مسابقات انتخابی؛ درد قدیمی کشتی
همانی که بنا را فراری داد
محسن وظیفه
خبر‌نگار
تیم ملی کشتی فرنگی این روزها شرایط پیچیده و مهمی را پشت سر می‌گذارد. این تیم باید برای حضور در بازی‌های المپیک خودش را آماده کند اما هنوز تکلیف برخی از اوزان مشخص نیست. چرخه انتخابی تیم ملی کشتی به مراحل پایانی خودش رسیده و هنوز تکلیف برخی از اوزان نامشخص است.
مشخص هم نیست که اصلاً قرار است کشتی رو دررو برگزار شود یا نه؟ در جام وهبی امره که ظاهراً گره برخی از اوزان باز شد اما در برخی از اوزان نه تنها مشکلی حل نشد؛ بلکه گره کورتر شد. یکی از اوزانی که گره آن کورتر شده؛ وزن 67 کیلوگرم است. در این وزن محمدرضا گرایی در بلغارستان شکست خورد اما درخشش سعید اسماعیلی در وهبی امره، او را به عنوان مدعی این وزن مطرح کرد. در وزن 77 کیلوگرم هم ماجرا عجیب پیش رفت. امیر عبدی و علی اسکو باید با هم مسابقه می‌دادند اما اسکو به دلیل اینکه شرایط چندان مناسب پیش نرفته بود، تصمیم گرفت در انتخابی رودررو با عبدی کشتی نگیرد.
اینکه عبدی، پدرش پولدار است و رئیس هیأت قم؛ کلی شائبه درباره این جوان شایسته قمی به راه انداخته اما هیچ‌کس به این نکته توجه نمی‌کند که محمد بنا بود که امیر عبدی را به خاطر شایستگی که داشت از لیگ برتر انتخاب کرد و به سمت تیم ملی کشاند.
این انتخابی برای قهرمانی آسیا بود اما انتخابی برای المپیک در این وزن اندکی پیچیده‌تر است. امین کاویانی‌نژاد در حالی خودش را مدعی این وزن برای المپیک می‌دانست که محمدعلی گرایی محروم بود. حالا گرایی بخشیده شده و طبیعی است که مدعی دوبنده تیم ملی در المپیک است اما این امین کاویانی‌نژاد است که برای خودش مدام مسابقه می‌رود و کشتی می‌گیرد. بدون اینکه تکلیفش را بداند. بدون اینکه در جریان باشد که محمدعلی گرایی چه زمانی قرار است به چرخه وارد شود و چطور به تیم ملی اضافه می‌شود. عجیبی این ماجرا اینجاست که تیم ملی کشتی فرنگی در این وزن هنوز سهمیه را هم نگرفته است.وزن بعدی که هنوز ابهام دارد، وزن 130 کیلوگرم است.
امین میرزازاده و فردین هدایتی دو کشتی‌گیر سنگین‌وزن تیم ملی هستند که برای رسیدن دوبنده تیم ملی تلاش می‌کنند. طبیعی است که میرزازاده به دلیل تجربه و عملکرد درخشانش گزینه اول است اما درخشش فردین در کرواسی باعث شد نام او بر سر زبان‌ها بیفتد اما در وهبی امره اتفاق عجیبی افتاد.
فردین در کشتی نه چندان خوب مقابل حریف فنلاندی شکست خورد و به فینال نرسید، امین هم که از سوی دیگر جدول به فینال رسیده بود مقابل این کشتی‌گیر فنلاندی به روی تشک نرفت. غیبت امین در فینال با اعلام انتخاب او همراه شد اما اگر امین در فینال کشتی می‌گرفت و به حریف فنلاندی می‌باخت چه می‌شد؟
این همه ابهام در روند انتخاب ترکیب تیم ملی کشتی فرنگی برای حضور در قهرمانی آسیا و بازی‌های المپیک پیش آمده و مشخص نیست که برنامه برای حل این معضل چیست؟
داستان انتخابی در کشتی فرنگی یک قصه پرغصه قدیمی است.
همه می‌خواهند عدالت رعایت شود اما این عدالت تعریف زیادی دارد و باید مشخص شود در چه صورت عدالت رعایت می‌شود و چه اتفاقی باید رخ بدهد؟
اگر چه در چرخه انتخابی سعی شده به این موارد رسیدگی شود اما همچنان کاستی زیادی دارد. این انتخابی بود که باعث شد محمد بنا زیر فشار فراوان رسانه و کارشناسان برود و در نهایت هم پیش از آن‌که بخواهد، برود. حالا همان روش محمد بنا اجرا می‌شود و البته نه به صورت کامل. محمد بنا قبل از جهانی بلگراد در قزاقستان به کشتی رودرروی علی‌اکبر یوسفی و امین میرزازاده رضایت داد اما برخی کارشناسان می‌گفتند که بنا انتخابی را رعایت نکرده است.
حالا که کادرفنی به بهانه مصدومیت حتی اجازه نداد که میرزازاده با برنده هدایتی کشتی بگیرد، چه تعریفی از انتخابی دارند؟