مهسا قوی قلب
خبرنگار
این روزها با شیوع گسترده کرونا در کشور، سبک زندگی همه افراد در هر‌ سنی تغییر پیدا کرده، حالا دیگر اجتماعات و حضور در اماکن تجمعی از زندگی‌ها حذف شده، در این میان یکی از آسیب‌پذیرترین گروه‌هایی که در برابر عوارض ناشی از کرونا قرار دارند، کودکان بخصوص دانش‌آموزان دبستانی هستند. شخصیت اجتماعی هر فردی از کودکی شکل می‌گیرد، تا پیش از این، در مهدهای کودک و دبستان‌ها، بچه‌ها مفهوم ارتباط با گروه همسالان را تجربه می‌کردند، گزینه‌ای که این روزها به کل از زندگی آنها حذف شده و می‌تواند اثرات بسیار منفی بر روحیه و شخصیت کودکان تا سال‌های سال باقی گذارد.
تعامل کودکان در دوران کرونا
افسر افشارنادری، جامعه شناس و استاد دانشگاه با اشاره به اینکه شخصیت اولیه کودک در خانواده، همسالان و مدرسه شکل گرفته و مبنای جامعه‌پذیری کودکان می‌شود، به «ایران» می‌گوید: در دوران کرونا ارتباط کودک با همسالان، والدین آنها و مربیان قطع شده و کودک بجز خودش و خانواده‌اش دیگر کودکان را ندیده و با آنها آشنا نمی‌شود و محیط زندگی آنها را نمی‌بیند، لذا نمی‌تواند تصور کند دیگرانی هم وجود دارند که غیر او فکر می‌کنند و یا رفتار می‌کنند و به همین دلیل، دیگری تعمیم یافته در خود را تجربه نمی‌کند. بویژه دانش‌آموزان کلاس اول که مدرسه و همکلاسی‌های خود را از طریق آموزش مجازی شناخته و درک درستی از محیط مدرسه نداشته و نمی‌توانند با معلمان، همکلاسان و مدرسه ارتباط مناسب برقرار سازند؛ از طرف دیگر شخصیت ثانویه در اجتماع و در ادامه شخصیت اولیه شکل می‌گیرد و زمانی که شخصیت اولیه بدرستی شکل نیافته باشد روی شخصیت ثانویه نیز تأثیر‌گذار خواهد بود و افراد اجتماعی شده رفتار‌های مناسب اجتماعی را بدرستی نیاموخته و ممکن است در آینده افراد بهنجاری برای جامعه محسوب نشوند.
او در ادامه اظهار می‌کند: شیوع ویروس کرونا تأثیرات شگرفی بر سبک زندگی داشته و چالش‌های بسیاری برای والدین در سراسر دنیا به وجود آورده است که تا به حال تجربه نکرده بودند. اعتراض و انتقاد والدین از رفتار کودکان از همین امر سرچشمه گرفته است. از طرفی پدر‌ها و مادرها نیز به علت نگرانی از ابتلای خود و خانواده محدودیت‌های بیشتری به کودکان و سایر افراد خانواده تحمیل می‌کنند که شاید کمی هم زیاده روی باشد همین امر سبب می‌شود پرخاشگری در کودکان که شامل مجموعه‌ای از رفتارهای تخریبی مانند سرپیچی کردن و امتناع از تبعیت از درخواست‌های بزرگسالان است، در کودکان شدت یابد و چنانچه والدین بر اجرای خواسته‌های خود پافشاری کنند، کشمکشی هم پیش ‌آید که در نتیجه آن، حساسیت والدین به‌ دنیای بیرونی فرزندان و نیازهای آنان کاهش یافته و این امر به احساس ناامنی، بی‌توجهی و طردشدگی در کودکان منجر شده، بر ادراک آنان از خود و دیگران تأثیر گذاشته و مانع برقراری یک رابطه مؤثر با دیگران می‌شود. باید در نظر داشت، آموزش مهارت‌های زندگی به فرزندان در اولویت هر اجتماعی قرار دارد و این امر فقط در ارتباط مناسب با دیگر کودکان و دیگر محیط‌های اجتماعی تحقق می‌یابد. کودکان باید تفکر و روش گفت‌وگوی صحیح و رفتار مناسب در شرایط خاص جامعه را در محیط خانواده و سایر محیط‌های اجتماعی آموخته و تجربه کنند تا دچار افت یادگیری و ارتباطات اجتماعی نشوند.
 افزایش آسیب‌های تک فرزندی
سام بوربور، فعال حوزه کودک و مدیرعامل انجمن دیده بان حقوق کودک نیز با بیان اینکه پیش از کرونا هم نگرانی‌های بسیاری در خصوص تنهایی کودکان و آسیب‌هایی که به این علت دامنگیر‌شان می‌شود وجود داشت، به «ایران» توضیح می‌دهد: قبلاً نگرانی‌ها در مورد تک فرزند‌ها بیشتر نمود پیدا می‌کرد، وابستگی زیاد به پدر و مادر که در نتیجه توجه بیش از حد به کودک اتفاق افتاده و فشار برای آوردن نمرات بالای تحصیلی روی کودک و... موجب شکنندگی کودکان در صورت بروز ناملایمات سطحی شده و می‌شود. به دست نیاوردن یا کمتر به دست آوردن مهارت‌های اجتماعی و مختص شدن ارتباطات جمعی به ساعات حضور در مدرسه از مشکلاتی بود که کودکان را تهدید می‌کرد، حالا که حدوداً یک سال و نیم از تعطیلی کلاس‌های حضوری مدارس می‌گذرد، آسیب‌های ناشی از تک فرزندی و تنهایی کودکان بیش از پیش نمود پیدا می‌کند. بخش قابل ملاحظه‌ای از آموخته‌های مستقیم و غیرمستقیم کودکان پیش‌تر در تعاملات با دوستان و همکلاسی‌ها به دست می‌آمده که در شرایط فعلی کودکان از آن محروم شده‌اند. بروز آسیب‌های اجتماعی و روانشناختی ناشی از فضای مجازی در بسیاری از کودکان مشهود است. پیش از این هم خانواده‌ها نگرانی‌هایی برای استفاده کودکان از تلفن همراه و دسترسی نامحدود کودک به اینترنت داشتند که اساساً مربوط به کودکان بزرگتر بود ولی متأسفانه در شرایط فعلی کودک شش ساله جهت استفاده از آموزش‌های مجازی گوشی و تبلت شخصی خود را دارد. به‌گفته او، کودک کلاس اولی با دسترسی به فیلترشکن امکان مشاهده هر چیزی را پیدا می‌کند. به‌جای بازی با همسن و سال‌های خود ساعت‌ها به بازی‌های آنلاین و غیرآنلاین می‌پردازد. این بازی‌ها در عین‌حال که موجب افزایش خلاقیت و هوش می‌شود برای کودک تنهای امروز، اعتیاد آور و مخرب است. محتوای برخی از این بازی‌ها ممکن است برای کودکان مضر باشد و موجب شود به‌دلیل خشونت، هیجان زیاد، نمایش تصاویر و شخصیت‌های نامناسب تأثیرات روحی، روانی و تربیتی بدی روی آنها بگذارد. بیماری‌های مختلف نظیر گردن درد و آسیب به چشم و... کودک را تهدید می‌کند. عدم کنترل و استفاده صحیح، فرصت‌های مفید و مثبت در بستر اینترنت را به‌خطرات جبران‌ناپذیری برای بسیاری از کودکان تبدیل کرده است. حال که کودک جاذبه‌های اینترنت را تجربه کرده خانواده در پساکرونا هم کار آسانی با حذف این مقوله از زندگی کودک نخواهد داشت و باید بداند خود و کودک را باید با برنامه‌ریزی و زمان‌بندی و آموزش استفاده بهینه از مزایای آن بهره‌مند کند تا با شرایط موجود سازگار شوند و بیش از گذشته برای کودک زمان بگذارد و با سرگرم کردن کودک با برنامه‌های شاد و مفرح نظیر بازی خوراک جدید را جایگزین بازی با موبایل و... کند. کودک تنها بدون همبازی، گاه روزها و ساعت‌ها در خانه می‌ماند و خانواده بدون توجه به این موضوع تنها با سرکوب کودک تلاش در قطع ارتباط او با دنیای مجازی می‌کند.
این فعال حوزه کودک در ادامه بیان می‌کند: خانواده باید بداند که تفکر انتقادی و نه گفتن مهارت است و باید به کودک آموزش داده شود. والدین باید با مهارت حل مسأله جایگزین صحیحی برای راهکارهای منسوخ و دم دستی خود که همواره مشغول سرکوب کودک است بیابد. سواد رسانه‌ای خود را بالا ببرد و در این راستا کودک را همراهی کند.
تخریب شخصیت سالم کودکان در دوران کرونا
رضا ولدخانی، روانشناس نیز با طرح این سؤال که آیا تا به حال شده از بیکاری و بی‌حوصلگی رنج ببرید به «ایران» می‌گوید: در نظر بگیرید که چند روز تعطیل سر کار نروید، در منزل همه چیز مرتب است و هیچ کاری ندارید، چه احساسی پیدا خواهید کرد؟ بیکاری و بی‌برنامگی می‌تواند احساسات بسیار ناخوشایندی را به انسان منتقل کند تا جایی که به افسردگی و اختلالات شخصیتی بینجامد. فرزندان ما در زمان کودکی بسیار پرانرژی و فعال هستند، اصل کار روزانه آنها بازی با همسالان است. این توصیف کودکان طبیعی و نرمال است. دور بودن کودک از بازی‌های روزانه دقیقاً شاید همان بیکاری و بی‌برنامگی بزرگسالان است که به آن اشاره شد، این مقایسه کمک می‌کند تا بهتر بتوانیم فرزندانمان را درک کنیم. بازی و سرگرمی برای آنها یک موضوع بسیار مهم و یک ضرورت است که باید مورد توجه والدین، معلمان، مربیان و مسئولان قرار داشته باشد.
 به‌گفته این روانشناس، در عصر الکترونیک، دوست و همبازی خیلی از بچه‌ها و همچنین حسرت خیلی دیگر گوشی تلفن هوشمند یا دستگاه‌های بازی رایانه‌ای است؛ افراط در ارتباط بچه‌ها با این وسایل و همچنین قطع ارتباط کودکان با همسالان به‌دلیل گسترش بیماری واگیردار کرونا، ضربات اساسی به تشکیل شخصیت سالم در فرزندان ما وارد خواهد کرد، البته بدیهی است که صدمات و آسیب‌های جسمی نیز بر این رده سنی وارد شده است. کم تحرکی و نبود نشاط کودکانه، صدمات جسمی و روحی و روانی برای کودکان به‌همراه دارد تا حدی که می‌توان آن را مقدم بر آموزش‌های معمول و کلاسیک قلمداد کرد. به تعویق افتادن آموزش، قابل جبران است، اما تنهایی، نبود نشاط، خمودی، خجالتی شدن و در نهایت افسردگی کودک به سختی قابل جبران است و در شخصیت کودک مؤثر است. همان‌طور که بیان شد بازی البته نه در تنهایی و بازی‌های رایانه‌ای بلکه بازی با همسالان برای کودکان در سنین دبستان و قبل از دبستان واجب و ضروری و دقیقاً به منزله انجام امور روزانه برای بزرگسالان است، بنابراین همان‌طور که در ایام انتشار بیماری کرونا برای انجام کارهای روزانه خود راه حل‌هایی یافته و امور داخل منزل و خارج از منزل را تعطیل نمی‌کنیم، باید با توجه به‌ضرورت شخصیتی و تربیتی برای فعالیت کودکان هم به‌دنبال راه حل‌های عملی باشیم تا هم پروتکل‌های بهداشتی و دوری از بیماری رعایت شود و هم فرزندانمان علاوه بر بهره‌گیری از آموزش‌های معمول بتوانند در ارتباط با همسالان و بازی‌های کودکانه، شادی و نشاط بیشتری را تجربه کنند.
 ولدخانی در ادامه می‌افزاید: فراموش نکنیم که بسیاری از آموزش‌ها در این سنین از طریق بازی‌های مفید صورت می‌گیرد و در صورت توجه به این موضوع، بسیاری از روش‌های آموزش و پرورش والدین دستخوش تغییرات مثبت می‌شود.

گروه اجتماعی : با رسیدن مجموع واکسن‌های تزریق شده به عدد 30 میلیون و 338 هزار و 254 دوز، رکورد تزریق واکسن در کشور شکسته شد. هم اکنون مجموع واکسن‌های تزریق شده در کشور به عدد ۳۰ میلیون و ۳۳۸ هزار و ۲۵۴ دوز رسیده است و خبرها حکایت از این دارد که 90 میلیون دوز واکسن کرونا نیز تا آبان وارد کشور می‌شود. تاکنون ۱۹ میلیون و ۹۸۲ هزار و ۹۵۴ نفر دوز اول واکسن کرونا و ۱۰ میلیون و ۳۵۵ هزار و ۳۰۰ نفر نیز دوز دوم را تزریق کرده‌اند. طبق اعلام وزارت بهداشت، تا ظهر روز دوشنبه ۲۹ میلیون و ۴۵۳ هزار و ۴۴۴ دوز واکسن کرونا در کشور تزریق شده بود که با احتساب آمار اعلامی دیروز از سوی وزارت بهداشت، از ظهر روز دوشنبه تا ظهر دیروز ۸۸۴ هزار و ۸۱۰ دوز واکسن کرونا تزریق شده است.
دیروز فرمانده ستاد عملیات مدیریت کرونا در کلانشهر تهران هم  اعلام کرد: تاکنون ۳۳ درصد از جمعیت هدف استان  برمبنای جمعیت ساکن، در برابر کرونا واکسینه شده‌اند که این از میانگین کشوری بالاتر است.
دکتر علیرضا زالی فرمانده ستاد عملیات مدیریت کرونا در کلانشهر تهران در این‌باره گفت:  «مجموع آمار واکسن تزریق شده در استان تهران از ۵ میلیون و ۷۵۰ هزار دوز گذشته است که سهم استان در دوز اول و دوم دریافت شده از مرز یک میلیون و ۷۵۰هزار نفر عبور کرده است.»
واردات ۹۰ میلیون دوز واکسن کرونا تا آبان
رئیس جمعیت هلال احمر درباره واردات واکسن کرونا گفت: تا آبان ماه ۹۰ میلیون دوز واکسن را از کانال صلیب سرخ وارد می‌کنیم.
کریم همتی گفت: با توجه به تماسی که ریاست جمهوری کشورمان با ریاست جمهوری چین داشتند، اتفاق مثبتی افتاد. در عین حال جلسات مربوطه به‌صورت دو بار در هفته به ریاست معاونت اول ریاست جمهوری تشکیل می‌شود.
وی افزود: همه دستگاه‌ها در این کار دخیل هستند و جلسات مرتبط هم به ریاست معاون اول رئیس‌جمهوری تشکیل می‌شود.
همتی ادامه داد: بر این اساس در شهریور ماه ۲۰ میلیون دوز واکسن وارد می‌شود و قول مساعدی هم داده شده که از همین کانال ۲۰ میلیون دوز دیگر هم اضافه شود و در شهریور ماه وارد کنند. آنچه قطعی است، واردات ۲۰ میلیون دوز واکسن در شهریور ماه و ۳۰ میلیون دوز هم در مهر و آبان ماه وارد می‌شود که مجموعاً ۸۰ میلیون دوز واکسن می‌شود.
بنابر اعلام صفحه اینستاگرامی رئیس جمعیت هلال احمر، در عین حال ۱۰ میلیون دوز هم مازاد بر این است که برای سنین دانش‌آموزی ۱۲ تا ۱۸ سال وارد می‌شود که بر این اساس جمعاً باید منتظر ورود ۹۰ میلیون دوز واکسن باشیم.
همتی همچنین با بیان اینکه بزودی اتباع خارجی و مهاجران مقیم ایران واکسینه می‌شوند، گفت که پس از مکاتبات انجام شده، مقرر شد که یونیسف تعدادی واکسن برای ایمن‌سازی اتباع خارجی ساکن در ایران، در اختیار هلال‌احمر قرار دهد. هلال‌احمر نیز به‌صورت مجزا منابعی را برای واکسیناسیون اتباع خارجی درنظر خواهد گرفت. احتمالاً یک میلیون دوز واکسن نیز از سوی یونیسف به ایران اختصاص داده می‌شود تا واکسیناسیون اتباع خارجی آغاز شود.
دو شیفته شدن مراکز واکسیناسیون در استان تهران از امروز
استاندار تهران در جلسه ستاد مدیریت و مقابله با کرونای استان تهران از دو شیفته شدن مراکز واکسیناسیون در استان از امروز خبر داد.
انوشیروان محسنی بندپی گفت که در حال حاضر بیماران سرپایی ۹ درصد و بیماران بستری ۸/۶ درصد در استان تهران کاهش داشته اما متأسفانه هنوز آمار فوتی‌ها بالا است. به‌گفته او، در حال حاضر میزان رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی در استان ۶۴ درصد است این در حالی است که تراکم جمعیت در استان تهران بسیار بالا است.
محسنی بندپی سپس گفت: تا عصر روز یکشنبه، ۳۶ درصد مردم استان با عدد پنج میلیون و ۱۱۶ هزار و ۷۱۹ نفر در استان تهران واکسینه شده‌اند که در مقایسه با آمار کشوری این آمار قابل قبول است.اگر بازگشایی مدارس را به تعویق انداختیم به این خاطر است که دانش‌آموزان باید هر دو‌ دوز واکسن را دریافت کنند تا بعدها با مشکل مواجه نباشیم.
افراد بالای 45 سال برای تزریق واکسن کرونا ثبت‌نام کنند
سامانه ثبت‌نام تزریق واکسن کرونا salamat.gov.ir برای افراد ۴۵ سال به بالا (متولدین ۱۳۵۵ و قبل) باز است.
مرکز مدیریت آمار و فناوری اطلاعات وزارت بهداشت، اعلام کرد: سامانه ثبت‌نام تزریق واکسن کرونا salamat.gov.ir برای افراد 45 سال به بالا (متولدین 1355 و قبل) باز شد.
افراد 35 تا 44 سال (متولدین 1356 تا 1365) که ساکن استان‌های آذربایجان غربی، ایلام، بوشهر، خراسان جنوبی، خوزستان، سیستان و بلوچستان، کردستان، کرمان، کرمانشاه، قم و هرمزگان هستند و در پایگاه‌های بهداشت پرونده سلامت دارند می‌توانند از طریق همین سامانه ثبت‌نام و نوبت تزریق واکسن دریافت کنند. بزودی این سامانه برای دانشجویان و طلاب سراسر کشور باز خواهد شد.
۹ خط خودرویی تزریق واکسن کرونا در بوستان ولایت
سردار سرتیپ محمد شرفی، جانشین معاون هماهنگ کننده ناجا به صدا‌وسیما گفت: نیروی انتظامی علاوه بر ۹ واحد بیمارستانی در کشور دارای ۵۰ رده کلینیکی است که خدمات درمانی و بهداشتی را به مردم و کارکنان نیروی انتظامی ارائه می‌دهد. وی گفت: در کنار این خدمات بر اساس سیاست تعاملی که بین نیروی انتظامی و وزارت بهداشت وجود دارد، مراکز متعدد واکسیناسیون را در کشور پیش‌بینی کردیم که یکی از آنها، مرکز واکسن خودرویی بوستان ولایت است.
سردار شرفی گفت: همکاران بنده در ۹ خط خودرویی برای تزریق واکسن تلاش می‌کنند که دو خط به خانواده‌ها و خانم‌ها اختصاص داده شده و 7 خط هم برای آقایان است که هم دوز اول و هم دوز دوم تزریق می‌شود. وی افزود: حدود ۴۵ تا ۵۰ نفر از همکاران در اینجا از ساعت ۸ و نیم صبح تا ۶ بعد از ظهر در حال انجام وظیفه هستند و روزانه ۱۲۰۰ تا ۱۸۰۰ نفر به این مراکز مراجعه می‌کنند و از این ظرفیت برای تسهیل‌گری و ارائه خدمات تزریق واکسن استفاده می‌شود و انتظار افراد در صف بسیار کوتاه شده است.

سرپرست وزارت آموزش و پرورش با تأکید بر اینکه هدف ما بازگشایی ایمن و بدون دغدغه مدارس است، گفت: آموزش و پرورش برای اینکه بتواند مدارس کشور را بازگشایی کند نیازمند همکاری و همراهی مردم، دستگاه‌ها و نهادهای مختلف است.
به گزارش ایسنا، علیرضا کاظمی در نهصد و نود و نهمین جلسه شورای عالی آموزش و پرورش با اشاره به نزدیکی ایام بازگشایی مدارس گفت: اکنون تمام تمرکز ما روی بازگشایی ایمن و بدون دغدغه مدارس کشور است تا بتوانیم با آرامش خاطر سال تحصیلی جدید را آغاز کنیم. وی با تأکید بر اینکه هدف ما بازگشایی ایمن و بدون دغدغه مدارس است، افزود: آموزش و پرورش برای اینکه بتواند مدارس کشور را بازگشایی کند نیازمند همکاری و همراهی مردم، دستگاه‌ها و نهادهای مختلف است، نقش رسانه‌ها برای اقناع مردم و وزارت بهداشت به خاطر واکسینه کردن فرهنگیان برای آغاز سالی جدید بدون تنش و دغدغه، خیلی مهم و مؤثر است.
سرپرست وزارت آموزش و پرورش با اشاره به اینکه تعطیلی مدارس هزینه‌های جبران‌ناپذیری بر جامعه تحمیل می‌کند، اظهار داشت: از همه همکاران عزیز تقاضا می‌کنم با همکاری و مشارکت همدیگر آغازگر سالی توأم با آرامش و ایمنی برای دانش‌آموزان و خانواده‌ها باشند. کاظمی با تأکید بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی برای بازگشایی مدارس، بیان کرد: یکی از مهم‌ترین برنامه‌ها و استراتژی‌های ما اکنون در آموزش و پرورش، تمرکز بر بازگشایی مدارس است که ان‌شاء‌الله باید کاری کنیم دغدغه خانواده‌ها، فرهنگیان و مسئولان در این باره کاهش پیدا کند.
بازگشایی مدارس مصوبه ستاد است
علیرضا کمریی معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش از برنامه تدریجی این وزارتخانه برای ارائه آموزش‌ها از آبان ماه خبر داده و گفته است که فعالیت‌های آموزشی قطعاً از ابتدای مهرماه و آموزش‌های حضوری نیز به تدریج از آبان ماه در مدارس کشور شروع خواهد شد. وی در رادیو گفت‌وگو با بیان اینکه ما در این ۱۸ ماهی که از شرایط کرونایی و آموزش‌های غیرحضوری گذشته به اندازه کافی انباشت اطلاعات و دانش و تجربیات بین‌المللی در این زمینه به دست آوردیم، گفت: بازگشایی مدارس از آبان ماه به صورت حضوری مصوبه و تصمیم ستاد است. کمریی با بیان اینکه در مدارس کمتر برخوردار و مناطق محروم کشورمان، امکان فاصله‌گذاری اجتماعی بیشتر است، گفت: در این نوع مدارس با رعایت پروتکل‌ها، می‌توان آموزش‌ها را به صورت حضوری ارائه کرد. وی به وضعیت تراکم کلاس‌های درس نیز اشاره کرده و گفته است که دو مؤلفه اصلی برای برگزاری آموزش‌های حضوری وجود دارد. مبنای ما برای آموزش حضوری این است که تعداد دانش‌آموزان در هر کلاس درس ۱۵ نفر باشد و مؤلفه دوم هم تراکم جمعیت در کل مدرسه است.

علی پیرحسین‌لو
کارشناس شهری
دوره جدیدی در شورا و شهرداری تهران آغاز شده و در چهار سال آینده سکانداران دیگری غیر از مدیران دوره گذشته هدایت مسیر را عهده‌دار خواهند بود. من به‌لحاظ سیاسی با منتخبان این دوره شورا اختلاف نظر دارم، اما از منظر منافع شهر و شهروندان تهرانی عمیقاً امیدوارم که مدیران دوره آتی با اتکا به مزیت‌ها و فرصت‌هایی که در اختیار دارند، بتوانند روز و حال بهتری را برای مردم این شهر رقم بزنند و اشکالات و مشکلات موجود را کم کنند. برای کمک و مشورت به این دوستان و بویژه شهردار آینده تهران، چند پیشنهاد را مطرح می‌کنم که احتمالاً کمتر کسی به این صراحت و صرافت بیان کند؛ پیشنهادهایی که همگی شدنی و عینی، برخاسته از اشتراکات رویکردی و معطوف به مصالح عمومی مردم شهر است.
۱- از فرصت همسویی دولت و مجلس و شهرداری استفاده  و یک بار برای همیشه مسأله مدیریت یکپارچه شهری را حل کنید. الان ما شهردار تهران نداریم؛ مدیر شهرداری تهران داریم. توقعات از این سازمان هیچ تناسبی با اختیارات و حوزه عمل قانونی که برایش تعریف شده، ندارد. برای اینکه شهردار تهران واقعاً مدیر شهر باشد، نیاز به تغییراتی در قوانین و ساختارها هست که هم مطالعاتش انجام شده و هم قوانینش آماده است. کافی است با وزارت کشور و ریاست مجلس که هردو با این ضرورت آشنا هستید، هماهنگ شوید و این مسأله را حداکثر ظرف یک سال حل کنید.
۲- پیگیر تغییر قانون راهور باشید تا مدیریت دوگانه بر ترافیک شهر حاکم نباشد. این یک بحث کارشناسی و مدیریتی است و نه سیاسی. مجلس و دولت و پلیس را توجیه کنید که راهنمایی و رانندگی باید مثل آتش‌نشانی زیرمجموعه شهرداری باشد. این کار هم به نفع پرسنل راهور است، هم به صلاح مردم شهر و هم به مصلحت مجموعه حاکمیت.
۳- تهران نیاز به چند هزار اتوبوس نو دارد. خودروسازان در سال‌های گذشته به بهانه اولویت تولید داخل، جلوی واردات اتوبوس مونتاژشده را گرفته‌اند. خودشان هم توان تأمین نیاز شهر را ندارند، اما دودش به چشم مردم رفته و می‌رود. در اولین فرصت از هیأت وزیران مصوبه جدید بگیرید و راه تأمین اتوبوس برای تهران را باز کنید.
۴- خط بی‌آر‌تی همت را زودتر راه‌اندازی کنید. مطالعات آن انجام شده و زمینه برای انجامش مهیاست. یک بی‌آر‌تی منظم و سریع می‌تواند بخش قابل توجهی از ترافیک غربی- شرقی تهران که اتوبان‌های همت و رسالت را قفل کرده، مهار کند.
۵- علاوه بر تکمیل خطوط ۶ و ۷ مترو، خط ۱۱ مترو را در اولویت قرار دهید. مردم ساکن محدوده جنوب غربی شهر تهران از دسترسی به مترو محروم‌اند. راه‌اندازی خط ۱۱ می‌تواند این محله‌های کمتربرخوردار را احیا کند؛ هم به شهر عادلانه‌تر کمک می‌کند و هم به کاهش ترافیک. کلاً مراقب باشید که صاحبان سرمایه و مدیران ذی‌نفع، اولویت‌‌های شهرداری را به نفع شمال شهر یا به نفع جیب پیمانکاران تغییر ندهند. تعیین اولویت‌ها باید از تعرض  منافع مصون بماند.
۶- به فکر بازاریابی برای حمل‌ونقل عمومی باشید. الان مترو به مراتب کمتر از ظرفیت خود مسافرگیری دارد. در دوره کرونا که از نصف هم کمتر شده. این وضعیت باعث ورشکستگی مترو و اتوبوسرانی شده و شهرداری باید مدام بیشتر و بیشتر به حمل‌ونقل عمومی یارانه بدهد. سهم یارانه دولت را اگر بتوانید بگیرید که دست مریزاد و اگر نشد، با هر روش ممکن تلاش کنید که ظرفیت مترو در ساعات مختلف روز استفاده شود. برای ترغیب شهروندان، حتی کاملاً می‌ارزد که کل اتوبوس‌ها یا بخشی را که به مترو متصل می‌شود، برای مدتی رایگان کنید.
۷- نصف تهرانی‌ها ماشین شخصی ندارند، اما صدای آنها که دارند، بلندتر است. منابع شهر متعلق به همه شهروندان است و نه آنها که بیشتر دارند و خودروسوارند. مراقب باشید برنامه‌ها و بودجه‌های حوزه ترافیک و حمل‌ونقل شهر به ضرر اتوبوس‌سوارها و دوچرخه‌سوارها و به نفع ماشین‌دارها طراحی نشود.
۸- همان‌طور که در شهرداری تشکیلاتی با عنوان شهربان و حریم‌بان داریم، تشکیلات «عابربان» ایجاد کنید. عابران پیاده هم شهروندان این شهرند که حریم آنها بی‌محابا توسط خودروها و موتورسواران و مغازه‌داران و... نقض می‌شود. مگر روایت نداریم که ترجیح سواره بر پیاده مصداق ظلم است؟ همت کنید و جلوی این ظلم بایستید.
۹- مظلوم‌ترین مردم این شهر، مادران ، کودکان ، سالمندان و افراد دارای معلولیت هستند. اگر توجه ویژه به آنها نکنید، فراموش می‌شوند. کمتر کسی در شهرداری به فکر آنهاست. به این حوزه نگاه هزینه‌ای و از سر ناچاری نداشته باشید. عادلانه و فراگیر کردن امکانات شهری، یک نوع سرمایه‌گذاری است.
۱۰- حداقل نیمی از ظرفیت زمانی فضاهای شهر در حال هدر رفتن است. احیای این ظرفیت می‌تواند به اقتصاد شهری رونق دهد و زندگی اجتماعی شهر را زنده کند. اداری و تجاری شدن بخش مهمی از بافت‌های شهری باعث نابودی حیات اجتماعی و فرهنگی در آنها شده است. به ایده شهر بیدار بدبین نباشید. نگرانی‌های فرهنگی در این باره را می‌توان برطرف کرد؛ خصوصاً با تمرکز بر محله‌های پرجمعیت مذهبی و اعطای نقش محوری به نیروها و فضاهای فرهنگی.
۱۱- در شهر تهران بیش از دو هزار ساختمان و مجموعه متعلق به شهرداری به‌عنوان املاک و فضاهای فرهنگی و اجتماعی فعالیت دارند که سالانه چند صد میلیارد تومان خرج نگهداری و اداره آنها می‌شود. اگر این فضاها بدرستی استفاده می‌شدند، اثرگذاری اجتماعی و فرهنگی شهرداری به مراتب بیش از چیزی می‌بود که هست. در ساماندهی این فضاها تردید نکنید؛ هرچند از بیرون و درون شهرداری با مقاومت‌های زیادی روبه‌رو خواهید شد.
۱۲- املاک شهرداری واقعاً بی‌سامان هستند و بی‌نظم اداره می‌شوند. شهرداری همین حالا یکی از بزرگ‌ترین مالکان اراضی و املاک شهر است، اما بدرستی از آنها استفاده نمی‌کند. با مدیریت دارایی‌های فعلی و بخصوص اجاره‌داری هدفمند املاک شهرداری می‌توان حداقل یک‌سوم بودجه سالانه را تأمین کرد. با مهار میل مفرط مدیران به درآمدزایی فوری از حوزه شهرسازی هم می‌توان بخشی از مطالبات شهرداری در این حوزه را به دارایی‌های ملکی تبدیل کرد تا منشأ درآمدهای پایدار بعدی و نیز کنترل قیمت مسکن در تهران باشد.
۱۳- مسجد نسازید؛ مسجدی بسازید. خیلی از کسانی که از شهرداری بودجه و زمین گرفته‌اند تا مسجد و حسینیه بسازند، بیشتر به فکر خود بودند تا نماز و نمازگزار. دلیلش این‌همه فضاهای تجاری است که به‌نام مسجد و حسینیه ساخته شده و نظارتی بر درآمد آنها نیست. اگر می‌خواهید منابع شهرداری را هزینه کنید تا مردم به مسجد و نماز جذب شوند، کمک کنید مساجد به کانون فعالیت‌های حمایتی، اجتماعی و تأمین نیازهای بهداشتی و درمانی مردم محله تبدیل شوند؛ بخصوص در محله‌های محروم. از شماتت تنزه‌طلبان نترسید. اگر می‌توانید، کمک کنید خانه خدا به ملجأ و پناهگاه (طبعاً موقت) افراد بی‌خانمان، خیابان‌خواب و احیاناً گرسنه تبدیل شود. هرچقدر برای ساخت دستشویی‌های پاکیزه و توسعه درمانگاه‌های خیریه در کنار مساجد هزینه کنید، در جای خوبی خرج کرده‌اید.
۱۴- اگر می‌خواهید در حوزه شفافیت فقط یک قدم جلو بروید که به اندازه کل کارهای پرسروصدای این چهار سال تأثیر مثبت داشته باشد، اطلاعات حوزه شهرسازی را عمومی و شفاف کنید. مردم حق دارند با نگاه به پارسل‌های نقشه تهران در سایت شهرداری بدانند که هر ملک یا زمینی چقدر مساحت، چه نوع کاربری و چه وضعیتی در طرح‌های شهری دارد، در حال چه فعالیتی است  یا چه برنامه‌ای برای آن می‌توان داشت؛ تا یک بازار باز با دسترسی همگانی به اطلاعات پدید بیاید.
۱۵- شهرداری نیاز به اصلاح ساختار سازمانی دارد. کار راحتی هم نیست اما اگر قصد انجام آن را دارید، به تأخیر نیندازید و حداکثر یک سال بعد شروع کنید. حداقل سه معاونت و چند سازمان شهرداری قابل ادغام و چندین شرکت نیز قابل انحلال و واگذاری هستند. تشکیلات چابک به مراتب کارآمدتر و کم‌فسادتر خواهد بود.