همانطور که انتظار می‌رفت «مرد بازنده» فیلم تازه محمدحسین مهدویان از اولین روز تنور جشنواره را گرم کرد و نشست خبری این فیلم تا جایی شلوغ شد که برخی از عکاسان به نشانه اعتراض، سالن نشست را ترک کردند. جواد عزتی هم در حمایت از نگرانی آنها گفت: «هیچ کارگردان و بازیگری به اهالی رسانه ارجحیت ندارد؛ هر شخص که دارای کارت جشنواره است باید بتواند فیلم‌ها را تماشا کند. اگر تعداد کارت‌ها زیاد و ظرفیت سالن کم است، دست‌اندرکاران باید راهکاری برای آن پیدا کنند.» در پی انتقادهای مطرح شده در دومین روز، نشست خبری در سالن اصلی که گنجایش بیشتری دارد برگزار شد. «علفزار» به کارگردانی کاظم دانشی و «شادروان» ساخته حسین نمازی در این روز به نمایش در آمدند.
عکس‌ها:  آژانس عکس ایران / خبرگزاری میزان

دوره دوازدهم از جشنواره فیلم فجر با دبیری سید محمد بهشتی برنده ای به عنوان بهترین فیلم نداشت و جایزه ای در این بخش اهدا نشد. سیمرغ بهترین کارگردانی هم به محمد بزرگ‌نیا برای فیلم «جنگ نفتکش ها» رسید. از جمله فیلم های مهم این دوره می‌توان به پناهنده (رسول ملاقلی پور)، دمرل (یدالله صمدی)، آخرین شناسایی (علی شاه حاتمی)، بدل (جهانگیر جهانگیری)، بلوف (ساموئل خاچیکیان)، پایان کودکی (یا کودک قهرمان) (کمال تبریزی)، زیر درختان زیتون (عباس کیارستمی)، تاواریش (مهدی فخیم زاده)، ترانزیت (سیدعلی سجادی‌حسینی)، پرتگاه (بهرام ری پور)، چشم شیطان (حسن هدایت)، خاکستر سبز (ابراهیم حاتمی کیا)، نان و شعر ( کیومرث پوراحمد)، همسر (مهدی فخیم زاده) و روز فرشته (بهروز افخمی) اشاره کرد. در این دوره از جشنواره مهدی فخیم‌زاده با دو فیلم «تاواریش» و «همسر» و علی شاه‌حاتمی با نگارش سه فیلمنامه، سال پرکاری را داشتند. همچنین محمدرضا علیقلی و ناصر چشم‌آذر، هرکدام آهنگسازی پنج فیلم از فیلم های جشنواره را انجام داده بودند. فاطمه معتمدآریا هم همچون دو دوره پیاپی گذشته و برای سومین دوره سیمرغ بلورین را از آن خود کرد.عزت الله انتظامی (روز فرشته) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد و فاطمه معتمدآریا (همسر) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را به خود اختصاص دادند. سیمرغ نقش مکمل نیز به جعفر دهقان (حماسه مجنون) و نیکو خردمند (بازیچه) رسید و ناصر چشم‌آذر برای دو فیلم «چشم شیطان» و «بلندی‌های صفر » سیمرغ بلورین بهترین موسیقی را تصاحب کرد. گفتنی است هیأت داوران این دوره با انتشار بیانیه ای از کارگردانان و تهیه‌کنندگان سینما خواستند تا برای موسیقی فیلم های خود اهمیت قائل شوند و از این رهگذر بتوانند امتیاز لازم را کسب کنند.همچنین آثار سینمای جنگ در این دوره بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت و بر متفاوت بودن شیوه پرداخت به آثار جنگی متناسب با فضای جنگ تحمیلی به گونه ای متفاوت با آثار سینمای جنگ خارجی تأکید شد.