درگذشتگان بزرگ دنیای فوتبال در سال 1402؛
شما از یاد نخواهید رفت
درگذشتگان
ایمان گودرزی
خبرنگار
با پایان سال، زمانی که 12 ماه گذشته را ورق می‌زنیم باید در کنار خاطرات شیرین، تلخی‌ها را نیز مرور کنیم، جمله کلیشه‌ای «مرگ حق است» در دنیای ورزش و مخصوصاً فوتبال نیز کاملاً صدق می‌کند و هر سال شاهد وداع با اسطوره‌هایی هستیم که بارها غم و شادی آنها را در مستطیل سبز با خود تقسیم کرده‌ایم. در این گزارش قصد داریم بزرگان دنیای فوتبال که در سال 1402 از جمع ما جدا شدند را مرور کنیم؛
سر بابی چارلتون
یکی از بزرگان تمام دوران فوتبال انگلیس و یکی از آخرین بازماندگان انگلیس که جام جهانی را بالای سر برد، در سن 86 سالگی پس از زمین خوردن ناگهانی در خانه سالمندان در 21 اکتبر درگذشت. اسطوره منچستریونایتد در روزهای پایانی عمرش به زوال عقل نیز مبتلا شده بود. چارلتون که از سانحه هوایی مونیخ در سال 1958 جان سالم به در برد، به یونایتد کمک کرد تا دو قهرمانی لیگ و اولین جام اروپایی خود را در سال 1968 کسب کند. سر الکس فرگوسن - که انتخاب چارلتون برای سرمربیگری یونایتد در سال 1986 بود - گفت که «بابی بزرگترین بازیکن انگلیسی تمام دوران بوده است». فرگوسن می‌گوید: «پدرم می‌گفت فروتنی در موفقیت، نشانه بزرگی است و این ویژگی بابی بود.»
فرانتس بکن باوئر
8 ژانویه به عنوان یکی از تلخ‌ترین روزهای تاریخ فوتبال آلمان به یاد خواهد ماند. فرانتس بکن باوئر که به عنوان «امپراطور فوتبال» شناخته می‌شد؛ بهترین ماشین فوتبال آلمان و قهرمان جام جهانی به عنوان بازیکن و سرمربی بود؛ قلب تپنده تیم بایرن مونیخ و بازیکن یکه‌تاز اروپا در اواسط دهه ۷۰ که یک پست جدید را در فوتبال ابداع کرده و سپس سعی کرد فوتبال را در ایالات متحده متحول کند. باوئر یکی از اولین فوتبالیست‌هایی بوده که پس از پایان دوران فوتبالش، به یک چهره مشهور در عرصه‌های دیگری مانند اقتصاد و کسب و کار تبدیل شده و فردی بانفوذ بوده است. اما زندگی او در خارج از زمین فوتبال به رسوایی ختم شد.
قبل از اینکه بیماری و زوال عقل گریبانگیر باوئر در سال‌های آخر زندگی‌اش شود، او در کسب و کار‌های پر از فساد فیفا یکی از دلال‌های بدنام بوده و طرد شده بود. اما برای اکثر علاقه‌مندان به فوتبال، تصویر فرانتس بکن باوئر به عنوان بازیکنی قدرتمند و نه تصویری ضدقهرمان و طمع‌کار، برای همیشه باقی خواهد ماند. اسطوره‌ای از تبدیل شدن آلمان از یک کشور مطرود به قدرت تازه فوتبال اروپا.
ماریو زاگالو
ماریو زاگالو سرمربی پرافتخار برزیلی یکی دیگر از چهره‌های شناخته شده دنیای فوتبال بود که در سال 402 درگذشت. زاگالو از معدود افرادی است که هم به عنوان بازیکن هم به عنوان مربی قهرمان جام جهانی شد. وی چهار بار با برزیل به عنوان بازیکن یا مربی برنده جام جهانی فوتبال شد. از افتخارات او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: زاگالو، چهار بار با برزیل به عنوان بازیکن یا مربی برنده جام جهانی فوتبال شد. برزیل در جام جهانی ۱۹۵۸ سوئد با ستارگانی چون ماریو زاگالو که بعدها در سال ۱۹۷۰ در نقش مربی برزیل را به قهرمانی رساند به فینال جام رسید و در بازی فینال پله ستاره نوجوان برزیل دو گل، واوا دو گل و ماریو زاگالو یک گل برای برزیل به ثمر رساندند و برزیل پس از ۲۸ سال از آغاز جام جهانی و حضور در شش دوره برای نخستین بار این جام را به خانه برد.
تری ونبلز
سرمربی کاریزماتیک سابق انگلیس، تاتنهام هاتسپر و بارسلونا پس از یک بیماری طولانی در 26 نوامبر در سن 80 سالگی درگذشت. او که به عنوان یکی از بهترین مربیان تاریخ انگلیس یاد می‌شود، میزبان یورو 96 را به نیمه نهایی رساند - جایی که آنها در ضربات پنالتی به آلمان (قهرمان آن دوره) بازی را واگذار کردند. او همچنین مربی بارسا تا فینال جام ملت‌های اروپا 1986 بود و در سال 1991 با تاتنهام قهرمان جام حذفی شد. شخصیت پر جنب و جوش ونبلز و عشق به فوتبال هجومی، او را به عنوان مربی محبوب بازیکنان و هواداران به دنیا معرفی کرد. گری لینه‌کر که زیر نظر او در بارسا و اسپرز بازی می‌کرد، گفت: «بهترین و مبتکرترین مربی که من افتخار و لذت بازی زیر نظر او را داشتم. برای پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی نیز که در زمان مربیگری ونبلز در آکادمی بارسا جوان بود، مهارت‌های مربیگری و همچنین شخصیت ونبلز مورد توجه بود، پپ در مورد او گفت: «او خیلی بامزه بود و فرانک سیناترا را در برنامه‌های کاتالان می‌خواند. او مردی درست و حسابی بود.»