ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
قهرمانی در همه ابعاد
داریوش ارجمند: من سردار سلیمانی را عاشقانه دوست داشتم ،زیرا نگاهش فراتر از نگاه انسان معمولی بود. شهید سلیمانی همان کسی است که مردم با او پیمان بستند و فکر نمیکنم در دوران حاضر مردی مانند او در ایران متولد شده باشد. چنین فردی با چنین خصوصیاتی« شهید سلیمانی»میشود. او هم قهرمان ملی، هم قهرمان حماسی، هم قهرمان تاریخی و هم قهرمان مذهبی بود. شهید سلیمانی انسانی چندوجهی بود که تکرار نمیشود.
بخشی از صحبتهای این بازیگر با صبح زاگرس
بخشی از صحبتهای این بازیگر با صبح زاگرس
مسئولیت هر فیلمی برعهده سازمان سینمایی است
محمدحسین نیرومند
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
در هفتههای اخیر دو بیانیه نسبتاً شدیداللحن از سوی اتحادیه تهیهکنندگان و کانون کارگردانان سینمای ایران درخصوص بازبینی مجدد فیلمهای مجوزدار، احترام به قوانین! و اتفاقات اخیر سینمایی کشور منتشر شده است که لازم است درباره آن به نکاتی اشاره شود.
نکته اول: نمایش همه فیلمهایی که در دولت قبل مجوز پروانه نمایش گرفتهاند و در انتظار نوبت اکران هستند، در دولت جدید اتفاق میافتد. بنابراین بسیار طبیعی است که مسئولیت نمایش و اکران اینگونه فیلمها از این پس برعهده رئیس سازمان سینمایی دولت سیزدهم باشد. او باید از وضعیت فیلمهایی که قرار است در زمان مسئولیتش اکران شود، آگاهی کامل داشته باشد چرا که باید نسبت به فیلمهایی که ممکن است در اکران با مشکل احتمالی مواجه شوند، قانوناً پاسخگو باشد.
نکته دوم: فیلم نوعی کالای فرهنگی است، چالش از جایی آغاز میشود که در برخی موارد فیلمی براساس سیاستهای فرهنگی دولت آقای دکتر روحانی تولید شده که با مطالبات فرهنگی دولت جدید مغایرت پیدا میکند. در این صورت رئیس سازمان سینمایی در یک موقعیت متناقضنما قرار میگیرد. از یک سو با فیلمی مواجه است که پخش آن مغایر با مطالبات مردمی و سیاستهای فرهنگی دولت جدید است و از سوی دیگر باید مجوز دولت قبل را نیز به رسمیت بشناسد و این در حالی است که در هر حال تمام مسئولیت اکران و نمایش فیلمها متوجه اوست! مشکلی که متأسفانه از تغییر دولتها ناشی میشود و نظام باید موضوع فرهنگ را به عنوان یک موضوع فرابخشی دیده و با تدبیر و تصویب قوانین این معضل مهم را مرتفع سازد.
نکته سوم: بر طبق آییننامه و مقرراتی که در دولتهای قبل تدوین و مصوب شده است، معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی میتواند از اکران فیلم دارای مجوز پروانه نمایش جلوگیری کند. قانون راه پیگیری حقوقی برای تهیهکنندگان برای رفع توقیف این گونه فیلمها را نیز مشخص کرده است.
از نکات پیشگفته میتوان چنین نتیجه گرفت که نخست، مسئولیت هر فیلمی که تبعات سیاسی و اجتماعی در حین اکران داشته باشد برعهده سازمان سینمایی است. دوم آن که سازمان سینمایی موظف است سیاستهای اجرایی خود را در قبال فیلمها براساس اهداف دولت سیزدهم تنظیم و عملیاتی کند و سوم آنکه این حق قانونی رئیس سازمان سینمایی است که فیلمهای مجوزدار دولت قبل را خود و یا مشاوران او مجدداً بازبینی نمایند. بنابراین، بازبینی رئیس سازمان سینمایی و حتی اعمال برخی اصلاحات برای معدودی از فیلمهایی که به لحاظ مضمونی و محتوایی مغایر با سیاستهای فرهنگی نظام و دولت سیزدهم تولید شدهاند، یک امر طبیعی و حتی قانونی است. با این حال به نظر میرسد حل مشکلات اینچنینی با صدور بیانیه میسر نمیشود، بلکه تنها راه برونرفت تعاملی است که باید بین سازمان سینمای و تهیهکننده اتفاق بیفتد.
نکته آخر: یکی از اصلیترین چالشهای مدیریت سینمایی کشور در طول سالهای گذشته و هم اکنون این است که معدودی از تهیهکنندگان چه در روند نگارش، چه در مرحله تولید و چه در نمایش و اکران فیلمهایشان چندان به مقررات و قوانین سازمان سینمایی توجهی نمیکنند. متأسفانه حتی تعهدنامههایشان را به سادگی نقض میکنند. به سهولت میتوان فهرستی از تهیهکنندگانی را منتشر کرد که چندان عنایتی به مقررات و آییننامههای سازمان سینمایی ندارند و در عین حال مدعی نقض قانون از سوی مدیران فرهنگی هستند.
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
در هفتههای اخیر دو بیانیه نسبتاً شدیداللحن از سوی اتحادیه تهیهکنندگان و کانون کارگردانان سینمای ایران درخصوص بازبینی مجدد فیلمهای مجوزدار، احترام به قوانین! و اتفاقات اخیر سینمایی کشور منتشر شده است که لازم است درباره آن به نکاتی اشاره شود.
نکته اول: نمایش همه فیلمهایی که در دولت قبل مجوز پروانه نمایش گرفتهاند و در انتظار نوبت اکران هستند، در دولت جدید اتفاق میافتد. بنابراین بسیار طبیعی است که مسئولیت نمایش و اکران اینگونه فیلمها از این پس برعهده رئیس سازمان سینمایی دولت سیزدهم باشد. او باید از وضعیت فیلمهایی که قرار است در زمان مسئولیتش اکران شود، آگاهی کامل داشته باشد چرا که باید نسبت به فیلمهایی که ممکن است در اکران با مشکل احتمالی مواجه شوند، قانوناً پاسخگو باشد.
نکته دوم: فیلم نوعی کالای فرهنگی است، چالش از جایی آغاز میشود که در برخی موارد فیلمی براساس سیاستهای فرهنگی دولت آقای دکتر روحانی تولید شده که با مطالبات فرهنگی دولت جدید مغایرت پیدا میکند. در این صورت رئیس سازمان سینمایی در یک موقعیت متناقضنما قرار میگیرد. از یک سو با فیلمی مواجه است که پخش آن مغایر با مطالبات مردمی و سیاستهای فرهنگی دولت جدید است و از سوی دیگر باید مجوز دولت قبل را نیز به رسمیت بشناسد و این در حالی است که در هر حال تمام مسئولیت اکران و نمایش فیلمها متوجه اوست! مشکلی که متأسفانه از تغییر دولتها ناشی میشود و نظام باید موضوع فرهنگ را به عنوان یک موضوع فرابخشی دیده و با تدبیر و تصویب قوانین این معضل مهم را مرتفع سازد.
نکته سوم: بر طبق آییننامه و مقرراتی که در دولتهای قبل تدوین و مصوب شده است، معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی میتواند از اکران فیلم دارای مجوز پروانه نمایش جلوگیری کند. قانون راه پیگیری حقوقی برای تهیهکنندگان برای رفع توقیف این گونه فیلمها را نیز مشخص کرده است.
از نکات پیشگفته میتوان چنین نتیجه گرفت که نخست، مسئولیت هر فیلمی که تبعات سیاسی و اجتماعی در حین اکران داشته باشد برعهده سازمان سینمایی است. دوم آن که سازمان سینمایی موظف است سیاستهای اجرایی خود را در قبال فیلمها براساس اهداف دولت سیزدهم تنظیم و عملیاتی کند و سوم آنکه این حق قانونی رئیس سازمان سینمایی است که فیلمهای مجوزدار دولت قبل را خود و یا مشاوران او مجدداً بازبینی نمایند. بنابراین، بازبینی رئیس سازمان سینمایی و حتی اعمال برخی اصلاحات برای معدودی از فیلمهایی که به لحاظ مضمونی و محتوایی مغایر با سیاستهای فرهنگی نظام و دولت سیزدهم تولید شدهاند، یک امر طبیعی و حتی قانونی است. با این حال به نظر میرسد حل مشکلات اینچنینی با صدور بیانیه میسر نمیشود، بلکه تنها راه برونرفت تعاملی است که باید بین سازمان سینمای و تهیهکننده اتفاق بیفتد.
نکته آخر: یکی از اصلیترین چالشهای مدیریت سینمایی کشور در طول سالهای گذشته و هم اکنون این است که معدودی از تهیهکنندگان چه در روند نگارش، چه در مرحله تولید و چه در نمایش و اکران فیلمهایشان چندان به مقررات و قوانین سازمان سینمایی توجهی نمیکنند. متأسفانه حتی تعهدنامههایشان را به سادگی نقض میکنند. به سهولت میتوان فهرستی از تهیهکنندگانی را منتشر کرد که چندان عنایتی به مقررات و آییننامههای سازمان سینمایی ندارند و در عین حال مدعی نقض قانون از سوی مدیران فرهنگی هستند.
ریاکاری دلیلی برحقارت درون
اسماعیل علوی
دبیر گروه پایداری
در میان موجودات، فقط انسان قادر است خود را برخلاف آنچه هست جلوه دهد و با دورویی و ریا چهرهای متفاوت از آنچه هست از خود نشان دهد. آدمی با محرک؛ طمع، خودخواهی، حبذات، جاهطلبی و علاقهمندی به محبوبیت متوسل به ریاکاری شده و سعی میکند از این طریق در دلها نفوذی یافته و نزد مردم از قدر و منزلت و محبوبیت برخوردار باشد. بدینگونه ریاکاران با پیروی از هوی و هوس به تمایلات نفسانی جامهعمل میپوشانند. عکس آنان که بواسطه ایمان کامل، با اتکا به خداوند، نفس سرکش را مهار کرده و با نیروی اراده و عقل، اندیشه خودنمایی و ریا را از صفحه ذهن زدوده و در خلوت و جلوت کارهای خیر را در کمال خلوص و به منظور وظیفهشناسی و اطاعت از اوامر الهی انجام میدهند. افراد فاقد ایمان کامل اما در مقابل دیگران و پیش چشم این و آن به کارهای خیر پرداخته و با هدف جلب نظر مردم تظاهر به انجام کار خیر مینمایند.
ریا، صفای باطن را از بین برده و خلوص را از ریاکاران میگیرد. به نحوی که آنان قادر نخواهند بود وظایف دینی و انسانی و خیرخواهانه خود را با نیتی پاک و ضمیری منزه به پایان برسانند.
ریاکاری حکایت از نفاق درون داشته و منشأ روانی آن احساس حقارت و خواری است. افراد منافق در گفتار و رفتارشان ضمن تضییع خود، سعی میکنند غیر آنچه هستند جلوهگر شوند تا کمبودهای خود را سرپوش نهاده و از رنج درون بکاهند. امیرالمؤمنین علی(ع) در این خصوص میفرماید:«نفاق و دورویی افراد ناشی از ذلت و حقارتی است که در باطن خود احساس میکنند.» برخی افراد که فاقد ارجمندیهای اجتماعی هستند و مردم به آنان با دیده حقارت مینگرند، برای آنکه آبرو و شخصیتی بهدست آورند و در جامعه از قدر و منزلتی برخوردار شوند به تزویر و ریا روی آورده و تظاهر به زهد و تقوی میکنند. ریاکاران خود را به دروغ با ایمان و درستکار جلوه میدهند و قصدشان از اینکار آن است که با اغفال مردم خود را در گروه پاکان جای داده و حسننظر اطرافیان را نسبت به خویش جلب کنند و همانند مؤمنین واقعی محبوب و خواری درون را تخفیف دهند.
ریاکاران عاشق تحسین و تمجیدند و هدفشان در نیکوکاری و ادای تکلیف دینی، جلب عواطف دیگران و نفوذ در قلب این و آن است. آنان در اصل توجهی به جنبههای انسانی و معنوی کارهایی که انجام میدهند ندارند و کار خیر را به شرطی انجام میدهند که در جامعه منعکس شود و مردم آن را ببینند، یا لااقل خبرش را بشنوند. و الا پاکی و نیکی در نظرشان اهمیت نداشته و در مقابل کارهای خوب و بد بیتفاوتند. امیرالمؤمنین علی(ع) در معرفی این افراد فرموده است: «ریاکار دارای سه نشانه است؛ موقعی که مردم را میبیند در انجام فرائض با نشاط و پرتحرک میشود، اما هنگام تنهایی در انجام همان اعمال کاهل و بیرغبت است و دوست دارد برای کلیه اعمالی که انجام میدهد مورد تحسین و ستایش قرار گیرد.»
مؤمنین واقعی در همه حال به یاد خدا هستند و پنهان و آشکارشان یکسان است. آنان همواره وظیفهشناس و درستکار بوده وفق معتقداتی که از باوری استوار نشأت گرفته و حاصل ایمان معنوی است عمل میکنند و گفتار و کردارشان همانند اندیشه و افکارشان از پلیدی مبری و منزه است. این گروه پاکدل بر اثر اتکا به پروردگار دلی مطمئن و ارادهای نیرومند دارند. از جمله ویژگی مؤمنان آنکه؛ با صراحت سخن میگویند، با قاطعیت عمل میکنند، از مشکلات نمیهراسند و در پیشامدها مضطرب و آشفته خاطر نمیشوند. همینان مطیع راستین باریتعالی بوده و با خلوص نیت او را بندگی میکنند. دچار خودفراموشی نمیشوند، ارزشهای انسانی خویش را از یاد نبرده و در مقابل مخلوق به حقارت و فرومایگی تن نمیدهند. حال آنکه ریاکاران نقطه مقابل مؤمنین واقعی خلاف فطرت عمل کرده، افرادی ناپایدار، سستعنصر و کارهایشان از روی مکر و خدعه است. اینان برخلاف افراد با ایمان هرگز طعم آرامش روح را نچشیده و از آنجایی که از فریبکاری خود آگاهند و میدانند گفتار و کردارشان با اندیشه و نیتشان فرق دارد همواره آشفتهخاطر و نگرانند که مبادا رسوا شده و موجبات بیآبروییشان فراهم آید. امام صادق(ع) در تقبیح این گروه خطاب به اباحفض یکی از نزدیکان خود چنین میفرماید: «ای اباحفض این چه کار ناپسندی است که فرزند آدم برای تقرب یافتن به مردم مرتکب شده و برخلاف علم الهی قدم برمیدارد!؟ رسول خدا میفرمود؛ کسی که دارای خصلت و خویی است و آن را پنهان نگه میدارد سرانجام طبق سنت حکیمانه الهی پردههای اختفا کنار رفته و آن خصلت آشکار میشود. اگر آن خصلت خوب باشد، خوبی صاحبش مشهود و اگر بد باشد، بدیش معلوم میشود.»
دبیر گروه پایداری
در میان موجودات، فقط انسان قادر است خود را برخلاف آنچه هست جلوه دهد و با دورویی و ریا چهرهای متفاوت از آنچه هست از خود نشان دهد. آدمی با محرک؛ طمع، خودخواهی، حبذات، جاهطلبی و علاقهمندی به محبوبیت متوسل به ریاکاری شده و سعی میکند از این طریق در دلها نفوذی یافته و نزد مردم از قدر و منزلت و محبوبیت برخوردار باشد. بدینگونه ریاکاران با پیروی از هوی و هوس به تمایلات نفسانی جامهعمل میپوشانند. عکس آنان که بواسطه ایمان کامل، با اتکا به خداوند، نفس سرکش را مهار کرده و با نیروی اراده و عقل، اندیشه خودنمایی و ریا را از صفحه ذهن زدوده و در خلوت و جلوت کارهای خیر را در کمال خلوص و به منظور وظیفهشناسی و اطاعت از اوامر الهی انجام میدهند. افراد فاقد ایمان کامل اما در مقابل دیگران و پیش چشم این و آن به کارهای خیر پرداخته و با هدف جلب نظر مردم تظاهر به انجام کار خیر مینمایند.
ریا، صفای باطن را از بین برده و خلوص را از ریاکاران میگیرد. به نحوی که آنان قادر نخواهند بود وظایف دینی و انسانی و خیرخواهانه خود را با نیتی پاک و ضمیری منزه به پایان برسانند.
ریاکاری حکایت از نفاق درون داشته و منشأ روانی آن احساس حقارت و خواری است. افراد منافق در گفتار و رفتارشان ضمن تضییع خود، سعی میکنند غیر آنچه هستند جلوهگر شوند تا کمبودهای خود را سرپوش نهاده و از رنج درون بکاهند. امیرالمؤمنین علی(ع) در این خصوص میفرماید:«نفاق و دورویی افراد ناشی از ذلت و حقارتی است که در باطن خود احساس میکنند.» برخی افراد که فاقد ارجمندیهای اجتماعی هستند و مردم به آنان با دیده حقارت مینگرند، برای آنکه آبرو و شخصیتی بهدست آورند و در جامعه از قدر و منزلتی برخوردار شوند به تزویر و ریا روی آورده و تظاهر به زهد و تقوی میکنند. ریاکاران خود را به دروغ با ایمان و درستکار جلوه میدهند و قصدشان از اینکار آن است که با اغفال مردم خود را در گروه پاکان جای داده و حسننظر اطرافیان را نسبت به خویش جلب کنند و همانند مؤمنین واقعی محبوب و خواری درون را تخفیف دهند.
ریاکاران عاشق تحسین و تمجیدند و هدفشان در نیکوکاری و ادای تکلیف دینی، جلب عواطف دیگران و نفوذ در قلب این و آن است. آنان در اصل توجهی به جنبههای انسانی و معنوی کارهایی که انجام میدهند ندارند و کار خیر را به شرطی انجام میدهند که در جامعه منعکس شود و مردم آن را ببینند، یا لااقل خبرش را بشنوند. و الا پاکی و نیکی در نظرشان اهمیت نداشته و در مقابل کارهای خوب و بد بیتفاوتند. امیرالمؤمنین علی(ع) در معرفی این افراد فرموده است: «ریاکار دارای سه نشانه است؛ موقعی که مردم را میبیند در انجام فرائض با نشاط و پرتحرک میشود، اما هنگام تنهایی در انجام همان اعمال کاهل و بیرغبت است و دوست دارد برای کلیه اعمالی که انجام میدهد مورد تحسین و ستایش قرار گیرد.»
مؤمنین واقعی در همه حال به یاد خدا هستند و پنهان و آشکارشان یکسان است. آنان همواره وظیفهشناس و درستکار بوده وفق معتقداتی که از باوری استوار نشأت گرفته و حاصل ایمان معنوی است عمل میکنند و گفتار و کردارشان همانند اندیشه و افکارشان از پلیدی مبری و منزه است. این گروه پاکدل بر اثر اتکا به پروردگار دلی مطمئن و ارادهای نیرومند دارند. از جمله ویژگی مؤمنان آنکه؛ با صراحت سخن میگویند، با قاطعیت عمل میکنند، از مشکلات نمیهراسند و در پیشامدها مضطرب و آشفته خاطر نمیشوند. همینان مطیع راستین باریتعالی بوده و با خلوص نیت او را بندگی میکنند. دچار خودفراموشی نمیشوند، ارزشهای انسانی خویش را از یاد نبرده و در مقابل مخلوق به حقارت و فرومایگی تن نمیدهند. حال آنکه ریاکاران نقطه مقابل مؤمنین واقعی خلاف فطرت عمل کرده، افرادی ناپایدار، سستعنصر و کارهایشان از روی مکر و خدعه است. اینان برخلاف افراد با ایمان هرگز طعم آرامش روح را نچشیده و از آنجایی که از فریبکاری خود آگاهند و میدانند گفتار و کردارشان با اندیشه و نیتشان فرق دارد همواره آشفتهخاطر و نگرانند که مبادا رسوا شده و موجبات بیآبروییشان فراهم آید. امام صادق(ع) در تقبیح این گروه خطاب به اباحفض یکی از نزدیکان خود چنین میفرماید: «ای اباحفض این چه کار ناپسندی است که فرزند آدم برای تقرب یافتن به مردم مرتکب شده و برخلاف علم الهی قدم برمیدارد!؟ رسول خدا میفرمود؛ کسی که دارای خصلت و خویی است و آن را پنهان نگه میدارد سرانجام طبق سنت حکیمانه الهی پردههای اختفا کنار رفته و آن خصلت آشکار میشود. اگر آن خصلت خوب باشد، خوبی صاحبش مشهود و اگر بد باشد، بدیش معلوم میشود.»
چهاردهمین «هدهد سفید» برای نوجوانان
چهاردهمین جلد از کتاب «هدهد سفید» با هدف آشنایی بیشتر نوجوانان با کتاب و کتابخانه به همت نهاد کتابخانههای عمومی کشور منتشر شد.
این شماره کتاب هدهد سفید با «یحیی که مینوشت»، مطلبی از ابراهیم قربانپور شروع شده که نویسنده آن را به همه جانباختگان زلزله شهر بم در دی ماه سال 1382 تقدیم کرده است. صفحات بعدی یادآور چند روز شمارتقویمی مهم کشورمان همچون روزدانشجو و روز پرستارهستند که در بین آن اتفاقات تاریخی همچون سالروز قتل امیرکبیر هم دیده میشود.
از آنجایی که دی ماه به سالروز شهادت سردار سلیمانی گره خورده، قسمتی از زندگینامه خودنوشت وی هم آمده، این دو، سه صفحه به نوعی معرفی کتاب مذکور نیز هست؛ کتابی با عنوان «از چیزی نمیترسیدم». کیارش وفایی «جای خالی را با کتاب خوب پر کنیم» را در گرامیداشت هفته کتاب در کتابخانههای عمومی کشور نوشته است. گاهی اوقات برای آشنایی بیشتر نوجوانان با خادمان کتابخانههای عمومی در بخشهای مختلف میتوان سری به داستان زندگی حرفهای افراد زد، همچون نوشته طاهری نمرودی در صفحات بعدی این نشریه که با عنوان «داستان کتابداری که به رونق کتابخانههای شهرش کمک کرد» منتشر شده است.
در نشریات اینچنینی معرفی کتاب از جایگاه مهمی برخوردار است، کتاب «تنها گریه کن» در همین رابطه و برای این مخاطبان کم سن و سال معرفی شده، کتابی که روایت زندگی«اشرف السادات منتظری» مادر شهید محمد معماریان را به قلم اکرم اسلامی شامل میشود. از نکات قابل توجه کتاب«هدهد سفید» همراهی جمعی از نویسندگان و نوجوانان در تألیف این نشریه تخصصی است؛ در این شماره مطلبی خواندنی و داستانی از زهرا شاهی، نویسنده کودک و نوجوان درباره نوجوانی هم آمده است. نوشتههایی از «صمد رهبریار» مسئول کتابخانه سیار قاصدک رشت، «داستان باورنکردنی پرندهای که سیر نمیشود». از محمود پور وهاب، چند شعر از شاهین رهنما، «101 درس محرمانه برای نویسنده شدن» به قلم فریدون عموزاده خلیلی هم از دیگر عنوانهای این شماره هستند. روایتی داستان گونه از ماجرای علی لندی، نوجوانی که برای نجات جان مادر و خواهر یک شهید از جان خود گذشت هم به کوشش مکرمه شوشتری و با تصاویری از هادی حیدری پیش روی خوانندگان قرار گرفته است. برای علاقهمندان تئاتر نیز نمایشنامه تک پردهای با عنوان «حرف روز» درباره امیر کبیر، کاری از ابراهیم قربانپور آمده که آماده اجراست.
مسائلی درباره کرونا، انجمن کتابداران سرگردان و چند داستان کوتاه خواندنی از دیگر مطالب این شماره برای مخاطبان نوجوان است. چهاردهمین شماره کتاب «هدهد سفید» به تازگی از سوی نهادکتابخانههای عمومی کشور و زیر نظر فریدون عموزاده خلیلی منتشر شده است.
این شماره کتاب هدهد سفید با «یحیی که مینوشت»، مطلبی از ابراهیم قربانپور شروع شده که نویسنده آن را به همه جانباختگان زلزله شهر بم در دی ماه سال 1382 تقدیم کرده است. صفحات بعدی یادآور چند روز شمارتقویمی مهم کشورمان همچون روزدانشجو و روز پرستارهستند که در بین آن اتفاقات تاریخی همچون سالروز قتل امیرکبیر هم دیده میشود.
از آنجایی که دی ماه به سالروز شهادت سردار سلیمانی گره خورده، قسمتی از زندگینامه خودنوشت وی هم آمده، این دو، سه صفحه به نوعی معرفی کتاب مذکور نیز هست؛ کتابی با عنوان «از چیزی نمیترسیدم». کیارش وفایی «جای خالی را با کتاب خوب پر کنیم» را در گرامیداشت هفته کتاب در کتابخانههای عمومی کشور نوشته است. گاهی اوقات برای آشنایی بیشتر نوجوانان با خادمان کتابخانههای عمومی در بخشهای مختلف میتوان سری به داستان زندگی حرفهای افراد زد، همچون نوشته طاهری نمرودی در صفحات بعدی این نشریه که با عنوان «داستان کتابداری که به رونق کتابخانههای شهرش کمک کرد» منتشر شده است.
در نشریات اینچنینی معرفی کتاب از جایگاه مهمی برخوردار است، کتاب «تنها گریه کن» در همین رابطه و برای این مخاطبان کم سن و سال معرفی شده، کتابی که روایت زندگی«اشرف السادات منتظری» مادر شهید محمد معماریان را به قلم اکرم اسلامی شامل میشود. از نکات قابل توجه کتاب«هدهد سفید» همراهی جمعی از نویسندگان و نوجوانان در تألیف این نشریه تخصصی است؛ در این شماره مطلبی خواندنی و داستانی از زهرا شاهی، نویسنده کودک و نوجوان درباره نوجوانی هم آمده است. نوشتههایی از «صمد رهبریار» مسئول کتابخانه سیار قاصدک رشت، «داستان باورنکردنی پرندهای که سیر نمیشود». از محمود پور وهاب، چند شعر از شاهین رهنما، «101 درس محرمانه برای نویسنده شدن» به قلم فریدون عموزاده خلیلی هم از دیگر عنوانهای این شماره هستند. روایتی داستان گونه از ماجرای علی لندی، نوجوانی که برای نجات جان مادر و خواهر یک شهید از جان خود گذشت هم به کوشش مکرمه شوشتری و با تصاویری از هادی حیدری پیش روی خوانندگان قرار گرفته است. برای علاقهمندان تئاتر نیز نمایشنامه تک پردهای با عنوان «حرف روز» درباره امیر کبیر، کاری از ابراهیم قربانپور آمده که آماده اجراست.
مسائلی درباره کرونا، انجمن کتابداران سرگردان و چند داستان کوتاه خواندنی از دیگر مطالب این شماره برای مخاطبان نوجوان است. چهاردهمین شماره کتاب «هدهد سفید» به تازگی از سوی نهادکتابخانههای عمومی کشور و زیر نظر فریدون عموزاده خلیلی منتشر شده است.
همه چیز تبلیغات است
علیرضا نراقی
منتقد
جهــــان ســــرشـــار از حـــــواس پرتیهاست. خیابانها پر است از عکسهای رنگارنگ تبلیغاتی، چهرههای رسانهای، ورزشکاران، هنرپیشهها، مدلهای دلربا و البته کلمات و جملاتی درشت و طناز که همه و همه تلاش دارند حواس ما را از خودمان و واقعیت اطراف، به خواست و خیالی که مورد نظرشان است مشغول سازند. حواسپرتی در واقع همان چیزی است که در فرهنگ و ادبیات ما غفلت نامیده میشود، همان حواشی و اوهامی که انسان را از اصل منحرف میکند. «برتولت برشت »شاعر و نمایشنامهنویس مشهور آلمانی در نیمه اول قرن بیستم در جایی نوشته بود: «آنکه میخندد هنوز خبر بد را نشنیده» جدای از شاعرانه و کمی افراطی بودن تعبیر« برشت» که به زمانه، موقعیت و ایدئولوژی سیاسی او بر میگشت، نکته حقیقی و نامیرای تعبیر او انتقاد از میل غافلانه انسان به صرف نظر کردن از اصل و سرگرم شدن با حاشیه است. اصل، حضور در واقعیت با همه لایههای متعدد آن و زندگی کردن در نسبت با حقیقت است و حاشیه همه آن چیزهایی است که ما را از واقعیت دور و به اوهام و ابتذال قانع و حتی متعصب میکند.
دنیای سرگرمی امروزه مصداق بارزی از حواسپرتی یا همان غفلت است. امروزه تنها چیزهایی در قالب رسانه امکان ظهور و بیان دارند که سرگرم کننده باشند، حتی حقیقیترین مسائل برای اینکه مخاطب را به طرف خود جلب کنند نیاز به تزئین و بزکی منحصر به فرد دارند تا در میان بازار پر ازدحام تزئینات و بزکها به چشم بیایند.
فیلم «به بالا نگاه نکن» ساخته «آدام مککی» که نامزد چند جایزه اسکار امسال هم است، نمایشی گزنده و انتقادی از همین زندگی غافلانه است. فیلم بخوبی نشان میدهد که چگونه در صنعت سرگرمی «وهم» جای واقعیت، ابتذال جای حقیقت و خرافه جای علم را گرفته است؛ آن هم در عصر طلایی توسعه و آگاهی انسان. جهان امروز با همه پیشرفتهای علمی و تبلور درخشان ذهن کشف کننده و خلاق بشر، دچار نوعی جهل فراگیر است. خرافه سرگرمی با همراهی حق بهجانبی و خودخواهی فردی اغلب اجازه درک واقعیت و شنیدن خبر اصلی را به انسان نمیدهد. همراهی رسانه و مصرفگرایی در «به بالا نگاه نکن» همچون ازدواجی نامقدس است که هوشمندی و توانایی انسان را در حفظ بقا سست کرده و اراده و استعداد بینظیر ذهن او را در حل بزرگترین مسائل تباه گردانده است. فیلم نشان میدهد که چگونه اصحاب رسانههای سرگرمکننده بر دانشمندان تسلط پیدا کردهاند و از سیاست، کاغذپارهای تبلیغاتی ساختهاند. سیاستمدار در فیلم مککی هیچ فرقی با یک مجری تلویزیونی ندارد و دانشمند نیز اگر بخواهد شنیده شود چارهای جز تبدیل شدن به یک مجری تلویزیونی نخواهد داشت؛ شاید بتوان این موقعیت را تراژدی تقلیل حقیقت به تبلیغ نامید که از زاویه نگاه فیلم «به بالا نگاه نکن»، همان تراژدی انسان نوین خواهد بود، اما نباید تصور کنیم که چنین موقعیتی خاص کشورهای پیشرفته صنعتی است و ما هنوز در گوشه خودمان از این مسأله مبرا هستیم. در عصر رسانههای عالمگیر و پیوسته امروز، هیچ عارضهای نیست که جهانی نباشد. این غفلت چیزی است شبیه به ویروس کووید19 که به سادگی تمام جهان را به خود آلوده کرده است.
منتقد
جهــــان ســــرشـــار از حـــــواس پرتیهاست. خیابانها پر است از عکسهای رنگارنگ تبلیغاتی، چهرههای رسانهای، ورزشکاران، هنرپیشهها، مدلهای دلربا و البته کلمات و جملاتی درشت و طناز که همه و همه تلاش دارند حواس ما را از خودمان و واقعیت اطراف، به خواست و خیالی که مورد نظرشان است مشغول سازند. حواسپرتی در واقع همان چیزی است که در فرهنگ و ادبیات ما غفلت نامیده میشود، همان حواشی و اوهامی که انسان را از اصل منحرف میکند. «برتولت برشت »شاعر و نمایشنامهنویس مشهور آلمانی در نیمه اول قرن بیستم در جایی نوشته بود: «آنکه میخندد هنوز خبر بد را نشنیده» جدای از شاعرانه و کمی افراطی بودن تعبیر« برشت» که به زمانه، موقعیت و ایدئولوژی سیاسی او بر میگشت، نکته حقیقی و نامیرای تعبیر او انتقاد از میل غافلانه انسان به صرف نظر کردن از اصل و سرگرم شدن با حاشیه است. اصل، حضور در واقعیت با همه لایههای متعدد آن و زندگی کردن در نسبت با حقیقت است و حاشیه همه آن چیزهایی است که ما را از واقعیت دور و به اوهام و ابتذال قانع و حتی متعصب میکند.
دنیای سرگرمی امروزه مصداق بارزی از حواسپرتی یا همان غفلت است. امروزه تنها چیزهایی در قالب رسانه امکان ظهور و بیان دارند که سرگرم کننده باشند، حتی حقیقیترین مسائل برای اینکه مخاطب را به طرف خود جلب کنند نیاز به تزئین و بزکی منحصر به فرد دارند تا در میان بازار پر ازدحام تزئینات و بزکها به چشم بیایند.
فیلم «به بالا نگاه نکن» ساخته «آدام مککی» که نامزد چند جایزه اسکار امسال هم است، نمایشی گزنده و انتقادی از همین زندگی غافلانه است. فیلم بخوبی نشان میدهد که چگونه در صنعت سرگرمی «وهم» جای واقعیت، ابتذال جای حقیقت و خرافه جای علم را گرفته است؛ آن هم در عصر طلایی توسعه و آگاهی انسان. جهان امروز با همه پیشرفتهای علمی و تبلور درخشان ذهن کشف کننده و خلاق بشر، دچار نوعی جهل فراگیر است. خرافه سرگرمی با همراهی حق بهجانبی و خودخواهی فردی اغلب اجازه درک واقعیت و شنیدن خبر اصلی را به انسان نمیدهد. همراهی رسانه و مصرفگرایی در «به بالا نگاه نکن» همچون ازدواجی نامقدس است که هوشمندی و توانایی انسان را در حفظ بقا سست کرده و اراده و استعداد بینظیر ذهن او را در حل بزرگترین مسائل تباه گردانده است. فیلم نشان میدهد که چگونه اصحاب رسانههای سرگرمکننده بر دانشمندان تسلط پیدا کردهاند و از سیاست، کاغذپارهای تبلیغاتی ساختهاند. سیاستمدار در فیلم مککی هیچ فرقی با یک مجری تلویزیونی ندارد و دانشمند نیز اگر بخواهد شنیده شود چارهای جز تبدیل شدن به یک مجری تلویزیونی نخواهد داشت؛ شاید بتوان این موقعیت را تراژدی تقلیل حقیقت به تبلیغ نامید که از زاویه نگاه فیلم «به بالا نگاه نکن»، همان تراژدی انسان نوین خواهد بود، اما نباید تصور کنیم که چنین موقعیتی خاص کشورهای پیشرفته صنعتی است و ما هنوز در گوشه خودمان از این مسأله مبرا هستیم. در عصر رسانههای عالمگیر و پیوسته امروز، هیچ عارضهای نیست که جهانی نباشد. این غفلت چیزی است شبیه به ویروس کووید19 که به سادگی تمام جهان را به خود آلوده کرده است.
عکس نوشت
نقاشی «وداع حسنین با حضرت زهرا سلامالله علیها» تازهترین اثر
حسن روحالامینی بهمناسبت ایام فاطمیه رونمایی شد. او با به اشتراک گذاشتن تصویر این نقاشی درباره آن نوشت: «نقاشی وداع حسنین با حضرت فاطمه زهرا سلاماللهعلیها را خداوند در نقطهای از زمین کرامت کرد که بزرگترین مصیبت تاریخ در آسمانها و زمین اتفاق افتاده، چه صداهایی در این نقطه از زمین ذخیره شده که ما نشنیدیم، حد فاصل تل زینبیه تا قتلگاه حضرت سیدالشهدا سلاماللهعلیه، هیچ وقت نخواهم فهمید که کجا نشسته بودم! مجلس
ذکر مصیبت مادر بود در منزل پسر؛ خدایا زبان ما کجا و این حرفها...»/ مهر
حسن روحالامینی بهمناسبت ایام فاطمیه رونمایی شد. او با به اشتراک گذاشتن تصویر این نقاشی درباره آن نوشت: «نقاشی وداع حسنین با حضرت فاطمه زهرا سلاماللهعلیها را خداوند در نقطهای از زمین کرامت کرد که بزرگترین مصیبت تاریخ در آسمانها و زمین اتفاق افتاده، چه صداهایی در این نقطه از زمین ذخیره شده که ما نشنیدیم، حد فاصل تل زینبیه تا قتلگاه حضرت سیدالشهدا سلاماللهعلیه، هیچ وقت نخواهم فهمید که کجا نشسته بودم! مجلس
ذکر مصیبت مادر بود در منزل پسر؛ خدایا زبان ما کجا و این حرفها...»/ مهر
هنرمندان در فضای مجازی
هوا سرد است اما صفحه هنرمندان خبر از فعالیت جدید آنان میدهد؛ از هنرمندان موسیقی تا هنرمندان عرصه دوبله. نویسندگان هم خبرهایی از کتابهای جدید خود میدهند.
چهره ها
کیهان کلهر در صفحه خود خبر از اجرای «گمشده در آسمان کویر» در روز شنبه یازدهم دیماه ساعت 21 داده است: «همچنان از صحنه و نشستن در برابر شما مخاطبان دوریم و دست میآویزیم به هر بهانه که سازوکار را زمین نگذاریم. «گمشده در آسمان کویر» پنجمین اجراست که توانستیم به مدد همراهی این جوانان هنرمند، شریف و خلاق و نیز خانواده فرهنگور هاکوپیان بهصورت رایگان بهشما مخاطبان موسیقی ایرانی عرضه کنیم.»
همایون شجریان هم در صفحه خود خبر از برگزاری کنسرت گروه موسیقی سیاوش داد و نوشت: «دوستان و علاقهمندان عزیز کنسرتهای پیش رو به همراهی گروه سیاوش بدین شرح است: ۱۹ مارس بروکسل (بلژیک)، ۲۲ مارس لاهه (هلند)، ۲۶ مارس پاریس (فرانسه).» او اطلاع داده که خبرهای تکمیلی را اعلام خواهد کرد.
بیژن امکانیان در صفحه خود خبر داده است که در پروژه «خاتون» به نویسندگی و کارگردانی تینا پاکروان بازی دارد. او نوشته که نقش «اسفندیار بختیاری» را زندگی میکند: «اسفندیار بختیاری؛ پدر خاتون، فردی آزادیخواه است که در راه هدفش مدتی را در تبعید و زمانی را در حبس گذرانده است.»
ماهور الوند هم با انتشار عکسی از پشت صحنه سریال نمایش خانگی «حرفهای» به کارگردانی مصطفی تقیزاده و به تهیهکنندگی سعید خانی نوشت: «از راست به چپ: دستیار لباس. منشی صحنه. مجری گریم. منم دارم تمرکز میکنم.» این سریال با بازی سیروان خسروی، سارا بهرامی، ماهور الوند و زانیار خسروی پخش میشود.
دنیای کودکان
صفحه یادبود ناصر ایرانی که توسط بازماندگان او اداره میشود در آخرین پست خود کتاب «خرسی که میخواست خرس باقی بماند»را منتشر کرده و این کتاب را از محبوبترین ترجمههای ناصر ایرانی برای کودکان خوانده است. در معرفی این کتاب آمده است: «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان چاپ اول این کتاب را در اسفند 59 منتشر کرد. تا سال 77 این کتاب به هشت چاپ رسید و 180 هزار نسخه از آن به فروش رفت. افراد زیادی هستند که این کتاب محبوب دوران کودکیشان بوده است.»
کتاب «هدیهای با گلهای آبی» دومین کتابی است که فریبا کلهر در انتشارات سروش چاپ کرده است. این نویسنده با انتشار متنی به نقل خاطره از سالهای دور پرداخته است: «این کتاب مجموعه قصهای است که سه قصه دارد. قصه اول کتاب با این جمله شروع میشود: «شب پشت درهای بسته ایستاده است.» جملهای که بعد از این همه سال هنوز عاشقش هستم. این کتاب را هم مثل کتاب «هوشمندان- سیاره-اوراک» ندارم و یکی از دوستان این صفحه با فرستادن عکسها بسیار خوشحالم کرد. نمیدانم چند سال پیش در چه حال و هوایی بودم که دست کم یک جلد از کتابهایم را برای خودم کنار نمیگذاشتم! پ ن: به تیراژ 15 هزارتایی کتاب توجه کنید. این تیراژ امروز از آرزوهای ماست.»
چه خبر؟
رمان «چرخ زمان» نوشته رابرت جوردن با استقبال مخاطب مواجه شد. به همین دلیل براساس این درام فانتزی، ماجراجویی و اکشن سریالی در شبکه آمازون تهیه و پخش شده است. در این سریال که کارگردانی آن برعهده ریف جادکینز است چون رزمند پایک، آلوارو مورته، جاشوآ استرادوفسکی، مارکوس رادرفورد، زویی رابینز، سوفی اوکوندو، بارنی هریس و مدلین مدن به ایفای نقش میپردازند. خبر خوبی که سارا جعفری در مقام دوبلور در صفحه خود اعلام کرده این است که این کار با سرپرستی مریم بنایی در حال دوبله است که بزودی از شبکههای نمایش خانگی پخش میشود.
تیزر نمایش «اسرار کوهپایه» به نویسندگی و کارگردانی فرشید قلیپور منتشر شد. این نمایش قرار است دی ۱۴۰۰ - ساعت ۲۰:۳۰ - در سالن تئاتر آبان اجرا شود. محمد عسگری، آذین رئوف، شیرین صمدی، مرجان آقانوری و اسماعیل باستانی، سمیرا فرقانی، رزیتا زراعتی، غزال مهرانفر، فاطمه میرجمالی، مبینا علیزاده، آیدا مازندرانی، نجوا نجومی، پریا طهماسبیپور، مهشید پروین و ریحانه غلامی بازیگران این نمایش هستند. این خبر را کارگردان نمایش در صفحه خود اعلام کرده است.
چهره ها
کیهان کلهر در صفحه خود خبر از اجرای «گمشده در آسمان کویر» در روز شنبه یازدهم دیماه ساعت 21 داده است: «همچنان از صحنه و نشستن در برابر شما مخاطبان دوریم و دست میآویزیم به هر بهانه که سازوکار را زمین نگذاریم. «گمشده در آسمان کویر» پنجمین اجراست که توانستیم به مدد همراهی این جوانان هنرمند، شریف و خلاق و نیز خانواده فرهنگور هاکوپیان بهصورت رایگان بهشما مخاطبان موسیقی ایرانی عرضه کنیم.»
همایون شجریان هم در صفحه خود خبر از برگزاری کنسرت گروه موسیقی سیاوش داد و نوشت: «دوستان و علاقهمندان عزیز کنسرتهای پیش رو به همراهی گروه سیاوش بدین شرح است: ۱۹ مارس بروکسل (بلژیک)، ۲۲ مارس لاهه (هلند)، ۲۶ مارس پاریس (فرانسه).» او اطلاع داده که خبرهای تکمیلی را اعلام خواهد کرد.
بیژن امکانیان در صفحه خود خبر داده است که در پروژه «خاتون» به نویسندگی و کارگردانی تینا پاکروان بازی دارد. او نوشته که نقش «اسفندیار بختیاری» را زندگی میکند: «اسفندیار بختیاری؛ پدر خاتون، فردی آزادیخواه است که در راه هدفش مدتی را در تبعید و زمانی را در حبس گذرانده است.»
ماهور الوند هم با انتشار عکسی از پشت صحنه سریال نمایش خانگی «حرفهای» به کارگردانی مصطفی تقیزاده و به تهیهکنندگی سعید خانی نوشت: «از راست به چپ: دستیار لباس. منشی صحنه. مجری گریم. منم دارم تمرکز میکنم.» این سریال با بازی سیروان خسروی، سارا بهرامی، ماهور الوند و زانیار خسروی پخش میشود.
دنیای کودکان
صفحه یادبود ناصر ایرانی که توسط بازماندگان او اداره میشود در آخرین پست خود کتاب «خرسی که میخواست خرس باقی بماند»را منتشر کرده و این کتاب را از محبوبترین ترجمههای ناصر ایرانی برای کودکان خوانده است. در معرفی این کتاب آمده است: «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان چاپ اول این کتاب را در اسفند 59 منتشر کرد. تا سال 77 این کتاب به هشت چاپ رسید و 180 هزار نسخه از آن به فروش رفت. افراد زیادی هستند که این کتاب محبوب دوران کودکیشان بوده است.»
کتاب «هدیهای با گلهای آبی» دومین کتابی است که فریبا کلهر در انتشارات سروش چاپ کرده است. این نویسنده با انتشار متنی به نقل خاطره از سالهای دور پرداخته است: «این کتاب مجموعه قصهای است که سه قصه دارد. قصه اول کتاب با این جمله شروع میشود: «شب پشت درهای بسته ایستاده است.» جملهای که بعد از این همه سال هنوز عاشقش هستم. این کتاب را هم مثل کتاب «هوشمندان- سیاره-اوراک» ندارم و یکی از دوستان این صفحه با فرستادن عکسها بسیار خوشحالم کرد. نمیدانم چند سال پیش در چه حال و هوایی بودم که دست کم یک جلد از کتابهایم را برای خودم کنار نمیگذاشتم! پ ن: به تیراژ 15 هزارتایی کتاب توجه کنید. این تیراژ امروز از آرزوهای ماست.»
چه خبر؟
رمان «چرخ زمان» نوشته رابرت جوردن با استقبال مخاطب مواجه شد. به همین دلیل براساس این درام فانتزی، ماجراجویی و اکشن سریالی در شبکه آمازون تهیه و پخش شده است. در این سریال که کارگردانی آن برعهده ریف جادکینز است چون رزمند پایک، آلوارو مورته، جاشوآ استرادوفسکی، مارکوس رادرفورد، زویی رابینز، سوفی اوکوندو، بارنی هریس و مدلین مدن به ایفای نقش میپردازند. خبر خوبی که سارا جعفری در مقام دوبلور در صفحه خود اعلام کرده این است که این کار با سرپرستی مریم بنایی در حال دوبله است که بزودی از شبکههای نمایش خانگی پخش میشود.
تیزر نمایش «اسرار کوهپایه» به نویسندگی و کارگردانی فرشید قلیپور منتشر شد. این نمایش قرار است دی ۱۴۰۰ - ساعت ۲۰:۳۰ - در سالن تئاتر آبان اجرا شود. محمد عسگری، آذین رئوف، شیرین صمدی، مرجان آقانوری و اسماعیل باستانی، سمیرا فرقانی، رزیتا زراعتی، غزال مهرانفر، فاطمه میرجمالی، مبینا علیزاده، آیدا مازندرانی، نجوا نجومی، پریا طهماسبیپور، مهشید پروین و ریحانه غلامی بازیگران این نمایش هستند. این خبر را کارگردان نمایش در صفحه خود اعلام کرده است.
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
سخن روز
-
قهرمانی در همه ابعاد
-
مسئولیت هر فیلمی برعهده سازمان سینمایی است
-
ریاکاری دلیلی برحقارت درون
-
چهاردهمین «هدهد سفید» برای نوجوانان
-
همه چیز تبلیغات است
-
عکس نوشت
-
هنرمندان در فضای مجازی
اخبارایران آنلاین