ایندیپندنت(انگلیس)
وزیر بهداشت انگلیس اعلام کرد این کشور با‌وجود شناسایی سه مورد جدید مبتلا به سویه جدید کرونا، برنامه‌ای برای افزایش محدودیت‌ها در تعطیلات کریسمس ندارد. درعین حال قانون ماسک برای همه و تست کرونا برای گردشگران اجباری اعلام شده است. «جاوید» تأکید کرد انگلیس به ایمنی کامل نرسیده اما نزدیک به آن است بنابراین نیازی به تکرار دورکاری نیست.

ورداموستی(روسیه)
هزینه‌های تحمیل شده برای بازیافت ضایعات کارخانه‌ای به مشاغل در روسیه، قیمت محصولات بویژه مواد غذایی، گوشت و لبنیات را از 1.8 تا 25 درصد افزایش خواهد داد. کمیته پیشگامان و صنعتگران اتحادیه اروپا در نشست 24 نوامبر نسبت به تبعات این اتفاق هشدار دادند چراکه این تغییرات قیمتی می‌تواند هزینه سنگینی به زنجیره فروش وارد کند.

راینیش پست(آلمان)
دبیرکل حزب اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان اعلام کرد در برابر تغییر سن رأی‌گیری مقاومت خواهد کرد. «پائول زیمیاک»، دبیرکل اتحادیه دموکرات مسیحی در حالی با کاهش سن رأی‌گیری به 16 مخالف است که با توجه به پیشنهاد آن از سوی ائتلاف چراغ راهنمایی و لزوم موافقت دو سوم اعضای پارلمان، احتمال تصویب آن با رأی اکثریت نمایندگان بعید به‌نظر نمی‌رسد.

گروه جهان/  اقدام «اسحاق هرتزوگ» در هتک حرمت مسجد ابراهیمی در شهر الخلیل کرانه باختری نه تنها خشم فلسطینیان را برانگیخت که موجب انتقادهای داخلی بسیاری به رئیس رژیم صهیونیستی شد.
به گزارش خبرگزاری «آسوشیتدپرس»، «اسحاق هرتزوگ» عصر یکشنبه همان طور که از پیش اعلام کرده بود، برای روشن کردن شمع اول عید «حنوکا»، از اعیاد باستانی یهودیان درحالی که توسط حامیانش احاطه شده بود، از صف معترضان یهودی که در هراس از تبعات این اقدام بودند و خطاب به او فریاد می‌زدند «شرم بر تو»، عبور کرد و قدم به الخلیل گذاشت و شمع خود را روشن کرد. این در حالی بود که فلسطینیان با توجه به انبوه نیروهای امنیتی حاضر در شهر الخلیل، توسط آنها در نزدیک ایست بازرسی این شهر متوقف شدند و در همین مکان دست به اعتراض زدند. این اعتراض‌ها منجر به درگیری‌هایی بین فلسطینیان و آنان شد و تعدادی از معترضان فلسطینی هم توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
به گزارش «روسیا الیوم»، گروه‌های مختلف مقاومت در فلسطین که پیش از سفر «هرتزوگ» به الخلیل و روشن کردن شمع به وی بابت این اقدام هشدار داده بودند، پس از این رویداد نیز در بیانیه‌هایی آن را محکوم کردند. «محمد اشتیه»، نخست وزیر فلسطین از سازمان ملل و یونسکو خواست اقدامی عاجل برای پایان هتک حرمت مقدسات فلسطینی بویژه مسجدالاقصی و حرم ابراهیمی انجام دهند. او همچنین اظهارات «هرتزوگ» را که الخلیل را «حق تاریخی یهودیان» خوانده بود، محکوم کرد و گفت: «این اظهارات تلاشی برای تحمیل حقایق دروغین در شهر عربی و اسلامی الخلیل و مقدمه‌ای برای یهودی سازی این شهر است.» او این اقدام را ادامه پاکسازی قومی در این شهر و تبعیض نژادی در آن دانست و هشدار داد: «این اقدام می‌تواند پیامدهایی خطرناک داشته باشد.»
جنبش حماس نیز خواهان بازگذاشتن دست «مقاومت» در کرانه باختری برای مقابله با تجاوزهای رژیم صهیونیستی نظیر آنچه که هرتزوگ انجام داد، شد. «محمود الحبش»، مشاور «محمود عباس»، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین نیز پس از هتک حرمت مسجد ابراهیمی توسط «هرتزوگ»، این اقدام را محکوم کرد و گفت: «این یک تجاوز آشکار به اسلام و مسلمانان فلسطین و سراسر جهان است. این روز، روزی سیاه برای اشغالگری فلسطین است. هرتزوگ با این اقدام، در حال طی راهی است که پیش‌تر شارون پیموده بود. او آتشی را روشن کرد که به این زودی خاموش نخواهد شد.»
 هراس یهودیان از اقدام افراطی هرتزوگ
اقدام «هرتزوگ» نه تنها برای فلسطینیان که برای بسیاری از یهودیان نیز یادآور اقدام جنجال برانگیزی است که «آریل شارون»، نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی 21 سال پیش 28 سپتامبر سال 2000 انجام داد و با هتک حرمت مسجدالاقصی و ورود به آن، آتش انتفاضه دوم را در سرزمین‌های اشغالی فلسطین روشن کرد؛ آتشی که هنوز هم یهودیان بسیاری از یادآوری آن لرزشی سخت را در ستون فقرات خود احساس می‌کنند. از همین رو به زعم این یهودیان همان طور که انتخاب «آریل شارون» برای بازدید از مسجدالاقصی، انتخابی بد بوده است، انتخاب «هرتزوگ» برای روشن کردن شمع نیز انتخابی سراسر اشتباه تلقی می‌شود. به همین دلیل شماری از احزاب و سازمان‌های یهودی در هراس از اینکه آتش انتفاضه‌ای دیگر روشن شود، از یک روز قبل از اینکه «هرتزوگ» دست به اقدام توهین‌آمیز خود بزند، به وی هشدار داده بودند که این اقدام می‌تواند تبعاتی سخت به دنبال داشته باشد. به گزارش «تایمز اسرائیل» یکی از این گروه‌ها جنبش «صلح اکنون»، یک جنبش چپگرای یهودی بود که در بیانیه‌ای به «هرتزوگ» هشدار داده بود، این اقدام، واکنش اعتراضی آنها در خیابان‌ها را به دنبال خواهد داشت. این جنبش در این بیانیه تأکید کرده بود: «هرتزوگ، با این تصمیم خجالت‌آور، باروخ گلداشتاین عامل کشتار الخلیل را به منافع اسرائیل و آینده آن ترجیح داده است. در حالی که هر کس در الخلیل زندگی کرده، می‌داند که آوارگی و نژادپرستی یعنی چه.» در همین حال «موسی راز»، «گابی لاسکی» و «میشل روزین» از نمایندگان پارلمان رژیم صهیونیستی نیز در بیانیه‌ای مشترک به این اقدام اعتراض و تأکید کرده بودند: «هرتزوگ مجبور نیست در این مکان شمع روشن کند و می‌تواند در جای دیگری این کار را انجام دهد که کمتر حساسیت برانگیز باشد.»
 تاریخ مظلومیت مسجد ابراهیمی
اهمیت مسجد ابراهیمی و حساسیت برانگیز بودن آن که این معترضان داخلی رژیم صهیونیستی به آن اشاره کردند، به سال 1994 برمی‌گردد. زمانی که «باروخ گلداشتاین» یک پزشک یهودی امریکایی با مسلسل به روی نمازگزاران این مسجد آتش گشود و باعث به شهادت رسیدن 29 نمازگزار فلسطینی و زخمی شدن 150 نفر از آنان شد. هرچند او در صحنه این کشتار توسط فلسطینیانی که در محل حاضر بودند، با یک کپسول آتش‌نشانی خلع سلاح و بعد کشته شد اما نزدیکان او گفته بودند که وی همچون بسیاری از یهودیان معتقد بود باید هر کس که غیر یهود است، از بین برود. شهر الخلیل نیز که مسجد ابراهیمی در آن واقع شده است، خود از شهرهایی کلیدی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین محسوب می‌شود. در این شهر بیش از 200 هزار فلسطینی زندگی می‌کنند اما نیروهای امنیتی و پلیس رژیم صهیونیستی شرایط زندگی را برای این افراد سخت کرده‌اند و آنان را نسبت به هزار شهرک‌نشین صهیونیستی که در این شهر زندگی می‌کنند، تبدیل به شهروندان درجه دو کرده‌اند. از همین رو و با این سابقه، الخلیل همواره شاهد تنش‌هایی بین این فلسطینیان و شهرک‌نشینان بوده است.

 تاکر کارلسون/ تحلیلگر سیاسی
 مترجم: وصال روحانی
یک سؤال رایج در مجامع سیاسی امریکا طی ماه‌های اخیر این است: امریکا چطور می‌خواهد سه سال باقی مانده از دوران زمامداری جو بایدن را تحمل کند؟!
مسأله فقط پایین آمدن فزاینده میزان محبوبیت رئیس‌جمهور فعلی امریکا و نظرسنجی‌های مردمی نیست و فراتر از آن رو شدن وسیع ضعف‌های سیاسی و لغزش در تصمیم‌گیری‌های کلان و ارائه تصویری تأسف‌آور از واقعیت‌های امریکا به جهانیان طی 10 ماه و نیمی است که از شروع به‌کار بایدن می‌گذرد، فرار حقارت‌بار سربازان امریکایی از خاک افغانستان، حل نشدن مسائل کرونایی در این کشور و سقوط دائمی دستاوردهای اقتصادی در ایالات مختلف امریکا که جولان این بیماری تنها دلیل و سبب آن نبوده، دولت امریکا را به درجه‌ای از ضعف و بی‌اعتباری جهانی رسانده که کمتر کسی می‌تواند آن را رفع و رجوع کند.
سقوط نظامی امریکا در افغانستان و عراق یادآور صحنه‌های اسفباری است که شکست سنگین سربازان این کشور در شهر سایگون مرکز ویتنام در دوره زمامداری موقت جرالد فورد (جانشین ریچارد نیکسون)خلق کرد. سربازان و مردم آویزان شده به دنباله‌های هلیکوپترهایی که در سال 1975 از روی سقف سفارتخانه امریکا در این شهر به پرواز در می‌آمدند اینک همتاهایی در همان سطح یافته‌اند. این صحنه ها را اواخر تابستانی که گذشت، می شددر عکس‌ها و فیلم‌های گرفته شده در کابل مشاهده کرد. جالب‌تر و عجیب‌تر اینکه به‌رغم فاجعه سایگون محبوبیت جرالد فورد در نظرسنجی‌های مردمی رو به فزونی نسبی رفت زیرا مردم امریکا از اینکه پسران‌شان از مهلکه ویتنام گریخته و کمتر کشته می‌شوند، شادمان بودند. امروز اما میزان اقبال عمومی مردم نسبت به بایدن به‌رقم اسفبار 36 درصد کاهش یافته که کمترین میزان برای هر رئیس‌جمهوری امریکا پس‌از شروع فقط 10 ماه و نیم از زمامداری‌اش است.
امروز در امریکا احساسات عمومی نسبت به بایدن و جریانات تعیین‌کننده در کاخ سفید چنان سقوط کرده است که تقریباً دو سوم پرسش شونده‌ها در رأی گیری‌های سراسری قطع امید خود را از رئیس‌جمهور فعلی امریکا ابراز داشته و تأکید کرده‌اند که مایل نیستند او در انتخابات بعدی این کشور در سال 2024 شرکت کند. حتی «کامالا هریس» معاون رئیس‌جمهور امریکا که دموکرات‌ها امید زیادی به وی داشتند و او را برای جانشینی بایدن در سال 2024 بهترین گزینه می‌دانستند، در نظرسنجی‌های اخیر فقط به آرای مساعد 28 درصد از پرسش‌شونده‌ها دست یافته است. واقعیت امر این است که بایدن نه تنها به شعارهای تبلیغاتی و وعده‌هایش طی دوران انتخابات سال 2020 عمل نکرده بلکه شرایط اقتصادی و به تبع آن وضعیت زندگی مردم را نازل‌تر کرده و امروز حتی رفع نیازهای اولیه زندگی در یک امریکای بحران‌زده و دچار فشار شدید اقتصادی سخت‌تر از همیشه شده است. انواع سوخت‌ها و حامل‌های انرژی چند برابر گران شده و به‌همین سبب قیمت ارزاق عمومی هم بالاتر رفته و چون بسیاری از مشاغل و کمپانی‌ها بر اثر بی‌رونقی اقتصادی از بین رفته یا نیمه تعطیل شده‌اند، مردم در مضیقه شدید بسر می‌برند. اینک حتی تهیه ساده‌ترین غذاها برای ایام کریسمس و ژانویه که فقط سه تا چهار هفته با آن فاصله داریم، تنها با ارقامی حاصل می‌آید که سه تا چهار برابر گران‌تر از سال پیش در تاریخی مشابه است. برای مردم امریکا سرنوشت سیاسی این کشور در افغانستان به‌رغم همه تلخی‌هایش مهم‌ترین موضوع نیست ولی حق دارند یک زندگی اقتصادی معقول و قیمت‌هایی منصفانه را بخواهند و این چیزی است که دولت بایدن در تأمین آن آشکارا می‌لنگد و به‌همین سبب چاره کار را فقط در رفتن او می‌بینند.
منبع: Fox News

گروه جهان/ کارشناسان و سازمان‌های امداد بین‌المللی معتقدند تداوم تحریم‌های امریکا بر دولت طالبان در افغانستان، مردم این کشور را هدف گرفته است. به طوری که برون رفت از بحران پیش روی انسانی افغانستان تنها از طریق بازکردن کانال «انحصاری حقوق بشری» برای ارسال کمک‌های انساندوستانه میسر خواهد بود.
به‌گزارش «الجزیره»، با گذشت بیش از 100 روز از حاکمیت طالبان بر افغانستان، ارز اندوخته این کشور در تمامی مؤسسات خارجی مسدود شده باقی مانده و میلیون‌ها دلار کمک‌های بین‌المللی به‌خاطر تحریم‌ها در آن سوی مرزهای این کشور متوقف شده است. «دبورا لیونز»، فرستاده ویژه سازمان ملل در امور افغانستان با هشدار احتمال فروپاشی اقتصاد این کشور در صورت تداوم تحریم‌ها گفت: «با این شرایط بحران حقوق بشری در این کشور نیز اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.»
براساس آخرین گزارش‌ها نه تنها بحران معیشتی و هزینه‌های زندگی مردم این کشور را تهدید می‌کند که در اوج بحران شیوع کرونا، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی به‌دلیل کمبود بودجه و ناتوانی در پرداخت دستمزد کادر درمانی خود با فقدان نیرو و امکانات روبه‌رو هستند. این در حالی است که هنوز هیچ یک از کشورهای جهان و حتی سازمان ملل، طالبان را به‌عنوان دولت افغانستان به رسمیت نمی‌شناسند و کارشناسان بین‌المللی سیاست‌های طالبان را به خاطر نداشتن سامان سیاسی زیر سؤال می‌برند.
در همین ارتباط «دومینیک استیلهارت»، مدیر اجرایی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ جهانی معتقد است: «نقش بحران به رسمیت شناخته شدن سیاسی طالبان را نباید کم دانست. اما نمی‌توان و نباید همه مردم افغانستان را به‌خاطر چنین چیزی به گروگان گرفت.» وی تأکید می‌کند که برای نهادهای کمک کننده غیر ممکن است که بتوانند بدون اینکه با حاکمیت خاصی در ارتباط باشند، دست به عملیات بزنند.
«آدام وینستین»، یکی از محققان اندیشکده «کوئینسی» نیز معتقد است: «شاید زمانی می‌شد طالبان را که حاکمیت رسمی بر افغانستان نداشتند، تحریم کرد. اما آنها اکنون در کابل مستقر هستند و این سؤال برای همه به‌وجود آمده است که بدون آنها چگونه می‌توان به مردم این کشور کمک کرد؟» او که زمانی خود از نیروهای نظامی امریکا در افغانستان بوده است، با اشاره به اینکه اقتصاد مدرن افغانستان توسط امریکا پایه‌ریزی شده است، می‌گوید 75 درصد بودجه عمومی افغانستان به کمک‌های بین‌المللی وابسته است و بدون این کمک نمی‌تواند ادامه حیات دهد.
با این حال صلیب سرخ جهانی راه حل‌های خلاقانه‌ای برای رهایی از مشکلاتی که این تحریم‌ها ایجاد می‌کند، پیدا کرده است. به‌گفته «استیلهارت» یکی از راه‌هایی که آنها پیدا کرده‌اند این است که حقوق 5 هزار و 100 کارمند شاغل در بیمارستان‌های افغانستان را به جای اینکه نخست به حساب وزارتخانه‌ها واریز کنند تا بعد به‌دست آنان برسد، می‌توانند از همان ابتدا و به طور مستقیم به حساب این کارمندان واریز کنند. با این حال این راه حل نیز کارگشا نیست و آنان نیازمند آن هستند که همچنان راه حل‌هایی بهتر برای تحریم‌هایی که امریکا مدعی است طالبان را هدف گرفته اما مردم را می‌آزارد، پیدا کنند.

گروه جهان/ کمتر از 15 روز از تفویض اختیارات موقت امیری به ولیعهد 81 ساله کویت، چانه‌زنی با نمایندگان سرسخت پارلمان این کشور برای اصلاح بودجه سالیانه، پرچالش‌ترین مسئولیت پیش روی او اعلام شده است.
به گزارش رویترز، «شیخ مشعل الاحمد الصباح» که سال‌ها به عنوان رئیس نهاد امنیتی کویت و نایب رئیس گارد ملی این کشور فعالیت داشت و تا پیش از انتخاب به عنوان ولیعهد در سال 2020 نه تنها چهره شناخته شده‌ای برای سیاستمداران نبود که هرگز در پستی وزارتی نیز فعالیت نداشت، از اواسط ماه جاری میلادی در رأس اخبار قرار گرفت و با دستور امیر کویت به طور موقت مسئول اجرای وظایف امیری با تمرکز بر بهبود شرایط مالی این کشور شد.
چالش پیش روی ولیعهد کویت در حالی جدی‌تر نشان می‌دهد که امیر کویت پیش از اعطای این مسئولیت به جانشین 81 ساله‌اش، اقداماتی برای کاهش موضعگیری‌ها میان دولت و پارلمان انجام داد چراکه این دوئل آشکار میان دو نهاد اول این کشور، گره اصلاح بودجه را در سال جاری کورتر کرده است. «کورتی فریر»، استادیار دانشگاه آتلانتا درباره این معضل گفت: «کویت نیاز به حل بحران بودجه سال جاری دارد و فکر می‌کنم دولت باید بر تفاهم با پارلمان متمرکز شود.»

اسپوتنیک: وزیر دفاع بلاروس اعلام کرد، این کشور قصد دارد مانورهای مشترکی را با روسیه به منظور پوشش مرزهای جنوبی با اوکراین برگزار کند. در همین حال رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه اعلام کرد،  کشورش برای میانجیگری بین روسیه و اوکراین آماده است.
 آسوشیتدپرس: مارک اسپر در شکایتی علیه پنتاگون مدعی شد این وزارتخانه به صورت نامناسبی جلوی او را برای استفاده از یکسری مطالب که قرار است در کتاب جدیدش از آنها استفاده کند، گرفته است.
 رویترز: پارلمان هند با تسلیم شدن در برابر تظاهرات یک ساله کشاورزان معترض برای لغو قوانین کشاورزی، لایحه‌ای برای لغو سه قانونی که با هدف مقررات‌زدایی از بازارهای کشاورزی معرفی شده بودند به تصویب رساند.
 فاکس نیوز: دونالد ترامپ اعلام کرد، زمانی که درباره خروج امریکا از افغانستان برنامه‌ریزی می‌کرد، می‌خواست به خاطر نزدیکی پایگاه بگرام به تأسیسات اتمی چین، آن را همچنان تحت کنترل ایالات متحده نگه دارد و بقیه را بمباران کند.
 روسیا الیوم: راشد الغنوشی، رئیس پارلمان تعلیق شده تونس در سخنانی بر ازسرگیری فعالیت پارلمان این کشور علی‌رغم مخالفت ریاست جمهوری تأکید کرد.
 آکسیوس: آلمان، در نوشته‌ای منتسب به دولت این کشور، از کنگره امریکا خواست خط لوله انتقال گاز «نورد استریم ۲» را تحریم نکند، چرا که این کار موجب «تضعیف» اعتبار امریکا و نهایتاً «آسیب رسیدن به اتحاد در دو سوی اقیانوس اطلس» می‌شود.