در حافظه موقت ذخیره شد...
بومرنگ تحریم نفتی در برابر بایدن
رویترز در گزارشی تصریح کرد که امریکا نمی‌تواند بیش از این تحریمهای نفتی ایران را تشدید کند
لایحه‌ای دو سر باخت
مجلس نمایندگان امریکا دو روز پیش لایحه‌ای موسوم به قانون تحریمهای انرژی ایران و چین به تصویب رساند که طبق این لایحه، تحریم‌ها علیه ایران گسترش می‌یابد و گزارش‌های سالانه‌ای باید برای مشخص شدن مداخله مؤسسات مالی چین در نقل و انتقال نفت ایران ارائه شود. به موجب این قانون، هیچ مؤسسه مالی در امریکا نمی‌تواند برای هیچ نهاد چینی درگیر معامله نفت ایران حساب باز کند. اگرچه این لایحه در سنا که تحت کنترل دموکرات‌های حامی بایدن قرار دارد تعیین تکلیف نشده، اما از همین حالا معلوم است که دولت بایدن مخالف بالا رفتن قیمت نفت است. پیش‌بینی پیامدهای برآمده از اجرای این قانون احتمالی کافی است تا بسیاری از تحلیلگران بر این باور باشند که کاخ سفید اقدام قابل توجهی برای تشدید تحریمهای فعلی علیه صادرات نفت ایران انجام نمی‌دهد. به اعتقاد «اسکات مدل»، افسر پیشین سیا و رئیس کنونی شرکت «راپیدان انرژی» حتی اگر این لایحه تصویب شود، دولت بایدن تلاش معناداری برای اجرای تحریمهای فعلی یا اعمال تحریمهای جدید به منظور محدود کردن صادرات نفت ایران نخواهد کرد.
ماه‌های سرنوشت‌ساز بایدن
اینها در حالی است که به نظر می‌رسد نگاه ساده‌اندیشانه ایران‌ستیزان که قادر به درک درستی از روند تحولات جاری نیستند، البته در ضمیر ناخودآگاه خود می‌دانند آن گره‌ای که می‌خواهند با تحریمهای بیشتر و تلاش برای به صفر رساندن صادرات نفتی ایران به وجود بیاورند، همان چیزی است که در چهارراه سرگردانی، هم خود و هم متحدان‌شان را در معرض مشکلات و محدودیت‌های جدی قرار می‌دهد. «بایدن» که همین حالا هم در گردابی از بحران‌های فرسایشی سیاست خارجی فرورفته و پرونده‌های ناتمامی همچون جنگ اوکراین و اقدامات نظامی تل‌آویو در روند جنگ غزه را پیش روی خود می‌بیند، قادر نیست در ماه‌های سرنوشت‌ساز نزدیک به انتخابات ریاست‌جمهوری دست به کاری بزند که از یک سو رفتاری معنادار در ضدیت با چین تلقی می‌شود و از سوی دیگر تأثیر فاحشی بر قیمت انرژی و در نتیجه فراهم کردن زمینه نارضایتی‌های داخلی در امریکا می‌گذارد. در چنین شرایطی است که ناظران، یکصدا معتقدند تلاش برای تشدید تحریم صادرات نفت ایران، چالشی غیرقابل جبران در دو سطح داخلی و خارجی پدیدار می‌کند و می‌تواند عاملی برای متزلزل شدن بیش از پیش وضعیت «بایدن» در انتخابات پیش رو باشد. از این رو ناظران این پرسش را مطرح کرده‌اند که با چنین مقدمه‌ای آیا دولت ایالات متحده در روند ضدیت با جمهوری اسلامی قصد دارد کاری را انجام دهد که حتی دولت ترامپ هم قادر به انجام تمام و کمال آن نبود؟