گروه سیاسی/ رهبر معظم انقلاب اسلامی با درخواست رئیس قوه قضائیه مبنی بر تداوم فعالیت شعب ویژه دادگاه انقلاب اسلامی جهت رسیدگی به پرونده‌های اخلالگران و مفسدان اقتصادی با لحاظ برخی اصلاحات موافقت کردند. سخنگوی قوه قضائیه روز گذشته با اعلام این خبر گفت که این استجازه تمدید شده حداکثر تا پایان شهریور 1400 اعتبار دارد و دادگاه‌های ویژه اقتصادی از امروز با انجام اصلاحاتی به کار خود ادامه می‌دهند.
موافقت با تمدید فعالیت دادگاه‌های ویژه اقتصادی پس از آن است که سید ابراهیم رئیسی رئیس قوه قضائیه در نامه‌ای با اشاره به استمرار شرایط و ضرورت‌های اعلام شده در نامه دو سال قبل رئیس وقت قوه قضائیه برای تشکیل این دادگاه‌ها خواستار تمدید استجازه فعالیت این شعب شد. رئیس دستگاه قضا در آن نامه تأکید داشت که بزودی پیشنهادات و نیازمندی‌های قانونی قوه قضائیه در جهت مبارزه قاطع، سریع، قانونی و توأم با عدالت به مجلس شورای اسلامی تقدیم خواهد شد.
20 مرداد سال 1397 بود که موافقت رهبر معظم انقلاب با استجازه صادق آملی لاریجانی رئیس وقت قوه قضائیه دادگاه‌های ویژه رسیدگی به پرونده مفسدان اقتصادی برای مدت دو سال شکل گرفت. لاریجانی در آن استجازه خواستار تعلیق برخی از مواد قانون آیین دادرسی کیفری در مورد متهمان و مجرمان جرایم اقتصادی شده بود. اما با وجود پایان مهلت دو ساله این دادگاه‌ها طی نزدیک به یک ماه گذشته به فعالیت خود ادامه دادند. امری که انتقاد برخی وکلا را برانگیخت.
دادگاه‌های ویژه اقتصادی اما از امروز با انجام اصلاحاتی در رویه کاری‌شان به فعالیت ادامه می‌دهند. به گزارش ایسنا، غلامحسین اسماعیلی در نشست خبری دیروزش با خبرنگاران به بیان این تغییرات پرداخت و تأکید کرد: اراده برخورد با فساد تا زمانی که مفاسد وجود داشته باشد هیچ گاه تغییر نخواهد کرد و این تغییر زمانی خواهدبود که زمینه‌های فساد از بین برود.
اسماعیلی با بیان اینکه ضرورت‌های تشکیل دادگاه‌های ویژه تغییری نکرده و تصمیم مسئولان قضایی بر استمرار این دادگاه‌ها و تلاش برای برگزاری آنها منطبق با قانون بوده است، گفت: بررسی وضعیت روز و عملکرد دادگاه‌ها ما را به این نتیجه رساند با اصلاح برخی رویه‌ها و قاطع بودن برخوردها می‌توان انتقادها را برطرف و مبارزه را شدت بخشید.
بر اساس اعلام سخنگوی قوه قضائیه دادگاه‌های ویژه‌ای که تا پیش از این صرفاً در شعب دادگاه انقلاب تشکیل می‌شدند از این پس با تعیین صلاحیت دادگاه‌های کیفری یک و دو در شعب این دادگاه‌ها نیز تشکیل می‌شوند تا از تجزیه شدن پرونده جلوگیری شود و با اصلاحات یک دادنامه صادر می‌شود.
اسماعیلی در این باره افزود: تعدد و پراکنده بودن عنوان اخلال اقتصادی باعث ارجاع پرونده‌های سبک به دادگاه‌های ویژه شده بود. اما با این اصلاحیه مقرر شد موارد اخلال جزئی در سایر دادگاه‌ها رسیدگی شود و صرفاً اخلال کلان در این دادگاه‌ها بررسی شود تا دانه درشت‌ها محاکمه شوند. بر این اساس و طبق اصلاحیه‌ جدید دادگاه‌های ویژه دیگر رأی یک سال و شش ماه و... نخواهند داشت.
سخنگوی قوه قضائیه سپس با بیان اینکه ایراد قبلی دادگاه‌ها این بود که وکلا در پرونده‌ها محدود بودند، گفت: در اصلاحیه جدید انحصار وکالت برداشته شد و همه وکلا اعم از وکلای کانون وکلای مرکز و مرکز مشاوران می‌توانند در دادگاه‌های اقتصادی وکالت کنند. همچنین درباره نحوه اطلاع‌رسانی دادگاه‌ها انتقاداتی بود که قرار شد اطلاع‌رسانی محاکم مانند سایر دادگاه‌ها باشد و علنی است. اسماعیلی افزود: این استجازه تا پایان شهریور ۱۴۰۰ است، اما اراده قوه قضائیه براین است که قبل از این موعد با کمک مجلس و وضع قوانین خاص برای استمرار فعالیت شعب ما، تشکیل شعب ویژه اقتصادی را با مصوبه مجلس داشته باشیم و به محض اینکه مصوبه مجلس به دستمان برسد، شروع به اجرای مصوبه مجلس خواهیم کرد.
سخنگوی قوه قضائیه با اشاره به این پرسش منتقدان دادگاه‌های ویژه فساد اقتصادی که چرا این دادگاه‌ها به پرونده‌های قبل از استجازه رسیدگی می‌کنند، افزود: این موضوع هم لحاظ و مقرر شد پرونده‌های بعد از مرداد ۹۷ رسیدگی شود. در رابطه با اعتراض به قرار و زمان‌های اعتراض به آرا، تبعیت از قانون آیین دادرسی کیفری شرط اصلی است؛ لذا آنچه قانون مقرر داشته در این دادگاه‌ها اجرا می‌شود.
اسماعیلی درباره قطعی بودن احکام این دادگاه‌ها هم گفت: بجز احکام اعدام، سایر احکام قطعی خواهد بود البته این احکام شامل مقررات اعاده دادرسی می‌شود. ماده ۴۷۷ در مورد این دادگاه‌ها اعمال خواهد شد؛ البته نیازمندی‌ها و خلأها در این رابطه به مجلس اعلام می‌شود تا مجلس به صورت ویژه پیشنهادات ما را در رابطه با فعالیت دائمی شعب بررسی کنند. به گفته او تشخیص کارشناسی کلان بودن پرونده بر عهده بانک مرکزی و وزارت صمت در کنار خود قاضی است. اسماعیلی در این باره افزود: البته ما از قضات می‌خواهیم تا مصادیق عمده و کلان را مشخص کنند و مجلس نیز به قانون شفافیت بدهد.
ابلاغ بخشنامه تسریع رسیدگی به پرونده‌های دارای شاکی متعدد
روز گذشته همچنین بخشنامه ضرورت تسریع در رسیدگی به پرونده‌هایی که دارای خواهان یا شاکی متعدد هستند از سوی رئیس قوه قضائیه به مراجع قضایی سراسر کشور ابلاغ شد.
این بخشنامه با اشاره به اینکه معمولاً پرونده‌های دارای شکات متعدد دارای اهمیت و پیچیدگی بوده و رسیدگی به آنها مستلزم فرصت کافی و تخصص لازم است به منظور رسیدگی دقیق و سریع به آنها تصریح دارد که برای رسیدگی به این پرونده‌ها شعبی از دادسرا یا دادگاه نخستین و تجدیدنظر تعیین و امر ارجاع به گونه‌ای مدیریت شود که شعب مذکور از فرصت لازم جهت رسیدگی به پرونده‌های مهم برخوردار باشند و از ارجاع پرونده‌های دیگر به شعبه حتی‌المقدور خودداری شود.
بر اساس این بخشنامه رؤسای دادگستری‌ها و دادستان‌ها مسئول ارجاع و نظارت بر رسیدگی پرونده‌های فوق در شعب خاص دادسرا و دادگاه هستند و در صورتی که پرونده از جنبه‌های مختلف دارای پیچیدگی و رسیدگی به آن مستلزم اخذ نظر کارشناسان مجرب و متخصص باشد، رؤسای واحد‌های قضایی باید امکان بهره‌گیری از تیم اقتصادی و مالی را برای قضات رسیدگی کننده فراهم کنند.
برگزاری کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی برای قضات این شعب خاص و بررسی پرونده‌های مذکور با هدف آسیب شناسی و ارائه راهکار‌های مناسب و مؤثر برای جلوگیری از بروز موارد مشابه از جمله موارد دیگر این بخشنامه است. صدور بخشنامه برای تسریع رسیدگی به پرونده‌های دارای شاکی متعدد  در حالی است که در روزهای گذشته رئیس قوه قضائیه در دستورالعملی  خطاب به مراجع قضایی خواستار تعیین تکلیف پرونده‌های قضایی معوق مانده ماقبل اول مهر سال ۹۷ شده بود.

دکتر نعمت‌الله فاضلی
استاد انسان‎شناسی پژوهشگاه علوم‎انسانی و مطالعات فرهنگی
1 بحران کرونا، تمام زوایای زندگی فردی و اجتماعی و حتی آموزشی همه کشورها را تحت تأثیر قرار داده است. از این‌رو، امسال شروع سال تحصیلی در حال و هوایی متفاوت از دیگر سال‌ها آغاز می‎شود. این آغاز متفاوت، فرصتی است برای دانشگاهیان تا تأمل کنند و برخی از چالش ‏هایی  راکه نظام آموزش عالی ایران با آن درگیر بوده به پرسش بکشند.
بحران کرونا، اولین تأثیر آشکار خود را با تعطیل شدن آموزش حضوری بر نظام آموزش عالی و دانشگاه‎ها آشکار کرد. اکنون که هشت ماه از این بحران می‎گذرد، فرصتی است تا این پرسش را مطرح کنیم که تشکیل و برگزاری کلاس‌ها، همایش‎ها و نشست‌های دانشگاهی «بدون حضور در فضاهای آموزشی» چه اثراتی بر «تجربه یادگیری» در نظام آموزش عالی داشته است. شاید این پرسش یکی از مهم‌ترین پرسش‎هایی باشد که بحران کرونا در برابر نظام‌های آموزش عالی قرار داده است.
علاوه بر این، بحران کرونا، نظام‎های آموزش عالی را از حیث پژوهشی و فعالیت‎های علمی نیز به چالش کشیده است. نهاد دانشگاه با این رسالت و هدف در جامعه مدرن تعریف شده است که بتواند دانش علمی لازم را برای مواجهه با بحران‎های گوناگون اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و طبیعی انسان و جامعه معاصر تأمین کند. این دانش باید بتواند هم برای پیشگیری از بحران‎ها، هم برای مدیریت و هم برای رسیدگی به پیامدهای بحران‎ها سودمند و پاسخگو باشد.
پاندمی کرونا تا این لحظه، توانمندی واقعی علم مدرن و نهاد دانشگاه را در پیشگیری، مدیریت و رسیدگی به پیامد به چالش کشیده است. علاوه بر این، در بحث سامان اقتصادی و اجتماعی جوامع امروز نیز پیامدهای ویرانگر گسترده‌ای داشته است. مجموعه علوم اقتصادی، مدیریتی، سیاسی و تمام شاخه‎های علوم‎انسانی و اجتماعی که وظیفه طراحی و معماری سامان جامعه و نظام‎های حکمرانی را برعهده دارند، اکنون با این چالش رو‌به‌رو هستند که آیا این دانش‌ها می‎توانند هنگام بروز بحران‌ها، نظام‎های حکمرانی و سامان جامعه را به شیوه‎ای کارآمد مجهز کرده و آنها را برای ایجاد نظم مهیا سازند؟
همچنین از نظام‎های آموزشی و آموزش عالی این انتظار می‎رود که بتوانند دانشجویان و دانش‎آموختگانی را تربیت کنند که به‌عنوان «نیروهای کارآمد اجتماعی» یعنی شهروندانی که از حقوق و وظایف خود آگاهند و از قابلیت‎های شناختی، عاطفی و رفتاری لازم برای مواجهه با موقعیت‎های بحرانی برخوردارند. اکنون که کرونا، جوامع را دربر گرفته است، این پرسش به نحو جدی در برابر ما است که آیا نیروهای دانشگاهی در تمامی رشته‎ها می‎توانند همچون افراد کارآمد اجتماعی، خود و جامعه را سامان دهند؟
2 جامعه ایران که 14 میلیون دانش‎آموخته و بیش از 3 و نیم میلیون دانشجو دارد و در مقیاس جمعیت، دانشگاهی‎ترین کشور شناخته می‎شود، بیش از جوامع دیگر با پرسش‎هایی که بحران کرونا در برابر نهاد آموزش عالی قرار داده رو به رو است. هانا آرنت معتقد است که «ذهن انسان ظرفیت آغاز کردن دارد» بالطبع، دانشگاه‌ها هم به مثابه «ذهن جامعه» می‌توانند ظرفیت آغاز کردن داشته باشند. بحران کرونا را می‎توان فرصتی طلایی برای آغاز کردن «نهاد دانشگاه» دانست.
بازگشایی مجدد دانشگاه‎ها صرفاً نباید و نمی‎تواند نوعی بازگشایی اداری تلقی شود. شاید خوشبینانه باشد که گمان کنیم این بحران می‎تواند به‌طور خود به خود فرصتی را برای آموزش عالی ایجاد کند. واقعیت این است که بحران‌ها شکلی از یادگیری را به انسان‌ها تحمیل می‎کنند، اما «یادگیری تحمیلی» سویه ویرانگر بحران‎ها است که می‎تواند بر سویه سازنده غلبه کند. بحران‎ها در صورتی سازنده هستند که یادگیری ما «یادگیری فعال» باشد؛ یعنی انسان‎ها مسئولانه و خلاقانه تلاش کنند و بیندیشند تا از طریق گفت‎وگو و تأمل، پرسش‏ های جدی را در موقعیت بحران در معرض اذهان خود و دیگران قرار دهند.
اگرچه نهاد دانشگاه نقش مهمی در تمام دوره معاصر و مدرن ایران در شکل دادن و ساخت‎یابی جامعه داشته است، اما هنوز نتوانسته به بسیاری از آرزوها و رؤیاهایش برای دست یافتن به جامعه‎ای توسعه یافته، متوازن و پایدار تحقق ببخشد. در شرایطی که جامعه ایران توأمان با شیوع کرونا و تحریم ‏های بین‏ المللی دست به گریبان است، فشار مضاعفی بر همه ارکان جامعه و مردم وارد می‏ شود. در چنین موقعیتی، ناگزیر باید بپرسیم که نهاد دانشگاه چگونه می‎تواند به تحقق رؤیاهای ما کمک کند؟ اکنون دانشجویان، مدرسان دانشگاه و مدیران نهادهای آموزش عالی در آزمون تاریخی بزرگی قرار گرفته‌اند و باید بتوانند به این رؤیاها، امیدها و انتظاراتی پاسخ دهند که جامعه ایران در ذهن دارد.
در چند دهه گذشته مردم ایران از هیچگونه فداکاری، سرمایه‎گذاری و تلاش برای گسترش نهاد دانشگاه در ایران دریغ نکرده‌اند، اکنون بخش عظیمی از بودجه کشور و منابع انسانی ایران صرف گسترش فضاهای آموزشی و فعالیت‎های دانشگاهی می‎شود. از این رو، جامعه بحق، انتظار دارد در موقعیتی که جامعه با مسائل معیشتی، فرسایش سرمایه‎های اجتماعی، برخی ناکارآمدی‎های کارگزاران و فشار بین‌المللی مواجه است و در عین حال، سلامت عمومی نیز در معرض خطر قرار گرفته است، دانشگاه و نخبگان دانشگاهی انتظارات و رؤیاهای موجود در ذهن جامعه را به واقعیت نزدیک کنند. بدون این مهم، عملاً دانشگاه‎ها نمی‎توانند خود را درگیر جامعه سازند و مسئولیت اجتماعی دانشگاه را تحقق بخشند.
برای تحقق این مسئولیت، دانشجویان، مدرسان و مدیران دانشگاه‎ها باید تلاش کنند تا برخی از روال‎ها و رویه‎های مخرب نهاد دانشگاه را مورد تأمل و توجه جدی قرار دهند. برای مثال، دانشگاه‎های ما به نحو جدی مسأله یادگیری و یاددهی را به حاشیه رانده ‏اند و بویژه در دو دهه اخیر با نوعی «صورت‎گرایی» و «کمیت‎گرایی» در تمام عرصه‎های آموزشی و پژوهشی عملاً کیفیت دانشگاه را تنزل داده‎اند. با توجه به موقعیت بحرانی فعلی که باید همه نهادها به بسیج همه توان خود بپردازند، شاید اکنون بیش از هر زمان دیگری فرصتی است تا مسأله یادگیری و یاددهی و کیفیت در آموزش عالی در پیشخوان این نهاد قرار گیرد و اولویت اول نهاد دانشگاه ارتقای کیفیت در این نهاد باشد.
3 ما در تمام دوران گذشته بویژه دو دهه اخیر مجموعه عظیم انسانی، مادی و معنوی خود را صرف «نمایش دانشگاهی» کرده‎ایم؛ نمایشی که از نظر نموداری جایگاه قابل قبولی دارد، اما در عملکرد واقعی این نهاد در ارتقا و بهبود وضعیت توسعه متوازن تنزل یافته‎ایم. اکنون که جامعه ما از نظر تنش‎های سیاسی، مسائل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، بهداشتی و بسیاری بحران‎های ساختاری دیگر با چالش‎های بزرگ رو به رو شده است، عملاً باید بپذیریم که «دانشگاه نمایشی» و «نمایش دانشگاهی» باید به پایان برسد. اینکه تعداد دانشجویان، تعداد مقالات یا مساحت فضاهای آموزشی یا میزان تجهیزات دانشگاهی چه مقدار افزایش یافته‌اند، دیگر برای جامعه معنادار نیست و این نمایش باید به آخرین سکانس خود رسیده باشد. اکنون جامعه انتظار دارد که نهاد دانشگاه نشان دهد که چه کیفیتی را می‎تواند به جامعه ایران عرضه کند؛ برای بحران محیط ‎زیست، سلامت عمومی، مسائل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... چه خدمات ارزشمند و اثربخشی را می‎تواند ارائه دهد؟
دانشگاه جمعیت پرشماری از دانشجویان ناراضی و ناامید را در خود گرد آورده است. بسیاری از دانشجویان نسبت به آینده شغلی و همچنین میزان توانایی خود برای داشتن زندگی شرافتمندانه تردید دارند یا حتی به‌طور کامل مأیوس هستند. معنای این سخن این است که دانشگاه نه تنها نتوانسته کیفیت زندگی جامعه را چنانکه باید ارتقا دهد، بلکه خود این نهاد به ماشین مولد یأس‎ها، سرخوردگی‎ها و بسیاری از تنش‎ها در جامعه بدل شده است. بازگشایی دانشگاه‎ها فرصت تازه‎ای است تا جامعه «آغاز تازه‎ای» را تجربه کند؛ آغاز پرسشگری و باز کردن میدان برای پرسش کردن.
نظام سیاسی و حکمرانان نیز باید به‌طور دیگری بیندیشند و آنان نیز میدان را برای «آغاز تازه» فراهم کنند. واقعیت این است که نهاد دانشگاه از دردهای بزرگی رنج می‎برد. «ضعف استقلال نهادی دانشگاه‎ها» و همچنین سستی مفرط و ویرانگر «آزادی دانشگاهی» در تمام دوره‎های گذشته به شیوه‎های گوناگون همچون مسأله‎ای بنیادی، خود را بر پیکره دانشگاه تحمیل کرده است. نظام آموزش عالی و سیاسی کشور اگر بخواهد «دانشگاه نمایشی» را به پایان واقعی خود برساند و «آغاز تازه‎ای» را ممکن سازد، ضرورتاً باید برای استقلال نهاد دانشگاه و «توسعه آزادی آکادمیک» تصمیم جدی بگیرد.
4 دانشگاه‌ها نیازمند فضایی هستند که در آن به تعبیر فرهنگ رجایی امکان شکل گیری «معرکه آراء» در آن وجود داشته باشد. متأسفانه در دهه‎های گذشته ما به جای «معرکه آراء» شاهد درگیری جهان‌بینی‎ها، ایدئولوژی­ ها و تنش‎های سیاسی بوده‎ایم. دانشگاهیان باید برای رسیدن به نهادی مستقل و آزاد عزم خود را جدی کنند و حکمرانان نیز باید دانشگاه را در مسیر کمک فکری و واقعی به جامعه به‌رسمیت بشناسند و این نهاد بزرگ را که ذهن جمعی و معرفتی جامعه است کمک کنند تا بتوانند رؤیاهای مردم را تحقق بخشند.از همان آغاز پیدایش اولین نهاد آموزش عالی در ایران یعنی تأسیس دارالفنون در سال 1230 هجری شمسی تا اکنون که آخرین سال تحصیلی قرن چهاردهم را طی می‎کنیم، دانشگاه رؤیاهای ما فضایی برای دست یافتن به جامعه‌ای همتراز جامعه پیشرفته جهان معاصر بوده است. اما این رؤیا هنوز تحقق نیفتاده است. اکنون که کرونا، تحریم‎ها و انباشت بحران‎های تاریخی، فشارهای سنگینی بر ساختارهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران وارد آورده است، فرصتی است تا نهاد دانشگاه را بازبینی کنیم و از رهگذر این بازبینی نهادی به انسان و جامعه ایرانی امید دهیم؛ امیدی که از ظرفیت‌های بسیار وسیعی برخوردار است.دانشگاه می‌تواند از طریق ارتقای کیفیت واقعی عملکردهای آموزشی، پژوهشی و خدماتی‌اش، ارزان ترین و مناسب‎ترین راه برای پاسخ دادن به همه بحران‎های جامعه ما باشد. دانشجویان به‌عنوان بدنه اجتماعی دانشگاه و مدرسان به‌عنوان مربیان و رهبران معنوی دانشگاه و مدیران دانشگاهی به‌عنوان تدبیرکنندگان در سامان دانشگاه به این بیندیشند که آنان می‎توانند با شروع سال تحصیلی جدید که آخرین سال تحصیلی در قرن چهاردهم است، «آغاز تازه‌ای» برای جامعه ایران برای ورود به قرن پانزدهم داشته باشند.

نیم نگاه

باید بپذیریم که «نمایش دانشگاهی» باید به پایان برسد. اینکه تعداد دانشجویان، تعداد مقالات یا مساحت فضاهای آموزشی یا میزان تجهیزات دانشگاهی چه مقدار افزایش یافته‌اند، دیگر برای جامعه معنادار نیست و این نمایش باید به آخرین سکانس خود رسیده باشد. اکنون جامعه انتظار دارد که نهاد دانشگاه نشان دهد که چه کیفیتی را می‎تواند به جامعه ایران عرضه کند. برای بحران محیط ‎زیست، سلامت عمومی، مسائل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... چه خدمات ارزشمند و اثربخشی را می‎تواند ارائه دهد. جامعه بحق، انتظار دارد در موقعیت حساس کنونی دانشگاه و نخبگان دانشگاهی انتظارات و رؤیاهای جامعه را به واقعیت نزدیک کنند.

سپیده پیری
کارگر، کارفرما و دولت؛ سه ضلع مثلث شکوفایی اقتصادی و موتور محرک اقتصادی اند که از میان اینها همکاری دوجانبه‌ میان نیروی کار و کارفرما اولی است چرا که می‌تواند ارزش افزوده و تولید را ارتقا بدهد. البته کیفیت رابطه میان این دو   در گرو سازوکار تشکل‌های کارگری و کارفرمایی است. آمدند تا منافع صنفی اعضا را تأمین کنند اما حالا در چنبره‌ای از رویکردهای سیاسی، ایدئولوژیک و قانونی گرفتار شده‌اند. از کارگران ساده که کار یدی می‌‌کنند تا کارگران متخصص که فکر و هنر خود را ارائه می‌‌دهند، همگی می‌‌خواهند شرایط کار بهتر و انسانی‌تری داشته باشند، دستمزد بهتر و بیشتری دریافت کنند که با آن بتوانند رفاه بیشتری برای خود و خانواده‌شان تأمین کنند.

3 و 10

گروه سیاسی/ «ایگناتسیو کاسیس»، وزیر خارجه سوئیس که در سفری سه روزه راهی ایران شده است، پیش از حضور در تهران و دیدار با مقام‌های بلند پایه کشورمان به اصفهان رفت. حضور این مقام بلندپایه در راستای بزرگداشت یکصدمین سالگرد رابطه دیپلماتیک ایران  و سوئیس و پیگیری اهداف اقتصادی و سیاسی دو کشور در چارچوب روابط دوجانبه صورت گرفته است.
این در حالی است که سوئیس در کنار کشورهای اروپایی طرف توافق هسته‌ای کوشیده با به جریان انداختن یک کانال مالی برای تبادل اقلام غذایی و دارویی به ایران، گامی برای کمک به حفظ برجام بردارد. به گفته مقام‌های ایرانی سفر «کاسیس»، فرصت خوبی را برای تقویت فعالیت این کانال و جست وجوی راهکارهای تحقق منافع اقتصادی ایران فراهم می‌‌کند.
وزیر خارجه سوئیس در جریان سفر خود به اصفهان ضمن بازدید از مراکز تاریخی این شهر در دیدار با استادان دانشگاه صنعتی اصفهان در محل هتل عباسی اصفهان  به گفت‌وگو و تبادل‌نظر برای گسترش تعاملات علمی، فرهنگی و فناوری پرداخت.
دانشگاه صنعتی اصفهان، مرکز هماهنگ‌کننده ارتباط علمی با کشور سوئیس است و پس از سفر وزیر علوم سوئیس به ایران در سال ۹۷، مقرر شد محققان ایرانی و سوئیسی طرح‌های مشترک ارائه کنند؛ همکاری دانشگاه صنعتی اصفهان با دانشگاه‌های سوئیس در زمینه‌های مختلف در حال انجام است.
دیدار و گفت‌وگو با عباس رضایی استاندار اصفهان نیز از دیگر برنامه‌های سفر «کاسیس» در اصفهان بود.وی در دیدار با استاندار اصفهان با اشاره به نقش میانجیگرانه سوئیس بین ایران و امریکا تصریح کرد: تلاش سوئیس آن است که حداقل‌های گفت‌‌وگوی بین دو کشور برقرار شود.«کاسیس» در ادامه برنامه‌های خود در ایران روز گذشته با محمدباقر قالیباف ، رئیس مجلس شورای اسلامی در تهران دیدار کرد.

صفحات 2 و 6 را بخوانید

رئیس جمهوری پس از ارائه گزارش بانک مرکزی در مورد اقدامات انجام شده برای تأمین ارز مورد نیاز مواد اولیه تولید دارو، گفت: دولت با وجود همه تنگناها و فشارهای مختلفی که در شرایط کنونی وجود دارد، تلاش می‌کند که کشور در حوزه‌های راهبردی دچار مضیقه نشود. حسن روحانی روز یکشنبه در جلسه ستاد هماهنگی اقتصادی دولت، افزود: در کنار معیشت و تأمین کالاهای اساسی مردم و مواد اولیه تولید برای کارخانجات، سلامت مردم مهمترین اولویت است از این نظر تأمین دارو جزو حوزه‌های اصلی و راهبردی است و دستگاه‌های ذیربط با برنامه‌ریزی‌هایی که انجام داده‌اند، نخواهد گذاشت که در این خصوص مردم احساس کمبودی نمایند. روحانی ادامه داد: از محل تسهیلات کرونایی مطالبات کادر درمان که ایثارگرانه در ماه‌های اخیر در خط مقدم مقابله با بیماری کرونا حضور داشته‌اند تأمین خواهد شد و در این خصوص با برنامه‌ریزی‌های انجام گرفته از سوی بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه همه مطالبات باید به سرعت پرداخت شود. در این جلسه همچنین وزیر راه و شهرسازی گزارشی از پیشرفت کار بورس املاک و دیگر راه‌های تأمین مالی پروژه‌های تولید مسکن انبوه ارائه کرد.رئیس جمهوری ضمن تأکید بر حمایت و تقویت سرمایه‌گذاری در بخش مسکن به عنوان پیشران رونق تولید و اشتغال، بهره‌گیری از شیوه‌های مختلف مشارکت مردم در تأمین مالی پروژه‌های تولید مسکن را لازم دانست.

نرگس  عاشوری
 خبرنگار
بعد از تعطیلی موقت سینماها به دلیل آغاز ماه محرم و در حالی که با نزدیک شدن به پاییز، مدارس هم باز شده‌اند، دور تازه اکران سینماها شروع شده است. بخشی از بار اکران بر فضای مجازی است و فیلم «بنفشه آفریقایی» ساخته مونا زندی از سه‌شنبه 11 شهریورماه به صورت آنلاین نمایش داده می‌شود. فاطمه معتمد آریا، رضا بابک و سعید آقاخانی بازیگران این فیلم هستند، اگرچه تجربیاتی که در سینمای آنلاین صورت گرفته فروش بالایی نداشته اما فیلم‌هایی که متعلق به جریان هنری هستند ترجیح می‌دهند از این بستر به جای اکران در سینماها استفاده کنند. «بنفشه آفریقایی» می‌تواند به گیشه اکران آنلاین گرما بدهد. «قتل عمد» (سعید دولتخانی)، «لتیان» (علی تیموری)، «حمال طلا» (تورج اصلانی) که از مدتی پیش اکران آنلاین شده‌اند همچنان نمایش داده می‌شوند و البته هیچ کدام نتوانسته‌اند رونق یا اتفاقی ویژه در بستر مجازی رقم بزنند. نمایش این فیلم‌ها در پلتفرم‌هایی چون نماوا و فیلیمو ادامه دارد. برای تماشای این فیلم‌ها، کافی است بلیت فیلم را به صورت آنلاین به قیمت 20 هزار تومان تهیه کنید. نکته قابل توجه اینکه حداکثر تا 8 ساعت از زمان تهیه بلیت فرصت خواهید داشت هر فیلم را تماشا کنید.
فیلم‌های هنری متقاضی اکران
اما در حالی از روز چهارشنبه دو فیلم جدید به اکران سینماها اضافه می‌شوند که نمایش فیلم‌های «خوب، بد، جلف ۲ ؛ارتش سری» (پیمان قاسم‌خانی)، «زن‌ها فرشته‌اند ۲» (آرش معیریان) و «تا ابد» (امید امین نگارشی) هم ادامه خواهد داشت. نکته جالب توجه اینجاست که فیلم‌هایی متقاضی اکران هستند که وجه هنری بیشتر و وجه تجاری کمتری دارند. به نظر می‌رسد با شکست فیلم «خوب، بد، جلف 2» (پیمان قاسم‌خانی) فیلمسازان ترجیح می‌دهند آثاری را اکران کنند که مخاطب محدودتری دارند اما می‌توانند در نبود فیلم‌های تجاری دیده شوند. نمایش فیلم‌ها در گروه هنر و تجربه با اکران فیلم‌های «منگی» (رسول کاهانی)، «وقتی پروانه شدم» (آرش زارع)، «پرو» (بهزاد نعلبندی)، «خط باریک قرمز» (فرزاد خوشدست)، «یلدا» مسعود بخشی، «شهر سوخته» (ناصر پویش) و... هم ادامه دارد و این بخش مانند گذشته در حاشیه سینمای اصلی به کار خود ادامه می‌دهد.
در انتظار شوکی از جنس «tenet»
در روزهای آغاز بازگشایی سالن‌های سینما، اکران همزمان فیلم‌های «شنای پروانه» محمد کارت و «خوب، بد، جلف 2؛ ارتش سری» پیمان قاسم‌خانی هم نتوانست رغبت مخاطبان را برای حضور در سالن‌های سینما جلب کند. حالا با تعطیلی طولانی مدت سالن‌ها در دهه اول محرم و پرهیز از اکران فیلم‌های کمدی در این ایام که حدود دوسالی است باب شده، کارشناسان معتقدند طبق تجربه جهانی اکران «tenet» کریستوفر نولان، نمایش فیلم‌هایی می‌تواند نجات دهنده باشد که شوکی بزرگ به سینما وارد کند و مخاطب عمومی سینما را ترغیب به حضور در سالن‌های سینما کند. به اعتقاد صاحبنظران این حوزه، با گذشت حدود 6 ماه از شیوع ویروس کرونا، کم کم اعتماد مخاطب برای حضور در سالن‌های سینما هم بیشتر شده و اکران یک فیلم کنجکاوی‌برانگیز می‌تواند او را برای آمدن به سینما وسوسه کند. اکران این فیلم‌ها البته به جلب رضایت صاحبان فیلم و تضمین بازگشت سرمایه آن از سوی سازمان سینمایی نیاز دارد. در نهایت مسأله این است که پس از بازگشایی نخستین سینماها و شکست فیلم‌ها و اتفاقاتی که سینماداران را ناامید و بدهکار کرد، به نظر می‌رسد اکران 99 در نیمه دوم سال هم شاهد رخدادی قابل توجه نخواهد بود. باید پذیرفت که سینماهای ایران مانند سینماهای جهان، امسال را با رکود و رخوت سپری خواهند کرد. برگزاری آنلاین جشنواره‌ها یکی پس از دیگری و پناه بردن اغلب سینماگران به اکران آنلاین شاید رمقی به سینما بدهد اما نمی‌تواند مردم را به سالن‌های سینما بازگرداند. باید بپذیریم سینماداری مثل همه مشاغل این روزها، گرفتار بحران‌هایی عدیده است. هر سال نیمه دوم سال سینماها روزهای سردی را می‌گذرانند و امسال این وضعیت پیچیده‌تر شده است. شاید بهتر این باشد که جامعه سینمایی شرایط را بپذیرند و با تدبیر و جدی گرفتن نمایش فیلم‌ها بر بستر فضای مجازی، تا اندازه‌ای بحران نمایش فیلم در سینماها را کمرنگ کنند.

جشن روز ملی سینما با بلیت نیم‌بها

آغاز اکران دو فیلم سینمایی «کاکا» به کارگردانی علی ســـــــــــرآهنگ و «بی‌حسی موضعی» حسین مهکام از روز چهارشنبه 19 شهریور ماه در آخرین جلسه شورای صنفی نمایش به تصویب رسید. آنطور که مرتضی شایسته دبیر شورای صنفی نمایش به «ایران» گفت قرار است از چهارشنبه هفته آینده 26 شهریورماه به مناسبت هفته دفاع مقدس، «آبادان یازده 60» مهرداد خوشبخت هم به چرخه اکران اضافه شود. «روزهای نارنجی» آرش لاهوتی و «آقای سانسور» ساخته علی جبارزاده از دیگر فیلم‌هایی هستند که از همین تاریخ روی پرده سینماها می‌روند. از دیگر مصوبات روز گذشته (16 شهریورماه) این شورا نیم‌بها شدن بلیت سینماها در روز جمعه 21 شهریورماه به مناسبت روز ملی سینماست.» علاوه بر فیلم‌هایی که به تازگی به چرخه اکران اضافه می‌شوند، نمایش عمومی دیگر فیلم‌ها هم ادامه دارد. به گفته شایسته، شورای صنفی نمایش تا پایان امسال قصد ندارد تاریخ اتمام اکران فیلمی را اعلام کند: «ادامه اکران فیلم‌ها بستگی به توافق سینمادارها و صاحبان فیلم‌ها دارد. هر فیلمی تا هر زمانی که ظرفیت اکران و جذب مخاطب داشته باشد می‌تواند روی پرده سینما بماند.» دبیر شورای صنفی نمایش همچنین در گفت‌وگو با «ایران» از تلاش‌های این شورا برای بازگشت رونق به سینماها گفت. به گفته مرتضی شایسته قرار است روز یکشنبه 23 شهریورماه اعضای این شورا در دیدار با مدیران دفاتر پخش و رؤسای برخی صنوف درباره اکران سینما هم‌اندیشی داشته باشد. او از بازدید اعضای شورای صنفی نمایش از سینماهای کشور هم خبر داد و تأکید کرد: «گزارش بازدید اعضای شورای صنفی نمایش از سینماها در جلسه روز یکشنبه ارائه شد. طبق این گزارش تمام پروتکل‌های بهداشتی با دقت و صحت کامل در سالن‌های سینما اجرا می‌شود. قدردان کارکنان و مدیران سینما هستیم که با وسواس و دقت در مراعات نکات بهداشتی سلامت مخاطبان سینما را تضمین می‌کنند.»

شیما جهانبخش
 خبرنگار
آغاز سال تحصیلی جدید در شرایط کرونایی، محرومیت‌های آموزشی و تحصیلی در استان سیستان و بلوچستان را پر رنگ تر کرده است. اگر تا سال گذشته، مدارس کپری، فضای نامناسب آموزشی و تهیه نوشت افزار مسأله مدارس این استان بود، امروز، تلفن همراه و تبلت، تهیه ماسک و... هم به این مسائل اضافه شده است.
آنطور که مسئولان این استان می‌گویند 71 درصد جمعیت دانش‌آموزی سیستان و بلوچستان ساکنان مناطق روستایی هستند که به‌علت تعداد کم دانش‌آموزان در روستاها نگرانی در خصوص ابتلای آنها به کرونا وجود ندارد. اما نگرانی اصلی مربوط به دانش‌آموزان مناطق حاشیه‌ای شهرهای بزرگ استان از جمله زاهدان است. مدارس دومین شهر حاشیه نشین کشور همیشه با تراکم بالای جمعیت در کنار کمبود امکانات رو به رو بوده‌اند و همین مسأله در شرایط کرونایی به یکی از دغدغه‌های اصلی مسئولان سیستان و بلوچستان و کادر آموزشی تبدیل شده است.
کمبود ماسک درشهرک‌های حاشیه‌ای زاهدان
یکی از معلمان دبستان «محمد علی فائق» در حاشیه شهر زاهدان، درباره نحوه برگزاری کلاس‌ها در شرایط کرونایی اظهار داشت: اینجا یکی از مدارس مناطق حاشیه‌ای استان است و خانواده‌ها اکثراً توان خرید گوشی هوشمند را ندارند و بیشتر بچه‌ها در کلاس‌های حضوری شرکت می‌کنند و همین نگرانی‌ها را بیشتر کرده است.
او که در پایه اول مشغول به تدریس است، ادامه داد: نمی‌دانم چطور می‌شود بدون امکانات به بچه‌های کلاس اول آموزش بدهیم. خانواده‌ها همکاری کمی دارند و اکثر بچه‌ها در زمینه‌های بهداشتی توجیه نشده‌اند. با وجود آنکه گروه‌های مجازی والدین را از اوایل شهریور ماه راه‌اندازی کرده وبا آنها درباره مسائل بهداشتی صحبت کرده‌ایم اما بسیاری از خانواده‌ها اهمیتی به توصیه‌ها نمی‌دهند. روز اول تمام بچه‌ها ماسک زده بودند اما والدین اصلاً رعایت نکرده بودند. می‌دانیم در این مناطق خانواده ها توان خرید ماسک و... را ندارند برای همین معلم‌ها با کمک خیران برای بچه‌ها ماسک و مایع ضد عفونی تهیه کرده‌اند اما ما تا کی می‌توانیم با این مقدار سر کنیم. مسئولان باید در این زمینه بیشتر کمک کنند. وی با بیان اینکه امسال ثبت‌نام دانش‌آموزان نسبت به سال گذشته تا حدی کم شده است، گفت: سال گذشته در هر پایه اول بین 40 تا 45 دانش‌آموز داشته‌ام که امسال این تعداد به 30 نفر رسیده است. خیلی از خانواده‌ها سواد کافی برای نصب و استفاده از سامانه شاد را ندارند به همین خاطر افت تحصیلی دانش‌آموزان بخصوص در پایه اول زیاد بوده و حتی تعدادی مجبور به تکرار پایه شده‌اند.
این معلم با انتقاد از کمبود زیرساخت‌های اینترنت در استان افزود: سرعت کافی برای برگزاری کلاس‌های آنلاین وجود ندارد. ما کلاس‌ها را به 2 گروه 15 نفره تقسیم کرده‌ایم و هر روز 2 ساعت با آنها کار می‌کنیم اما می‌دانیم این میزان کافی نیست و حتماً باید زمان بیشتری را به آنها آموزش دهیم. با خواهش از همسایه و فامیل برای استفاده بچه‌ها از گوشی‌های آنان، توانسته‌ام 70 درصد دانش‌آموزانم را در گروه‌های مجازی عضو کنم اما پایین بودن سرعت اینترنت باعث شده نتوانیم استفاده کافی را از کلاس‌ها ببریم.
نگرانی از وضعیت مدارس حاشیه شهرها
«حمیدرضا رخشانی»، مدیرکل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان با اعلام اینکه در روز اول سال تحصیلی جدید 70.15 درصد دانش‌آموزان استان در مدارس حاضر شده‌اند در گفت‌و‌گو با «ایران» اظهار داشت: امسال با وجود شرایط خاص شیوع بیماری کرونا تلاش کرده‌ایم تمام مدارس استان با  رعایت پروتکل‌های بهداشتی پذیرای دانش‌آموزان باشد. درست است که در روز اول برخی دانش‌آموزان در کلاس‌ها حاضر نشدند اما به طور قطع در روزهای آینده دانش‌آموزان بیشتری به مدارس خواهند آمد که همین موضوع اهمیت اجرای پروتکل‌های بهداشتی در مدارس را چندین برابر می‌کند. در حال حاضر استفاده از ماسک در تمام مدارس استان ضروری است و دانش‌آموزان قبل از ورود به مدارس مورد تب سنجی قرار می‌گیرند.
 رخشانی با بیان اینکه بر اساس اعلام دانشگاه علوم پزشکی استان بسیاری از مناطق سیستان و بلوچستان به حالت پایدار رسیده و در حال حاضر کمترین نسبت مبتلایان را در بین استان‌ها داریم، افزود: مدارس استان به مدارس روستایی، مدارس شهری و مدارس مناطق حاشیه‌ای تقسیم شده‌اند که بیشترین نگرانی ما در خصوص مدارس مناطق حاشیه نشین است. حدود 71 درصد دانش‌آموزان استان در مناطق روستایی مشغول به تحصیل هستند. با وجود آنکه بستر اینترنت در این مناطق وجود ندارد و امکان برگزاری کلاس‌های آنلاین فراهم نیست اما با توجه به تراکم پایین دانش‌آموزان در این مناطق نگرانی ای برای برگزاری کلاس‌های حضوری نداریم. در بسیاری از مدارس روستا حدود 30 تا 50 دانش‌آموز مشغول تحصیل هستند که همین امر باعث می‌شود براحتی بتوانیم بحث فاصله‌گذاری را رعایت کنیم. از سوی دیگر ارتباط در روستا‌ها بسیار محدود بوده و اغلب این دانش‌آموزان با خارج از روستا ارتباط ندارند پس امکان انتقال بیماری بسیار کم است. در مدارس شهری نیز دسترسی دانش‌آموزان به تبلت و اینترنت فراهم است و خانواده‌ها هم همکاری بیشتری برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی با مدارس دارند و تا حدودی نگرانی‌های ما را در این زمینه رفع کرده‌اند.
مدیرکل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان با ابراز نگرانی از شرایط دانش‌آموزان حاشیه شهرهای استان ادامه داد: بیشترین جمعیت استان در مناطق حاشیه‌ای شهر‌های بزرگ استان از جمله زاهدان، زابل، سراوان، چابهار و...ساکن هستند و همین مسأله سبب تراکم بالای دانش‌آموزان در این مناطق شده است. از سوی دیگر کمبود زیرساخت‌ها و امکانات بهداشتی در مناطق حاشیه‌ای استان بر نگرانی‌های ما دامن زده است. متأسفانه اغلب خانواده‌ها در این مناطق حتی توان مالی برای تهیه ماسک و مواد ضد عفونی را ندارند چه برسد به تهیه گوشی‌های هوشمند و بهره‌گیری از سامانه شاد. البته ما با تهیه درس نامه‌هایی برای دانش‌آموزانی که به هر دلیل نمی‌توانند در کلاس‌های آنلاین شرکت کنند تلاش کرده‌ایم تا آنها از آموزش‌ها عقب نمانند.همچنین تعداد زیادی ماسک نیز در مدارس توزیع شده تا در اختیار دانش‌آموزان قرار بگیرد اما باید بپذیریم بودجه آموزش و پرورش محدود است و خانواده ‌ها و خیران باید در این زمینه ما را بیشتر یاری کنند. در حال حاضر بسیاری از ارگان‌ها از جمله ستاد اجرایی امام(ره)، بسیج، سپاه و... پای کار آمده‌اند و در حال تهیه ماسک برای دانش‌آموزان هستند اما ما همچنان در این زمینه کمبود داریم.
سیستان و بلوچستان محروم‌ترین استان از لحاظ زیر ساخت‌های اینترنتی
وی با تأکید بر اینکه سیستان و بلوچستان محرومترین استان از لحاظ برخورداری از زیر ساخت‌های اینترنتی است، گفت: مشکل برگزاری کلاس‌های حضوری در روستاها به علت کمبود دانش‌آموزان و کاهش بیماری تا حد زیادی رفع شده اما مسئولان باید توجه کنند که اگر این شرایط در روستاهای استان وجود نداشت امسال بسیاری دانش‌آموزان این مناطق امکان تحصیل نداشتند. امکان استفاده از ظرفیت سامانه «شاد» در میان همه خانواده‌ها وجود ندارد. در حال حاضر از مجموع حدود ۷۰۰هزار دانش‌آموز سیستان و بلوچستانی تاکنون تنها ۳۰۰هزار نفر دراین سامانه نام‌نویسی کرده‌ و بقیه به‌دلیل مشکلاتی همچون نبود زیرساخت‌های اینترنت، نداشتن موبایل هوشمند و تبلت و همچنین کم آگاهی و ناآشنایی والدین و دانش‌آموزان با کار در محیط مجازی نتوانسته‌اند در این سامانه آموزشی ثبت‌نام کنند.
درس نامه‌ها؛ جایگزین کلاس‌های هوشمند در مناطق محروم سیستان و بلوچستان
درخشانی در خصوص اقدامات پیشگیرانه در مدارس مناطق حاشیه نشین نیز افزود: در مناطق شهری و شهرک‌های حاشیه شهرها نیز از مدارس خواسته‌ایم ظرفیت دانش‌آموزان در هر کلاس را به حداقل رسانده و آنها را به 2 تا 3 شیفت تقسیم کنند تا در هر کلاس حداقل 15 تا 20 دانش‌آموز بیشتر حضور نداشته باشد. همچنین از آنجایی که مدت حضور دانش‌آموزان در کلاس ها  نباید بیشتر از 45 دقیقه باشد آموزش‌های لازم را برای برگزاری کلاس‌های فشرده و مفید به معلم‌ها داده‌ایم تا مهم‌ترین مباحث درسی در همین مدت محدود به دانش‌آموزان ارائه شود.
می دانیم شرایط به‌گونه‌ای است که بسیاری از خانواده ها امکان تهیه گوشی هوشمند را ندارند به همین دلیل برای این دانش‌آموزان درس نامه‌هایی تهیه کرده و از مدارس خواسته‌ایم این جزوات را در اختیار آنان قرار دهند تا آنها در خانه تکالیف خود را انجام دهند.
مدیرکل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان خاطرنشان کرد: ما در استان 6 هزار و 664 مدرسه داریم که به طور قطع نمی‌توانیم بر همه آنها نظارت کافی  داشته باشیم بر همین اساس تصمیم‌گیری نهایی را به مدیران و شوراهای مدارس واگذار کرده‌ایم تا آنها با توجه به شناخت کاملی که از امکانات خود دارند بهترین تصمیم را در خصوص برگزاری کلاس‌ها ی درس بگیرند. خانواده‌ها نیز باید ما را در این زمینه یاری کنند. به‌طور مثال اگر دانش‌آموزی بیمار است یا فردی بیمار در خانواده وجود دارد موضوع را به مدرسه اعلام کنند تا خدایی نکرده بقیه دانش‌آموزان درگیر نشوند.
باید بپذیریم امسال شرایط بسیار متفاوت است و شاید مدت‌ها با این بیماری درگیر باشیم پس باید شرایط را به گونه ای آماده کنیم تا هیچ دانش‌آموزی از تحصیل جا نماند. در استان کمبود‌ها زیاد است ما در این شرایط نیاز به حمایت‌های بیشتر دولت و خیران داریم.

ترانه بنی یعقوب
گزارش نویس
مجله «سیندخت» برای دختران افغانستانی ایران، طعم موسیقی احمد ظاهر و «هوای پغمان» دارد: «قبای چیت ز بلبل داره یار جان/ دوازده‌بند کاکل داره یار جان/ دوازده‌بند کاکل غنچه گل/ هوای شهر کابل داره یار جان» سیندخت تجربه بالیدن در کشوری است که حالا دیگر وطن آنهاست با رگ و ریشه‌ای مشترک که باید بندهایی از آن را در قم و تهران و بندهایی را در هرات و کابل جست‌وجو کنند.
«هر وقت آنجا می‌رفتم ذهنم را به خانه‌های قدیمی ایتالیایی می‌برد که رخت‌های آویزان در تراس نقلی‌شان چشم نوازی می‌کند. قسمتی از مجتمع را به بوفه کوچکی اختصاص داده بودند که خانمی آن را اداره می‌کرد. نگهبان هم سید پیری بود که بچه‌ها دوستش داشتند. این مدرسه‌ها در قم به صورت شخصی اداره می‌شد و دانش‌آموزانش مدارک اقامتی نداشتند؛ در اتاقی نسبتاً تاریک، با فرش شش متری کهنه و آشفته حالی که معلوم بود سالیان زیادی را زیر پای صاحبانش گذرانده بود. می‌گفتند قبل از اینکه کلاس درس ما شود، خانواده‌ای آنجا زندگی می‌کرده که بنا به دلایل نامعلوم آنجا را ترک کرده بودند. هر وقت از بچه‌ها می‌پرسیدم می‌خواهید چکاره شوید، مجبور می‌شدم سؤالم را با سکوت و گاهی با بغض پس بگیرم. این سؤال برای بچه‌های مهاجر که آینده نامشخصی دارند، سخت‌ است. همیشه با خودم فکر می‌کردم توی دنیا چه کاری سخت‌تر از بزرگ شدن هست؟»
این بخشی از روایت حلیمه اکبری ساکن قم است که در سومین شماره مجله الکترونیکی سیندخت منتشر شده. مجله‌ای که توسط دختران افغانستانی ساکن ایران منتشر می‌شود و پر است از روایت‌های دخترانه. در مجله‌شان هم صحبت از سختی‌های مهاجرت است هم سخن از وطن و دلتنگی و سال‌ها تجربه و دغدغه ریز و درشت دیگر که فقط می‌تواند از سال‌ها زندگی در کشوری حاصل شده باشد که برای برخی این روزها با وطن‌شان تفاوت زیادی ندارد. روایت‌ها گاه با زبان طنز نوشته می‌شود و گاه از زبان شخص دیگری اما هرچه هست تصویر دقیق‌تری از زندگی زنان مهاجری ارائه می‌دهد که شاید ما کمتر درباره‌شان خوانده و شنیده باشیم. مجله سیندخت هم نسخه الکترونیکی دارد و هم صوتی.
 در این مجله همچنین تا بخواهید می‌توانید روایت‌هایی بخوانید که بوی کابل و مزار شریف می‌دهد. مثل شماره دوم آن که به قول خودشان آشپزی غذای وطنی است و چه چیز بهتر از غذا و مراحل پختش که بتواند آدم‌ها را با فرهنگ یک سرزمین آشنا کند: «آدم وقتی به قورمه سبزی و آبگوشت تهرانی عادت کرده باشد سختش است که یکهو در دمادم آفتاب سر ظهر کابل، بشنود که صاحبخانه می‌گوید چطور است منتو درست کنیم و تو میهمان هستی و با شک می‌پذیری. نه با شک و بددلی که با شک و دل خواهی و کند و کاو از برای اینکه منتو دیگر چه جور غذایی می‌تواند باشد؟ کدام طعم را در دهان آدم زنده می‌کند؟ از کجا آمده است و چطور از دیگ بخار خودش را نجات می‌دهد و وارد دهان آدم می‌شود؟ میهمان یک خانواده کابلی بودم. دختری تازه سفر کرده به افغانستان که در عمرش چند بار بیشتر آشپزی نکرده...» این روایت را همچنین می‌توانید با لهجه زیبای افغانستانی گوش کنید و از شنیدن موسیقی زیبای این کشور هم لذت ببرید. اینکه منتو و در کنارش خورشت قرمز رنگش چگونه درست می‌شود و چگونه یک دختر را بعد از مدت ها با سرزمین مادری اش آشنا می‌کند.
معصومه امیری، سردبیر مجله سیندخت درباره انتشار این نشریه متفاوت می‌گوید: «نشریه ما به روایت دختران افغانستانی ساکن ایران می‌پردازد. این دخترها بیشترشان متولد ایران هستند و پدر و مادر مهاجر دارند یا نسل سوم مهاجرانند که حتی پدر و مادرهایشان هم در ایران متولد شده‌اند. تا الان سه شماره از سیندخت منتشر شده و موضوع هر شماره نشریه در شماره قبلش اعلام می‌شود و فراخوان دریافت آثار هم داده می‌شود. طرح انتشار این نشریه ایده دوست نویسنده‌ای بود که معتقد بود ادبیاتی که مهاجران تولید می‌کنند، بیشتر توسط قشر نخبه چه در جامعه میزبان و چه بین خود آنها مصرف می‌شود و پیوند مورد نیاز را با بدنه جامعه ندارد.» معصومه متولد ایران است، لیسانس شیمی دارد و یک سالی است که در افغانستان زندگی می‌کند.
برای همین اعضای هیأت تحریریه سیندخت قالب روایت را انتخاب کردند که نه به اندازه خاطره، شخصی است و نه به اندازه داستان، نخبه پسند. روایت‌های این نشریه به زبان ساده نوشته شده و موضوعاتی هستند که با زندگی روزمره ارتباط دارند. موضوعاتی که نشان می‌دهد یک دختر افغانستانی ساکن ایران از چه منظری به زندگی نگاه و فکر می‌کند.
معصومه امیری در یکی از روایت‌هایش می‌نویسد: «یک جایی نوشته بودم موهای بلوطی. پرسیده بود، بلوطی چه رنگی است و من درنگ کرده بودم که چه جواب بدهم. باز گفته بود آدم نباید رنگی را بنویسد که دیگرانش نمی‌دانند. گفتم دیگران کی هستند؟ گفته بود، دیگران خودت. فکر کردم کجا این رنگ را یاد گرفته‌ام توی یک رمان یا فیلم خارجی که توفیری نمی‌کرد. راستی چرا نگفته بودم سنگکی سوخته. چون راویانند که تصمیم خواهند گرفت که بعدها چه خواهد بود و چه نخواهد بود. راویانند که فاتح‌اند نه اینکه فاتحان راوی باشند چه چیز از گذشته خواهد آمد جز روایت؟»
معصومه اخلاقی، طراح و عضو هیأت تحریریه این نشریه هم می‌گوید که با دوستانش در این نشریه در دوره‌های داستان‌نویسی آشنا شده: «شماره اول سیندخت را که خواندم خوشحال شدم که بچه‌ها خودشان دست به کار شده‌اند تا این کلاس‌ها چنین خروجی داشته باشد. شماره اول سیندخت که منتشر شد با دوستان قدیم دوباره تماس گرفتم و خواستم من هم به یاری‌شان بیایم. صفحه آرایی نشریه را آغاز کردیم. من مدتی با یک نشریه کار کرده بودم و نکاتی هم از روزنامه نگاری می‌دانستم. نکاتی که خوشحالم این روزها به کار آمده.»
فاطمه مروج مهر، دیگر عضو هیأت تحریریه نشریه سیندخت سال‌ها سابقه داستان‌نویسی دارد؛ هم در مجله های ایران و هم افغانستان.
او می‌گوید: «در نشریه سیندخت بیشتر بچه‌ها سابقه داستان‌نویسی دارند برای همین تصمیم گرفتیم دور هم جمع شویم و نشریه‌ای داشته باشیم که بیشتر بتوانیم از خودمان بگوییم و بیشتر سراغ روایت‌های واقعی مهاجران و بویژه دختران برویم. روایت‌هایی که کمتر شنیده و خوانده‌ایم. ما تلاش کردیم موضوعات‌مان را بدون جهت‌گیری خاصی مطرح کنیم. زندگی یک مهاجر همیشه دو وجه دارد یکی مشکلات و محدودیت‌هایی که به خاطر دوری از وطن و زندگی در جای دیگر به وجود می‌آید و بعد دیگر همان روزمرگی و جریان زندگی عادی است که برای هر انسانی به فراخور محیطی که در آن زندگی می‌کند، اتفاق می‌افتد. ما سعی کردیم تمرکز‌مان را روی وجه دوم بگذاریم یعنی روی زندگی اجتماعی دختران افغانستانی در ایران تا آنها بتوانند زندگی، تجربیات و دغدغه‌شان را بازگو کنند بدون اینکه بخواهیم صرفاً به مشکلات یا مسائل مهاجرتی بپردازیم.»
 شاید برای همین سوژه‌هایی که برای هر شماره نشریه انتخاب شده براساس همین دیدگاه است. مثل شماره اول سیندخت که درباره شوهر خارجی است؛ موضوعی که برای هر دختر افغانستانی که در ایران زندگی می‌کند، ملموس است.
مسائل اجتماعی مثل عشق، همسایگی، کار، تحصیل در دانشگاه هم در این نشریه دیده شده.
با این همه در مطالب نشریه نمی‌توان مشکلات مهاجران را ندید آن طور که فاطمه مروج درباره‌اش توضیح می‌دهد: «موقع نوشتن مسائل خاص مهاجرت سراغ آدم می‌آید. زندگی ما با این مسائل و محدودیت‌ها عجین شده و هر چقدر هم بخواهیم از روزمرگی‌ها بنویسیم حتماً مسائل مهاجرت هم در آنها نقش دارد اما با این همه تلاش‌مان را کردیم که مشکلات را در روایت‌ها پررنگ نکنیم. دوستان تحریریه هم تلاش می‌کنند روایت‌های جذابی انتخاب کنند. برخی روایت‌ها با زبان طنز نوشته شده، برخی از زبان کودکی‌هایشان. گاهی هم روایت‌ها شخصی نبوده و از زبان شخص دیگری گفته شده است.»
 فاطمه معتقد است این تجربه برایش بسیار ارزنده بوده و انتشار این نشریه کمک کرده به زندگی خودش و اطرافیانش عمیق‌تر نگاه کند و روایت‌های دیگران را با دقت بیشتری گوش کند.
اعضای هیأت تحریریه نشریه الکترونیکی سیندخت فعلاً برای انتشار نسخه چاپی مجله برنامه‌ای ندارند و به قول خودشان از عهده مخارجش هم بر نمی‌آیند اما امیدوارند روزی بتوانند ادبیات مهاجران را وارد جریان اصلی ادبیات کنند. آنها معتقدند این شکل نگاه کاملاً جدید است و در ادبیات افغانستان و حتی ایران کمیاب. نشریه‌ای که نویسندگانش فقط زنان هستند. آنها امیدوارند برخی روایت‌های برگزیده‌شان را سرانجام چاپ کنند و این قدمی باشد برای یک نشریه چاپی معتبر تا شاید تصویر کلیشه‌ای از مهاجران رنگ و بوی واقعی‌تر و انسانی‌تری بگیرد.

حامد جیرودی
خبرنگار
باشگاه‌های فوتبال ایران در حالی این روزها با جذب بازیکنان و مربیان، خود را آماده حضور در لیگ برتر بیستم می‌کنند که یکی از نکات جالب، حضور پررنگ بازیکنانی از نسل ملی‌پوشان جام جهانی 2006 آلمان روی نیمکت تیم‌ها به عنوان سرمربی و مربی است. دیروز محرم نویدکیا کاپیتان اسبق سپاهان به عنوان سرمربی جدید این تیم انتخاب شد و جمعه شب هم رحمان رضایی سکان هدایت دیگر تیم اصفهانی یعنی ذوب‌آهن را بر عهده گرفت تا به این ترتیب شاهد اولین حضور این ملی‌پوشان سابق به عنوان سرمربی در لیگ برتر باشیم. این موضوع باعث شد تا در گزارشی به وضعیت تمام ملی پوشان در جام جهانی 2006 بپردازیم.
ابراهیم میرزاپور: دروازه‌بان شماره یک تیم ملی در جام جهانی، 5 سال است که مربیگری را آغاز کرده است. او پس از حضور در پاس همدان، گل گهر و فولاد به عنوان مربی دروازه بان‌ها، فصل گذشته هم با همین سمت دستیار عبدالله ویسی در پیکان بود.
مهدی مهدوی‌کیا: مدافع – هافبک تیم ملی از سال 2013 کار مربیگری را آغاز کرد و به عنوان مدیرفنی تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان فعالیت داشت. مهدوی‌کیا که مدیریت آکادمی فوتبال «کیا» را از سال 2015 برعهده دارد، از 2015 تا 2018 مربی بخش تهاجمی در آکادمی فوتبال هامبورگ بود. او سال 2018 مربی تیم زیر 16 سال هامبورگ شد و در فصل 19-2018 هم به عنوان مربی تیم زیر 21 سال این باشگاه فعالیت کرد.
سهراب بختیاری‌زاده: مدافع تیم ملی که گل تساوی ایران برابر آنگولا در جام جهانی را به ثمر رساند، از سال 95 با مربیگری نفت مسجدسلیمان کار خود را آغاز کرد و در ادامه مربی تیم ملی امید و بعد سرمربی استقلال خوزستان شد. او از هفته بیست و پنجم لیگ نوزدهم برای نخستین بار مربیگری در لیگ برتر را با برعهده گرفتن هدایت شهرخودرو تجربه کرد که 4 تساوی و 2 باخت حاصل عملکرد او بود. مسئولان شهرخودرو در پایان فصل قید همکاری با سهراب را زدند.
یحیی گل‌محمدی: دیگر مدافع ایران و کاپیتان دوم تیم ملی که دروازه مکزیک را در جام جهانی 2006 باز کرد، از سال 87 تاکنون سرمربی صبا (2 مقطع)، تربیت یزد، نساجی، راه‌آهن (دستیار)، پرسپولیس (دستیار و سرمربی)، نفت تهران، ذوب‌آهن، اوکسین، تراکتور، شهرخودرو و پرسپولیس بوده است. او پس از اینکه 2 قهرمانی جام حذفی و یک قهرمانی سوپرجام را با ذوب‌آهن به دست آورد، فصل گذشته قهرمانی لیگ را هم با پرسپولیس به کارنامه دوران مربیگری خود افزود.
رحمان رضایی: مدافع تیم ملی در سال 92 مدیر آکادمی فوتبال پیکان شد. در سال 93 و 94 مربیگری در راه‌آهن و تراکتور را تجربه کرد. در سال 96 سرمربی برق جدید فارس شد و در سال 98 هم هدایت رایکا بابل را برعهده گرفت. او از اواخر فصل گذشته مدیرفنی ذوب آهن بود و حالا هم سرمربی این تیم شده است.
جواد نکونام: این هافبک توانمند، مربیگری را از سال 95 با دستیاری کوتاه مدت کارلوس کی‌روش در تیم ملی آغاز کرد. او سال 96 سرمربی خونه به خونه و در ادامه سرمربی نساجی شد و این تیم را راهی لیگ برتر کرد. نکونام در فصل گذشته هدایت فولاد را برعهده داشت و تیمش با قرار گرفتن در رتبه سوم، سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را به دست آورد. نکو فصل آینده هم به کارش با فولادی‌ها ادامه می‌دهد.
فریدون زندی: هافبک دورگه ایرانی – آلمانی بیش از یک ماه است که مربیگری را با حضور در تیم دسته سومی دینامودرسن آلمان به عنوان دستیار آغاز کرده است.
علی کریمی: هافبک تکنیکی و خلاق هم مربیگری را سال 93 و با دستیاری کوتاه مدت کی‌روش در تیم ملی آغاز کرد. او در لیگ هفدهم سرمربی نفت تهران شد و در ادامه هم هدایت سپیدرود را در لیگ‌های هفدهم و هجدهم برعهده داشت.
وحید هاشمیان: مهاجم تیم ملی مربیگری را از سال 2012 در تیم هالشتنبک - رلینگن آلمان در بوندس لیگا پنج آغاز کرد. وی پس از یک‌سال هدایت تیم نیندورفر را به دست گرفت و در سال ۲۰۱۷ مربی تیم زیر ۱۷ ساله‌های هامبورگ و در سال 2018 مربی تیم زیر 21 ساله‌های این باشگاه شد. او سال گذشته دستیار مارک ویلموتس در تیم ملی شد و حالا هم به عنوان مربی تیم ملی در کنار دراگان اسکوچیچ است.
علی دایی: کاپیتان تیم ملی بعد از جام جهانی بازیکن – سرمربی سایپا شد و با این تیم به قهرمانی لیگ ششم رسید. او در سال 86 سرمربی تیم ملی ایران شد و در لیگ‌های نهم و دهم هدایت پرسپولیس را برعهده گرفت و قهرمانی جام حذفی در فصل‌های 89-88 و 90-89 را با این تیم تجربه کرد. شهریار در ادامه سرمربی راه‌آهن، دوباره پرسپولیس و صبا شد و در فصل 96-95 قهرمانی جام حذفی را با نفت تهران به دست آورد. او تا دو هفته مانده به پایان لیگ هجدهم سرمربی سایپا بود.
رسول خطیبی: این مهاجم مربیگری را در سال 90 به عنوان بازیکن – مربی ماشین‌سازی آغاز کرد. او در ادامه با گسترش فولاد به لیگ سیزدهم صعود کرد و سپس سرمربی تیم‌های تراکتور و سیاه جامگان شد. خطیبی در 3 مقطع دیگر سرمربی ماشین‌سازی بود که آخرینش نیم فصل اول لیگ نوزدهم بود. او در ادامه سرمربی آلومینیوم اراک شد و توانست این تیم را هم به لیگ برتر بیاورد.
حسن رودباریان: دروازه بان دوم تیم ملی، 6 سال است که از فوتبال خداحافظی کرده ولی هنوز وارد دنیای مربیگری
نشده است.
حسین کعبی: این مدافع در لیگ هجدهم دستیار علی کریمی در سپیدرود شد و فصل گذشته هم دستیار جواد نکونام در فولاد بود.
آندرانیک تیموریان: هافبک دفاعی ارزشمند تیم ملی آخرین بار در نیم فصل اول لیگ هفدهم برای گسترش فولاد بازی کرد و هنوز مربیگری را آغاز نکرده است.
آرش برهانی: این مهاجم گلزن مربیگری را در سال ۹۶ با تیم بزرگسالان داماش آغاز کرد و سال ۹۷ هم سرمربی جوانان استقلال شد و مدتی بعد هم هدایت شهرداری بندرعباس را برعهده گرفت.
غلامرضا عنایتی: مهاجم تیم ملی، سال 95 در لیگ شانزدهم مربی – بازیکن صبا شد. او در ادامه مربی سیاه‌جامگان و بعد سرمربی این تیم شد. استقلال ب و قشقایی دیگر تیم‌های عنایتی بوده‌اند و در حال حاضر هدایت تیم دسته اولی هوادار را برعهده دارد.
جواد کاظمیان: هافبک – مهاجم ایران، آخرین بار در لیگ چهاردهم برای صبا بازی کرد ولی هنوز در تیمی مربی نشده است.
محرم نویدکیا: هافبک بازیساز تیم ملی که آخرین بار در لیگ شانزدهم برای سپاهان به میدان رفت، قرار است به عنوان سرمربی، زردپوشان اصفهانی را برای حضور در لیگ بیستم آماده کند. این اولین تجربه مربیگری نویدکیا به شمار می‌رود.
امیرحسین صادقی: این مدافع آخرین بار در لیگ هفدهم برای پیکان به میدان رفت و هنوز وارد دنیای مربیگری
نشده است.
محمد نصرتی: مدافع تیم ملی دو فصل پیش به عنوان بازیکن – سرمربی اوکسین کار خود را آغاز کرد و در لیگ گذشته هم سرمربی همین تیم لیگ یکی بود که نام خود را به گل ریحان تغییر داده است.
مهرزاد معدنچی: هافبک – مهاجم ایران در سال 93 آخرین بار برای فجرسپاسی بازی کرد و هنوز مربیگری را آغاز نکرده است.
وحید طالب لو: دروازه بان شماره 22 تیم ملی در لیگ شانزدهم آخرین بازی‌های خود را برای فولاد انجام داد و وارد عرصه مربیگری نشده است.
مسعود شجاعی: این هافبک تنها بازیکن تیم ملی حاضر در جام جهانی 2006 است که هنوز از حضور در مستطیل سبز خداحافظی نکرده است. او حالا کاپیتان تیم ملی و تراکتور است که در سن 36 سالگی به قهرمانی جام حذفی این فصل با سرخپوشان تبریزی رسید تا اولین قهرمانی خود در فوتبال باشگاهی ایران را تجربه کند.

میترا جلیلی
خبرنگار
شیوع کرونا که بر همه ابعاد زندگی بشر تأثیرگذار بوده، دامان صنعت فناوری را نیز گرفت وعملاً موجب شد تا تعداد زیادی از نمایشگاه‌ها و رویدادهای بزرگ فناوری جهان که هرسال برگزار می‌شد و تعداد زیادی از دوستداران تکنولوژی را گردهم جمع می‌کرد به تعویق بیفتد یا به‌صورت آنلاین برگزار شوند؛ اما مسئولان برگزاری نمایشگاه فناوری ایفا برلین تصمیم گرفتند تا نخستین گام به سوی زندگی عادی را برداشته و نمایشگاه 2020 را به‌صورت حضوری برگزار کنند.این نمایشگاه از سوم سپتامبر (13 شهریور) آغاز به کار کرد و دیروز به کار خود پایان داد.
جای خالی 240هزار بازدیدکننده
بزرگ‌ترین رویداد فناوری اروپا که بسیاری آن را پاسخی به نمایشگاه سالانه CES لاس وگاس امریکا می‌دانند قدمتی 96ساله دارد و از سال 1924 تاکنون نام فناوری با آن عجین شده است. برگزارکنندگان این نمایشگاه معتقدند «ایفا»، پلتفرمی است که نوآوران، برندها، فروشندگان، مصرف کنندگان و خبرنگاران سراسر جهان را به هم پیوند می‌دهد از این‌رو گردانندگان آن تلاش کردند تا علاوه بر حمایت از صنعت فناوری، سلامت شرکت کنندگان در این رویداد نیز تضمین شود بنابراین برپایی نمایشگاه با محدودیت‌هایی همراه شد.
«درک کوزلوسکی» دبیر اجرایی این نمایشگاه گفت.نمایشگاه تجاری-فناوری  IFA برلین بازگشت اما امسال برخلاف سال‌های قبل خبری از بازدیدکننده‌ها نبود. هرسال به طور متوسط 240هزار نفر از این نمایشگاه بازدید می‌کردند و 6هزار رسانه از بیش از 80 کشور جهان، آن را پوشش می‌دادند که در نوع خود بی‌نظیر بود اما امسال به‌دلیل شیوع کرونا و به منظور حفاظت از جان غرفه داران و همچنین دوستداران صنعت فناوری، به اجبار محدودیت‌های فراوانی برای حضور در این رویداد تجاری بزرگ اعمال شد و تنها تعداد محدودی خبرنگار و بازدیدکننده اجازه حضور در نمایشگاه را یافتند.
وی ادامه داد: از زمان همه گیر شدن کرونا همه نمایشگاه‌های تجاری اروپا ازجمله کنگره جهانی موبایل بارسلونا، نمایشگاه تجاری سفر ITB برلین و نمایشگاه تجاری خودرو ژنو به تعویق افتاده با این حال ما همه تلاش خود را به کار گرفتیم تا با کمترین دردسر پربارترین رویداد را برگزار کنیم، ازاین رو رویداد را به‌صورت هیبریدی برپا کردیم به این معنا که بخشی از نمایشگاه به‌صورت حضوری و بخشی دیگر به‌صورت آنلاین برگزار شد.
لوازم خانگی هوشمند در کانون توجه
در نمایشگاه ایفا 2020 کمپانی‌های بزرگی همچون ال جی، هوآوی، کوالکوم و Realme تازه‌ترین محصولات و دستاوردهای خود را به نمایش گذاشتند و شاهد ارائه محصولات از تلفن‌های هوشمند جدید و لپ تاپ گرفته تا تلویزیون‌های غول پیکر، تبلت‌های نوین، لوازم خانگی هوشمند و... بودیم. با این حال البته برخی برندها هم ترجیح دادند در این رویداد حضور نیابند که از آنها می‌توان به سونی اشاره کرد. هرچند سونی از غایبان نمایشگاه امسال ایفا بود ولی بدان معنا نیست که محصولات جدیدی برای ارائه ندارد. این غول ژاپنی دنیای فناوری قرار است 17سپتامبر در رویداد آنلاین خود از گوشی Xperia 5 II رونمایی کند. همچنین گفته می‌شود در این رویداد آنلاین از تلویزیون‌های جدید و چند محصول دیگر نیز رونمایی خواهد شد.
امسال بخش عمده این نمایشگاه بر وسایل و لوازم خانگی هوشمند و محصولاتی تمرکز داشت که می‌توانند رفاه را برای مردم به ارمغان بیاورند. لوازم خانگی مجهز به فناوری اینترنت اشیا، 5G و هوش مصنوعی و همچنین روبات‌ها وکارکردهای فناوری واقعیت افزوده و مجازی در عصر دورکاری، پزشکی از راه دور، آموزش آنلاین و... بخشی دیگر از شگفتی‌های این نمایشگاه به شمار می‌روند.
یکی از کمپانی‌هایی که در حوزه لوازم خانگی هوشمند حضوری پررنگ داشت، ال جی است. سخنگوی این برند گفت: شرایط حال حاضر جهان، ما را نسبت به آینده بیشتر به تفکر وامی دارد. چنین همه‌گیری ممکن است باز هم رخ بدهد پس ما باید در خانه هایمان بتوانیم همه نیازهایمان را با کمک هوش مصنوعی و... برآورده کنیم به همین دلیل هم شعار«زندگی از خانه خوب است» را انتخاب کردیم. ال جی همچنین بر سلامت تأکید ویژه دارد و ماسک تصفیه هوای PuriCare Wearable Air Purifier را در نمایشگاه ایفا برلین ارائه داد. این ماسک دارای دو فیلتر HEPA و فن‌های الکتریکی است که انرژی آنها توسط باتری تأمین می‌شود و با هر بار شارژ می‌تواند تا 8ساعت به تصفیه هوای اطراف بپردازد. این ماسک همچنین به دوربین حرارتی و هوش مصنوعی مجهز است.هرچند بسیاری تلاش داشتند تا این ماسک را یک نمونه ضد کرونا جلوه دهند اما ال جی اعلام کرد که هنوز این قابلیت در ماسک تولید شده ما تأیید نشده است.
یکی دیگر از مواردی هم که ال جی در این رویداد بر آن تأکید داشت، خط تولید روبات ال جی با نام CLOi است در شرایط کرونا می‌توان از این روبات‌ها برای رعایت فاصله اجتماعی کمک گرفت. در این نمایشگاه عنوان شد که از ماه ژوئیه تاکنون از روبات‌های ServeBots این خط تولید در کره جنوبی استفاده شده تا میزان تماس انسان‌ها با یکدیگر به حداقل برسد. استفاده از تکنولوژی‌هایی برای مدیریت سلامت از راه دور وآغاز همکاری ال جی با بیمارستان سئول هم از دیگر خبرهای فناورانه این برند در ایفا برلین بود.
در این رویداد، کمپانی کوالکوم هم از تراشه اسنپ دراگون 732G ویژه لپ تاپ‌ها و گوشی‌های ارزان قیمت5G رونمایی کرد و هوآوی سری جدید گوشی‌های Mate خود را به نمایش گذاشت هرچند خبری از گوشی‌های پرچمدار این برند نبود چراکه قرار است گوشی‌های Mate 40 Pro و Mate 40
در مراسمی جداگانه در پاییز رونمایی شود.این برند همچنین از تراشه‌های Kirin 1020 رونمایی کرد. Honor دیگر برند چینی هم با ساعت‌های مچی هوشمند به میدان آمد و از ساعت‌های Honor Watch GS Pro و همچنین Honor Watch ES رونمایی کرد که بسیار مورد توجه قرار گرفتند. سامسونگ، Acer و... نیز محصولات جالبی در این رویداد ارائه دادند.
جوایز ایفا 2020
نمایشگاه ایفا برلین هرسال در روز پایانی برگزیدگان بخش‌های مختلف را معرفی می‌کند و امسال نیز این مراسم برگزار شد. در ایفا 2020 سامسونگ از گوشی Galaxy Z Fold 2رونمایی کرد و موفق به دریافت جایزه بهترین گوشی هوشمند این رویداد شد. این گوشی 2هزار دلاری، دوربین ارتقا یافته نسبت به نمونه‌های تاشدنی پیشین خود دارد و برای تا شدن آن هم از فناوری استفاده شده که کاملاً از آن در برابر شکسته شدن احتمالی محافظت می‌شود. سامسونگ همچنین جایزه بهترین تجهیزات جانبی موبایل را برای شارژر وایرلس Trio، ازآن خود کرد. این شارژر می‌تواند به طور همزمان سه وسیله دیجیتال را شارژ کند.
جایزه بهترین گوشی‌های ارزان قیمت هم ازآن گوشی ZTE Axon 20 5G شد که بهای 320 دلاری دارد. این گوشی جایزه بهترین نوآوری تلفن هوشمند را نیز به خود اختصاص داد.
ساعت‌های هوشمند نیز امسال در ایفا 2020 جولان دادند و جایزه بهترین ساعت هوشمند به فیت بیت رسید. Fitbit Sense دارای سنسور EDA برای رصد میزان استرس، ECG برای نظارت بر سلامت قلب و نوعی جی پی اس است و می‌تواند دمای بدن را اندازه‌گیری کند. ازسوی دیگر جایزه بهترین ساعت هوشمند ارزان قیمت به Honor Watch GS Pro رسید.
ماسک تصفیه هوای ال جی هم موفق شد جایزه برترین تکنولوژی سلامت را به دست بیاورد. جایزه بهترین تلویزیون این نمایشگاه نیز به تلویزیون8K ال جی رسید. این تلویزیون OLED 88اینچی قیمتی معادل 30هزار دلار دارد.اما جایزه بهترین تلویزیون ارزان قیمت، ازآن سامسونگ شد. تلویزیون8K سامسونگ با نام Q700T که در ساخت آن از تکنولوژی QLED استفاده شده و بهای آن 1999یورو است.
جایزه بهترین تبلت به‌دلیل رزولوشن بالا، صفحه نمایش OLED درخشان و اسپیکرهای مجهز به سیستم دالبی به Tab P11 Pro لنوو رسید و Summit E15 محصول کمپانی MSI نیز به‌عنوان بهترین لپ تاپ معرفی شد. در ساخت این لپ تاپ از سی پی یو نسل یازدهم Tiger Lake اینتل استفاده شده و در اکتبر به بازار خواهد آمد.
جایزه بهترین ابزار دورکاری هم به روتر TP-Link X80 5G mesh مربوط به کمپانی Deco تعلق گرفت. امسال کمپانی iRobot با ارائه جاروبرقی Genius Home Intelligence که مجهز به هوش مصنوعی است خوش درخشید و جایزه بهترین نوآوری در خانه هوشمند را به خود اختصاص داد.
گیمرها هم در ایفا 2020 از نظر دور نماندند و جایزه بهترین مانیتور برای بازی به کمپانی Acer رسید. مانیتور 24.5اینچی Predator X25 فول اچ دی است و هر 28میلی ثانیه یک بار رفرش می‌شود تا سرعت بازی بالاتر برود. Stealth 15M برند MSI نیز به‌عنوان بهترین لپ تاپ بازی معرفی شد. این محصول که باریک‌ترین لپ تاپ بازی جهان است می‌تواند لحظاتی خوش را برای گیمرها رقم بزند.در این دسته، ایسوس با هدست ROG Delta S مجهز به تکنولوژی MQA، برنده جایزه بهترین هدست بازی شد.

علی ماجدی
سفیرپیشین ایران در آلمان
آقـــای «ایگنـــاتســیو کاسیس»، وزیر خارجه سوئیس در شرایطی به کشورمان سفر کرده است که ایران و سوئیس یکصدمین ســــالگـــرد رابطــــــه دیپلماتیک خود را پشت‌سر می‌گذارند. در تاریخ روابط بین‌الملل حفظ یک رابطه بلندمدت به قدمت صد سال در شرایطی که دو کشور فرود چندانی در رابطه با یکدیگر تجربه نکرده باشند، می‌تواند عامل بسیار مؤثری برای تقویت رابطه متقابل در آینده باشد. بویژه که ایران به عنوان یک طرف این رابطه در دهه‌های اخیر تحت تأثیر فشارهای شدید سیاسی و اقتصادی امریکا قرار داشته است و سوئیس به عنوان کشور حافظ منافع امریکا در ایران همواره کوشیده ضمن حفظ اصل بیطرفی در مناقشات، ملاحظات و منافع ایران را هم مدنظر قرار دهد. در چنین شرایطی سفر سه روزه وزیر خارجه سوئیس به ایران را باید از دو منظر مورد بررسی قرار داد؛
- سوئیس در سال‌ها و ماه‌های اخیر و در اوج بحران رو به افزایش امریکا سعی کرده که اهرم موازنه‌دهنده و تعدیل‌کننده‌ای برای وخامت اوضاع تهران و واشنگتن باشد. مقام‌های سوئیس در چارچوب نقشی که تاکنون داشته‌اند، تلاش‌های قابل‌ اعتنایی هم برای میانجیگری بین ایران و امریکا از خود نشان داده‌اند که شرایط انجام آن تاکنون مهیا نشده است.
اما سفر آقای «کاسیس» به ایران در حالی صورت می‌گیرد که دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا در روند اقداماتی که در چند ماه اخیر علیه ایران در شورای امنیت سازمان ملل داشته، به شدت ناکام بوده است. ذیل چنین ناکامی‌هایی است که رئیس جمهوری امریکا تمایل شدیدی دارد که در وضعیت کنونی که اوضاع داخلی و سیاست خارجی چندان به نفع او نیست، همچنان شانس خود را برای مذاکره دوجانبه با ایران امتحان کند. بنابراین دور از ذهن نیست که وزیر خارجه سوئیس در شرایط حساسی که ترامپ در امریکا پشت سر می‌گذارد، حاوی پیامی از جانب او برای ایران باشد تا بلکه برای بن‌بست خودخواسته‌ای که دولت امریکا گرفتارش شده است، روزنه‌ای گشوده شود.
وجه دیگر سفر «کاسیس» به ایران به تلاش سوئیس برای فعال کردن و مؤثرتر کردن اقدامات یک کانالی مالی است که با چراغ سبز امریکا جهت تبادلات اقلام کالاهای غیر تحریمی به جریان انداخته است. سوئیس در کنار تلاش ناموفق کشورهای اتحادیه اروپا برای به جریان انداختن «اینستکس» یک کانال مالی موازی را تحت نظارت مستقیم امریکا به جریان انداخته است که از طریق آن بتواند اقلام دارویی و غذایی را که جزو تحریم‌ها به شمار نمی‌آید، به ایران بفرستد. هرچند که حسن نیت امریکا در همین چارچوب هم زیر سؤال قرار دارد و این تبادلات تاکنون در سطح محدودی صورت گرفته است اما تلاش سوئیس به عنوان یک کشور بی‌طرف که فارغ از موضعگیری‌های سیاسی برای تحقق منافع اقتصادی ایران در چارچوب برجام تلاش می‌کند، قابل اعتناست.
ایران می‌تواند با استفاده از تجربه رابطه خوب تاریخی با این کشور از ظرفیت بی‌طرفی سوئیس برای محقق کردن اهداف اقتصادی خود جهت تأمین کالاهای ضروری استفاده کند و از سوی دیگر رابطه سیاسی خود را با این کشور خوشنام در عرصه سیاست بین‌الملل تقویت کند.

علی دینی ترکمانی
عضو هیأت علمی مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی
هـــیــچ اقـــــتصـــادی نمی‌تواند همیشه بر مدار رشد مثبت عمل کند همان طور که هیچ جانداری نمی‌تواند بدون درگیر شدن با بیماری عمر کند. اما، میان بیماری تا بیماری تفاوت‌های اساسی و مهمی وجود دارد. برخی بیماری‌ها‌ گذرا و براحتی درمان پذیرند، برخی نیز عمیق و صعب‌العلاج هستند. اقتصادهایی که در دوره تاریخی بلندمدت در مجموع عملکرد قوی دارند، توانایی بهتری برای مواجهه با رشد منفی به‌خاطر عواملی چون کرونا یا حتی بحران‌های اقتصادی چون بحران 2008 دارند. در نقطه مقابل، اقتصادهایی با عملکرد ضعیف در بلندمدت، توانایی مواجهه با موقعیت‌های رکودی جدید را از دست می‌دهند. درست مانند انسانی که بر اثر بیماری سختی توانایی بازسازی خود را از دست داده و اندام نحیفش در برابر شوکی جدید به‌شدت آسیب‌پذیر می‌شود. عملکرد اقتصاد ایران از نگاه تاریخی بلندمدت بسیار ضعیف بوده است. میانگین رشد اقتصادی سال‌های 1358 تا 1368 منفی 1.6 درصد بود. دهه‌های 1370 و 1380 در پرتو درآمدهای ارزی افزایش یافته، به طور متوسط حدود 5 درصد در سال بود.
سال‌های 1390 تاکنون نیز تقریباً برابر صفر است. میانگین رشد حدود دو دهه از چهار دهه، در مجموع منفی بوده است.
از منظر اقتصادی، رشد منفی بیش از اندازه به معنای ناتوانی اقتصاد در انباشت سرمایه و ساختارسازی فعالیت‌های تولیدی در جهت تولیدات با بهره‌وری بالاست. مثالی می‌زنم. چندین سال است که از بحرانی به نام بحران در صنعت فرش نام برده می‌شود. اینکه با ظهور رقبایی به نام چین، هند و پاکستان، مزیت نسبی تولید فرش در ایران در سایه تولید مبتنی بر نیروی کار ارزانقیمت آنها قرار گرفته و بنابراین، با از دست رفتن بازارهای صادراتی از سویی و اشباع بازار داخلی از سوی دیگر، بخشی از نیروی کار فعال در این صنعت با مشکل کار مواجه هستند. این مشکل، به عنوان یک مثال ملموس، در اصل، ناشی از ناتوانی اقتصاد ایران در تجدید ساختار اقتصادی و انتقال منابع از رشته فعالیت‌های با ارزش افزوده کمتر به رشته فعالیت‌های با ارزش افزوده بالاتر است.
از دست رفتن مزیت نسبی در چنین تولیداتی، با ظهور رقبایی جدید، امری طبیعی است. در چنین شرایطی، اگر اقتصاد در مسیر تکاملی خود رشد خوبی داشته باشد، می‌تواند براحتی چنین تولیداتی را به کشورهای دیگر واگذار و منابع از جمله نیروی کار را در رشته فعالیت‌های با ارزش افزوده بالاتر درگیر کند. تولید فرش با برندهای هنری، یکی از این موارد هست که لازمه آن ورود به مرحله اقتصاد دانایی محور و خلاق محور هست. لازمه این نیز، هم رشد فناوری تولیدات به صورت عمومی به مرزهای جهانی، هم رشد درآمد سرانه به طور پایدار و هم تعامل سازنده با اقتصاد جهانی است.
بحران صنعت فرش نمادی از بحران اقتصاد ایران است. رشته فعالیت‌های سنتی یا مبتنی بر فناوری تولید پایین، توانایی رقابت با رقبا را ندارند. از سوی دیگر، به‌دلیل عدم ساختارسازی، امکانی برای جذب نیروی کار در رشته فعالیت‌های دیگر وجود ندارد. به این اعتبار، اقتصاد ایران درگیر یک بحران ساختاری و عمیق هست که متفاوت از رشد منفی اقتصادهای دیگر بر اثر کرونا یا حتی بحران مالی چون 2008 است.
پیامدهای اجتماعی چنین موقعیتی چه می‌تواند باشد؟ به طور خلاصه می‌توانیم بگوییم: اول، تشدید موقعیت رکود تورمی. هم بیکاری افزایش می‌یابد و هم تورم تشدید می‌شود. دوم، تشدید فقر و محرومیت و به بیانی بهتر پلاریزه (دو قطبی) شدن جامعه. سوم، اگر، مسائل چه در عرضه داخلی و چه در عرصه بین‌المللی، حل و فصل نشوند، پلاریزه شدن جامعه شدیدتر می‌شود. استمرار وضع کنونی مبتنی بر تحریم‌ها و انباشت سرمایه و رشد اقتصادی بسیار ضعیف بلندمدت، به معنای بدتر شدن وضعیت رفاهی بخش قابل توجهی از جمعیت و تشدید بحران بیکاری بخصوص بیکاری جوانان است. در چنین شرایطی، پدیده طبقه نوکیسه بیش از پیش خود را جلوه‌گر می‌سازد.

هر روز با شما در اینجا خواهیم بود، صدای شما، حرف شما و پیشنهاد شما را می شنویم و می خوانیم و بازگو می کنیم.
با ما همراه باشید، بگویید و بنویسید

تلفن: 88769075 - 021  پیامک: 3000451213

نظــــــر مـــردم

به آپارتمان‌های قدیمی به ازای هر واحد یک کنتور آب داده شود/ محمد شریفی‌نیا از همدان: از آقای رئیس‌جمهوری محترم خواهشمندم به وزیر محترم نیرو دستور داده شود تا به ازای هر واحد آپارتمان قدیمی یک کنتور اختصاص داده شود تا مشکل ساکنین آن حل شود.
بانک‌ها برای چک‌های برگشتی پیامک ارسال کنند/ آقای دلسوز: بانک‌ها برای همه چیز پیامک ارسال می‌کنند ولی برای چک‌های برگشتی به هر دلیل، کسر موجودی یا مغایرت امضا داشته باشد چک برگشت می‌خورد. اگر بانک‌ها برای صاحب چک، پیامک ارسال کنند مشکلات بانکی کمتری به وجود می‌آید.