نیوزویک (امریکا):
تبعات اقتصادی کرونا تنها شامل حال رؤسای دولت‌های کشورهای مختلف نمی‌شود. نگاهی به خانواده‌ها  و ریز خریدهایشان نشان می‌دهد اقتصاد خانواده‌ها نیز تغییر کرده و باعث شده خانواده‌ها در نوع مخارج خود تجدید نظر کنند. برای مثال میزان تفریحات خود را کم کرده‌اند.

اکونومیست (بریتانیا):
این دور از انتخابات امریکا انتخاباتی زشت خواهد بود. زیرا برخلاف نظم دموکراسی رایج در غرب، از هم اکنون دو طرف رقیب در انتخابات امریکا پرچم تقلب به دست گرفته‌اند. اگر این روند بعد از انتخابات نیز ادامه یابد، هیچ بعید نیست با یک نبرد داخلی در امریکا مواجه باشیم.

نیشن (امریکا):
دموکرات‌های امریکا در دوره باراک اوباما نزدیک به یک هزار کرسی از کرسی‌های قانون گذاری خود را از دست دادند. اما در سه سال و نیمی که از دوره ریاست جمهوری ترامپ می‌گذرد و به واسطه سیاست‌های اشتباه او، آنها توانسته‌اند نیمی از کرسی‌هایی را که از دست داده بودند به دست آورند.

زهره صفاری/ رئیس دفتر سیاسی حماس که پس از 27 سال برای تقویت روابط احزاب فلسطینی و مقابله با زیاده‌خواهی‌های اسرائیل در اراضی اشغالی به بیروت سفر کرده، در دیداری استراتژیک میهمان سید حسن نصرالله، رهبر مقاومت لبنان شد.
به گزارش «المنار»، بنا بر اعلام کانال رسمی «حزب الله»، دیدار صبح دیروز که نخستین ملاقات حضوری «اسماعیل هنیه» در کسوت رئیس دفتر سیاسی حماس با «سید حسن نصرالله» بود طرفین بر گسترش روابط تأکید کردند و با بررسی مباحث سیاسی و پیشرفت‌های نظامی در فلسطین و لبنان و همچنین وضعیت استراتژیک منطقه به مذاکره و تبادل‌نظر پرداختند. همچنین خطرات پیش روی فلسطین که مهمترین آن معامله قرن دونالد ترامپ و مقابله با روند عادی‌سازی روابط اسرائیل با کشورهای عرب منطقه است، واکاوی شد و خروش و اقدام ملی فلسطین برای مقابله با این تهدیدات به عنوان راهکاری بازدارنده مورد توجه قرار گرفت. این در حالی بود که طرفین بار دیگر بر تداوم، اهمیت و یکپارچگی محور مقاومت در برابر فشارها و تهدیدات دشمنان تأکید داشتند.
رئیس دفتر سیاسی حماس پس از دیدار استراتژیک با رهبر مقاومت در لبنان در کمپ پناهجویان فلسطینی، رسماً اشغالگران صهیونیست را نیز تهدید کرد: «موشک‌های ما تل‌آویو و دورتر از آن را هم خواهد زد و نشست اخیر احزاب فلسطینی می‌تواند سرنوشت ما را به عنوان یک ملت واحد تغییر دهد. ما می‌خواهیم فلسطین را از چندپارگی نجات دهیم.»
اهداف استراتژیک حماس
«هنیه» که آخرین بار 27 سال پیش به لبنان آمده بود، شامگاه سه‌شنبه برای اولین‌بار در کسوت رئیس دفتر سیاسی حماس، پستی که سال 2017 آن را دریافت کرد، وارد بیروت شد و ابتدا دیداری مجازی با «زیاد نخاله»، رئیس جهاد اسلامی فلسطین داشت و پس از آن با حضور در نشست احزاب فلسطینی که به طور همزمان در بیروت و رام‌الله به صورت ویدئوکنفرانسی برگزار شد، در حالی که نظر مثبت احزاب فلسطینی را با صدور بیانیه‌ای برای اتحاد و تشکیل کمیته‌ای مشترک به دست آورده بود، با چند تن از مقامات سیاسی لبنان و مفتی اعظم این کشور دیدار و گفت‌و‌گو کرد.
به گزارش «القدس العربی»، «شیخ عبداللطیف دریان»، مفتی لبنان که در روز شنبه میزبان رئیس دفتر سیاسی حماس بود در گفت‌و‌گو با «اسماعیل هنیه» موضع مخالف خود را در قبال اقدامات اخیر علیه فلسطین اعلام کرد. این دیدار در جریان بازدید از مراکز «دارالفتوا» در بیروت انجام شد و «هنیه» بار دیگر با تأکید بر بازگشت مهاجران فلسطینی به عنوان تنها راهکار مقابله با تجاوزگری اسرائیل، نقش دارالفتوای لبنان را مورد تأکید قرار داد.
مخالفت اعراب با توطئه اسرائیلی-امریکایی
در روزهایی که اقدامات کاخ سفید برای اعتبار بخشیدن به رژیم صهیونیستی در منطقه و بویژه در میان اعراب، سران احزاب فلسطین را به یکپارچگی و اتحادی ملی کشانده، واشنگتن حین میانجیگری بین کوزوو و صربستان، بلگراد را متقاعد کرد با انتقال سفارت خود از تل آویو به بیت‌المقدس موافقت کند. اقدامی که نوعی باجگیری واشنگتن از بلگراد قلمداد و با واکنش مقامات فلسطین و محکومیت اتحادیه عرب همراه شد.
به نوشته «القدس العربی»، «صائب عریقات»، دبیر کمیته اجرایی سازمان آزادیبخش فلسطین با خشم از این اقدام امریکا گفت: «دولت ترامپ بار دیگر با نقض کامل قوانین بین‌المللی و قطعنامه‌های سازمان ملل، با فشار بر برخی کشورها برای مشروع خواندن الحاق غیرقانونی شرق بیت المقدس به اسرائیل و قرار دادن آن به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی، حقوق فلسطینی‌ها را نادیده گرفت. فلسطین قربانی اهداف انتخاباتی دونالد ترامپ شده است و بدون شک مشاوران او برای رسیدن به هدفشان از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند. به نظر می‌رسد نابودی صلح بین‌المللی و خدشه‌دار کردن نظام حقوق بین‌الملل تنها هدف موفقیت در انتخابات‌ شده است.»
در همین حال «احمد ابوالغیط»، دبیر کل اتحادیه عرب نیز با انتقاد از این توطئه امریکایی- اسرائیلی در بیانیه‌ای اعلام کرد: «اقدام دو کشور حوزه بالکان در رابطه با اسرائیل مغایر با قطعنامه سازمان ملل، قوانین بین‌المللی و قطعنامه شورای امنیت است. چرا که براساس این قوانین و معاهدات انتقال سفارت کشورها به بیت‌المقدس تا زمانی که این منطقه جزو اراضی اشغالی است، غیرممکن خواهد بود. اتحادیه عرب قاطعانه بر مواضع سابق خود ایستاده و بر اینکه بیت‌المقدس آخرین مورد مذاکرات اسرائیل و فلسطین خواهد بود تأکید دارد. دو کشور حوزه بالکان به یاد داشته باشند نادیده گرفتن قوانین بین‌المللی و اصرار بر این مذاکرات نه تنها این اقدامات را غیرقانونی خواهد کرد که می‌تواند ضربه‌ای جبران‌ناپذیر بر فرآیند صلح واقعی در منطقه و حل بحران دو ملت در اراضی اشغالی وارد کند.»
در همین حال «اسماعیل هنیه» نیز به اعضای اتحادیه عرب هشدار داد تا مانع روند عادی‌سازی روابط اعراب با اسرائیل و نفوذ بیشتر رژیم صهیونیستی در منطقه شوند: «بدون شک معامله قرن ترامپ نمی‌تواند راه حل و نقطه پایان اختلافات اسرائیل و فلسطین باشد.»
به باور کارشناسان سفر یک هفته‌ای «اسماعیل هنیه» به لبنان و دیدار با احزاب و مقامات کشوری و محور مقاومت آن هم با رویکردی استراتژیک و نظامی در زمانی که آن را خطرناک‌ترین برهه تاریخ فلسطین می‌نامد، تنها یک پیام برای اسرائیل و هم‌پیمانانش دارد که مقاومت همچنان زنده است.

‌وصال روحانی/ به‌رغم گذشت 100 روز از شروع تظاهرات اعتراض‌آمیز در شهر پورتلند امریکا، این به پاخیزی همچنان ادامه دارد و شدت آن به‌حدی است که روز گذشته در جدیدترین تجمع اعتراض‌آمیز مردم این شهر به واقعه قتل بی‌رحمانه جورج فلوید سیاهپوست به‌دست پلیس‌های افراطی سفیدپوست در مینیاپولیس 27 نفر بازداشت شدند.
به‌گزارش فاکس‌نیوز این بار پرتاب مکرر کوکتل‌مولوتوف از سوی تظاهر‌کنندگان پلیس را به دخالت جدی‌تر در ماجرا واداشت و استفاده از گاز اشک‌آور توسط نیروهای امنیتی را در پی داشت. اکثر معترضین لباس‌های سیاه‌رنگ به‌تن داشتند و مصمم‌تر از همیشه نشان می‌دادند. یکی از اهالی پورتلند که جوانی 23 ساله به‌نام توپاک لیهی است، به آسوشیتدپرس گفت که در این 100 روز او حداقل در تظاهرات 70 روز مشارکت داشته و خواسته‌اش مثل سایر معترضان حفظ حقوق سیاهان و سلب مصونیت از پلیس‌های سفیدپوست است که هر کسی را که اراده کنند، می‌کشند و هیچ توضیحی هم از آنها خواسته نمی‌شود. با این حال در کارزاری که در بامداد یکشنبه در پورتلند برپا شد باز هم ماموران پلیس دست به اعمال خشن زدند و پس از خلوت شدن خیابان‌ها می‌شد از خون‌های ریخته بر سطح زمین هنگام تلاقی پلیس‌ها و معترضین و در زمان دستگیری آنها را مشاهده کرد. در نهایت پلیس مرکزی شهر پورتلند با انتشار بیانیه‌ای تصریح کرد چون گردهمایی دیروز غیررسمی و بدون کسب اجازه از مقام‌های محلی صورت گرفته. رجوع به زور و قوای قهریه برای آرام‌سازی محیط الزامی بوده است.
خیزش «سیاه» در شهر «سفید»
این در حالی است که به‌گزارش سایت خبری ایالت اورگون (اورگون لایو)، این همه تظاهرات در حمایت از سیاهپوستان در شهری که اکثریت قریب به اتفاق ساکنان آن سفیدپوست هستند، اسباب حیرت ناظران شده‌است و نشان می‌دهد مبارزات مردمی با روش‌های غیر انسانی دولت ترامپ تا چه میزان عمیق است و ریشه در ذهن و باطن مردم در اکثر طبقات و تبارها دارد. از 28 مه (8 خرداد) که روز آغازین اعتراض‌های مردمی به سرکوب سیاهان و بویژه ماجرای تلخ جورج فلوید بود، پورتلند حتی یک روز آرام را سپری نکرده است. کامرون ویتن یک فعال پرسابقه شهر پورتلند دیروز گفت: «تا هر زمان که رفتارهای ضد مردمی پلیس‌ها ادامه دارد، روند اعتراض‌های ما به‌این ماجرا هم استمرار خواهد یافت.»
حضور پنهانی پلیس‌ ویژه
اعتراضات مردمی در پورتلند از 100 روز پیش شروع شد. در نقطه اوج این اعتراض‌ها در روز 17 ژوئن شورای شهر پورتلند اعلام کرد 15 میلیون دلار از بودجه سالانه قوای پلیس این شهر را اخذ و صرف امور دیگر خواهد کرد. اما این مسأله نیز باعث آرامش اهالی و ایجاد این باور نشد که دولت امریکا در صدد تغییر رویه برخورد خشونت‌آمیز خود با نیروهای معترض و تظاهرات مردمی است. حتی تدویلر شهردار پورتلند هم در تمامی جریانات اخیر از به پاخیزی مردم این شهر حمایت کرده و دولت ترامپ را به‌ اندیشه‌های نژادپرستانه و تلاش برای مخدوش جلوه دادن چهره و عملکرد معترضان متهم کرده است. ویلر دیروز هم گفت: «متأسفانه ترامپ از پذیرش توصیه‌های ما ابا دارد و در حالی که از او خواسته‌ایم از اعمال زور و سرکوب مردم توسط پلیس‌های ویژه خودداری کند او هر روز قوای تازه‌ای را به پورتلند می‌فرستد.»
البته در راستای خواسته‌های ویلر از 30 جولای نیروهای ویژه امنیتی و پلیس‌های اعزامی از واشنگتن ظاهراً از سطح خیابان‌های پورتلند بر چیده شده‌اند و اعمال نظم به نیروهای انتظامی شهر پورتلند سپرده شده اما گفته می‌شود نیروهای امنیتی ویژه شهر را ترک نگفته و همچنان در آنجا حاضرند و در برخی موارد باز در روند اعتراضات دخالت کرده و آن را سرکوب کرده‌اند.
آنها سارق‌اند؟!
به‌گزارش «ان بی سی» چه پلیس محلی و چه نیروهای امنیتی گسیل شده از پایتخت بارها تظاهرکنندگان را به‌عبور از مرزها و انگاره‌های سیاسی متهم کرده و مدعی شده‌اند که آنها در بلواهای حاصله از مغازه‌ها سرقت کرده و به اموال عمومی هم خسارت زیادی وارد کرده‌اند اما در اکثر روزها چیزی حدود 300 تا 400 نفر از معترضان صرفاً با حضور در مقابل ساختمان فرمانداری یا اداره مرکزی پلیس شهر و با زانو زدن بر زمین یا خوابیدن بر کف آسفالت به نهضت موسوم به «جان سیاهان ارزش دارد» حیات تازه‌ای بخشیده‌اند، نهضتی که اگر 200 روز و حتی یک سال هم بشود تعجب کسی را برنخواهد انگیخت.
در همین حال ایسنا به نقل از واشنگتن پست خبر داد، مایکل کوهن، وکیل سابق دونالد ترامپ که کتاب خاطراتش از دوران کار برای این رئیس جمهور امریکا بزودی روانه بازار می‌شود، در کتاب خود نوشته ترامپ اظهارات بشدت توهین آمیزی را علیه رهبران سرشناس سیاهپوست جهان از جمله نلسون ماندلا، رئیس جمهور فقید آفریقای جنوبی و به طور کلی علیه اقلیت‌ها در امریکا داشته است.

در پی ممانعت معترضان انگلیسی به توزیع نسخه مکتوب رسانه‌های مهم این کشور، روزنامه تلگراف شماره آخر هفته خود را رایگان در اختیار خوانندگانش قرار داد.
به گزارش «ایرنا»، شامگاه جمعه بیش از۱۰۰ معترض انگلیسی عضو گروه قیام علیه انقراض در اعتراض به پوشش مغرضانه اخبار مربوط به تغییرات اقلیم، جاده‌های منتهی به چاپخانه‌های نیوزپرینترز (Newsprinters) در براکسبورن و نوزلی (Knowsley) در نزدیکی لیورپول را مسدود کردند و مانع توزیع برخی از مهمترین مطبوعات انگلیس شدند. از آنجا که این دو چاپخانه مسئولیت چاپ و انتشار بسیاری از روزنامه‌های مهم انگلیس مانند سان، تایمز، ساندی تایمز، دیلی تلگراف، ساندی تلگراف، دیلی میل و ایونینگ استاندارد را داشتند، انتظار می‌رفت این اقدام سبب دیر رسیدن روزنامه‌های صبح شنبه به پیشخوان روزنامه فروشی‌ها و آمار بالای روزنامه‌های بازگشتی شود. اما کریس اوانس، سردبیر این مجله و روزنامه‌های وابسته به تلگراف (ساندی تلگراف) با محکوم کردن اقدام معترضان به نقض آزادی بیان و مطبوعات اعلام کرد: همه مطالب روزنامه تلگراف و ساندی تلگراف روزهای شنبه و یکشنبه رایگان است. آنها را بخوانید و نظرتان را اعلام کنید؛ این دموکراسی است. به گزارش پلیس انگلیس در جریان این حرکت اعتراضی ۱۳ نفر بازداشت شدند و کامیون‌های حامل نسخه‌های روزنامه‌ها تا ساعت ۶ صبح به وقت محلی موفق به عبور از براکسبورن نشدند.

همزمان با هشدار رئیس‌ جمهوری ترکیه به یونان بابت بی‌توجهی به ایده مذاکره درباره مناقشه در شرق مدیترانه، برخی منابع از اعزام تانک‌های ترکیه به مرز با یونان خبر دادند.
به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه در اظهاراتی گفت: آنها (یونان) یا باید زبان سیاست و دیپلماسی را بفهمند یا اینکه تجربیات دردناک را شاهد باشند. ترکیه قدرت کافی سیاسی، اقتصادی و ‌نظامی  برای از بین بردن نقشه‌های نادرست و اسناد مرتبط به دریای مدیترانه دارد. پیش‌تر یونان گفته بود که هرگز با مذاکرات فنی با ترکیه درباره مدیترانه موافقت نمی‌کند. این در حالی است که خبرگزاری آی اچ ای ترکیه به نقل از منابع نظامی اعلام کرد دو کاروان حامل تجهیزات نظامی و ۴۰ تانک استان هاتای در مرز با سوریه را ترک کردند و قرار است این تانک‌ها به استان ادرنه در مرز با یونان اعزام شوند. رسانه‌های محلی ترکیه نیز ویدئوهایی را از کامیون‌هایی که در حال انتقال تانک‌ها از مناطقی در استان هاتای بودند، منتشر کردند. تاکنون هیچ بیانیه رسمی از سوی وزارت دفاع ترکیه در این باره صادر نشده است. اما خبرگزاری آناتولی به نقل از منابع نظامی این خبر را تکذیب کرد. روابط یونان و ترکیه به دلیل اقدامات ترکیه در مدیترانه شرقی و تلاشش برای یافتن منابع طبیعی دچار تنش شده است. یونان این منطقه را جزو منطقه اقتصادی خود می‌داند.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

تردید برای استعفا

شینزو آبه نخست وزیر ژاپن و سایر مقامات آن کشور هم برای موفقیت اجلاس سران امریکا و کره شمالی تلاش می کردند و امیدوار بودند که بتوانند ترامپ را در چارچوب تعهدات قبلی اش حفظ کنند.
آبه در «روز یادبود» سربازان کشته شده امریکایی که همه ساله در آخرین دوشنبه ماه مه برگزار می شود، به ترامپ گفت شیوه‌ای که او اجلاس سران را مدیریت کرد، کاملاً متفاوت از شیوه روسای جمهوری قبلی بود و رهبر کره شمالی هرگز تصور نمی کرد که رئیس جمهوری امریکا شجاعت لغو اجلاس را داشته باشد. آبه معتقد بود که ترامپ الان در موضع قدرت است و در عین حال امیدوار بود که او اشتباهات اسلاف خود را مرتکب نشود. آبه از ترامپ خواست نه تنها موضوع خلع سلاح هسته ای را پیگیری کند بلکه مواضع دیرینه ژاپن را نیز از جمله در زمینه برچیدن برنامه های تسلیحات شیمیایی و میکروبی پیونگ یانگ و موشک های بالستیک آن کشور فارغ از میزان برد آنها مد نظر قرار دهد.
فردای روز یادبود، با ترامپ در مورد آخرین تحولات مربوط به اجلاس سنگاپور گفت و گو کردم و ترامپ به صورت کاملاً غیرمنتظره گفت: «نمی‌توانیم اجازه بدهیم که دسته ای از به اصطلاح کبوترهای صلح طلب هیأت نمایندگی ما را در دست خود بگیرند. به پمپئو هم این موضوع را گوشزد کن. من باید بتوانم این گفت و گوها را تحت کنترل خودمان درآورم. ما باید بتوانیم موضوع خلع سلاح هسته ای را در اسناد (اعلامیه) پایانی اجلاس بگنجانیم، ما باید این کار را بکنیم.» ترامپ سپس گفت رئیس هیات را پشت خط بیاورید، می خواهم مستقیم با او صحبت کنم. ما سریعاً این کار را کردیم و یکی از کارشناسان ارشد وزارت خارجه در سئول در حالی که بشدت متعجب بود به ترامپ وصل شد. بعد از خوش و بش اولیه، ترامپ گفت: من کسی هستم که باید این توافق را به کره ای ها بفروشم... شما نباید در مورد خلع سلاح صحبت کنید. این موضوع را به همه اعلام کنید. شما باید فقط از عبارت «خلع سلاح هسته ای» استفاده کنید و چیزی نگویید که جای تفسیر و توجیه داشته باشد. ترامپ همچنین تأکید کرد که یک «برنامه رسمی عظیم» و «تشریفات زائد» نمی خواهد. چند دقیقه بعد پمپئو تلفن کرد و از اینکه ترامپ مستقیماً با نمایندگی امریکا در سئول صحبت کرده، ناراحت بود. من جریان را برای او توضیح دادم و نگرانی خودم را هم درباره زبان نرمی که در پیش نویس اسناد اجلاس سنگاپور به کار رفته اعلام کردم. پمپئو گفت: «من در این موضوع کاملاً با شما موافقم»، یعنی ما باید در مورد «خلع سلاح هسته ای» صبحت کنیم، اما مشخص نبود آیا او اطلاع دارد که مذاکره کنندگان وزارت خارجه، دقیقاً خط سیر مشخص شده توسط کاخ سفید را در مذاکرات رعایت می کنند یا نه. پمپئو سپس به من اطلاع داد که ترامپ از او خواسته کیم یونگ چول (مذاکره کننده ارشد کره شمالی) را برای دیدار با او به اتاق بیضی ببریم. ترامپ معتقد است که این فکر بکری است اما هر دو ما فکر می کردیم کار اشتباهی است. حتی وقتی موضوع را به کِلی گفتم او هم مخالف بود. در عین حال به نظر می رسید که پمپئو چاره ای جز پذیرش خواسته ترامپ ندارد. در همان ایام به این فکر افتادم که اصولاً از موضوع کره شمالی کنار بکشم و به جای جنگیدن مداوم و همچنین مواجه شدن با چرخش های سیاسی ترامپ، اجازه بدهم او هر کاری که دلش می خواهد انجام دهد. در عین حال ما در حال تعامل با رژیمی عجیب و غریب بودیم که به سلاح‌های هسته ای هم مسلح شده بود. به همین دلیل فکر کردم که نمی توانم به این موضوع مهم پشت کنم  یا استعفا دهم.
ترامپ هنوز شخصاً درباره اینکه آیا دلش می‌خواهد اجلاس سنگاپور بالاخره تشکیل شود یا نه، مردد به نظر می‌رسید و گویی هنوز به تصمیم قطعی نرسیده است. قبل از اینکه پمپئو برای دیدار با کیم یونگ چول عازم نیویورک شود درباره راهبردمان در اجلاس سنگاپور با حضور ترامپ بحث و گفت‌و‌گو کردیم. ترامپ یک گام پیش می‌رفت و دوباره یک گام عقب می‌آمد تا بالاخره به نتیجه‌گیری رسید و گفت: «ترجیح من برگزاری اجلاس سنگاپور است تا لغو آن. اما اگر موضوع خلع سلاح هسته‌ای را نداشته باشیم، نمی‌توانیم هیچ کار دیگری انجام دهیم.» ترامپ تأکید کرد: «اگر اجلاس شکست بخورد، تعرفه‌های سنگینی را تحمیل خواهم کرد (ما متوجه نشدیم آیا منظور او اعمال تحریم‌های سنگین علیه کره شمالی بوده یا منظور او تحمیل تعرفه‌های تجاری به چین بوده است).» رئیس جمهوری ادامه داد: «تصمیم من تاکنون ایجاد تأخیر در اعمال این تعرفه‌ها بوده ولی آنها در انتظار صدور دستور برای اجرایی شدن هستند.» ترامپ بالاخره حرف آخر را زد:« من می‌خواهم (به سنگاپور) بروم. نمایش باشکوهی خواهد بود.» خوشبختانه درباره آمدن کیم یونگ چول به کاخ سفید هیچ صحبتی نشد و من و پمپئو هنگام خروج از اتاق بیضی هم‌نظر بودیم که شاید از این دیدار نجات یافته باشیم. اما ما ظاهراً کیم کوچک را دست کم گرفته بودیم. پمپئو بعد از ساعت 9 شب همان روز به من و کلی خبر داد که او مصر است ترامپ را ببیند و نامه کیم بزرگ را شخصاً به او تسلیم کند.