ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
برجام امریکا را دوباره در شورای امنیت شکست داد
باخت
گروه سیاسی/ بامداد شنبه به وقت ایران نشست شورای امنیت سازمان ملل بار دیگر به محل شکست سنگین امریکا تبدیل شد و قطعنامه واشنگتن برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران مورد موافقت کشورهای عضو شورای امنیت قرار نگرفت. شکستی که ابعاد و پیامهایی فراتر از ناکامی امریکا در تصویب یک قطعنامه داشت و نشان داد کشورهایی که زمانی بر سر انزوای ایران ائتلاف کرده بودند، تکلیف تصمیم ضد ایرانی امریکا را بدون اما و اگر یکسره کردند و مانع از فروپاشی توافق هستهای شدند. شاید کمتر کسی پیشبینی میکرد که قطعنامه پیشنهادی امریکا با ۱۱ رأی ممتنع، ۲ رأی موافق و ۲ رأی مخالف به تصویب نرسد و تنها امریکا و «جمهوری دومینیکن» باشند که به این قطعنامه رأی مثبت دهند.
15 عضو شورای امنیت که در جلسه رأیگیری جمعه حضور داشتند عبارتند از امریکا، انگلیس، فرانسه، چین و روسیه به عنوان اعضای دائمی که امریکا رأی موافق و روسیه و چین رأی مخالف دادند. انگلیس و فرانسه هم رأی ممتنع دادند. اعضای غیر دائم شورای امنیت هم شامل آلمان، بلژیک، آفریقای جنوبی، جمهوری دومینیکن، استونی، اندونزی، نیجر، تونس، ویتنام، سنت وینسنت و گرنادینها است که از این میان دومینیکن رأی مثبت و بقیه رأی ممتنع دادند.
اگرچه پاسخ قاطع اعضای شورای امنیت مبنی بر نپذیرفتن قطعنامه تمدید تحریم تسلیحاتی ایران و در مقابل تهدید امریکا به اتخاذ تدابیر تنبیهی بیشتر، نظیر رجوع به مکانیسم ماشه آینده همچنان آیندهای پرفراز و فرود برای اجرای برجام را به تصویر میکشد اما ناگفته پیدا است که شکست اخیر امریکا در شورای امنیت خواه ناخواه صفبندی پیدا و پنهان علیه ایران در این شورا را از معنا تهی و در تحقق اهداف غاییاش ناکام خواهد کرد.
شورای امنیت در سالهای اخیر با تأسی به رویکرد منفی خود نسبت به ایران و در حالی که دیگر موضوع فعالیتهای هستهای ایران بهانهای برای تشکیل جلسه علیه آن نبود، پیرامون فعالیتهای موشکی ایران موضعگیری و چندین نشست
بی نتیجه هم برگزار کرده بود. چه نشستهای اسفند سال 94، آذر 97، آذر 98 و 25 مرداد 99 از جمله نشستهای فوقالعادهای بود که مشخصاً با هدف بررسی موضوع برنامههای موشکی ایران برگزار شد و موضعگیریها پیرامون آن تحت تأثیر دست برتر ایران در تفسیر حقوقی برجام درباره روند فعالیتهای موشکیاش بی نتیجه ماند. در این میان نباید جلسه 4 مهرماه 97 را از قلم انداخت که در آن دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا مستقیماً رهبری نشست را برعهده گرفت و حمله او به برجام و ایران نیز با اقبالی از سوی سایر کشورهای عضو شورا رو به رو نشد.
اعضای شورای امنیت در حالی روز جمعه امریکا را با بی سابقهترین موضعگیری درباره ایران نواختند که دستکم گمان نمیرفت انگلیس که بیش از سایر کشورهای اروپایی به امریکا نزدیک بود، این چنین برحفظ توافق هستهای پافشاری داشته باشد. چه اگر رأی مثبت شرکای اروپایی برجام بر پای قطعنامه تمدید تحریم تسلیحاتی ایران مینشست حتی اگر این قطعنامه با وتوی روسیه و چین هم راه به جایی نمیبرد، شراکت اروپا در برجام از معنای خود تهی میشد و آیندهای برای این توافق قابل تصور نبود. با این حال همه اعضای دائم شورای امنیت با عدم موافقت با طرح ضد ایرانی امریکا کوشیدند در زمین امریکا بازی نکنند تا به گفته حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران برجام نیمه جان بتواند امریکا را شکست دهد.
شکست قابل انتظار
یکی از مهمترین ابتکار عملهای قطعنامه 2231 که در تأیید توافق هستهای به تصویب شورای امنیت رسید، تعیین موعد مشخصی برای لغو تحریمهای تسلیحاتی ایران بود. شورای امنیت ذیل تلاش دیپلماتیک ایران برخی محدودیتهای موجود در قطعنامههای پیشین را در قالب بند 5 پیوست دوم قطعنامه ۲۲۳۱ گنجاند و با ایجاد اصلاحاتی در این محدودیتها، تغییرات مهمی در این مورد ایجاد کرد. مطابق این بند قرار شد که 5 سال از تاریخ دستیابی به برجام محدودیتهای تسلیحاتی علیه ایران لغو شود. قابل انتظار بود که با نزدیک شدن به تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰ (۲۷ مهرماه ۱۳۹۹) یعنی روز لغو این تحریمها امریکا تلاشهای سازماندهی شده خود را برای ممانعت از این رویداد آغاز کند. نخست مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا اعلام کرد که دولت امریکا در حال تدوین استدلالی حقوقی جهت بازگشت این کشور به برجام است تا از این طریق فشارهای خود را بر شورای امنیت برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران افزایش دهد. بازگشتی که از منظر امریکا به معنای آن بود که این کشور خود را همچنان عضوی از اعضای برجام تلقی میکند و میکوشد از حقوق مندرج در این سند برای اقدام علیه ایران استفاده کند.
این تفسیر مورد اعتنای اغلب کشورها و صاحبنظران سیاسی و حقوقی قرار نگرفت تا مقامهای امریکا سناریوی تصویب قطعنامه جدیدی برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران را کلید بزنند. این در حالی بود که اروپاییها اگرچه مدعی شدند که در نگرانیهای امریکا نسبت به برنامه موشک بالستیک ایران و نقش منطقهای ایران احساس شراکت میکنند، اما در عین حال واشنگتن را به دلیل تضعیف توافق هستهای که از حمایت گسترده بینالمللی برخوردار بود، مقصر دانستند. موضعی که نشان میداد آنها همراهی چندانی با قطعنامه پیشنهادی امریکا در سازمان ملل نخواهند داشت. چه آنها با آگاهی از عواقب امنیتی فروپاشی توافق هستهای به این نقطه اطمینان رسیده بودند که نابودی برجام میتواند به تغییراتی جدی در راهبرد امنیتی ایران از جمله تصمیم به خروج از «ان پی تی» بینجامد و خود به بحران بزرگی برای اروپا تبدیل شود. این در حالی بود که دو کشور دیگر برجام یعنی روسیه و چین مواضعی را که اروپاییها در مخالفت با امریکا تلویحاً بر زبان میآوردند، علنی اعلام کردند. نامه صریح «سرگئی لاوروف»، وزیر خارجه روسیه و «وانگ یی»، وزیر خارجه چین به رئیس شورای امنیت مبنی بر اینکه تلاش امریکا برای تصویب قطعنامه تحریم تسلیحاتی امریکا علیه ایران محکوم به شکست است، نشان داد که تنها مشکل بزرگ امریکا، اروپا نیست و احتمال میرفت به هنگام ضرورت، مسکو و پکن قطعنامه پیشنهادی امریکا را وتو کنند. هرچند امریکا در نشست روز جمعه تلاش خود پیرامون تصویب قطعنامه جدید تحریم تسلیحاتی ایران را شکست خورده دید و عملاً به عضو منزوی این شورا تبدیل شد اما نماینده این کشور بار دیگر اعلام کرد که امریکا حق دارد از مکانیسم ماشه برای بازگرداندن تحریمها علیه ایران بهره ببرد.
این در حالی است که شرکای برجام از جمله اتحادیه اروپا پیشتر بر مشروعیت و مقبولیت ادعایی واشنگتن برای استفاده از این مکانیسم به دلیل خروج یکجانبه آن از این توافق دست رد زده است. چه امریکا که در تمدید تحریم تسلیحاتی ایران شکست خورده متعاقباً موفقیتی در جلب همراهی اعضای شورای امنیت برای استفاده از مکانیزم ماشه هم نخواهد داشت و روسیه، چین و ایران نیز بر این موضوع تصریح کردهاند.
امریکا: باختیم اما هنوز تمام نشده است
مایک پمپئو، وزیر امور خارجه امریکا از اقدام شورای امنیت به عدم تمدید تحریم تسلیحاتی ایران انتقاد کرد و گفت: «شورای امنیت سازمان ملل متحد وظیفه حفظ صلح و امنیت بینالمللی را برعهده دارد. این شورا امروز نتوانست مجموعه مأموریتهای اساسی خود را محقق کند.» «رابرت اوبرایان» مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری امریکا هم امتناع فرانسه، آلمان و بریتانیا را از حمایت از رأی امریکا در شورای امنیت ناامیدکننده خواند و گفت: «ما امروز باختیم اما هنوز تمام نشده است.» «کلی کرافت» نماینده امریکا در سازمان ملل هم گفت که «دولت این کشور در روزهای آینده تلاش خواهد کرد با استفاده از مکانیسم ماشه تحریمهای بینالمللی علیه ایران را احیا کند.»
فرانسه: همچنان به برجام متعهدیم
هیأت فرانسه در سازمان ملل، پس از صدور رأی ممتنع برای تصویب قطعنامه ضد ایرانی امریکا درباره تحریم تسلیحاتی ایران در بیانیهای بر پایبندی فرانسه نسبت به توافق هستهای تأکید کرد و نوشت: «فرانسه بر تعهدش نسبت به حفظ برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که پشتیبان قانونی این توافق بود، دوباره تأکید میکند.»
انگلیس: با بازگشت خودکار تحریمها مخالفیم
انگلیس در بیانیهای اعلام کرد، به پیشنویس قطعنامه تمدید تحریمهای تسلیحاتی ایران که از سوی امریکا پیشنهاد شده بود، رأی ممتنع داد؛ زیرا مشخص بود که این پیشنویس حمایت شورا را به خود جلب نخواهد کرد. انگلیس در این بیانیه افزوده است: «ما با تلاش برای بازگشت خودکار تحریمها از طریق مکانیسم ماشه که با تلاشهای فعلیمان برای حفظ برجام ناسازگار است، مخالفیم.»
آلمان:به تلاش خود برای حفظ برجام ادامه میدهیم
آلمان در بیانیهای تأکید کرد که به اجرای کامل قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که برای تأیید برجام صادر شده متعهد است. این کشور اعلام کرد:«ما به همراه فرانسه و انگلیس، به رغم چالشهای ایجاد شده توسط خروج امریکا از برجام در مه۲۰۱۸ و عدم پایبندی سیستماتیک ایران به تعهدات کلیدیاش از جولای ۲۰۱۹، سرسختانه برای حفظ برجام تلاش کردهایم و به تلاشهایمان در این زمینه ادامه خواهیم داد.»
چین: زورگویی شکست خواهد خورد
ژانگ جون، نماینده چین در سازمان ملل هم ناکامی امریکا در تصویب قطعنامه را نشانه آن دانست که «یکجانبهگرایی از هیچ حمایتی برخوردار نیست و زورگویی شکست خواهد خورد.» چین ضمن حمایت مجدد از برجام، تأکید کرده از آنجا که امریکا از آن خارج شده، دیگر عضو برجام نیست و نمیتواند خواهان برگشتن تحریمها و اجرای مکانیسم ماشه شود.
روسیه: امریکا از نتیجه نشست باخبر بود
«میخائیل اولیانوف»، نماینده روسیه در سازمانهای بینالمللی در وین هم اقدام امریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران را اقدامی بی پایه و اساس تلقی کرد و افزود: «امریکا به طور کلی از نتیجه باخبر بود اما تصمیم گرفت که قطعنامهاش را اعمال کند. رویکرد ایدئولوژیک میتواند یک کشور را در وضعیت ناخوشایندی قرار دهد.» همچنین واسیلی نبنزیا، نماینده دائمی روسیه در سازمان ملل خواستار جلوگیری از شدت یافتن تقابل بر سر مسائل ایران شد.
ایران: رأی شورای امنیت نشان دهنده انزوای امریکا بود
مجید تختروانچی، نماینده ایران در سازمان ملل در سخنانی پس از رأی مخالف شورای امنیت به پیشنویس قطعنامه ضدایرانی امریکا، گفت: «رأی امروز نه تنها پروژه امریکا را در تمدید تحریم تسلیحاتی ایران با شکست مواجه کرد، بلکه نشان داد همراهی جامعه بینالملل با سوءاستفاده از قطعنامه ۲۲۳۱ که میخواهد در چارچوب آن از مکانیسم ماشه استفاده کند، چقدر مقبولیت دارد. این رأی خود نشاندهنده انزوای امریکا در استفاده از این مکانیسم بود.» سیدعباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه هم دیپلماسی فعال در کنار استحکام حقوقی برجام را دلیل شکست امریکا در شورای امنیت دانست.
15 عضو شورای امنیت که در جلسه رأیگیری جمعه حضور داشتند عبارتند از امریکا، انگلیس، فرانسه، چین و روسیه به عنوان اعضای دائمی که امریکا رأی موافق و روسیه و چین رأی مخالف دادند. انگلیس و فرانسه هم رأی ممتنع دادند. اعضای غیر دائم شورای امنیت هم شامل آلمان، بلژیک، آفریقای جنوبی، جمهوری دومینیکن، استونی، اندونزی، نیجر، تونس، ویتنام، سنت وینسنت و گرنادینها است که از این میان دومینیکن رأی مثبت و بقیه رأی ممتنع دادند.
اگرچه پاسخ قاطع اعضای شورای امنیت مبنی بر نپذیرفتن قطعنامه تمدید تحریم تسلیحاتی ایران و در مقابل تهدید امریکا به اتخاذ تدابیر تنبیهی بیشتر، نظیر رجوع به مکانیسم ماشه آینده همچنان آیندهای پرفراز و فرود برای اجرای برجام را به تصویر میکشد اما ناگفته پیدا است که شکست اخیر امریکا در شورای امنیت خواه ناخواه صفبندی پیدا و پنهان علیه ایران در این شورا را از معنا تهی و در تحقق اهداف غاییاش ناکام خواهد کرد.
شورای امنیت در سالهای اخیر با تأسی به رویکرد منفی خود نسبت به ایران و در حالی که دیگر موضوع فعالیتهای هستهای ایران بهانهای برای تشکیل جلسه علیه آن نبود، پیرامون فعالیتهای موشکی ایران موضعگیری و چندین نشست
بی نتیجه هم برگزار کرده بود. چه نشستهای اسفند سال 94، آذر 97، آذر 98 و 25 مرداد 99 از جمله نشستهای فوقالعادهای بود که مشخصاً با هدف بررسی موضوع برنامههای موشکی ایران برگزار شد و موضعگیریها پیرامون آن تحت تأثیر دست برتر ایران در تفسیر حقوقی برجام درباره روند فعالیتهای موشکیاش بی نتیجه ماند. در این میان نباید جلسه 4 مهرماه 97 را از قلم انداخت که در آن دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا مستقیماً رهبری نشست را برعهده گرفت و حمله او به برجام و ایران نیز با اقبالی از سوی سایر کشورهای عضو شورا رو به رو نشد.
اعضای شورای امنیت در حالی روز جمعه امریکا را با بی سابقهترین موضعگیری درباره ایران نواختند که دستکم گمان نمیرفت انگلیس که بیش از سایر کشورهای اروپایی به امریکا نزدیک بود، این چنین برحفظ توافق هستهای پافشاری داشته باشد. چه اگر رأی مثبت شرکای اروپایی برجام بر پای قطعنامه تمدید تحریم تسلیحاتی ایران مینشست حتی اگر این قطعنامه با وتوی روسیه و چین هم راه به جایی نمیبرد، شراکت اروپا در برجام از معنای خود تهی میشد و آیندهای برای این توافق قابل تصور نبود. با این حال همه اعضای دائم شورای امنیت با عدم موافقت با طرح ضد ایرانی امریکا کوشیدند در زمین امریکا بازی نکنند تا به گفته حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران برجام نیمه جان بتواند امریکا را شکست دهد.
شکست قابل انتظار
یکی از مهمترین ابتکار عملهای قطعنامه 2231 که در تأیید توافق هستهای به تصویب شورای امنیت رسید، تعیین موعد مشخصی برای لغو تحریمهای تسلیحاتی ایران بود. شورای امنیت ذیل تلاش دیپلماتیک ایران برخی محدودیتهای موجود در قطعنامههای پیشین را در قالب بند 5 پیوست دوم قطعنامه ۲۲۳۱ گنجاند و با ایجاد اصلاحاتی در این محدودیتها، تغییرات مهمی در این مورد ایجاد کرد. مطابق این بند قرار شد که 5 سال از تاریخ دستیابی به برجام محدودیتهای تسلیحاتی علیه ایران لغو شود. قابل انتظار بود که با نزدیک شدن به تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰ (۲۷ مهرماه ۱۳۹۹) یعنی روز لغو این تحریمها امریکا تلاشهای سازماندهی شده خود را برای ممانعت از این رویداد آغاز کند. نخست مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا اعلام کرد که دولت امریکا در حال تدوین استدلالی حقوقی جهت بازگشت این کشور به برجام است تا از این طریق فشارهای خود را بر شورای امنیت برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران افزایش دهد. بازگشتی که از منظر امریکا به معنای آن بود که این کشور خود را همچنان عضوی از اعضای برجام تلقی میکند و میکوشد از حقوق مندرج در این سند برای اقدام علیه ایران استفاده کند.
این تفسیر مورد اعتنای اغلب کشورها و صاحبنظران سیاسی و حقوقی قرار نگرفت تا مقامهای امریکا سناریوی تصویب قطعنامه جدیدی برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران را کلید بزنند. این در حالی بود که اروپاییها اگرچه مدعی شدند که در نگرانیهای امریکا نسبت به برنامه موشک بالستیک ایران و نقش منطقهای ایران احساس شراکت میکنند، اما در عین حال واشنگتن را به دلیل تضعیف توافق هستهای که از حمایت گسترده بینالمللی برخوردار بود، مقصر دانستند. موضعی که نشان میداد آنها همراهی چندانی با قطعنامه پیشنهادی امریکا در سازمان ملل نخواهند داشت. چه آنها با آگاهی از عواقب امنیتی فروپاشی توافق هستهای به این نقطه اطمینان رسیده بودند که نابودی برجام میتواند به تغییراتی جدی در راهبرد امنیتی ایران از جمله تصمیم به خروج از «ان پی تی» بینجامد و خود به بحران بزرگی برای اروپا تبدیل شود. این در حالی بود که دو کشور دیگر برجام یعنی روسیه و چین مواضعی را که اروپاییها در مخالفت با امریکا تلویحاً بر زبان میآوردند، علنی اعلام کردند. نامه صریح «سرگئی لاوروف»، وزیر خارجه روسیه و «وانگ یی»، وزیر خارجه چین به رئیس شورای امنیت مبنی بر اینکه تلاش امریکا برای تصویب قطعنامه تحریم تسلیحاتی امریکا علیه ایران محکوم به شکست است، نشان داد که تنها مشکل بزرگ امریکا، اروپا نیست و احتمال میرفت به هنگام ضرورت، مسکو و پکن قطعنامه پیشنهادی امریکا را وتو کنند. هرچند امریکا در نشست روز جمعه تلاش خود پیرامون تصویب قطعنامه جدید تحریم تسلیحاتی ایران را شکست خورده دید و عملاً به عضو منزوی این شورا تبدیل شد اما نماینده این کشور بار دیگر اعلام کرد که امریکا حق دارد از مکانیسم ماشه برای بازگرداندن تحریمها علیه ایران بهره ببرد.
این در حالی است که شرکای برجام از جمله اتحادیه اروپا پیشتر بر مشروعیت و مقبولیت ادعایی واشنگتن برای استفاده از این مکانیسم به دلیل خروج یکجانبه آن از این توافق دست رد زده است. چه امریکا که در تمدید تحریم تسلیحاتی ایران شکست خورده متعاقباً موفقیتی در جلب همراهی اعضای شورای امنیت برای استفاده از مکانیزم ماشه هم نخواهد داشت و روسیه، چین و ایران نیز بر این موضوع تصریح کردهاند.
امریکا: باختیم اما هنوز تمام نشده است
مایک پمپئو، وزیر امور خارجه امریکا از اقدام شورای امنیت به عدم تمدید تحریم تسلیحاتی ایران انتقاد کرد و گفت: «شورای امنیت سازمان ملل متحد وظیفه حفظ صلح و امنیت بینالمللی را برعهده دارد. این شورا امروز نتوانست مجموعه مأموریتهای اساسی خود را محقق کند.» «رابرت اوبرایان» مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری امریکا هم امتناع فرانسه، آلمان و بریتانیا را از حمایت از رأی امریکا در شورای امنیت ناامیدکننده خواند و گفت: «ما امروز باختیم اما هنوز تمام نشده است.» «کلی کرافت» نماینده امریکا در سازمان ملل هم گفت که «دولت این کشور در روزهای آینده تلاش خواهد کرد با استفاده از مکانیسم ماشه تحریمهای بینالمللی علیه ایران را احیا کند.»
فرانسه: همچنان به برجام متعهدیم
هیأت فرانسه در سازمان ملل، پس از صدور رأی ممتنع برای تصویب قطعنامه ضد ایرانی امریکا درباره تحریم تسلیحاتی ایران در بیانیهای بر پایبندی فرانسه نسبت به توافق هستهای تأکید کرد و نوشت: «فرانسه بر تعهدش نسبت به حفظ برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که پشتیبان قانونی این توافق بود، دوباره تأکید میکند.»
انگلیس: با بازگشت خودکار تحریمها مخالفیم
انگلیس در بیانیهای اعلام کرد، به پیشنویس قطعنامه تمدید تحریمهای تسلیحاتی ایران که از سوی امریکا پیشنهاد شده بود، رأی ممتنع داد؛ زیرا مشخص بود که این پیشنویس حمایت شورا را به خود جلب نخواهد کرد. انگلیس در این بیانیه افزوده است: «ما با تلاش برای بازگشت خودکار تحریمها از طریق مکانیسم ماشه که با تلاشهای فعلیمان برای حفظ برجام ناسازگار است، مخالفیم.»
آلمان:به تلاش خود برای حفظ برجام ادامه میدهیم
آلمان در بیانیهای تأکید کرد که به اجرای کامل قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که برای تأیید برجام صادر شده متعهد است. این کشور اعلام کرد:«ما به همراه فرانسه و انگلیس، به رغم چالشهای ایجاد شده توسط خروج امریکا از برجام در مه۲۰۱۸ و عدم پایبندی سیستماتیک ایران به تعهدات کلیدیاش از جولای ۲۰۱۹، سرسختانه برای حفظ برجام تلاش کردهایم و به تلاشهایمان در این زمینه ادامه خواهیم داد.»
چین: زورگویی شکست خواهد خورد
ژانگ جون، نماینده چین در سازمان ملل هم ناکامی امریکا در تصویب قطعنامه را نشانه آن دانست که «یکجانبهگرایی از هیچ حمایتی برخوردار نیست و زورگویی شکست خواهد خورد.» چین ضمن حمایت مجدد از برجام، تأکید کرده از آنجا که امریکا از آن خارج شده، دیگر عضو برجام نیست و نمیتواند خواهان برگشتن تحریمها و اجرای مکانیسم ماشه شود.
روسیه: امریکا از نتیجه نشست باخبر بود
«میخائیل اولیانوف»، نماینده روسیه در سازمانهای بینالمللی در وین هم اقدام امریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران را اقدامی بی پایه و اساس تلقی کرد و افزود: «امریکا به طور کلی از نتیجه باخبر بود اما تصمیم گرفت که قطعنامهاش را اعمال کند. رویکرد ایدئولوژیک میتواند یک کشور را در وضعیت ناخوشایندی قرار دهد.» همچنین واسیلی نبنزیا، نماینده دائمی روسیه در سازمان ملل خواستار جلوگیری از شدت یافتن تقابل بر سر مسائل ایران شد.
ایران: رأی شورای امنیت نشان دهنده انزوای امریکا بود
مجید تختروانچی، نماینده ایران در سازمان ملل در سخنانی پس از رأی مخالف شورای امنیت به پیشنویس قطعنامه ضدایرانی امریکا، گفت: «رأی امروز نه تنها پروژه امریکا را در تمدید تحریم تسلیحاتی ایران با شکست مواجه کرد، بلکه نشان داد همراهی جامعه بینالملل با سوءاستفاده از قطعنامه ۲۲۳۱ که میخواهد در چارچوب آن از مکانیسم ماشه استفاده کند، چقدر مقبولیت دارد. این رأی خود نشاندهنده انزوای امریکا در استفاده از این مکانیسم بود.» سیدعباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه هم دیپلماسی فعال در کنار استحکام حقوقی برجام را دلیل شکست امریکا در شورای امنیت دانست.
اهمیت حفظ برجام؛ پیام جلسه شورای امنیت
علی ماجدی
سفیر پیشین ایران در آلمان
شکست فاحش امریکا در به تصویب رساندن قطعنامه تمدید تحریمهای تسلیحاتی ایران در شورای امنیت سازمان ملل نقطه روشنی در اثبات ناکامی سیاست فشار حداکثری امریکا بود. سیاستی که در سالها و ماههای اخیر به واسطه بازگرداندن تحریمهای هستهای و فضاسازی علیه ایران با هدف توقف اجرای توافق هستهای دنبال شد اما سیاست درست و دیپلماسی هوشمندانه ایران در مواجهه با کارشکنیهای گسترده امریکا مانع از به ثمر رسیدن آن شد. نگاهی به روند آرای نشست جمعه شورای امنیت نشان میدهد که سیاست حفظ برجام که ذیل اتخاذ یک تصمیم هوشمندانه از سوی ایران پیگیری شد، از اتحاد کشورهای اروپایی عضو دائم و غیر دائم شورای امنیت با امریکا جلوگیری کرد. این مسأله خاصه زمانی اهمیت پیدا میکند که امریکا بر همراهی این کشورها با قطعنامه پیشنهادی خود حساب ویژهای باز کرده بود.
این اتفاق در حالی روی داد که ایران و تحقق هدف امریکا برای تضعیف موقعیت آن از جمله مهمترین موضوعات جاری سیاست خارجی امریکا به شمار میآید که دستکم برای شماری از نخبگان و روشنفکران این کشور بسیار حائز اهمیت است. ناکامی ترامپ در رابطه با ایران میتواند بشدت به موقعیت سیاسی او در میان جامعه الیت امریکا لطمه وارد کند و میزان حمایت از او در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو را به حداقل ممکن برساند. چه به دنبال شکست دولت امریکا در سایر موضوعات سیاست خارجی، عمده توجه و امید آن معطوف ایران شده و تضعیف آن و شکست برجام تنها نقطه امید رئیس جمهور امریکا برای به دست آوردن امتیازی قابل ملاحظه در آستانه انتخابات است. از سوی دیگر تلاش امریکا برای به شکست کشاندن برجام درحالی صورت میگیرد که تنها چند ماه به انتخابات ریاست جمهوری امریکا باقی مانده است و ترامپ طبق نظرسنجیهای متوالی صورت گرفته در امریکا موقعیت شکنندهای در صحنه سیاست داخلی دارد. بی تردید کشورهای اروپایی طرف برجام در مواجهه با قطعنامه پیشنهادی امریکا از وضعیت ترامپ در آستانه انتخابات مطلع هستند و این ارزیابی در موضعگیری آنها در نشست اخیر شورای امنیت بی تأثیر نبود. اروپاییها نه فقط به خاطر کارشکنیهای امریکا در روند اجرای برجام که بحران جدی برای آنها ایجاد کرد بلکه به دلیل رفتارهای ترامپ با خود این کشورها نیز مایل به انتخاب مجدد او در انتخابات نیستند.
در حقیقت اروپا با پیشبینی اینکه در صورت کنار رفتن ترامپ، فضا برای اجرای همه جانبه تعهدات آنها فراهم میشود و در نتیجه ایران هم اجرای تعهدات پیشین خود را از سر میگیرد، تلاش کردند برجام را با هر شرایطی که شده حفظ کنند.
سفیر پیشین ایران در آلمان
شکست فاحش امریکا در به تصویب رساندن قطعنامه تمدید تحریمهای تسلیحاتی ایران در شورای امنیت سازمان ملل نقطه روشنی در اثبات ناکامی سیاست فشار حداکثری امریکا بود. سیاستی که در سالها و ماههای اخیر به واسطه بازگرداندن تحریمهای هستهای و فضاسازی علیه ایران با هدف توقف اجرای توافق هستهای دنبال شد اما سیاست درست و دیپلماسی هوشمندانه ایران در مواجهه با کارشکنیهای گسترده امریکا مانع از به ثمر رسیدن آن شد. نگاهی به روند آرای نشست جمعه شورای امنیت نشان میدهد که سیاست حفظ برجام که ذیل اتخاذ یک تصمیم هوشمندانه از سوی ایران پیگیری شد، از اتحاد کشورهای اروپایی عضو دائم و غیر دائم شورای امنیت با امریکا جلوگیری کرد. این مسأله خاصه زمانی اهمیت پیدا میکند که امریکا بر همراهی این کشورها با قطعنامه پیشنهادی خود حساب ویژهای باز کرده بود.
این اتفاق در حالی روی داد که ایران و تحقق هدف امریکا برای تضعیف موقعیت آن از جمله مهمترین موضوعات جاری سیاست خارجی امریکا به شمار میآید که دستکم برای شماری از نخبگان و روشنفکران این کشور بسیار حائز اهمیت است. ناکامی ترامپ در رابطه با ایران میتواند بشدت به موقعیت سیاسی او در میان جامعه الیت امریکا لطمه وارد کند و میزان حمایت از او در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو را به حداقل ممکن برساند. چه به دنبال شکست دولت امریکا در سایر موضوعات سیاست خارجی، عمده توجه و امید آن معطوف ایران شده و تضعیف آن و شکست برجام تنها نقطه امید رئیس جمهور امریکا برای به دست آوردن امتیازی قابل ملاحظه در آستانه انتخابات است. از سوی دیگر تلاش امریکا برای به شکست کشاندن برجام درحالی صورت میگیرد که تنها چند ماه به انتخابات ریاست جمهوری امریکا باقی مانده است و ترامپ طبق نظرسنجیهای متوالی صورت گرفته در امریکا موقعیت شکنندهای در صحنه سیاست داخلی دارد. بی تردید کشورهای اروپایی طرف برجام در مواجهه با قطعنامه پیشنهادی امریکا از وضعیت ترامپ در آستانه انتخابات مطلع هستند و این ارزیابی در موضعگیری آنها در نشست اخیر شورای امنیت بی تأثیر نبود. اروپاییها نه فقط به خاطر کارشکنیهای امریکا در روند اجرای برجام که بحران جدی برای آنها ایجاد کرد بلکه به دلیل رفتارهای ترامپ با خود این کشورها نیز مایل به انتخاب مجدد او در انتخابات نیستند.
در حقیقت اروپا با پیشبینی اینکه در صورت کنار رفتن ترامپ، فضا برای اجرای همه جانبه تعهدات آنها فراهم میشود و در نتیجه ایران هم اجرای تعهدات پیشین خود را از سر میگیرد، تلاش کردند برجام را با هر شرایطی که شده حفظ کنند.
امریکا بازی را ترک نمیکند
یوسف مولایی
استاد دانشگاه و حقوقدان
شکست امریکا درخصوص قطعنامه ادامه تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران هر چند قابل پیشبینی بود اما از منظری هم میتواند جای تعجب داشته باشد. از این نظر که تقریباً هر ناظر سادهای هم میتوانست متوجه شود که تلاش امریکا در این زمینه به جایی نمیرسد، اما امریکا با اصرار بر این موضوع به مسیری رفت که نهایت آن منتهی به یکی از بدترین و تحقیرآمیزترین موقعیتهایش در شورای امنیت سازمان ملل شد. سؤالی که پیش میآید این است که آیا امریکا با آن دستگاه عریض و طویل کارشناسان سیاست خارجیاش نتوانسته بود این نتیجه روشن را پیشبینی کند و به چنین تحقیری گرفتار شد یا اینکه این موضوع را میدانست اما برای ادامه کار مسیری را طراحی کرده که ورق را برگرداند و این تنها صحنه اول نمایش او بود؟ برای این سؤال هنوز پاسخ مشخصی در دست نیست اما براساس سوابق دوره زمامداری ترامپ و حرکتهای حسابنشده فراوانی که داشته میتوان اینگونه گفت که اتفاق رخ داده برای امریکا در این خصوص ناشی از نبود یک شناخت و نداشتن یک استراتژی مشخص بوده.
امریکا میخواهد با فعال کردن مکانیزم ماشه همچنان در زمین تقابل با ایران برای به پایان رساندن برجام بماند. اروپاییها در این میدان هر چند همراهی کاملی با ایران ندارند و حتی تقابلهایی را نیز با ایران رقم میزنند اما مشخصاً به صورت سرسختانه مخالف بر هم خوردن برجام هستند. این مهم را میشد از رأی ممتنع آنها در جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد دریافت. به همین اعتبار بعید است که در جریان تلاشهای امریکا برای فعال کردن مکانیز ماشه، شاهد همراهی معناداری از طرف اروپاییها با زمامداران واشنگتن باشیم. این نیز چیزی است که از الان تا حد زیادی قابل پیشبینی است.
با همه اینها اما به نظر میرسد که امریکا در این مسیر صرفاً به دنبال گرفتن نتیجه مستقیم در استفاده از این ابزارهای حقوقی نباشد. فعال کردن مکانیزم ماشه توسط امریکا با توجه به خروج این کشور از برجام یک چالش حقوقی بسیار پیچیده و احتمالاً جنجالبرانگیز خواهد بود که میتواند مباحث جدید و دارای اهمیتی را در چارچوب حقوق بینالملل را برای اولین بار ایجاد کند. بعید نیست که امریکاییها جدای از فعال شدن یا نشدن این مکانیزم در پی ایجاد فضایی تنشآلود و چالشی در عرصه بینالملل در پی طرح این مباحث باشند. یعنی چیزی که میتواند نگاهها را متوجه ایران و مسأله هستهای کند و آنها با استفاده از دیپلماسی عمومی و رسانهای خود موج جدیدی از تبلیغات سراسری علیه ایران راه بیندازند. با این وجود از یک سو نظر منفی افکار عمومی جهان و از سوی دیگر مقاومت اروپا در مقابل سیاستهایی که منتهی به مرگ برجام میشوند از جمله عوامل تأثیرگذاری هستند که باعث خنثی شدن این سیاست خواهند شد.
استاد دانشگاه و حقوقدان
شکست امریکا درخصوص قطعنامه ادامه تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران هر چند قابل پیشبینی بود اما از منظری هم میتواند جای تعجب داشته باشد. از این نظر که تقریباً هر ناظر سادهای هم میتوانست متوجه شود که تلاش امریکا در این زمینه به جایی نمیرسد، اما امریکا با اصرار بر این موضوع به مسیری رفت که نهایت آن منتهی به یکی از بدترین و تحقیرآمیزترین موقعیتهایش در شورای امنیت سازمان ملل شد. سؤالی که پیش میآید این است که آیا امریکا با آن دستگاه عریض و طویل کارشناسان سیاست خارجیاش نتوانسته بود این نتیجه روشن را پیشبینی کند و به چنین تحقیری گرفتار شد یا اینکه این موضوع را میدانست اما برای ادامه کار مسیری را طراحی کرده که ورق را برگرداند و این تنها صحنه اول نمایش او بود؟ برای این سؤال هنوز پاسخ مشخصی در دست نیست اما براساس سوابق دوره زمامداری ترامپ و حرکتهای حسابنشده فراوانی که داشته میتوان اینگونه گفت که اتفاق رخ داده برای امریکا در این خصوص ناشی از نبود یک شناخت و نداشتن یک استراتژی مشخص بوده.
امریکا میخواهد با فعال کردن مکانیزم ماشه همچنان در زمین تقابل با ایران برای به پایان رساندن برجام بماند. اروپاییها در این میدان هر چند همراهی کاملی با ایران ندارند و حتی تقابلهایی را نیز با ایران رقم میزنند اما مشخصاً به صورت سرسختانه مخالف بر هم خوردن برجام هستند. این مهم را میشد از رأی ممتنع آنها در جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد دریافت. به همین اعتبار بعید است که در جریان تلاشهای امریکا برای فعال کردن مکانیز ماشه، شاهد همراهی معناداری از طرف اروپاییها با زمامداران واشنگتن باشیم. این نیز چیزی است که از الان تا حد زیادی قابل پیشبینی است.
با همه اینها اما به نظر میرسد که امریکا در این مسیر صرفاً به دنبال گرفتن نتیجه مستقیم در استفاده از این ابزارهای حقوقی نباشد. فعال کردن مکانیزم ماشه توسط امریکا با توجه به خروج این کشور از برجام یک چالش حقوقی بسیار پیچیده و احتمالاً جنجالبرانگیز خواهد بود که میتواند مباحث جدید و دارای اهمیتی را در چارچوب حقوق بینالملل را برای اولین بار ایجاد کند. بعید نیست که امریکاییها جدای از فعال شدن یا نشدن این مکانیزم در پی ایجاد فضایی تنشآلود و چالشی در عرصه بینالملل در پی طرح این مباحث باشند. یعنی چیزی که میتواند نگاهها را متوجه ایران و مسأله هستهای کند و آنها با استفاده از دیپلماسی عمومی و رسانهای خود موج جدیدی از تبلیغات سراسری علیه ایران راه بیندازند. با این وجود از یک سو نظر منفی افکار عمومی جهان و از سوی دیگر مقاومت اروپا در مقابل سیاستهایی که منتهی به مرگ برجام میشوند از جمله عوامل تأثیرگذاری هستند که باعث خنثی شدن این سیاست خواهند شد.
مقدمه شکست «اسنپ بک»
ادامه از صفحه اول
همچنان که با دیگر اقدامات ترامپ مثل خروج از سازمانها و مجامع بینالمللی هم همین واکنشهای منفی دیده شده است. مشکل ترامپ این است که فکر میکند با زورگویی و فشار میتواند خواستههای غیرمنطقی و غیرقانونی خود را به دیگران تحمیل کند. در این میان البته رأی کشورهای اروپایی و همراهی نکردن آنها با قطعنامه دولت امریکا واجد اهمیت بیشتری است. اروپاییها برجام را ابتکار عمل خود میدانند. اگر چه وزیر خارجه وقت امریکا در مذاکرات منتهی به توافق هستهای نقش برجستهای یافت اما بنیانهای این گفتوگوها با ابتکار اروپا و مشخصاً مسئول سیاست خارجی آن بود. بنابر این کشورهای اروپایی همچنان نسبت به حفظ اصل برجام دغدغه دارند چرا که آن را برای امنیت منطقه و حتی جهان مهم میدانند. از همین رو رأی ممتنع آنها نشاندهنده آن است که قاره سبز هم از اقدامات و عملکرد دولت ترامپ رضایتی ندارد و به نظر میرسد به نوعی در انتظار نتیجه انتخابات ریاست جمهوری این کشور هستند. اگر ترامپ شکست بخورد – انتخابات اگر همین امروز برگزار شود ترامپ بازنده خواهد بود- اروپاییها هم اراده خود برای عملی کردن تعهدات برجامی را سرعت خواهند بخشید. شکست ترامپ و پمپئو در شورای امنیت آن هم با آن کیفیت که تنها یک کشور کوچک با آن همراهی کرد، مقدمهای است برای شکست سنگینتر کاخ سفید در برنامه بعدی خود یعنی استفاده از «اسنپ بک» یا مکانیسم ماشه که درصدد بازگرداندن همه تحریمها علیه ایران است. در حال حاضرهم چین و روسیه و هم اروپاییها یادآور شدهاند که امریکا از برجام خارج شده و حق بهره بردن از سازوکارهای این توافق را ندارد. بنابر این از هماکنون میتوان پیشبینی کرد که امریکا در صورت توسل به این راه غیرقانونی یعنی «اسنپ بک» با یک افتضاح بینالمللی دیگر روبه رو خواهد شد. نکته دیگری که یادآوری آن مهم است اینکه دولت امریکا دشمن نظام جمهوری اسلامی ایران است و شکست او در هر صحنهای قاعدتاً به نفع ایران است.توافق هستهای برجام نشانهای از فعال بودن دیپلماسی ایران بود و حالا شکست امریکا در شورای امنیت هم مصداق دیگری است از کارآمد بودن دیپلماسی دولت. اگر چه طیفهایی از مجموعههای سیاسی در ایران و مشخصاً مخالفان دولت همچنان بر بیهوده بودن برجام اصرار دارند، اما واقعیت آن است که توافق هستهای در حکم سند و سد محکمی است که تهران در مواجهه با فشارهای حداکثری امریکا میتواند به آن استناد کند و در حقیقت دست بالا را در مناسبات بینالمللی داشته باشد.
همچنان که با دیگر اقدامات ترامپ مثل خروج از سازمانها و مجامع بینالمللی هم همین واکنشهای منفی دیده شده است. مشکل ترامپ این است که فکر میکند با زورگویی و فشار میتواند خواستههای غیرمنطقی و غیرقانونی خود را به دیگران تحمیل کند. در این میان البته رأی کشورهای اروپایی و همراهی نکردن آنها با قطعنامه دولت امریکا واجد اهمیت بیشتری است. اروپاییها برجام را ابتکار عمل خود میدانند. اگر چه وزیر خارجه وقت امریکا در مذاکرات منتهی به توافق هستهای نقش برجستهای یافت اما بنیانهای این گفتوگوها با ابتکار اروپا و مشخصاً مسئول سیاست خارجی آن بود. بنابر این کشورهای اروپایی همچنان نسبت به حفظ اصل برجام دغدغه دارند چرا که آن را برای امنیت منطقه و حتی جهان مهم میدانند. از همین رو رأی ممتنع آنها نشاندهنده آن است که قاره سبز هم از اقدامات و عملکرد دولت ترامپ رضایتی ندارد و به نظر میرسد به نوعی در انتظار نتیجه انتخابات ریاست جمهوری این کشور هستند. اگر ترامپ شکست بخورد – انتخابات اگر همین امروز برگزار شود ترامپ بازنده خواهد بود- اروپاییها هم اراده خود برای عملی کردن تعهدات برجامی را سرعت خواهند بخشید. شکست ترامپ و پمپئو در شورای امنیت آن هم با آن کیفیت که تنها یک کشور کوچک با آن همراهی کرد، مقدمهای است برای شکست سنگینتر کاخ سفید در برنامه بعدی خود یعنی استفاده از «اسنپ بک» یا مکانیسم ماشه که درصدد بازگرداندن همه تحریمها علیه ایران است. در حال حاضرهم چین و روسیه و هم اروپاییها یادآور شدهاند که امریکا از برجام خارج شده و حق بهره بردن از سازوکارهای این توافق را ندارد. بنابر این از هماکنون میتوان پیشبینی کرد که امریکا در صورت توسل به این راه غیرقانونی یعنی «اسنپ بک» با یک افتضاح بینالمللی دیگر روبه رو خواهد شد. نکته دیگری که یادآوری آن مهم است اینکه دولت امریکا دشمن نظام جمهوری اسلامی ایران است و شکست او در هر صحنهای قاعدتاً به نفع ایران است.توافق هستهای برجام نشانهای از فعال بودن دیپلماسی ایران بود و حالا شکست امریکا در شورای امنیت هم مصداق دیگری است از کارآمد بودن دیپلماسی دولت. اگر چه طیفهایی از مجموعههای سیاسی در ایران و مشخصاً مخالفان دولت همچنان بر بیهوده بودن برجام اصرار دارند، اما واقعیت آن است که توافق هستهای در حکم سند و سد محکمی است که تهران در مواجهه با فشارهای حداکثری امریکا میتواند به آن استناد کند و در حقیقت دست بالا را در مناسبات بینالمللی داشته باشد.
تأیید اقتدار و اعتبار ایران
رامین مهمان پرست
سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه
تلاش ناکام جدیدی را از امریکا در رابطه با قطعنامه پیشنهادی جهت تمدید تحریم تسلیحاتی ایران شاهد بودهایم. این حرکت امریکاییها، در جهت نقض قطعنامه 2231 شورای امنیت بود که به دلیل مصوبه برجام در این شورا به تصویب رسید و در ماه اکتبر، ایران پس از 5 سال تعهدی که برای راستیآزمایی فعالیت هستهای داشت، مجاز به خرید و فروش سلاحهای مرسومی شد که هر کشوری برای دفاع از امنیت خود میتواند از آن استفاده کند.
دلیل اصلی امریکاییها در وارد ساختن فشار غیرمنطقی و رفتار غیرقانونی برای تمدید تحریمهای تسلیحاتی، اول از همه ترس از دست دادن توطئههایی است که در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس به دنبال آن هستند و همواره جمهوری اسلامی ایران اصلی ترین عامل خنثی سازی این طرحها بوده است. نقشی که ایران در مقابله با گروههای تروریستی داعش در داخل عراق و سوریه و سایر مناطقی که این گروهها در حال فعالیت بودند، داشته و موجب ثبات و امنیت منطقه شده امریکاییها را نگران میکند. آنها از اینکه جبهه مقاومت در مقابل زیادهخواهیهای رژیم صهیونیستی قویتر شده، ناراحت هستند. به همین دلایل امریکاییها مجموعهای از سناریوهای مختلف را با هدف تقویت رژیم صهیونیستی و ترساندن کشورهای مختلف منطقه از ایران، طراحی کردهاند. فروش سلاح به کشورهای عربی منطقه و در کنار آن فضاسازی و منحرف کردن افکار عمومی به سمت تهدید ساختگی که از ایران به وجود آوردهاند، از جمله اقداماتی است تا در حاشیه آن بتوانند از این مجال برای امنیت رژیم صهیونیستی و عادیسازی روابط با کشورهای عربی منطقه استفاده کنند. همانطور که دیدیم، کشور امارات خیانت بزرگی را به آرمان مردم فلسطین انجام میدهد و با عادی سازی روابط قبح این مسأله را میشکند و پیشبینی میشود که در ادامه این سناریو، بعضی از کشورهای عربی دیگر هم بخواهند اقداماتی را در جهت عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی داشته باشند. در واقع به نظر میآید هدف امریکاییها از پیشنهاد قطعنامههای مختلف به شورای امنیت با وجود اینکه پاسخی نمیگیرند و کسی هم آنها را همراهی نمیکند، این است که هم میخواهند صورت مسأله را از بحث عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی عوض کنند و هم کشورهای مختلف را بدهکار خود کرده تا در قبال عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل سعی بر جبران آن و یا سکوت کنند.
همه این سیاستها ارتباط مستقیم به انتخابات ریاست جمهوری در امریکا هم دارد. آقای ترامپ و دوستانش از یک سو شکستهای بزرگی را در سیاست خارجی و همچنین در داخل کشور مانند بحث کرونا داشتهاند و از سوی دیگر شرایطشان در برابر دموکراتها اصلاً خوب نیست و تلاش میکنند که برگ برندهای را برای انتخابات آماده کنند. شاید برگ برندهای که به دنبالش هستند، امتیازاتی باشد که برای رژیم صهیونیستی فراهم میکنند و با فضاسازی و ایجاد جنگ روانی، ایران را تحت فشار میگذارند و سعی میکنند که تحریم ها را به اشکال مختلف ادامه دهند. البته ریسکی که امریکاییها میکنند و شکست سنگینی که در قطعنامه پیشنهادی اخیر داشتهاند، از اعتبار و حیثیت امریکا کم میکند. عدم همراهی کشورها و فقط حمایت یک جمهوری ذرهبینی با امریکا شکست دردناکی است. ولی از این تیمی که در ایالات متحده سر کار است، بعید نیست که همچنان رفتارهای غیرمنطقی که حاکی از یک نوع عدم تعادل روحی در بین مقامات امریکایی هست را ادامه بدهند. آنها از لطماتی که به سیاست خارجی امریکا وارد میشود، درس نمیگیرند. در هر صورت نتیجه همه این فعالیتها این است که اقتدار جمهوری اسلامی ایران و اعتبارش در بین افکار عمومی دنیا با حمایتی که در جامعه جهانی از کشور ما صورت میگیرد، پررنگ میشود و دنیا متوجه میشوند کسی که حق به جانب است، ایران است و کسی که نقض تعهدات را دارد و غیرقانونی از برجام خارج شد و سعی دارد که با تحریمهای یکطرفه به کشورها فشار بیاورد تا برخلاف قطعنامه 2231 بخواهند تحریم تسلیحاتی ایران را تمدید کنند، مقصر اصلی است.
سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه
تلاش ناکام جدیدی را از امریکا در رابطه با قطعنامه پیشنهادی جهت تمدید تحریم تسلیحاتی ایران شاهد بودهایم. این حرکت امریکاییها، در جهت نقض قطعنامه 2231 شورای امنیت بود که به دلیل مصوبه برجام در این شورا به تصویب رسید و در ماه اکتبر، ایران پس از 5 سال تعهدی که برای راستیآزمایی فعالیت هستهای داشت، مجاز به خرید و فروش سلاحهای مرسومی شد که هر کشوری برای دفاع از امنیت خود میتواند از آن استفاده کند.
دلیل اصلی امریکاییها در وارد ساختن فشار غیرمنطقی و رفتار غیرقانونی برای تمدید تحریمهای تسلیحاتی، اول از همه ترس از دست دادن توطئههایی است که در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس به دنبال آن هستند و همواره جمهوری اسلامی ایران اصلی ترین عامل خنثی سازی این طرحها بوده است. نقشی که ایران در مقابله با گروههای تروریستی داعش در داخل عراق و سوریه و سایر مناطقی که این گروهها در حال فعالیت بودند، داشته و موجب ثبات و امنیت منطقه شده امریکاییها را نگران میکند. آنها از اینکه جبهه مقاومت در مقابل زیادهخواهیهای رژیم صهیونیستی قویتر شده، ناراحت هستند. به همین دلایل امریکاییها مجموعهای از سناریوهای مختلف را با هدف تقویت رژیم صهیونیستی و ترساندن کشورهای مختلف منطقه از ایران، طراحی کردهاند. فروش سلاح به کشورهای عربی منطقه و در کنار آن فضاسازی و منحرف کردن افکار عمومی به سمت تهدید ساختگی که از ایران به وجود آوردهاند، از جمله اقداماتی است تا در حاشیه آن بتوانند از این مجال برای امنیت رژیم صهیونیستی و عادیسازی روابط با کشورهای عربی منطقه استفاده کنند. همانطور که دیدیم، کشور امارات خیانت بزرگی را به آرمان مردم فلسطین انجام میدهد و با عادی سازی روابط قبح این مسأله را میشکند و پیشبینی میشود که در ادامه این سناریو، بعضی از کشورهای عربی دیگر هم بخواهند اقداماتی را در جهت عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی داشته باشند. در واقع به نظر میآید هدف امریکاییها از پیشنهاد قطعنامههای مختلف به شورای امنیت با وجود اینکه پاسخی نمیگیرند و کسی هم آنها را همراهی نمیکند، این است که هم میخواهند صورت مسأله را از بحث عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی عوض کنند و هم کشورهای مختلف را بدهکار خود کرده تا در قبال عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل سعی بر جبران آن و یا سکوت کنند.
همه این سیاستها ارتباط مستقیم به انتخابات ریاست جمهوری در امریکا هم دارد. آقای ترامپ و دوستانش از یک سو شکستهای بزرگی را در سیاست خارجی و همچنین در داخل کشور مانند بحث کرونا داشتهاند و از سوی دیگر شرایطشان در برابر دموکراتها اصلاً خوب نیست و تلاش میکنند که برگ برندهای را برای انتخابات آماده کنند. شاید برگ برندهای که به دنبالش هستند، امتیازاتی باشد که برای رژیم صهیونیستی فراهم میکنند و با فضاسازی و ایجاد جنگ روانی، ایران را تحت فشار میگذارند و سعی میکنند که تحریم ها را به اشکال مختلف ادامه دهند. البته ریسکی که امریکاییها میکنند و شکست سنگینی که در قطعنامه پیشنهادی اخیر داشتهاند، از اعتبار و حیثیت امریکا کم میکند. عدم همراهی کشورها و فقط حمایت یک جمهوری ذرهبینی با امریکا شکست دردناکی است. ولی از این تیمی که در ایالات متحده سر کار است، بعید نیست که همچنان رفتارهای غیرمنطقی که حاکی از یک نوع عدم تعادل روحی در بین مقامات امریکایی هست را ادامه بدهند. آنها از لطماتی که به سیاست خارجی امریکا وارد میشود، درس نمیگیرند. در هر صورت نتیجه همه این فعالیتها این است که اقتدار جمهوری اسلامی ایران و اعتبارش در بین افکار عمومی دنیا با حمایتی که در جامعه جهانی از کشور ما صورت میگیرد، پررنگ میشود و دنیا متوجه میشوند کسی که حق به جانب است، ایران است و کسی که نقض تعهدات را دارد و غیرقانونی از برجام خارج شد و سعی دارد که با تحریمهای یکطرفه به کشورها فشار بیاورد تا برخلاف قطعنامه 2231 بخواهند تحریم تسلیحاتی ایران را تمدید کنند، مقصر اصلی است.
معرفی سرپرست جدید وزارت صمت
رئیس جمهوری در حکمی دکتر «جعفر سرقینی» از معاونان وزارت صمت را به عنوان سرپرست وزارت صنعت، معدن و تجارت منصوب کرد.به گزارش ایرنا در حکم روحانی آمده است: بر اساس اصل 135 قانون اساسی و با عنایت به مراتب تعهد و سوابق مدیریتی ارزشمندتان در حوزه صنعت و بازرگانی، به موجب این حکم جناب عالی را به «سرپرستی وزارت صنعت، معدن و تجارت» منصوب می نمایم.گفتنی است مدرس خیابانی که بعد از 3 ماه سرپرستی به عنوان گزینه پیشنهادی دولت برای این وزارتخانه به مجلس معرفی شده بود، نتوانست رأی اعتماد بگیرد.
تحلیل چهرهها از ناکامی امریکا در شورای امنیت
علی شکوریراد، دبیرکل حزب اتحاد ملت: در شرایطی که بسیاری جهان را هنوز در دوره یکجانبهگرایی فرض میکنند، اما این قدرت جهانی تنها رأی مثبت جمهوری دومینیکن را در پروژهای پشتسر خود دید که برای آن تبلیغات و هزینه فراوانی کرده بود. این واقعیت حاکی از توفیق دیپلماسی فعال دولت و بخصوص برجامی است که با همه ناکامیها و تخریبهایی که از داخل و خارج دیده، اینگونه دستاوردهای مهم را برای ایران در پی داشته است. انزوای دیپلماتیک امریکا در تقابل با ایران اتفاقی کمسابقه است. تجربه نشان داده که سیاست در کنار مقاومت بیش از شعار در کنار ماجراجویی میتواند مقابل زورگویی قدرتها مؤثر واقع شود. باید با بها دادن بیش از پیش به ابزار دیپلماسی و کنترل هیجانات تندروهای داخلی در مخالفت با آن، اجازه داد که این مسیر تا رفع همه فشارها از کشور ادامه یابد و همه ابزارهای دیگر نیز در خدمت دیپلماسی و در هماهنگی کامل با وزارت خارجه به کار گرفته شوند./ ایرنا
امیرحسین قاضیزاده هاشمی، نایب رئیس مجلس: چندجانبهگرایی ایران با رویکرد «نگاه به شرق» توانست بار دیگر یکجانبهگرایی امریکا را شکست دهد؛ بسیاری از کشورهای عضو شورای امنیت به دلیل اینکه میدانستند اگر رأی مثبت هم بدهند، باز قطعنامه تمدید تحریم تسلیحاتی ایران توسط چین و روسیه وتو میشود، حاضر نشدند با امریکا همراهی کنند./ توئیتر
حمید بعیدینژاد، سفیر ایران در لندن: رد شدن کامل پیشنویس قطعنامه امریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران توسط شورای امنیت سازمان ملل نشانگر سطح انزوای بینالمللی دولت امریکا است. فشار حداکثری بینالمللی علیه امریکا برای تغییر رفتارش در برابر توافق هستهای ایران در حال افزایش است./ توئیتر
مجتبی ذوالنوری، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس: شکست مفتضحانه امریکا در تصویب قطعنامه علیه ایران، اگرچه آبروی نداشته امریکا را بر باد داد، ولی خوب شد کشوری به نام دومینیکن که ظاهراً زیر پونز الصاق نقشه به دیوار گم شده بود، سر زبانها افتاد./ ایسنا
جرت بلانک، ناظر اجرای برجام در دوره اوباما خطاب به پمپئو: شما یک رأی در شورای امنیت کسب کردید و فقط خدا میداند که شما چه به جمهوری دومینیکن گفتهاید تا آن یک رأی را کسب کنید. شما فرصت محدود کردن فهرست تأمینکنندگان تسلیحات به ایران را بهطور کامل از دست دادید. شما خود عین شکست هستید. پاسخگویی در راه است.
/ جماران
گلعاد اردان، نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل: تصمیم شورای امنیت مبنی بر مخالفت با راهکار امریکا برای تمدید تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران یک رسوایی است. شورا کاملاً در مأموریت خود برای حفظ صلح و امنیت بینالمللی شکست خورده است. این تصمیم بیش از پیش خاورمیانه را به مخاطره میاندازد و میزان گسترش خشونت در سراسر جهان را افزایش میبخشد./ ایسنا
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
باخت
-
اهمیت حفظ برجام؛ پیام جلسه شورای امنیت
-
امریکا بازی را ترک نمیکند
-
مقدمه شکست «اسنپ بک»
-
تأیید اقتدار و اعتبار ایران
-
معرفی سرپرست جدید وزارت صمت
-
تحلیل چهرهها از ناکامی امریکا در شورای امنیت
اخبارایران آنلاین