها فایده میرسانند نداشته باشد.
آنچه جامعه را به هم متصل و فلسفه وجودی نظامهای سیاسی را تعریف میکند، وجود ایده مشترکی حول این مسأله است که چگونگی تفاهم نخبگان درون حاکمیت با هم و نخبگان با مردم را ممکن میسازد. در سایه ایده مشترک منافع و امنیت ملی و همگراییها و واگراییها معنا پیدا میکنند. باید و نبایدها به وفاق جمعی میرسند و در غیر اینصورت سامان سیاسی متزلزل میشود. در دورانی که در دولت امریکا، اصلیترین دولت مخالف ایران، دشمنترین فرد در رأس قرار گرفته که تلاش دارد با تحریم، فشار معیشتی بر مردم وارد کرده و کرونا نیز که به اقتصاد جهانی فشار آورده و کشور تحریمزدهای مثل ما را با بحران مضاعف روبهرو نموده، بیاخلاقی و بیسامانی سیاسی به از بین رفتن ایدههای مشترک و ساختارهای مؤثر و تضعیف کارکرد نهادها منتهی خواهد شد. ایران امروز در یک شرایط تاریخی بیبدیلی قرار دارد. در این شرایط تاریخی اگر انسجام ملی و ساختارهای مبتنی بر آرای مردم و دموکراسی با سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی قرار نداشته باشد و نهادهای مهم و زیرسیستمها دچار نارسایی کارکردی شده باشند قادر به عبور موفق از بحرانها نخواهیم بود. آینده ایران و نسلهای بعدی و حتی زندگی روزمره امروز مردم ما نیازمند نگاه استراتژیک به مسائل، از خودگذشتگی و تنظیم کنش همه کنشگران با منافع درازمدت مردم ایران است.