بیتا  میرعظیمی
خبرنگار

دریاچه ارومیه، بزرگ‌ترین دریاچه شور خاورمیانه، سال‌هاست که با مشکل کاهش سطح آب و خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کند. اما امسال عدم تخصیص حقابه دریاچه از سدهای حوضه آبریز و عدم تکمیل تونل انتقال آب به دریاچه، گلوی ارومیه را خشک‌تر از همیشه کرده و در نتیجه آن 95 درصد این دریاچه را به‌طور کامل خشک کرد. با افزایش خطر خشک شدن کامل دریاچه ارومیه و با تأکید رئیس‌جمهور مبنی بر تقویت کارگروه دریاچه ارومیه، «عیسی کلانتری» مدیر اجرایی احیای دریاچه ارومیه، از سمتش برکنار و استاندار آذربایجان غربی جایگزین او شد. همچنین استاندار آذربایجان شرقی به عنوان عضو جدید کارگروه به ترکیب افزوده شد تا پیشرفت سریع‌تری برای حل موضوع دریاچه ارومیه حاصل شود. اما آیا این ترکیب جدید می‌تواند زمان طلایی برای احیای دریاچه ارومیه را خریداری کرده و از احتمال وقوع یک فاجعه زیست محیطی با راه افتادن طوفان‌ها و بادهای نمکی جلوگیری کند؟
«مسعود باقرزاده کریمی» مشاور آب و فاضلاب کشور و کارشناس حوزه تالاب‌ها درخصوص تغییر و تحولات ایجاد شده در ستاد احیای دریاچه ارومیه به «ایران» می‌گوید: باید این واقعیت را بپذیریم که حال دریاچه ارومیه خوب نیست؛ اما به‌طور قطع می‌توان آن را احیا کرد. هم‌اکنون هم اقلیم تغییر کرده و هم مصارف در همه بخش‌ها افزایش یافته است. اما با در پیش گرفتن سازوکاری درست و صحیح، بخشی از دریاچه ارومیه «قطعاً» قابل احیا بوده و می‌تواند کارکردهای خود را بازیابی کند. برای رسیدن به این هدف نیز باید کار را در چند زمینه آغاز کرده و اهداف کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت را با جدیت بیشتری دنبال کنیم. با مشخص شدن هدف و راهکارها دیگر فرقی نمی‌کند وزیر رئیس ستاد احیا شود یا استاندار؛ فرقی نمی‌کند چه کسی برگزیده شود. هدف احیای دریاچه است و این سمت‌ها و مسئولیت‌ها تنها وسیله‌ای برای رسیدن به هدف نهایی یعنی نجات دریاچه ارومیه به‌شمار می‌رود.
اقدامات فوری و کوتاه‌مدت
وی می‌افزاید: در شرایط کنونی نباید وارد مناقشات موجود در خصوص انتخاب افراد یا مسئولین برای ستاد احیا شویم؛ بلکه باید مطالبه‌گری کرده و از مسئولین احیای این دریاچه بخواهیم اقدامات کوتاه‌مدت را با فوریت هر چه تمام‌تر تکمیل کنند. چرا که پیش‌تر اعتبارات داده شده و بخش‌های زیادی نیز تکمیل شده است؛ شما تصور کنید کالبدی در حال از بین رفتن است و شما خونی را تزریق می‌کنید تا آن را زنده نگه دارید. بر این اساس نباید خود را درگیر سمت‌ها و تغییرات ستاد کرده و باید اقدامات فوری کوتاه‌مدت شامل تونل زاب، پروژه انتقال آب سیلوه و تصفیه‌خانه‌های تبریز- ارومیه هر چه سریع‌تر پیگیری شوند. این موارد می‌تواند با فوریت در نیمه دوم سال آبی جدید که از مهرماه آغاز می‌شود، خود را نشان دهد. اینها خواست‌ها و مطالبات کارشناسی و تمام آحاد مردم است. شنیده‌ها حاکی از این است که وزارت نیرو نیز متعهد شده است این 3 اقدام کوتاه‌مدت برای نجات دریاچه را با فوریت پیگیری کرده و به سرانجام برساند. اگر این اتفاق بیفتد می‌توانیم به احیای سریع‌تر دریاچه ارومیه امیدوار باشیم.
رهاسازی آب از سدها
به گفته این کارشناس تالاب‌ها، رهاسازی آب از سدها یکی از اقدامات میان‌مدت برای نجات دریاچه ارومیه به‌شمار می‌رود که همه‌ساله طبق فرمول سند تخصیص باید انجام شود. خوشبختانه سند تخصیص به گونه‌ای منعطف تدوین شده است تا نسبت‌های آب مورد نیاز آن برای دریاچه و کشاورزی با کاهش آورد رودخانه‌ها و.... تغییر کند. به‌طور مثال یک عدد مشخص تعیین نشده‌ است که حتماً در مواقع خشک و ترسالی همان میزان آب رهاسازی شود. سال پیش نیز رهاسازی انجام شده اما با توجه به خشکسالی محدود بوده است.
مسعود باقرزاده کریمی تصریح می‌کند: مسأله بعدی به تعهدات وزارت جهاد کشاورزی برای کاهش مصرف آب بازمی‌گردد. در حقیقت چالشی‌ترین موضوع دریاچه ارومیه به بخش کشاورزی بازمی‌گردد؛ چرا که نه تنها ما نتوانستیم تعهدات خود را برای کاهش مصرف به سرانجام برسانیم، بلکه نتوانستیم حتی از مصرف بی‌رویه و غیرمجاز جلوگیری کنیم. هم‌اکنون کشاورزی کماکان در مناطق شیب‌دار و دامنه‌ها با وسعت بیش از 100 هزار هکتار به صورت غیرقانونی و با سرعت انجام می‌شود. البته از این منظر حضور استانداران در ستاد احیا می‌تواند بسیار مؤثر باشد، چرا که آنها می‌توانند به ادارات کشاورزی تابعه خود در این خصوص فشار وارد کرده و کار را سریع‌تر پیش ببرند.
شمشیر دو لبه!
این کارشناس تالاب‌ها، نقش نمایندگان مجلس را در احیای دریاچه بسیار مؤثر توصیف کرده و می‌گوید: نمایندگان مجلس نباید در خصوص احیای دریاچه برخوردی دوگانه داشته باشند. آنها باید واقعیت‌ها و محدودیت‌های آب را پذیرفته و از فعالیت‌ها و شغل‌های کم‌آب‌بر و غیر کشاورزی حمایت کنند تا در نتیجه آن، کم‌کم وابستگی مردم به خاک و آب کاهش پیدا کند. خوشبختانه حوزه‌هایی که در این استان قرار گرفته‌اند هم صنعتی بوده و هم ظرفیت‌های اجتماعی و فنی بالایی دارند. باید در اشتباه استراتژیک در توسعه کشاورزی تجدید نظر کرده و مردم را به سمت شغل‌های کم‌آب‌بر هدایت کنیم. چرا که اصرار کردن برای کشاورزی با بهره‌وری پایین، مانند شمشیر دولبه عمل می‌کند. در این میان هم کشاورزان را فقیر می‌کنیم و هم آب دریاچه را کمتر و کمتر می‌کنیم. پس دو طرف ضرر خواهند کرد. وی در آخر می‌افزاید: باید راهکارها برای نجات دریاچه پیش‌بینی شود. چرا که ادامه این روند، همانند دومینویی خطرناک بوده و عاقبتی برای منطقه نخواهد داشت. سال‌جاری شاهد بودیم که 1270 هزار تن سیب در ارومیه تولید شد که 400 هزار تن آن پای درخت ریخته شده و از بین رفت. این در حالی است که صدها میلیون متر‌ مکعب آب پای این درختان رفته است، آبی که می‌توانست برای دریاچه یک مؤلفه نجات‌بخش باشد. بنابراین برای نجات دریاچه در حوزه کشاورزی باید دگردیسی رخ دهد شده و اقدامات اساسی دولت و جهاد کشاورزی با جدیت بیشتری در این زمینه ادامه پیدا کند.

زهره توکلی
خبرنگار

منتقدان وضعیت مرمت مسجد امام و مسجد شیخ لطف‌الله اعتقاد دارند مرمتگران با بناهای صفوی مثل ساختمان امروزی برخورد کردند و استفاده از مصالح نامناسب به اعواج و ایجاد چروک روی گنبد مسجد امام و دو رنگ شدن مسجد شیخ لطف‌الله منجر شده است اما میراث فرهنگی اصفهان اعتقاد دارد سنگینی وزن داربست‌ها به اعواج‌های این گنبد 400 ساله منجر شد و آلودگی‌ها محیط‌‌زیست گنبد شیخ لطف‌الله را دو رنگ کرد. کارشناسانی چون سید محمد بهشتی رئیس سابق میراث فرهنگی احتمال می‌دهند این مرمت به خروج میدان نقش جهان از فهرست یونسکو منجر شود.
پیش از این نیز دو رنگ شدن مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان موجب واکنش دوستداران میراث فرهنگی شد و حالا وضعیت نابسامان گنبد مسجد امام که قدمت آن به دوره صفوی برمی‌گردد و در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده، مورد اعتراض فعالان میراث فرهنگی کشور قرار گرفته است.
علیرضا جعفری‌زند، کارشناس رسمی دادگستری در ابنیه و آثار تاریخی کشور که قبل از این نیز ناظر مرمت گنبد مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان بوده اما آن‌طور که خود می‌گوید به‌دلیل شیوه نادرست مرمت گنبد این مسجد، نظارت بر آن را رها کرده است، درباره وضعیت پیش آمده برای گنبد مسجد امام اصفهان گفت: وقتی اثری جهانی و متعلق به جهان است پس باید برای مرمت آن از تمامی امکانات جهانی استفاده شود. هنوز برای مرمت آثار تاریخی و جهانی خود، کاشی‌کار سنتی می‌آوریم و بدون آسیب‌شناسی و مطالعه پس‌زمینه، کار را شروع می‌کنیم و این چنین است که پس از مرمت فاجعه به بار می‌آید.
وی افزود: برای مرمت گنبدی با این قدمت باید ابتدا مشکلات آن نظیر اختلاف سطوح رفع و سپس مرمت آغاز شود. به هر حال گنبدی با قدمت 400 سال در طول زمان دچار نشست و... شده است بنابراین نمی‌توان آن را به‌ صورت سطحی معالجه و مرمت کرد.
این کارشناس مرمت و باستان‌شناس گفت: در ایتالیا نیز که از قرن 18 تئوریسین مرمت محسوب می‌شوند، وقتی درصدد مرمت آثار شهر رم برآمدند، ابتدا از تجربیات دنیا استفاده کردند تا ارزان‌ترین، مقرون به صرفه‌ترین و بی‌عیب‌ترین راه را انتخاب کنند، ما هم باید همین کار را کنیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی افزود: مسجد امام قبل از مرمت دچار اشکالاتی بود که درست رفع نشده بود. باید نخست زیرسازی‌هایی انجام می‌شد اما مرمت بدون این زیرسازی‌ها آغاز شد و روی پوسته، کاشی سوار کردند و همین موضوع باعث نشست و چروک شدن آن شد.
وی در توضیح اینکه چه پاسخی برای این سؤال وجود دارد که این گنبدها توسط کاشی‌کارهای سنتی بنا شده است پس چرا نمی‌توان از همین کاشی‌کارهای سنتی برای مرمت استفاده کرد، گفت: آیا می‌توان گفت معماران عصر ما همان تجربه معماران دوره صفویه را دارند؟ معمارانی که با هیچ امکاناتی در آن دوره، گنبد 51متری را بالا برده‌اند. پس علم مرمت، علم روز است و باید به‌روزرسانی شود.
جعفری‌زند افزود: در گذشته با روش‌های سنتی کاشی درست می‌کردند ولی ما امروز می‌خواهیم از کاشی‌هایی استفاده کنیم که از رنگ‌های آماده و جوهر ساخته شده‌اند در صورتی که توانایی راه‌اندازی کوره‌های قدیمی را هم داریم. حتی اگر سطوح گنبد هیچ مشکلی هم نداشته باشد استفاده از کاشی نامرغوب موجب تغییر رنگ و خراب شدن آنها در چند سال آینده خواهد شد.
مدیرکل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان نیز از پیگیری مجدانه در خصوص بازنگری مقطعی در خصوص مرمت بخش‌های مختلف گنبد عظیم مسجد امام(ره) اصفهان همزمان با بازگشایی تدریجی داربست‌های پیرامون آن خبر داد و به «ایران» گفت: مسجد امام(ره) دارای قدمتی 400 ساله است و گنبد آن بزرگ‌ترین گنبد کاشی‌کاری شده جهان محسوب می‌شود. از آنجا که عمر کاشی‌ها بین 25 تا 30 سال است لذا طی 400 سال، این گنبد 10 تا 15 بار مرمت شده است.
علیرضا ایزدی با اشاره به اینکه این کاشی‌ها بیشتر جنبه تزئینی دارند، افزود: عمر کاشی‌ها با قرار گرفتن در فضای آزاد کاهش می‌یابد بویژه اینکه طی این سال‌ها با مشکل آلودگی هوا نیز مواجه بوده‌ایم.
وی گفت: بی‌توجهی‌ها در دوره قاجار به بناهای تاریخی که این مسجد نیز یکی از آنها بوده است، موجب شده بود بخش‌هایی از این کاشی‌ها بریزد و گزارش‌ها نشان می‌دهد که متأسفانه دیگر هیچ کاشی دوره صفوی روی این گنبد باقی نمانده‌ است.
ایزدی افزود: در اوایل دهه 80 از 16ترک یا بخش گنبد این مسجد، 13ترک مرمت شد اما با انتخاب اصفهان به‌عنوان «دومین پایتخت فرهنگی جهان اسلام» بعد از شهر مکه و برای اجرای برنامه‌های مختلف، گفته شد داربست‌ها باید جمع‌آوری شود لذا مرمت 3ترک در ضلع جنوبغربی این گنبد باقی ماند.
وی ادامه داد: سال 89 گزارش‌هایی مبنی بر طبله کردن 3ترک گنبد و ریزش کاشی‌ها منتشر شد چراکه در معماری سنتی برای اتصال کاشی‌ها به بدنه گنبد از گچ و آهک استفاده می‌شد. به همین علت گچ از بدنه گنبد جدا شده و کاشی‌ها ریزش و آن قسمت از گنبد طبله کرد.
ایزدی با اشاره به اینکه فقط ارتفاع گنبد به اندازه ساختمان 11 تا 12 طبقه است، گفت: در سال 1390 بار دیگر داربست زده شد و چون مرمت 13ترک دیگر نیز ایراداتی داشت، مرمت این گنبد دوباره از اول شروع شد.
وی با اعلام اینکه در این گنبد عظیم 500هزار قطعه کاشی به کار رفته است، افزود: با توجه به کمبود بودجه میراث فرهنگی و حساسیت‌هایی که مرمت داشت، ترمیم این گنبد 11سال طول کشید. امسال در هفته میراث فرهنگی مرمت به پایان رسید و مرمتگران، ترک به ترک این داربست‌ها را باز کردند.
این مسئول با بیان اینکه برای مرمت گنبد، یک هزار و 100مترمربع داربست زده شد و طولانی شدن آن نیز موجب آسیب‌هایی به گنبد شده چون سنگینی این داربست‌ها طی این سال‌ها روی گنبد بوده است، تصریح کرد: زمانی که داربست‌های بخش یا ترک 15 و 16 را باز کردند مشخص شد در رأس این 2ترک، ناهمواری و خمیدگی ایجاد شده است و این مشکل نیز به گونه‌ای بود که تا داربست‌ها باز نمی‌شد مشخص نبود، چون دیده نمی‌شد.
وی گفت: عکسی که در فضای مجازی گذاشته شده با عکس‌های اصلی که به تازگی از گنبد گرفته شده، متفاوت است و با توجه به اینکه این گنبد قابل پنهان کردن نیست می‌توان عکس را با واقعیت مقایسه و ناهمخوانی را مشاهده کرد. البته مرمتگران هنوز کارگاه مرمتی را تحویل نداده‌اند و موظف هستند مشکلات گنبد را رفع کنند.
ایزدی درباره تغییر رنگ گنبد نیز گفت: معمولاً برای اینکه باران و برف روی گنبد جذب نشود، روغن کوهان شتر را می‌مالند که 3 تا 5سال اثر مطلوب دارد. پس از پایان مرمت‌ها، روغن به گنبد مالیده شد اما با توجه به تغییر اقلیم و وزش طوفان گرد و غباری که طی چند هفته متوالی در استان داشتیم، این گرد وغبار با نشستن روی روغن‌ها، موجب تغییر رنگ و کدر شدن گنبد شد که این نیز اصلاح خواهد شد. وی گفت: آنچه امروز درباره گنبد امام اتفاق افتاده خطای انسانی است، گرچه از مرمتگران پیشکسوت و باسابقه بهره گرفته شده است و نباید اتفاق می‌افتاد اما این مشکلات توسط مرمتگران پذیرفته شده و قرار است رفع شود. آنچه در فضای مجازی منتشر شده تنها بخشی از واقعیت است و باید مسائل را در مباحث تخصصی همه جانبه نگریست.
ایزدی درباره استفاده معماری سنتی به همراه علم روز نیز گفت: بیشتر افرادی که در میراث فرهنگی فعالیت می‌کنند، جزو پیشکسوتان و با تحصیلات دانشگاهی هستند لذا روی فعالیت‌ها نظارت علمی هم می‌شود.
وی در خصوص آسیب‌هایی که داربست‌ها به گنبد وارد کرده نیز افزود: به طور حتم 11سال قبل، تکنولوژی‌ها و امکانات نبوده است، در غیر این صورت از داربست‌های سبک‌تر استفاده می‌شد چراکه وزن هر یک از لوله‌های داربست 6 کیلوگرم بوده است.
ایزدی گفت: با توجه به عظمت طرح مرمت و گذشت بیش از 11سال از آن، هیچ‌گاه خود را از نظرات ارزشمند صاحب‌نظران، پیشکسوتان و دوستداران میراث‌ فرهنگی بی‌نیاز نمی‌دانیم، لذا از تمامی همکارانم خواسته‌ام بویژه در طرح‌های مرمتی سال جدید نظرات تمامی پیشکسوتان و صاحبنظران را در دستور کار خود قرار دهند. از تمامی دغدغه‌های آنها صمیمانه استقبال می‌کنیم.

افکارعمومی در کارزار نه به تله‌کابین طاق بستان از رئیس جمهور درخواست کردند با توجه به آسیب‌های احداث تله‌کابین در محوطه تاریخی طاق بستان (تاق بستان) از جمله خطر حذف این مجموعه تاریخی از فهرست میراث جهانی، از اجرای آن ممانعت شود.
مخالفت با پروژه احداث تله‌کابین در محوطه تاریخی «تاق بستان» کرمانشاه به خاطر عواقب جبران‌ناپذیر آن چند سالی است برانگیخته شده است. به‌دنبال این اعتراض‌ها کارزاری با عنوان «نه به تله‌کابین در محوطه باستانی و تاریخی (تاق وسان) (طاق بستان) ‌کرمانشاه» راه‌اندازی شده است.
این کارزار از بیست و سوم تیرماه 1401 با حضور فعالان محیط‌ زیست، فعالان مدنی، اجتماعی، فرهنگی و تاریخی راه‌اندازی شده است. آنها در این کارزار یادآور شده اند: با توجه به نظر کارشناسان محیط‌ زیست، زمین‌شناسی، مطالعات آب منطقه‌ای و میراث فرهنگی اجرای این طرح غیرکارشناسی بی‌تردید باعث آسیب غیرقابل جبران به زیستِ محیط و میراث هزاران ساله (تاق وسان) (طاق بستان)، از جمله حوضه آبگیر در منطقه دشت کاهو و محوطه چهل هزار ساله دو شاخ و دشت کاهو و نابودی گونه‌های گیاهی و جانوری و منظر تاریخی و فرهنگی و ترافیک شدید و انباشت زباله می‌شود.
علاوه‌بر این، اجرای این طرح، نام مجموعه (تاق وسان )(طاق بستان) طبق استانداردهای یونسکو را برای همیشه از فهرست ثبت میراث جهانی حذف خواهد کرد. متأسفانه این طرح که با حمایت مجمع نمایندگان استان و چراغ سبز برخی مسئولان در حال شکل‌گیری است، در صورت انجام نشدن اقدام جدی در مقابل آن، می‌تواند نتایج غیر قابل جبرانی در بر داشته باشد.

پرونده پتروشیمی غیرقانونی میانکاله برای همیشه بسته شد
انتظار برای بازگشت اراضی ملی

 رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور از بسته شدن همیشگی پرونده توسعه پتروشیمی در میانکاله خبر می‌دهد، اما همچنان این سؤال باقی می‌ماند که آیا قانون به تخلف‌های انجام گرفته در واگذاری اراضی میانکاله رسیدگی می‌کند؟ 90 هکتار اراضی که در اختیار پیمانکار قرار گرفته است چه زمانی به منابع طبیعی باز می‌گردد؟ وضعیت نهال‌های مهاجمی که در منطقه کاشته شده چه می‌شود؟
ماجرای پتروشیمی میانکاله از کلنگ‌زنی اسفند ماه 1400 شروع شد. پروژه مجوز محیط زیست نداشت و این سؤال آغاز پرسش‌های زیادی درباره یک واگذاری عجیب در اراضی حسین‌آباد بود. براساس قانون واگذاری زمین پیش از صدور مجوز زیست‌محیطی تخلف قانونی است. پیگیری‌های روزنامه ایران نشان داد چند نماینده از معاونان وقت سازمان حفاظت محیط زیست در سال 1400 مجوز سیاسی گرفته بودند. مجوزی سیاسی که ابتدای تخلف‌های زیادی بود. همین مجوز باعث شده تا سازمان منابع طبیعی، سازمان محیط زیست، سازمان امور اراضی، کمیسیون ماده 21 واستانداری مازندران با موافقت مشروط، اراضی ملی را به پیمانکار واگذار کنند. کارشناسان آشنا با امور اراضی همان روزها اعلام کردند در قانون چیزی به اسم «موافقت مشروط» وجود ندارد اما این تنها تخلف انجام گرفته در این واگذاری نبود. اراضی واگذار شده دارای پروانه چرا بودند و براساس قوانین حتی با جبران خسارت 70 خانوار دامدار صاحب پروانه چرا در منطقه هم، قانون اجازه واگذاری چنین اراضی را نمی‌دهد اما این قانون هم نادیده گرفته شد. موضوع دیگری هم وجود دارد که بارها از سوی روزنامه ایران مطرح شده است. براساس اسناد و مدارک موجود نیاز مکانی این صنعت با تمام تأسیسات آن 55 هکتار است و معلوم نیست چرا سازمان امور اراضی و سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با واگذاری 35 هکتار بیشتر از نیاز واقعی پیمانکار موافقت کرده‌اند؟

میز خدمت سکوی پرش گردشگری همدان؟‍!
​​​​​​​
 «علی مالمیر» مدیرکل میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی استان همدان گفت: «میز خدمت با حضور نماینده وزیر میراث‌ فرهنگی ،گردشگری و صنایع دستی و جمعی از مدیران و کارشناسان این اداره کل به مناسبت سفر استانی رئیس‌جمهور و هیأت دولت، در انتهای همین هفته با هدف دریافت مطالبات و درخواست‌های مردمی و همچنین پیگیری و بررسی موارد، در همدان دایر می‌‌شود.» تشکیل میز خدمت از سوی میراث ‌فرهنگی استان همدان باز این سؤال را پیش آورد که چرا همدان به رغم همه داشته‌های مطرح و بلند آوازه نتوانسته است جایگاهی درخور در گردشگری ایران پیدا کند.
هیچ شکی نیست که قد و قامت همدان در حد اتفاق‌های بزرگ در حوزه گردشگری است؛ اما تا به امروز جامه‌ای برازنده و به اندازه قامت بالا بلند و باستانی‌اش ندوخته‌اند. همدان هم در چهار دهه گذشته سرنوشت شهرهایی چون تبریز، قزوین و کرمانشاه را تجربه کرده است. چهار دهه پیش چند شهر کشور، برند گردشگری شدند. شیراز، اصفهان، یزد، تبریز، کرمانشاه و... همدان هم یکی از آن شهرهاست.
همدان سال 2018 هم  از سوی مجمع گفت‌وگوی همکاری کشورهای آسیایی، پایتخت گردشگری کشورهای آسیایی شد.40 نماینده از 15 کشور به همدان آمدند. اما تمام برنامه‌های همدان 2018  به  یک افتتاحیه و اختتامیه و یک المان در سطح شهر محدود شد. رویداد بین‌المللی همدان ۲۰۱۸ نتوانست آن شهر گمشده در هزارتوی ذهن فراموش شده گردشگران را باز بیابد و به توریست داخلی و خارجی دوباره معرفی کند؟ آیا میز خدمتی که مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی همدان تشکیل می‌‌دهد به آسیب‌شناسی موانع واقعی جذب گردشگر برای یکی از تاریخی‌ترین شهرهای کشور منجر می‌شود یا مثل برنامه‌های دیگر در رزومه مدیران شهر بایگانی می‌‌شود؟

ایرنا – نیره پورملائی، مدیرکل حفاظت محیط زیست یزد از ثبت چهار مورد زایمان موفق گوزن زرد ایرانی در سایت تکثیر و پرورش جنگل باغ شادی خاتم خبر داد و گفت: گوزن زرد ایرانی یکی از سه گونه‎ گوزن موجود در ایران است که سال‎های گذشته به دلیل تخریب زیستگاه و شکار بی‌رویه، در طبیعت کشور منقرض شده و در حال حاضر تنها در سایت‎های تکثیر و پرورش تحت حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست وجود دارد.

فارس- شادی مالکی، معاون سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران از اجرای طرح‌های تشویقی سازمان مدیریت پسماند برای دسترسی آسان شهروندان به مبادی تفکیک خبر داد و گفت: چهار مرکز مدیریت یکپارچه پسماند شهری در پایتخت تا پایان سال به بهره‌برداری می‌رسد.

ایسنا- محسن مظاهری، رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان تیران و کرون، گفت: به دلیل وسعت زیاد قلعه تاریخی قمیشلو، اعتبارات محدود کنونی نمی‌تواند جوابگوی مرمت کامل آن باشد و برای مرمت قلعه قمیشلو نیاز به ۲۰ میلیارد تومان اعتبار است.

ایرنا- بهروز ندایی، مدیرکل دفتر تسهیلات و کارآفرینی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گفت: با پنج برابر شدن تسهیلات تبصره ۱۸ همچنین اعتبارات ۲ هزار میلیارد تومانی صندوق توسعه ملی و اعتبارات فنی‌اعتباری، ۴۰درصد طرح‌های نیمه‌تمام تا پایان سال آینده به اتمام می‌رسد.

ایسنا- حافظ کریمیان، رئیس اداره میراث فرهنگی شهرستان فلاورجان گفت: چون ۹۰ درصد زمین‌های موجود در شهرستان فلاورجان کشاورزی و از نوع مرغوب هستند تغییر کاربری این زمین‌ها به منظور ایجاد زیرساخت‌های گردشگری توسط بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران با مشکل جدی مواجه می‌شود.

ایسنا- بر اساس برنامه‌ریزی‌ها و هماهنگی‌های به عمل آمده از سوی معاونت صنایع دستی و هنرهای سنتی وزارت میراث‌فرهنگی، نخستین پنجشنبه‌ بازار صنایع دستی از ساعت 8 تا 20 روز پنجشنبه 6 مرداد ماه در باغ هنر اراضی عباس‌آباد تهران به صورت رسمی افتتاح می‌شود. این بازار به صورت یک روزه و با حضور بیش از ۱۵۰ نفر از هنرمندان استان‌های کشور در رشته‌های متنوع صنایع‌دستی مانند سفال و سرامیک، گلیم‌بافی، تولیدات چرمی دست‌دوز، البسه محلی و... برگزار می‌شود.
ایسنا- صادق ضیاییان، رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران مخاطرات وضع هوا با بیان اینکه هشدار را پیش از وقوع پدیده‌های جوی صادر و به تمام دستگاه‌های اجرایی ابلاغ می‌کنیم، گفت: وقوع سیل در استان فارس نیز پیش‌بینی و در هشدار هواشناسی به‌طور مفصل به آن پرداخته شده بود.