امام موسی کاظم (ع):
چیزی نیست که چشمانت آن را بنگرد، مگر آنکه در آن پند و اندرزی است.
بحارالانوار، ج. ۷۸، ص. ۳۱۹

اشخاصی که با گروهی خواه سیاسی، خواه اجتماعی و خواه فرهنگی مخالف هستند، هنگام عجز و ضعف، به این‌گونه اقدامات غیرواقعی، شایعه‌پراکنی و انگ زدن‌ها می‌پردازند. هیچ دلیلی ندارد که شخصی مثل محمدعلی اسلامی ندوشن را که چهره‌ای فرهنگی است و مدتی می‌شود از پا افتاده و توان دفاع از خود را ندارد، اینگونه مورد هجوم قرار داد... کسانی هستند که به کارها و یک عمر فعالیت فرهنگی او بخل می‌ورزند.  شایعه پراکنی ها درباره وضع جسمانی استاد اسلامی ندوشن پیش از این هم سابقه داشته است و این اخبار درباره فردی که کسالت دارد، باور کردنی است. آنچه برای من عجیب است انگیزه پنهان پشت این اقدامات و تفکر است که در دو موج متوالی این خبر بی‌معنی را منتشر کنند. چه دستاوردی از این خبر می‌توانند داشته باشند؟ اسلامی ندوشن نه رقیب سیاسی فردی است و نه رقیب فرهنگی، متأسفانه در همه دنیا بخل علمی در بالاترین سطوح وجود دارد اما اسلامی ندوشن در این رقابت جای نمی‌گیرد... به هر حال طبیعت راه خودش را می‌رود و موضوع عجیبی نیست، همه ما باید این راه را بپیماییم ولی این روش دروغین و ریاکارانه که آغازگر چنین خبری است، بسیار زشت و قابل انتقاد است.‌

بخشی از گفت‌و‌گوی ایرنا با این مترجم و پژوهشگر و از یاران صدیق محمدعلی اسلامی ندوشن

محدثه واعظی‌پور
روزنامه نگار
«مامان» نخستین فیلم آرش انیسی در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر روی پرده رفت و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را برای رویا افشار به ارمغان آورد. فیلم، تصویری تازه از زن- مادر ایرانی ارائه می‌دهد و از این منظر، قابل توجه و تماشایی است. فیلم، برای نخستین بار در سینمای ایران، وجهی از شخصیت زنانه را بازتاب می‌دهد که کمتر انعکاسی در سینما و تلویزیون داشته است. در «مامان» با زنی مواجه هستیم که سرپرست خانواده است و این ویژگی، روحیه مادرانه و زنانه او را تحت تأثیر قرار داده است. او در کوران حوادث بزرگ اجتماعی، تغییر و تحولاتی را پشت سر گذاشته و در نهایت برای امرار معاش، حرفه‌ای مردانه انتخاب کرده است. مسیر زندگی نسرین (رویا افشار)، طوری بوده که او را محتاط، حساس و نامتعادل کرده است. فیلم بخوبی، این فروپاشی درونی، وسواس بیمارگون و بی‌قراری را نمایش می‌دهد. با وجودی که شخصیت مامان، گاهی غیرقابل‌تحمل و غیردوست داشتنی می‌شود، اما روایت واقع‌گرایانه فیلم، باعث می‌شود تماشاگر تا انتها «مامان» را دنبال کند.
نخستین فیلم بلند آرش انیسی، بازی‌هایی قابل توجه دارد که در ایام جشنواره درباره آنها صحبت شده و در اکران عمومی، بیشتر دیده خواهد شد. اما به‌دلیل محوریت شخصیت مامان، بازی رویا افشار بیش از بقیه به چشم می‌آید. افشار که پس از سال‌ها فرصت ایفای نقشی چند بعدی و پیچیده را به دست آورده، فراز و فرودهای این شخصیت را بخوبی انعکاس داده است. در بازی او، ترس‌ها، شادی‌های شکننده و یأس همیشگی که با چنین زنی، همراه است دیده می‌شود. بدون این که شخصیت مامان، غیرقابل باور یا تصنعی به نظر برسد. بخش مهمی از فیلم، بر پایه رابطه مادر و سه پسرش طراحی شده و بازی خوب بازیگران، بویژه امیر نوروزی و عرفان ابراهیمی، این رابطه پر از عشق و سوءتفاهم را عینیت بخشیده است.
بسیاری از فیلمسازان ایرانی، نگاهی توأم با ستایش به شخصیت مادر در آثارشان داشته‌اند. در فیلم «مادر» (علی حاتمی) مادر (رقیه چهره‌آزاد) ستون اصلی و نمادی از وطن است. در «میم مثل مادر» (رسول ملاقلی‌پور) مادر تجلی و تبلور ایثار است، در «زیر پوست شهر» (رخشان بنی‌اعتماد) مادر برای حفظ خانواده از همه طوفان‌ها، یک تنه می‌جنگد. نسرین در «مامان» همه این کارها را به شیوه خودش انجام داده و این نقطه تمایز او با همه مادران سینمای ایران است. در سکانس‌هایی که انتخاب‌های مادر، فرزندانش را به دردسر می‌اندازد، او به شیوه خودش در حال آبروداری و آینده‌نگری است و این تناقض، موقعیتی غریب برای مامان و پسرانش ایجاد کرده است.
 مادر این فیلم، دور از شمایل ستایش‌شده‌ای که در اغلب فیلم‌های سینمایی دیده‌ایم، محصول یک دوره است. محصول دگرگونی‌های اجتماعی و تلخکامی‌های فراوان در زندگی فردی. این مادر، با همه تفاوت‌هایی که با تصویر آرمانی زن- مادر ایرانی دارد، به یاد می‌ماند. فیلمساز جرأت می‌کند زوایایی تاریک از شخصیت و رفتارهای یک مادر را به تصویر بکشد، مادری که اگرچه تداعی کننده تصویر مطلوب‌مان از زنانگی و مادرانگی نیست، اما انعکاسی از تراژدی زندگی زنانی است که عشق و خوشبختی از آنها دریغ شده است.

اسماعیل علوی
دبیر گروه پایداری
عباسیان با وجود آن‌که عموزادگان رسول خدا(ص) بودند و با تکیه بر همین قرابت بر اموی‌ها غلبه یافتند، اما خیلی زود پس از روی کار آمدن، بنای بدرفتاری با علویان و چهره‌های شاخص آنان، یعنی نوادگان پیامبر اکرم(ص) را که از موقعیت خاص و از جایگاه عصمت و طهارت برخوردار بودند گذاشتند. به گونه‌ای که روی امویان را در اعمال ظلم و استبداد نسبت به آل رسول(ص) و شیعیانشان سفید کردند. آنان آنچنان کینه اهل بیت را به دل گرفتند که گویی میان آنان و آل‌ الله خونی تقاص نگرفته بر زمین مانده است. از این‌ رو با ربودن گوی سبقت از بنی‌امیه در زشتکاری نسبت به خاندان رسول گرامی اسلام و علویان در تاریخ بنام شدند. آنان در دوران خلافت هارون‌الرشید در سال 183 یعنی 50 سال پس از تأسیس سلسله عباسی دست به خون عبد صالح خدا امام موسی کاظم(ع) آلودند و حضرتش را پس از زندان‌های مکرر و آزار و اذیت بسیار به شهادت رساندند. عباسیان که تجربه خلافت بنى‌امیه و رفتار آنان با مردم و نتیجه کارشان همچون آیینه عبرت مقابلشان بود، با سالوس و ریا، افکار و اهداف خود را در هزارتوى سیاسى‌کارى پنهان کرده و عوامفریبى را سرلوحه روش حکومتى خود ساخته بودند. اما ریاکاری‌هایشان در مقابل سیره و سلوک ذریه پیامبر(ص) از پرده بیرون افتاده و اهل بیت رسول خدا و ائمه معصومین(ع) همچون پایگاه روشنگرى خطرى براى آنان محسوب مى شدند و معیارهاى قیاس رفتار اسلامى حکومتگران با سیره و سنت رسول(ص) خدا بودند.
امروز (25 ماه رجب) مصادف با شهادت مظلومانه هفتمین خورشید فروزان هدایت، امام موسی کاظم(ع) است. امام همامی که پس از تحمل سال‌ها سختی و رنج در سیاهچال‌های بصره و بغداد سرانجام به امر هارون‌الرشید خلیفه ستمگر عباسی، مسموم شد و مظلومانه به شهادت رسید. در دوران حیات امام موسی کاظم(ع) با دخالت حاکمان عباسی، ارزش‌های دینی وارونه و در خدمت حاکمیت جور بود، در نتیجه امت اسلامی از نظر اخلاقی و اعتقادی در معرض سقوط قرار داشت. آن حضرت(ع) برای مقابله با آسیب‌هایی که هویت امت اسلامی را تهدید می‌کرد، به چاره‌اندیشی برخاست و با شیوه‌های مؤثر به ترویج و تحکیم ارزش‌های معنوی و معرفتی اقدام نمود. امام موسی کاظم(ع) با درک و شناخت دقیق از ریشه‌های بحران به احیای مکارم اخلاقی و آموزه‌های دینی پرداخت و نسبت به شناساندن جلوه‌های مسلمانی در میان امت از طریق نشر معارف همت گمارد. آن حضرت با تربیت «گروه صالحان» پلی میان خود و امت ایجاد کرد و جهت مقابله با انحرافات اخلاقی و اعتقادی، بر جایگاه رفیع عقل به عنوان ابزاری کارآمد در حوزه شناخت، تأکید فرمود. امام موسی کاظم(ع) ضمن حدیثی مفصل و طولانی خطاب به هشام بن حکم پیرامون اهمیت و جایگاه ویژه عقل در مجموعه تعالیم اسلامی فرمود: ای هشام! خداوند به وسیله خرد، حجت را بر انسان‌ها تمام کرده است. آن حضرت(ع) همچنین آنانی را که خرد نمی‌ورزند با عنوان بدترین جنبندگان نکوهش فرموده و در همین راستا درونمایه خردورزی را فروتنی در برابر حق برشمرده که به صورت تقوا جلوه‌گر می‌شود. براساس تعالیم امام موسی کاظم(ع) هر چیزی را راهنمایی است و راهنمای خردمند، عقل اوست و خردمندان در دنیا و آخرت نزد خداوند مقامی رفیع دارند و اعمال آنان ارجمندتر برشمرده می‌شود. در این آموزه آن حضرت(ع) صبر را نشانه عقل و مردم‌داری و مردم‌دوستی را به عنوان نیمی از عقل مورد ستایش قرار می‌دهد. امام موسی کاظم(ع) همچنین با دامن زدن به جریان اصیل اسلامی، جان جویندگان حقیقت را از معارف اسلامی سرشار و آینده امت را با بیداری و دینداری حقیقی همراه می‌کند تا از خطر انحرافات در عصر و زمانه خود مصون و برکنار بمانند.

مفهوم ملت و ملیت از مفاهیم مناقشه برانگیز در علوم اجتماعی و سیاسی است. هنوز میان صاحبنظران بحث است که آیا «ملت» مفهومی حقیقی است یا اعتباری. آیا از جمله واقعیت‌های عینی و مستقل از عالم ادراکات است یا یک برساخته ذهنی برای مقوله سازی‌های نظری است؟ به هر روی، با تکوین جهان جدید، مقوله ملت – و به تبع آن، «ملیت» – توجه تحلیلگران را بیش از پیش به خود جلب کرد. جالب‌تر آنکه این مفاهیم به‌زودی ردای ایدئولوژی بر تن کردند و اسبابی برای تمایزطلبی و تشخص بخشی شدند. ایدئولوژی ناسیونالیسم در چنین شرایطی شکل گرفت. اگرچه در بطن این ایدئولوژی مفهوم ملت و تعلق به آن جای گرفته است اما مثل هر ایدئولوژی دیگری، شاخه‌های گوناگونی یافت. اینگونه است که امروز می‌توان از ناسیونالیسم رمانتیک، ناسیونالیسم نژادی، ناسیونالیسم مدنی، ناسیونالیسم پسامدرن و... سخن گفت.
«ناسیونالیسم نژادی در تاریخ ایران» عنوان کتاب جمع و جوری است که مشخصاً به موضوع ملیت خواهی ازلی انگارانه (ناسیونالیسم نژادی) در ایران معاصر می‌پردازد. عبدالرضا نواصری، نویسنده اثر، در تحقیق خود نشان می‌دهد که پس از شکست دولت‌های برآمده از مشروطیت در رفع عقب ماندگی جامعه و ناتوانی آن‌ها در فرایند توسعه ایران، بخشی از روشنفکران درصدد برآمدند که ضمن بازاندیشی در سنت فکر ایرانی، نسخه درمان عقب ماندگی جامعه را در استقرار نظامی اقتدارگرا و متمرکز بر مبنای ایدئولوژی ملیت و ناسیونالیسم جست و جو کنند. روایت این روشنفکران تجددگرا البته خالی از تفاخرهای نژادی نبود و به این اعتبار، ناسیونالیسم نژادی در ایران پایه گذاری شد. مؤلف البته در دوره زمانی پهلوی اول، محدود نمی‌ماند و سرگذشت این ایدئولوژی را تا روزگار ما دنبال می‌کند و ظهورات مختلف آن را همراه با نمایندگان و پیش برندگانش معرفی می‌نماید.
کتاب حاضر، مخاطرات نژادگرایی در عرصه ناسیونالیسم را یادآوری می‌کند و ضمن ارجاع به تجربه‌های جهانی این ایدئولوژی، تلویحاً ناسیونالیسم مدنی و عقلانی را روبه‌روی آن می‌نشاند. عبدالرضا نواصری تحقیق خود را در سه فصل اصلی به همراه یک مقدمه و یک نتیجه گیری سامان داده است. در فصل اول مفاهیم ومفردات، نظریه‌ها و گونه شناسی ناسیونالیسم شرح داده می‌شود. فصل دوم به ناسیونالیسم در ایران نظر می‌کند و سه نسل از متفکران ناسیونالیسم نژادی را بازشناسی می‌نماید و در ادامه، به وضعیت این ایدئولوژی در دوران پس از انقلاب می‌پردازد. و نهایتاً در فصل سوم، احزاب و انجمن‌های فکری و سیاسی با گرایش ناسیونالیسم نژادی را فهرست می‌کند. این کتاب اگرچه در 170 صفحه فراهم آمده است اما بضاعت و بنیان خوبی در تحقیق پیرامون یک مفهوم بسیار مهم سیاسی-اجتماعی در ایران معاصر دارد و خواننده را با حجمی معقول از اطلاعات مفید تغذیه می‌کند.
ناسیونالیسم نژادی در ایران معاصر / عبدالرضا نواصری / انتشارات گام نو    

19 اسفند
 سال 1295 در چنین روزی نخستین شماره روزنامه تجدد یا ارگان حزب دموکرات توسط شیخ محمد خیابانی در تبریز منتشر شد. مدیر این روزنامه تقی رفعت بود که بعضی مقاله‌هایش در آن با نام مستعار «فمینا» منتشر می‌شد.شیخ محمد خیابانی قصد داشت با این روزنامه کاری کند که ایران و آذربایجان از روند تجدد در جهان عقب نمانند؛ در روزنامه تجدد چند نویسنده زن هم حضور داشتند و برای نخستین بار واژه فمینیسم در ادبیات فارسی در این روزنامه استفاده شد.
 تولدها
ژولیت بینوش: بازیگر فرانسوی مشهور جهان امروز 57 ساله می‌شود. ژولیت بینوش در خانواده‌ای هنرمند به دنیا آمد و مادرش بازیگر و پدرش مجسمه ساز بود. سال 1985 با بازی در فیلم «قرار ملاقات» وارد سینما شد و بازیگری را با «درود بر مریم» و «خون ناپاک» ادامه داد اما فیلمی که باعث شهرت او شد «سبکی تحمل‌ناپذیر هستی» در سال 1988 بود. این فیلم باعث شد توجه منتقدان به بینوش و بازی اش جلب شود و پس از آن در «آسیب» و سه گانه مشهور کیشلوفسکی یعنی «آبی»، «سفید» و «قرمز» بازی کرد. بینوش با بازی در فیلم «بیمار انگلیسی» در سال 1996 برنده اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد و بیشتر مورد توجه قرار گرفت. «نیمکتی در نیویورک»، «آلیس و مارتین»، «شکلات»، «کد مجهول»، «بیوه سن پیر»، «پرواززدگی»، «در کشور من»، «ماری»، «پنهان»، «شکستن و وارد شدن»، «پاریس، دوستت دارم»، «دن در زندگی واقعی»، «پرواز بادکنک قرمز»، «پاریس»، «ساعات تابستانی»، «شیرین»، «کپی برابر اصل»، «پسر هیچ کس»، «کازموپلیس»، «کامی کلودل»، «گودزیلا»، «ابرهای سیلس ماریا»، «33»، «شب بی‌پایان»، «شبح درون پوسته»، «بگذار آفتاب به داخل بتابد»، «حیات والا»، «زندگی دوگانه» و «فکر می‌کنی من کی هستم» دیگر فیلم‌هایی است که با بازی بینوش ساخته شده‌اند. او برای بازی در «کپی برابر اصل» به کارگردانی عباس کیارستمی برنده نخل طلای جشنواره فیلم کن شد و با در نظر گرفتن جوایز جشنواره‌های برلین و ونیز در سال‌های گذشته به نخستین زنی تبدیل شد که تاج سه گانه (جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های کن، ونیز و برلین) را دریافت کرده است.
بهروز وجدانی: پژوهشگر موسیقی و نویسنده و مترجم ایرانی سال 1328 در چنین روزی به دنیا آمد. بهروز وجدانی در امریکا و در رشته سیستم‌های مدیریت تحصیل کرد اما بیشترین فعالیت او در این سال‌ها در حوزه موسیقی و پژوهش درباره آن بوده است. او مدرس موسیقی سنتی و نواحی ایران و عضو کمیته ملی یونسکو و کمیته ملی فولکلور و دانش سنتی بوده و پژوهش‌های زیادی هم درباره مردم شناسی و فرهنگ عامه انجام داده است. «فرهنگ تفسیری موسیقی» و «فرهنگ جامع موسیقی ایرانی» از آثار شناخته شده وجدانی است اما «موسیقی و ساز در سرزمین‌های اسلامی»، «خودآموز موسیقی»، «سازشناسی موسیقی ایرانی»، «حضرت علی(ع) در نغمه‌های عامیانه ایران» و «موسیقی ایرانی و هویت» هم از دیگر کتاب‌های اوست. وجدانی در تهیه و تدوین پرونده‌های موسیقی بخشی‌های خراسان و موسیقی اقوام ایرانی برای ثبت در فهرست نمونه میراث فرهنگی ناملموس یونسکو و ثبت جهانی ساز عود نقش داشته و برای ثبت ردیف موسیقی سنتی ایران در یونسکو همکاری کرده است.
 سالروز تولد رشید کاکاوند نوازنده تنبک، ریچارد چیسلاک بازیگر لهستانی، محمود طیاری فیلمنامه نویس و شاعر، غلامرضا حلاج نیشابوری طراح، نسرین جافری شاعر و بهمن ساکی شاعر هم امروز است.
 درگذشت‌ها
لووان هفتوان: بازیگر و کارگردانی ارمنی سال 1396 در چنین روزی درگذشت. لووان هفتوان متولد 1345 بود و در رشته هنرهای نمایشی دانشگاه تهران تحصیل کرد. کارش را با تئاتر آغاز کرد و سال 1369 با بازی در فیلم «در کوچه‌های عشق» به کارگردانی خسرو سینایی وارد سینما شد. او سال 1991 برای شرکت در یک جشنواره تئاتر به ارمنستان رفت ،اما با گم شدن پاسپورتش نتوانست به ایران بازگردد و به مسکو رفت و فوق لیسانسش را در رشته کارگردانی تئاتر گرفت. پس از مهاجرت به کانادا کمپانی تولیدات هنری «لماز» و گروه تئاتری «ریرا» را تأسیس و با این گروه نمایش‌های «آهای کی اونجاست؟»، «عاشق»، «دارم خواب می‌بینم. نمی‌بینم؟»، «شاید رویا»، «مرغ دریایی» و «یکشنبه» را کارگردانی کرد. او سال 1389 به ایران بازگشت و سال 1991 با فیلم «لرزاننده چربی» دوباره وارد سینمای ایران شد. «پرویز» فیلمی بود که از هفتوان در خاطره‌ها ماند و پس از آن در فیلم‌های «مردی که اسب شد»، «یک دزدی عاشقانه»، «غیرمجازی»، «دراکولا»، «کوپال»، «هجوم»، «کار کثیف» و «اژدر» بازی کرد.
 پروین میکده بازیگر، شهاب‌الدین حجازی نویسنده مصری و رابرت مپل تورپ عکاس امریکایی هم در چنین روزی درگذشتند.

یگانه خدامی

# بورس

بعد از مدت‌ها شاخص بورس رشد داشت و سهامداران را خوشحال کرد. با رشد ۲۴هزار و ۳۴۱ واحدی شاخص کل فعالان بازار بورس در شبکه‌های اجتماعی از تغییرات بازار و نتایجش نوشتند و مثل روزهای قبل غمگین نبودند: «‏شاخص کل ‎بورس حدوداً 20 هزار واحد مثبته. مدت‌ها بود چنین تغییر بزرگی در عدد شاخص ندیده بودیم»، «‏از دلِ گِل گُل برآرید...»، «‌‏اعتماد به بازار برگشت؟!»، «‏آقای سازمان ‎بورس کد ندید به هرکس. همین میشه طرف ۹۰درصد می‌ره تو ضرر میگه اینجا کوره پولسوزیه. هیجان و جهل بی‌داد می‌کنه تو بازار.»، «‌‏امروز حدود ۳۰۰ میلیارد تومان خالص ورود پول حقوقی به بازار داشتیم»، «‏ارزش معاملات خرد امروز دوشنبه ۱۸ اسفند ماه ۹۹ برابر بود با، 5هزار و880 میلیارد تومان و خروج پول حقیقی 276 میلیارد تومان. دیروز عرض کردم خروج پول کمتری انتظار میره.»، «‌‏انقدری که شاخص کل ‎بورس روی یک میلیون و 200 هزار واحد رفت و آمد داشته این مدت، من با خانواده‌ام نداشتم.»، «‏تا حالا ماشین هُل دادین؟ بازار شبیه ماشینی شده که باتری نداره. چند روز هُل میدن یدفعه روشن میشه و پرگاز از جا کنده میشه. امیدوارم موتور تنظیم شده باشه و با یه ریپ خاموش نشه چون اونایی که هُل میدن دیگه رمقی براشون نمونده.»، «‌‏افزایش تقاضا تو کل بازار تو دقایق پایانی.فروشنده‌ها عقب نشستن یا خسته شدن دیگه از بس که فروختن.»، «‏یادتونه بازی ایران-ژاپن، بچه‌های دفاع ایران بازی رو ول کردن و رفتن سراغ داور و شد آن کم نباید می‌شد. رفتار سرمایه‌گذاران در ‎بورس هم، تکرار همون داستانه. قیمت جهانی، رشد فروش، حاشـــــیه سـودها و... رو رهــــــا کردند و درگیــــــر حاشــــیه شدند و هی گُل می‌خورند»، «‏خدا شاهده این بازار سبز رو از سر من دارید. آخه اول صبحی فروختم»، «‌‏نمیشه الان بازار رو تعطیل کنید تا همینجاش کافیه، بقیه ا‌ش باشه برا فردا والا تا ظهر دلمون از حلقمون میزنه بیرون شاخص کل ‎بورس هم اینجوری که داره میره بالا یه ساعت دیگه دو میلیون و صد هزار واحد هم رد میکنه.»، «‏این قدر مثبت ندیدیم چشامون از دیدن تابلوی سبز و صف خرید تعجب کرده.»‌

کرونا نگیرید

آمار مبتلایان و قربانیان کرونا بالا رفته و استان خوزستان در شرایط سختی به سر می‌برد. از سوی دیگر واکسیناسیون به کندی انجام‌ می‌شود و خریدهای عید و شلوغی بازارها هم ادامه دارد. همه اینها باعث شده کاربران در شبکه‌های اجتماعی درباره کرونا بنویسند و دیگران را به رعایت پروتکل‌ها ترغیب کنند و البته از مسئولان بخواهند جدی‌تر عمل کنند: «‏یکشنبه ۱۷ اسفند در شهر لالیِ خوزستان مراسم خاک‌سپاری با حضور چندین هزار نفر برگزار شد. اگر می‌خواهید علت طغیان کرونا در خوزستان را بدانید، از مسئولانش بپرسید. دلم برای کادر درمان بی‌پناه خوزستان کباب است.»، «پول داروهای ‎کرونا شد یک میلیون تومان! بماند که شهر رو‌ بهم‌ ریختیم تا پیداش کنیم»، «‏پارسال این موقع‌ها قرار بود یکم دیگه هوا گرم بشه کرونا بره»، «‏واقعاً مسخره این ویروسیم. ثانیه به ثانیه تغییر رفتار می‌ده یه روز‌ جوری‌ خوبی‌که می‌گی این بود کرونا؟ یه روز جوری درد داری که انگار کل شب یکی کتکت زده»، «‏تردد شبانه خودروها باعث بالا رفتن آمار ابتلا به کرونا میشه ولی صف روزانه خرید مرغ نه!»، «‏تلویزیون می‌گفت هرکی رفته بازار تهران مریض شده مراقب باشید رفقا به جهنم یه عیده نرید خرید ارزش نداره»، «‏مردم یه جوری ریختن تو خیابون و دارن خرید عید می‌کنن که انگار همه اونایی که کل سال رو از نداری و گرونی می‌نالیدن من بودم. حالا این به درک؛ تو این کرونا کجا می‌خواید برید اینقدر لباس می‌خرید!؟»، «‏چه خبرتونه، چهههه خبرتووونه، دم عیدی با این کرونا، با این گرونی، مگه مجبورین خرید بکنین، مگه سال پیش عید نداشتین اتفاق خاصی افتاده که الان حمله کردین تو فروشگاه‌ها و...»، «‏کرونا نگیرید! اگه تو ‎خوزستان هستید سعی کنید کرونا نگیرید چون اینکه تخت خالی پیدا بشه بزودی سخت میشه... در حال حاضر باید برای زنده موندن بجنگید نه برای زندگی کردن»، «‏تو رو خدا رعایت کنین، مگه عید دیدنی میخواین برین اینقدر جدی خرید می‌کنین؟ بابا حق‌الناسه واقعاً! یکی مثل من ۶ ماه از خونه تکون نخوردم که تعطیلات عید برم خانوادمو ببینم اون وقت بعضیا با گردش‌هاشون و انتقال ویروس، گند زدن به همه چی!»، «‏چه اصراری دارید سفر انجام بشه وقتی اوضاع کرونا انقدر متزلزل و شکننده است. ممنوع کنید نه تشویق»، «‏خدا خودش بهمون رحم کنه! ‎ حالش خوب نیست! کی قراره به داد این مردم برسین؟ تنها استان قرمز با کرونای جهش یافته س. کادر درمانم هنوز واکسینه نشدن، مردم که دیگه هیچی!»، «‏خوزستان در جنگ با واریانِ انگلیسیِ ویروس است»، «‏خبر از این تلخ‌‌تر داریم مگه؟ بیمارستا‌ن‌های خوزستان ظرفیت پذیرش بیمار جدید مبتلا به کرونا نداره...»

هنرمندان محیطی تلاش می کنند در پایان این سال سخت با ساخت نمادهای هفت سین و رنگ آمیزی آنها در خیابان‌ها و بوستان ها نوروز و آغاز سال تازه را به مردم یادآوری کنند.
عکس: حجت حکیمی
 پارک اندیشه تهران