لا ریجونه(سوئیس)
کشتار در کابل:72 کشته و حمله داعش

حریت دیلی نیوز(ترکیه)
آغاز خروج نظامیان ترکیه از افغانستان

ایندیپندنت(انگلیس)
قتل عام و بحران

دیلی نیوز(امریکا)
آنها تاوان خواهند داد

چاینا دیلی(چین)
بمبگذاری و کشتار در اوج آشفتگی خروج امریکا

لیبراسیون(فرانسه)
انفجارهای افغانستان در میانه هرج و مرج

بنفشه غلامی/ رؤیای بایدن برای خلاصی از باتلاق خودساخته افغانستان حتی چند روز هم دوام نیاورد. انفجارهای انتحاری کابل، موج انتقادهای داخلی و خارجی را روانه رئیس جمهوری امریکا کرد تا به بی‌کفایتی در دیپلماسی و زیرسؤال بردن اقتدار ایالات متحده در جهان متهم شود و به تعبیر سی‌بی‌اس نیوز، بدترین روز ریاست جمهوری‌اش رقم خورد.
پنجشنبه در حالی که از اوایل صبح این روز نهادهای امنیتی استرالیا، انگلیس و امریکا، با صدور بیانیه‌های هشدار‌آمیز خطاب به شهروندان خود در افغانستان، از آنها خواستند به فرودگاه کابل نزدیک نشوند، نزدیک به غروب، در حالی که تاریکی اندک‌اندک همه جا را فرا می‌گرفت، صدای انفجارهایی پیاپی و در پی آن تیراندازی‌های بی‌امان، گوش کابل را پر کرد. دو انفجار انتحاری که داعش مسئولیت آنها را پذیرفته 170 نفر را به کام مرگ کشید و نزدیک به بیش از 200 نفر را زخمی کرد. 13 نفر از کشته‌شدگان و 18 نفر از زخمی‌ها، نظامیان امریکایی بودند. رویدادی که بدترین سناریو برای جو بایدن محسوب می‌شد. سناریویی که به وقوع پیوستن آن موجب شد، او دیدار از پیش برنامه‌ریزی شده با نفتالی بنت، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را لغو کرده و تا زمانی نا مشخص به تعویق اندازد. به گزارش «فایننشال تایمز»، بایدن در پی این انفجارها در نشستی خبری شرکت کرد و به گونه‌ای تحت فشار سؤال‌های بی‌امان و انتقادی خبرنگاران قرار گرفت که تاب از دست داد و در حالی که سرش را روی دستش تکیه داده بود، اشک ریخت. او با این حال تلاش کرد با صلابت یک رهبر قاطع، چیزی که به‌زعم رسانه‌های امریکایی از آن بی‌بهره بود، در کلماتی پرطمطراق بگوید: «ما از مبارزه با تروریست‌ها دست نخواهیم کشید. به آنها اجازه نمی‌دهیم مأموریت ما را متوقف کنند. ما به تخلیه نیروهایمان از افغانستان ادامه می‌دهیم. ما نمی‌بخشیم و فراموش نخواهیم کرد.» او در حالی این سخنان را گفت که مردم امریکا و افغانستان نیز همان طور که در شبکه های اجتماعی نوشته بودند، هرگز او را نخواهند بخشید و فراموش نخواهند کرد که چگونه با اعلام خروج ناگهانی نیروهای امریکایی از افغانستان که کارشناسان درباره آن هشدار داده و آن را غیرمسئولانه توصیف کرده بودند، باعث ایجاد وضعیتی امنیتی در این کشور شد و مرگ 13 نظامی امریکایی در یک روز را رقم زد.
 آماری بی‌سابقه در یک دهه اخیر و کم سابقه در 20سال نبردهای امریکا در افغانستان. در دو دهه گذشته تنها دوبار دیگر ارتش این کشور در یک روز تلفاتی بیش از این داده است. 28 ژوئن 2005 در عملیاتی 19 نظامی امریکایی کشته شدند و 6 آگوست 2011 نیز در جریان سقوط یک بالگرد امریکایی در ولایت وردک
30 نظامی امریکایی جان باختند.

واکنش‌ها به انفجارهای مرگبار کابل
انفجارهای غروب پنجشنبه، واکنش‌های بسیاری را برانگیحت. در افغانستان ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان که می‌گوید داعش دشمن طالبان است، این حملات را که باعث مرگ 28 طالب شده است، محکوم و تأکید کرد: «این حملات در منطقه‌ای انجام شده است که نیروهای امریکایی مسئول امنیت آن بودند.»
در داخل امریکا نیز که فضای کلی در آن حمایت از خروج از افغانستان است اما نه آشفته‌بازاری که بایدن به راه انداخته، مردم و جمهوریخواهان لب به اعتراض گشودند. میچ مک کانل، عضو برجسته حزب جمهوریخواه در سنای امریکا، گفت: «تروریست‌ها تنها با این دلیل که سیاستمداران ما از جنگیدن با آنها خسته می‌شوند، دست از جنگ برنمی‌دارند.» جان بولتون، مشاور امنیت ملی سابق امریکا با تأکید بر اینکه ترامپ و بایدن هر دو در خروج این‌چنینی نیروهای امریکایی از افغانستان مقصرند، گفت: «جهان از اشتباه استراتژیک امریکا در افغانستان رنج خواهد برد.» دونالد ترامپ تأکید کرد: «این فاجعه هرگز نباید رخ می‌داد.» سناتور مارشا بلکبرن هم در نهایت خواهان کناره‌گیری بایدن به همراه معاونش و همین‌طور وزیر دفاع، وزیر خارجه و فرماندهی نیروهای مسلح امریکا شد. در خارج از مرزهای امریکا نیز انگلیس، فرانسه، آلمان، عربستان، امارات، قطر، رئیس کمیسیون اروپا و دبیرکل ناتو، این حملات را محکوم کردند و شماری از کشورها از جمله کانادا، هلند و دانمارک به پروازهای خود در افغانستان پایان دادند. همچنین انگلیس اعلام کرد به روند انتقال غیرنظامیان و بررسی درخواست‌های خروج از افغانستان پایان داده است. اما گزارش روزنامه تایمز لندن حاکی است، ارتش بریتانیا در خروج شتابان خود از افغانستان فهرست همکاران افغان خود را در سفارتخانه‌اش جا گذاشته است! سخنگوی وزارت خارجه ایران نیز در سخنانی با محکوم کردن این انفجارها اظهارامیدواری کرد با تشکیل هرچه سریعتر دولتی فراگیر در کابل، ارگان‌ها و نهادهای مسئول وظایف خود را در صیانت از جان و مال مردم عهده دار شوند. این در حالی است که ظهر دیروز سایت شبکه خبری «الجزیره» به نقل از منابع طالبان خبر داد، این گروه در حال برنامه‌ریزی برای تشکیل یک دولت موقت در افغانستان هستند که شامل رهبرانی از همه قومیت‌ها و قبایل این کشور خواهد شد. همچنین یکی از اعضای هیأت فرستاده از سوی احمد مسعود برای مذاکره با طالبان خبر داد، در نشست روز پنجشنبه دو طرف توافق کردند تا پایان مذاکرات، از هرگونه حمله نظامی علیه یکدیگر خودداری کنند.

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

پیشنهاد کویت برای نشست اتحادیه عرب در دمشق
یک‌بار از مسقط در پادشاهی عمان برای شرکت در نشست کمیته قدس به ریاست حسن دوم به دارالبیضا در مغرب می‌رفتم. پرواز بی‌توقف ما، که بیش از نه ساعت طول کشید، تماماً بر فراز آسمان و سرزمین‌های عربی بود. طبیعی بود که بخشی از سخن ما با همراهان در هواپیما بر ثروت‌های عربی نهفته در زیر این سرزمین‌های غنی، متمرکز باشد که بهره‌برداری از آن به گونه‌ای در جریان است که انگار همین فردا می‌میریم، و نیروی انسانی گسترده عربی که آنگونه که باید بر آن سرمایه‌گذاری نکرده‌ایم، به شکلی که انگار برای همیشه زنده‌ایم. پس از مدتی سکوت به برنامه کاری کمیته قدس نیز پرداختیم که ساده‌تر از آنی بود که می‌پنداشتیم. چکیده برنامه این بود: تلاش با جامعه بین‌المللی برای بازداشتن یهودی‌سازی قدس و توقف ساخت شهرک‌های یهودی در پیرامون آن، بدون سخنی از آزادی قدس و بازگرداندن مسجدالاقصی و کلیسای قیامت. نشست‌های کمیته قدس سالی پس از سال دیگر تکرار می‌شد، اما شمار شهرک‌های یهودی قدس و پیرامون آن و شاید زیر آن، در همین دوره دو برابر شد و کار بدانجا رسید که نماز گزاردن فلسطینیان در مسجدالاقصی و کلیسای قیامت، برای آنها سخت‌تر از نماز گزاردن در مکه مکرمه و در جوار واتیکان شد.
فصل نهم: فروپاشی بزرگ
در این روزهای آشوب‌زده، رهبران عرب به دنبال برگزاری نشست سران بودند. شیخ صباح‌الاحمد الصباح وزیر خارجه کشور کویت که با پشتیبانی از نظام صدام حسین، بخش عمده نیازهای مالی عراق را در طول جنگ عراق و ایران تأمین کرده بود، در نشست شورای وزیران اتحادیه عرب در مارس ۱۹۹۰، پیشنهاد کرد دمشق مقر اجلاس آتی سران عرب باشد. من نیز شگفت‌زده از پیشنهاد او و بدون اطلاع رئیس‌جمهوری اسد، از آن استقبال کردم. چون در اموری از این گونه که به شکل آشکاری متضمن منافع سوریه بود، بدون نظرخواهی از اسد اقدام می‌کردم. طارق عزیز وزیر خارجه عراق در جلسه حضور داشت و با این پیشنهاد مخالفت نکرد. اما شاذلی قلیبی دبیرکل اتحادیه عرب به من گفت با عرفات ملاقات و موفقیت اجلاس سران در دمشق را تضمین کنم، زیرا از نظر او عقلانی نبود که اجلاس سران در دمشق برگزار شود و اختلافات میان عرفات و سوریه همچنان برقرار باشد. از قلیبی بخاطر این پیشنهاد تشکر کردم و مانعی برای انجام آن ندیدم. چون موافقت فاروق قدومی نزدیک به سوریه، در شورای وزیران اتحادیه را برای اعلام اینکه سازمان آزادیبخش فلسطین با برگزاری اجلاس سران در دمشق موافقت کرده، کافی نمی‌دانستم. از قلیبی خواستم در ملاقات من با عرفات حضور یابد. این درخواست از یک سو بازتاب دهنده شکاف عمیق و میزان تنش موجود میان سوریه و عرفات بود و از سوی دیگر، تمایل من به اینکه موافقت احتمالی عرفات، در حضور دبیرکل اتحادیه باشد. قلیبی از این درخواست من استقبال کرد و با ادبیاتی دیپلماتیک گفت: همراه با من به دیدار عرفات خواهد آمد. با شاذلی قلیبی به مقر عرفات رفتیم، کاری که برخی در رهبری سوریه آن را در حکم کفر می‌پنداشتند. اما رئیس‌جمهوری اسد موضع مرا در اقدام به چنین ابتکار عمل هایی، در چنان شرایط سختی، درک می‌کرد.