ترامپ حاضر نیست قدرت را به معاونش تفویض کند
ادامه رقابت انتخاباتی از بیمارستان نظامی
بنفشه غلامی/ ساعت 6 عصر روز جمعه به وقت واشنگتن، بالگرد ارتش امریکا در محوطه کاخ سفید نشست و «دونالد ترامپ»، در حالی که برای معدود دفعاتی که در ملأ عام دیده میشد، ماسک بزرگی که تمام صورتش را پوشانده بود، روی چهره داشت، دستی برای خبرنگاران تکان داد و سوار بالگرد «ایر فورس وان» ناوگان هوایی ارتش امریکا - که ویژه حمل رئیس جمهوری این کشور است - شد و به بیمارستان نظامی «والتر رید» رفت.
رئیس جمهوری امریکا در حالی برای مدتی که چند روزه اعلام شده، راهی بیمارستان شد که ولع زبانزد او به قدرت، به وی اجازه نداده است، کارها و وظایفش به معاونش سپرده شود و اعلام کرده خود وظایفش را انجام خواهد داد. ناظران این خودداری رئیس جمهوری امریکا در سپردن وظایفش به معاونش آن هم در شرایطی که در بیمارستان بستری شده است را نوعی بی مسئولیتی وی توصیف کردهاند. همان طور که پیش از آن نیز منتقدان حضور او در کمپین نیوجرسی در روز پنجشنبه را در حالی که در کاخ سفید همه میدانستند که «هوپ هینکس»، مشاور رئیس جمهوری امریکا به کووید 19 مبتلا شده، نشانه بی مسئولیتی «ترامپ» دانسته بودند. تاکنون تست کرونای 8 نفر از اطرافیان «ترامپ» از جمله مدیر کمپین وی مثبت اعلام شده است.
ابهامهای بیماری «ترامپ»
با توجه به اینکه «ترامپ» در نشست مجازی با فرمانداران امریکا حاضر نشده بود، تصور میشود وضعیت جسمانی مناسبی ندارد. اما انتقال «دونالد ترامپ» به بیمارستان ارتش، ابهام دیگری را نیز به دنبال داشته است. به گزارش سایت شبکه خبری «سی ان ان»، ترامپ در حالی به بیمارستان منتقل شده که تجهیزات پزشکی که در کاخ سفید مستقر است، چیزی کم از بیمارستان ندارد. البته «ترامپ» نخستین رئیس جمهوری امریکا نیست که به جای استفاده از این تجهیزات به بیمارستان میرود. پیش از او نیز 4 رئیس جمهوری مستقر امریکا راهی بیمارستان شده بودند. نفر اول آنها «گروور کلیولند» بود که سال 1893 باید توموری را در دهانش جراحی میکرد. اما چون امریکا در رکود اقتصادی بود و او نگران آن بود که افشای خبر بیماری اش تأثیر منفی بر اقتصاد امریکا بگذارد، با نام جعلی به یک بیمارستان معمولی رفت. نفر بعدی «ویلیام مک کینلی» بود که سال 1901 مورد سوء قصد قرار گرفت و به نزدیکترین بیمارستان در بوفالو منتقل شد. سومین نفر «دوایت آیزنهاور» بود که در دنور دچار حمله قلبی شد و در همانجا به بیمارستان رفت. «رونالد ریگان» هم سال 1981 مقابل هتل هیلتون براثر اصابت یک گلوله کمانه کرده از 6 گلولهای که به قصد ترور وی شلیک شده بود، زخمی شد و به نزدیکترین بیمارستان منتقل شد. در حالی که همه این رؤسای جمهوری بخاطر موارد اضطراری به بیمارستانی خارج از کاخ سفید منتقل شده بودند، «ترامپ» نخستین رئیس جمهوری است که مشخص نیست به چه علت، ترجیح داده روانه بیمارستان شود. همین ابهام باعث گمانه زنیهای بسیاری دراین خصوص شده است. یکی از آنها این است که شاید حال رئیس جمهوری امریکا وخیمتر از آن چیزی است که منابع نزدیک به کاخ سفید میگویند. البته برخی گمانهزنیها نیز حاکی از آن است که درمان خاصی قرار است بر روی رئیس جمهوری امریکا انجام شود.
دیروز همچنین درپی گزارش سی ان ان و فرانس پرس به نقل از منابع آگاه درباره وخامت حال رئیس جمهوری امریکا پزشک ترامپ تأکید کرد، حال وی خوب است.
اگر «ترامپ» نباشد، چه کسی جانشین او در انتخابات میشود
مطابق قوانین امریکا اگر حال «ترامپ» وخیم شود، «مایک پنس»، معاون او اداره امور کشور را به عهده میگیرد. اما این به آن معنا نیست که در صورت درگذشت احتمالی «ترامپ» یا ناتوانیاش در شرکت در انتخابات و حضور در دور دوم ریاست جمهوریاش، معاون او بتواند بدون عبور از دروازهای جانشین او در انتخابات شود. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، در درجه نخست کمیته حزب جمهوریخواه باید صلاحیت «مایک پنس» را در این خصوص تأیید کند. در این صورت اگر «پنس» بتواند اکثریت آرای 168 عضو این کمیته را به دست آورد، میتواند به عنوان کاندیدای این حزب در انتخابات 2020 حضور یابد. البته در این صورت شرایط انتخابات امریکا بسیار پیچیده خواهد شد. زیرا نه تنها کمیته انتخابات مجبور خواهد بود، دوباره برگههای آرای انتخاباتی را چاپ کند و نام «پنس» را جایگزین نام «ترامپ» کند، که از آن مهمتر، رأیگیری زودهنگام و پستی مدتها است که شروع شده و مردم انتخاب خود بین «ترامپ» و «بایدن» را انجام دادهاند.
شائبه تعویق در زمان انتخابات امریکا
برخی ناظران بدبین معتقدند، احتمال دارد، «دونالد ترامپ» که خود را بازنده مناظره نخست با «جو بایدن» دیده، با تظاهر به بیماری یا در پی به فراموشی کشاندن خبر مربوط به شکست خود در این مناظره است یا میخواهد همانطور که پیشتر در ماه جولای مطرح کرده بود، باعث ایجاد تأخیر در زمان انتخابات شود. اما آیا چنین چیزی ممکن است؟ حقیقت این است که تاکنون چنین چیزی در تاریخ امریکا ولو در وانفسای جنگ داخلی این کشور، هرگز سابقه نداشته اما با توجه به ماده 2 قانون اساسی امریکا غیرممکن نیست و کنگره میتواند در صورت لزوم زمان انتخابات را به تعویق اندازد. البته مصوبه کنگره باید به امضای رئیس جمهوری برسد. که در این مورد خاص «ترامپ» قطعاً چنین چیزی را امضا خواهد کرد. اما نکته در اینجا است که دموکراتها که مجلس نمایندگان امریکا را در کنترل خود دارند، بعید است تن به چنین چیزی دهند و اجازه دهند چنین مصوبهای به مجلس سنا برود و بعد از آن به دست ترامپ برسد.
اما جدا از این برخی حقوقدانان امریکایی معتقدند، با توجه به سیستم فدرالی این کشور، برخی ایالتها نیز میتوانند زمان انتخابات را در بازه زمانی مشخص تغییر دهند. این مورد نیز تاکنون در تاریخ امریکا سابقه نداشته است. اما به لحاظ قانونی درست است. زیرا هر ایالت روند انتخاب آرای الکترال خود را دارد. بنابراین آنها میتوانند با تأکید بر اینکه این آرا هنوز نامشخص است، حداکثر تا 14 نوامبر، یعنی حدود 10 روز بعد از زمان مشخص شده برای انتخابات، رأیگیری را به تعویق اندازند. تنها زمانی که مشابه این اتفاق در امریکا روی داد، سال 2018 در زمان انتخابات میاندورهای مجلس نمایندگان امریکا بود که فرماندار جزایر ماریانای شمالی، یکی از جزایر متعلق به امریکا در پاسیفیک به دلیل وقوع توفان در منطقه، انتخابات را به تعویق انداخت.
خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
تحمل ناپذیری ترامپ دربرابر مخالفت
روز چهارم سپتامبر ترامپ و مون رئیس جمهوری کره جنوبی تلفنی صحبت کردند. ترامپ گفت که یک دیدار فوق العاده با کیم در سنگاپور داشت و ارتباط دوستانه خوبی با رهبر کره شمالی برقرار کرده است. وی از این گله داشت که چرا اکنون ناگهان صحبت از این می شود که توافق و معامله ای در کار نخواهد بود. البته به نظر من اجلاس سنگاپور هرگز فوق العاده نبود مگر برای کره ای ها؛ کیم جونگ اون با دشمنانش روابط دوستانه برقرار نمی کند و در واقع در اجلاس سران یک توافق واقعی وجود نداشت. علاوه بر این رئیس جمهوری کره جنوبی همچنان ساز خود را در زمینه سیاست «آفتاب تابان» می زند و باور کرده است که رهبر کره شمالی کاملاً به برقراری روابط خوب با امریکا و همچنین موضوع خلع سلاح هسته ای متعهد است، هرچند که دور و بری های او نظیر کیم یونگ چول رفتارهای خشن و بی ادبانه ای دارند، عجب گمانه زنی جالبی! مون پیشنهاد کرد که ترامپ مجدداً با کیم جونگ اون دیدار کند. این واقعاً آخرین چیزی بود که ما به آن نیاز داشتیم. رئیس جمهوری کره جنوبی البته همچنان در تلاش بود تا اواسط ماه سپتامبر با رهبر کره شمالی دیدار کند؛ دیداری که احتمالاً او برای انجام آن دلایل سیاسی داخلی خاص خود را داشت.
من در روز 10 سپتامبر به اتفاق پمپئو و کلی نامه دیگری از کیم جونگ اون را که برای رئیس جمهوری امریکا نوشته بود، در اتاق بیضی تسلیم ترامپ کردم. ترامپ شروع به خواندن نامه کرد و در همان حین خواندن به تعریف و تمجید از آن پرداخت: «نامه جالبی است، واقعاً نامه خوبی است، گوش کنید در مورد من چه گفته است...» ترامپ بند بند نامه کیم را همراه با اظهارات اغراق آمیز خواند. همان گونه که من و کلی بعدها گفتیم این نامه گویی توسط طرفداران ایوان پاولوف روانشناس برجسته روس که در اواخر قرن بیستم تئوری کلاسیک شرطی شدن را مطرح کرده بود، نوشته شده است. نویسندگان نامه دقیقاً می دانستند که چگونه روح و روان و سیستم عصبی ترامپ را تحریک کنند که باعث شود او بیش از پیش احساس رضایت و اعتماد به نفس بکند.
ترامپ دوست داشت با کیم جونگ اون دیدار کند و به همین دلیل اصلاً مایل نبود حرفی در مخالفت با این دیدار بشنود. به همین دلیل وقتی من توضیح می دادم که چرا دیدار مجدد با رهبر کره شمالی در آینده نزدیک، ایده بدی است، حرف مرا قطع کرد و گفت؛ «جان! تو خصومت زیادی داری.» من در جواب گفتم؛ «این نامه توسط یک دیکتاتور که بر یک کشور مزخرف کوچک حکمرانی می کند، نوشته شده است. او لیاقت دیدار مجدد با شما را ندارد مگر همان طور که چند هفته پیش موافقت شد، اول با پمپئو وزیر خارجه امریکا دیدار و گفت و گو کند.» ترامپ دوباره گفت: «تو خیلی زیادی خصومت می ورزی.» گفت و گوی ما نتیجه ای نداشت و او در نهایت تأکید کرد: «من قصد دارم در هفته اول پس از انتخابات کنگره با کیم دیدار کنم و پمپئو باید امروز این موضوع را با کره ای ها مطرح و پیگیری کند. شما باید اعلام کنید که نامه کیم بسیار عالی بود. رئیس جمهوری علاقه زیادی به رئیس کیم دارد و قصد دارد محتوای این نامه را منتشر کند چون لازم است مردم استحکام روابط را ببینند. رئیس جمهوری همچنین علاقه مند است پس از انتخابات با کیم ملاقات کند. او دوست دارد این دیدار در کجا انجام شود؟»
وقتی از دفتر رئیس جمهوری در اتاق بیضی خارج شدیم، کِلی خطاب به من گفت: خیلی متأسفم، جلسه امروز خیلی سخت و علیه تو بود.» پمپئو هم ناامید و دلسرد به نظر می رسید. گفتم من از نتیجه جلسه به وجد آمدم! بعد از همه این حرف ها به هرحال حداقل در پنج هفته آتی (تا بعد از انتخابات کنگره) قرار نبود دیداری میان کیم و ترامپ صورت بگیرد. در طول این پنج هفته و در دنیای ترامپ هر چیزی ممکن بود اتفاق بیفتد. به هرحال باید واقعیت را می پذیرفتیم و پیش می رفتیم. یک معضل مهم و ادامه دار، علاقه وافر ترامپ به خارج کردن نیروها و تجهیزات نظامی امریکا از شبه جزیره کره بود که در واقع بخشی از برنامه کُلی وی برای کاهش حضور نظامی در نقاط مختلف جهان را شامل می شد. ضرب الاجل اول سپتامبر آمد و رفت و متیس به عنوان وزیر دفاع در اوایل ماه اکتبر بار دیگر نگرانی خود را در مورد میزان آمادگی نیروهای نظامی ما در شبه جزیره کره مورد تأکید قرار داد. بر اساس برنامه اعلامی، متیس و دانفورد بعد از اول ژانویه باید در جریان بررسی لایحه بودجه در کنگره حضور می یافتند و شهادت می دادند و بعید به نظر می رسید که مشکل عدم آمادگی نظامی ما تا آن موقع علنی نشود.
انفجار مقابل ساختمان دولتی ننگرهار
گروه جهان/ همزمان با به بنبست رسیدن مذاکرات در دوحه بین دولت افغانستان و هیأت طالبان، خشونتها در این کشور، تشدید یافت.
به گزارش خبرگزاری «رویترز»، جدیدترین حمله خونبار طالبان در افغانستان یک ساختمان دولتی در ننگرهار را هدف گرفت. در این رویداد، یک خودروی بمبگذاری شده در نزدیکی ساختمان ولسوالی شینوار منفجر شد که بر اثر آن دستکم 15 نفر کشته شده و دهها نفر زخمی شدند. شماری از کشتهشدگان و مجروحین غیرنظامی بودند که در میان آنها دو کودک دیده میشد. هرچند طالبان در ساعات نخست این حمله مسئولیت آن را نپذیرفتند، اما ارگ ریاست جمهوری و وزارت کشور افغانستان این حمله را از جانب طالبان دانستند.
معاون والی ننگرهار نیز گفته است، عاملان این حمله پس از انفجار خودرو قصد ورود به ساختمان ولسوالی شینوار را داشتند که با واکنش سریع نیروهای امنیتی مواجه و کشته شدند. بر اثر انفجاری که در این حمله رخ داد، دیوار این ساختمان دولتی و اطراف آن تخریب شده است.
این انفجار و قربانی شدن غیرنظامیان افغان در آن، درست یک روز پس از بالا گرفتن ناامیدیها از مذاکرات دوحه بهوقوع پیوسته است. در همین ارتباط روز پنجشنبه نیز زلمای خلیلزاد، نماینده امریکا در امور افغانستان، به دوحه رفت و با نمایندگان دو طرف دیدار و مذاکره کرد.
سه هفته از زمانی که مذاکرات بین طالبان و دولت افغانستان آغاز شد، میگذرد اما طرفین هنوز وارد مذاکرات اصلی نشدهاند و بر سر مفادی که باید درباره آنها مذاکره شود، اختلاف نظر دارند. علت تأخیر هم دو خواسته طالبان گزارش شده است؛ طالبان خواهان آن شدهاند که مذاکرات بر اساس توافقنامه این گروه با امریکا صورت گیرد و مذهب حنفی تنها مذهب رسمی در افغانستان باشد، اما دولت افغانستان این دو مورد را نپذیرفته است.
ژست ضد سعودی رقیب «ترامپ»
«جو بایدن» در دومین سالگرد قتل «جمال خاشقجی»، روزنامهنگار منتقد سعودی اعلام کرد در صورت ورود به کاخ سفید در روابط با عربستان بازنگری خواهد کرد.
به گزارش ایسنا به نقل از «میدل ایست آی»، نامزد دموکراتها در انتخابات 2020 با اعلام حمایت از مخالفان عربستان سعودی، قتل خاشقجی تنها به دلیل انتقاد از سیاستهای دولت کشورش را محکوم کرد و گفت: «من برای سوگواری مرگ خاشقجی به جمع کثیر زنان و مردان شجاع سعودی، فعالان، مخالفان سیاسی و روزنامهنگاران و جامعه بین الملل میپیوندم تا با حمایت از حقوقشان، فضا را برای ابراز نظر آزادانه آنها فراهم کنم.»
تداوم اتهامزنیها در درگیری قرهباغ
رئیس جمهــــــوری آذربایجـــــــان، ارمنستان را مسئول اصلی افزایش تنشها و درگیریهای یک هفته گذشته در منطقه قرهباغ معرفی کرد و اتهامزنی آنها به ترکیه درباره اعزام شبه نظامیان برای کمک به نیروهای کشورش را کذب خواند. به گزارش ایسنا به نقل از «الجزیره»، «الهام علیاف» گفت: «ارمنستان خواهان صلح نیست و میخواهد مناطقی را که به اشغال خود درآورده برای همیشه در اختیار بگیرد اما آنها باید حسن نیتشان را با احترام گذاشتن به قطعنامههای بینالمللی نشان دهند و طرفهای میانجیگر باید فشار بیشتری بر این کشور برای اجرای قطعنامهها بیاورند.» این اظهارات در حالی بیان شده است که وزارت کشور ارمنستان به رغم ابراز تمایل سران کشورش برای مذاکره صلح، همچنان از سرنگونی جنگندههای ارتش جمهوری آذربایجان خبر میدهد. در تازهترین گزارشها تصاویری از انهدام دو فروند جنگنده جمهوری آذربایجان بر فراز قرهباغ منتشر شده که به نوشته «اسپوتنیک»، «واگیف درگاهلی»، سخنگوی وزارت دفاع جمهوری آذربایجان این خبر را تکذیب کرده است: «تکرار میکنیم، نه تنها هیچ جنگنده آذربایجانی سرنگون نشده بلکه پهپادهای ما، تجهیزات نظامی ارمنستان را نابود کرده است.»