واشنگتن پست (امریکا)
بر اساس اسناد جدیدی که افشا شده است، دونالد ترامپ در ایام ریاست جمهوری خود بعد از اینکه متوجه شد تست کرونای او مثبت شده است، بدون توجه به این نتیجه به دیدارهای از پیش برنامه‌ریزی شده ادامه داد، سوار هواپیمای مخصوص ریاست جمهوری شد و در کل با 500 نفر دیدار کرد.

حریت دیلی نیوز (ترکیه)
بعد از اعتراض مسکو به آنکارا بابت فروش پهپاد به اوکراین، مولود چاووش اوغلو، وزیر خارجه ترکیه در سخنانی تأکید کرد، کشورهای زیادی شامل اعضای ناتو و اعضای اتحادیه اروپا خواهان خرید پهپادهای ترکیه‌ای هستند و از همین رو ترکیه به صادرات پهپادهای خود به اوکراین ادامه خواهد داد.

الوطن (قطر)
در ادامه رفع تنش‌ها بین قطر و عربستان و سایر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، امیر قطر نامه‌ای را از پادشاه عربستان دریافت کرد که در آن از وی برای شرکت در نشست کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس دعوت شده است. این نشست قرار است تا پایان این ماه میلادی در ریاض برگزار شود.

بنفشه غلامی/ سال 2020 زمانی که خیابان‌های شهرهای بزرگ جهان خالی از مردم شده و قفل کرونا بر در کارخانه‌ها و صنایع بزرگ و کوچک نشسته بود، چرخ دنده‌های شماری از مخوف‌ترین کارخانه‌ها با قدرت و قوت می‌چرخیدند. اما برخلاف کارخانه‌های تولید محصولات بهداشتی که زندگی را به دیگران هدیه می‌دادند، این کارخانه‌ها کار می‌کردند تا مرگ تولید کنند زیرا محصول آنها چیزی نبود جز: ابزار و ادوات جنگی.
گزارش جدید سیپری (انستیتو بین‌المللی پژوهش‌های صلح استکهلم) نشان می‌دهد، 100 کارخانه تسلیحاتی بزرگ دنیا در سال 2020 بالغ بر 531 میلیارد دلار سلاح و ابزار و ادوات جنگی فروخته‌اند که نسبت به سال 2015 افزایشی 17 درصدی را نشان می‌دهد. این در حالی است که به گفته «الکساندرا مارکشتینر»، یکی از محققان این گزارش، «سال 2020 سال اوج کرونا بود و اقتصاد کرونا زده جهان 3.1 درصد انقباض نشان می‌داد. اما سیاستمداران، بی توجه به این شرایط، ترجیح می‌دادند به جای متوقف کردن کرونا، به این کارخانه‌ها پول بدهند تا سلاح بخرند.»
سهم 54 درصدی کارخانه‌های امریکایی از فروش تسلیحاتی جهان
فروش این ابزار و ادوات جنگی در سال 2020 در حالی رقم خورد که همزمان با آن، سازمان ملل از کشورها و همه گروه‌هایی که با یکدیگر در جنگ هستند، خواسته بود، به خاطر شرایط کرونایی دست از جنگ و خونریزی بکشند و به یاری یکدیگر بشتابند تا غول کرونا را شکست دهند. با این حال این سازندگان سلاح و ابزار و ادوات جنگی که در بین آنها 41 کارخانه متعلق به ایالات متحده امریکا است، به کار خود ادامه دادند. و این در حالی بود که مطابق تحقیقات سیپری، برخی کارخانه‌های تولید ابزارآلات جنگی مانند کارخانه «تالس» فرانسه، میزان فروش تسلیحاتی خود را تا 5.8 درصد کاهش دادند.
امریکا سال 2020 در شرایطی بالاتر از سایر تولید کنندگان سلاح قرار گرفته است که در همان سال در حالی که گروه‌های حقوق بشری از کشورهای فروشنده سلاح خواسته بودند، به خاطر مردم یمن به امارات و عربستان سلاح نفروشند، قراردادی تسلیحاتی به ارزش 23 میلیارد دلار با امارات و قراردادی به ارزش 290 میلیون دلار با عربستان منعقد کرد. فروش تسلیحات به عربستان در حالی بود که «دونالد ترامپ»، رئیس جمهوری وقت امریکا 2 سال پیش از آن قراردادی 460 میلیارد دلاری تسلیحاتی با عربستان امضا کرده بود. البته تنها امارات و عربستان نیستند که امریکا با هراس افکنی بابت تهدیدهای منطقه‌ای، آنها را مجاب به خرید هرچه بیشتر تسلیحات کرده است. واشنگتن در اقدامی مشابه با بزرگنمایی تهدید چین، کشورهای شرق آسیا و حوزه پاسیفیک  از جمله هند و استرالیا را نیز به خرید‌های تسلیحاتی از خود ترغیب می‌کند.
بر اساس آماری که سیپری منتشر کرده، 41 کمپانی تسلیحاتی بزرگ امریکا 54 درصد از فروش کل تسلیحاتی جهان در سال 2020 را به خود اختصاص داده‌اند و از مجموع 531 میلیارد دلاری که 100 کارخانه تسلیحاتی بزرگ جهان فروخته‌اند، سهمی 285 میلیارد دلاری داشته اند. این یعنی آنکه کارخانه‌های تسلیحاتی امریکا 1.9 درصد افزایش فروش نسبت به سال ماقبل آن داشته‌اند.
 در نگاهی به فهرست این 100 کشور همچنین متوجه می‌شویم که 6 کارخانه از 10 کارخانه نخست این فهرست متعلق به امریکا هستند و در حالی که لاکهید مارتین، ریتون تکنولوژی، بوئینگ، نورتراپ گرامان و جنرال داینامیک رتبه‌های یک تا 5 را دارند، کارخانه ال تری هریس تکنولوژی رتبه 10 این فهرست را دارد. یک کارخانه تسلیحاتی انگلیسی و 3 کارخانه تسلیحاتی چینی نیز رتبه‌های 6 تا 9 را دارند.
 چین و انگلیس دارندگان رتبه‌های  دوم و سوم
سهم کارخانه‌های چینی در این فهرست به لحاظ تعداد زیاد نیست و تنها نام 5 کارخانه از این کشور در فهرست حاضر دیده می‌شود، اما به لحاظ مالی این شرکت‌ها سهم قابل توجهی داشته‌اند و 66.8 میلیارد دلار سلاح و ابزار و ادوات جنگی فروخته‌اند که نسبت به سال 2019 حدود 1.5 درصد افزایش داشته است. این 5 کارخانه 13 درصد از میزان فروش تسلیحاتی جهان در سال 2020 را در دست داشته‌اند. به گفته دکتر «نان تیان»، از کارشناسانی که گزارش 2020 سیپری را تهیه کرده‌اند، کارخانه‌های چینی بیشترین سود را بابت فروش تسلیحات دفاعی برده‌اند. بعد از چین، انگلیس نیز سهمی 7.1 درصدی از 531 میلیارد دلار فروش تسلیحاتی جهان در سال 2020 داشته است. این در حالی است که اسامی شماری از کشورهای اروپایی نیز در رتبه‌های بعدی این فهرست دیده می‌شود. از بین آنها می‌توان به فرانسه، ایتالیا و آلمان اشاره کرد. نکته قابل توجه گزارش سیپری در مورد روسیه است. روسیه که سال 2019 معادل 28.2 میلیارد دلار تسلیحات و ادوات جنگی فروخته بود، در سال 2020 به 26.4 میلیارد دلار فروش رضایت داد که 6.5 درصد کاهش را نشان می‌دهد. این برای سومین سال متوالی است که فروش تسلیحاتی روسیه کاهش داشته است.

زهره صفاری/ همزمان با افزایش تنش‌ها میان روسیه و دولت‌های غربی، «ولادیمیر پوتین» دیروز در راستای تقویت روابط دوجانبه تجاری و امنیتی بویژه در منطقه آسیا پاسفیک به دیدار «نارندرا مودی»، همتای هندی‌اش رفت.
به گزارش «هندوستان تایمز»، وجه تمایز این تور هند برای روسیه به عنوان دومین سفر فرامرزی «پوتین» از آغاز همه‌گیری کرونا در جهان، برگزاری نخستین نشست 2+2 وزرای خارجه و دفاع دو کشور در موضوعات مهم بین‌المللی و امنیت منطقه‌ای بود. گرچه این سفر نوستالژی روابط مستحکم دو کشور در دوران جنگ سرد را زنده کرد و از بعدی در حوزه‌های دفاعی، تسلیحاتی و تجاری برای هر دو طرف از اهمیت بسزایی برخوردار بود، اما در عین حال به باور تحلیلگران طرفین را با چالش‌های جدی روبه‌رو خواهد کرد؛ چالش‌هایی که بخش اعظمی از آنها به گزینش‌های ژئوپلیتیکی هر دو کشور در ماه‌ها و حتی سال‌های اخیر برمی‌گردد و تعامل درباره هر یک از آنها می‌تواند بر سیاست‌های منطقه‌ای و جهانی تأثیرگذار باشد.
بیست‌ویکمین نشست سالیانه هند و روسیه که دیروز به میزبانی دهلی‌نو انجام شد، یک رویداد عادی نبود چرا که به‌عنوان نخستین دیدار رودرروی پوتین و مودی پس از نشست «بریکس» در سال 2019، در اوج تهدیدات غرب برای روسیه و چین به انجام رسید.
به نوشته «الجزیره»، دو رئیس جمهور درحالی با یکدیگر مذاکره کردند که امریکا با برگزاری نشست امنیتی موسوم به «کواد» با هند، ژاپن و استرالیا، نگرانی‌ها را در چین و روسیه بالا برده است. از سوی دیگر تقویت روابط هند و امریکا در چند دهه اخیر نیز محرک دیگری بود که این دیدار را برای دو کشور خاص می‌کرد. به نوشته «بی‌بی‌سی»، آنچه مسکو را در این یارکشی ثابت‌قدم‌تر کرده ایجاد فاصله با واشنگتن بوده است. «آنیل تریگونایات»، دیپلمات سابق هند در مسکو با اشاره به مذاکرات «کواد» به عنوان خط قرمز روسیه گفت: «غرب درصدد است با پررنگ کردن استراتژی‌هایی در ایندوپاسفیک، به نوعی هند را در بازی علیه چین همراه خود کند. بنابراین با توجه به اهمیت مذاکرات «کواد» برای مسکو، به نظر می‌رسد بخش مهمی از مذاکرات دو رئیس جمهور را در برگیرد.» در واقع بخشی از نگرانی روسیه از نشست کواد به افزایش روابط این کشور با پکن در سال‌های اخیر در حوزه‌های اقتصادی و ژئوپلیتیکی در آسیا برمی‌گردد چرا که غرب به سرکردگی امریکا درصدد یارکشی در این منطقه و سلطه بر آن برآمده و تنش‌ها میان چین و امریکا نیز پکن و مسکو را به یکدیگر نزدیک‌تر کرده است. «مایکل کاگلمان»، مدیر اجرایی اندیشکده ویلسون سنتر در واشنگتن معتقد است: «حقایق ژئوپلیتیکی تهدید بالقوه روابط هند و روسیه است. به نظر می‌رسد روسیه اهداف خاصی را در این سفر دنبال می‌کند که مهمترین آن تثبیت روابط میان مسکو و دهلی‌نو است حتی اگر معادلات ژئوپلیتیکی غیر از این را ثابت کند.» به باور تحلیلگران برای رسیدن به این هدف دو کشور نقاط مشترک بسیاری دارند که همکاری در افغانستان می‌تواند یکی از آنها باشد.
به نوشته «یورونیوز»، «الکساندر گابوئف»، رئیس پروژه «روسیه در آسیا پاسفیک» در مرکز کارنگی مسکو درباره اهداف این سفر گفت: «هند شریک سنتی روسیه در دهه‌های متمادی بوده است و می‌تواند حتی سیاست آسیایی روسیه را پررنگ‌تر از سیاست چین برای این کشور کند.
به باور تحلیلگران «هندوستان تایمز»، از آنجا که هند دومین واردکننده بزرگ تسلیحاتی جهان به شمار می‌رود، برنامه «پوتین» برای ارائه الگوی سیستم پدافند هوایی موشک اس 400 و قراردادهای بزرگ تسلیحاتی دیگر بویژه با توجه به تهدیدات مرزی که هند را تهدید می‌کند، برای این کشور بسیار دارای اهمیت خواهد بود. از طرف دیگر بخش مهمی از دیدار دو رئیس جمهور به توافقی برمی‌گردد که مجوز همکاری لجستیکی و تأمین امکانات پایگاه‌های دو کشور از سوی طرف دیگر را فراهم می‌آورد.

پلیس رژیم صهیونیستی یک فعال زن فلسطینی را از محله «الشیخ جراح» در مرکز شهر قدس اشغالی برای تحقیق و بازجویی احضار کرد. به‌گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آناتولی، شاهدان عینی اعلام کردند، مونا الکرد، فعال زن فلسطینی برای تحقیق و بازجویی به یکی از مراکز پلیس رفته و این امر پس‌ از مقابله آن با اقدامات تحریک‌آمیز شهرک‌نشینان در محله الشیخ جراح طی روزهای اخیر صورت گرفت. مونا الکرد ۲۳ ساله به خاطر فعالیت‌های برجسته‌اش در این محله و مقابله با شهرک‌نشینان که به‌دنبال سیطره بر منازل فلسطینیان در این محله هستند و همچنین افشای اقدامات آنها از طریق رسانه‌ها معروف و به قهرمان شیخ جراح مشهور شده است.

دادگاه نظامی میانمار «آنگ سان سوچی» رهبر دوفاکتوی سابق این کشور را به اتهام تحریک علیه ارتش و نقض قوانین مربوط به کرونا به 4 سال حبس محکوم کرد.
به‌گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری فرانسه، «سوچی» 76 ساله از زمان  کودتای اول فوریه سال‌جاری توسط ارتش کودتاچی میانمار بازداشت شد و با یکسری اتهامات مانند نقض قانون اسرار رسمی، فساد و تقلب انتخاباتی روبه‌رو شد که در صورت اثبات هر یک از آنها محکومیت طولانی تری را به رهبر سابق این کشور تحمیل خواهد کرد. سخنگوی حکومت نظامیان میانمار با تأیید محکومیت سوچی اعلام کرد، «وین مینت»، رئیس جمهوری سابق نیز با جرایم مشابه به 4 سال زندان محکوم شده است.

المیادین: چند ساعت پس از انتشار اخباری مبنی بر حمله راکتی به پایگاه امریکایی در میدان گازی کونیکو در حومه دیرالزور منابع خبری از تمرینات نظامیان امریکا و ائتلاف بین‌المللی در این پایگاه خبر دادند.
یورو نیوز: اولین نشست کارزار انتخاباتی اریک زمور، چهره راست افراطی فرانسه بعدازظهر یکشنبه در حالی برگزار شد که در ابتدای سخنان او مخالفانش علیه او شعار دادند و البته هواداران اریک زمور بلافاصله با پرتاب صندلی و مشت و لگد از خجالت آنها درآمدند.
سانا: نیروهای ترکیه سری جدیدی از کامیون‌های حامل تجهیزات لجستیک، مهمات، سلاح و بلوک‌های سیمان را از گذرگاه مرزی باب الهوی برای مزدوران خود در منطقه جبل الزاویه و اطراف آن در حومه جنوبی ادلب وارد کردند.
المسیره: جنگنده‌های ائتلاف عربی ظرف پنج روز گذشته ۱۳۰ حمله به تعدادی از استان‌ها انجام دادند که در جریان آن ۵۰ غیرنظامی از جمله چند کودک کشته و زخمی شدند.

چلو کورنیش، خبرنگار سیاسی  
‌مترجم: وصال روحانی
پنج سال پس‌از شکست نیروهای داعش در فلوجه عراق، یک بازیابی آشکار روحی و رشد نسبی اقتصادی در این منطقه رؤیت و احساس می‌شود. این تمثیلی از نفس کشیدن انسان‌ها و بازگشت امید به منطقه‌ای است که همیشه از مهم‌ترین پایگاه‌های مقاومت در عراق شناخته شده است.
حالا می‌توان دور و بر رودخانه‌ای که از این منطقه می‌گذرد، چراغ‌های نئونی را دید که تجسم یک بلوار تفریحی را به وجود می‌آورند و همچنین مجتمعی از مغازه‌ها را که کالاهای روز را در اختیار رهگذران می‌گذارند. در نگاهی وسیع‌تر، این استان الانبار عراق است که با خروج نیروهای اشغالگر امریکایی از منطقه، تدابیر لازم را برای حیاتی تازه اتخاذ و به مرحله اجرا گذاشته است. اگر سری به رمادی، دیگر شهر بزرگ این استان هم بزنید، نشانه‌های این حیات مجدد را به چشم خواهید دید. ساختمان‌هایی که در دست احداث هستند، بازارچه‌هایی که کارگران آن را تعبیه می‌کنند و حتی چرخ و فلک‌ها و محوطه‌های وسیعی که در آن وسایل بازی بچه‌ها نصب شده و خبر از پایان نسبی ارعاب و ترسی می‌دهند که داعش و القاعده سال‌ها در دل مردم بینوای منطقه کاشته بودند.
این آزادی روحی و شیرینی مذاق را باید به رزمندگان عراقی نسبت داد که از توان تشکیلاتی بیشتر نزد گروه‌های معارض و تجاوزگر نهراسیدند و جانانه با آنها جنگیدند. عراقی‌ها پس‌از تمامی سختی‌های دوران دیکتاتوری تقریباً 35 ساله صدام با دیوهای تازه‌ای در لباس القاعده مواجه شدند ولی نیروهای مقاومت در سال 2004 با بیش از 10 هزار نفر از نیروهای این سازمان، با القاعده جنگیدند و کوتاه نیامدند. البته در این نبردها و سپس طی رویارویی با داعش در سال 2014 قربانیان زیادی روی دست نیروهای مقاومت ماندند و آمار می‌گویند از 2003 تا 2017 حدود 25 هزار مبارز و البته مردم عادی عراقی جان باختند تا به آرامی و با گذشت سال‌های بعدی شهر فلوجه و استان الانبار به چیزی تبدیل شوند که امروز می‌بینیم.
سایه داعش البته هنوز در عراق، سوریه و افغانستان احساس می‌شود اما ناصر الغانم، رئیس کل نیروهای مسلح عراق می‌گوید این سازمان جهنمی اینک در سست‌ترین وضعیت خود در عراق قرار دارد و مردم و مقام‌های این استان هستند که اداره منطقه را در دست دارند و حس زندگی و نور امید دوباره بین مردم مشاهده می‌شود. یکی از بازیگران اصلی در این احیای مجدد، مردی 40 ساله به‌نام محمد الحلبوسی است که در سال‌های 2017 و 2018 فرمانداری الانبار را برعهده داشت و سپس رئیس مجلس عراق شد و از هر امکان و وسیله‌ای برای رونق بخشیدن مجدد به این استان بشدت تضعیف شده سود جست. درست است که مشکلات ریشه‌ای مثل بیکاری، گرانی ارزاق و البته مرگ‌های کرونایی در الانبار هم به چشم می‌خورند اما مردم معترفند که در قیاس با 10 سال پیش این استان یک بازیابی فوق‌العاده را تجربه کرده است.
یک مکانیک جوان در شهر رمادی می‌گوید: «اوضاع خیلی بهتر شده است و حتی در زمینه‌های شغلی احساس اطمینان بیشتری داریم. ما خوشحالیم که نیروهای بیگانه دیگر حرف اول را در عراق نمی‌زنند. حرف‌های سعدیا حامد، زن 59 ساله رنج کشیده‌ای هم که هر 9 پسرش را در جنگ بزرگ نیروهای مقاومت با داعشی‌ها در سال 2016 از دست داد، روشنگر وضعیت موجود است؛ «ارتش عراق توان کافی نداشت و نیروهای مردمی در شکست دادن داعش نقش اول را ایفا کردند. من بیشتر از همه متضرر شدم ولی حالا که می‌بینم منطقه ما قدم به دورانی تازه و یک عصر مستقل می‌گذارد، فقط به فردا فکر می‌کنم و به آینده‌ای که روشن‌تر است.»
منبع: Financial Times