گروه هکری «عصای موسی» در کنار سایر گروه‌های هکری همچون گروه «الطاهره» و «سایه سیاه»، فعالیت خود را از پاییز سال گذشته به‌طور مشخص و برجسته آغاز کرده است. این گروه تاکنون بیشترین حمله و آسیب سایبری را به تأسیسات و زیرساخت‌های امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی وارد کرده است. نامگذاری این گروه با توجه به شرایط موجود در سرزمین اشغالی و نفوذ آن در حساس‌ترین لایه‌های امنیتی در کنار تمام ادعاهای رژیم صهیونیستی، ابتکار‌عمل جالبی است. از محتوای پیام‌های منتشر شده توسط گروه در کنار هدف‌گذاری فعالیت‌های آن، به‌صراحت می‌توان به موجودیت آن پی برد. پیام‌هایی که این گروه همواره بعد از عملیات‌های خود مخابره می‌کند، مبتنی بر آگاه‌سازی جهانیان از جنایات اسرائیل و جبران ظلم‌ها و انتقام از خون‌های ریخته شده است که حاکی از مانیفست مقاومت‌گونه آن است. بنابراین، این گروه برآمده از بطن مقاومت و برای تضعیف سپر امنیتی مورد ادعای رژیم غاصب شکل گرفته است. اما ناتوانی رژیم صهیونیستی در شناسایی و مکان‌یابی گروه‌های هکری خصوصاً گروه عصای موسی، ماهیت اصلی آنها را بر همگان پوشانده است. مسأله‌ای که مقامات این رژیم نیز به آن اذعان دارند و به استناد گمانه‌زنی‌های رسانه‌های خود، آن را منتسب به ایران و گروه‌های نیابتی‌اش می‌دانند.

فائزه سادات یوسفی 

نگاهی به مهم‌ترین اقدامات
گروه «عصای موسی» در عملیات سایبری خود، اقدام به هک چند شرکت مهندسی شامل پروژه‌ها، نقشه‌ها، قراردادها، تصاویر، نامه‌ها و تصاویر ویدیوکنفرانس‌ها کرده که طی آن، کارت‌های شناسایی و اسناد بیمه‌ای فاش شده است. در ادامه نیز، اقدام به افشای اطلاعات مربوط به اداره پست رژیم صهیونیستی و اطلاعات مربوط به «بنی گانتز» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی کرد که شامل تصاویر گانتز و چند نامه مهم او و اطلاعاتی نظیر کد ملی، ایمیل، آدرس، شماره تلفن و حتی وضعیت اقتصادی-اجتماعی نظامیان ارتش این رژیم بود که در محیط دارک نت و تلگرام به اشتراک گذاشته و موجب رسوایی حفاظتی و اطلاعاتی رژیم شد. همچنین این گروه تحت حملات سایبری خود، تصاویر و نقشه‌های سه‌بعدی با دقت 5 سانتیمتر از فلسطین اشغالی به دست آورد. این در حالی است که این رژیم تصویربرداری هوایی از سرزمین اشغالی را ممنوع اعلام کرده است.
گروه هکری «عصای موسی» همچنین فایلی را که مربوط به برنامه جاسوسی-فضایی رژیم صهیونیستی توسط ماهواره‌های جاسوسی که برای رصد کشورهای منطقه و بویژه ایران است، افشا کرده است. در این فایل موقعیت دقیق پروژه اوفک ارتش اسرائیل (ماهواره‌های این رژیم) اطلاعات، شرایط و نقشه‌های مربوط به آن موجود است. این گروه در آخرین فعالیت خود اقدام به هک دوربین‌های مداربسته در خیابان‌های اراضی اشغالی، دوربین شرکت‌های تسلیحاتی رژیم صهیونیستی و شبکه برق رژیم صهیونیستی کرده است.
«عصای موسی» با انتشار یک ویدیو و اشتراک اطلاعاتی در قالب یک فایل فشرده، به دو زبان انگلیسی و عبری هشدار داده است: «این تازه شروع است. از این پس صدمات جبران‌ناپذیری به شما وارد می‌شود. ما شما را مجازات خواهیم کرد. هدف روشن، معین و دقیق است. این تنها بخش کوچکی از دسترسی ما به شبکه برق شما است. بزودی در تاریکی فرو خواهید رفت.»
در آخرین اقدامات، اطلاعات انتشار یافته در کانال تلگرامی این گروه نشان می‌دهد که عملیات‌های نیروگاه و آتش‌سوزی‌های پالایشگاه حیفا و هک آژیر خطر در رژیم صهیونیستی که به مدت یک ساعت در ۵ شهر بزرگ در سرزمین‌های اشغالی شنیده می‌شد و عملیات مهم ساقط کردن بالن جاسوسی بر فراز غزه نیز از فعالیت‌های آنها بوده است.
این گروه پس از انهدام بالن با اسلحه که ورود به فاز نظامی آنها را نشان می‌دهد، اعلام کرد: ما هشدار دادیم که منتظر حملات ترکیبی ما باشید. ضربات ما از همه جهت در زمینه سایبری و زیرساخت‌ها بر شما ادامه خواهد داشت. این تازه شروع ماجرا است. در آخرین اطلاعات نیز شماره ۳ نفر از مسئولان نظامی این رژیم را منتشر کرده و در فیلمی با موبایل مسئول نظامی رژیم صهیونیستی تماس گرفته‌اند.

بازتاب‌های رسانه‌ای
حملات سایبری وضعیتی برای رژیم صهیونیستی به وجود آورده است که از هر سو خطر غافلگیری را امکان‌پذیر می‌کند. گروه «عصای موسی» زیرساخت‌های مهم و حساس امنیتی این رژیم را هدف گرفته و با گذر زمان بر شدت آن افزوده است. بنابر این موقعیت، مقامات رژیم اعلام کردند که تهدیدات سایبری علیه نهادهای دولتی، غیردولتی و تأسیسات راهبردی، مهم‌ترین تهدیدی است که متوجه اسرائیل است و می‌تواند موجب اختلال در بسیاری از سیستم‌های مهم شود.
در همین راستا، یک شرکت نرم‌افزاری امریکایی-اسرائیلی هشدار داده است که اسرائیل آمادگی مقابله با این حملات در سطح مورد نیاز، بویژه در زیرساخت‌هایی مانند سیستم آب و غیره را ندارد. روزنامه صهیونیستی «جروزالم‌پست» که گزارش شرکت سایبریزن را بررسی کرده، گروه «عصای موسی» را متعلق به ایران دانسته که هدف از انجام این حملات تلاش برای جاسوسی، به دست آوردن اطلاعات حساس و ایجاد هرج‌ومرج در فلسطین اشغالی و ضربه زدن به نهادهای رژیم اسرائیل بوده است. این روزنامه به نقل از رژیم صهیونیستی گزارش داده، اصلی‌ترین نوآوری گروه عصای موسی این است که فعالیت‌های این گروه کمتر به استفاده از تکنیک‌های بدیع متکی است و بیشتر، بر اساس تحقیقات عمیق برای یافتن بخش‌های آسیب‌پذیر رژیم اسرائیل متمرکز است.
ایال آلیما، تحلیلگر نظامی در مورد پیامد‌های هک بیان داشت، این دست اقدامات نشان می‌دهد که ارتش اسرائیل هنوز موفق به ایمن‌سازی سربازان خود و جلوگیری از نفوذ و نشت اطلاعات نشده است، بلکه در اعمال محدودیت‌هایی که مانع از اقدامات هکر‌ها و انتشار محتوا‌های امنیتی یا نظامی در اینترنت غیرنظامی می‌شود، کوتاهی کرده است.
مئیر بن شبات، رئیس سابق شورای امنیت داخلی رژیم صهیونیستی بیان داشت که جنگی میان این رژیم و ایران بویژه در حوزه سایبری وجود دارد و او زمان پایانش را نمی‌داند. روزنامه هاآرتص با اشاره به موارد متعدد حملات هکری، تهدید سایبری را یکی از بزرگ‌ترین تهدیدات موجودیتی این رژیم خواند و نوشت، صهیونیست‌ها به میزان لازم به این تهدید توجه نمی‌کنند و با وجود اینکه به قدرت سایبری خود می‌بالند، اما همان لحظه نیز با ضدحملات بسیار شدیدی مواجه هستند.در این میان برخی کارشناسان حوزه امنیت اطلاعات معتقد هستند که اسرائیل در مورد حملات سایبری و در دنیای مجازی موضع سکوت اختیار می‌کند. رسانه‌های غربی نیز با عدم انعکاس و پوشش صحیح وقایع آن سعی می‌کنند افکارعمومی را از خطرات و تهدیدات پیش‌رو منحرف سازند و کارایی آن را تقلیل دهند، چرا که عملکرد این گروه هکری، اعتبار جهانی رژیم صهیونیستی را دچار خدشه ساخته و به ضعف بنیادین رژیم اشاره کرده است.
جمع‌بندی و تحلیل
رژیم صهیونیستی طی سال‌ها با عملیات سایبری به هک اطلاعات دست زده و میدان عملیات را به صورت یک‌طرفه از آن خود تلقی می‌کرد، اما گروه‌های هکری چون گروه «عصای موسی» با ظهور خود دست برتر رژیم را ساقط کرده‌اند و راهبرد آن را با شکست مواجهه ساخته و تقابل عملیات سایبری بین ایران و رژیم صهیونیستی را به یک جبهه دوطرفه تبدیل کرده‌اند.
یکی از وجوه جنگ ترکیبی، حملات سایبری برای هک، افشا، جاسوسی یا تخریب اطلاعات است. گروه سایبری «عصای موسی»، مرزهای تقابل با رژیم صهیونیستی را تا خانه این رژیم منتقل کرد تا با دور راندن جبهه دشمن، در خانه با آن مبارزه کند و از همین‌رو، او را به لاک تدافعی فرو برده است. همچنین با نشان دادن حفره‌های امنیتی رژیم اثبات کرد، امنیت‌سازی مورد ادعای آن بسیار متزلزل و بی‌ثبات‌تر از آن چیزی است که نمود داده می‌شود.
سطح بالای مهارت و دانش، اطلاعات و خبرگی این گروه نشان داده، مقابله با آن، آنگونه که رژیم به سادگی گمان می‌کند، نیست و تا امروز در دفع آن ناتوان بوده است. مضاف بر آن، این گروه با حملات سایبری و درگیر کردن دشمن در خانه خود، موجبات بازدارندگی را فراهم کرده است، زیرا تقلای رژیم را محصور به خاک خود کرده و از حجم حملات آن علیه خط مقاومت کاسته است.از طرفی، با عقیم کردن و نابود ساختن سیستم‌های حفاظتی این رژیم، راه را برای عملیات نظامی مقاومت هموار می‌کند، چرا که به طور مشخص هم زیرساختارهای نظامی در معرض تهدید هستند و هم با ابزاری ترکیبی چون سلاح، در عملیات میدانی ظاهر می‌شود؛ مانند ساقط کردن بالن بر فراز غزه. بنابراین در حوزه میدانی هر چه اسرائیل بیشتر اقدامات انجام دهد هم با حملات سایبری بیشتری مورد هدف قرار می‌گیرد و هم با تجهیزات نظامی مقاومت روبه‌رو خواهد شد.
نکته جالب اینجا است که آنچه تا امروز در مورد عملیات‌های گروه «عصای موسی» مخابره شده، مربوط به حملات امنیتی سایبری بوده است و ابعاد و مقدار نفوذ عملیات جاسوسی سایبری با وجود افشای برخی اطلاعات، هنوز مشخص نیست، چرا که به‌سادگی محرز نمی‌شود.
آنچه مشهود است، رژیم در تنگنای غیرمحاسباتی خود گرفتار شده و مصونیت برای او براحتی امکان‌پذیر نیست. ناتوانی رژیم در دفع حملات با وجود هشدارهای آتی که گروه اعلام می‌کند، ضعف ساختار امنیتی را بیش از پیش نمایان می‌کند. این درحالی است که رژیم همه امکانات مدرن سایبری را در دسترس داشته و متحد او امریکا همه ابزارهای لازم را در اختیارش قرار داده است و هیچ گونه محدودیت خرید تجهیزات  ندارد.
هنگامی که لایه امنیتی حاکمیتی رژیم اشغالگر -که بالاترین لایه حفاظتی است- آسیب‌پذیر باشد، بدنه جامعه نیز خود را در معرض خطر و آسیب می‌بیند. 
اقدامات این گروه با وجود سهل‌الوصول بودن، تا به حال با انگیزه اختلال سازنده در سطح حیات اجتماعی مردم اسرائیل ورود پیدا نکرده و شیوه‌ها تاکنون براساس افشاگری بوده است. از این‌رو هر لحظه انتظار امکان یافتن آن، اضطراب روانی را بین مردم منتشر کرده که در نهایت احساس ناامنی را به بدنه جامعه تزریق کرده است. این موضوع سبب بی‌اعتمادی مردم به مسئولان شده و ناکارآمدی آنها را خاطرنشان می‌سازد. علاوه بر آن نیروهای نظامی به طور جدی اطلاعات خود را در معرض افشا و به تبع آن در خطر می‌بینند. بنابراین رژیم اشغالگر از طرف تمام سطوح جامعه خود نیز تحت فشار قرار گرفته است.
از آنجا که هدف رژیم از درگیری‌های اطلاعاتی و سایبری، ایجاد اختلال امنیتی در محور مقاومت در منطقه است از این رو موفقیت‌آمیز بودن عملیات‌ها و مجموع نتایج مذکور، به تقویت محور مقاومت می‌انجامد. این درحالی است که گروه‌های هکری دیگری نیز به صورت موازی دست به اقدامات این‌چنینی زده و با هم‌افزایی تهدیدات علیه رژیم را قوت می‌بخشند.
اختلافات درونی سیاسی، انحلال پارلمان، بحران‌های اجتماعی نظیر پدیده مهاجرت معکوس، عدم موفقیت در مقابله با عملیات استشهادی و چنگ‌اندازی و پنهان شدن در پشت کشورهای منطقه برای ائتلاف‌سازی، نشان از ضعف درونی این رژیم است. 
رژیم صهیونیستی که سعی دارد با بلوف دکترین اختاپوسی، قدرت رویارویی خود را در برابر محور مقاومت و ایران بالاتر بکشاند، اکنون در خانه خود به گل نشسته است. پیاده‌سازی مانورهای نظامی در منطقه و سایر عملیات خرابکارانه آن مانند ترور و انفجارهای پراکنده، ابزاری برای پوشاندن نقایص، شکاف‌ها و ضعف آشکار آن است.

 نبرد تمام عیار و پرتلفات روسیه و اوکراین در شهر سورودونتسک روز جمعه سرانجام ارتش کی‌یف را مجبور به پذیرش شکست کرد تا با دستان خود امتیازی بزرگ را تقدیم مسکو کنند. این در حالی است که  با وجود اهمیت این منطقه برای اوکراین، تحلیلگران سیاسی معتقدند تسلط بر این شهر برای روس‌ها بیش از ماهیت استراتژیک، اهمیت تاکتیکی و نمادین دارد.
زهره صفاری/ نبرد تمام عیار و پرتلفات روسیه و اوکراین در شهر سورودونتسک روز جمعه سرانجام ارتش کی‌یف را مجبور به پذیرش شکست کرد تا با دستان خود امتیازی بزرگ را تقدیم مسکو کنند. این در حالی است که  با وجود اهمیت این منطقه برای اوکراین، تحلیلگران سیاسی معتقدند تسلط بر این شهر برای روس‌ها بیش از ماهیت استراتژیک، اهمیت تاکتیکی و نمادین دارد.
به گزارش «الجزیره»، روسیه در آخرین بمباران سنگین خود در این منطقه نه تنها همه پست‌های دفاعی را ویران کرد که با موشکباران کارخانه شیمیایی «ازت» در سورودونتسک، خسارت بسیار زیادی به زیرساخت‌های این شهر وارد آورد. «سرهی هادای» کارشناس سیاسی اوکراین گفت: «یک حمله هوایی به لیسیچانسک انجام شد و سورودونتسک نیز هدف موشکباران قرار گرفت. اما همچنان آمار دقیقی از تلفات و خسارات این مرکز صنعتی وجود ندارد.» تلاش کرملین برای تسلط بر سورودونتسک از آن جهت است که این منطقه از معدود شهرهایی به شمار می‌رفت که در لوهانسک همچنان در کنترل اوکراینی‌ها بود. «ایهور روماننکو»، تحلیلگر سیاسی نظامی اوکراین نیز با تأکید بر این امر معتقد است: «این منطقه برای روسیه اهمیت ژئوپلیتیکی دارد چراکه جایگاهی کانونی در میان مناطق تحت کنترل اوکراین در لوهانسک را دارا است. در واقع پیروزی در لوهانسک برای روس‌ها به حدی اهمیت دارد که پس از تسلط بر زاپوریژیا، نیروهای خود را به سمت لوهانسک اعزام کردند.» بسیاری از تحلیلگران غربی و روسی نیز با این دیدگاه موافق هستند. اندیشکده امریکایی «For War» نیز در این باره گفت: «از دست رفتن سورودونتسک برای اوکراین بیش از هر منطقه دیگری که به دست روس‌ها افتاده سنگین خواهد بود اما در عین حال برای روس‌ها پیروزی چالش برانگیزی نخواهد بود.»
برتری نظامی روسیه به رغم فشار غرب
این در حالی است که دو ماه آتش بار سنگین در سورودونتسک برای هر دو جبهه تلفات قابل توجهی به همراه داشت. برخی ناظران معتقدند همین تلفات سنگین انسانی و تسلیحاتی آن هم در اوج تحریم‌های غرب، پیروزی‌های روسیه را در این منطقه کمرنگ‌تر کرد. اما موضوع دیگری که سورودونتسک را برای روس‌ها مهم کرده است قرار گرفتن رودخانه «سیورسکی دونتس» در آن است که تاکنون تلاش‌های چند باره ارتش مسکو برای عبور از آن بی‌ثمر مانده است. با این حال آنچه دست آخر روسیه را پیروز این نبرد و ارتش اوکراین را مجبور به عقب‌نشینی کرد برتری قدرت توپخانه‌ای مسکو بود و همین امر نیز سقوط سورودونتسک را رقم زد. «رومن ولاسنکو»، یکی از مقامات ارشد سورودونتسک گفت: «نه تنها قدرت هوایی بلکه آنها در همه جنبه‌ها از ما برتری داشتند.»
در عین حال به باور تحلیلگران تسلط بر همه مناطق لوهانسک که پس از سقوط بالقوه «لیسیچانسک» دور از دسترس نیست، همه خواسته «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه به شمار نمی‌رود. پوتین اوایل آوریل اعلام کرد که روسیه بر تسط بر همه مناطق دونباس شامل لوهانسک و دونتسک تمرکز دارد. پیشروی‌های روسیه در حدی بوده است که اکنون تنها دو پنجم دونتسک در اختیار نیروهای اوکراینی است و لوهانسک تقریباً از دست آنها خارج شده است. بدون شک پیشروی بیشتر روس‌ها هزینه سنگینی برای آنها خواهد داشت و به زعم ناظران غربی ضربه اقتصادی سنگینی بر اوکراین وارد نخواهد کرد. هسته مرکزی لوهانسک شامل چندین کارخانه و معدن و تأسیسات برقی از سال 2014 در کنترل جدایی‌طلبان است و دولت کی یف بیشتر بخش‌های کشاورزی را در اختیار دارد و تنها زیرساخت صنعتی در کنترل اوکراین در سورودونتسک، لیسیچانسک و روبیژنه بود که این کارخانه‌ها و تأسیسات نیز با بالاگرفتن درگیری‌ها فعالیت خود را متوقف کرده‌اند بنابراین تبعات اقتصادی از دست رفتن این منطقه برای کی‌یف بسیار پایین خواهد بود. در این میان شدت درگیری‌ها در سورودونتسک نشان داد که با خسارات انسانی و تسلیحاتی روسیه، دو طرف درگیر در بخش‌هایی از نبرد با هم موازنه پیدا کرده‌اند.
همین امر نیز زمینه ساز مشارکت اروپا برای پشتیبانی تسلیحاتی اوکراین شده است. شرایطی که «سرگی لاوروف»، وزیر خارجه روسیه درباره آن گفت: «وقتی جنگ جهانی دوم آغاز شد هیتلر با اتحاد اکثر ملت‌های اروپایی علیه اتحاد جماهیر شوروی به پا خاست. این روزها اتحادیه اروپا به همراه ناتو نیز یک ائتلاف مدرن تشکیل داده تا بتواند با روسیه تقابل داشته باشد.»
​​​​​​​

یک روز بعد از ادای سوگند 73 نماینده جدید پارلمان عراق که جایگزین 73 نماینده مستعفی جریان صدر شدند، آرایش ائتلاف‌ها در نهاد قانونگذاری این کشور در حال تغییر است و جدایی‌ها و وصل‌ها از یک ائتلاف به ائتلاف دیگر بیش از قبل خودنمایی می‌کند. در همین حال جناح حکیم و العبادی طرحی جدید اما سؤال‌برانگیز برای خروج عراق از بحران سیاسی ارائه کرده‌اند.
​​​​​​​لاله مهرزاد/ یک روز بعد از ادای سوگند 73 نماینده جدید پارلمان عراق که جایگزین 73 نماینده مستعفی جریان صدر شدند، آرایش ائتلاف‌ها در نهاد قانونگذاری این کشور در حال تغییر است و جدایی‌ها و وصل‌ها از یک ائتلاف به ائتلاف دیگر بیش از قبل خودنمایی می‌کند. در همین حال جناح حکیم و العبادی طرحی جدید اما سؤال‌برانگیز برای خروج عراق از بحران سیاسی ارائه کرده‌اند و از سوی دیگر «قیس الخزعلی»، دبیرکل عصائب اهل الحق، با بی‌فایده خواندن تلاش‌ها برای تشکیل دولت، خواهان انتخاباتی مجدد در این کشور شد.
به گزارش سایت شبکه خبری «شفق نیوز»، کلید تغییر در آرایش‌های سیاسی پارلمان عراق را جمعه شب «احمد الجبوری»، رهبر حزب «جماهیر الوطنیه» زد و در بیانیه‌ای با تأکید بر جدایی‌اش از ائتلاف «السیاده» به رهبری «خمیس الخنجر»، از پیوستن حزب خود به ائتلاف «العزم» به رهبری «مثنی السامرایی» خبر داد. بنابراین گزارش «احمد جبوری» در بیانیه خود اعلام کرده، «هیثم الزهوان»، «بشری القیسی» و «رحیمه الحسن» دیگر اعضای این حزب نیز به همراه او به «العزم» پیوسته‌اند. او همچنین تأکید کرد: «حزب جماهیر الوطنیه همواره تلاش کرده است احزاب سیاسی را گرد هم آورد و احترام بسیاری برای دستگاه قضایی عراق قائل بوده است. اما تصمیم مقتدی صدر باعث ایجاد پیچیدگی‌های بسیاری در ائتلاف‌های کنونی عراق شده است. بنابراین از آنجا که در یک جامعه دموکراتیک، احزاب و گروه‌ها می‌توانند دیدگاه‌های متفاوتی در مسائل ملی داشته باشند، حزب ما که خواهان تشکیل یک دولت قوی در عراق است، تصمیم به خروج از ائتلاف «السیاده» و ائتلاف مجدد با «العزم» گرفت.» وی در حالی از تصمیم حزب خود برای پیوستن به ائتلاف العزم خبر داد که به باور کارشناسان، پیوستن این حزب سنی به «العزم» که در ارتباط تنگاتنگ با کمیته چهارچوب هماهنگی است، می‌تواند کفه ترازو در پارلمان عراق را به نفع شیعیان سنگین کند. در پی این رویداد، ائتلاف «العزم» در بیانیه‌ای از اقدام اعضای حزب جماهیر الوطنیه استقبال کرد و آن را تصمیمی درست برآورد کرد. این اقدام در مقابل باعث ضعیف‌تر شدن جناح متعلق به «خمیس خنجر» خواهد شد که تا دو هفته پیش یعنی تا قبل از اینکه نمایندگان جریان صدر به فرمان «مقتدی صدر» استعفای خود را به ریاست پارلمان عراق بدهند، با این جریان و همچنین حزب دموکرات کردستان عراق، ائتلاف سه گانه‌ای را تشکیل داده بود.
علاوه بر تغییرات در ائتلاف‌های «السیاده» و «العزم»، جنبش «الامتداد» هم شاهد تغییراتی بود و «فاطمه العیساوی» از اعضای این حزب که برآمده از تظاهرات‌های سال پیش عراق است، بعد از بروز اختلافاتی در این جنبش بین اعضا و «علاء الرکابی»، رهبر این جنبش، از جدایی‌اش از این حزب خبر داد. او که بعد از استعفای نمایندگان جناح صدر جایگزین یکی از نمایندگان این جریان شد، دیروز در بیانیه‌ای خبرداد، از این پس به عنوان نماینده مستقل در پارلمان حضور خواهد داشت.
قدرت‌گیری جناح ضد امریکا
این در حالی است که به باور کارشناسان «بلومبرگ» شرایط سیاسی کنونی در عراق برای شیعیانی که با عنوان کمیته هماهنگی شیعیان شناخته می‌شوند، مثبت است و می‌تواند کفه ترازو در عرصه سیاسی عراق را به نفع آنها سنگین کند. بویژه که طبق قوانین عراق، بعد از خروج صدری‌ها از پارلمان، نامزدهایی به این نهاد راه یافتند که در انتخابات سال گذشته پارلمان، در رتبه دوم بعد از نمایندگان مستعفی قرار داشتند. این نمایندگان جدید اغلب وابسته به احزاب شیعی وابسته به کمیته هماهنگی شیعیان هستند. بنابراین در شرایط کنونی این ائتلاف دارای بیشترین قدرت پارلمانی شده است. این به آن معنا است که احتمال بازگشت «نوری مالکی» به کرسی نخست‌وزیری افزایش می‌یابد و روی کار آمدن او نیز برای جناح نزدیک به غرب، رخداد خوشایندی نیست. درهمین حال «نشنال اینترست» در تحلیلی نوشته است، اصلاً اهمیتی ندارد، چهارچوب هماهنگی که حالا قدرت بیشتری در پارلمان دارد، چه کسی را برای کرسی نخست‌وزیری انتخاب کند. مهم این است که این فرد، مسئول تشکیل کابینه است و با توجه به گرایش‌های خود، می‌تواند ترکیبی را معرفی کند که چرخش سیاسی در عراق را به نفع مقاومت در این کشور رقم زند و جناح ضد امریکایی در عراق صاحب قدرتی بیش از قبل شود.
طرح احتمال انتخابات زودهنگام
تغییر در آرایش سیاسی احزاب و ائتلاف‌ها در عراق در حالی است که مردم عراق انتظار دارند دولت جدید این کشور بعد از عید قربان تشکیل شود. اما از زمزمه‌هایی که در بین احزاب و گروه‌ها جریان دارد، این طور برداشت می‌شود که احتمال دارد عراق برای دومین بار در یک سال اخیر انتخابات پارلمانی برگزار کند. در همین ارتباط «شفق نیوز» خبر داد «ائتلاف نیروهای دولت ملی» متشکل از دو حزب «جنبش حکمت» به رهبری «عمار حکیم» و «النصر» به رهبری «حیدر العبادی»، روی طرحی جدید برای خروج از بحران سیاسی کنونی عراق توافق کردند. آنها در بیانیه‌ای با تأکید بر اینکه «هر شکست جدیدی می‌تواند تبدیل به سناریویی خطرناک برای عراق شود» اعلام کردند: «با این ابتکار دولت انتقالی شکل گرفته و انتخاباتی جدید برگزار می‌شود.» همزمان «قیس الخزعلی»، دبیر کل عصائب اهل الحق نیز در نشستی با سیاستمداران برجسته عراق، با اشاره به استعفای 73 نماینده جریان صدر تأکید کرد: «بعد از ایجاد اصلاحات در قوانین انتخاباتی، توافقی همه جانبه برای برگزاری انتخابات زودهنگام صورت گیرد.»