اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

پیشنهاد خروج زودهنگام از نشست کانادا

من تلاش کردم بفهمم که آیا ترامپ واقعاً یک بیانیه پایانی برای اجلاس گروه 7 می‌خواهد و این بیانیه برایش مهم است و می‌خواهد برای رسیدن به آن باز هم امتیاز بدهد یا اینکه تفاوتی برایش ندارد. من نمی‌توانستم در این زمینه حدسی بزنم اما ترامپ که دوباره خود را سر حال و آماده کرده بود، اهمیت موضوع را بخوبی درک نمی‌کرد. تا زمانی که من خودم را به سالن برسانم و به هیأت امریکایی ملحق شوم، ترامپ و کادلو از بخش‌هایی از مواضع‌مان که در گذشته برای به دست آوردن‌شان جنگیده بودیم، عقب‌نشینی کرده بودند. من در یک لحظه مجبور شدم در مخالفت با یکی از نظرات آلمان‌ها درباره سازمان تجارت جهانی مداخله کنم و دیدگاه‌های خودم را بگویم ولی به نظر می‌رسید که کسی در هیأت امریکایی اصلاً متوجه نبود که موضوع چیست. این تجربه نشان داد که این فقط ترامپ نبود که جزئیات تخصصی و فنی را که کارشناسان و نمایندگان دولت‌ها بحث می‌کردند، نمی‌فهمد، بلکه دیگران هم چندان در موقعیت بهتری نبودند. در نهایت حدود ساعت 11 شب سران کشورها موافقت کردند که نمایندگان و کارشناسان‌شان کار را ادامه دهند که آنها هم وظیفه‌شناسانه تا ساعت پنج و نیم صبح شنبه سرگرم کار روی بیانیه و اسناد پایانی اجلاس سران گروه 7 بودند. دلم می‌خواست بگویم؛ «چرا خودمان را اذیت می‌کنیم؟ اجازه بدهید اصلاً بیانیه مشترک نداشته باشیم.» شاید این کار باعث شود که کانادا و اروپایی‌ها کوتاه بیایند. اما همان گونه که جیمز بیکر (وزیر خارجه جورج بوش پدر) همیشه به من گوشزد می‌کرد، «من آن کسی نبودم که مردم به او رأی داده بودند.» بنابراین همه ما باید در مقابل آنچه که رئیس جمهوری به عنوان منتخب مردم می‌خواست، تسلیم می‌شدیم.
من حدود ساعت هفت و 20 دقیقه صبح کادلو و نماینده خودمان را در بخش تنظیم پیش‌نویس بیانیه ملاقات کردم و آنها تأیید کردند که در طول شب اتفاق مهمی نیفتاد و پیشرفت خاصی حاصل نشد. از آنجا که ترامپ دیر از خواب بیدار شد، ما دیگر جلسه توجیهی خودمان را قبل از شروع به کار مجدد اجلاس سران، برگزار نکردیم و من همچنان بر این عقیده بودم که ترک «شارلووی» (محل برگزاری اجلاس) بدون توافق بر سر یک متن مشترک، اهمیت چندانی ندارد و می‌خواستم مطمئن شوم که ترامپ تأثیرات و پیامدهای چنین اتفاقی را بخوبی درک می‌کند. البته ما هرگز در این باره با هم صحبت نکردیم، در عوض من پیشنهاد کردم که ما زمان خروج‌مان از کانادا را تا ساعت 10 و نیم صبح جلو بکشیم تا شاید آنها به خاطر کمبود وقت مجبور شوند به یک جمع‌بندی و تصمیم مشخص برسند.
بر اساس برنامه قبلی نیز قرار بود ما پیش از پایان کامل برنامه‌های اجلاس گروه 7 کانادا را ترک کنیم تا بتوانیم در وقت مناسبی در عصر روز یکشنبه به سنگاپور برسیم. بنابراین پیشنهاد من صرفاً ترک کانادا کمی زودتر از وقت قبلی بود. برنامه من این بود که بتوانیم ترامپ را کمی از فضای بحث‌های داغ در محل اجلاس سران دور کنیم تا او بتواند در فضای آرام‌تری درباره بیانیه مشترک تصمیم بگیرد. کِلی و کادلو هم با این برنامه موافق بودند.